Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

221쪽

νασίαρχος, quia absenti Antonii vicarium agebat.

Latinum magis quam Graecum est reae Nellatu Gl ex Seio. Ρag. 679. ο ουν Θοτ' Αντιπατρ τω Δερβητη Κιλικες τινα λαβωσι ταξιν Loquendi usu et rei natura suadent ut

hunc usque diem Atheniense retinent, nisi serie est ab erudito aliquo ex Strabone rec0 tum M εκβολAC. Audi Strabonem pag. 399. 0 0tallis Laure0ticis ita dicentem : νυνὶ δ' κλείπει ' καὶ

των Ne hi quidem ex coria Omne argentum XcOXerunt, unde DOStra memoria ἡ παλαια εκβολα hominibus industriis et τῆς ριεταλλείας peritis n0vas divitias attulit. Strabo pag. 684. Πο πλιο Κλαυδιο Πουλχερ εμι πεσων εἰ ταλητηρια λυτρον Βουμενος ἐπεςειλε τω βασιλεῖ δεομενος πέμψαι καὶ 'Pυσασθαι αυτον. Non hoc petebat Clodius, sed ut se a praedonibus redimeret igitur Λυσασθαι αυτον. Nonnumquam in locis ubi vetustus liber, unde n0stri omnes manarunt, perro8us erat aut alioquin VetuState corruptu8, unum et alterum vocabulum periit, ut pag. 13. τους μιεν ἐντιμοτα-

222쪽

Corae addidit infelieiter admodum. Vitium est enim in διδασκειν. Scriptum erat APTEPIANA ACI EI et utilis e0rroet0r καρτερίαν ΔΙ δας κειν SubStituit, quum SSet καρτερίαν Δ' 'Aσκεῖν. Num in re tam implici, credo, te8tes dari postulabit producam tamen unum, cui erit nece8Se credere, Strabonem ipsum pag. I9. τους ε γυμ λήτας Leg. γυμ γῆτας κατα τρυγομα γυμ-υου λαζῆν - APTEPI AN 'ACKΟTNTA C ην ψαμεν προτερίν, nempe 10 ips0 000, qu de agimus. Simillimus huic locus est pag. 13. ασκεῖν δε καὶ τουτους κακείνους καρτερίαν. Apud STRAB0NEM pag. 718. Alexander Mandani Indum v0eat ad sese prop0Sit S Venerit praemio, in minus Suppliei0.

μόρη μι ξρασθαι LX punge χερη , quod plane Sensu ca88um est In simili re τα πρὸ ποδων dicebant omnes. Quod ante pede nemo vectat, coeli crutantur playa3.

223쪽

Ρag. 726. καὶ γαρ αυτ κα τοῖς συνεκβασιν ὁ αυτος παρξαι 'AN φθορος. ramer. hoe om. ero. 0Z in m bu de coniectura δ additum. A abesse non potest, sed illo loco poni non potuit. In qua enim Sententia γαρ et αν coniUnguntur, α νδemper p08 γα collocatur. Saepissime autem po8 γαρ mittitur in libris αν, etiam apud poetas iugulat metro et mane sententia. Ρag. 29. ες Γε καὶ Κυρος ποταριος ρεω HEP Πασαργα δας, dixerat, ut opinor, IJ APA Πασαργα δαρ. Etiam aliis l0eis apud Strab0nem vitiose dicitur fluvius urbem ci= oumfluere pro praeterfluere περ pro παρα).Ρag. 730. αγων σίτΙσιν λαριβανοντων καθ' ἡμερα πρόβατον. quoniam anSere et aliae Olustres c ἱζονται, Sed sacerdotes

σιτουνται, corrigendum σίτHσιν.

Raro vidi feliciorem emendationem quam qua advigiu pag. 136. in integrum restituit l0eum Strabonis pag. 731. ubi nu

Non minus certa et felix est eiu8dem correcti loci pag. 31. ubi de Caesaris victoria in bello Africano sermo est: προ αἶς

πολεσι κατεπολεμιησε Καῖσαρ Σκιπίωνα ο θεὸς προς 'Pουσπίνωμεν πρῶτον νικων - εἶτα προς Θαφω καὶ τ πλησίον ἱμον καὶ

ταῖς ΑΛ λαις. Ex Scriptore de bello Afrio is erat tugram alinarum' optime correxit καὶ ταῖ 'Aλαιe. Sed in eodem l0e et alterum mundum adhuc latet. Quae est autem a Verborum compOSitio κατεπολέμιησε Καισαρ Σκιπίωνα ο θερ c. oteratne ineptiore sed ο θεος collocari Non tamen tranSponenda verba sunt, sed θ εος delendum.

224쪽

0tiam foedius aliquant est et dementius quam Divu Iuliu/ὶ sed iis locis quibus necesse erat Divum Iulium ab Augustodistinguere, ubi hic Καισα Σεβατό appellatur, ille Καῖσαρο εος, ut pag. 177. δ δεος Καῖσαρ - ο ε Σεβατος Καῖσαρ. et pag. 657. αγακειται τω θεῶ αἱ χρι του Σεβαςου αναθέντο c.' θεὸς Καισαρ et Καῖσαρ ο θεος apud Strabonem passim legitur, ut pag. 161 et 381 et 48 et 34. υ πο αἱ αρρ του θεου, sit pag. 193 et 199 et 29 et 594. Καῖσαρ ο θεόρ. et pag. 2 3.

et 792. ο δεορ Καῖς αρ, et pag. 193 ο προς Καίσαρα τὸν θεὸν πολεμος. et a 524. Καίσαρι τω θεω γενομενος φίλος. Tam nihil Og 0 distendi genus siendebat ut Strabo pag. 46. non dubitaverit scribere Δολοβελλας ρεβωνιον νεῖλεν εν των δολο- ίῖογηοαντων Καίσαρα τὸν δεόν. Quam esset absurdum τὸν θεὸν δολοφον G nemo sentiebat Saepe tamen C. Caesarem uno Verbo Καίσαρα nominat, ut aliis locis Augustum dicit Καύσαρα. De Iulio Caesare pag. 60. 2. θεῖν Καίσαρα et pag. 80 0 19 et

μος), ut ne potuerit quidem ὁ Θεός intra tam paucos versus iterari. lane dum mundum exime ex pag. 200. δὶς δε διεβη Καῖσαρ εἰ την νῆσον Britanniam f3 sbe J. Quasi dubitari posset uter Caesar in Britanniam traiecerit. Praeterea inepto

I0co positum St. Ρag. 48. Φραατης τοσουτον σπουδασε περὶ την φιλίαν την πρὸς Καίσαρα τὸν Σεβαςὸν οἶς καὶ τα τρόπαια ἔπεμ φεν α κατα Pωμιαίων ανέςησαν Παρθυαῖοι. Solet Strabo sua repetere iam ante dixerat pag. 288. IΠαρθυαῖοι ε - τα τρόπαια περιφανεὶς Pωμιην, α κατα των Pωμιαίων νες ησαν ποτε Sed utrobique

negligentius et minus perspicue scripsit. Melius Suet0nius in Aug. Parilii SIGNA MILITARIA quae M Cra/δ et M. Antonio ademerunt repo centi Augusto reddisierunt, et Dio Cassius III.

33. τα σημεῖα τα ρατιωτικα τα εν τε τὸ του Κρπιτσου καὶ ντη του 'Aντωνίου συμι ῖορα αλόντα. Non est alia res illis tum-p0ribus celebratior apud seri litores, in monumentis, in Ulai miS, quam SIGΝΛ RECEPTA. Vide qua plena manu Fabricius equilit

225쪽

ad Dion0 Cassium LIV. . Erg fallitur Strab scribens ut etiam tropaea remittere quae Parthi de Romani ereaeerant. V Etiam in e Strabo errat quod Phraatem narrat φιλίη προς Καίσαρατον Σεβαατον id fecisse. Veriora docebit Di Cassius l. l.

nescit hoc genus mendi passim in Codicibus comparere et sunt etiam quos ἄν cum futuro coniunctum minime offendat. Emendate Seriptum est pag. 359. υκ αν ποσχομενος. et pag. 41.

Non est Graecum pag. 61. προσδοκα δειν ἀγα Γον παρα του θεου, Sed γαθον I, quod Sq. Id absorbsit. Not et frequenti errore confuga Sunt τα πριλα ιά et τα πολλα pag. 77. ρυ λεγου δὲ των ἐθνων τα νοματοι τὰ ΙΠΑΛΑΙΑ δια τὴν α δοξίαν καὶ ιμια ατοπίαν τῆς ἐκφορας αυτων. Vides nomina vetera nihil facere ad rem Pleraque nomina se omittere digit: τα νόμιατα τα, ΠΟΛΛΑ. Ρag. 782. ευθὶ ς ε καὶ την πολιν εἷλε καλουμ ενην 'Aσκα CΥΛΛHφθεισαν υπὸ του βασιλεως. ro absurdo συλληφθεῖσαν coniiciunt πολειψδεῖσαν aut καταλειφθεῖσαν Neutri horum locus est: si qui urbe eroedi eamque o/ti relinqui dicitur constanter 'EΚλει ειν την πολιν , quamobrem ἐκλειφθεῖσαν reponendum.

De infelici Adlii Galli, praefecti Augustalis, adversu Arabes expeditione scribens Strabo narrat pag. 782. quo pacto multis

aerumnis in Aegyptum redierit. ἐπεραίωσε ἡ τρατια ενδεκαταῖος εἰς υος οριχον, εἶθ' υπερδεὶς εἰς Κοπτον μετρι τοὐν 's NHθῆναι δυναμενων κατηρεν εἰς Αλεξανδρειαν. Frustra adhuc absurdum ωνηθῆναι Critici tentaverunt. Orae ογηθῆναι coniecit, rame-rUS 'ρυθῆναι, Sed ουδεν ημιας ὀνησαν Natura rei affert lucem.

Partem copiarum lexandriam reduxit relictis in itinere τοῖς μὲν δυναμενοις quid an ον θῆναι an σωθῆναι Sensu carent

226쪽

hunc l0eum ramerus pro Codicum Scriptura τῆ τυμιολογία. βιαζόμ ενοι de Suo SubStituens την ἐτυμολογίαν Straboni et Stoicis, qui in etymologiis Saxa et duri88ima quaeque concoqUebant, nihil de genere hoc coactum videbatur, sed eos dicit qui etymol0gia tamquam instrumento ad demonStrandum utebantur.

227쪽

dieitur tolemaeus hiladelphus quum aeger decumberet exalta regia prospexisSe in plebeculam κταζουσα et exclamaSSe:

Habumus igitur ex certa HemAterhusii emendatione verbi rarissimi novum exemplum.

scriptoribus Romanis B00Π appellari solet, et multi Mauritaniae reges eius n0mini suerunt. Strabo pag. 00 0 Posid0nio:

pag. 359. 'Aγρίππας τὸν των αυρουσίων βασιλε - ργον - διέφθειρεν.

228쪽

Praeterea pro Ιουβας ubique Ιοβας rep0nendum, ut et I ἰομας

Bogud a Dion Cassio Βογουας nominatur, ut 1. 2. προς

θησαν. Bocchus rex erat Mauritania Caesariensis Bogud in-gitanae, quae et Bogudiana dicebatur. lin. H. . . . De B0gude ab Agrippa deis in bello Actiae scribit Di 50. 11. 'Aγριππας την Μεθωνην in littore Messeniae εκ προσβολMς

δας πολιτικους κατασκευασας καὶ γεωργους, ετ ν αντὶ του ΛΗΙCTEΥΘΙ δίδαξας τρατευειν. Ιδιον γάρ τι τοῖς ἀνθρωποις συνεβη τουτοις ' χωρα γαρ οἰκουντες ευδαιριονα πλην του θηρίοις πλεοναζειν ἐασαντες κω SPEI ταυτα καὶ την γῆν εργα σθαι ριε ἀδείας επ' ΑΛΛΗΛΟΙ ετρεποντο, την δὲ γην τοῖς θηρίοις αφεῖσαν. rimum manifesto mendosum Si ἐκφερειν τοι θηρία,

sed l0ci sententia et palae0graphia agili neg0ti veram lectio nem patefacient. Sententia requirit Xδcindere, .rsisFare, fundia tu delere Codicum usus docet sexcenties φερειν et θείρειν confundi. Itaque Strabo dixit κΦΘΘΙρειν ταυται Strabo SaepiSSimee verb0 in tali re utitur, veluti pag. 814. παντα τροπον scrocodilum ἐκφθείρουσιν. Sed superest alterum mendum. Quid egi , αλληλοι Dρέποντο Dixisset saltem - ὰλληλους. Sed εστ άλληλους τρεπεσθαι ab hoc loco alienissimum est dicitur enim de iis, qui antea c0niuncti orta discordia inter e aeviunt, ut in bello civili Vide contra quid sentontia loci diserte requirat. Numidae inquit ante Mu/ini/εam latrocinia emercebant leo Masini/δ ouil ρατευε ιν αυτ του λητευειν. Tum Singulare qu0ddam his hominibus evenisse narrat. Quid autem Quum luberent istro fertilis/imos sed a feri ius latoδ, quum fera ea -δcindere et 'ro tuto colere debuiδδent, maluerunt ' et astro8 feri relinquere. Quid duost Quid sacer maluerunt Perspicuum id quidum est, uilip ληςευειν'. et hoc ipsum est in his Aingulare sit διονὶ quoniam latr0cinari illi tantum solebant qu0sugur suus non satis alebat ut si intulabat inopia et sumes. Itaque sententia ipsa ducit ad hanc lectionem: εασαντες εκφθείρειν ταυτα καὶ τη γην Ἀργαζεσθαι Ἀχετ' Ἀδείας 'EHI

229쪽

In his μετανας η est in eorum Vocabulorum numero, quae sequiores Scriptore ex Homero recoxerunt. Sic solet Strabo equite/non ἱππεας ppellare, Sed ἱπποτας Si μιετανάτηρ e ριετανοοἱωformatum in quo emel Homerus Usus est in notissimo l0eo:

apud recenti0res frequens est de iis qui incertia edibu vagabantur, et omnino se iis, qui domo ea torre novam ibi sedem quaerebant. Utebantur autem sic voeabulo prisco et obsoleto, ut immemore Verae Origini ad Verbum μεταναςῆναι inepti reserrent, de qua re dicam ad Libanium. In sqq. vitium est partim in C0distibus ortum, partim a Critidis invectum. In libris omnibus est: εἰς τουτο περιιταμιε- νων TON SION, cui των βίων substituerunt parum considerate, nam quid tandem est εἰ τουτο τοὐν βίων ' Addita una literula malo medeberis Sic εἰ τούτο περιις αμ ενων τον βίον, qui Peδtate aul/lerilitate oti aut coeli in/alubritate ad lo vitae genu redacti uni. STRAB pag. 38. de agro Cyrenaico scribit: ριεχρι μεν αδίωνεκατον καὶ δενδροφορος ἐς ν η η' μιεχρι δ' αλλων κατον σπεμ ρεται μονον, ου ρρυζοτροφεῖ δ' ἡ γῆ δια τον αυχιχον. περ δε τουτων 1 το σίλφιον φερουσα εςιν. Male addiderunt φερουσα:d0bubant unam litorulam tollere Strabo enim dixerat: περ

230쪽

CΑΡ. m. SYLLABUS ERRORUM, QUI IN CODICIBUS GRAECIS VULGO CIRCUMFERUNTUR NECDUM APUD STRABONEM CORRECTI SUNT.

SI AB0Ν1 libri tam scripti quam editi mendis quibusdam

orthographicis veluti maculi toti conspersi sunt. ditores veteres hanc mei sui partem non magno opere curabant et hoc unum ag0bant ut Strabonis sententiam et mentem perversa scriptura laborantem et obseuratam expedirunt et in integrum restituerent. Nec multum in ea re egerunt illi, qui nostra memoria in per Straboniano emendando utilissimam et elidissimam Operam posuerunt. Ubi de sententia satis constat n0n multum sunt solliciti de vitiosis verborum formis, quas quidem in libris As cuiuscumque uetatis ut pretii passim ita mixtas

et confusa perturbatas tuo cernunt ut nulla spes superesse videatur aliquando ore ut aliqua ταξι ἐκ ταυτηρ τῆ αταξίας restituatur. Faciendum tamen periculum At iis pra0sertim qui longo usu edocti sciunt scriptores Graecos perinde ac nostros aequales ex ipsa rei natura in his quoque τα αυτ περὶ τωναυτων λεγειν suisse solitos. Quod si di est turis rudi sis in controversiam vocari non liOtest quanto cortior des Strabono iri haec sexistimatio, qui in

라틴어 텍스트