장음표시 사용
81쪽
mendum tollere. Dicit se Cardianis pem tulisse, lab0rantibus
igitur et in periculo versantibus. Itaque εἰ ΘΓ καταλιπων τους συυιριαχους dixerat. Num me veterra octo dratituere oportebat, inquit, ei vo soliore habere, qui mihi omnibu modis eueli mole/ti Sic emblema sponte excidit. Ρag. 162. 17. υπομιείνας μ ὲ - χη προειριένος δέ, imo Vero προεροενος. Ubique Videbi προιεσθαι, προεσθαι et προεῖσθαι inter se misceri, similiterque in participiis πρὸ iεμενος et προεμενος et προειμ ενος Quid sit quoque loco Verum facile εκ τω συμ φραζομενων colligitur. Ρag. 160. 7. εἰς τουτο παρανομοίας ψαθε κοὐ δυσμενείας λεκα πρὸς το Περσην πρεσβεις απεςαλκατε Offendit obraeum haec παρανομία, in qua nulla leae erat quae Violari posset. Itaque coniecit: εἰ τουτο παραγοι ἱας αφῖχθε καὶ δυσροενείας. Sed sequiore Graeculi παρανομιεῖν ponebant pro improbe facere et παρανομυία ab iis dicitur Omnis improbitaδ. Ρag. 162. 21. γνους εγω ταυτα προυκαλουμιην τε Conmeetenda haec sunt de more eum praestedentibus sic γνου ουνJεγί ταυτα. In Sqq. ραν μιεν μὲν γνωσθῆ et αν δε υμ, ετερα κριθῆ, non est idem γνωσθῆναι et κριθῆναι illud enim est icompertum fuerit meam δῖe, illud: δ fiteri iudicatum eue
Pag. 163. 4. δοκεῖ παραλογωτατον LAI Ιοτι τε Im VerOρτι adhaesit ΔΙ ex praecedente ΑΙ. Ρag. 164 2. φασὶ γαρ οἱ τῆς πολιτείας τῆς παρ' υμ εμπειροι
την μεν εἰρήνην πολεμοον αυτοῖς εἶναι, το δε πολεμον εἰρηνην.
Salsum hoc et 0rdax dictum Sophista sumsit ex Isocratis ad Philippum ratione pag. 46. D. αἰσθανομα γαρ Philippum)
82쪽
tentia aliud postulat. Non enim dissertis verbis hilippi esse Amphipolim Athenienses agnoverant, sed ex certi indiciis et argumenti ΡΑΤΕΒΑΤ eo ita Sentire passem composuerant, deindeo belli soci0tatem iunxerant a lege ἐς ' ω τε εχειν κατερρυς εχοιεν, et erat tum Amphip0lis in p0testat Philippi, unde liquid C0LL1GITUR Athenienses in ea sententia esse quam hilippus dicit quae sententia ut in verbi contineatur Supplendum
in ultima parte inutile et supervacuum in priore parte deAideratur quum sit neceSSarium. Itaque corrigendum κακοποιουντωνυμ 1N, αμυνουριαι opponuntur inter Se πιχρχειν Graeculi perperam προυπιάρχειν et ἀμ υνεσθαι Sive τιμ ωρεῖσθαι, ut in noto Versiculo:
80letque utrumque verbum absolute Sic usurpari. ΠEPI TNTAEEs C. Sequitur oratio περὶ συνταξεως, de qua verissime iudicat F. A. Wolfius apud ind0rsium : oratio quae inδcribitur περὶ συνταξεως, Lemo utent non δι, ed eae alii eiu/, mamime Olynth. III. et Ari/locrate ab aliquo declareatore Onδulis panni confecta. Non est rati de res ordinanda, Sed περὶ των θεωρικων ποτερα χρ ἡ ρατιωτικα εἶναι ἡ ρ δήιχω διανεριεσθαι Dem08theni sententia cautissime Verbi concepta legitur in prima Olynt iacu
I)ericulosas plenum opus alea tum erat haec suadere. Namque
83쪽
lex erat Eubuli εαν τις γραφη τα οὐρικα. ρατιωτικα ποιεῖν θανατος η Τημύα. Itaque Verbis cautissime concepti cen- Suit μίαν συνταξιν δεῖν εἶναι ἡ αυτην του τε λαμ βα νειν κάιτο ποιεῖν τα δεοντα, et alii Verbi συνταχθῆναι δεῖν o τε λαμβανειν καὶ το τα δεοντα ποιεῖν. in impostor n08ter pag. 168. 21. φημὶ δεῖν μῶς συντεταχθαι καὶ την αυτην του τε λαβεῖν καὶ του ποιεῖν α προσηκει TNTAE IN Dαι. Viden esse eadem
sere αυτολεξεί, quae in Olpuliae dixit Dom0sthenes Itaque quod addit: διελεχθην δ' μῖν περὶ τουτων καὶ προτερον, eodem Spectare manife8tum est. Minime obscurum si quid sibi velinthae ambage sχίαν συνταξιν εἶναι την αυτην του τε λαριβανειν καὶ του ποιεῖν τα δεοντα. erplexae enim orationi hic en8UAegi: ου δεῖ λαριβανειν του ρυMεν ποιουνταρ, itaque maleSanis X
aerario largitionibus finem imponi portere Militandum 8Seiunioribus τοῖς ἐν ηλικια), senioribus τοῖς περ του καταλογον operam aliquam reip. 88 praeStandam καὶ πανς ξειν καλως. Haec est igitur illa συνταξις, unde ficta orationi nomen Stinditum. Pereurramus nunc orationis textum mendoctiorem multo et insulsis additamentis magis inquinatum, quam Uni reliquae, quae Demostheni nomen mentiuntur.
Pag. 166 3. ουδετερον μιοι δοκεῖ των χαλεπων εἶναι υτ επιτιμησαντα τοῖς νέμουσι καὶ διδοὐσι τα κοινα ευδοκιμιῆσαι παρα τοῖς
καὶ παραινεσαν τα ῶς δεῖ λαμ βανειν χαρίσασθαι τοῖς σφοδρα ἐν χρείη του λαβεῖν ουσιν. Neque νεμυειν neque διδονα in ea re recte ponuntur et nihil inter utrumque interest. Requiritur lectio ex utroque conflata ἐπιτιμησαντα τοῖς ΔΙ Ανεἴκου τακοινα, Unde notissimum nomen largitionum Omnium διανομ. αἱ . Deinde expunge καὶ παραινεσαντα ς δεῖ λαμιβανειν, primum quia inepte et stulte abundant post συνειπόντα τρῖ διανεμ υσι, deinde quia cum sententia pugnant. oterat dicere παραινε σανταως δεῖ ΔΙΔΟΝΑΙ : nempe οἱ λαμ βανειν βουλομενοι Ουδεν οἶμαι παραινε σεω ἐδεοντο. Interprotatus est aliquis quid esset συνει-
ποντα, Vacti non excentie συναγορευειν, συνερεῖν, συνεισεῖν eo
sensu legeretur sed incredibile dictu est quam puerilia tractarent illi, qui Constantin0poli monumenta literarum Veterum legebant et enarrabant.
84쪽
Sequitur: ου δετεροι γαρ προς τὸ τὸ πολε συριφερον σκοπουν- τες υτ επαινουσιν υτ δυσχεραινουσι τ πραγμια αλλ ως κατεροι χρεια καὶ περιουσίας χουσιν. Nonne perSpicuum 8 προς
esse resecandum Distebant αποβλώπειν εἰς Vel προς τι, Sed σκοπεῖν τι Saepe προς etiam in S propter compendiolum non intollectum periit, cuius rei infra exempla expromam nonnumquam contrario errore Vitiose abundat. Ρro περιουσίαις Harpocration in sui libri ΠAPουσίας repperit
Sin controversia libri sui viti dessepiu est neque enim παρεῖναι significat πλουτεῖν neque παρουσία dici poteS pro περιουσία. Saepe Harpocrationem vitio8ae lectiones in ioculares errores induxerunt. Nem sine risu leget quae Scripsit V. 'A πρότων et V. λιμα η, ubi c0niecit ληςων et βλιμάζη , sed vera lecti est Παρνοπων et λιμακί η Παρα et περ iam tum in Codd. 0 fundebantur. Vid. Harpocrat. V. Περίτασις. Fefellit idem mendum Aelium Di0nysium εν τοῖ 'Aττικοῖς Ουόμασιν apud thotium
V. Παρουσἱα λεγεται Ουτω se τῆς των παρόντων δαψιλείας, ως καὶ ε τω ΙΠλατωνος Φαωνι ως καὶ νυν χομεν παρουσίας. καὶ πολυ τι επὶ τουτου παρ χυτοῖς male corrigunt 'Aττικοῖς .
Nemo umquam e sensu aut dixit aut dicere potuit παρουσία. Ρlat Comicus dixerat:
85쪽
Pag. 167. 21. ιν ευπορῆτε καὶ τα δεοντα ποιῆτε. Spemitur optima et verissima scriptura, quam habet S in margine: U
δυναριε συμφέρSI N alii et S correctus συμυ*ερ ΘΙ καὶ προς ταλλα πραγματα αναγκαῖον ἐςιν Dind0rs de Wolfi 0nidetura substituit πολεμOT C et qua8 nunc Omnia essent luce clariora nemo se interpretatione loci Verbum unum facit. rimum scribarum errorem animadVerte, qui Stulte ανευ του - πολεμΟΥ coniunxerunt pro γε του - τυμ φερειν. Deinde errare pergentes συμφερ E si Musis placet correxerunt. Itaque nunc προς τους
οἰκείουc πολε α OT C legitur Scire Velim quod sit hoc senus belli οι οἰκεῖοι πολεμ οι, in quibu8 proprio milite non conducticio)res sit gerenda. Non dubito dicere qu0 Senti hanc lectionem
esse plane absurdam ad bella propria proprio milite utendum. Opponuntur inter Se οἰκεῖος et αλλοτριος, Ut in οἰκειως et αλλοτρίως ἔχειν Contraria Sunt οἰκεῖος et ξενικός, ut οἰκεία δυναμιε et
ξενικῆ χρῆσθαι Venit mihi ad haec in mentem lepida apud Ρlutarchum hist0riolae gloriabatur aliquis se per s0los fili0s suo tragoediam docere po8se habere enim se filium poetam, filium histri0nem, filium musicum, filium cenarum pictorem:
εχ γάρ, inquit, ποιητην οἰκεῖον καὶ ποκριτὴν οἰκεῖον καὶ μυουσικον οἰκεῖον καὶ σκηνογραψον οἰκεῖον Cui riden aliquis ενὸς ετ ριόνου σοι προσδεῖ, inquit. - τίνος ουν θεατρο οἰκείου.
Nihil si pr0fidimus ad intelligendum qui tandem Sint πόλεμ οι
οἷ εῖοι . Nec mirum, nam numquam in rerUm natura fuerunt. Sentdntia affert lucem vocabulum unum importune repetitum has turbas dedit. Lege ανευ του προς τους πολεμους οἰκείφ. χρῆσθαι δυναμιει συμ φερειν καὶ προς ταλλα πραγμυατα αναγκαῖόνεςιν Opponuntur inter Se οἱ πόλεμος et ταλλα πραγμιατα praeterquam quod δ e rep. Xercitum eae civibu conδtantem ad bella gerenda habere, etiam ad reliqua negotia publica nece arium id rat. Nunc demum omnia plana sunt et aperta. Sequitur εἰ χεν γαρ ἡσυχίαν εχειν υι ιν απεχρη καὶ sub ηδε τοὐνEλλ ηνικων περιερ λαζεσθαι οπως εχειJ ἄλλος αγ ῆν λογοa Nescio
86쪽
unde invecta in Verba πω εχει Sed hoc scio nisi ea delevoris de sententia dicti fore actum. ΙΠεριεργαζεσθαι quid sit nemo ignorat et nihil minus est quam iri θil rerum fatu curiose rimari. Erat Atheniensium περιεργία aliquanto sociis et Graeciae molestior. Imperitare omnibus et omnibus iura dare ταδικαια ὁρίζειν postulabant, ut statim Orator addidit.
κατασκευαζεσθε Aliquid hic monstri alitur. In libris est:
Quid est in his verit ποπτευειν a tali re alienissimum St, sed quod est in a prima manu φεδευουσαν una literula mutata et praesenti tempore in futurum conver80 genuinum SSe arbitror φοδευσουσαν 'Eφοδευε ιν proprie dicuntur qui eum intinnabulis victilia circumeunt diximus aliquid de se verbo in Mnemo8. 1875. pag. 296 et nota res St. Itaque 1 ἐρδευσουσα δυναμιι copiae Sunt, quae S0cio et amicos omne ordine circumeruit et sic in ossici continent. Imperare ulli , inquit, ed copire quae circumeunte δocio in ossicio contineant neque parula habetis neque purati8. Sequitur αλλ' - πολλης μεν ἡσυχίας καὶ ρημία sic leg. υμων ὁ υτιληναίων δῆριο καταλελυται, επὶ πολλης ε ησυχίας J 'Pοδίων. iuod in omni l)us liliris si 'EPH lae de scioli 0niectura in ηρεμι lac mutatum 'st. Nollom votum. Πρεμεῖν idem At quod χη κινεῖσθαι limi prie, non sigurato, ut ὁ ῖ πο ηρεμεῖ διαι immobilia, qua notio in litano O iam non cadit. 'Eρημ Iasaepe apud Demosthenen dicitur quum nemo a ιδ qui prohibero
87쪽
po/rit, veluti pag. 4. 10. τὴν ἐρημίαν των κωλυσίντων ρων et pag. 36. 2. ση απαντες ορατε ερημγίας ἐπειλημ μ ενοι et pag. 171. 23. τῆ των ἐναντιωσο κενων ἐρημίας απολαυων. Ρraeterea cur importune repetitum ησυχία Si inducendum
facile intelligitur. 0gitando enim utrumque supplendum in
ἐπὶ πολλ.ης ριεν - , ποῖ .η δέ, nempe ἡσυχία ς καὶ ἐρημιας et est ea ellipsis non tantum elegans Sed perpetua et negeSSaria. Ρag. 169. 8. τ ου , φαίη τι αν, ταυτα νυν λεγn.: In τ ρυν ταυτα νυν, χίη τις αν, λεγ οὐ insterta sede Volitans emblema vel hinc arguitur. Deinde φαίη τι αν postulabat,gredo, λεγ EI C.
Ρag. 169. 13. α μιξ υμ εῖς νυν πεισθῆτε τουτων καιρον εἶναι νομίσαντες , τα αυτων εἰ χρείαν λθητε τριμ α παρξει ' αν δ' ακαιρίαν ηγησαμιενοι παρίδητε, ταν δεκ χρῆσθαι τοτ αγαγκασθη τεσδε παρασκευαζεσθαι ManifeStum Si καιρὸν εἶναι pendere ex πεατθητε itaque participi νοιχίσαντες nullus locus est relietus Reetissime igitur in S missum est et tamen nescio qu0modo ab omnibus retinetur. Ρag. 170. 25. καὶ νὴ Δία γε , ω ανδρες Αθηναῖοι, τερ οἱ
gendum S prius γε non posterius, ut ditores fecerunt. Est enim cadentis Graecitatis καὶ νη Δία γε , ut indorliu recte admonuit. raeclare de ea re exposuit orsonus in Adverδariiδpag. 33. Sqq. Ρraeterea Supplendum οἷον οτι ἐν τοῖς δικαςηρίοι κτλ Olives veluti, eaeempli gratia et mi880 τι Verba non conStant. Quid est aut0m: ἐν τοῖς δικαςηρίοις πιν ἐς ν ἡ σωτηρία καὶ δεῖ τῆ ἡψ την πολιτείαν μια φυλαττειν Perspicuum id quidem St, nempe is oportet vo condemnare omne τους λιγαρχικους καὶ ὀισοδηἴκους. in eo omne iudice inexorabile ratote et sic
88쪽
homine Demosthenis sententias intelligeret Ρag. 171 17. andidati, inquit, qui Fraeturam petunt, nolunt vobi ea dicere, quae Po uno dico, δουλοι τῆς ἐπὶ τῆ χειροτονεῖσθαι χαριτος περιέρχοντα τελεσθῆναι ρατηγος καῆος σπουδαζων. υκ ανδρος ἔργον ου Γεν πραξαι. Perversissimum At τελεσθῆναι ρατηγο c. Vidi interpretem omnia prisca et nova miscentem qui putaret esse trafeyiae initiari steriiδ. Nugael Confusa esse Suspicor duas Olim lectiones ha8ce γενέσθαι τρατηγος et αἱρεθῆναι ρατηγο c, quarum haec mihi multo potior Videtur. Praetor CREARI unu/qui3que cupit, non viri osscio onyi.
imposior uratus est ex OlyntHac II pag. 26. l. προτερον
89쪽
quae continuo sequuntur, unde loeus in viginta lucem accipiet: δεῖ Q; ταυτα Ἀπαυεντας καὶ υμων αυτων Ἀτι καὶ ir W γενομ ενους κοινον καὶ τὶ λεγειν καὶ βουλευεσθαι καὶ το πραττειν ποιῆσαι. Quae sequuntur pleraque Omnia ex aliis atque aliis Demosthenis locis Onsareinata sunt, Ut pag. 172. 12. αἱ οι τ ε ἔνασθε
Qua haec excipiunt pag. 172. 14. κεῖνοι Θεμιιςοκλεα κτε. deseripta sunt ex Ariδtoorasea pag. 686. . Sed ea tantum comparabo, quae aliquem Sum critissum habent. L0gitur pag. 72. 20. ιι α Δί' ου χαλκους τασαν - αλλ ως ΟΥΔΕ αυτων κρείττους ντας ουτως τίμιων. 0 Sensit Sophistas absurda loqui. Quis enim sanus honorem habet τω ουδ ενεαυτου κρείττον οντι Nemo hercle. Saniora dabit ips Demosthenes pag. 686. 10.Ρag. 72. 24. οὐ M την ἐν Μαραθωνι χαχην ιλτιαδου , melius pag. 686. 20. την αραθῶνι. In Attica αραθῶνι est ad
verbium nec praepositionem admittit. Idiltiades ipsu apud Eup0lidem ita didit:
Pag. 73 1 legitur in S: τας μ ν η πολιτικας δωρεας ουτως εκεῖνο τε καλῶ καὶ 1μιεῖ ου ορθῶς' τα δε οξυ ξενων πως Est vetus lacuna quam eorrector neScio qui explevit post καλωρ inserendo εμιον, et alius ἐδίδοσαν. Exciderat unus Versus Supplendus ex pag. 686. 26.
90쪽
pag. 686 28. ἐκεῖνοι μὲ - τριακοσιοις δ' et rεἘτι - βοη σαντι, haec Omnia αυτολεξε hinc sepetita sunt, sed vide quid addat
-γον. Imposior reliqua ad Verbum d0scripsit, sed in sine usu dedit: υκ ψηφίσαντο πολιτεία αλ ἀτελειαν δωκαν λόγον. Videmus hominem, ut haec in suos Sus convertere OSSit, pervertere omnia et impudentissime mentiri. Si qui forte sup0rsint qui orationum spuriarum fid0m et auetoritatem tueri velint, πίλ2. ῖς ἀντιλεγειν γαρ ρις περὶ παντος sutatior , huiuscemodi J0e0 diligenter expendere Velim. Ρergit falsarius pag. 173 14 μ εγαλην καὶ τι μύαν, οἱ χαι,
Non Sunt haec recte cogitata non enim de patria Sermo Si sed de iure civitati/. Maiore no/tri inquit etvitatem neminiquumvis optime de e merito impertiebantur: mmo homine nequiδ-δimo civitate donum κε Erg non πατρίδα dicere dubebat sed πολιτείαν. et sic demum intelligi potest καὶ πάσης ΘΙΖΟΝΑ ευεργεσίας. Optime dicitur: non δι aliud be=ne solum CIVITATE miliu/ Substitu PATRI miliu et male sana exibit ratio. Post pauca pag. 73. 22. praeclaram Demosthenis ησιν Surripuit ne verbulo quidem mutato ex ODynthiaca tertia pag. 37.
Sequitur b)eu l)ag. 73. 28 in quo insignem scribarum et correctorum fraudem manis 38ti indiciis deprohensam tenemus. Proponam primum locum in togrum ut ab auctori manu prosectus est. Hindo singula si nudos ros utabo. Logendum est: