장음표시 사용
331쪽
Vehementer miror Aristarchum qu0que in hoc opinionis errore esse versatum ut crederet et pro futuro tempore raraen Substitui posse, et illas formas praeδenti temporis esse sed disertis Arist0nidi et Herodiani testimoniis diffstile est non credere. In omnibus his formis lingua Homerica ad amussim cum vetere itie diale et conspirat. In quibus verbis S non in pr0dueitur, si est antepenultima longa, C in futuro n0 eliditur,
332쪽
libris antiquis Grammatici certant et adhuc sub iudice lis est. Vid ad Iliad. A. 298. Κορεγνυμ ι habet futurum κορεω Iliad. . 831.
333쪽
Priscum verbum ΕΩ εω idem quod κορεγνυμοι alio, ut tro, habet futurum εω εο od Iliad. N. 15.
et Odyss. E. 290..κλλ ετ ριεν μίν φημι ἄδην εαρον κακοτητος. nam sic utroque loco Scribendum pro λούουσι et λααν, ut alibi ostendam.
futuri Armae, quibus accedunt Homer inc0gnita σκεδο , δια-
334쪽
Forma εὸσω Ody88. N. 400.αμφὶ ε λαῖφος εσσου. cur non sit hic habenda ratio infra ostendam Κριτασβεσεις Semellegitur in Aristophanis Lyδiδtra a g. 375. τρυμον ἰὰ πυρ κροτασβεσεις τοὐργον ταχ αυτ δείξει. et in antiquo orastulo apud Herodotum VIII. 7. δῖοι δικ1η σβεσσει κρατερον Κορον 'Tβριος υἱόν. et bis apud Aeschylum Septem A. 556. τις κατασβεσε δικη et Agamemn. 932. τις δε νιν κατασβεσει neque usquam alibi fuimrum σβεσω mihi ViSum est.
Verbum χεῖν habet in Attica futurum χεω, χεῖς, εῖ ut Ultis sexemplis demonstravimus in Var Leest pag. 23. 26 et 607. Apud Homerum futurum est ευοὶ . Compone mihi OScedu0s ex Odyssea loeos A. 289.
Ecce iturum praeaeva pro futuro. Quid dicere si criptum es-
335쪽
Set καὶ επὶ κτερεα κτερει Ζω, et contenderet aliquis optime sic Scribi, namque esse raraeu pro ut tro Si foret in turris rideret Aristarchus et κτερει Eo reponeret. Sed cur. VaeSO, minUS ineptum est praeδen p= o Muro in χευα quam in κτερει Ζωl Dindors de χευσού cogitavit, ut Odyss. A. 29l si duplex lectio χευαι et χευσαι. Sed in formis antiquis ubi subest digamma
Praeterquam in his tria sunt apud Homerum Verba in υωpenultima brevi, ubi C eon/lanter in futuro eliditur, ut in γα-
ριεω , τελεω, καλεύου caeteri8que.
Fερυω, id est ελκω , habet ulmi Iube u urima ερυοὐ et in forma media ερυεσθαι. eademque est ratio in futuri αγυρου , ξανυο et τανυcio, εντανυ οὐ InSpice Oetam λαβε το βιβλίον Iliad. o. 351.
Futurum ξανυω bis legitur Iliad. . 365. et T. 452. θην ς ε ξανυ os γε καὶ ιτερον αντιβολητα c. ad utrumque locum annotatur: ες δε νεςως αντὶ χελλοντος. Tertium futurum est τανυο et ευταγυω. Odyss. Φ 174. αλλ'
336쪽
cinus videtur c0ntra libro desternere. Ergo testem idoneum pr0dueam Prodeat ipse Aristarchus ad Iliad. X. 7. ρυουσιν η διπλῆ τι χρονος ηλλακτα ι αντὶ του in ου Ct καὶ ἐν 'Οδυσσεία νευρην ἐντανυ SINU αντὶ του ἐντανυ Cειν. Iam non est ulla amplius, ut Opinor, dubitatio. Homerus igitur, ut Attici omnes, in his on/istuler C lidebat formasque pro re nata contrahebat aut non contrahebat perinde
sic et γλ ἱεῖσθαι dixit Iliad. M. Ill et ἐπαγλαῖεῖσθ Iliad. Σ. 33. omnia plane ut Athenienses solebant. 80d dum Homerus, qui ex his uinibus Drmis C removet, aliis locis in iisdem C non eximit, sed geminat. Qui καλείου
dicit idem προκαλεσσεται ponere Solet. EX λλυμι simul λεω nascitur et λεῖται, Simul λεσσεις, ολεσσει. OdySA. B. 49. βίοτον
Qui semper ἐρυειν, ἐρυουσιν, ἐρυεσθαι dieit idem dixit Iliad.
Vidimus futurum esse αγυω, ξανυω, sed nihilominus ponitur et Odyss. r. 373. νυσσε θαι ταδε εργα.Sadpo τελεω dixit sui Iliad. Η 559. ἐγω δε κε καὶ το τελεσσ s. Ergo si εσσίου suturum est, ut supra vidimus, nondum id argumento Si futurum ἀμ φιεσω esse portere, ut in 7ματατ αμ φιετίου namque eadem Orma suturo ριφιέω 08p0nderup0tutSSet. Forma antiqua ut sincerae, in cli lilius C lisum est, aliud Π0murum quidem ut librorum meliorum con 80nsu ut veterum Grammaticorum testimoniis tam firmitur sunt stabilitau, ut iis librorum uteri0rum scripturae, quae ubinde apparent, τελεσει,
337쪽
νυσε tu qu0d solum erat reliquum nunc et ip8um eliminatum est. Sed quas sordes ex Homer Sedulo Omne eluimu8, eae apud alios urtinaciter haerent vitio Graedulorum antiquas flarma ex inseitia int0rp0lantium. Qui omer obtrudebant κορέCεti et κορεCει, iidem du0bus locis Her0dotum hac macula inquinarunt
tiunt libri, sed futurum κορέ Cc barbarum est et utrobique κορέω reponendum. Futurum τυ καλέειν evasit III. 4. sed tamen in bon libro συγκαλέCειν apparet. Quaes futura inpud Herodotum cro orta sunt perpetuo contracta videbis Q. IV. Μυκ i: δικAN ἔτι ' ου γαρ ι λυσιτε - λέειν - δι ημ έρη. δικαζειν. I. 199 αποδοκιμ δ VIII. 68 διασκε-δj , et pa8Si ἐλφέ, απελφέ, ἐλαν, λων et Sim. Hinc optime semendavit Iac0bsius Eusebium Ionissum seriptorem apud Stob. Ploril. 46 41. χρη εἰδέναι παντα τον μέλλοντα ανθρωπου κατα- δικαν, conlegerat aliquis καταδικαζειν, rem ac tetigit Iacobsius
Contra apud eriptores Atticos passim videbis formas sequio
bara ut κομισουσιν, aequis8im animo ab ditoribus ferri, quasi nihil mnin dubitationis haberent. In p0etis Atticis credo huiuscemodi mendorum vestigia iam nu8quam Supere8Se, Sed apud Oratores multa supersunt et apud latonem et caeteros Saepius observabis genuinas forma intacta evadere ubicumque non continuo appareat futuri temporis n0tionem iis inesse, sed ubi futurum esse Graeculi sentiunt statim formis antiquis illas substituunt, quibus ipsi et aequale omnes perpetuo uti solebant. Multa saepius huius rei exempla et d0eumenta protuli in Var. Leoli pag. 242. et in Nov. Leoti pam 3 0 438 sit plura aliquando praesertim ex DemoSthene et Platone pr0serre
Unum addam. 0l iratus Odyss. M. 383 ita minatur:
338쪽
tionis absiret Sed apud nos satis congiat neque Homorum neque alium quemquam ubi Murum Sit necessarium inepte prae-aen ei substituere. In caeteris forma verbi magistris imposuit, ut τελεουσιν ἐρυουσιν, γαμέω, χλεων. In φαείνω nulla est dubitati quin sit ea praeδenti temp0ri forma. Futurum est apud Homerum φαγεω, ψαγδει, ψιχνεῖ, φανεῖσθαι Ody88. M. 230.
Quid multa In H0meri 0e vitium latset aditi negoti eximendum. Ad id deprehendendum pem ferat H0mserus ipse Iliad. I. 129.
ἐγω δε in αγω Βρισεν, δα Il. A. J84. κ μ έγοι πενθος 'Aχαιῖδα γαῖαν, νει Iliad. H. 124ουτο καὶ τ ἐρυουσιν εχει. υτο δε καὶ Αρίταρχος Herodiani haec raunt qui multo plus aeruditi0ne quam iudiei valebat. Vid mihi ut misceat omnia: ερυουσιν est futurum: ανει 'a -δeu est quod sententia postulat attra malum ac dededus Achi-v0rum, it in ἐγω δε ' γω, et ἐγὼ δε se λαον αγείρω , O-tentialem v0culam E plane neglexit. Praeterea apparet quam nihil lxedrptis Her0diani de Aristarcho sit credendum. υτω εκα 'Αρίταρχος, inquit aristarchi sententia apud Aristonicum haec est ad Il. A. 84. ἡ διπλη τι το αγω ὰντὶ του αγρι .et Hl. n. 129. ἡ διπλη τι αντὶ του oe εἱραι μοι. ad hanc lucem adii est emendare: δυσοικα εἰς 'Aιδε 1 καί ' ἐν νεκυεσσι φαείνου. planissime ut Iliad. A. 184. περιφω, γο δε ' γω, sic furum it vise cum coniunctivo ut plane ἰσοδυναμιοι composuit. Ubi semel in x K ἐν νεκυεσσι negligentia ' intercidit, statim tralati etiam εἰς 'AsδA irrepsit. Addam dia exempla eiusdem comp0sitionis curta et indutii-tata. Quemadmodum dixit: ἐγω δε Κ λαον αγείρω, et ἐγω δέ κ' αγω, et καί κ' ἐν νεκυεσσι φαείνου, sic et in Ody88 P.
339쪽
TAP TAP. Una est et consentiens Vox veterum Criticorum: ος Ομ ηρικον πρ του AP ἄρχεσθαι Vel , ut Aristarchus scribit ad H. 328. α etro του AP εἰοεβαλε αρχαὶ κως in qua re quum sint aliquot 0mmissi errores et ex diligenti huius Homericae e0m suetudinis observatione unius et alterius loci scriptura melius constitui po8sit, primum omnes utriUSque carmini VersuS, qui huc tu iure sive iniuria pertinere Utantur, cum cura collectos ordine Xpromam. Iliad. A. 123. 'Aτρεῖ , - πως AP τοι δωσουσι γερας μεγαθυριοι 'Aχαιοἱ B. 284. 'Aτρεῖδη, νυν AP τε , αναξ, θέλουσιν 'Aχαιοἱ