Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

발행: 1876년

분량: 640페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

tuere. Contianter enim et Attici et οἱ αττι es οντες dicebant τίθημιι, τιθεῖc, τιθησιν, et in imperfecto τίθ ην, ἐτίδειο, ἐτίθει. Sic et in λ μ ι, α*ἱημ ι, insita vi non aliter quam D, αριεῖc συνιεῖ et Dic, ι, *ἱειρ, συνίει et Sim. Ad eandem analogiam omnes constanter utebantur formis ἐδίδουν, ἐδίδουο, ἐδίδου. assim huius rei in odicibus omnibus manifesta indicia aut certa

idque sexcentius etiam apud Libanium fieri videbis.

192쪽

et apud Lustianum πως νυν ο πυρός ἐριν ωνιος et sic dicitur: πῶς πεπρακοιοι αἱ οἰνοπωλιδες id est πως ὁ οἶνος ὀνιος Fallitur autem Libanius hospes in foro Atheniensium τας Βοπωλίδας

commemoranS, τους γαρ οἰνοπωλας χρην αυτον νομα ιν namque alia viri, alia mulieres Vendebant. Erant enim contra Sum nostrum ἰχθυοπωλα , erant βιβλιοπωλ.χι, Sed αρτοποί λίδες, ε*α-ν π 2.ίδεc, Σιγι που Mδες , .αχανοποίλAδες. nimi causa duos Comicos testes producam Nicophontem Athenaei pag. 126. E.

et Diphilum Athen pag. 499. D.

LIBANI ERROR Moy θυρα ψοφεῖ. Liban. IV. 148. 13. ἡ θυρα φοῖεῖ. τίς δὲ ὁ παιων οἰκεῖος τῆς γυναικος . παλιν ψ ψεῖ. πχιει ε is οἰκεῖος τῆς γυναικος. Si enim ex libris legendum Vulgo desunt verba: τις δε ὁ παιων - παM φρ*εῖ. Mirum S τους αττικίζοντα linguae Attidae tam esse imperit08. Crepui δtium 1 θύρα ψοφεῖ eo λι- erepuit δlium ψόφηκεν η θυρα, Si quis Preditur foraδ, et qui pretius Stium κόπτειν τη θυραν vel κρουειν dieitur. Παίειν et τυπτειν verberare et ferire ab hac re alienissimum est Legerat tamen Libanius plurimos Comicos, Sed ad dicendi usum Rhetore non multum attendebant.

193쪽

cΑΡ. II. Pag. 239. STRAB scribens de uno fisilis apud Ariciam in nem0re Dianae βαρβαρικον τι κρατεῖ inquit καὶ Σκυθικον περὶ

ora sui libri: Lyreyiis Dore Pauδaniae II pag. 73. l. qui Cluverit diligentium fuit.' ' Sed non Casauboni, qui in annotatione ad h. l. ausaniae testimonio utitur. Pausaniae Verba

ουδενὶ, οἰκ ἐταις δε ἀποδρῶσι τους δεσπότας. Multo igitur minus atrox res est quam Straboni videtur. Non enim is qui sacer-d0tem eae in/idii obtrunoaδδel in illius locum substituebatur, ut ille semper anxius et gladio armatu praeSentem pestem caVeret, Sed Vetere antistite mortuo instituebatur servis fugitivis certamen, in quo qui vicisse s νικῶν victoriae praemium αθλον)Dianae sacerdotium auferebat. Erat etiam in Umbria unum fugitivi vid. Mannert. Getar Antiq. IX. 1. pag. 478. Pag. 296. δεῖν ε ε τω δεκατω ΘΓγραφειν αυτ του υσων τ' Ἀγχεμάχων Lacunam sic suppleverim: Ἀντὶ Θου υσων

194쪽

Μοισων τ' αγχεριάχων. Sed restat in ea0t0ris insextricabilis dissicultas. Reponunt ἐν τω τρισκαιδεκατ γραψειν idque Signiscar putant in tigro XIII. Sed quis Graecorum umquam si Hom0ri 0eum laudavit Quis non statim Homeri ver8us agnoscebat et unde sumti essent recordabatur praesertim in l0c tam celebrato:

Apponendum est in margine, ut Vetere Solent, ζητει. Ρag. 296 suolor uel Po/idoniu/ inquit. Homerum Ἀβίους

195쪽

inseptum emblema post ἱν ex margine irrepsit in textum. Notissima nomina Sunt in historia οἱ διαδου et 0rum filii ιεπίγονοι, quemadmodum in vetustis fabulis do boli Thobano οἱ πίγονοι, ut apud Strabonem pag. 325. μυε τὰ τ ην τῶν adit.)

Mondum in Strabonis libris per requens hune quoque locum

Haesit hoc vitium in editi0nibus Di0dori Siduli Pausaniae, Flavii Iosephi et aliorum. STRAB pag. 362. de primo et ecundo bello Messeniae agens

196쪽

τερος πηρξε πολεμιος τριτον δε καὶ μαρτον τυς ηνα φασιν, ἐν κατελυθησαν τελεως οι εσσηνιοι. Negat ramerus Strabonem

scripsisse 'Hλείους et suspicari se dicit , pro 'Hλείους antiquituδδer tum fuiεδ 'Αρκαδας. Correetione huiuscemodi non sunt ud m0d admittendae, ne ars Critica in λατικιοτεχνίαν abeat, praeterquam in iis locis, ubi perspicuum et planum est lacunam veteris libri a sciol inepte esse suppletam de suo cuius rei complura exempla ex Stobaei lori yio protulimus. In Strabonis loco nullum est huius fraudis vestigium. Apparet 'Aρκάδαις commemorari debere, Sed 'Hλείους retinendos esse cen800. Quod quo facilius probem refutabo primum rameri argumenta, Vel potius teSteS, quos produxit destruam. Etenim inquit Eleo/Lacedaemonio hoc θε bello adiuvisδ υδ nurrat upru pag. 355. Si hoc verum est causa cecidi. Audiamus testimonium: συνέπραξαν δε καὶ οι Λακεδαιμάνιοι τοῖς 'Hλείοιο ριετα ἡ 'EC XATHN

ογομα λει*θῆναι. Sati8 Si componere locum Strabonis supra deseriptum de bello torto, εν ῆ κατελυθησαν τελεω ρι εσσήνιοι, ut idea a ramur confundi tempora, et quod in ulli Mobello factum esset ad ecundis reserri. Ponamus primum diligenter primi ac seeundi belli initium ac finem. Primum bellum peractum At τε πρώτω τῆς τεταρτη καὶ δεκατης 'ολυμυ- πιάδος Ρausan. IV. 13. I. gestum per annos XX. Audi Tyrtaeum:

vid. Pausan. IV. 15. 2, 0 IV. 13. .

Nihil igitur impedit quo minus credamus 'Hλείους in ecundo bello Messeni 0rum s0cios in quarto a Spartanis stetisse. Audiamus alterum argumentum: praeterea acerbi ima inimi-

197쪽

eitia inter e leo et Piδata eodem illo marime tempore remoui/ὸ tradi Pau/ania VI 22. . ita ut utro/que imul ostietate eum Meδδenii coniuncto fuiδδ parum probabile sal Non didam p0sse duos inimicos ad communem amicum adiuvandum, et magis etiam ad 0mmunem Salutem tuendam, arma conSociare, sed malo argumento uti graviore. rodeat testis a ramero cita

βουλευειν, similiterque de antale0ntis fili VI 22 4. Πυρρου

αποςῆναι deδoiseere, descere dicuntur qui bello radii et subaeti sub alterius populi imperium et ditionem ceciderunt et nomine socii reapse imperata faeiunt et in his ἐπρυται ἡ αν τις ἐξηγῆται. Itaque si οἱ Iiσαται ita Sunt e8Seniorum Socii, neeesse est eos Elidensium signa sequi, neque ullo m0d fieri potuit ut Elidenses cum Spartanis facerent, i satae cum Messeniis. Quod autem dicitur antaleon αποςασιν βου=.ευειν. et yrrhum antaleontis filium αποςῆναι, diserte testatur ausania VI 22 3. rebellasse antaleontem Olympiade t= 0raim quarta Bellum Messeniacum confectum est Olympiadis Uraimae octavae a o/eeundo, id est XXII ante annis; itaque nihil causae est cur vulgata apud Strabonem scriptura mend08a 8Se XiStimetur. Sequitur ut disertis testimoniis demonstrem Elidenses Messeniis in eoundo bello tulisse opem. Audi ausaniam IV. 16. 7.Mεσσηνίοις μὲ ουν si λεῖοι καὶ Αρκαδες, ετ δε ἐξ 'Aργους α*ἱκετο καὶ Σικυωνος βοηθεια. Quod testimonium confirmatur altero IV. 17. . ubi scribit Messenios et socio Arcades atrox

198쪽

Non dieam perincertam hane Age Suspicionem, sed falsam 88e demonstrabo. 08Senii apta Ira ex caede elopsi ad reades confugerunt et benigne accepti sunt Ρausan. IV. 22. i. Ca0

χον Pausan. IV. 23. 5. Unde luce clarius apparet Elidenses Messenii non tantum Socios, sed ptim0s et fidelissim0 80ei0s

Itaque in Strabonis loco quo de agimu8, pag. 362 SaniS-sima est lectio librorum omnium λθμιενο συμιιχαχους 'Αργείους τε καὶ 'HASIO TC καὶ Πισαταο et 80li Arcades desiderantur. Excidere potuit προς τοῖς 'Αρκασι, qui perpetu arma cum MeS- senii adversus Laeedaemonio consociarunt aut χωρὶς τὰν 'Aρκαδων, aut aliquid in hane sententiam sed 'Hλ.Sἱου satius est n0n tangere. Caeterum animadvertendunt est haec omnia Strabonem ex TYRTAE carminibus Sumsisse pendent enirn oninia ex Verbis ψησὶ υρταιος, quo meliorem teStem et certiorem nemo, credo, requiret. Pag. 362. ς' η ρ υτ α κ κυρωται τα λεγεῖα η Φιλοχορωαπις ητεον. Stendimus supra veram lectionem Sse hanc: στεω 'AκυρωTEON ἡ D γειαν κτε. Scribendum SSe κυρωτεον

Porsonus intellexit Adoer 3 pag. 39j. Fiseri non potus ut Strabo antiqua Tyrtaei carmina lat0ni et Aristotuli set omnibus votoribus lueta spuria et supposita 8800xistimaverit, sed utitur huc di eundi i 0rma ut ostendat in tursu pugnare uli apud ilis una Tyrtaeum leguntur et quae a Phil teli iro et liliis ossunt de Tyrtae memoriae prodita.

199쪽

borum compositi labem arguunt. Expunge moleStum καί cum Corae, et cogita quae olim fuerit oppositio. Notum est ex hist0ria ante Lyeurgum Spartam turbis civilibus vehementer laborasse Plutarchus in Lyeury. cap. 7. ante Lycurgi m αγ μια

impotenter dominabantur, aut malis artibus populi gratiam captabant ' . Pater ipse Lyeurgi in rixa cultro percu8Sus periit. Plutareh. L . Hinc facile colligas oppositi0nem in Strabonisl0e hanc olim fuisse: κατ αρχας D ΟΥΚ-ω ρ νουν, πεὶ

τείαν Strabonem Scripsisse την πολI et O SUSpic0r. Strabo pag. 866. ex Eph0ro haec narrat: κείνοις Eurystheni

l Scribitur apud Plut i, βρει μὲν ων βασιλεων ου εὐπεδεία δὲ των ὀχλων. I. g. βασιλεων 'Aπε θεία δε Postquam noto errore ευπειθεια scriptum est aliquis ου addidit.

200쪽

δας et υρυπωντιδας Spartanorum Reges appellat0s fuisse diligenter ostendimus in M aemo/. 1860 pag. 29 sqq. In cauteris indieabo a ubi a rameri ieetione supplementa mea discrepant. A. . ramer τους μύεν γαρδυγας ευ σαι δι ea Ιως. Δυναςευειν dicitur se impotenti dom inutione, itaque βασιλευσαι δικαίως substitui. Continuo sequitur δυνατευσαι ea qua dixi significatione. VS. 6. r. πασιν Σποδίδοτα ι οἰκιαταῖς . addidi articulum τοῖς

Quia non Lycurgum insimulare p0terat, sed Lycurgi leges, Supplevi: λογοι κατα των Λυκουργου γ μων.

Ultimum loci partem non Xpedio. Praeterea manis e8tus error in Verbi Παυσανίαν τοὐν υρυπωντιδων, quia certum St των 'Aγιαδων eum fuisse, sic eximip0sse videtur ut retrahatur ex fuga praepositio et ita scribatur:

οἰκείας De Pausaniae iudicio paucissima tantum memoriae prodita sunt. Constat eum in priore iudicio vix absolutum et regis Agidis sententia damnatum 880. ausan. III. . . in secundo absentem condemnatum vertisse Olum Xenoph. ILL n. III 5 25. Plutareh. νδond. 0. Pausan. III. . . Inh0 exili adversus Lycurgi leges orationem conscripsisse dicitur.

Ρag. 369. εἶθ' ο Σαρωνικος κολπος οἱ ε ποντον λεγουσιν οἱ M πορον καν δ καὶ πελαγος λεγεται Σαρωνικον Exime emblum ex dii tographia natum Rusertur enim καθ ο ad id qu0d continuo praecedebat, ita quo manifestum est resurri ad ι δε ΠONTON λεγουσιν, namque lac de causa etiam πέλαγος dicebatur. Deinde stili plo: καλ. εῖται δε ΟΥTΩC πας ο συναπτων πο -

ρος τε.

SEARCH

MENU NAVIGATION