Danielis Heinsii orationvm

발행: 1642년

분량: 777페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

stat Fingite vobis , in Circensibus certantes duos : hunc ad me tam , sed cessantem uellum in carceribus, sed cuinentem. Hic qui cessat, proximus victoriae est, quam tamen qui non cessat consequirur. Ita alter victor futurus judicatur alter est alter peruenit ad metanas alie prope tangit. In currente enim nihil tardum in cessante nihil est maturum. AEtas est, quae addiscere possit animus, qui Optet mens , qua gloriam nec contemnit nec effuse expetit: quorum alterum uetus est, sed paucis laudata alterum vitium, sed.

magnorum virorum. Nunc autem ad vos, Viri clarissimi, venio, ut ad Horatium no

strum de eo enim nihil sum dicturus, quod plurima ad ipsum dicenda videam peruenire

queam. Ac primum ad vos, Heroes nobilissimi, teque adeo, Jane Dotiti, celeberri mar hujus Academi e Curator dignissime, clarissimi hujus ordinis antistes maxime tibi, inquam, sicut gratias ago, quod ut filii loco semper me habueris, ita ipso hoc die,

praeter morem, non tuum modo, sed&hujus

Academiae, praesentia tua, quanti me facias, testatum voluerisci sic te perhumanitatem tuam , reliquos enim minus eruditos per eruditionem, Dousam per virtutem illi pro

priam obtestari solemus: non quod haec sola virtus sit tua , sed quod prima majus enim Ouditionem promouere, quam haberes in B r. aliis

602쪽

18 DANIELI HEINs II aliis sauere, quam in se admirari te igitur, vir maxime , Oro obtestorque vitairii sperdum me audies, cruditus esse desinas scientiam seponas, beneuolentiam in duas Tecum autem quomodo , aut quibus tandem verbis agam, Neostadi amplitsi me duc mante annos lios viginti doctorem Academia haec habuit nuperii me patrem accepit. GIatulor ergo gratulor,Vir magne utrique nostrum tibi de honore nouo mihi de beneuolentia hac tua. Qii primum tanta dignitatis compos, non prius in hanc urbem quam in nostium hoc auditorium venisti ut, si digne de te loqui hoc loco velim, publica mihi

voce opus este videam cum tantum omnes

acceptum tibi erant, quantum oratio haec mea persoluere non potest.Te vero,incompa-bilis caliger, ut amare debeo, sic metuere nonnihil non possum non quidem ut natu Sparentem, Verum, ut qui timide causam suam

agit, judicem non quin causa confidat, sed quod merito de se despcret. Praeterquam enim quod ignotus mihi non sum, diuinam ingcnii tui vim, cum inexhausta sapientia, persi cistam habeo cui ut quisque maximus cst, ita libentissime cedit: vi am caligeri nonacia quod de Tullii eloquentia dixit Rhetor non pro crudito homine, sed pro

eruditione sumatur. Sed tamen a te, a te, inquam, Maecenas magne, itauis edite regibus, hoc

603쪽

hoc petam dum me docentem aud:s, doceri velle existimes. Vos vero, Vir cla- riistini, Doctores obseruandi, tuq te hujus ordinis pri eps, Paule Merula, accipe eum,

qui non modo profeciste se sub vobis gloria- 1 soles sed Lquotidie id facturum se te ipserat malori cum fructu tamen ut qui ante vobis didicit, sed sibi tantum didicit, ut discat nunc , ut doceat antehac quae nipoterant prodesse, nunc qua pluribus Vetsi nihil aut asscribam mihi , aut vobis detraham. Nam vos multos docebitis, cpaucos ego: idque ope vestra. Vt jam neque beneficii in me collati poenitere vos postit, quod1d in alios transfundam nec id Iplum male collocatum videri , quod agnoscam- Vos vero, Juvenes nobilissimi, accipite ocium, commilitonem quondam vestrum, nunc etiam amicum qui tam optat , se in posterum prodesse vobis posse , quam vos

hactenus amare potuit. Caeterum cum alteium sit voti, alierum benignitatis, aequitate

vestra excusite quod adest , beneuolentia

supplete id quod deest . Bb

604쪽

oratio Scipionis, o quam in Africam veni et ante primam consilitam, ab adolescente scripta.

Miles, creda, cum hos gladios, has manus, inter fraudem perfidiamque Poeni, de salutem tuam posuisti Quippe violator foederum, contemptor Deorum, fidei ignarus, quae mortalibus sanctissima habentur, omnibus, praeterquam hosti, metuendus est.Dolus, perfidia , crudelitas, cum simplicitate hominum miseria, non cum virtute , pugnant cujus mercedem Deus in aperto potirit. Relliqua in acie, interque tela serientium .commissias manus , nec autoribus praesidio, nec aliis terrori sunt imbellis ve-io fiduciae vestigium in animis relinquunt. Quicquid hactenus securitati nostrae patuit, hoc die euasimus.In aduersam sponte terram; Italiam in Africa vindicaturi , nisi non vultis, venimus Carthaginem petimus Vt P. mam seruemus. Focos, aras, liberos conjuges, eos quoque ipsos, praemium victoriae habemus. Vinci non possumus, supereste neque fugere hostem, quem per mille

incommoda vix inuenimus nemo pertinacius amicum quaerit. Ventos, procellas,

iratum Jovem dc quaecunque alii timere solent, spe pugnandi tulimus. Mortem quo

quedi

605쪽

que, hostis videndi causa, sortiter contempsimus a quo nihil vos sejungit amplius Patitam, opes, salutem in virtute ac manu gestatis siquidem pugnando vincere instar tem mavultis, quam prementem fugiendo mori. I trie qualis ter 'o cum manibus pugna est. Stultissimum est salutem sperare ex ea parte, quae in ubivis tantum patet. Quicquid fieri consilio debuit, effectum est uiri licuit non caute modo, sed timide. Quod jam restat in audacia habemus. Prudentia enim magna , consultantem omnia metuere, pugnantem nihil ippe nec timori locus, ubi metuendo non vitatur probrum, sed incurritur. Qui in acie extimuit, Om-- misit quod timeri debet. Nam victus, miser, Linfamis est nec timere graui O

ra potest, quam quod fecit. Quin illa, qua nihil magis metuendum ignaui illi pu

tant, metuentem mors sequitur, sequentem metuit. Itaque qui expugnare metum O tuit, eodem tempore, hortem fugit, echostem vicit, aut utrunque fortiter contemst quod utroque majus est. Qillia naturae vitio, ut cadas, virtute tua fit, ne fugias. Si

quis autem vestrum est, Miles, qui vel moti non malit vincere, vel postquam victus est, mori non possit 1 abeat, excedat, viris locum relinquat. Ex aere alio flagitiosum trahat spiritum ubi inter scortorum suauia.

606쪽

α ebriorum ructum eunucliorum greges, turpi morbo laborantes mares , cxolctorum agmina , petulantem animarn expuat unde cvita , tanquam C ganeo, satur lubidinum excedat Tibi vero dico, veterane, quisquis eodem tempore vincere cogitatri non mori, ociosus est ne Que magis tua aut cujusquam refert, qua parte cadat, quam qua natus est. O quam pulchrum est, cum omnia praeclare gesseris, negligenter mori Multa prius meditanda sunt ouomodo aciem institias, instantem ferias, fu-

Cientem premas siquid supercst post illa,

cogitabis quam sit turpe vinci Vltimum quod cum dolore magnus vir amittit, libertas est quicquid viterius timetur, circa mi-l tis miseriam consistit. Elige utrum velit sci et impenditur vita , vel amittitur. Quicquid laodie virtuti negas, morti cras debes.

cujus jus non perit, ed disinditur. Equidem cum vultus vestros video , oratione abuti pudet, Miles. Quippe cum in manu serrum cst, ingrata est verba noui neque tantum oratione animo alacritatis addi, quantum mora festinationi demit. Nem ocnim reci e ut felix sit monetur, nec impet itur, quo volat.Rideo cepe Xcixis consilium. qui cum male copiis strauisset, terram milite replesset, neque ullum relliquum praeterquam in quo vinci posset, spatium fecisset,

turmis

607쪽

ad virtutem impellerent ut in tanto numero non esset, quem non flagellarent ut in ceret, cogerent ut fortis estet. Me quidem judicio, Barbarorum ignauissime, non Xercitum ducebas, sed armentum neque dux as, sed bubulcus Bobus orbem impleras Pecudes prodigiosi ista tua classis vehebat. Graecorum vero etiant me miseret, si aliquid ab his timere potuerunt, quorum nemo ibat

praelium sed agebatur Lacedaemonios

vincere potuisse non miror sed voluisse indignor Poterant enim fustibus impelli trecederent, qui loris coῖebantur ut venIrent. Indignanimi , ut video, nec tam fractam Barbarorum ferre ignauiam potestis: neque hostem amplius timetis sed turbam ..Pauciores enim estis Credo Sed Romani tamen etiam animo pares, ubi numero inseriores estis. Nemo de fortioribus quaerit, an suffecerinici nunquam pauci sunt qui vincunt. Hostis Poenus est cujus nemo sortis uicquam praeter fraudem timuit. Mens se

dola scelestus animus, Dis hominibusque. postremo sibi inuisus ipse. Aantam imma-mtate possit, illustre documentum vos estis: quorum tormentis cruciatibusque propinquos sustulit pati eisque, aut indignas homi- nibus praescripsit leges citra mortem ma I-

608쪽

me crudelis. Venas palpitantes, semimortuosque vultus errantes miserorum oculos, cum gaudio ac voluptate intuetur Gemitus tape morientium ac questus audit cupidus Neque enim clades vestras repeto: ne dolorem potius animi quam fiduciam pariam Ticinum. Trebiam, Trasimearum, fatale imperii nos ri vulnus Cannas, hic commemorare , antequam dedecora

ista eluistis, pudet. Crudelitatem bellua videte Militem itinere ineribus defatigatum pulchram hercle tot laborum mercedem pedis parte immaniter succisa volucribus reliquit Alios cum feris, quosdam inter sese, sed ad mortem omnes, dimicare

jussit. In quam ludibrium quaesiuit cum

terrarum victor populus, pontis loco viam properanti dedit ut, quae alia immania patrauit, nunc omittam. Quae per omnes Deos

uno proelio pensite. Imperare omnibus po-tcstis, quorum hactenus imperium timetis. Si Annibalem metuitis, cum Syphacibus res vobis erit quos jam vinci posse, docuit Hispania. Illum esse absentem Dii voluerunt. non ut sic euadat, sed ut victum se audiat, quas debet poenas, tandem improbus persoluat Scelestissime hominum , sortis in captiuos Mosam hanc immanitatem hodie ulturi venimus. Caussa jam vincimus. Fortuam exorabimus, Si Dii fauent , aut coge-

609쪽

o s. ras. Superos tibi inserosque aduersos am: cisti quorum alteros perfidia ac celere irritasti, alteros crudelitate auxisti. Quod si manes vel tangit injuria Vel penetrat , neque cum vita sensus abit totis cum inferis ad uersum te tuosque pugnabimus. Erumpent alicunde infelices Romanorum umbra , quibus vitam aut extorsti aut miseriorem ipsa morte effecisti Praeterea Miles, quicquid vides, nunc Poenorum, mox virtutis erit. Sed majora sic seruatis Pulchram vobis rerum natura necessitatem imposuit, quibus felicibus esse non licet , nisi pariter fortes sitis. Postremo, ne quis hic de vitam a gis cogitet quam de victoria, meo consilio eis e num est. Naues queis aduecti sumus, jam soluerunt. Inter hostem versamini Scmare. Vtrinque mors est. Illinc etiam vincere potes, lainc tantum perire. Qvj adhuc dubitas Niles , eligendum cst Vinces,

aut morieres , aut utrunque nemo certe euadet.

610쪽

Dcclamatio , ex persona patris Callimachi , qui praelio Marathonico stans expirauit . ab adol6centa scripta.

ORAT 1 XXXIV. I O c, quem videtis hic Athenienses, - sanguine, victoriam hanc vobis peperi. Nemo vulnera filii mei quaerat sic stetit

cum pugnauit. Dubito an moriendo vice-xit, an vincendo sit mortuus Mors certe victoriam non interrupit, sed continuauit Bis vicit semel Aerxen, iterum naturam Mille vulnera pertulit, plura optauit Totam Asiam sustinuit, nec cecidit mortuus eis, wstetit. Aod potuit mori, culpa Naturaei quod non cecidit, laus illius cst. Natura

Ierum , tecum mihi res cli. Quare aut coelestem filio meo animum dedissi, aut mortale corpus Moriantur qui timere mortem possunt. Illa nec cadere potuit ne et vinci, coactus est mori. Ille corpus non

yeliquit, sed a corpore relictus est. Primus ille est, qui naturae cessit, de qua triumpha uit primus qui sic vicit, mortuus non acuit: primus idem , qui virtutis post mortem documentum dedit primus qui ipsa morte vitae spatium extendit. Quo honore dignus vobis quo videtur praeimo Atheuienses Nam

SEARCH

MENU NAVIGATION