Danielis Heinsii orationvm

621쪽

ORATIONE 5. 9' dentes unquam aut philosophos sesellit unde ariolos nonnullivi diuinos autumant .Res eorum gestas, si mensuram corporis intueare, paucas esse aut nullas, existimes. At simul heroum laudes ac facta parentum

Iam legere quasi poteris cognoscere vi

in diuersum protinus abibis. Ipsi enim , siue

ingenua, ut arbitror, modestia, siue quod Annalium memorias intenti rebus aliis contemnunt, laudes suas, Quae sortiter gessere, non nolentibus hominibus, dissimulant Syllam quidem hercule, terrarum principem ac Romanorum ducem, qui bis Marium bis Mithridatem profligauit, qui Athenas expia nauit ac euertit, caedibus Italiam ac ferro naiscuit, facto simul agmine invasere. Ne Amulphos, Antiochos, Heroda , Maximinianos, Pheretimas, Honorios, Cassandros, hic commemorem, reges principesque, ne nunc ad priuatos eam cum quibus

sine serro ac milite congressi, illustrissimam victoriam ab iis retulere. Vt merito, si quicquam judicare possum, usurpare de se illud reus noster possit,

Quos Latine reddidisten ii Romanum hic

carmen

622쪽

DANIELI HEINs IIcarmen sugeret Pediculus Graeculis non stine causa aequior. Quanquam saneis reliquos, cum quibus contrahit, benigne ac comiter habere solet. Non enim lancinat aut

laedi quenquam, sed titillat nisi si quos facto agmine expugnat. Qua in re, ut recte

in Phaedone ait Socrates, majorne sit voluptas dubites an dolor nisi quod ex ipso liquis tamen dolor hic est oritur voluptas. Quam quidem titillationem, ita vobis gra

tam esse quidem confido Patres, ut praecipuum ac maxime jucundum paupcrtatis vestrae ac calamitatis condimentum esse rear. Saepe vidi, quanta delectatione, modo κροοum, modo caput, modo latus, modo partem aliam, quam leniter sollicitare hospes vester coeperat, fricare soleatis. Si voluptas enim, quod Platoni placet, mera est repletio, quae ex indigentia, ut quidam volunt, nasci solet, causim voluptatis vestiariquae in fructione summa , vllam praeter hunc quem accusatis, miror si adferre nunc potestis. Quem

quod lepidum est dicam caput obiter dum scalpitis ac membra fricatis , hoc ipso non extinguitis , sed generatis cujus rei causam vos philosophi docere possunt. Quid quod

medici ossicio fungunturῖSanum cnim opti Imeque constitutum iis esse caput quos inuadunt, ipsi medicorum principes fatentur. Iam in morte qua constantia, Dii boni, qua

623쪽

praesentia est animi' Saepe enim fatojam vicinus, in pectine ipso positus, in quo die naclaudere supremum solet, spatia securus sine ulla mentis perturbatione aliquot plerunque conficit ne quid praeter vitae anteactardis nitatem agat, aut existimationi suae maculam inurat cujus magnas praeclinasque animas, praecipuam habere semper rationem constat Augustus quidem Caesar, Princeps maximus, αλαναα reo, hoc est, mortem sa-cilem ac repentinam, Soptasse fertur quam. iraejudice unus hic consequitur. Non eniim lentis, non acutis conficitur doloribus nocilaterum, non renum , non vesicae morbos

experitur puto, quod nascente illo in octauo ab horoscopo loco constituta esset Venus quae , ut mathematici praeclare docent, mortem facillimam, ab omni immunem dolore, generi mortali, in quo non postremum noster locum obtinet , decernit. Ille autem pollice conuerso protinus extinguitur. Ea tantum parte deplorandus, quod immerito. Quanquam nec idcirco miser dici potest nemo enim innocentem calamitosum, recte infelicem dicat quod ante mortem Socratem dixisse serunt, cum amici quidam ideo dolerent, quod immerito id euenire viro optimIo cxistimarent. Et plerique morte acerba extinguuntur zideoque, sine pompa, ludis ac praecone, ta- ac cito

624쪽

6o1 DANIELI HEINs IIcito non indictivo funere, exponuntur verius quam efferuntur quod intra tyrocinium fortasse, ante sumptam publice virilem togam moriuntur undes intestati, ut plurimum, discedunt. Atque haec quidem pauca sunt de multis. Nam quis omnia se posse speret Cum praecipuus scientiarum

Omnium consultus ac interpres maximus Homerus, si quid Graecis creditur, naturam Rus cum quo semper vixerat, aenigmate delusus , explicare non potuerit, eique tamcxcelsae victus taedio , cum ita mortem commutarit. Fortes in poenam. Sunt enim,

qui de dignitate ejus parum reuerenter alibi locutum erunt Grammatici nimirum quia reo nostro nunquam alieno animo fuerunt; hospites paterni ejus ac familiares. Vos vero Patres Principesque Mendicorum, etiam atque etiam in posterum videte quid agatis. Quippe si supplicium delectat relegatio in promptu aut exilium Possunt enim

aut in terram comiter deponi, aut, quae vestra est ciuilitas, in alium honoris specie cum voluptate ac judicio transferri ubi aeuum, sicut prius agant , neque quicquam praeter

locum mutent. Exemplo sane re non caret, proficere in re magna, serum nunquam

is debet. Prudentissimos mortalium ac prope solos sapientes, Indos, inde a Gymnosophistis, habitos, nescire non potestis.Ccn-

625쪽

O R Atem apud eos este ferunt, an canam quam

Vocant, ea parte luam nunc Gurgaratam di xerunt, quaecum admitandi hujus anima

lis sola prope intellisa praestantiam ac do

tes, quantum potest fouet, laospitio indulget. Caeterum, ut mire si foecundum, bigeneris propago jam diffundi coepit, Et tinatorum, O qui nascuntur ab tyis; deserto facerdotem vocant, qui diuinis eos manibus cum cepit, suo sibi capiti imponit, ac deinceps liberaliter educit. Sunt qui captos in parietum ruinis ponunt ac occultant: siquis autem mortem dum assistunt inferar aut tollat , lachrymis ac precibus plerunque intercedunt, ne in oculis atque in conspectu suo tantum facinus patretur. Quaestnihil possunt, auro vitam singulorum redimunt quod protinus persoluunt. Cum quibus prudentissimi mortalium Judaei faciunt a quibus , eorum sapientes tradunt, an an ni, hoc est, qui athope-diculum trucidat, reprehenditur aut v Eliezerus Rabbinus sentit, non minus peccat,

quam si camelum interficiat quos de ad lu--minari , quae tum accendunt , per scrutari nefas habent. Haec si nunquam audiui stis, saltem nunc vos tangant, religione imum commoueant. Misereamini per ipsis, ense , eorum inbras atque manes , qui cis crudeli-

626쪽

co ANIELI HE IN III crudelitatem vestram sunt experti Parcite miseris supplicibu , victisci consanguineis vestris parcite ac propinqui qui e vobis nati a vobis educati sunt. Si vos colunt, vos sequuntur , vobis haerent qui utranq; robiscum pariter fortunam experiri sunt parati Cauete, nedum solam hic, ut

alibi, opinionem sequimini, quam longissi

me a veritate aberretisci aut dum nihil praeter persuasionem fortiter tuemini scelere eam cumuletis. I 1NI ORATIONUM. 52QVVN-

627쪽

ISSEI TATIONES,

quas ita hunc rejectinus locum.

De Autore LibeΞi de Modo. NivM controuersitarum grauissima de libelli hujus autore est quem praeclari quidam n strae aetatis vir , asscit enuit Aristoteli. A quibus quia ab :undum nobis videmus, illud viri diuini Ni romachiorum I. c. VI. nos blabitur ubi contra Platonicas disputaturus Ideas, molestii simum sibi est illud , quod a viris dissentire amicissimis cogatur , idem ille Aristoteleu rofitetur. Neque minus tamen addit, A ξ . αλκΘ vij idem nos dicemus, .amicis satava veritate concedemus reliqua. Primo autem, aliorum arguine uta proponemus hic acire futabimus deinde a nostra proponemus. Vtriusque autem finis erit veritas.

Primum praecipuum est eorum, qui Jd stini Philosophii Martyris nituntur testi

628쪽

v, quidam Theologus existimauit Aea -

Macedonem scripsit libro , breuem quandam philosophia sua delineationem proponit e ubi manifeste quoque ac perssicue Platonis ossiesententiam. Neque enim in ignea substantia multesse Deum, sed vero quintum aliquod

rhereum arque immutabile constituit corpus, in quo eum ponit. Locus alter mox sequetur nunc hunc xideamus. Ait ergo primo omnium, Aristotelem philosophiae suae, in libello illo, breuem

delineationem proposuisse . Atqui tantum abest, ut hoc huic conueniat scripto, Vt nequidem id inscriptio admittat. Sive enim vera ea sit negitima, nihil minus quam compendium philosophia promittit siue sit falsa, ut mox esse ostendemus, nulla tamen dari huic operi conuenientior potest quae tam magnum aliquid promittat, cum res ipsae hoc non permittant. Vbi enim hic est celeberrima: πολυλυM,1' illa Logica, in qua praecipuum Aristotelis incientum est , demonstrandi

629쪽

strandi ratio 3 Vbi totum illud est, quod viil

pubi spectat Contra vero, cum nihil hic sit, nisi quod ad contemplativam refertur 1, Ἀ-

jus quoq; partem illam strictim tangit quam

Philosophus absoluit, eam autem quam vi clangit, fuse persequitur. Nam cum uniuer- sun hoc, quicquid existit, duo comprehendat, ea quae Vis σμια quae Ἀε im dicuntur, veteres posteriora absoluisse Ari stotelem, in prioribus vix quicquam cetis lis se, latentur. Ita ut non desuerint, qui ne quidem operam in iis posuisse eum notarent. Qiao Ammonii illud ad Categorias spectat νου - ὰλ α ρου νέπερ δε ιιιοι id est meque enim solum ea qua in mundosunt, et quidam arbitrantur, sedis ea qua supra dum norat. Illud autem ut probaret, quia aliud videbat nihil, quam jejuno usus argumento est ad dit enim rei Theologicae peritum fuisse vel ex eo posse ostendi, quod octauo Nat. Auscul .libro primam docet causam, nequeperse, neque per accidens, mobilem esse. Ergo aut sti pes, lapis, plumbum Ammonius fuit , qui hoc ar umento usus est , cum in hoc libello ea de liuinitate Deo, de potentia vi, prouidentia, omnipotentia, mediata, ut ita dicam, omni praesentia illius, dicantur, quae non suae maximo stupore ac admiratione,

630쪽

so D A mira aram Eam saripsi Christiani legunt aut libellum, quod dicebam, illum nemo illo tempore philose pho asscripsit. Quid quod duas causas adfert

Philoponus, cur in naturali contemplatione haeserat, mathematica autem theologica vix attigerit Aristoteles 3 Primo, quia naturalis contemplatio reueris κῶνον τῆ puri τὰ η ιε id est, magis cum natura nostra oleon uncia. Secundo ab τοῦ se λολογχὼν πὰ

heologica mathematica a multis anre Ari- AZoielem exculta erant naturalis autem pars non iten . Quomodo igiturAlexandro sui hic

Philosephia compendium proponito quod

non est docere sed repetere Adde quod aut nihil lia: ad Alexandrum, aut profecto minus, quam quae σπακῖκοι Vocantur. Cur non enim iis potius de rebus scripsit , quae vel Politicorum quinto tractantur, ubi de Re rumpubi. mutationibus ac conseruationibus carumque causis agitur, aut qua septimo, ubi de optimo latu agit, aut octavo, ubi deliberorum educatione multa dixit ξ Cur non aliquid de regno ad Regem tantum Sod proiecto secit. De regno enim librum ad Alexandrum scripsit. Ecce Ammonii verba:

aba, id si Scripsit A ad Alexandrum De

regno, i