Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

101쪽

ομωμοκοτας. Certum enim in ea re et constans distendi genus est τον αυτον ἐχθρον καὶ φίλον νομιζειν. Alulta exempla Ollegimus in Nov. Leolf pag. 519. ad locum unophontis in Anabaδ II. 5. 39. Os σαντες η γ τους αυτούς φίλου καὶ ἐχθρους νοριιεῖν. In ingulari numero dixit Aeschinses in Ct l00.

reponi portere diligenter ostendi in Nov. Leolf pag. 00. Quamquam res satis manifesta Si tamen ViX utSquam opinor, mihi esset assensus, nisi sestem Veterem produxissem Collegit neScio qui ΓΠροοίμια maximam partem ex Demosthene sumta et in Demosthenis C0dices recepta Dueta Sunt ex libri pervetustis et complures bonas legitones sola Servant, ut h. l. το βψωνη λεγειν αττικ ICTI pag. 1424. Pag. 203. 5. Αακεδαιμ ονίους ε εἰ ποιήσονται ἡ 'Αρκαδίανυς εαυτοῖς καὶ Mεγαλην πολιν AIρησουσι παλιν χυρους γε Hἡ-σεσθαι Haec est Vulgata lecti αἱρησουσι, pro qua S optime 'ANαιρήσουσι SerVaVit. Perver8e enim dicitur: i Areadia nδubegerint ET Megalopolim ceperint, quoniam ni8 capta Megalo-p0li re9dia potiri n0n poterant sed Arcadia capta Megalopolin

delere et olo aequare volebant, αναιρεῖν καὶ διοικίζειν κατα κωμαί,

ut lim Mantineam. Audi ipsum pag. 2l0 4 ἐα μ ἐν 'ANαιρε- θωσι καὶ διοικισθωσιν οἱ εγαλοπολιται ἰσχυροῖς Λακεδαιμ ονίοις ευθυς εςιν εἶναι. Eadem opera in Argumento orati0nis sive i-

102쪽

puridoneis xemplis hoc dicendi genus illustravit. Nihil intorest

inter παραταττες Ται, κινδυνευειν et αυάχεσθαι itaque frigidumos et Demosthene indignum hae componere in eo l000 ubi nihil est cur quis xcandegeat et aestu dicendi rapiatur. Bis vocula νυν importune inserta est pag. 204 23 εἰ δε τους

oratione sponte intelligitur Alterum νυν obraeus expunxit, prius laeserta sede per libros volitans perinde delendum.

guidum et prorsus inutile αυτοῖς in margine Codicis S app0situm tolli portet. Pra0terea eam sedem occupat quam nullo m0d huiusdem odi pronomina omni vi destituta apud 0num

103쪽

Saepissime αν inesertum ita de causa in odie S mittitur. In ipso limine flendit seribens επὶ πολλων , αγδοῦ ε pro πὶ πολλων AN. Animose et odiose dicitur , τι α βου2.ωνται de iis, qui ex sua libidine facinu quodlibet perpetrant itaque miror quo paeto manis0Stum emblema καὶ αδικεῖν aeutos obrae oculos nam caeteri non sunt admodum suspieades aut libris nimium eredunt essugere potuerit. Vertat mihi aliquis locum semosth0nis in linguam suam i sentiet se ea verba retinere non posse. Quod enim Semel recte et acriter nuneiatum est idem insulsu et infidet languidior verbo repetituri in suis verbis non uret idque Demosthenem tulisse putemus lVidemus ἄν male omisgram, Ostendam et vitios additum

pag. 1041. l. ποιεῖ ο τι α βουληται Ουχ ο τι A οι νομοι κελ.ευάσιν κελευ υσιν, Optime, at tu dele v, quod non fert Sententia, quoniam legum praecepta non Sunt indefinita. Ρag. 205. 20. εἰ συα φιαχουρ ποιησομιεθα Αρκαδα ΚΑΙ ταυτα

Nunc quid0m obraeus vigilavit et alienum pannum resecandum esse Verbulo monere satis habuit. Et est, erodo res alis manifesta nee multis verbis indiget. Paullo ante dix0rat Orator

nunc de eadem re dicit: εἰ ταυτα πραξομιεν. Addidit aliquis

puerilia haec συμμαχους ποιητο χεθα 'Aρκαδ ac, quae in alieniS-simam Sedem irrepserunt, quoniam AI ταυτα πραξ μυεν Sic

plane rasensu Vacuum egi Sed ut in re perspieua paruo verbis. Nonnumquam od0x 40 sallit et pro vera retion vitiosamoxhibet neque ditores satis hoc agunt et caecum ducem sequuntur. Est in omnibus libris pag. 206. 2. haec optima

et sὶ δια του exhibet ordine vitios0, quod male receptum est. Saepe εἰ sic post articulum collocatum etiam in Smutat sedem.

104쪽

Iidrum fallit S in vicinia pag. 206. 9. ψε γαρ α φιλανθρωποι γ οιντο Incongruum est γενοιντο ' ridens enim h0 dicit: num ero quidem haec ESSE NATA be=nignitaδ, non NASCERETUR. Itaque revocandum quod est in aliis omnibus: φιλανθρωποι

αποδιδοναι, quod quia in utramque part0m trahi potest aliud quid quam χάριν est cogitando supplendum. Mer0dotus IV. 119.

την μοίην Συβαρῖται. I. 62. ἡ ὀμιοίην δίδοναι, et post pauca: των μοίην ζητέων φέρεσθαι παρ' κείνου. Eodem m0d dicitur δocietatem iunctere επ' ἴση τε καὶ ὁριοίη, et frequens in Attica quoque, ἴσης. Iubebimus igitur Aetolum suum i χριν sibi habere. Ρlan assentior obrae pag. 206. 6. γω ε νομ sc οὐ την πο2.ιν καὶ χωρὶς του καθυφεῖναί τινας Λακεδαιμ ονίοις 'ΑρκαδωνJ's ρωπὸν αν κομιἱσασθαι. Viden additamentum expellenti. imo de Me/ιenii vitur' inquit. Vide et abs0nam comp0sitionem τινας Λακεδαιμιονίοις 'Αρκάδων.Non inutile est animadvertere Aetolorum emblemata passim muliorum il)rorum testi inoniis damnata. Est luculentum exemplum in viciti in pag. 206. 8. καὶ με ε κείνων , αν τα δίκαια ποιεῖν θέλύουσι, καὶ μετα των ἰαλλ.ων. Aia notaverat aliquis in margine μετ' ἐκείνων 08S βοηθουντων εκείνων). Recte quidem quisquis est, sud qui tundum tulia nescit Nunc ili omnibus

105쪽

Pag. 206. 26. ου γαρ α ν ηγουμιαι περὶ τουτου χο νον ηφν εἶναι τον λογον προς κεινους ἀλλ' εάσω το γ' πελθον εἰπεῖνιχον περὶ πολλων δ αν οἰ μιαι κίνδυνον ημων γενεσθαι. Qua USUS erat Vehemens Orator ποσιωπιόσει, eam et scribae et editores prorsus obscurarunt Seribe: - ἡφῶν εἶναι τον λογον προς κεμνους ' , tum post breve silentium: ἀλλ' εασω ο γ πελθον εἰπεῖν Ἀχοι in Oratione pro Corona pag. 226 18. ἀλλ' At οὶμ εν , Ῥὶ βουλορια δὲ δυσχερες εἰπεῖν οὐδ εν αρχομενος του

λογου Demosthene igitur quum dixisset ἀλλ' se σού το ἐπελθον εἰπεῖν μιοι, et Sic gravissimi periculi se diseriminis do salute suspicionem in ciVium animi movisset, Verbum amplius non addidit et transiit ad aliud argumentum. Tum pro Demosthene ser nati magistelli sententiam ab e de industria silentio oppressam de Suo Supplente adscripSerunt: περὶ πολλων ν ανο μαι κDδυνον η ν γενεσθαι. FrUStra in his obraeus περὶ πολ- λου coniecit una litura haec omnia deleri porto multis post Dem0sthenem saeculi interpolata ab eo, qui ne intellexerat quid0m id quod summus orator ναργεςατα eXpreSSerat. Ρag. 207. 2. βουλομιεγων ε γεγε et φίλων αυτῶν Det του -

cemodi loco solent omittere, eo loco positum est ut vel h0e indici spurium et insiticium esse patefiat.

Sequitur pag. 207. 5. καὶ μιχ γιγνωσκειν τι σω αν τουδαιο- τερους τουτους περὶ Θηβαίους γεγενημιενους αποδείξωσι τοσουτ*πλείονος οργης αυτοὶ δικαίως ν τυγχανοιεν εἰ τοιουτων συμμαχων την πολιν οτ φ' μιας προτερους ηλθον ἡ Θηβαίουc J απεςερησαν.

Scio esse quibus non fastile per8uadeatur praeclaras Demosthenis Orationes utilibus utilium hominum annotatiunculis esse desormatas, sud nune mihi dari Velim quantumvis pertinacem vulgatae scriptura defens0rem ac Vindicem, sed eundem Graecuseiuntsem ut iudicandi lacultate praeditum, et magna me spes tenet ore ut eum in meam sententiam pertraham utili Graeaculo deberi verba φ' μιας προτερους ἡλθον η γ1βαίους. Primum mihi animadvertito quam importuno loco sint interposita

106쪽

ρησαν inepti8Simum in modum dirimant. raeterea cogitat exsuperiore Oc pag. 205. 2. esse repetita, ubi dixerat Peloponne/ii omne t Arcadeδ, Aryivi Elidenδes ad Ooietatem vobi/eum ineunda venerant, e reiecti et preti, quod unum erat reliquum, ad Thebano δ oontulerunt. Denique Spectato mihi quam male Graece haec nunciata sint: ἐφ' υιχοις προτερους ηλθον ἡ Θηβαίους, quum vellet dicere ς υμ α ῆλθον προτερον π τε υδ εν αυτοὶ cπροσειχετε προς τους Θηβαιους τράποντο. His igitur mnibus de causis manifestum emblema auctori u relinquam118. V0hementer mihi de vitio suspecta Sunt quae Sequuntur pag.

sit non exputo. Aiunt esse pro το δευτερον. Ne sic quidem int0lligi potest. Reliqua sic composita sunt ut vix semel iterumque relectis quasi per transennam dispicias quid tandem dicatur, et hunc ferme ordinem Verborum institui debere suspi

ποιῆσαι. Haec autem tanto Opere a Demosthenis stilo diversa sunt, ut etiam Si corrigere nequeaS, hoc unum tamen Sat scias l0nge aliud ab Orator dictum et scriptum olim fuisse. Pag. 207. 30 Hδεως π αν πυθοίμιην του λεγοντων καὶ τους

κεδαιμονίους κατεροι. MiSere prima par huius loci vexata est sed sententia Oratoris tam perspicua est et aperta, ut statim antiqua scriptura pelluceat, quae haec Si ἡδεως δ' αν πυθοίμιην ΚΑΙ των που es Θηβαίους Ἀχισεῖν χῖασκοντων καὶ τοὐν πους Λακεδαι- ριονίους ποτερα κατερρι χισουσιν κτε. Eadem sere ratio Seliae ro placuit, neque ulla datur Optio. Pag. 208. 18. τας με Θεσπιας καὶ τον 'Oρχομενον καὶ ταις Ilj. αταιας κατοικίζεσθαι δο ιχεν δεῖν καὶ συ τραττωμεν αυτο IC καὶ τούς αλλ. ρυς αξιωμεν. Nihil esse potest certius quam Demosthenem dixi88 συμ πραττωμεν αυτο καὶ τους αλλους ξιω-μ εν, quam lectionem ex Feliciano obraeus protulit. Non laudo

107쪽

Dindorsium, qui quum plurimas voteres annotationes ad Demosthenem taediosas ae nemini quidquam profutura recOXerit, bonam partem eorum, quae unus omnium longe praestanti8Simus obraeus bonae fruos plena annotavit, silentio praeteriit, ut h. l. evidentem obraei emendationem ne commemorat quidem, Sed ex chaeseri Apparatu apponit: αξιωμεν δubcudi συμπράττειν. quo quid puerilius Pag. 208. 23. - τη προ δασει τῆ Ιλαταιῶν καὶ Θεσπιῶν. Code S τῆ πλατεων καὶ θεσπιων, in caeteri plerisque πλαταιέων et σπιέων scribitur. lurimae formae veteres Attica in quoque ad Graeculorum συνηθειαν deformatae leguntur. Nomina

in ευ praecedente Vocula Ut diphthongo χευς, - αιευς - ευς , - ρευς in Attica perFetuo contrahebantur. Distebant Πλιι -

Λευκον α Κυδαθηναιῶς, Κυδαθηναια similiterque in similibus omnibus. Fere semper Codice exhibent formas Graecul0rum res0lutas Deprehenditur fraus multis modis aut enim vetusta scripturae menda intus Servant serma Veteres, aut 0nfundunt seriba ΙΠλαταια et In λαταιευς, Θεσπια et Θεσπιευς ut h. l. επὶ προφασει τη ΓΙΛATAΙΩ καρ ΘῆCΠΙΩ urbium n0mina sunt, non civium. amen ΓΙλαταιεων et Θεσπιεων Substitiuerunt. Quam nihil scribae ogitent ostendit πλατεων. In his omnibus correctore OmneS, Vetere ac novi, dormiunt. Harp00ration

εἶναί φησι ΓΠαιανε χωρὶς του I. Absurdum vitium ind0rfio imposuit. Lege Ιχιανια χωρὶ του S. Etiam hodie ubique vitiose Ιαιανιε et Similia Omnia Scribi Olent, credo, proptersidem veterum membranarum, quae in his tantum non ubique vitiatae Sunt. Ρag. 209. 6. οἱ δέ φασι μεν αυτοὶ ρυκ εἶναι ηλας αλλα τὸ συμυφέρον εἶναι το ποιουν ἡν φιλίαν. eSSi me mulcatus locusos ut absurda loqui Demosthenes videatur. Non poterant negare Megalopolitani esse apud Ae ηλας de more OSitas, in quas leges 1 ederis incisa essent idque et per Se perSpicuum est et confirmat Dem0sthenes statim dicens de ii8dem *κ μ ὶ δεῖν τουτου αξιουν καθαιρεῖν τας ηλα c, id St Thebanis foedus et socie-

108쪽

tatem renunciare. Sed quamquam Verba corrupta sunt sententia tamen lacile apparet, quam primu perspexit ObraeuA: olim correaei inquit , φασὶν ου τηλαις κλλα - deleto δoholio ossentitur Dindorsius neque ego dissentio, nisi quod articulum additum op0rtere arbitror. Dixerat Orator: δεῖν AC ηλαις καθελεῖν

sententiam loci plane pervertit: eo praelemi Lacedaem0nii utebantur: Th0spias instaurari nil morabantur, sed eloponnego potiri cupiebant. raeterea corrigendum: περιες; κοτος ΘηβαίοΥC, nempe περιετάνοι Sive proprie sive figurate significat ab omni

Iurte cingere, circumdare Urgere, imminere accuδativum OStulat. Ρag. 210. 4. εα ριεν αναιρεθωσιν - αν ε σωθῶ τι 'APA, et similiter post pauca α ριεν καταπολεμηθακτιν ι Θηβαῖοι - ανδ ανενεγκωσιν APA. et iterum αν APA σωθῶκτιν. Operae pretium

est Videre quam notionem appositum αρα Sententiae addat. Nempe adiuetum p indicat rem perincertam et parum probabilem esse videri, ut εα σωθωσιν αρα significet si salvi fuerint, quod oeo risurum non arbitror ive quod non 8 veri Mile fore. Ρonamus OA alv08 lare quamquam id non erae Xpectandum puto. Propterea addidit: εαν ε σωθωσιν αρα, οἱ M1δη τι καὶ παρ' ελπίδα εξεβη.

In his ipsis latet foedum emblema pag. 210. 5. α ν νενεγκωσιν αρ ι Θηβαῖοι καὶ τωθα τιν αλλ' ουν σθενεςεροι γ' εσονται. Dissentiunt il)ri in i est καὶ σωθωσιν, in caeteris melioribus καὶ οὐ θω τι καὶ χη πέσωσιν. Omnia haec spuria et insiticia sunt. Quid i)88 3 ανενέγκωσιν in margine interpretabantur ut de more glossemata haec in textum se insinuarunt. Praecedit: α δε σωθῶ τι αρα, sqquitur: αν αρα σωθῶκτιν, et varianda orati0nis causa νενεγκεῖν emeryere eodem ensu qu0σωθηναι po8itum est. Ecquis igitur serio erudit αν δ' ἀνενέγκωσι

109쪽

καὶ τωθωσιν 0n scriptore dici potuisset ne a mal quidem, ut ego arbitror. Ρag. 210. 18. 1m συμμαχα ν γεγενημιενων τωνδε καὶ δι' ἡμιας σεσωσμενων. In S diserte seriptum vidi Fol. 527 vers0 δι' ἡμα σεσωμ.ενων non σεσωσμιενων . 88 hane Veterem Atticam larmam stendimus ad latonis Critiam Mnemos. 1875 pag. 190. Sequitur: λε πανταχῆ συμφέρει Ζήτε προωθαι τούς Αρκαδας μιητε δι' αυτους περιγεγονέναι δοκεῖν. Obraeus προεῖσθαι corrigebat, Sed pa88iVum praesens προι εσθαι est melius Saepe haec inter se misceri supra StendimuS.

Quisquis haec scrip8it, Hyperide an quis aliu8 Seripserat αυτὶ του ATA δεξασθαι. Quemadmodum enim καταγειν et κατιεναι sexcenties apud omnes de aerilibu ponuntur, Sic ci ita quae exules recipit certo et proprio usu dicitur OS ATA δεχεσθαι. Multa sunt huius usu apud Oratores et ali08 exempla.Ρag. 2l3. 17. λο καὶ καταγειν τον 'Aλεξανδρον αυτουc. moVer καταΓAΓεῖν Passim haec confusa videbis, etiam in hoc ipso loco pag. 213 14. πολεμιἱcio χρησίμοεθα τω καταΓAΓοντι, καταγοντι Vitiose, ut Vides. f. et pag. 213 27. Mendum sexcenties alibi sublatum pertinaciter haesit pag. 216.

2 l. πως δεῖ χρῆσθαι τοῖς δε rοτικρου καὶ σελγω διακειμιενοις καὶ δια τελους τ si εν επιβουλευουσι, τα δε IPAττουσι καὶ καταγε- λωσι τῆς κοινῆς εἰρην ς. Sine mora corrige τα δε IPOCTαττουσι. auli ante legitur pag. 216 11. εκ προσταγμιατορ αλλους κατηγαγεν, ubi liber unus πράγριατο habet, Sed correctum. Pag. 216 28. καν χεν τι ἡ προς τοὐν εχθρῶν κατα τῆς πο- λεωα εν τοῖς Ἀρκοις, τουτο μν ἰσχυρον αεὶ ποιησουσιν εα δε τι

110쪽

ημετερον κατ' ἐκείνων ἄμυ δίκαιον και συμ φερον κτλ Male ex superiore loco repetitum Si κατα τῆ πολεως. Si quid est προ των ἐχθρων non attinet dicere id SSe κατὰ τῆ πολεωc. Eadem do causa κατ' κείνων delendum. Ρag. 217. 4. ρυδεὶς υ γ εγκαλε CS ποτε τοὐν Ελλήνων - αλλὰ καὶ χαριν ἔξουσιν. thenienses non alia forma futuri

Graeculi contra καλέ, οὐ et γκαλέ,οὐ et similia dicebant. Obtrudunt igitur antiquis suam συνηθεια ubi intelligebant καλω esse futurum, ut h. l. εγκαλεῖ - εξουσιν, Sed multi 0ci sunt ubi nisi hoc agas futurum non statim agnovseris. Haec igitur intacta ex illorum manibus elabuntur. Vid. pag. 59. l. δεινον εἴ τι ςεγκαλεῖ, futurum est ut pag. 203. 18. δεινον εἰ - αἱρησόμ, εθα, et passim Scribis nil subolet et εγκαλεῖ in tuto est. Evasit προκαλεῖσn pag. 458. 25. et συντελεῖ pag. 465. . et sic alibi

εἰσδεχεσθαι. Qui non mihi conssedet lim διειρηριενο scriptum fuisse Mirum est quam saepe talia imperiti Graeculi temeraverint. Mirum etiam est Edit 0re tam saepe in talibus alias re agere. Unum nunc proferam pag. 41. 20. ουτοι δ' ι

itaque οτι indicativum p0stulat. Eetri δεδενται est in libris

tantia in non omnibus.

라틴어 텍스트