장음표시 사용
111쪽
Nuperrime prope Romam reperta Sunt soli quaedam palimpsesta erantiqui odicis Straboniani litteris uncialibus exarati, de quo nonnulla retulit GIUSEPPE 0ZZ monachus Basilianus in libollo inscripto Deli antio Codie delia Geographi di fra- bone ooperto ei alim/ehi della adia di poli errata. V ervu-nit in mea manus libellus quum totus essem in Strab0nis lectione et emendatione, et Sane magnam mihi OVit exspectati0nem, sed dicam enim candide et libere quod sentio magna
Equidem Editorem 1USEPPE OZZ bonum Virum et bonum monachum esse lubens credo, Sed immemorem eum esse ideo Veteris proverbii: quam quisque norit artem in hac e Geroeat.
Plane enim impar et imparatus ad haec studia deessit ut olim NVERN1ZZ ill0tis manibus Arist0phanis Codicem Ravennatem contrectavit , neque tantum Traeste non satis peritus est, sed iudicandi do his rebus acultatem nullam hab0t. In iis quae ex uno alteroque soli Codicis descripsit non tantum nihil ser est quod Strab0ni prosit, sed menda tam multa et tam inepta insunt ut tali auxilio carer sit melius. Atque haec se in lucem edere scribit perche da olero ' Italia i coneorre eanole oon urata instolare novit alia proδδima Apoδisione Geo-yraphio mondiale di Purigi.' Si quid illi credimus: qu taδooperta vra χεδer ululatu come in dei si nobili aequisti sep
112쪽
i satrimonio delia geograsia, deli areheologia, delia letteratura eldella toria.'Quid dignum tanto tuli lio promis/or hiatur Meram hanc Age, dicamne ἀλαζονειαν an ευηδειαν faciam ut suo qui8que iudicio con8tituere possit. Quod autem maxime Seire cupias, quot supersint veteris libri lalia et quae partes aut particulae Strabomani operi in iis contineantur, de ea re Verbum nullum facit, sed brevem l0eum ex initio
libri IX et paginam tripartit divisam ex libro VIII describere
satis habuit. Uterque locus praeter laeunam in priore latentem, de qua infra dicemus, Satis emendat in optim Codice arisin A. Aeriptus Si et fere Sine ulla offensione legitur. Itaque non est magno opere mirandum nihil propemodum ex Vetusto libro palimpsesto prodiisse, quod aliquem habeat usum aut aliquo nomine Sit memorabile, multoque magis mirari portet C0dicem tam antiquum mendis et err0ribus tam putidis esse coopertum. Sed, ut ipse iudicare possis, deseribam duo fragmenta ab ditore ex omnibus delecta ordiar ab initio libri IX. Non utar litteris quadratis sive uncialibus ni8 γευματος χάριν aut in Scriptura incerta et ambigua, in caeteris Sequar
eum morem, quo nunc Omne in Scribendo uti solemus.
113쪽
117쪽
τα in optimo libro est 1κυρωτα οντα, et fugit ditore egregia Pors0ni mendatio in Adverδ. pag. 39. ως ταυτα κυρωτέοντα λεγεῖα. Fuerat ΚΥPs TAIO ε et αι confusis. Suspicor in antiquo libr hanc lim scripturam fuisse: ΑΦΙΚΟΜΕΘΑ ΩΣTE
118쪽
Columna III. Vs. 5. Od. τοδεπαλαι decem literae perierunt τουπαλι
apud Strabonem Aeribitur ubi E erat Scribendum, et contra, ut supra λεγΙKN. Iam tu vides nihil in his inesse qu0d laeti et grati a vetusto libro accipiamus, nihil quod faciat ad Strabonem emendandum. In libro I quidquid a vulgatis discrepat vitiosum est sine ulla
exceptione: πρωτογε φαμεν pro ἡ πρωτην φαμεν, συντεθει τοὐν pro συντιθεισων, κερρονησίου pro χε μί' η γ γ, προστερ ιτα pro προστιθεῖσα, τριτηνδηταυτ ηνπροσλαμ βανουσιν pro τρίτη δ' η προς ταυτη προσλαμβανουσα. Indignae memoratu sunt hae omnes
varietates, et sine damno haec pars palimpsesti odidis olim perire potui8Set.
In longior fragmento libri III quid tueri sedimus Sieubi
Codex a vulgata seriptura diseedit tantum non omnia menda sunt aque utilissimi generis et lue indigna. Fueritne in col. II. . vera leti ἡ κυρωτεον admodum incertum est, et sine Codidis auxili Porsonus Strabonis manum repperit. In caeteris nihil est quod suscipere veli praetor hoc NUM ut Col. II. 18. legatur κατελυθησαν τελεως ubi caeteri libri τελεως mittunt. nunc et crede Editori dicenti: La di coperta diis anti-ohi/εimo rato delia evroi di Strabone e di alta importanta, non olo per ii ludi lu*δio e Vologici ad oeertur a suritude irato, laudio per quellio ostroso e lorici. Ne verbum quidum in his verum est et mera sunt hae indoeti hominis hallucinationes, ut in iam conveniat dictum Electrae ad fratrem aegrotantem:
119쪽
Restat ut unum dit0ris errorem refellamus et simul gravem C0dicum Strab0nis mnium etiam alimpsest labem patefaciamus. Initi libri I legitur: περιωδευκοσι ε την Πελοποννησον,
χερρονησίουν. Reprehendit ditor aterprete8, qui λαχιχην Vertunt minimam. Qui inquit te verδioni dicon it Peloponn ominimam elle seni/ole deu Glade Ma come suo dir/i tale, mentre ne e la agyiore ' Magnam hanc dissicultatem pro sua linguae Graecae peritia sic removet: L errore dei tradultorinaeque ut prender λαχιτος uel olo igniscat di minimo e non aure/ d infimo e H stremo enure il igniscato nolene comparativo e ne Foδilivo, come e a edere in Henrici Stephani Thracurus Linguae Graecae Sed sic uno vulgo errore non deficit alter. Nempe eloponnesus si facta est paeninsularum simul prima et wfrema quid igitur odi reliquis supererit Nihil attinet haec serio refutare. Satis perspicue Strabo duobus locis cierat in e nia paeninsula et primam contineri et aliam Graeciae partem, agrum Megarensem in tertia primum et ecundam inesse et novam reliquae Graeciae partem Atticam et Boeotiam et part0m hocidis et Locr0rum, qui Epicnemidii appellantur; et ita deinceps. Itaque culpa Vacant Interprete putantes eloponne8um solam e88 minorem quam eloponneSum adiecta Megaride, aut eloponnesum cum Megari de Attica, Boeotia, et part Ρh0eidis et L0erorum N0n poterat tamen Strabo planius et disertius
semper et ubique idem, et sic, credo PeloponneSUS erat harum Omnium paeninsularum minima. ut rectissime Strabo de Pelo-
120쪽
ponneso scripserit pag. 334. δεῖ δ' ιαπο τῆς λαχιςηις αρξασθαι,
Non erat operae prsetium i0dularem hunc boni monasthi errorem redarguere, nisi eadem opera magna labes initi libri IX deprehendi p0sget. Strabo qua libro VIII pag. 334 scripserat de quatuor paeninsulis adem in libro I repetenda esse existimaVit. De prima et minima absolverat commemorat eoundam, addit tertiam, de quibus eadem diei qua supra iam dixerat.
Deinde necopinato omissa quarta, quae erat Omnium maXima, τετιαρτη δ' η απο ου 'Aμβρακικου κολπου δια τῆς Οἴτης καὶ τῆς ραχινιας εἰς τον αλιακον κολπον καθήκοντα χρυσα, ον ἰσθμιον καὶ τα Θερμ οπυλας adiecta paeninsula tertia pag. 334.)creditur Scripsi880 ως τον Κρομμιυῶνα Μεγαρεων εἶναι καὶ μὰ
Κορινθιων. Nonne, si qui hoc agit, luce larius est unum minimum solium interdidisse, in quo de quarta paenin8ula Scripserat et deinde se Mogaris et agro Megarensi coeperat narrare, quo loco Verba: ως τον Κροριμυῶνα εγαρεων εἶναι τὲ recti8Si me erant posita, quae nunc tamquam de coelo delapS inextricabilem dissiduitat0m pariunt. Perlonini in ea laeuna partim
τα εγαρικα, et quae nune Supersunt ad tertiam paeninsulam pertinent την προς τῆ Πελοποννησω καὶ τῆ Μεγαρίδι προσλαρι- βανουσαν την 'Aττικὴν καὶ την Βοιωτίαν καὶ της οὐκίδος τι μέρος καὶ των 'Eπικνημιιδίων Ἀοκρων.
Quo melius appareat lacuna et quid in ea perierit intelligatur considera mihi hunc locum in libr0 IX, pag. 391, ubi Strabo Attica fines determinat idieatis duobus lateribus ita pergit:
scripturam vitium it supplenda lacuna Manis estus enim error