장음표시 사용
231쪽
re critica et grammatica totus esse s0let, qui nullam occasionem omittit dicendi se conditione librorum veterum, de Scribendi erroribus et librariorum socordia de genuina Verborum forma, de syllabarum quantitate, de aedentibus qui nonnumquam in his descendit ad minutias tam exiles ut Criticorum inane pepererit suspieiones minuta quaedam ut Strabone indigna expungentium. Praeterea cogitandum At linguam Graeeam etiam in sermis verborum certis quibusdam legibus teneri, quas indocti scribae ign0tas sibi sexcenties impune violabant. Quis eorum, qui Graqc0 Codices describebant, sciebat καθαριος SSe Ormam
nihili neque aliter quam καθα ρῆ Ιος Vetere omne Summa constantia dixisse Quis eorum noverat n0mina propria in I Cexeuntia formas Ionicas perpetuo retinere cymῆψι ἡ πρόφα ς habet mcη φεύου et σκ ἡ ἱει , sed Σκῆψι. η πόλac Σκηψιος habet et Σκηψι. Librarii miscent haec omnia Βαῖτι ut plurimum habet Baisio et Βαιτι, nonnumquam apparent formae Vulgares. Harum igitur sordium partem eluam, reliqua aliorum curae et diligentiae relinquens.
N0mina propria in I sive h0minum sunt sive J0 0rum ingenitivo et dativo servabant veteres larma Ionicas in Io et
I exeunte8. Horum par illaesa evasit caetera scribae in sormam communem converterunt. Integra sunt Αἴσιος, pag. 241.
232쪽
Qui Stephanum Bygantinum cum Strabone comparare olet facile animadvertet bonam partem mendorum huiusqemodi iam in vetustissimis libris esse repertam, neque doctum grammaticum usam in talibus analogiam animadvertiSSe. Saepe com
Adiectiva p0ssessiva in AEIO in clo depravata. Ex nominibus propriis in et m exeuntibus formantur
ρειος, et quid non lHabsent hoc scribae librorum prasesertim antiquissimorum ut in his pro 'Io substituant HOC. In thenaei Codico Marciano pervetusto con/lanter legitur 'Αριςοφανιο . Καλλιμιαχιος, Ἐπικουριος Sim. Eadem labes Strabonis libros in f sedit Editoros Saope emendant, Saepila etiam inemendatum relinquunt. In
Callimachi pigrammate οιχηριον δε καλευμαι Γρα μιμια Sedulo 'Ομηρειον ponunt, nec parcunt formae aru ουριορ, Si quando
233쪽
tiosa ut pars belli app0llatur 'ΑρχιδάμEIO πολεμος Harpocrat. n. v. ubi plerique libri pχιδάμ IOC exhibent), sic alia
par ὁ Παχ: τεο πόλεμος appellari debet et παχήτιο nihil est. Non multum dissimile vitii genus passim committitur in καθαριος, καθαριως et καθαριοτης quum liquid constet καθ Σ 1 EI OCsolum Graecum esse ut μιεγαλειος. Idem error in αδ αλιος neminem offendit. Prorsus idem err0ris genus quod emitur in επιαουριος pro 'Eπικουρειος Sexcenties commissum Videbis in nominibus in SION exeuntibus. Huc pertinent n0mina innumera quae si
Ex his n0nnulla recte et ordine scribi solent, alia saepe vitiantur, alia propemodum Semper , Ut τρατηγιον. Strabonis libri omnes his mendis tamquam maculis cooperti sunt. Nonnulla ditores correxerunt ut Σίγειον pro σIγιον, Sed longe maxima pars servat errorem. ReeenSebo potiora sine suspici0ne apud Strabonem circumferuntur haec:
ιπποτρόφιον sed recte ἰχθυοτροφεῖα.
Eodem pertinet σκιαδιον, κορίων pro Κορείων seriarum Proserpinae , ζωγρί . pro ζωγρε α λιθία pro λιθεία θυiαι, aliaque id
234쪽
pro ευήθεια et Sim. Erat enim olim in libris ANTIIIAΘIA sit ΕΥΗΘIA. Sod satis est in his omnibus utilem librorum a ctoritatem contemnere audere. Quid verum sit ratio et usus dicendi, analogia, testim0nia Veterum Criticorum, metrum denique patefaciet. Assine mendi genus cernitur in τελε οὐ pro τελεω e. Quidquid nascitur ex nominibus in AEIO et IA ultima brevi exeu tibus postquam diphthongus se ictu destituitur exemta litera in Θ 0rripitur 'Αρειο παγοί habet ApEοπαγιτης et ApEο
eundem modum in similibus omnibus Saepenumero in his scriba titubant hi illic Μυρλειανο scribitur et 'Hρακλειωτικον, SaepiSSime τελεω recte scribitur, sed tu illic τελείω irrepsit. Stephanus Bygant. Γυθειον - πολίτης Γυθῆατης καὶ το εκ ρπου Γυθείη θsu. Verum est Γυρέηθὸν Sic e παρώρεια παρωρεα της nascitur et in certa analogia possumus ubique Scribarum errores
σιος , Σελινουσιο ceti et ex Ormis Meminini contractis alterum σίγμυα eximebat, Ut in Συρακουσαι , 'Aργινουσαι, Sim.
C0ntra scribae analogiam quandam secuti praeter l0quendi HSum τίγρια duplex retinebant, unde apud Strabonem mendos editur: 'Eλαιοι 'σα et peius etiam
235쪽
in usu fuisse, ut in Theocriti epigrammate:
sit in nummis. Interdum unum sigma seribentes asscentum vitiant, ut in Κραμ γουσα, Λαγουσα , aut in eodem nomine Variant, ut in ΙΠιτυουσσα, et Πιτυουσα '. sed in his omnibus quid sit sincerum et verum continuo apparet.
Multis modis in St0phani libris a larma in - ΟΥ CAI exeuntes vitiantur. Circumserebatur in libris antiquis duplex scriptura II OT CA , ΛΑΓΟΥ CA, PAMBOΥCA, PTOT CAet duplicata sibilant - ΟΥCCA. Notata haec unt OStea ac
Meinehium errasse, quum vera ratio sit in promtu Dedit Αἰγείρουσα, quia sic vel αἰγειρουσσα libri exhibent; sed ex
αἴγειρος αἰγειροεις et αἰγειροεσσα nascitur, quod in Αἰγειρουσσα contrahitur et δια το ευοωνοτερον et simul κατα συνεκδρομ ην ταντοπικων in Ἱυσιος exeuntium Αἰγειρο cur dicebatur, ut Πιτυουσα, 'Οφι υσα Πιθηκουσαι, Σειρηνουσαι et de quibus nem dubitat ΣυρακουHται. 'Aργινουσαι.
Addit Stephanus v. Αἰγείρουσα - ες καὶ Αἰολίδος πολις Αἰγειροι 'σα ως Ηρόδετος Mend0s legitur apud Herod0tum I. 148. ιγIροεσσα pro ἰγSIρόεσσα. Sibilans itera perpora duplicatur in Κηλῶσσα, ιλφῶσσα, Tολωσσα. Veram formam scriptores Romani servant et in formis in TCA exeuntibus Ophiu/a, Pitheouδae et sim et in his Tolo/a, aurum Toloδanum ceti. Iuvat in transitu gravem Stephani errorem in huiuscemodi
nomine commiSsum redarguere. In V. Βενεβεντος Scribit: χωρίον Διοιχη δρυς εν Ιταλία. - η καὶ α λοεντος ελεγετο. Leue-τent m dicit, cui olim Malevent, 0men fuit minis causa p0st deductam coloniam mutatum. Sed fugit Stephanum, ut olim Romanos, Vera antiqui n0mini ratio. Quemadmodum εν α- ραντι, εν 'Aκραγαντι, ἐν Υδρουν τι Latine dic0batur Tarenti syriqeuti, Lydrunti, unde nominativi forma TarenTUM enata est, sic Mαλόεντι B0mano ore Maleventi 50nabat, unde primum
236쪽
MalevenTIIII ortum est deinde ευφημιότερον BENEVentum. Itaque nihili si Stephani Μαλοεντος, et perspicuum est olim Oppido Μαλοεντοι nomen fuisse. Contracta forma χλους reperitur apud Strabonem lag. 603 antiqua apud Thucydidem III. 3. ἐς του αλοεντα ἐξῆλθον. Rev0candum το παραγεγραμμιενον ἰωτα. Etiam in libris vetustis ubi το ἰωτα vetere m0re adscriptum comparet, complura Vocabula οὐτα negligenter omisgo mend0sa sunt Itaque Straboni passim reddendae sunt haec sormae:
Κἐξος, υρτ οο, Γελωος, Νειλωος, δε κραθῶοι libri κροθωοι pag. 33I). et omnino nullum est adiectivum Graecum in no exiens, in ho exeunt omnia.
ωα et ψοτοκεῖν. Contrario errore peccant scribae ubi θηνη rem, ἡβηισι et Sim. dederunt, et in oristis ιρα, i ηινα reliquaque id genus. Perpetuo scribae librorum quos haberi. us optim0s et antiquissimos, Platonis Demosthenis, Herodoti, adverbiis in τερω et τατω in optum ἰωτα addere Solent, ανωτερωι Scribentes et ανωτα τύχοι similiterque in aeteris omnibus. Idem mendum con-Hanter apparet in Strabonis optimo A ad pag. 9 annotat ra-merus: ε γυτερίου et i conδlaufer' et iterum ad pag. 289.hεγγυτατω Α ac io plera que.' Quid potest esse hau scriptura inopi ius Sed librarii imbiberant emul hanc pionem eamque in scribendo Sequebantur. Ad idem stilus viti0rum reserundum est id, quod in AHIZO-
237쪽
M A peccare solent. Quatu0 syllabarum Verbum 8S Opinantur Omnes et ubique Uiζο χαι dederunt, quum in μυαι Scriptum oportuiSSet, Ut 31της, λη ρμος. λ ηριον ceti. Eodem modo ιθεος seribunt et , ita sormis Homericis in errorem inducti. Didebam mod adiectiva Graeca n0 dari, quae in i OCexeant, sed in his omnibus I inesse ἈχIOC, ΩΙΑ, - ΩΙΟΝ, ut in πατρῆος, χητρῆος, παππφος, ωος pro αζημ ιος, et alia complura. Lubet in hae re stendere quam caute sit grammaticorum t0stim0niis utendum et quam sit futilis eorum auctoritaS, quam nimis saepe inepti sequimur. Stephanus ygantinus, qui t0tus e88 Solet in quaestiunculis grammaticis, in v. Γέλα Scribit:
ut αἰδοῖος ex αἱ δύο et πηοῖος ex ἐωρ. Et quae tandem ratioe88 90tuit cur ex Γελα Γελωος produceretur Sed Γελῶος nihil est Γελα ultima longa ex Γελο coaluit et sic pro Γελοαῖος nata est larma triti8sima Γελωος. ΙuVat eadem opera δου παρεργον historiolam in hoc ipso Stephani l0do mendosa lectione obscuratam expedire. Duo fratres nescio qua de re oraculum Delphicum consuluisse narrantur,
οἰκίσαι. Ne Pythia ineptir et nihil dicere videatur ita rescribe:
την Πυθίαν εἰπεῖν παλιν is C ΔΕ p ηλίου δυσμιων καὶ Γελαν πολιν οἰκBαι. Fabulam de more peperit etymologia Surda. Iterum in eadem re erravit Stephanus quum Scriberet . Aθως το τοπικὸν Αθωος DPI TOT . το δε λουν τοα ζημιον προπερισπαται καὶ χει το Ι εκ της θνῆρ. Certa enim analogia ut ex Κῶς Κωος sic ex Aθως sormabat At 21ος, et discrimen inter ' Λθωος et ἀθωος merum est grammaticorum
Nomina in AEIA ultima brevi. Fere constanter in I depravantur ut καδημla pro 'Aκα- δηιλεια. Emendat igitur ubique rescribendum:
238쪽
Tantum n0n ubique libri et veteres et n0stri in his larmis Ι pro - ει Substituunt. Arguunt vitium et logi 0etarum et analogia tam certa quam Videns. Ostendam in uno sola Drma 'Aκαδήμεια penultima producta et ultima brevi usitata Graecis est librarii contra tantum n0n ubique l0eorum substituunt 'Aκαδημ ια, quod egit in iambum. Itaque saepe metrum iugulant, ut apud Arist0phanem in tib. 992.
et pleratem Athenae pag. 59. D.
sit lexidem Athen pag. 336. D.
et eundem apud Athenaeum pag. 610. E.
Ut stultum est in his libr0rum scripturam curare in tanta verae lectionis evidentia, sic semel statuendum 110stri esse ubique iudicii definire quae sit scriptura verior, et non 88 Opus teStibus praeter analogiam et metrum ut lexidi reddatur suum:
Itaque Straboni qu0que reddendum pag. 396. ἡ 'Aκαδημ ει α καὶ οἱ κῆποι των φιλοσόφων et pag. 614. προσποιουμ ενος των ξ'Aκαδημιείας ψιλοσόδων εἶναι et pag. 38. Καρνεαδηις των ε 'Aκαδημιείας αριαοῦος φιλοσόφων similiterque in omnibus similibus. 'EπιθαλαττίΔIO C.
239쪽
ἐπιθαλαττι octoi obtulerunt, quod quamquam aperte mendosum est, tamen in Strab0nis textu pertinaciter haesit. ΛΙΠΟ - non ΛΕΙΠΟΘΡervulgato err0re in libris Strabonis scribitur λειπανδρεῖν, λειψυδρια , et apud ali 0 λειποτάξιον, λειποψυχεῖν et alia permulta. Quod rati suadet, id l0ei poetarum ludulenter demonstrant in his milibus primam 880 breVem, et Unice Verum
esse λιψυδρία, λιπανδρεῖν ut λιποταξιον, λιποψυχεῖν, λιποξυλος λιπονίους, λιπουρος et ceti eiusdem comp0Sitioni ad unum Omnia.
perperam scribitur multi locis pro λοὐσθαι et λουιαενος et λούν- ται Nova et regens dicendi συνηθεια veteres larma expulit, etiam apud scriptorus Attic08.
perperam apud Strabonem it Slutarchum 'eribitur riuum stratio et usus γυναικοκραTI requirant, Ut μοκρατια , αρις ο κρα
Erat igitur haec γυναικοκρα Ti turpis et lagitiosa Deinde ex
240쪽
Plutarchi Antonio affertur pag. 20. D. ως Κλεοπατραν διδασκά
λαβουσα αυτον. Sententia est luce clarior Fulvia dudum Antonium docuerat γυναικοκρατεῖσθαι, id est muliebri aperio parere et mori ne obnorium. Itaque haec quoque erat γυναικοκρατία φανερα. Sic apud Aristotelem in Polit. II. . dicitur:
ἄν τυγχανουσι γυναικοκρατουμενοι καθαπερ τα πολλα τοὐπις ρατιωτι-
κων καὶ πολεμιικων γενων ξω Κελτων. Sic Lacaenae imprimis Solebant et dicebantur των ανδρων αρχειν, et notum S Lacaenam ad hospitam quae dixerat: ριόναι μως αἱ Λακαινα των ἄνδρων ἄρχετε, eSpondiSSe: χρονα γαρ τ&τομιεν αυδρας. Itaque apud Strab0nem pag. 251. B. εχει γαρ τινα γυναικοκραCἱαν τουτ νου πανυ πολιτικον , quia non de Virorum mulier08itate sermo est, Sed de impotenti matronarum imperio facile intelligitur γυναικοκραTίαν Unice 88 Verum. Senserant hoc Romani quoque, apud quo Cato mai0 Consul suadens ne lex Oppia abr0garetur iv. XXXIV. 2 λοιδορων την επιπολαζουσαν γυναικοκρα-Tἱαν ita dixit: ἡ κεῖς παντίου ανθρωπίου αρχομιεν, ἡμιων δε ιγυναῖκες apud lutarchum in vita Catonis eap. 8.Itaque γυναικοκρασία ex κεραννυμι Ormatum et per Se pSum absurdum est et locum in quo c0nsistat reliquum nullum habet. 80lum γυναικοκρατία in U8 erat, ut θεατροκρατία, χλοκρατIA, δουλοκρατία, πλουτοκρατία appellatur που αν θεατρον, χλος,
aliaque id genus plura, quae Strab0nis qu0qu Codices et textum