장음표시 사용
121쪽
inest in verbis: απολαμβα νοντα ἐντος α πρὸς τη Ιελοποννησω. Interpres: Dur/ coercet parte AD PELOPOΝNESUM q. Fideliter vortit Graeca id ipsum enim significat τα PO τὸ Πελοποννησ*, Sed prorsu id alienum est a Straboni sententia, qui dixerat του σθ χον τουτον in Se continere tertiam paeninsulam,
id est eloponnesum Megaridem, Atticam. OE0TIAM. Quid igitur Expunge duas literulas et omnia habebunt optime.
Delet articulo τα scribendum απολαμ βχνοντα ἐντος προ τῆΠελοπονHησα την τε εγαρίδα καὶ την 'Aττικην , id est: Ρ BTER Peloponneδum agrum Mellaren*em quoque ei Atticam. Sic omnis est sublata dissicultas. Superest lacuna, quam nullo negoti certo supplemento sarcire possis Optimum ducem, Strabonem ipsum, secutus Strabo enim quemadmodum pag. 595. Scribit: προτερον ε πογραπτεον του τοπους απο τῆς παραλίας αρξαμενους αφ' ησπερ 'Sλιπομεν, sic h. l. dederat: γαλαίβοντες αρξαμ εγο απο τηος π αραλιας, α*' σπερ 'AΠελιποικεν quae litterae exacti8Sime lacunae sp tium implent. Eadem opera illo loco restitiae ἀφ' ἡσπερ 'AΠελίπομ εν, quod At e Sen8 neceSSarium, non λιπομ εν.
Nunc l0eum mendatum diligenter inspiciamus. Quo resertur: περ εἶπον ἐν τοῖς προσθεν Non ad librum VIII. ubi pag. 334. tertia Cherson sesus esse dicitur ἡ καὶ ταυτην Secundam περιεχουσα. ης ἰσοικος π του χυχου του Κρισαἱου κολπου κεχρι Θερμυοπυλων. Sed ne Verbo quidem memorat ἰσθμιον γενDθαι την
Βοιωτίαν μι*ιθαλαττον ουσαν Sed dixerat hoe in libri X initio quem locum magna lacuna absorbsit ). Quo refertur: αρξαμ εγο απο της παραλία c. O' σπερ απελίπομεν lSine controversia ad deseriptionem orae maritimae, quae initio libri post numerationem pauninsularum fuserat instituta si deinde interrupta. Pervenerat in ea descriptione Sque ad Κροιχμυωνα:itaque interni issam narrationem si redorditur: μετα H Κρομμυωνα κτε. Ex hac ip8 deperdita orae maritimae descripti0ne tenuis particula servata est haec: ρε τον Κρομμ υωνα Μεγαρεων
I Non sugit id Casaubonum, qui ad με εἶπον υ τῶς προ εν annotavit Ubii Non enim eo loco tibi divisit Graeciam in ninsulas. Num ibi longe aliter describebatur in re isthmum huius tertiue peninsulae solens. Sane si hoc supra dictum suu
122쪽
εDαι καὶ χη Κορινθίων, quae caeteris circa gubmersi sola emergit. Dix0rat de illa setat qua Crommyon erat in segarensium ditione, n3m postea omnium consensu Corinthiorum dicitur fuisse quod Strabo ipse confirmat pag. 380. ἡ δε ρομ ιχυθὼν Ciκωμιν τη Κορινθιαρ, Π POTEPΟΝ δε της εγαρiδεις, ἐν ἡ ριυθευου τι
et sequebatur ut in vulgatis: τον Κρομμ υωνα Μεγαρεων εDαι
123쪽
Reperta sunt nuper a GUSTAVO Og pCK archivario Marburgens folia quaedam membranacea C0dieis Latini, quae ΗΕΝRICUSN18SE in Indi e Lectionum eodemiue arb)tryeuri edidit in lucem. Narrat ditor rogatum sese cuius scriptoris hae reliquiae esse viderentur non dubitasse respondere nobili imum erae criptorem, quem Plutarchu in vita Catoni Uticenδi enarranda eou- tu δil. V Ddindo in fin libelli timide suspiei0nem iacit horum Dagmentorum auctorem SSe PAEΤUM THRASEAM virum plane libera republiea dignum. Hinc fama sparsa est Paeti Thraseae fragmenta prodiisse in lucem, quae quum ad mea quoque aures pervenisset ragmenta haec curiosius inspexi et vidi d0ctumh0minem nubem pro Iunone ampleXum. Satis si haec soli cum Plutarchi vita Catonis componere ut statim intelligas miδellam uno δε libri Plutarchei interpretationem Latinam aevo medio a clerico racio quo ermone emibarbaro conδcriptam.
R0 est tam manissest et evidens ut nihil opus sit singula operose excutere et eri redarguere. Prima fragmenti verba haec Sunt is et ludo invicere surpurea esse verum haec enatu decreta Cato ψε deprecatus Niciam Ῥi8 erorem petiit a enatu manumitti.'
124쪽
Jap. 3. tempore proscriptionis Cato puer visebat Syllam et
125쪽
νος Expunge emblema male repetitum ex cap. i. ubi pro absurdo Σε legitur Sanum πολλάκις. Cap. 10. ρυδ εν φετο πεμπων καὶ ρα - περαίνειν Tralaticius error pro περ Aγεῖν. Lacunula est cap. 16. κατ οἴκου 'Aθηνοδωρη ἡ κατ' αγοραντοῖς ψίλοι παριαταμ ενορ Supple 'Aθηνοδωρω συνών).Cap. 19. με ρή τορα με δίκη τινὶ τλ Suppl. 'EN δίκη τινὶ, in iudiei quodam. CB p. 25 leg. ρινησθέντι μιοι in γυναικων. in libris est μοι Ο
126쪽
Sueri ae πολιε Cai. Seribebatur MnOAEMΩ, ut mox ἐν γωνιXEII ubi editur ἐν γωνι χείρω . intenis repperit χειρων, sed non recepit. Cap. 55. πολλοι δε καὶ των ἐπι*ανων ανδρων πεPPI Φησαν ἐν
Adm0dum familiaris haec lutarcho 0duti est. Utitur et alibi passim et in hac vita cap. 9 et 8.
Optima est Emperii mendatio ἐξἡTACE. Quid lateat in διαγα-
128쪽
Strabonis Geographica recensuit Gustavus ramerus. Berotini 1844-l852. Στραβωνος Γεωγραφικα curantibus C. Mulier et F. Diibner, iurisiis Q 853. Vindicia es Straboniana0 Scripsit Augustus einelae. Berotini 1852. Madvigii Adoersaria Critica Hauniae. 1871. I. ag. 520 sqq.
την ποίησιν αρετ παντας περ βεβληται - , αλλα σχεδον τι καιτῆ κατα τον βιον εμπειρία τον πολιτικον. In his Oeabulum vitiose abundat et contra alterum necessarium periit. Dele εν et supple τῆ Ω κατα τον Sio ει ι πειρία. Neque enim περβαλλεσθαι ν τινι dicitur, neque εμπειρος κατα τι pro τινος , et tritum est τα κατα τον Si ν. Ρag. I. κατα συιαπασαν πην οικουμιενην l γῆν τε καὶ θαλαττανJ. Interpolatus locus est ex pag. 9. χώρα γὰρ τῶν πραξε ιν εχ γῆ καὶ 11 del. θαλ. αττα , - ην περ δiως καλουμεν οἰκουμενην. Ruetissimo ei nullius dolori titit pag. 2. IIo inuri versiculos iiii lior lina in Afri tos iter ω δ αυτως καὶ τα ατρα et ata τρὶς πις ερας λελ. ου χλους ἰξ CZκεανου λεγει sed ion vidit ut haec
129쪽
quaeritur uter sit eorum melior, sed uter meliu dixerit. Itaque legendum βελτιο et ΟμηρικωτερON. Ipsi Heraclito redde suum ἐσπερ H C. Ρag. 4. Casauhoni δια ε του 2κεανου του ρίζοντα 'Οιχηρος δηλοῖ, εἰς ον καὶ εξ in ται, δυσεις καὶ τας ανατολαα ποιεῖται adde πcιεῖται ἡλιορ . Scribitur ἡλιος n0ta tachygraphica, quam scribae sequioris aetatis non intelligebant is pag. 2. n.
Pag. 4. Homerus de Oeeano dixerat:
Vantur. Complura huius rei exempla c0llegimus ad Polybium Mnemo3. 1862. pag. 4.
130쪽
Eodem modo erratiam S pag. 3. ο Πυραριο - διεκπαισαμεν ο δι των αυρου ενων Ubi alii διεκπεταμ εγο barbare, unde vetus corrector in Odie B διεκπεσων emenduoi Aellistet. Eadem opera corrige loeum pag. 430. διεξέπεEσε ταυτη πρὸς θαλατταν Πηνειος, im sero διεξεπAIσε. Pag. 7. Ομηρος τῆς γεωγρα*ἱα ηρξεν ' φανεροὶ δε καὶ οι Jεπακολουθησαντες αυτ ανδρε αξιολογοι καὶ οἰκεῖοι ψιλοσοφίας. Expunge Olestum articulum, quo loci sententia perturbatur. Nempe coniungenda Sunt *ανεροὶ πακολουθησαντε , ut Sententia
Verissime Coraes Maec γε πως, Sed non est receptum. Similiter pag. 6 I. αλλως πω νε χειν βίον κοινον idem obtulit μωσγε πως,