Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

161쪽

Ρag. 307. τε καὶ ΠΗΛΟΝ εἴναι καὶ δ υ. Frigidissime emendant καὶ II ADT καὶ δον. Scita est advigii coniectura:

ως καὶ Aπηλῆ Ιου εἶναι καΘ οδ υ. Plauδtris mare conglaesa tum tran8eunt E ES IN VIA CLUΡΟΝΑ. a id secus atque in terrestri itinere. Pag. 3ll. Λευκων δε pa τι ἐκ τῆς Θεοδοσία 'Aθ ηναιοι περι- φαι χυριαδας 4εδίμ. γων διακοσIac καὶ δεκα. In libris est διακοσίων

in El4t0me ιε id est πεντεκαίδεκα. Neuter num serus probabilis est, alter enim est iusto minor, alter Omnem fidem excedit. Opem feret Demosthenes, quem haud dubie in his auct0rem Strabo sequitur, in noto loco Leptineae pag. 467. αἱ παρ κείνου

Δωδίγην Otηγον τε Ιελασγων ἔδρανον 'HEN. corrigunt εν, sed neque εν picum est sed si εν, et sententia aliud quid postulat, nempe U EN. Pag. 338. 1 αυτη ρυσα τη Βοιων με το ν γαρ Οἰνόην ουτί καλεῖν εἰωθασι γ). Scribendum τὸ Βριγοα. Elidenses enim digamma retinuerant οινο distentes et αδ et linilia, pro quo B substitui solet, ut in βαδυ δωρ et Βοινοχ. Similiter pag. 360 O υλος

de Augea diei 0test, sed de Elide tota non potest. Quin igitur leginius καὶ TNελεῖν pro συνανελεῖν , uua epirae et Augeam et Edem.

162쪽

AD LIBANIUM.

Ρost magnum tomporis intervallum et multas alias curas ad Libanium revertor De prima ratione περὶ τη εαυτου τυχ ης in inuemoayne exposui, nunc reli lux ordine Jersequar omnia. Praemittam autem Observati0nes quasdam grammaticas et palaeograpiticas generales, deinde de singulis locis diuturus. Δροκεῖ , δοκεῖ, δοκεῖτε CORRUPTA IN δοκῆ , δοκοῖc, δοκοίη CET. Tralatietum hoc in omnibus libris etiam se iustissimis vitium est in l0cis si coni positis ut liud Libanium L 264. 6. σωγγα - δοκοῖ III 4l7. 7. αρ α - αναβαλέ θαι δοκοDη II. 356 21. ου αν ειπεῖ σοι δοκης IV. 37l P. ουδ α θαψαι me δοκῆ. IV. 93. 5. Ωκ αν σοι δοκῆ ωγεῖν IV. 606. 5. ἱυ δοκῆρ ανεθεληται IV. 69b. 8. αρ α ιχε δίκη δε ξασθαι IV. 8 l. 4.τίγαρ αγ κεῖνον a*εῖναι δοκῆτε παρ Oωγαί Nulliani vidi odi eum tam veterem et probum in quo non simitus iis o rro rus et 80l000ismi ali pareant, quoru in Onnulli ad hunc usque diu in bono scriptores deturpant. Inspiciamus Duni0Sthenem pug 43 28. ιδ αν μοι βελτις καὶ ταχις δοκεῖ

sed id m in Pluto 380 dedit:

163쪽

Apud Demostii pag. 52 12. αποχρῆν ἱρις υμιων αν μοι δρκεῖ. caeteri δοκῆι S. solus δοκεῖ pag. 22. 25. ob δ α ριοι κεῖτε - ρῆς μαθHν δο κεῖτε. alii δοκῆτε. Apud socratem pag. 4. . Omnes setiam UrbinaS, exhibent: δι' ων αν χοι δοκοίη πλειςον ἐπιδουναι errore manifeStO. Primus omnium se herus δοκεῖ requiri sen8it. Apparet correctorem aliquem hic esse gra8satum. Non intelligunt αν - δουναι SSe coniuncta et temere ac tuli Veterem scripturam interpolant. Qui semel admonitus inter segendum hoc aget multos locos reperturus Si eadem correctione indigentes, ut apud Platonem in Protag. 3bl. B. υκ ε αν σοι δοκοῖ υτ οὐ βεi3ιωκέναι et in εid 206. . ποῖος τι αν σοι δοκοι θηρευτ 1 εἶναι de Rep. 493. C. υκ τοτο αν σοι δοκοῖ ιυχι παιδευτ η Recte Codex Paris A. δοκεῖ Editores non audiunt. Ο πως EP οπως μι η CUM FUTURO IUNCTUM.L0ei sunt innumerabiles in omnibus Omnium scriptorum Codieibus, ubi futurum p0St πως et πρου μυχ in coniunctivi aut istum perperam et ViliOSe converSum St. Abierat vetus compositio in desuetudinem, uini saetum At ut A riba ad aequalium συνηθεια delaberentur. 'Orω et θω μῖ iubentis et vetanti sine ulla exceptione Semper et ubique futurum habebunt,

Scriba vel eum immani barbariSm de more coniunetivum SubStitUunt ρῆ - κατερηρ, etiam in Optimis et VetustissimisC0didibus. Ho in ines docti ob frequentiam exemplorum sappius dubii aut sint. Qi iam nihil in talibus sit redendum liliris hi apud Libanium loci demonStrabunt.

164쪽

haec omnia barbara sunt nec minus IV. 476 29 α ου θριεῖ. αιρητησθε πολιορκεῖσθαι, pro αἱρης θε. Perinde viti0sa sunt talia IV. 860. ubi . . υτι βιάσασθαι, et IV. 930. ἔσκελγ. δια*ευξασθαι. Scaten ejusdemmodi monstris lecti num Codices etiam optimi, Demosthenis, latonis, prodoti, aliorum. Quominus dubitabimus pro oristis futura revocare, ubi Sine barbarismo brevis vocalis in longam converSa St.

DE USU VERBI τυγχάνειν PERSONALIS, NON IMPERSONALIS.

Ad Euripidis Troade VS. 63.

annotavit Matthiae: ου γ τυχH non minu bene diei potuit. Est haec vetu grammaticorum, Scribarum et correctorum opinio, quae pugnat cum certo Su Atticorum, atque eorum qui αττικως Seridere volebant. υγχα γειν in his Omnibu personale Verbum est et ponitur eodem numero et perS0na eadem, qua Verbum quocum componitur, ψιλω ο α τυ caer, ι . εἰς γ ν τυπης, φιλουσιν α τυχωσι et Similiter in Similibus. Perversa grammaticorum opinio Saepe turbas dedit, sed in longe plurimis locis gana Scriptura incolumis evasit et sadem praesert sicubi indoeti scribae Vel correctores antiquam dicendi consuetudinem violarunt. De magna copia pauca quaedam exempla expromam. Aristophanes Plut 904.

kerus τυ elli reposuit. Apud Isocratum 20. . in Urbinate

165쪽

Nunc Libanium audiamus Saepius apparet emendata lectio

Confundi haec solent passim apud omnes. Apud Libanium hae vide: II. 19. 13. φοβων ερου δια τῆς πολεω ερχεται. in aliis est αρχεσαι sinu sunsu. Om. II. 245. 20. δῆμος ε

166쪽

Loci sunt innumerabit se ubi haec Stulte inter Se confunduntur. Dub d plurimis paveos Tom. I. l4. 2. Iulianus mo

αυτη συκ Σαντρυσθαι επίδείξομεν. Monstrum vocabuli est συκο-ο αυτ ρυσθαι , barbarum est et simul cuin Graeca syiit a xi et loci Sententia pugnans. Tamon sucillime Sanabitur inulum erat in Codice Scriptum συ ο αυτ si cum compendiolo 9 Significant 3.

Putavit Reishius aut Leishia pro noto eo mi undi litteram

167쪽

Sasepius vidi eadem de causa σα in σΩἱς SSe conVerSum et non mim quam notaVi Scribitur cum Syllabae ας Ompendio uiri liter o ita connex ut esse videatur. Si in Charitonis odie putabant 'ας α υμινωσθέι τίν ερρότα SSe Criptum, sed et Spicue liber unicu παραγυ χυae id Si παραγυ- φανάτα exhibet. s. ar Leest. 67. Semel admonitus plura degenere hoc animadverte et continuo emendabiS. Addam exemplum ex Libani IV. 31 2. καὶ κατα σχολη ταργυριο κατα- ριθ χηθεὶ - π ει ρικῶε. Viden καταριθμ=1CAC Verum esset

Simul mendi originem perspiciS.

converterunt. Spectat mihi aliquis hosce Libani l000s IV.

ὁ ε κειτο In horum locorum primo Ret wke n xHCIO δὲ των οἰ κ. ημιατίου emendaVit, in Secundo IAHCIO αν η 'Aθηναῖος rectissime utrumque. Sed qui nunc punctum temporis dubitabit quin in tertio sit corrigendum: τα vi ν γ AH CION. ὁ δε ἔκριτο istutiabant ludi, at ille Oecisus iacebat. V

ζεται ριὲ, καυταυθα τε Certo et constunt omni uua Graecorum US Seripserat εἰρεημεν ON, Sed sero nati Graeculi veterem hunc dicendi consuetudinem ignorantes On uno modo in his turbaro

168쪽

30lent. Primum graviter docent accusatiVum αττικως pro genitivo esse substitutum deinde ipsi do suo genitivum sub8tituunt aut addiuit aliquid ην aut simit quid ad supplendum id qu0d non Satis concoquebant. arist0phanes Lyδistr. 3.

pag. 219. αλλ' οντ αμα τε ναυπηγησεσθαι - καὶ πληρωτεσθαι, - εν ταῖα κοιναῖς μιολογίαις διειρημένO μηδεν τοιουτον εἰσδέχεσθαι, imo vero διειρη κ ἐν ΟΝ, ut εἰρημιένον, πειρημένον, προειρημιένον.

Eodem modo peccatur apud Demosthenem pag. 41. in his

169쪽

et πληγας λαβειν, πασχειν εἴ Vel κακω et Sim. pro πο τινος eodem Sensu παρά addere contra linguae rati0nem et conglantem Veterum usum. Attici enim sine ulla varietate πο τινος dicebant, Iones et Tragici pr0miscue 7ro . εκ προς τινος, Sequiores Graeculi, praesertim Themistius, Iulianus et Libanius sine ullo discrimine πο Vel παρα τινοe Libanius I. 486. 25. πο των

qu0 legitur IV. 386 11. το παρ' εμ ου τε γεγονεναι Sic pater N00eles dicit ad Themistoclem filium iste δε eae me natum quod necessari sic erat dicendum ἐξ εμιο σε γεγονεναι.

μιIαν Cumulat Verba σοδυναμια copiam et ubertatem rationis hanc isse putans, m III. 172. 7. συζῆς, συνει, συνδιατρίβεις,

170쪽

μιιλεῖς, συνδειπνεῖς, συριπίνεις, συναριςδας Quid intersit inter συζῆν, συνεῖναι συνδιατρίβειν, μιλεῖν ne rodicus quidem dixerit. Est autem, ut ille dicebat, ποταμος τεχνῶς ρημιατων , νου δὲ ταλαγμος Itaque quum οδυναμια plena manu effunderet pro συμπονεῖν dedit συμ.ΠNεῖν. raeterea Ser. μιικρAN ἐκ με - γιόλHC. Gravius etiam egeatum est III. 430. 1. υκ ανεξετα Philippus ψῆφον τερα ορων χυουσαν καὶ νυν χεν αυτί συμι-πΛεουσαν Γραυν , νυν δ ανθιςαμενην Lege συμ, π ἰεουσαν et ναυν

ex diti0graphia natum XPUnge. 'ε ' ΕΑΥΤΟΥ Γ ENECΘΑΙ. ud e 33e, ut compotem δε Graece dicitur 'EN αυτου εἶναι, γενεσθαι, quod loquendi genus quum Sero nati Graeculis osset incognitum multis modis in Codd. corrumpitur. Semel apud Libanium emendate legitur II. 291. . 'S 1υιχων αυτων γευsσθε Corrigi debent hi loci: I. 35. 2. οἱ SN αυτω εγενοντο

Pro origi antiquo πτόμ ην, νεπτομιην, κατεπτόμιην natae Sunt formae ἐπταμην, ἔπτην, ἐπετασθην partim recoctae partim vitiosau. Hinc Scribae et indocti correctores grassari solent et o mi antiquis novicias substituere. In Plat0nis Res pag. 365. A. Ἐ0die Parisino in legitur σπερ ἐφισταμ γενοι et in margine