장음표시 사용
351쪽
Apparet autem ex iis quae apud orphyrium sequuntur, cuius Critici haec sit odi 0merici emendati et querela de C0dicum vitiis. At ο διορθωτης ο Κοτυαευς Αλεξανδρος, qui inveterum libris corrigendis aetatem e0ntrivit, ut testatur discipulus Aristides Smyrnaeus in dilecti praeceptoris μιταφίω., Quum δδel in eo, inquit, magna vi Heendi et proprii libris
κον αν om. . pag. 37. Dind. Quot 00ta emendarit et xplicuerit vide pag. 42. Quot 0dices correxerit pag. 41. καν τοῖς βιβλἱοις α διωρθουτο leg. διωρθου τουτο ἐγκαταλελειπται συμβολον ἐπὶ γαρ τω 'Aλεξανδρω παράγρα μιμι ην η πατρίς οΚοτυαευς . Est igitur diligenter n0tandum talem virum sic queri de libris veterum mendosis, quo nemo plure tractaverat correxeratque Inconsiderat igitur tuinius in praefat. ad Herodotum pag. LXI. laudat Alexandri iudici haec verba toeit: isne magni facienda ive querella ive t fimonium de Codiorem depravatione aio enim DECLAMITARE Oleus Critici se quid parturiunt. Nam si declamitare est de rebus qua non Sati noveris inania verba iactare, utrum ipse an Alexander magis declamitaverit facito dignoscitur. alteram evidentem Oci Homeristi emenda-
352쪽
tionem ab lexandro repertam vide in Seh0li Codidis A ad Iliad. E. 241. Nam quoque carmina Homerica 88e, ut Alexander queritur,
πάνυ ἀγρο&ων, et hae menda esse admodum antiqua et ex Vetustissimis libris pr0pagata saepius posthae dabitur dem0nstrandi l0cUS
- ECΘΑΙ ACΘΑΙ. In mnibus libris As., qui aetatem tulerunt, perpetu inter se c0nfusa videmus futuri et oristi larma in - σθαι et Aσθαι, plerumque Sic in futura praeter Sententiam odi audicendi usum vel cum barbarismo in oriδto conVertantur negnisi rarissime contra Codice antiquissimi in ea re non Vide tu fuisse multo emendatiores quam nostri, unde saepius Critici vetere annotarunt διὰ του , ubi alii - σθαι exhibebant. In Homeri arminibus a labe multos loco contaminavit neque 0 perversa Edit0rum opiniones extirpari potuit. Ad Iliad. . 11 2.
annotavit a Boche: ελπομαι non olum ori*to iungitq/r, iquid IAM FACTUM ESSE ore litur, ed etiam i quid tum certe emUeotatur νι PAENE faelum δ*e emiδlimare soniδ.V Argutari hoc est dicam nim quod sentio et sana rationi vim assurre et illud PAENE, qu0d est in ea interpretatione prorSU neceSSarium, assumitur de nihilo. Unice verum est παυσῆσθα ι. Quidquid speramus incertum habet exitum praesertim in belli 0rtuna, ubi plurima c0ntra omnium exspeetati0nem Venire videmus.
ξυνος ' E. νυαλιος καί τε κτενε ντα κατεκτα.
353쪽
sιην N0n est ambigua opti0 eadem igitur forma in recta ut in indirecta ratione utendum; Dομαι et η' ἐφάμιην BEσθαι. At libri diss0ntiunt. Quid ad rem si inter omnes congiat - σθαι et Ἀσθαι perinde inter Se permisceri atqu0 S et Ι, similiaque Vide nunc Iliad. X. 120.
λανοουμ αι Neque dubium est quin ι. 496. Aeribendum sit: καὶ δη φαμυελ αυτοθ' ίλEIσθαι. pro ολωθαι, non periiδό se putabant Sed perituros. Frequens est idem mendum et perinde manifestum ubi Z et confusa sunt, ut Iliad. l. 830.
pro κεραῖα κεν Per ipsam rei naturam in talibus fulitra cum friuri componuntur, Sed propter mendorum ingentem copiam docti h0mines ad haec veluti occalluerunt et nihil sentiunt. Vel apud unum Thucydidem magnus locorum numerus est sic
354쪽
corruptorum, sed quia PAENE Dota erae eruditi videntur ea, quae dicuntur instare, mend08a scripturas sedulo lavent ac tuentur. Sadpius igitur apud Homerum inter se mutant locum πολεμ ἱ- ζων - πολε ξων, πελέ ζεν - πελέμιξεν, ξενάριζε - ἐξεναριξε, ἐδα ε - δαῖξε, aliaque his Similia complura, Unde unum proferam . 463. εννοσίγαι ου αν με σαοφρονα χυθήσαιο εμμεναι, εἰ ἡ σοίγε βροτων νεκα πτολεμἱZω. clamat sententia praesenti πτολερίζω nullum esse locum, sed si cum futuro in talibus c0mp0ni p0rtere, ut A. 293. ἡ γαρ κεν δειλος τε καὶ ρυτίδανος καλεο μιην, εἰ δη σοὶ παν εργον πεἱEO MAI.6 aliis l0dis passim. Itaque nunc quoque poeta dixerat:
355쪽
Ρlane gemellum mendum obsidet libros Herodoti in διαφθερεου. Optimi omne servant X. 42. im*θAρεοντα, et deteriores V. l. διαφθAρέε οε ο ξεῖνος Barbara haec quidem Sunt, Sed librarios et Graeculos in fraudem hanc induxerunt cognatae
formae apud Homerum κατεκτα, κατεκτανον, κατεκταθὲν apud
Herodotum ιεφθαρτοι et διεφθάρη Διαφθείρω apud Homerum habet futurum διαφθερσω N. 25.
unde Hesychius Διαφθερσει διαψδερεῖ. XXVI. ODYSS. N. 213. Pessime mulcatus est Odyssea versus N. 213 ubi Behher. edidit:
ubi maristianus duo Sch0lia servavit: πολυτος ἡ σφεας id estis σφεα enoliticum Ἀδι et Ζηνοδοτος τίσασθαι. Uinc indorsius
356쪽
Legitur in Sch0li ad Iliad. . 280.
ποιησον δ' αἴθρην, δὸς δ' ο*θαλμιοῖσιν ἰδεσθαι. addere p0terat quod continuo equitur: εν IL φαεν καὶ 4λεσσον P. M 45.ὶ Sed ex hae observation n0 multum discimus. Utilius erat admonere in oratione ad eos imperativum poni, sed in Oratione de iis numquam imperativum, sed emper optutivum Surpari
rativum, in tertia ubique optativum videbis, ut in n0ti precibus:
sic apud Homerum est: ρῆξον η εγχος Διομ σεδεος, et apud A riStophanem: ω Ζευ, μεγα βροντησον, et apud herecratem: Zευ, - ποταν σχολάιζης νῖψον, id est mille nivem, et in puerorum precibus Athenis: σον , σον, ω φίλε ευ, et ξεχ ω φίλ' ηλιε, et passim his similia leguntur. Quaere exemplum imperativi in tertia persona, nullium reperieS. pSa natura ducit ad plativum et exemplorum plena sunt omnia. Itaque
est. Quid est igitur legendum Fadit reperies ubi intellexeris male abesse particulam in huiusmodi imprecatione poni solitam, ut apud lautum ac Terentium t0tius: A te Di Deaeque perduint. A te Iupiter Dique omne perdant. A tibi Di diynum folia eritium duint ).i oereait Andr. IV. l. 43. ad quem loci im Donatu : ,AT principitis ad increpationem aptum, ut virgilius Aen. II. 535 . A tibi pro scelere, exclamat, pro talibus ausis Di, si qua est coelo pietas, qua talia curet, pers0lvuut grates dignus ut praemia reddunt debita.
357쪽
Compluribus apud Homerum locis ubi poeta n0minativum dederat cantores et lectore εκ τῆ συνηδεία vocativum substituerunt et sic numero poetae miSere corruperunt. In Iliad. Σ. 38 6 424. in libris milibus fertur hae scriptura: τι τε ΘετL τανυπεπλει ι κανει ἡμετερον δῶ Behherus ετ Ι τανυ πεπλῆ reponens partem tantum veri vidit,
nihil erat c0niectura opus, quia utroque loco diSerte commemoratur Zen0d0ti lectio haec ipsa μι τανυπεπλος Sequiores qui non cogitaverant perinde dici Θεμιιςοκλης ηκω in prima perSona atque Θετι ικανεις in secunda, logum Homeri ad suam loquendi consuetudinem consormarunt. essumdant numero Sed in ignoratione του ἱγαμ μ α 0 rimis antiqua carmina hiabant, ut ea re neminem adverterset. Postquam selix enitet acumen το δίγαμμ α tamquam ex Orco reduxit et metri Homerici praestantia et suavitas hinc melius intellecta est et cognita, huiusmodi molestae et odiosa χασριωMιαι vel ipsae antiquae lecti0nis labet arguunt et ubi semel laesa auris suspici0nem m0vit sta-
358쪽
Barnesius Iustulit νηπυτιο reponens. arguit vitium et laesa auris se similium locorum comparatio. Sergamus igitur eundem
Deniquo in Odyss. χύ 328. eadem metri labes alio remedio Sananda. Editur: εἰ μιεν η 'O δυσευς γῆ Θριος παῖς νθαν κάνεις. sed a vetere cantore prosectum arbitror εἰ μιεν ἡ 'O δυσευς CT ' μιος παῖς ἐνθαδ' ἱκανεις. ut Iliad. Ο 49. εἰ μὲν η CT a 4πειτα βοωπι ποτνια Ηρη. et sic saepius aliis locis. Est opera prutium cum illis it muri tostis comparare la
359쪽
Sexcenties vide Η0meri ditore in eo peecare ut το προσγεγραριμοενον ἰωτα modo Vitiose omittant modo perperam adii, ciant. Contra in ea re vetere Critici omnes et Aristarchus ante omnes sunt diligentissimi. Facile colligas ex eorum obse vati0nibus eandem fere vetustissimorum Codicum rationsem olim fuisse atque nunc est ratio librorum, qui ad no pervenerunt. Ut casus et fortuna ferebant aut additur ἰωτα aut non additur. Scribarum et correctorum et grammaticorum opiniones dissidebant alii ubique apponunt etiam perperam et mendOSe , atque hi sunt fere omnes antiquiores alii ut plurimum minus Veteres perpetuo et de industria omittunt: sunt etiam qui temere et inconsuli aut adiiciunt aut 0 adiiciunt. Sequitur ex eius rei animadversione nostri esse ubiqu0 iudicii reiectis falsis librorum sestimoniis constituere sitne addendum ἰωτα an non sit, idque ex interiore Graecitatis intelligentia, ex etymologia et anal0gia, ex ipsa natura et usu vocabuli et ex poetarum auctoritate metri indicio cognosci ac definiri oportere. Praeterea ex eadem ObserVatione equitur ingentem vim discrepantium Scripturarum citra damnum et magno literarum emolumento abiici et posse et debere. Satis est in un0quoque libro scribae opinionem et OnSuetudinem, quam quiSque equitur, diligenter notare et sic omnem scribendi varietatem hinc
Utar uno exemplo Herodoti textus, quem vocant, ex duobus tantum libris me iudice constituendus est. Omnia emendandi subsidia insunt in vetere Medic00 A et minus antiquo Romano Rin Mediceu το προσγεγραμμενον ἰωτα Semper et ubique appingit, etiam ubi nullus huic iterula locus est Romanus contra eadem constantia Semper et ubique omittit et ipse n0nnumquam peccans nece88arium ἰωτα negligendo.
360쪽
Ubi hoe sumsel constitit, quid tandem ausa esse distamus cur lectiones innumerabile inde oriae singulae enumerenturi Quid prod0st seire in . ubique Sse Scriptum ιον, ζωιον πα-
qu is qui latonis Codicem Parisinum . Aeripsit. Error tamen At manife8tu8 e praepositionibus producuntur adverbia
teriSque ad unum omnibus. Nonne satis est id simul liquid0con Staret Audi etiam Sehol ad Iliad. . 400. προτερ οὐ δίχα του '
κοπται Tamen librarii novo lat0nis Editori imposuerunt, qui in i edone pag. Q 07. dedit: χυδ ελ Κητησετε περαιτερί pro vulgata περαιτερ Q. OAtendam nunc paucis exemplis quam late is error pateat et simul seribarum et Edit0rum vitia apud Homerum et apud 0ptimum quemque reliquorum breviter Otabo. II Ps1IPA. In Odyss. . 4.