Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

241쪽

si falsa fuerint passim errorem suum monumenti Veterum affricant. Unanimi consenSU Omne dicebant πἱMπληι ιι πιαπλα-

c0mp0sito, ut futilissimi Grammaticorum Suidas, M0schopulus et similes his magistelli opinabantur, ab ea analogia discedebatur. Si quid his credimus ἐμ πίπλημι dicendum St, δια τὸ

Imposuerunt h0mines nihili indorsi ad Stephani Thesaurum, cui adeo sub πιπλα ναι et ἐμπιπραγα apud Omico Secundam recte producere Videntur. Fatetur indorfius se in ea pinione VerSari propter optimorum librorum auctoritatem V quasi non etiam optimus quisque et Veterrimus liber mendis de genere hoc graVissimis cateret Mal proferre quod mihi de his o mi ex arisin Α. lat0nis, quo fideliorem testem non habe

Ad eundem modum explosa et reiecta magistrorum opinione caeteri loci omnes e vitio liberandi sunt. ΓΥMNH - ΠΛΑΝΗ C. Titubant in his formis geriba OmneS: primum γυρινητων,

aetatis Graeculo comparet, πλανητης Tragicorum est: τίς του πλανητην Οἰδίπουν κτέ. Deinde gliscit error et υρινῆται scribitur. In Singulari numero recta forma lare elabitur, ut in πλανης βίος, πλανητα καὶ ριετανάς, η βίον . et sim.

242쪽

Una tantum larma Graeca Si πλη ιμιυρειν, πλημομ υρων, πλημμμ υροντες Graeculi alteram Vitio natam de Suo addiderunt πληρι- μυρεῖ, πλημμιυρεῖν, πλημμυρων. Veluti pag. 42. Ubi et πλημο- ρουροι et πλημιμ υρεῖν legitur, et Sic Saeptu alibi. Si πλημυριυρειν esset in usu haberet 0rreptum, Ut in Zαρτυρεσθαι, μιαρτυρεῖν.b unc congia ubique esse productum. Recte igitur scribitur πλημορουροντος pag. 43. Sed pa8sim peccatur alibi. AHMHTPA. Quam saepe apud trah0nem et ali0 reperitur ecusativus Δημὼ ητραν ultima longa barbare Fae Graeculorum dicebat ηΔημιητρα, ut 1 χεῖρα Similiaque complura. Homeri Hymnus hodieque inscribitur εἰς Δημιητρα ν Vel peius etiam εἰ Δήμητραν. quod nullius linguae est. Formae ἡριητρος et Δημιητρι illaeSaemanent, Sed in accuSativ pa8Sim Sic peccatur.

αεν δοκεῖν πανδοκευς πανδοκεῖον.

N0 si apud Strabonem editur, quamquam hae sola χροmae probae Sunt, Sed ξενοδοχεῖν et πανδοχεῖον. Vetere ut δωροδοκεῖν tu constanter ξεινοδοκος et ξενοδοκεῖν dicebant, Sed sequi0rum συνηδεια etiam apud Attic0 saepe eram lecti0nem expulit. N0mina urbium mendOSa.

Sunt quaedam ppidorum nomina, quae ubique in libris

nostri certo errore Vitientur. Καλχ ηδων Verum 110men est et Καλχόδονιος, υτιλ. ην η et υτιληναῖος, Eρμιῶν Γορτυν, in libris tantum non conStanter αλκηδων Omparet et ιτυληνη et 'Eρροιο νη et Γορτυνα Συρακουσι ος tantum non ubique apud Stra-

bonum mendose cribitur pro Συρακοσιος. In aliis α longum scribas et edit 0re sesellit. Non I λιπα , non αλακα Graecum eAt, Sed 'Iλιπα, αγ.ακχ, ut Ostendunt genitivi αλακας, Ιλίπαο, ἐδρας. 'Io ουβεδας ceti. I ii aliis c0ntra α breve producitur ut in Καρθαια, σαια, PQ υια et sim . quas in ditionibus παροξυνονται.

243쪽

Κρεοπωλια.

Mendosa forma in Strabonis libris legitur ps ἰφαγεῖν et

E pro I 0ng0. Est haec perantiqua scribendi c0nsuetudo in libris vetustis et monumentis omne genus, inscriptionibus et nummis, ut ubicumque sit I 0calis natura longa diphthongus se illi substi

μέμ. εικται, χεῖξις scribitur Similiaque in exceptione omnia. L0nga die mutatum h0c est et priscum E in conversum, praeterquam in nominibus quibu8dam propriis, ut apud Strabonem in

Memorabile est φιλόνεικος, φιλονεικία, φιλονεικεῖν quae quum sint manifesto ex II H 0mp0sita, actum At Tammaticorum et scribarum errore ut in omnibus libris propemodum constan- id se pro I longo retinerent. Graviore etiam errore Et nonnumquam irrepsit pro I 0rrepto, ut in Λείγηρ pro Αἰγηρ. Duinde ut fit latius serpere coepit error et in n0minibus quibuslibet pro necessario I editur εια, ut in ςρατεία Pro ρατια. παιδεία pro παιδια παρθενεία pro παρθενία.

244쪽

quae, quamquam est certus error. tamen rapud citrab0nem saeptu leguntur.

Oδος, δευοὐ συνοδευω συνοδεία, περιοδευου, περιοδεία et Sim.

Quae apud Strab0nem hic illi leguntur formae συνοδία, περιοδία, Sim. Omnes Viti natae sunt. οδος cum praepogitione compositum parit nomina ubδfantiva συνοδος , μέθοδος, περίοδος, εφοδος, προσοδὸς , εξοδος, ιγοδος ceti. Ex his Omnibus nascuntur adieetiva ex 'A et ΔΥ - compOSita, ανοδος, υρδος, δυσοδος, ευε*οδος, απρόσοδος, δυσπροσοδος, ἀνεξοδοc. ceti quae quoniam adiectio Sunt nova ex Se ubδlantiva progenerarunt ἀνοδία , ευοδία, δυσοδία ceti. Sic igitur συνοδiοι na8ci non p0tuit neque περιοδία neque quidquam hi simile. Sed ex οδος natum est δευρ cum multis compOSiti συνοδευου, περιοδευω, διοδευω, χελ δευίου, παροδευοὐ ceti. quibus veterum nemo utitur Sed Sequiore Omne paSSim. Hinc igitur ex pervulgata analogia gignuntur nova nomina in AEIA, et ut δουλευω, μιριχευω, παιδευο habent nomen δρυ- λεία, μιοιχεία, παιδεi Sibi reSpondenS, Sic συνοδευ οὐ et περιοδευοὐ non OSSunt non συνοδεία et περιοδεία habere. Multa sunt apud veteres nomina locorum et urbium, in quibus pro compoδitioue appoδitio St, Unde τα εθυικα in unum nomen per comp0Siti0nem coalescunt. Exemplo est ex Stephano Bygantin0 'Αρειος παγος - το θνικον εὐδυο εν 'Aρεοπαγίτης. Similia sunt apud eundem 'Aβωνου τεῖχος - 'Aβωνοτειχίτης, et in V.

sallunt et sulluntur di torus. Muinullius in Stephan edidit :

245쪽

Νεαπολις, ψεαπολεως, Νεαπολει et sim recurrim ubique loe0rum . ac videtur Strabo in his, ut in compluribus aliis, aequalium συνήθειαν 88 Secutus Veteribus usitatum errat dicere In ομιπηίου πολις et Πομπηιοπολιτης, Sed apud Strabonem non semel reperitur Orma Sequior Πομ πηιοπολις Hinc credo, sumsit Stephanus suam annotationem V Ποριπηιου πολις τινὶ δε ιχοι του Τ Πομ πηιόπολις λεγουσιν.

vitios dupligatum. Constans ferme ac perpetuum hoc genus mendi est in

'Iλισσός. ΙΠαρνασσός. Editur pag. 399. Υικηττος καὶ Βριλησσὸς καὶ Λυκαβηττός. Cur medium nomen n0n habet 0rmam Atticam Vera rma est Βριλησός. Eadem est rati in τιθασός, τιθασευο ceti in quibus sere ubique sigma duplicato editur τιθασσός ceti. Idem vitii genus in aliis quoque consonantibus emitur, ulla: θρυλλεῖν, διατεθρυλληται, quum constet 'estimoniis i0etarum χρυλεῖν lenultima brevi Graecis in Au fuisse. Idem mendum ubique committitur in scriptura nominis

ut ex πυρρός et ξανθός formantur nomina propria Πυρρἱαις, α αν- θιας, Sic Σιμιιας X τιμιός producebatur. Contrari errore apud Strab0nem passim scribitur: πρόσβορος et προσβορωτερος quum Sine ulla controversia ex Βορρας nascerentur πρόσβορρος et προσβορρότερος , προσβορρότατος.

Ωραῖον in margine adscriptum. Olim si cui quid inter legendum scitum ac lepidum esset visum in ira libri apponebat οὐραῖον scriptum n0t0 0mpendio

246쪽

litera ρ medium secante. Quod sa0pe in re simili laetum est, ut annotatiuncula marginali in textum irreperet, idem usu venit in Strab0n pag. 47. Strabo dixerat: τοιαυτα μεν ουν ἐν σχημα τι ειρηκε π)ρὶ τουτων. In optimo Codice A testo ra- mero in margine manu prima addidit οὐραlcy οὐραῖον, opin0r).

Nunc perperam editur: εν ωρ αἱρὶ σχηματι εἰρηκε.

Est in libris Gra0dis ut reliquis et in Strab0nianis duplex

mendorum genus, quod ex As in editiones omnes manavit et nimium patienter ab Editoribus toleratur. Obscurantur a scribia craδω Veteres, quas ineleganter resolvunt, et passim expletis V0stabulis certo usu et more elisis foed0s et ineptissimos hiatus invexerunt. CraSes apud Strabonem ut apud caeteros creberrima Olim fuerunt, quarum par tantum nune SupereSt. erpe

ταπιτίμοια, τα νίκια Similiaque complura Saepius haec omnia in b0nis Strabonis odicibus emendate scripta reperiuntur, in permultis tamen distracta videas quae contrahi solere Satis conStet. Multo etiam peiora et auri molestiora ea sunt in quibus elisa vocalis a scriba ins et expleta est. aucis apud Strabonem pagini legimu αλλα ανοδίαις, αλλα απο , εἶτα πελθεῖν, μετα ανδρων μιετα αυλου et alia eiu8dem modi passim In rapid0 flumine orationis Demosthenica aequis animi audiunt παρα 'Αθηναίων, παρα Αλεξανδρω, quasi haec umquam sic Graecomam ore rotundo efferri p0tuissent.

At leguntur haec omnia passim dixerit aliquis etiam in optimis et antiquissimis C0dicibus. Scio, sed in tali re nihil

libris As esse credendum satis ostendent odices poetarum, Adsehyli ot Sophoclis Medicuus, Aristophani Ravennas, in quibu saepe vocales, qua elisas oportuit, metr0 iugulat expletas videbi8. Nunc quidem de genere hoc mendorum satis osses dictum

247쪽

ut apud Terentium in Andria I. 4. I. i. date facultatem, Obδecro ,hui pariendi, atque illi in aliis potiti peste and Deum.

λαβεῖν. ag. 761 ubi hunc locum describit legitur: ου γαρ αν

248쪽

e versus Aristophanis Eeδmoph. 170.

εμιιτροφόρουν τε καὶ διεκλωντ' 'Iωνικως.

et dedit: - καὶ Ιωνι κως διακλωμ ένους. Simul confirmat scripturam apud Comicum emendatam, iam in libris est διεκίνων

Ρag. 1116. 9. εἰ δέ ω δοκεῖ ταυτα καὶ πονου πολλου καὶ πραγματείας μυεγα λης εργα εἶναι, καὶ χαλ ορθως δοκεῖ κατα τὸν Δημιοσθένην Lepide interpres: iε ibi perδνadeat in Demo/llene id maxime Deum habui/εe.' At tu audi Demosthenem pag. 101. 12. εἰ δε τω δοκεῖ ταυτα καὶ δαπανης 4εγαλης καὶ πονων πολλων καὶ πραγματείας εἶναι καὶ καλ. ' ρθως δοκεῖ. Sequitur apud

Dem0sthenem: ἀλλ' ἐαν λογίσητα τα τῆ πολε μοετα ταυταγεγησομεν αν ταυτα μιη ἐθέλη ποιεῖν, ευρήσει λυσιτελεῖν τοεκοντας ποιεῖν τα δέοντα. Apud Dionysium : αλλ' ἐαν λογίσηται τους κολουθουντας αυτοῖς καρπους - πασαν ηγήσεται ἡ πραγματείαν ἐλαττω τῆς προσηκουσης. Sic scite et lepide s0lebant loco veterum in Suam rem conVertere.

249쪽

AIIPEIIH H0MERUM PRO ALEXANDRINORUM IDICIO. Multis mihi apud Homerum logis animadVertisse Vide0 eruditos Alexandrinos Grammaticos et Criticos her0icae et Homericae aetatis simplicitatem et candorem et inceritatem, quum in regia Ptolema00rum et in aulicae assentationis laetore inter purpuratos aetatem agerent, non Sati ubique Sen8iSSe Ut in tempore recordatos esse. lurimum aberat ut in ista vita molli et delicata h0roum Homericorum το ἀφελε καὶ α πλάiκόν omni lac et assectatione plano vacuum libero animo aestimare OSSent. Ex Suae aetatis modulo antiquos heroes metiebantur, ex Su et aequalium sensu de Homericis rebus personi8que iudicabant, ad quam perversae de locis quibusdam opinione ortae sint compluribus exemplis ostendere iuvat. Nemo Veterum Criticorum eo viti plano liber est Aristarchus otiam in his multo est caeteris sani0r, sed tamen et ipse nonnihil nonnumquam peccat. Sed omnium plurimum, si quid video, in e genere impegit Arist0phanes Byzantinus. Ρroseram primum insigniora quaedam testim0nia et exempla.

Odyss. O. 19.

250쪽

Cf. Mnemos. 1873. pag. 7.

νης. Quam multum ille aberat ab Homeri ea aetatis cand0ret Antiquorum simplicita non fallax, non erudita artifiei simulati0nis, dona et munera non minus lub0nter accipiebat quam dabat: sed grammatico in aula regia opibus afluenti iisdecorum videtur regium iuvenem a rege Menelao mendicare doceri. παιτεῖν διδασκεσθαι Metuit Telemachus ne qua sibi pretiosa suppellex domo auseratur ac pereat avguδti animi σιχικρολογου homini aulico ille metus esse videtur. tolemaeus itidem nihil huiuscemodi metuebat Penelope a procis petit munera et o μεν

inquit. υτε λὶ αν η Si id Berenice aliqua aut Arsino secisset Aegypti regina. iu8dem generis et ab Oilcm profectas agnosces et ha8ce reprehensiones. Odyss. A. 23.

ἔργον Hercle in tolemaei regia vito erat ianitori ministerium ianuam claudere et recludere, sed alia, opinor, re erat in

라틴어 텍스트