장음표시 사용
201쪽
est supplementum nihili. οι δε ' ξ 'Eρμιονηοὶ εἰς τους 'Aλιεῖς. Magnis haec dissicultatibus premum ur. ostquam nominavit tria oppidula, quo paet addere potuit: ρήμωσαν δε τὰς HAEICTA ClΝ0n omnes igitur itaque uni saltem pepercerunt et duae Supersunt, quae αἱ πλεχα dicantur Nugaul
Emendandum est ηρημιωσαν δε τα IJOASIC οἱ 'Aργεῖοι πει- θουσα c. οἱ δ' οἰκητορες - πηλθαν. Opponuntur inter se αἱ πολεις et οἱ οἰκεἡτορες urbe' olo aequatae uni, incolae alio gyrarunt.
Vide nunc quam absurdum sit lacunae Supplementum: οἱ Πεἐ Epιχιόνης εἰς τους Aλιεῖς. De Hermione Strabo ne cogitabat quidem, et stabat urbs florebatque, ut Strabo ipse statim narrat. Itaque uadente loci sententia suppleamus potius: οι δε
dum. raeterea Thucydidi redde ἐν 'H ἡ εὐανα ἐς ν. Urbs erat in paeninsula ad mare, non in angustis8im isthmo. Pag. 375. sic scribendum: ουνοικαζετο Aegina οἰνόη libri
Post 'Eλευθεραῖς interp0latus est locus ex Euripidis Antiope:
202쪽
αν δριὰ ευμ εχ εθ ης. Vir doctu coniecit ανδρια Διός ex pag. 353, quo minime pus. Obversabatur Straboni epigramma in basi inseriptum apud holium V. Κωφελιδων αναιθχ1μια ex Boetho):
ubi n0ndum me p0enitet olim emendasse EUM H ἐγὼ χρυσους κτε. STRAB pag. 378. narrans de Corinthiis meretricibus n011
χρρνω τουτω. Melaehius qui e Scribit Vindio pag. 42 ,, deaubtilioribu trimetri legibuδ' cum Lachmanno Sermone habere,n0n habebat diiudicandis et n0tandis numeris exercitatam et subactam aurem, si quidem rationem hanc πεζοτατην numeris ligatam esse geri credidit numerosque umi8sos scilicet minime numeros de suo substituit. Eiusdsem modi numeros innumeros vidimus Hauptium Stobase XXVIII. 7. obtrudentem non repugnante uin0hi in Addend pag. LXI. Aun0tavit enim ad h. l. Me inelie is nou animadverterunt neque interpretei Strabonim neque alo enariu ud Theooriti Adoniar. p. 338. Oδfrema verba tollambicis verδibu incluε ωδe: εἰπεῖν' ἐγω μέντοι ἡ τοιαυτη τρεῖς ἡ δηκα δεῖλον Ἀτους ἐν βραχεῖ χρον τουτί, . Satis in hoc genere peccaverat Valelienarius quum ad Theocriti Adonias pag. 26 l. lamentabilem pistolam Laconicam:
τι χρὴ δρῆν duobus choliambicis versibus inclusam esse putaret hisce:
Dabisn mihi hos versiculos eiusdem sarina esse atque Mei-nellianos et Hauptianos ter tu autem αλλοις ἐν ἐσθλοῖς τουδ απωθεῖται ψόγον. Intelligitur autem ex his quam sit lubrica rus in ubtilior atrimetri Dyes inquirere, quas ore videbis aut ex vitiosis lectionibus aut ex eruditorum erroribus 58 natas.
203쪽
μιαζονται Κορινθος ο ρυα τε καὶ κοιλα Aεται.
verbum G pcυα et cum Graeei sermonis analogia pugnat et ametro respuitur Scribendum Κόρινθος ὀφρυα ι τε καὶ κοιλαίνεται. Ρag. 383. Iωνε ε 'Aθηναίων το γενος οντες Natura rei et dicendi usus postuli:nt ut scribatur ξ Αθηνῶν pro ἐξ 'Aθηναιων, silenis oriundi Vetus com pHndium α has turbas dare solet.
Prorsus idem vitium obsidet locum Thucydidis II. 15. ubi
est οἱ 'Aθηναιων Ιωνες pro απ' 'Aθηνων. Ρag. 383. Ιων δε - ουτως χυδοκιμησεν ως' ίπετρεψαν αυτ* την πολι TEIAN 'Aθηναῖοι. ο δε πρωτον μεν εἰ τετταρα φυλα διεῖλετο πληθος ITA εἰ τετταρα βίου c. Primum corrige πετρεψαν αυτ την πολIN. Turbas iterum dedit c0mpendiosa scriptura πὸ In sqq. laborat sententia est enim unum et idem εἰς τετταρας φυλα et εἰ τετταρα βίουe. Itaque perabsurdum est dicere: primum εἰς Ουλας, deinde εἰς βίους. Emenda ὁ δε προὐ- τον μιD I εἰς τετταρας φυλα διεῖλε το πλῆθος I εἰς τετταρας βίους. Ρag. 384. 0 Holico fluctibus bruta scribit 'Eρατοσθένης εκαὶ αυτος ἰδεῖν φησὶ τον τοπον καὶ τους πορθμεα λεγειν ως εντ πόρα ορθὸρ ἐςἡκ SI Ποσειδων χαλκεος εχων ιππόκαμπον ἐν τῆ
χειρί. Ineongruum est ηκε pro θ ηκε Strabo dederat ηκΟΙ, ut 80let optativus poni ubi quis quid ex aliena pergona resert praesertim i verum non δε videtur. Pag. 388. νομαὶ δαψιλεῖς καὶ μαλις 7πποις καὶ νοις τοῖς ιπποβάτOIC. Sententia postulat ut ιπποβατAIC rescribatur. Simili erroris genere ramerus nonnumquam retinet adiectiva in - βατος ubi natura rei - βοτος requirit, ut pag. 771.
Κramer. malim Scribere λεοντόβοτα ut pag. 47. quasi ulla de ea re possit esse dubitatio. Quae regio le0nes alii λδεντας
204쪽
bis: si non aliter quaam λεοντομοτος appellari p0tecti, ut βουβοτος, ιπποβοτ c, μιηλάβοτος, αἰγιβοτος, γο γροβοτος pag. 39, et ibmilia plura. Ρag. 395. αλον τε η ναυταθμιον τα τετρακοσίαι ναυσὶν, ου ελατTΟΥ Dελλον Αθηναῖοι. eriit unum vocabulum quo amisso ultima pars loci facta est Ob8curior. Supple ν υκ ἐλαττους TOT εςελιλον. Dicuntur Athenienses ill temp0re quo maxime florerent non minu quam quadringentas mesl0ngas habuisse. Saepe TOT C et TOT S inter se confusa vidi. Apud STRAB0 M pag. 398. enumerantur οἱ δῆιχοι in litore
principibus haec phorus dicebat Latebat in χη δέ id ipsum
μιελεῖ a Cinelii de Suo additum : μη χρησαμένου ἐ π μιελχῖτους κε πρὸ Casue ενους αυτῆ c. Si haec de omnibus Thebanis dixisset, non χρησαμοεγους, Sed χρωμιένους dictum portuit. STRABO pag. 402. το μιαντεῖον εἰπεῖν τι προσταττοι o θεο τοῖcIιοιωτοῖς τους παρ' υτοῖ τρίποδας CTA AEΓοντα εἰς Δωδωνην πέμιπειν κατ ετ c. Scribendum KAEHTοντας. Vide quae su-quuntur.
205쪽
Pag. 408 ἀφ' ου καὶ ἡ παροιμι ἱα
Fae Graeculorum dicebat αι, πίναι et sim satis castigata a thrynicho. Vera legii alii inde nota est ιιητ αυτος IMEN.STRAB pag. 410. αἰ Θεσπιαὶ - γνωρίζοντο δια τον Eρωτα
του Πραξιτελους - προτερον χεν υν ψόριενοι τον Ερωτα τινες ἀνεβαινον επὶ την ' θεα αλλίου ρυκ ουσα αξιοθέατον νυνὶ δὲ μόνη συνες ηκε των Βοιωτιακων πτολεων. Male sprevit Editor correcti0nem την πολιν pro την θέαν, quam Veri88imam esse Sequentia demonstrant. aeterea requiro εἰ την πολιν , non ἱ.
Xαριν eo senS apud Sequi0re frequens, ut pag. 6I7. ου γαρ ἴσμεν - γυναῖκα γαμιλλον κείνη Sapphoni ποιήσεως χαριν.Ρag. 426. ες Γε χειμάρρους ς' βρόχοις 'EMβαίνειν τοῖς ποσίν, ΑΛΛ OTE ε καὶ δίπλεθρον χειν πλατος. Suadente sententia restituo ς' βρόχοις ἐνίοτε IAβαίνειν τοῖς ποσίν.Ρag. 428. τοῖς ξοὐ των Στενων πρὸς τους ευτὸς ησαν γωνες πρωτείων Supple αγωνες SP πρωτείων Saepe αγωνες περὶ πρωτείζυν, γωνίζεσθαι, αμ φισβητεῖν περὶ πρωτείων et apud ali 0s legitur et apud Strabonem, ut pag. 102. περὶ πρωτείων αγωνι - ζοριενδ. pag. 365. ἔριν εἶχον περὶ πρωτείων pag. 375. περὶ πρω- τε οὐν αμ φισβητησαι.
206쪽
dum Ευρυμ ενας. p0llonius Rhodius de Arg0nautis Thessaliasilitus legentibus I. 597. ita canit
Scylax cap. 65. de his ipsis locis scribit: εξ δε του Παγασιτικου κολπου ελίβοια, 'Pιζους, ερυ Δεν αι Μυραι ut nulla supersit dubitatio. Ρag. 445. εἰ δέ τι ἐλλέλειπται νυν προσδιασαφησοιχεν. e his verbis vera lecti erui potest ossi multis c0niecturis vexati pag. i. 'ον πλείω Ἀργον περὶ Θου Ἐλκεανου - εις Ποσειδωνιοναναβαλλόμιεθα καὶ 'Aθηνοδωρον Ἀκανως ' διακρατησαντας που περιτουτων λόγον. Imo Ver δια Ca Φησαντας. SERAB pag. 446. κατεστρα*η ε τα Στυρα ἐν τῶ Λαμιιακῆπολέμ. cy. Tenue Oppidulum non St ubactum, credo, sed olo aequatum κατεσκαφη. ro AMιακω in libris est MAAιακ , quod ramerus retinuit. In fragment Menandri pag. 452. ρῖψαι πέτρας 'ΑΠΟ τηλε ανους. poeta non rate Sed ΚAT τηλεφανους dixisse videtur De codetioere dicitur ριπτεῖν κατα πέτρας, ut in hi 0gnideo:
τας μ ν ο τειδωνίω, τας δ' 'Αρτεμιιδωρ; . Libri καὶ διαδους ευθυνας. Infelicem Casauboni coniecturam διδοῖς rum erus recepit. t tu scribe: τυ γ' EI εἱ), ω Πολ υβιε, ο - ΒαγAΓων καὶ Δ ΟΥ δούς ευθύνας τε.PraeSen συ ει o εἰσαγων pugnat cum loci sententia et Γισαγαγὼν καὶ δους ευθυνας ex ipsa rei natura coniungenda Sunt.
207쪽
C0mparandus hic l0cus est cum alio Simili pag. 104. αλλα
quidem praesens καλων bene habet appella in libris suis. Deinde revoea librorum omnium Scripturam: a ποι EIται pro ποιουνται. Nempe de ipso 0lybi haec dici manifestum st: ΓΠολυβιος τας ιαπο φασει ὰς ποιεῖται λαοδογμιατικας καλεῖ. Edit0 ποιουνται recipiens caecum ducem Du heil secutus est. Apud ATRAB0ΝEM pag. 470. Vera lectio haec esse videtur: τουτοι. δ' ἰοικε καὶ τα παρα τοῖς βραξὶ τα πς Κοτυτ ΕΙΣ καὶ se
208쪽
in huiusmodi c0mpositione consuetum est dicere, et Homerus
substituebat κατονTA , unde multi Veterum loci 0rrupti cireumferuntur. Est Iuliani pist0la XXIV, in qua ludit in
TA πλεθρουί, quae Omne sunt mendosae formae et ad veterem consuetudin0m refingendae. ViX Unum evasit βωμι υς κατογ- κρηπιδας Ne metrum quidem homuneiones advertit. In Aeschyli Promet eo s. 353. Mediceus exhibet εκατοντακαρηνον προὐ βίαν χειρουμενον. Listentius etiam in caseteri grasgabantur, sed apud Agriptores probatiores certum mundum ut corrigitur. Ρag. 480. τοῖς ρυθμοῖς - ους Θαλητ 'ANευρεῖν, ω καὶ τους παιανας καὶ ac 2.λας α μιχοὐρίους δας νατι θεασιν Certa est eurgii correcti ΘαλήτAN ευρεῖν Quamquam enim nomen, ut videtur, διδορεῖται, et idem ab aliis Θα ς, ab aliis Θαλ. ηταο Θαληταρ appellatur, tamen quia . l. νευρίσκειν vitiosum est, quia de rerum inventoribus ευρἱ eειν Omne constanter dicebant, intelligimus ex praecedente nomine adhaesiss0. Itaque etiam pag. 482 seribendum: λθοντα δεπλ.ησιαται χλ. ητA μελοποιν , et omnino Orma Θαλητα plures et meliore testes habet. Pag. 489. παῖδα c ε ραμι χατα τε μιανθανειν καὶ τας ἐκ των νομιων δ sec. Quae in cantica εκ των νομιων nemo sacile dixerit. Reseca importunam praepositionem ut mement lege Cretensium Versibus concupias suisse et cantari solitas. Hinc nomen habet v μ ωδός, ρ ἐς ιν ἐξηγητὴρ των νομων, est Strab0n pag. 39.
209쪽
σῶν τον 'Aλεξανδρον Dele εκ natum ex diti0graphia I et ΕΚ Ρerfrequens in Strab0ni Codicibus haec c0nfusi et permutatio est, ut iam saepius ostendimu8. Ρag. 15. Κάτων Ορ τίω δεηθεντι ξεδωκε τὴν αρκίαν ε*' ἡμιων κατα Παλαιον 'Pωμαίων θος. 0let in tali re ἔθος τι dici, non Doc, ut in θος τι τουτ εχει. Itaque scribe κατα ΙΓΙαλαιον - θος, Ut pag. 357. κατα θος τι παλαιόν, et saepius alibi. Rep0n et pag. 601. κατα τι παλαιον ἔθος.Ρag. 516. μιορεῖ δὲ ἡ 'Αρία τὸ Βακτριαν καὶ τὸ υ πο -
Καταν ρει τω χοντι την Βακτριανην. cutissime vidit Mullorusinon OCTA CANOPS latere πο Στασανορι, cui conStat indivision imperii p0st Alexandri mortem Bactrianam obtigisse, et vel additum τω EXONTI ἡ Βακτριανήν arguit nomen pr0pium latere. Sed neque ipse neque alius quisquam ex palmaria hae mendatione fruetum capiet, quia magna lacuna Obsorbsit ea quae praestedebant. Eodem modo dixit pag. 567. ἡ 'Tu τω 'Aμυντα γενο- μενην, et sic etiam alibi. Pag. 31. φησὶ γαρ Herod0tus εκ ατιηνων αυτὸν Araxen)ρέοντα εἰς τετταρακοντα IJOTAMOT σχίζε αι. Non est sanalectio ποταμους. Veram dabit Herod0tus . 202. TOMACI
M εξερευγεται τεσσαρακοντα, τοὐν τα παντα πλην νος ες ελεα
210쪽
Pag. 540 Romani Cappadoces liber0s esse iusserunt; οἱ δε
Delendi sunt Archilochi versiculi ab interp0latore ex pag. 457. inserti. archil0chus dixerat:
et Strabonem sesellit memoria, qui substituit:
Ρag. 550. duo verba perierunt sic upplenda: ο ε Σκηφιος ου τε την τουτου δοξαν si1C εοικεν ποδεξαμ ενος ου τε THN, των περὶ ἡ Παλληνην του 'Aλιζά νους πολαβοντα ν - μιοίως διαπορεῖ κτε. Pag. 550. fragmentum Hedatae Milesii sic scribendum est: is εχr δ' 'Aλα η πὰλ. ποτα χός ECTI 'Οδρυ 1ς, 'O ρεων διαMυγδονίης πεδίου απὸ δυσιος κ τῆς ἱ χνης τῆς Δασκυλίτιδος ες Pυνδακον ἐσβαλλει. V ditur: Αλαζία - ποταμὸe M 'Οδρυσσης ρείουν. In libris est: ποταμος δε ὁ ρυφιος Vel ρυμιος ρεων. in quo non tantum δρυσης latebat, Sed δρυσης 'OC. 0tissima de causa δε et εχ locum inter se mutant. Nimis larmid0losus ramerus plurimis locis certas emendatione in notis memorat et absurdissimas scriptura in textu retinet. Edidit pag. 52. ἡ πολεμιησδεντας μιεν ἡ δυνατον δια