Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

361쪽

Constat igitur sibi nota haec Graecitatis analogia ut 0minatu . ultima brevi habeant in penultima diphth0ngum μοῖρα,

θηρα, χωρα, Γρα et Sim. Omnia α pr0ducant. υρα digamma in s habet. Postulat igitur anal0gia aut πρώρα Ut ρα, προυρα, aut πρωιρα ut χοῖρα, πεῖρα, σ*αῖρα. Si autem πρωρα aut πρωρη sicubi legitur vitio natum: Omne conStanter πρωρα dicebant. Luculentum testim0nium dicit doctus grammaticus apud Εtymol. II pag. 692. 25. ΠΡΩΙΡΑ συν τω . - χει το

quoque scriptoribus reddenda. pud solum Thucydidem πρωιρα in libro vetere VII. 36. Servatum videbis. In caeteris ut apud Homerum conStanter peccatum St. TPΩΙΑΙ - ΔΜΩΙAI. Ubicumque Codices et dit0res ρωα et δριωα exhibent certa analogia violatur. x ρως nascitur psi ος, quod in ρφος c0ntrahitur, ex δμs δριωῖος δμωDη et μω ἡ, dio ζωος in quibus omnibus perpetuo egeatur. Vulgo enim legitur in libris nostris ρω αἱ et ρωαδες, secvas et ζωου, ζωον et Sim., quae Omnia perinde Vitiosa sunt. Veteres Grammatici sunt in his omnibus diligentissimi. Ad Iliad. E. 46 I. ann0tatur; ἐν τη

362쪽

indicio apparet vera sorma nominis ΖΩΙΟΝ. Editur vulgo ζωον, quod nihil est. Iones dicebant i , iον, Athenienses ζῶον.

Supplendum ex Schol. ad Z. 407 μ εται του τα ζωιάγρια

Homerus igitur c colo in ζωον contrahit Herodoti et I0num δῖον est et Atheniensium ζωον. In C0dd. antiquioribus ubique ζωιον reet seribitur. In Codie A latonis emper ita eriptum esse vidi. assim apparet in Critia, quem ex arisino descripsi. Eadem e0nstantia est in reliquis libris antiquioribus, sed nescio

quomodo omne eas Seriptura in conferendo neglexerunt. Quo magis sit vituperabilis error sciendum est nullum esse Omnino Graecum nomen quod in io vel io exeat: habent enim haec omnia το προσγεγρα κ μ ενον I et Scribendum ubiqu0 s - ΩΙ Ο DION, ut in ζωιον, πταιον , πτοςωιον, περιςωιον, περάιον Adiectiva huius formae exeunt in ωος, πατρόμος Νειλῆος, Γελ. ος ex Γελορο Γελοαῖος et sim omnia.

Apud Hesychium est Ap. οὐα ἐορτη 'Aθην ησιν, Sed λω nihiles Q ex λω ὰλ se formatur. Saepe miror Hesychii dit0rem Mauricium Selimidi in caeteris aeut cernere solitum in his tam a pe πονυταζειν. Edidit:

363쪽

Iliad. A. 129.

Odyss. . 318. Manifestum autum est in Z0ili ut Chrysippi libris o προσγεγραμ μ ενον ἰωτα sui3se omissum. Quam proclivi errore tales scripturae vitientur argumento sunt illi ipsi dei quibus Aristarchus usus est. In Odyss. . 168 inne libri exhibent φησὶν aut φήσει, vera lectio in ristarchi annotationutantum servata est Similitur Odyss. 4 318 nullus est liber

364쪽

item Criticis debentur, nam seribae dederunt ἀλαλκήσει et θήσει vel θείη.Quoniam το ἰῶτα etiam in libris vetustissimis ut in n0stris temere Onnumquam addebatur, Saepi8Sime mittebatur, Summa cura Critici veteres oesent quid sit scribendum. In Iliad. n. 202. pro HTIAACΘ 0ptim Aristarchus addito ἰῶτα mendavitia 1 τιριασθε. Ad Il. B. 23. ann0tatur: το M AN EDI δε μεν

utrum α' φης an *ης esset Scribendum. Qui praeδeM 8Sestatuebant addebant ἰωτα Schol. Αλεξίων μονοσυλλαβως επὶ εγες ιτος χρόνου διο καὶ συν τω Ι γραφεται. Eiusdemmodi an-n0tatio legitur ad E. 746. Σιδωνιος νευ του το δάμιν PICI, M 'Aρἱςαρχος συν φ . Usitatum est etiamnunc it Scribere, sed nemo dixerit quo tandem pacto ex ptημ et δαμνημ. naSei potuerit *:ης et δαμ ν ησι. Dubitabant etiam utrum CAN an HIC A esset verius A. 33. ην περὶ χεν κυκλοι δεκα χάλκεοι CAN. Schol. χαμ συν πω 4 γραφηται HICAN περιεπορευοντο .. Set ησαν non est Orma Homerica. In tanta scribendi negligentia etiam X PH et X PII c0nfundebantur . 216. ubi ex Comic affertur:

pro τουτω τι χρῆ E:idi' in gligi fiatia doliatur apud Platonem iii II p. minore pag. 369. . νυνὶ γαρ ἴσως ο χρ ἡ τ μυνημονικωτεχνήματι. Liber antiquiis dabat XPII uir χρῆ.

365쪽

Superest in ea re mendum in Od. p. 30ελ θυρηντι - et υτ in κατρὶ δουρια. ut Athenienses dicebant θυραισι θυραθεν et θυραζε, Sic Homero θυρησι, θυρηθε et θυραζε consuetum est dicere. Itaque exemto seribendum θύρησι.

Ut nihil qu0d ad hane bsurvationem pertineat omittam in

fine ponam Ostabulum qu Homerus nusquam USUS S ΩΙΟΝ. I0nes OnStanter ωῖον, οὐ iae digebant, orienses οὐεον, AthenienseA-ν. Antiquissima larma fuit οὐριον, unde Laeonicum αβ εα et ωβεοκοπτα apud Hesychium, et Latinum ovum. Habemus duo Grammaticorum Veterum testimonia, quae At perae pretium

καλεῖ

366쪽

In his n0nnulla emendanda sunt et supplenda. rimum restituendi sunt numeri, quoniam ex his apparere debet si in disyllabum n0men an trisyllabum Sappho ita, credo, cecinerat:

Epicharmus anapaestici numeris dixit:

non καλεκτορίδων crasi Attica Sed quem n0 offendet mirificum epitheton gallinae VOLUCRES, αλεκτορίδες πετεηνοιI' Excidissen0nnuda USpicor et locum Sic Ase explendum:

ωεαι χρονος κηλεκτορίδων καὶ των αλλων πετεηνῶν.

XXIX.

367쪽

Similia his imaeus, Hesychius, Suidas, Thomas Magister commem0rant Copiosius Eu8tathius ad Ody88. , 51. pag. 1594.

Ελληνων. V De Herodoto fallitur apud qu0 IV. 77 libri meli0res exhibent αλλως πεπΛACται, rectiSSime; nam πεπαικται est ira movendi auδ sotu eδι, quod cum l00 Sententia pugnat neque cum αλλως bene Omp0nitur. Reliqua vera et certa sunt, sed formae hae antiquae diversae ab iis, quibus omnes Vulgo utebantur, in perpetuo periculo Versantur ne temere in vulgares convertantur. Editur adhuc in Cyropaedia . 3. 4. και παῖδας δε σοι συμπαίκτορας παρέξω, ubi in aliis est συμ - πε Cτορας et συριπαἱςορας, quod St Unice Verum. Sine vitio geribitur in Platonis libell0 de Leye pag. 319. E. συμιποτην καὶ συμιπαις ην - του Διός. Mend08 apud latonum Au d. pag. 278. C. OptimUS Omnium testis παῖξαι προ σε habet etpOS pausta pag. 278. D. πεπαυσθω pro πεπαίσθω. Emendate in Phaedro seribitur pag. 265. C. πεπαίσθω et pag. 278. B. ἡ δη πεπαίσθω μιετρίως η γ, Sed Vitiose in The/mophoriatu/isus. 1227. Ravennas 1icu te8tis caeteroquin optimus servat:

ubi usterus πέπαικται, erum et Atticum πέπαιται Brunckius reposuit. In Pluto A. 1056. βουλε δια χρονου πρός ut, παῖσαι; in C0dice Venet multisque aliis παῖξαι legitur. Emendata lecti est Ran. 390. παῖσα τε καὶ χ ορευσαι. et A. 194 παμ ταντα καὶ σκωφαντα , et v. 661 7να παίσωμιεν χετ κείνης, et Thramosk. 992.

et recte συμιπαιςρίας ervatum est in Lauia 413. Admonent a gistri ad Raa. 390. παῖσαι, περ ημιεῖς παῖξαι, et Sic Saepius

alibi. Forma Atticae et apud Plat0nem nonnunquam integrae

368쪽

sis dubitati quin Lysias apud olluesim VII. 200 dixerit Γηφοπαιςοιατι το δικαιον , pro Vulgata ψηφοπαι Κτου , qu0discribae εκ τηρ συνηθεία Substituerunt Solent ni in talibus Gradet dilig0ntur sibi onstar et Homerus et Atheniense ante omneS.

Quamobrem miror Hemsterhiasii iudicium ad Aristoph. Plutumus. 056 ita seribentis: ἡ, di/erimen inter προισαι et παῖξαι δueFelamen si librariis in Platone eteri/que epistoribu Allicis neglectum; i modo ser/uaderi nobi salimur vetere in hae forma frequentanda fom fuiδε religio/os.' Si quis alius Hem sterhiasius sciebat quanta ess0 Atheniensibus praesertim in distendi usu etiam in minimis constantia. Itaque nunc ex huius rei bSer-Vatione Vetu mendum eadem opera et ex Homero eluam et TArist0phane. Faciam a Comic initium. Editur in Ranis Vs. 335.

ged non si Atheniens0 l0quubantur, quos sit analogia et dicendi usus φιλοπα σμιονα iubebat dicere, scribas vero suum φιλοπαγριων SubStituere post tot exempla n0m mirabitur. In latonis Cratylo p. 406. c. ante Belikerum legebatur: φιλοπαίγμονες γαρ καὶ οἱ θεοί, ehherus ex ptimis libri Atticum φιλοπαίσμ ονες revocaVit. Eodem modo in Republiea pag. 452. F. in plerisque

certissimus testis Parisinus A. Atticam et probam formam er-Vavit cum hac annotatione: φιλοπαίσμιων 'Aττικως ὁ φιλοπαίγμυων. Itaque et Aristophani αττικίζειν licere oportet. II0merus igitur in ea quo tu ru αττικίζων lati idem vitium concepit Semel veri, παίζειν a0rist usus Odyss. . 251 ita dixit:

369쪽

Itaque et in Odyss. P. 134.

αυτα δεῖος οινος ἔχων φορμιπγα λιγεῖανημνιν ἡγείσθω φιλοπαιγμονος ορχζηθμοῖο.poeta dederat stivium suorum Veterum more φιλοπαίσμονος , et ut illo l0e in libris quibusdam manifesto errore Scribitur παι- ξατε , sic hoc loe non minus aperto mendo sequiorum forma φιλοπαίγμων Seripta St. Una per fragmentum Hesiodi apud Strab0nem X pag. 47l emendabitur scribendo φιλοπαἱ μονες, ορχ: ςῆρες pro φιλοπαιγμονες. Futurum Verbi παιζειν apud Aeriptores Atticos nusquam mihi lectum, nam quod in Xenophonti Sympo/io est IX. 2. παιξο υν- ται προς ἀλλήλους a Scurra SyracuSan Δωρις dictum est. Caeteri omne conStanter παίξοικαι, ουμιπα ἱξοίχαι, προσπαίξομαι dicebant, unde parata est emendati Appiano περ ει ιδυλίων IV. 118. ubi Brutus ad milites ita dicit: καὶ ριχ αδοξητε εἰ προσπαίζονταιημ.ῖν και προκαλουνται - τερον δέος ἰώ κενοι Dindorfius ad Siseph. Thesaurum προσπαίζομαι Sanum esse putat, Sed admonitus Verum esse agnoscet sub αδοξῆΙτε εἰ προσπαἱEονται καὶ προκαλουνται. Futurum enim sententia loci postulat et προκαλουνται est futurum s. Nov. Leeli pag. 26 l. XXX.

ευθαγ τιμιο εων φενος καὶ πλουτον α φυξειν. ubi mirificam et serridiculam αυτίπτωσιν de suo Ominenti Sunt: χ πτω τις νηλλακται αντι γαρ γενικῆς κέχρηται νομ αντικῆ. Nominativu pro genitivo, inquiunt, quasi res Sset nota et concessa.

370쪽

et P. 100.

sit in Odyss. . 367.

et . 21. εἰ γαρ se M' ἔλλη γε - ταυτ ελθουσ' ἡπγειλε. His odis dudum a B0kk0ro ad Iliad. o. 170. indicatis te0deetis essedat unu in Ody88. . 60. ου δέ νυ σοἱ περ ἐντρεπετοι, φίλον ητορ . 'Oλυμ πιε. ου Ῥυ 'Oδυσσευς 'Αργεἱων παρα νηυσὶ χαρίζετο ἱερα ρεζων; nam manifestum est poetam distere: ου νυ ΟΙ 'Oδυσσευς ἐχαρίζετο Videamus nunc ecquid veteres Critiei de ea se dixerint. In Veneto A. ne Verbum quidem. In Victoriano est ad L. 164. ος

παρ' ' Οιχηρω η συναλοιφη Recte, ut opinor N0n est quidem haec συναλοιφη frequentissima, med Hecem tamen 'estimoniis certis sirmiter stabilita.

XXXI.

라틴어 텍스트