장음표시 사용
291쪽
is Ducatum Trabantiae, E c. 79 Eadem omnino uiri a Cristineo iisdem
plane verbis elata . Quique hujus Pro a Iis .iDe Γώ. vinciae Historiam diligenter conscripsit a frudis,art. Hararus', id olim ab Imperatore tentatum cum ordinibus Provinciae a b Quarumina ambitione actum commemorat, ut Iannoniam Dudum Imperii beneficia muniminerium a virili duntaxat stirpe possidendum filius nava-
elle decernet ent ac neutrum ab iis impe Hannoniaetrari potuisse. Illi quippe libertate, ani oppida sollimoque maximo negarunt hunc Princi itipatum , aut Imperii scildili cile aut ad tulit, regi mares solos devolvi,
seudum Te , ne ad mares solos devolvi. In Brab. sub
Verum haud scimus an illustrior ullo III quam Sigismundi Imperatoris exemplo,
aut graviori testimonio uti possimus. Hic enim cum Hannoniae Comitatum in clientela Imperii existere, nec sequiorem sexum in ejus successionem vocari saliis delusus sermonibus in animum induxisset ordinum tamen constantiae, rationibus cedere , ac sententia tandem desistere coactus est. Cumove ea res, siqua alia , ad nostram caulam maXime .hiis, pertineat, non erit alienum ejus demon 37s o 1iranda paulo longius exordium repetere Ludovicus avarus Hannoniae Comes unica filia superstite, cui nomen Jacobea decesserat. Joannes Leodii Episcopus, audovici frater contena Pluinsc
292쪽
igo Reginae Christianissimaeiura
s a sua nepte existimans, Sisis mundum Imperatorem per internuntios adit, ei-Cue persuadet Hannoniae Comitatum fetidum esse Imperii beneficiarium, virili duntaxat stirpi addictum: se Ludovici Bavari novissimi Comitis fratrem agnatione gentilitioque jure proximum, nepti suae ex fratre anteponi oportere. Si - ismundus jam pridem a Brabantia Duces, cui acobe nupserat, alienior, secundam Leodicensem Episcopum judicat
Verum aut siententiae ordines Hanno lsaiae vehementer intercedunt, haona animorum contentione Pi incipis suae lura, .causam tuentur. Negant Impera
tori, aut ulli Principi quicquam juris esse
in Comitatum Hannoniae mulieres in spem rerum potiundarum nasci patriis moribus .exemplorum vetustate confirmant. Contra Leodicensis Episcopus hanc Comitat is libertatem exemplis
quoque i iii, in nare conatus Hannoniae
Comites ii Episcopi Leodicensis fide, ct clientela quondam fuisse ostendebat. Cui Hannones reserebant causam ejus adeo non his exemplis adjuvari, ut nihil huic masi obesset Richeleriam quippe Comitem una cum Balduino filio , una Roberti Frisii armis prcineretur , ab Episcopo Leodicensi auxilium deprecatam , se in illius tutelam , idem contulisse. Negabant porro in argunaen tum aut exemplum id trahi posse, quod
293쪽
m Ducatum Arabantiae, Ere. 2 84
ei tum necessitas expresserat. Hoc denauna a exemplo liquere nihil penes Imperat O- a rem uris elle in Hannonia comitatum, neque eum seudi loco habendum , nec denique foeminas ab eo Principatu esse alienas . Vicerunt tandem Hannones; la tumque Comitatus Hannoniae jura palo tefacta sunt, .il istrata, nec Jacobeae. Principis fuit interturbata possessio. Hunc enim Principatum jure quo optim rei tinuit neque illa, neque eius poster Imperatoribus obsequium, denique praesti
Hoc utique exemplum , quo vix ul- tum afferri possit luculentius, aliud me
moriae recentioris excipiet , ex eodem si author depromptum. Scribit ille quis dem anno mille limo quingentesimota i cimo quinto Carolum . qui tum temporis nihil quam Hispaniae Rex erat,
Belgi Princeps , Hannoniam esse jure quo optimo , omni clientela solutasti
ac liberam , nec relevium , ut vocant,
ira seu redemptivum cuiquam debere diligentius edoctum , rescripto cavisse ne Cancellarius deinceps , aut magnum Mechliniense Consilium publicas literas,la aut diplomata suo nomine obsignarent, quibus suprema Curia Montentis tene retur, aut ejus quoquo modo minueretur authoritas.
294쪽
28 Reginae Christianis imae ura v. Quibus ex rebus concludi potest Haiὶ-
noniae Comitatum inter altodia esse omnino libera nemini obnoxia re se rendum. Quorsum vero id pertineat, aut in quo Regina causam hoc adjuvet, facile intelligenitis, si artic quartum cap. Os hujus consiliet udua is acri, attento animo perpendamus. In haec itaque verba a Lestalleu se ea Lex descripta est . Allodia quaequep rim' patrimonialia susceptae ex priori con
liendroni is nubio prolis utriusvis sexus, non eius of quae ex posteriori est genita futura sunt ''i'h, At si forte ex transbersaria successon: Qui post ali eras, aut tertias nuptias ea bona nox RV ς' obliderint, tum ejus matrimonii, j riage subie se tempore obvenerunt , ducta ratione, quenta in i liberos ex eodem connubio procr a cheoiciu ol Meto deserentur. Quod ni quae itis etiam lateralement altodiis obtinebit nam ineunda est ra- tio temporis quo bona t' illat
acquisita ibo ut cum VIIIII, , tum
is simitoris c Xu proles in ea bona suc- cedat, quae matrimonii unde progn
ista est aut i uitatis tonat, re sunt com-
VI am huic certae , stabilique legi sint conjuncta videamus. Illird pro neminem fallit, Hannoniae Comitatum
295쪽
in Ducatum Arabantiae, e c. 28 3
ad Regem Catholicum anno millesimo sexcentelimo vicesimo primo prioris connubii temporibu Alberti Archiducis morte pervenisse. Qua lito, an haereditario jure hunc Principatum posscderit Rex Catholicus, nihil hoc ad Reginam a Christianissimam. Quae enim obtigere
it haereditates, quaeque parta sunt, quaesita bona ex eodem jure comprehendit. Cum itaque o constante matrimoniora unde Regina est procreata, Philippus IV. in possestionem Iaannoniae venerit, du-
bitari non potest , quin Regina patriae
liuo consuetudinis authoritate in eum Principatum succedat. At sorte Hispani tam apertae legis ludicio coacti negabunt Hanno mae Contitatum inter bona allodialia cile numeraudum. Verum id tot argumentis, ac testimoniis probatum a nobis consectum suit, ut infirmari nullo modo possit. Atque ut Regina id concederet, quod perspicue falsum est , Hannoniam Dudum esse, nec jure uti quo optimo vel hoc etiam nomine eum Principatum haereditario jure , iatriis legibus vinceret ad se pertinere. Cum illud extra omnem controversiam potitum sit , tiliam ex superiore connubio natam, in successione seudorum, quae stante matrimonio sint acquisita , vel x transversali linea obvener . virili etiam stirpi ex alteris nuptiis genitae
296쪽
18 . Reginae Christiantissimaejura
genitae praeserri oportere. Id enim articu -
lo tertio cap. 9 r. ita sancituna est. Quae, inquit,seudassent aratre,vel matre con l
nubii, aut viduitatis tempore quaesita, l, ad liberos qui ex eo matrimonio geniti lia sunt, quo supra dictum est ordine per la ous fici se venient . Nec minii dilucide artic. 7. cap. 1. Quae seuda in linea collaterali zre, constant , Obveniunt, eodem ouo acquilita hic La cui ny , bentur loco, atque ad illius connubii ah de , sobolem manant , quo constante bOlui , appar na devenere Articulo denique nono, ira b. , cap. 9 . decernitur aereditate fans , transversaria venere seuda, aut prioris Id i' , inatrimonii tempore sunt acquisita dis a Diei trahi a patre , aut alienari non posse lquς cy'dς , , etiam si nulla virilis soboles, sed filiae lariau tantum ex iis nuptiis in superstites ilchop si quod in seuda quae aut quaesiita iunt, aut haereditario jure ab agnatis transver- Tariis venerunt, liberi utriusque sexus lannant v lectitimo jure succedant ien iane ovaterale, o acquis en premier mariage neor que ille udi premier mariage, te pereis' eni ourra satre Palienatio . de ltant di 'enfans,que sis que pile deuron succedc es fies aequiso uescheus collateralemetit constati chacula mariage Art.9. h.9 .
VIII. Quaecumque ergo sit Hannonia conditio , aut status quoquo modo ad Re rem Catholicum pervenerit , dubitare non possumus quin ad Re 'inam, lquae una ex superiori connubio superest, hic Comitatus pertineat. Quid ergo in causa relinquitur , nili sorte id unum,quxilio,
297쪽
mDacatum Arabantiae, set et 8 quaesit , an patrio tire Phil ppus IV. hoc Ludum possede iit. Quae qui lana ut
dijudicetur qua stio , duo sunt nobis bre-lviter perstringenda. Primum qua ratione , quo titulo ad Regem Catholicurii Hannonia devenerito alterum quo dis crimine prosectitia bona adventitia ab Hannoniae consuetudine dividantur.
Jam ut id quod priori loco quilitum est,
Xeqtiamur, res ipsa paulo altius videtur epetenda Philippus II ex prioribus nuptiis fabellam, ut supra dixinaus, Catharinam ex posterioribus Philippum III sius ceperat. Anno quingentelim nonagesimo octavo supra millesimum Alberto Archiduci Austriaco fabell.ma nuptui collocavit ; eique Belgii principatus in dotem ea lege contulit, ut nul hi ex hoc matrimonio prole superstite id Regem Hispaniae, qui ex sua stirpe stet oriundus, Belgium universum re- urreret, idque ex donationis causi possi eret. Albertus mortem obiit anno millesimo sexcentesimo vicesimo primo.i Philippus IV statim donatarii nomine Belgi posses stonem adiit, missis ad Pro vinciarum ordines in haec pene verba se conceptis literis. Dilectissimos , fi- , dissimos Consilii nostri Provincialia, Flandrici cum Praesides , tum Sena- ,, tores plurima salute impertit Philip- opus Hispaniarum Rex. Cum Deo itari volente , Serenissimus Archidux Austriae
298쪽
ae86 Reginae Christian s=i, e Iura Mostri Albertus Belgi Burgundiae, Princeps ex hac vita migraverit cum que ex iis clausulis quas Philippus II fe- licis memoriae Hispaniarum Rex,Avus, Dominus noster cessionis instrumen to adhibuit , ad Coronam nostram uis Principatus redierint, e cManeat igitur Philippo IV. tamquam. donatario Belgi Principatus uti publicis
literis, ac monumentis ipse testatus est iobtioiss . Nunc illud quaeritur, cujusmo id si illa donatio 3 quaeque ex illius cair ad Re rem Catholicum venerunt, quo an shaben a loco, utrum inter adventitia bona, an proscctitia sint numeranda Hoc ipsum paulo diligentius intueanuar. Fas quidem donationes quae a parenti bus in liberos manant in duo genera consuetudo disti nouit. Unum si earum rum quae cum filio natu maximo,aut i ii virilis proles defecerit ratae sint, ccertae, huic tamen ut haeredi proximo, recita serie descendenti conferuntur Alterum ea bona comprehendit, quae uni ex liberis non tamquam haeredi primario, sed ex sola parentum munificentia 3 benignitate tribuuntur. Prioris quidem generis donatio cum nihil iit quam a pata successio, aut praerogatio quaedam ad prosectilia jura omnino est revocata l.
Nec quicquam eo nomine seu libencti
299쪽
domino persolvitur. Sed ab ea longe ab-lleli, illatque plurimum quae ex scalapa-
arentum liberalitate donatio proficit citur : haec enim eodem prorsus jure quo parta aere praedia contim tur atque hinc uradomimica ex consuetudine lunt per luvenda. Utrumque hoc donationum genus art i ci. cap. 93 enuc 'ate, Vistincte habemus explicatum. Qui cuda, inquit articulus primus, cum patrimonialia, tum ac iuuit possidet, ex iis unum aliquod Da filium natu maximum, aut nulla existente virili sobole, filiam primogenitam tamquam in proximum haeredem nullo timc persoluto dominico jure potest transmittereret iam ii pater filios natu majores relicta ibo bole jam extinctos ante susceperit. Qui μ.. ni tamen a parentibus sic se uirum acceperit , iis mortuis rioris eli
dium conserendi Potestas illi litura eli Sin filius e vita ui liberis excesserit, hoc dudum ad patrem superstitem non
revertetur. Viciuae litoQue mulieri licet
Eseudi poli essionem a se dimittere, atque
in filium natu maximum ea lege trans serre, dum aes alienum tum a parentibus contractum , cum alienandi habebant facultatem, dissolvatur.
Qui proxime se ititur articulus alterum donationis genus complectitur.
300쪽
Σ88 Reginae Chris avissimaeiara
Verum, inquit, si alter conjugum filio : suo non ut primogenito potissimo :,, haeredi seudum solutis uribus domini l iis concesserit lilio in prole superiti, te extincto, seudum ad parentes, 'H-
huc vivunt, revertitur cum id enus se donationis eodem quo res quaenta na-
, beatur loco haec quidem con uetudo. Ex quibus intellectu facile est Hanno niam non alio quam rei quaelitae nona inefuisse a Rege Catholico possessam Nec
ventre in mentem ulli homini donationem quae Insantis fabellae dota instrumento continetur, a Philippo i in nepotem suum Philippum V ut in primogenitum, praecipuuin
profectam. Quo enim pater filium ut di-:ectum, irinaogenitum haeredem po
requiritur , ut is existat, qui hoc asscitur munere. Neque ulla mentis agitatione consequi possumus, ut qui in rerum natura adhuc non est , in im quicquam primogeniti potissimi haeredis nomine ongeratur. Cum itaque nondum natuciliet Philippus IV. necduna eius pater uxorem duxisset, cum sabella nuptui este cata, qui potuit ad illum hoc titulo ea donatio pertinere λ