Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

211쪽

intactum reliquit. Sciebat tamen in libris omnibus - σοντες et - σαντες praeter auctoris Sententiam aut contra dicendi leges perpetuo confundi. Eiusdem rei insigne exemplum est pag. 15. νεωτερισθέντων δε των ξω του αυρο δια το πρὸς AA AHAOIC εἶναι του της Συρίας καὶ τῆς Μηδiας βασιλέας Verum Vidit, ut solet, Tyrwhit emendans δια το προς AA AUIC ναι, quod ra- mero maynopere arridet, ' Sed tamen absurdum αλληλοι fideliter retinet. oterat tamen meminisse haec quoque exstenties in libris inter se permisceri αλλων - ὰλληλουν, αλλοις - αλληλοις. Simillimus locus legitur pag. 669. προς έροι δ' οντες

apud ali0 et apud Strabonem veluti pa 300. καὶ νυν τι

μ ετρίως συμιμ,έγει, et alii locis Tamen certa emendati n0 est recepta. Laudatur et alges. STRABO pag. 53. Homerus και αλλως 'ρο πιφόρως χων προς το τοῖς ποτα χοῖς α*ορἱ εσθαι τους το πουρ. Duae literulae exciderunt Strabo enim Τεπι*όρως dixerat. Frequentissimum Stευεπίδορον εἶναι et ευε φορως χειν de eo qui quid lubenter ac

saepe dicere aut facere solet. Iterum de Homero dicit pag. 8.ευε *θρως χει. Saepe vidi scribas sic errantes in Seholiis Vendiis ad Iliadem.

212쪽

Pag. 563. υτος δ' ἐςὶ ο Προυσιας ο καὶ Αννίβα ν δεξαμενο e καὶ τῆς ἐφ' 'ERλησποντρ Φρυ Ιας 'ANAςὰς κατα συμ βασεις τοῖς 'Aτταλικοῖς Haerent in ανατας reponente αναςασιν et alia προσδιόνυσα. Erat tamen sacillimus locus ad emendandum. Ρrusias lirygiam ad Hellespontum Eumeni ex foedere onerasti. Igitur Verum est 1ic ρωγίας 'ΑΠΟςα τοῖ 'Aτταλικοῖς. f.

STRABO pag. 565. γεγονοτος τερου τινὸς μερισμυου τῆς χώρας ου καλλον φροντίσαι δεῖ τα νυν IETA λέγοντας, τῆ δε αρχαιο- λογίμ μοετρiοὐ προσεχοντας. Receptam olim oportuit certam Corat emendati0nem τα νυν 'ONTA λέγοντας. f. pag. 574.

δὶ NΥ 'ONTA λεκτέον. et pag. 465. ἡμ εῖς δε, φησι ΡOlybius , τα νυν οντα δηλωσομιεν. et Sic Saeptu alibi. STRAB0XI Codices, quibus hodie utimur, manarunt e Vetere libro, in qu homo multarum literarum margines opplevit annotationibus non ineruditis aut poetarum loco apponens aut dicta memorabilia, quae ipsi Strabonem lectitanti in mentsem Venirent. Haec omnia quamquam a Strabonis sententia non abhorrent, tamen Saepius non satis apte cum reliquorum Verborum compositione coeunt, aut alioquin rationi cursum impediunt, aut moleste interrumpunt. Multa de genere hoc Veteres Editores notaverunt, complura ramerus deprehendit, plura etiam Mein0kius confixit, sed supersunt etiam alia perinde spuria et insiticia eodem iure damnanda et expungenda. Ρag. 588. STRABO commemorat την νεμ ε ν, quam 'Aδραςειαν appellabant. Adscriptum fuit in margine 'Aυτἱριαχος δ' ουτω φησί

213쪽

in margine est olim additum ex Diogene Laertio I. . .

ubi melius sic scribetur:

Verbis δι' m γραμμιατοί τινος quod si indicare satis habuit. Est autem epigramma notum et ObVium. Eiusdemmodi emblema adhuc latuit pag. 42. ubi num rantur clari viri, quos Ephesus tulit Strabo dixerat: 'Hρα κλει

post Ερμοδωρος in textum irrepSerunt. Qui marginos sui Strabonis olim annotationibus non indoctis opplevit ad pag. 301. καὶ γαρ θαλ.αττ η αψαμιενοι χεiρους γεγονασιν adscripsit haec: καὶ Πλατων ε ἐν τῆ Πολιτsἱ τὴν

tiuncula inter duos versuum series columnas appellant media inserta scribarum errore recepta est in textum, sed novo errore quum ad columnam sinistram pertineret in columnam dextram loco alienissimo irrepsit. Hinc quodammodo coniectura fieri potest qua suerit vetusti liliri forma, in quo primum hae animadversi0nes adiectae fuerunt.

214쪽

Eiusdom lectoris observatio facile agnoscitur pag. 260. ubi

απλως κεια Δοις, et lector sedulus addidit τουτο ε καὶ Πλατων εἴρηκεν τι παρ οἷς πλεῖ τοι νόμ οι καὶ δικαι παρα τουτοια καὶ βίοι μοχθηρο , καθαπερ καὶ παρ οἷς ἰατροὶ πολλοὶ καὶ νόσους εικος εἶναι ar λλας.

De Iliensibus, ut scribit Strabo pag. 594. bene memerunt

Alexander iti Caesar AJeZander κατα την συγγενειαν ἡ αποτων Aια κιδων πων εν Μολοττοῖ, βασιλευο αυτων παρ' Ἀγ καὶ την' Ανδρομ πην ςoρουσι βασιλευσαι. praeclarum profecto hoc est cognationis argumentum. ο δε Καῖσαρ γνωριμιωτATA εχων τεκμιηρια επεςρίσθη προς την ευεργεσίαν. Verum vidit Casau- bonUS γνωριμιωTEP reponen nempe γνωριμυωτερα quam AleXander. Non erat Strabo tam stultus ut huiuscemodi rei τεκριηρια γνωριμιωτατα SSe diceret. De novo Ilio scribit pag. 594. φησὶ Δημητριος Σκήψιος μειρακιον επιδημιησας εἰς την πολιν - ἰδεῖν τε ut Graeca sit oratio duas literas adde: χειρακιον ' Ω pq επιδ ηlιησα c. Non aliter in tali re dicitur quam παῖς οὐν ἔτι παῖς ων, νεος ων, γέρωνων et Sim ui in luto:

Periit locus: lepidissimae enim Iliensium aliquis verba Euripidis in suam rem verterat distendo:

215쪽

τω ξιφιδίω επειρε καὶ νεῖλεν Legendum I ἐπειρε tranδverberavit nisi forte τω ἱέ ΕΙ ΔΙ ἐπειρε Strabo scripserat, sed omnino Verbo composit Opus est. Simplex πείρω omlricum est et eorum qui Homericam linguam imitantur.

Ρag. 609. ιαναγκαζεσθαι μεντοι τα πολλα εἰκοτ λῆγειν διαπλῆθος των μαρτιων Leg. τα πολλα εἰκοτο Λογεῖν, id est incerta coniectura δequi in ea re quae certo Sciri non possit; namque εἰκότα λεγειν est potius probabilia dioere.. Eἰκοτολογεῖν eo sensu passim segitur et apud alios et apud Strabonem, ut pag. 620. εἰ κοτολοπιεῖν δ' ε ta καν εἴ τις τὸν κριβῆ ζητεῖ κατατον ποιητἡν ρον μεχρι τίνος ι Gιλικες διέτεινον, quia id reperiri nequit. Ρag. 613. παρ' Αἰολεύσι δε τοῖς 'Aσια ριείς τις καλεῖται

συντελ. εῖται Πορνοπἱ 1 NI 'Aπολλωνι. Certa analogia postulat ut Πορνοπιων Scribatur, ut Omnia menSium n0mina in In Nexeuntia οξυνονται. Postulat eadem analogia ut Ap0Jl non Πορνοπίων sed Ποργο et O dicatur. Itaque legendum ΠορυοπἱΩΙ 'Aπολλωνι. eperit errorem Vicinum Πορνοπιων. Praeterea mirificum est in Strabonis Verbi ριείς τις pro χἡν τ μ. Barbarum est quod legitur pag. 622. εν τοῖς sui βροις π τας ςοας πελθε τεον. Nullo modo ex πελsεῖν formari potest υπελθε τεον. Strabo minime in dicendi usu est Vitiorum expers, Saepe aequalium συνήθειαν quantumVis Vitiosam securus equitur, ut in alii Ostendemus, Sed neque ip8 neque alius quisquam ἐλθετεον aut πελθετεον SustinuiSSet dicere pro Βεον et πιτεον. STRABO pag. 623. σκωπτεται δε καὶ ο Eaορος διότι τῆς πα

Editores A doleverunt, possimo. Erat enim in vetere libro ΟΥΔ EA N μυηφχόνευτον itaque legendum Ουδ' ἐαν μνημόνευτον αυτην θέλων, expuncto Lai, quod de suo addidit aliquis p0stquam OTAEAN in υνυν depravatum est.

216쪽

Pag. 629. narrat Strabo Romanos nationes in Asia minore μὴ κατα φυλα διελεῖν. αλλ' ἔτερον τροπον διαταξαι τας διοική1-σεια, ε αἰ ταις ἀγοραίΟΥ ποιο ται καὶ τα δικαιοδοσἱας. Quos Romani dicunt eonventu iuridioοδ, Strabo διοικήσει. appellat. Itaque Agripserat αἷς τας α γορAC ποιουνται , non τας αγοραίους fora agunt. Sine vitio scribitur pag. 37. Φρεγελλαι

Ποιεῖσθαι γορας dicebant olim Athenienses, ut Hyperides

apud Harpocrat. V 'Aγορα - ουτοι πολλακις γορας ποιουνται.

deinde quod Romanis est fora vere sic Graece dicitur et γειναγορας, non αγοραῖον et γοραίους γειν, nempe ἡμερα Vel ἡμιερας ut Vulgo creditur nihili grammaticis Suidae, Zonarae, similibus. Itaqu0 in oti s so/folorum XIX. 38. Sumper credidi Veram lectionem hanc esse αγοραὶ γρυται καὶ ανθυπατο εἰσιν, non αγοραῖοι γονται, et in epist0la Servilii Galbae apud Ι0s0phum A. I. XIV. 10. 21. προσελθων ἔχοι ἐν Τραλλεσιν γοντι την αγορ AIN, non ἡν αγοραῖον. Ut passim in omnibus libris περ et παρα 0nfunduntur propter sigias adeo inter se similes ut saepius non ex Seriptura Codicis sed ex conisexta oratione quid scriptum sit colligatur,

Sic παραπλεῖν et περιπλεῖν excentie inter Se permutantur.

Ρraeter l0ei senisentiam editur pag. 32. EPΙπλους τῆς 'Iωνίας, et eximendum est idem vitium pag. 44 et 51. In Mimnermi versiculi pag. 34.

217쪽

error in libris equentius ut antem literae I negligantur et

pereant. Strabo h00pompi, Eph0ri et aliorum exemplum secutus in Herod0tum est iniquior et patrem historia ut futilium fabularum narratorem acuto na80 118pendit. Versari solitus in libris eorum, qui ex Varia et diffusa lectione eruditissimi essu censebantur, Eratosthene , olubio, osidonio, aliis, nativam Her0- doti simplicitatem et candorem fastidiose et c0ntemtim habere solet. Ex he0pompo pag. 43. haec profert: Θεοπομπος φησινοτι καὶ μυθους si ταῖς ορίαις ερεῖ κρεῖττον ἡ ως Ηροδοτο καὶ

est Herodotum Ctesia vano et mendaci homini aequipararet Hinc Saepe contumeliose seribit veluti pag. 818. πολλα ν Ηροδοτος τε καὶ αλλοι φλυαρουσιν. et pag. 550. Καλλιππίδας καὶ ἄλλα χνομ ατα, Ἀπερ Ελλαν in τε καὶ Ηροδοτος καὶ Ῥυδοξος κατεφλυαρησαν ηφχῶν. Erat haec Olim pervulgata eruditorum opini Herod0ti fabulas et errore contemnentium et refutantium. Audi Flavium I0sephum contra Apionem I. 3 περίεργο ν αν

Nihil0minus Strabo permulta ex Herodoto Sumta omisso eius nomine in rem suam convertit, aut ea quae soli Herod0t debentur et absqu0 illo fuisset ab omnibus eseirentur, καὶ τῶ χρονί εξίτηλα αν εγενετο non ad ipSum auctorem refert, sed ad recentiores Scriptores qui sua ex Herodoto hauserant. Ac ipse exemplum. Strabo narrat pag. 35. καί φησί γε Καλλισθενης

218쪽

0culatorum testium aut certe a patribus, qui Vidi88ent, accepta. Callisthen0s igitur haud dubie ad 0 Herodoti historiis n0n nominato auctor in librum suum transtulit. Nonnumquam actum est ut historia ab Herodoto narrata in nonnullis formam mutaret et sic neque vera rei ratio neque Verus augior facile agnoseeretur. Exemplum vide. Commemorat Strab pag. 320. Apollinis oraculum editum iis qui By-

glossema dudum erWerdon expunxit . Facile cernimus quo pacto ex Herod0ti narratione nova fabula orta sit. Utar autem hac observation ut duos Strabonis locos ex Herodoto descriptos et vitio assectos ex ann0tatione Hemater-husii S in int0grum restituam. Editur pag. 38. narrata historia de Polyeratis annulo, quae t ipsa soli Herodoto

In margine sui exempli adscripsit HemAterhusius: L. Aμασιν φασὶ orationem onerat.' Sine controversia post τον Αἰγυπτίων βασιλε nomen regis desideratur et certa est magni viri emendatio. Herodoto haec omnia sunt ex III. 43. ὁ δε μα-

Post pauca apud Strabonem J0gitur: καὶ δ, καὶ συριβῆναι τουτο . λη φθέντα γαρ ε απατης υπο TO σατραπου τάν Ιερ- των κρεμιασθηναι. Adscribit dum sterhiasius: υπ' Οροίτου σατρα- που των Ιερσων ita lippiendum videtur.' Haec quoque certa correctio ist manifesti mundi nam quid sibi vult articulus in

219쪽

Edit0r, sed nihil inest dissicultatis si Corais 0rrectionem φωνιαζομενA receperis. Illa aetate nihil interest intor ὀψωνια et

ubique legiones Romanae αγριατα nominantur. Labienus, qui Syria p0titus illeiam oecupavit καὶ τῆ 'Aσίας τα ἡ θειρωτι δαρπολει παρμοῦ ἡσατο legato Antonii lane ex Si pulso, πλὴν

'Aλαβανδα δ; κινδυνων ἐλων. est Di0n Cassi XLVIII. 26. tanta re gessit non colorie inδfruetu δeeum ducenδ' sed legiones civium Romanorum ex Syria et Asia collectas. Itaque periit numerua legionum, quem in ultima litera oristi ωρμησε latere suspicor, ut Strabo scripserit: οὐριχησε se πέντε τάγ-

220쪽

Quomadmodum tam saepe traho scribit: ο ε Πολυβιος υ ευ, Vel υκ M o Ποσειδωνιος, et sim sic in comparativo dicit: βόλτΙΟΝ δ' οἱ του ηλιον αἰτιωμενοι.

D praedonibu impune grassantibus scribit traho pag. 669. Panebant ita inquit Cypri et Aegypti regem, favebunt Iodii,

frustra tentatum. Periisse syllabam Suspicor et legendum α- ΚΩλυτον. roprium enim est κωλυειν de iis, qui alicuius iniuriis eunt obriam.

STRAB pag. 671. 'Aλοντος δε του ρους του ΙσαυρIκου νεπρησεν αυτον πανοικιον Editores de suo πο addiderunt πο ου' Ισαυρικου. Multo lenius et simplicius corrigendum 'Eλόντος M TO opo του Ισαυρικου, et in fine πανοικι pro πανοικιον. Accentus graviS, ut saepi88ime alibi, visus est syllabae - ον compendium. Pag. 674. ἡ υχερεια η πιπολαζουσα παρα τοῖc αρσευσιν

θεσιν Nemo in garrulorum numero est tam loquax ut ine ne απαυτως Verba ex tempore fundat. Corae a vera lectionse non multum aberrarit παυτοσχεδιάζειν reponens. Sed An αυτοσπιδια ιν non modo inauditum est, sed habet etiam praepositionem inutilem et inopiam. Rectissimo contra dicetur

ATTO σχεδια ζειν παραχρημι, κτε. Pag. 674. καὶ δη καὶ γυμνασιαρχίαν ποσχομιεν ς αρσευσιν Antonius τουτον Boethum αντιγυμ νασιαρχον κατετησε καὶ τααναλω χατα επι ευσεν αυτω. Iam olim Codicum quorumdam

corr0ctore Vetere de suo substituerunt αντὶ γυμνασιαρχΟΥ, idque ramerus recepit. Iniuria, ut opinor Antonius Tarsensibus πεσχετο γυμνασιαρχίαν sive quod perinde est υπεσχετο γυμ νασιαρχήσειν. 'illi illa est se eo mutauro uncturum ac nummo de suo daturum. Proseis uias constituit ut sua vico

Boui huc ungeretur eique nummos concredidit B00thus igitur

라틴어 텍스트