장음표시 사용
91쪽
thri faeti, id est non amplius in aliorum potestate, non amplius ex alieno arbitrio pendentes. Factiones tum in rep. 0- minab9ntur, ad quas se singuli applicabant et sic popul nulla urat relicta potestas. υριεῖς δ' ξ δ χος -- πηρετου καὶ προσθηκης μιερει γεγεν ησθε pag. 37. . quae recoquit noster pag. 175. 17. Itaque μῶν αυτων γένεσθε signi figat vindieat vo in libertatem
a veterem veδfram rerum omnium poteδtatem recuriperate, τε δηιχος δεσποτης των πολιτευομ ενων ην καὶ κυριος αυτὸς παντων,
vindiet poδtquam meu a praetore res Ri. Ο Ε 1PIDES εγω δ' εμιος εἰ . eorrige εγω δ' εμος νυν εἰ χι quod in dramat Satyric dicebat nesci qui ex servitus recens liberatu8. Hoc igitur est: ναρα μιων αυτρου αλλ' εκ τουτων γε δυνησδε γενεσθαι. Eodem sonsu dicitur pag. 71. 25. α δ υμ εῖς δι' υριων αυτων καταπραττητε, et hinc mordax dictum νυν ε πολιτευεσθε κατασυριμορια c. Reliquum S ut Stendam υμ ων αυτων γενεσθαι ab ipso Demo8thone ita esse usurpatum vide pag. 26 27. δεῖ δηταυτα πανεντας καὶ s4ων αυτων ἔτι καὶ νυν ' ν γρι εν ου ς κοινον καὶ τὸ λεγειν καὶ τὸ βουλευεσθαι καὶ τὸ πραττειν ποιῆσαι, quem locum supra Stendimus contingere ea quae Sophista compilavit ut reliqua illinc sumsit sic etiam hoc αν αρα υριῶναυτίου αλλ' εκ τουτων γε δυμ 1σδε γενεσθαι. Recurrit idem dicendi genus pag. 42. 10. συνελοντι δε απλῶς ἡ υμων αυτων θελησητε
His ita satis firmitur stabilitis inspiciamus Codices. In
legitur δυ ησθε γενεσθαι κρειττους , in alii δυνησθε γενεσθαι βελτιους Paene oculis correctores in Opere cernimus alius κρείττους addit, alius βελτίους perverS et praepOStere uterque. Κρείττου ἐχυτων γίγνεσθαι dicuntur qui e sδοδ uperari et magis quam umquam antea Virtute excellunt. Etiam βελτἱους εαυτων dicuntur qui aliquantum in virtute profecerunt. Neutrum
92쪽
h0rum cadit in hunc locum. Reddemus igitur sciolis sua additamenta et cavebimus ne temere libri etiam optimi credamus. Similis interp0lati in eiusdem logi initio animadvertitur.
Emendavimus: σκέψασθε δε α τις κεφαλαια αν εχοι εἰπεῖν των ἐκείνοις πεπραγμενων τε In libri eSt εχοι τοὐν πραγμυατων εἰπεῖν. Tum in Siscribitur εἰπεῖν ν ac κρυσα ντες των τ κείνοιc,
in caeteris εἰπεῖν περὶ τοὐν τ ἐκείνοις. Manifesto mend08 et interpolata haec sunt. Dicat testimonium ipse Demosthenes pag.
Hunc quoque osculum ex Dem08thene decerpsit pag. 201. 2.
χαίρετ' ακουοντες ταν τις ἐπαινῆ τρυς προγονους μων καὶ ταπεπραγμενα κείνοις διεξίτη καὶ τα τροπαια λεγνη. No ζετε τοίνυν ταυτ αναθεῖναι τους προγονους μιῶν ου 7ν θαυμιαζητ αυταθεωρουντες ἀλλ' D ΚΑΙ μιμῆσθε τὰς τοὐν αναθέντων ρετας , ubi
ex aliis libris θεωρουντες MONO legendum. Ρag. 174. 10. ἡμεῖς δ οσης παντες ξρατε ερημιἱας ἐπειλημ
imp0stor aliud quid substituerat, non hercle εἰς τους των Ελλήνων Σπορου , quo nihil in optius excogitari potuit. Quis inducere potest in animum Athenienses impendisse ut fru/tra quidemiae νηλα ται μιατην SeStertium trecenties sexagius ad sublevandam pauperum in Graecia inopiam. Nugari hoc quid om est. Fertur et altera octio αποςόλους clu 33eδ, quam ego eram 88 arbitr0r
93쪽
92 28 de classe nequidquam missa: συμβαίνει ν ημῖν - σααν δαπαν ησωμεν MATH ΑΝΗΛΩΚΕΝΑΙ.Ρag. 74. 16. αλλα νη Δία ταυτα κόνον τοτ' εἶχε βέλτιον ηνυν, τα δ' ἄλλα χεῖρον Emenda ταυτα se pro μιόνον, qui frequens in libris error est BL0quiritur χεν in huiusmodi conce8Sion et Opp0Sitione Glo, concedo hae olim in meliore
το αἱ ταλλα. Tantum non omne libri et 0ni mnes omittunt Παρθάνων, quod irrepsit ex alia Dem0sthenis ratione
resorri ad initium bulli eloponnesiaci, sed facile apparet de re
recentissima haec dici, quum actum esset plebiscitum atrox, sed irritum. 0 ipsum enim h0 exemplo probat τι τα μεν ψηφίσματα καλα , ταργα ε ρυδαμ ου EOdem pertinet quod le-
94쪽
πολεις Ελληνίδας ανδραποδίζεσθαι. urpe esse dicit quod uno cive faciant, non quod mai0res ante aeculum fecissent. Adver-δu Corinthioδ, inquit, et Megarenδe forte e/liδ, Philippi iniuriu/1παρ metu devoraliδ. Pag. 176. I 6 προι δε πουτοις Συν έςὶν Ἀφ' is tari ου γ' ῶν απρ- ηναι τοὐν Ἐλληνικων βουλησθε. erturbatus est simplex et naturae loci congruens Verborum ordo, qui hic At ουδ αν βουλησθε απος, ναι τοὐν Ελληνικων. Poterant percomm0de Verba απριςῆναι τῶν Ελληνικων etiam post ἐφ' υρων c0llocari, sed quam nunc sedem Obtinent tueri nequeunt. Qu0d continuo Aequitur: πολλα γαρ υμῖν ἐκ παντος του χρονου πεπρακται eodem Sensu dictum est quo etialis Argivorum in
Euripidis Supplieitu dicit ad Theseum A. 86.
Quid sibi vult in tali re απεχθανεσθαι vel προαπεχθάνεσθαι Nihil plane. Suspic0 Demosthenem dedisse προTπAχθησομεθα. Compara pag. 188. 4. υτε φοβεωθαί φημ ι δεῖν πέρα του μετρίου
in fraudem inducere, et παγεσθαι duri uitur qui aut si audeali lii aut prava cupiditatu ad rapiundum consilium temerarium impelluntur. Exspuetur iubet Athenienses donec omnibus Regis insidiae patuant Oniri tui ne antea inconsiderate ut inconsulto ad arma sum otii hi in ipi liuntur Fus ulli nos Code S pag. 9.
95쪽
loquitur Quis Verbo νοριι ιν participium Sic addi posse existimati Nihil est reliquum quam ut rescribatur ραι διον Ε συμι- βHΝΑΙ. Haec ipsa scriptura in odie S reperitur nisi quod scriba Ordinem Verborum turbavit συριβηναι ρ διον αν dedit et oblitus est verum ordinem lineolis, ut olet, indicare.
Η0 quidem Atti eum αφωδεῖν nihil cum poesi commune habet. Festivum et ioc0Sum Verbum significat: nequii ita longam orationem alere et multa verba perdere iue ullo fructu, ut in Ora
In sqq. haerent Interprete in πραττ1ηται. ObraeUS: malim, α νυν οἰόμεθα η χεῖς, πραττηTE cum M. πρατυ1τA inepte Reiδ iu/. V elege l0cum te Scriptum αν αρα α νυν οἰόμ εθ' ημιεῖς πραττητε, et multo etiam magis haerebis. Intelligi poterat: αν αρα - ΘΝηται, id St αν αρ βασιλευς τοῖς Ελλ ηο ιν επιβουλευρὼν φανερος γε Mηται, Sed quicumque totum locum diligenter consideraverit Sentiet ea Omnia αν αρα πραττκ ται in Siticia SSe et regestanda. Opponuntur inter se: NT με καλεῖτε προς μιας αυτους τους Ελληνας . Sed perditis operam, nemo Vobi obtemperat. TOT δε υδεὶς δη που των παντίου 'Eλλη νων τε Sed quum haec longior intervallo diromtae88ent, exortu est nescio quis qui nobis narraret quid esset τοτ δε Idem sequiorum more πραττ)ηται diXit pro γενηται. Apud Vetere λεγειν et πραττειν, τα λεγόμιενα et τα πραττο-
96쪽
μιεν inter Se Opposita sunt, ut εργια πράξεις et λογοι, ut in rapi 695.
Pug. 185. 2. Simi, inquit. Athenis divitiae ingentes: αὐτοι
κεκτῆσθαι Ultima pars loci grave vulnus accepit, sed sanabile tamen. Tacent Interpretes quasi omnia plana et per8picua S-Aent. Qui vero distet quid sit di δ' ιν EΙξαιεν Quid multat Satius est statim t0llere mendum. Confunduntur inter Se paS- sim δόξειν - δείξειν, ἔδοξα - ἔδειξα δεδοχθαι - δεδεῖχθαι et sim Sexcenties id mihi in libris Ag. bservatum est etiam apud Demosthenem. Cf. Var. Leoti pag. 125. Iam lux assulget δόξαιεν semosthenes dixerat, non δείξαιεν Eadem opera
corrector tenetur fraudis manifestus. Fuerat olim: ου χόνον ουκαν ισενεγκα ιεν α I.' ουν αν δόξαιεν κεκτησθαι. Quid notius est
quam ου δοκεῖν pro disδinmlures' non lauti inquit tributum non conferrent ed etiam opes diu dissimularent.' Ρaupere eS8es singebant ut tribui serend0 0n esse. Factum est ut δbξαιεν in δείξαιεν mutaretur deinde nesci quis addidit de suo ουδ
97쪽
σκευας μενους Libri Omne ad unum exhibent PIAκοσίαια τριηρεσιν, S 80lu Servat id quod Dem0Sthene di Xerat ΔΙΑ κοσίαc. Mirifica est eruditorum qu0rundam ratio, quorum alii pro εκατον corrigebant διακοσίας, alii OSt κατον inserebant γδοήκοντα, credo ne re PerSarum hiStoriae imperitior esse putaretur. Apparet 08 non 8Se Oratore neque de more et arte80rat0rias Satis cognitas habere DemoSthenes hoc agit ut appareat classem Atheniensium nunc SSe mutorem quam fuerit claAsis univer8ae Graeciae, quae erSarum maiores tanta clade afflixerit. Necesse At ut numero minori reSpondeat maior. Non p0terat dicere τριακοσiροις - τετρακοσίας, quia Satis conStabat maximam Atheniensium classem reoeuturum navium fui8se. Ergo erat reliquum ut διακοσίαις diceret, quod obscura d0et0rum diligentia funditus delevisset, nisi Code S tulisset opem.
expunxit Seire Velim ecquis sit qui non sentiat quam sit huiuscemodi additamentum absurdum. amen in antiquissimis libris inficetum glossema iam comparebat, idque novo mendo
absurda loquitur, sed non suo vitio Lacuna vetus has ineptias peperit. 0tab paucis quom0d res restitui possit: 'Oτι εξα
Φιλόχορος ἐν δεκατ* 'Aτθιδος ἐν ε τοῖς εξῆς του λογου φησὶν
Videmus igitur iam vivo Harpoeration0, qui C0dicibus Atticiani usus St, et in8ulsissima additamenta in textum irrepsissu
98쪽
et Scribarum errores γραφικα Σααρτήματα perinepto in libris inolevisse. Qitam esset in talibus Harpocration infelix conlegior supra VidimuS. Ρag 186. 20. υπερ η τῆ 'Aττικης ως μιὸ του ἐπιόντας
Sueeurrunt ad hae quae essthylus in monumento suo inscribi iussit:
tentia postulat pro O tibua abituroδ ergo κρινεῖν Scriptum oportuit. Pug. 98. l. ων αὶ Ρόδον καὶ λ. λαρ τερα πολεις. Sic S. aut0ri καὶ αλλας πό=.εις τεραί. Sed uir bona Scribarum pace non 88 hanc Graecam rationum confidenter allirmo. P0-
99쪽
tus alterutrum mitti, dici potest αλλας τινα πολεις, Sed αλλας ετερας πολει dici non potest. Seio me haec seribentem pervulgatam eruditorum Opinionem pro nihilo dueere videri. Audi Sehaesurum ad h. l. αλλας ετερα ' hic tioma viri docti Xem plis ita con sirmarent venio ηι reete/io diei uno dubitet' Unus est vir doctus, Sed omnium princep8, qui Omnia Veterum testimonia ollegit, orsonus Trael/pag. 200). Primum Suidam protulit eseius ulli Di0nysii υ
Erimium hoc testimonium est pereruditi αττικιςου , qui ip8e Cratetis fabulas et Menandri sedulo lectitaverat, sed id mihi an ex his Comicorum ossi recte colligatur ε αλλαις τεραις πολεσιν commode dici potuisse. Interest aliquid intur αλλο tετερον, ut inter alitu et diverδum. ii Euripidis Supplieibu 583.
h0 dicit Theseus nullo δ alio et dive rei generis labore emantiu/εθ. Sic igitur Menander quoque dixit: hun igitur non ignem, non lapidem, neque iri uum aliud dioer/ yeneri labebat quos defenderet scilicet. Sic et Cratetis verba asscipienda sunt: hiabent etiam aliud diverδ generi Trviet omne quod cum magna stravitate distunt 0inde quod or80nus Aristophanis fragmentum attulit ex Athenae pag. 117. C.
alia semoenta HUIUSCEMODI. Denique locum Demosthenis unum et unum Platonis expr0mit corruptum Utrumque, ubi αλλα τερα pro αλλ' αττα scriptum est. Regia denique Demosthenis locus, quo de agimus, neque plura quam haec apud Graeco seriptores reperiuntur. Itaque quoniam ἐν αλλαις τεραι πολεσιν in alii civitatibus diver/i eneris signifieans ab Oratoris sententia abhorret, reliquum est ut scripturam hanc mendosam 8Se tatuamus et tali 0antu pro certo αλλος τερος, ἄλλο τι υν τερον et similia numquam εκ παραλλ. ἡλου dicta fuisse.
100쪽
Etiam alibi sic scriba apud Demosthenem peccarunt, Vid. pag. 103l. 24. et pag. 128 l. 26. hi pro τερο εγκαλ. εῖν ουδ ενεχ υτε , S dedit τεραν τινα αλ . , et aliu δτερον τι M. λο, une merito nemo curaVit. Ρag. 198. 23. πολεις υπερ ων πολλους κινδυνους καὶ καλους αγωνας οἱ κατ' ἐκεινους του χρόνους 'Eλληνες ποιησαντο. NeScio unde molestum et importunum κινδυνους natum sit, Sed hoc Scio Sine Ora SSe expungendum, ut coniungantur πολλους καὶ καλους γωνα c. ResttiSSime enim dicitur ποιεῖσθαι γωνα, Sed κινδυνον ποιεῖσθαι nihil est. Ρag. 200. 7. εχ )ην γαρ - την αυτην χειν διάνοιαν μιας περὶ τῆς χυ πη πολιτείφ. παξεως Ἐ1γπεμ περὶ τῆς ἐν ταῖς πρατείαις χχετε.
Fudit est ad intellig0ndum ΑΙ ποντα ἡ ταξιν diei debere, ut
ρίψας την σπιδα, αποβαῖαν τα πλα et sim Dicuntur enim haste de iis qui prae8idio enerunt clypeum abiecerunt, arma umiδerunt, n0n de eo temp0re ii quis praesidi oedis, abiicit olyhema, arma millii Haerebant orta 8Se in sqq. τους την ταξιν λειποντα καὶ πολιτευομιενους. Non sentiebant enim ex ipsa rei natura oriδlum cum praeδente tempore nunc componi debuisse. L0quitur enim de iis qui λιποντε την ταξιν λιγαρχικως πολιτευονται. Praeterea ipsa argumentationis ruti et oppositum