장음표시 사용
271쪽
in Ducatum Arabantiae, es c. 2 9que se id integra liberis , allodiorum
vero partem dumtaxat dimidiam solutomatrmaonio concedat quod si ille con- sinetudinis articulus it ad ea quae demor. utui parentis suerunt, non ejus qui adhuc ivivit Duda reserendus, sequitur ut ex partis dimidiae allodiorum conjugi sui perstiti dominium proprietatem ar-oiatur. Nec tamen ulli dubium siepote ii, quin ut seuda ejus qui prior de- I cellit, sic allodia ad liberos, aut xi redes ejus tegra perveniant. Nisi quis sorte adeo it demens, ut putet eum qui superest conjugem, in dii idiam allo- diorum quae mortui suerunt , partem succedere. Quo nihil absurdius exco- gitari possit, nihil magis rationi. Me- vo itionis uri contrarium. Qiris nimnon videat hoc juris in gratiam liberorum suille constitutum , ne bona corum a parente superstite minuerentur, eaque ab imminente secundarum nuptiarum stra e in tuto locarentur. Neque adeo lex prioris connubii soboli partem bo- Orum detractam volitit, quae in posteriores nuptias profundatur. Non it sui legis sciatentia, non ea men ;,rioris connubii liberis voluit consu-
Aere non exitium afferres secundarumntlptiarum clades arcere, non earum in
tui iam adjuvare nec parentum libidini obsequi ; sed eam poti iis inhibere cO-
272쪽
VII. Quamobrem illud Ecctum sit, Mechliniense dominium ad Reginam Christianissimam non dubio, sed certo , cmanifesto ure esse devolutum cumque haec consuetudo prioris connubii sobolem absque ullo exuum discrimine, posterioris matrimonii proli sic anteponat, ut etiam in Luda quae post iteratas nuptias sunt acquilata, ii succedant qui ex superiori matrimonio sunt procreati, nuhil hic loci relinquitur virilis stirpis praerogativae quae superiori capite ejectituit, capiosa. tverpi seu Marchionatus sacri Imperii , Comitatas Alos ensis quem latadriam Imperialem vocant.
i. in o longius hic noster progreditur
Iabor , hoc rationum momenta imul Reginae Christianissima iura ala eri videntur. Huc usque enim tantum devolutionis lege, quana in gratiam liberorum consuetudines inditaeres, jura sua in rabantiae Ducatum dominium Mechliniense confirmavit. Nunc vero nivers iam una cum Alostensi Comitatu non unius de olutionis, sed duobus praeterea firmissimis munita
praesidiis tibi vindicat. Primum quidem ex eo ducitur quod Antverpia Ducatui
273쪽
Ducatum Arabantiae, Erc. 26 et
Biabantia fere ut pars suo corpori co-: haereat, neque ab eo divelli ullo modo possit. Nam ut in rerum natura , icit in civili regimine, cum hira in unum coaluere , tum pristinas veluti dotes exuunt consus quadar ratione in in unius corporis compagem migrant, cu-l jus adeo naturam sortiuntur tametsi pars aliqua semiper in hoc vehit corpore excessit, quae reliquis ceu caput domina tur atque inde vim omnem sensium, emotum inferiora membra depromunt. Quod vero Antverpia sit cum Braban-litiae Ducat conjuncta, non Doctoriana a testimoniis, sed Caroli V. Edicto princi- pali demonstramus. In perpetuum, - quit, ni verpta quidquid ad eam pertinere ostendi poterit, civitatibus communique Brabantia Provinciae con- uncta manebit . Id ipsum aliquot ante r seculi a Philippo Audace Burgundi i bifui, A mDuce jam esse constitutum Historiarum ' ἴ monumentis proditum si h Ilis utique ui ibi .ri u diui , amus offisi mi int scholii ait hane eujus
thorit atem, qui postquam de Brabantiae e. I
Ducatus praecellenti dignitate musta pia Braban-
isseruit , hoc tandem , quod ad rem
nostram pertinet, subnectit, niver- uaa b. piam cum eo Ducatu ita cohaerere ut Ful. 9,
nullo hinc modo separari queat. Haec enim , ut idem testatur Cancellarius, na est ex sacris legibus nunquam vio- adis , quaeque a Ducibus cum inau
274쪽
dis Reginae Christavissima Iura
gurantur, jurejurando solent confirma iri . Hinc alio quodam loco author ille lipraecipV m oravissimus docet jus devolutionis in o di uri L Liversa Brabantia quoad seuda usurpari idolicet Aut in nonnullis civitatibus ad rustica etiam i ςrpi ς'm oraedita urbana pertinere Aniver territori Iliensem civitatem ter eas refcri, quae P qη hoc jure sunt, ut seuda solum devolutio TL, nis lege teneantur. Illud enim ut conses num, d He-sum , ' nemini incognituna supponix, ς tW Ita tueri iam cum Brabantiae Ducatu iiς
tu, conjunctam. Id ipsum dilucide tradit cla l
iinpq ii, Stoclcman , nivei piensis civitaxisti. . seuda devolutionis jure contineri'.
sitici 'ti saer Impei ii dignitas a Brabantiae Ducatu iuxta
inaugurationis pacta inseparabili esse videatur. Opilis. γα. eati respons aiecta sunt b in urbe Bruxenens, rantverpiens, e pomoerias a terri toriis eisdem cohaerentibus ius devolutionis non agnoscitur , iuin bonis i eudalibus. Mochmans , ap. 2. p. c.
II. Huic rationi adjungamus alteram non minoris utique momenti, quae hoc sundamento nititur, quod lauda quaeque Brabant Lae subjecta, sive extra tuat, ave tra Ducatum constituta, iisdem successionum te ibus , eadem consueti duae utantur quae in Brabantiae Ducatu itussitata. Ad communem quippe seudorum te em, quae in Ducatu obtinet, quae sunt extra Brabantiam posita seuda referuntur. Jam illud perspicuum est Antverpientem civitatem Alostensem Comitatum
Brabantiae Ducatu subesse , hinc iura
275쪽
As Ducatum Erabantiae, sec. 263 petere, hinc omnino ut belleficiaria seu
da penderes istuc cnim , ne alios nominemus, de utroque do auratu traditi ut his i s6. iud enus. Ex quibus atelligi par est Bra trophaei Hr bantiae consuetudine egui e iura omnino nrmari , etianas jus devolutionis nulta
esset lege speciali in Aiatverpicni consuetudine sancitum quamquam id quoque constat Antueri iam hoc jure uti neque id utile in ipsa consuetudine praeterm Ilia sum. Cum itaque haec civitas cum Ducatu Brabantiae ita sit connexa , ut divisiorem nullam pati possit sequitur profecto Intverpiam QAlostensem Comitatum nam utriusque eadem est causa non ob- 'uro dubioque jure , sed manifesto, illustri ad Reginam Christianissimam per tinere. Quandoquidem hoc iuris generati Brabantiae, municipali earum civitatum consuetudine munitur eadem est ratio membrorum quae capitis misdem lenique legibus seuda uaseriora, quibus
Superior Geldria cujus caput es
Us devolutio ili is hac quoque regione ut in Brabantiae Ducatu lege municipalicile constitutum ex eo libro qui ulteriori S Geldriae jura describit, facile colligitur. Quod haereditaria, inquit, bona spectat quaelita, seu patrimonialia lint,
276쪽
, majoribus accepta, horum proprietate ad liberos translata, nihil conjugum il- , , perstiti praeter usum fructum relinquitur. Quin etiam ut glossa in articulum ex- tum Brabantinae consuetudinis observat, se quae post secundas nuptias seuda sunt ac- uisita, haec ut in Brabantia, sic ui Gel- dria superiori ad liberos ex priori ma- arma onio progenitos consuetudinis au- thoritate deferuntur. Hunc illis in re uionibus usum obtinere, ut alios omitta IlI mus, testatur an deus a , ubi seu tales et ' Geldriae . Zutphaniae consuetudines ex '
plicat idque olim Consilii Inad
ios vid nox thoritate judicat una docet. Cum enim
Fride ficu Shen Baro aut imburgentiscue alibi ex id juris adversus secund matrimonii liberrimo J defenderet , probata reo ionis p consuetudine causam obtinuit'. Atqueri postori' hoc iure esse Geldriam, qui pe a se C . ii nominatur P. Stockinans ultro On-
: ito ire di id. Quocirca nullus hic est am-
ia HV bibendi locus quin superio G iuri
Gis 3 uit, cum Regina Eli labetha, Jrm ' i , , cen Balthasar diem suum obiere
hies christianissimam sit e con
277쪽
in Dacatum Brabantiae, O c. 26s
Comitatus amurcensis Eo in Christianissimae in hunc C Omlatun iura articuli 79. 3 8a hujus con uetudinis maxinae niti videntur. Priori idem lus devolutionis, de quo omnis ostra contentio es , clarissimis verbiς onstituitur. Posterior distinctione adhi- ibita liberorum jura sic describit, ut natis et priori connubio quae superstitis ante
matrimonium initum suere, aut e con
stante quaelita sunt bona immobilia relinquat quae autem sunt ab eo parta, quaeque illi obvenere post secundas nuptias, proli ex iisdem susceptae adjudicet. Utriusiaque leo is authoritate ic Reginae jura fir-
. mantur, ut altera contenti cis possimus. Sed ne quem videamur patinum more na contemnere , aut delatum a lege beneficium negligere , utriusique articuli utemur taxiidio. In haec itaque verba articulum ' conceptum ligimus. . Quae bona immobilia, aut realia sunt a 3 conjugatis in matrimonium collata, clorum dominium extincto ex iis altero, ad liberos ex iis nuptiis genitos devol- ivitur, usust ictu penes superstitem rei manente . Nihil necesse est rem adeo Q and claram perspicuam pluribus Verbi, oi uis appo
278쪽
involvere. Quis enim non perspicit N a murcum rem ibi, immobilem existet inter bona, ut loquuntur , realia nutal rari in ditione Regis Catholici utile . atque illius demum Principatus donnium mortua Elisabetha Reoma ad com mi ines liberos latina esse transsatum
Ouod si quis sit qui neglacia gis
aperi issima sententia ad verborum an-oustias, literarum tendicula nos revocet ac pertendat hanc legem non desuperstitis, sedis si illiue os morobiit haereditate erit dissicile illius et .m OAVm-cere fallacem eam conclutiunculam res tere. Primum enim cum de bonorum omnium , . facultatum usu lsructu , non de elidis olim lex pustatuerit , nihil prosech magis a com
nassia hominum sensu alienum videtur uam ut ea liberos omni patriinoniroi essione dejicere parenti si Dor. stiti deductis oneribus cuncta pi da sic tradere voluerit , ut ne alumentcntidem liberis praestare, aut aes alienundissolvere teneretur. Deinde quid necesse fuit eo cavere articulo ut bonorum immobilium, quae extincti parertis suere , proprietas ad liberos pertrneret cum id jure communio natirali uadam lege sit constitutiam' i sertim cum articulo septuageum octi
279쪽
i Ducatum Brabantiae, sec. 267vo mortui parentis bona pleno jure inhaeredem transmitti an sancitum filii sit. Postremo illud recurrit, uod ubet ius an stipra a nobis si explicatum, non aliam ob causam jus devolutionis induetum fuisse , quam ut liberis ex priori matrimonio natis adversus secundarum nuptiarum jurias caveretur. Id si ita est non ejus qui ex vita excessit, quique secundum inire connubium non potest , sed superstitis bona iaclege continentur.
Quod ii quem ortassis haec vocum aucupia delectent , isque consuetudinis verba ita detorqueat , ut ad ea solum quae in matrimonium allata sunt l, na non ad illa quae post obvenere , legem pertinere existimet: cumque amurcensis Comitatus anno i 6 i. post initum cum Elis belli Regina connubium ad Regem Catholicum Archiducis Alberti morte devenerit, hunc neget Principa- turn eo bonorum genere censeri, quae in matrimonium sunt collata, quaeque devolutionis jure continentur. Facilis quidem erit, expedita hujus calumniae depulsio. Cum enim de collatis in matrimonium rebus loquitur consuetudo.
non eas tantum quae ante nuptias penes
alterum conjugum fuere sed etiam qua post obtigere bona intelligit. Quod cum ciarum per se in communi ho-Mo minum III.
280쪽
minum Pnsu positum est, tum ex arti culo quinquagesimo secundo omnino se colli ritur. Odii, inquit uxor viro, superfuerit, bonorum immobilium, ae
allodialia dicuntur, quaeque a marit in
se matrimonium collata sunt, rerum iti
dem quas coniugati simul quaesiere ' usum fructum Oarii ussitati loco retinebit. Jam vero neminem Te arbitror rerum adeo imperitum , qui negare audeat mulieris doarium ab ipsa consue-thdine definitum , non ex iis modo quae maritus in matrimonium attulit , sed multo etiam magis ex iis quae poli mi tum connubium illi obvenerunt bonis, excerpi oportere. Quare illud palam est, rerum collatarum nomine miraesita' bona delatas constante matrimonio haereditates comprehcndi. Neque enim id dubium cuiquam esse potest,
quin vir aut mulier non ea tantiim, quae sua sunt, cum nuptiae celebrantur sed etiam quaecumque ante Olutum connubium aliunde obtigerunt, in matrimonium ferre censeatur. Nec minus absurde quis defenderet ea solum a marito, uxore in matrimonium esse collata, ouae tum habuere, cum nuptias interunt, uuam stultum seret contendere non aliud
esse in domum aliquam illatum , quam quod sui in eam , dum aedificaretur,