장음표시 사용
181쪽
mI. XX. 159 rettulit, causamque hanc ioci scurrilis apud se diei subseripsit. Altera seueritas eius dena Seetae diseiplinaeque St. De-7.8liberatuiti est de nota eius, qui ad censore ab amico ad-u0catus est et in iure Stan S, elare nimi et sonore Scitauit,
atque inibi, ut plecteretur, suit, tantquam illud indicium esset uagi animi et alucinantis et fluxae atque apertae SecuritatiS. Sed cum ille deiurasset, inuitis Simum SeSe ac repugnantem 9 oscitatione uictum tenerique eo uitio, quod is cedo appellatur, tum notae iam destinatae exemptus est Publius 10 Scipi Asricanus, Pauli filius , utramque historiam
posuit in oratione, quam dixit in cen Sura, cum ad maiorum mores populum hortaretur.
Item aliud reser Sabinus Masuri u in septim 11 memoriali Seuere factum Censore S inquit, Publius Scipio Nasica et Marcus Popilius cum equitum
en Sum gerent, equum nimi Strigosum et male
habitum, sed equitem eius uberrimum et habitissimum uiderunt et eur , inquiunt, ita St, ut tu Si S, quam equuS, curatior 3 0uoniam , in-qUit, ego me curo, equum Statius nihili seruos . Visum Si parum es Se reueren re Sponsum relatusque in aerario S. ut OS St.
Statius autem seruile n0men fuit Plerique apud uete-12 re Serui eo nomine fuerunt Caecilius quoque ille co-I3 moediarum poeta inclutus eruti sui et propterea nomen habuit Statius Sed postea uersum est quasi in cognomentum, appellatusque Si Caecilius Statius .
182쪽
0uod Musonius philosophus repreheridit inprobauitque, laudari philosophum disserentem a uociferantibus et in laudando gestientibuS. 1 f. . . . Musonium philosophum Solitum aecepimus. Cum phil0sophus , inquit, hortatur, monet Suadet, obiurgat aliudue quid disciplinarum disserit, tum, qui audiunt, Si de Summo et soluto pectore obuia uulgataSque laudes est imtiunt, si clamitant etiam, si gestiunt, Si vocum eius estiuitatibus, si modulis uerborum, si quibusdam quasi re tamentis orati0nibus mouentur, exagitantur et geStiunt, tum SciRS, et qui dicit et qui audiunt rustra esse, neque illi phil0So-2 phum loqui, sed tibistinem canere. AnimuS', inquit, audienti philo S iphum, cum quae dicuntur utilia ac Salubria Sunt et errorum atque uitiorum medicinas s u)erunt, laxamentum atque lium prolixe profuseque laudandi non a 3bet. Puisquis ille est, qui audit, nisi ille est plane deperditus, inter ipsam philosophi rati0nem et perhorreScat neceSSe S et pudeat tacitus et paeniteat et gaudeat et 4 admiretur, uarios adeo uultus disparile Sque en Su gerat, proinde ut eum conseientiamque eius adfecerit utrarumque animi partium, aut sincerarum aut aegrarum, philo S0phi pertractatio .
183쪽
V. I. II. 161 Praeterea dicebat, magnam laudem n0n abesse ab ad-5 miratione, admirationem autem, quae maxima est, n0n uerba
parere, Sed Silentium. Idcirco , inquit, poetarum Sapien-6tissimus auditores illo Vlixi, lab0res su0s inlustrissime narrantis, ubi loquendi sint sactuS, non exultare nee Strepere nec u0ciserari facit, Sed On Siluisse uniuersos dicit, quasi attonitos et obstupidos, delenimentis aurium ad origines usque uoci permanantibus:
Equus Alexandri regis et capite et n0mine Bucephalas uiuit impium Chares scripsit talentis tredecim et regi Phi 2
lippo donatum hoc autem aeris no Stri Summa est Sestertia trecenta duodecim. Super hoc equo dignum mem0ria ui 3 Sum, quod, ubi Ornatu erat armatuSque ad proelium, haud umquam inscendi Sese ab alio, nisi ab rege passus sit. Id etiam de isto equo memoratum est, quod cum in Siden Sin e Alexander bello In die et acinora faciens sortia, in hostium cuneum n0n satis ibi prouidens inmisisset coniectisque undique in Alexandrum telis, mulneribus mitis in ceruice atque in latere equus persos Sus S Se t moribundus tamen ac prope iam exanguis e mediis hostibus regem uiuacis Simo cursu retulit atque, ubi eum extra tela extulerat, ilico concidit et domini iam Superstiti SecuruS, quasi cum Sensus humani solacio animam expirauit. Ium 5 re AleXander, parta eius belli uietoria, oppidum in isdem l0 eis condidit idque ob equi h0nores Bucephal0n appellauit.
184쪽
Duae causa quodque in ilium fuisse dicatur Protagorae ad philos phiae literas adeundi.
Protag0ram iuirum in Studii doetrinarum egregium, cuius nomen Plato libro suo illi incluto finJseripsit, adulescentem aiunt utetu quaerendi gratia in mercede m missum uecturasque onerum corpore Suo factitauiSSe, qu0 genus Graeei αχθοφορους u0eant, Latine baiul0S appellamus. 3 Is de proxim rure Abdera in oppidum, cuius p0pularis suit, gaudices ligni plurimos sunt eulo breui circumdatos portabat. 4 Tum forte Democritus, ciuitatis eiusdem tuis, hom0 ante ali0s uirtutis et philosophiae gratia enerandus, eum
egrederetur extra Urbem, uidet eum, eum illo genere oneris tam impedit ac tam incohibili facile atque expedite
incedentem et prope accedit et iuncturam posituramque ligni scite periteque saetam considerat petitque, ut paululumbadquiescat. 9u0d ubi Protagoras, ut erat petitum, se- ei atque itidem Democritus aceruum illum et quasi r-bem caudicum, breui uinculo comprehen Sum ratione quadam quasi geometrica librari eontinerique animaduertit, interrogauit, qui id lignum ita composuisset, et eum ille a se coimpositum dixisset, deSiderauit, uti solueret ac denuo 6 in modum eundem coll0earet. At 0stquam ille s0luitae similiter composuit, tum Dem0eritus, animi aciems0llertiamque hominis non docti demiratus mi adulescens , inquit, cum ingenium bene meiendi habeas, sunt mai0ra melioraque, quae facere me eum P0SSi S , abduxitque eum statim secumque habuit et sumptum ministrauit et phil0s0phias docuit et esse eum secit, quantus 90 Stea suit. Is tamen Protagoras insincerus quidem philosophuS, sed asterrimus Sophistarum fuit pecuniam quippe ingentem cum a discipulis acciperet annuam, pollicebatur se id docere, quanam uerborum industria causa infirmi 0 fieret sorti0r, quam rem Graece ita dicebat: r0ν ῆττω λογον κρειττω
185쪽
De uerbo duo et uicesimo, quod uulgo incognitum est, a uiris doctis mullisariam in libris scriptum est.
Apud Sigillaria sorte in libraria ego et Iulius Paulus 190eta, Uir memoriamo Stra d0etis SimuS, eon Sideramus; atque ibi exp0 siti eranti ab L an ii a Leri, bonae atque Sine erne Uetustatis libri, quos uendit0 Sine mendi eSSe contendebat. Grammaticus autem quispiam de nobilioribus, ab emptore 2 ad spectandos libros adhibitus, repperisse unum in libro mendum didebat; sed contra librarius in quod uis pignia uocabat, si in una uspiam litera delictum esset Ostendebat grammati 3 eus ita scriptum in libro quarto: uapropter tum primum e plebe alter consul factu e St, duo et uice Simo anno, pOStquam Romam Galli ceperunt. Non inquit, duo et uice Simo, Sed duodevicesimo scribi oportuit. suid enim est duo et uicesimo Varro 5 libr0XVI. humanarum du et uicesimoJhic ita scripsit Mortuus e Stanno duo et uisse simo re fuit annos XXI.
Cuius modicio eo incauillatus sit Antiochum regem Poenus Hannibal.
In libris ueterum memoriarum Scriptum e St, Han-Inibalem Carthaginiensem apud regem Antio elium faeetissime cauillatum esse. Ea cavillati huiuscemodi fuit Ostendebat 2 ei Antio elius in eampo copias ingentis, qua bellum popul0
Roman faeturii comparauerat, conuertebatque Xercitum
in Signibus argenteis et aureis florentem inducebat etiam cur 3ru cum alcibu et elephantos cum turribus equitatumque re-niS, ephippiiS, monilibus, phaleri praefulgentem. Atque ibicireX, eontemplatione tanti ac tam ornati Xercitus gloriabundus, Hannibalem aspicit et: putasne , inquit, conserri p0SSe ac Satis esse eredo)Romanis haec omniar Tum Poenus, elu 5 dens ignauiam inbelliamque militum eius pretio Semriunt0rum: Satis plane satis esse eredo Romanis hae e omnia, etiamSinuariSSimi Sunt. Nihil prorsum neque tam lepide neque tam acerbera diei potest re de numero Xercitus uiae de aeStimanda Re uiperatione quaesiuerat, respondit Hannibal de praeda.
186쪽
De coronis militaribus; quae sit earum triumphalis, quae obsidionalis, quae ciui ea, quae muralis, quae ea strensis, quae naualis, quae uali S, quae oleaginea.
1. Militares coronae multifariae Sunt tuarum quae nobilissimae sunt, has serme esse accepimus triumphalem, b-3 sidionalem, ciuicam, muralem, RStren Sem, naualem St ea quoque c0rona, quae tualis dicitur, est item postrema oleaginea , qua uti Solent, qui in proelio non fuerunt, sed triumphum prOQUrant. 5 Trium pliales coronae sunt aureae, quae imperatoribuS6 ob honorem triumphi mittuntur. Id uulgo dicitur aurum 7 eoronarium'. aec antiquitus e lauru erant, post fieri
Obsidionalis ' est, quam ii, qui liberati obsidione Sunt,
9 dant ei duci qui liberauit. Ea corona graminea eSt, ObSeruarique Solitum, ut fieret gramine, quod in eo loco na- 10 tum eSSet, intra quem clausi erant, qui obsidebantur. Hanc Coronam grRmineam Senatus populusque Romanus P. Fabio Maxim dedit bell0 Poenorum Secundo, quod urbem Romam obsidione hostium liberasset. 11 Ciuica corona appellatur, quani ciui elui, a quo in proeli seruatus est, testem uitae SalutiSque perceptae dat. 12 Ea sit e fronde quernea, quoniam cibus uictuSque antiquiS-Simus quercus capi solitus sui etiam ex iliste, quod genus Superiori proximum est, sicuti Scriptum eSt in quadam eo-
moedia Caecilii: Aduehitur, inquit, cum iligia e)a corona et chlamyde di uestram si demi
13 Masurius autem Sabinus in undecimo librorum memorialium ciuicam c0ronam tum dari solitam dicit cum is, qui ciuem Seruauerat, eodem tempore etiam hostem occiderat neque loeum in ea pugna reliquerat aliter ius ciui-
14 eae coronae negat concessum Tiberium tamen CaeSarem con Sultum, an ciuicam Oronam capere posSet, qui ciuem
in pr0elio seruasset et h0stes ibidem du0s intersecisset, Sed
187쪽
V. VI. 165 locum, in quo pugnabat, non retinuisset eoque loco hostes potiti essent, reSeripSiSSe dieit, eum quoque lutea dignum uideri, quod appareret, e tam iniquo loco eluem ab eo Seruatum, ut etiam a sortiter pugnantibus retineri non quiverit. Hae 0rona ciuica L. Gellius, uir ensorius, in s natu Cice-I5ronem consulem donari a republica censuit, quod eius opera esset atr0cissima illa Catilinae e0niurati detecta uindieataque.
Muralis eSt corona, qua donatur ab imperatore, qui pri-I6mus murum subiit inque oppidum ho Stium per uim aseendit; ideire quasi muri pinnis de eo rata est Castrensis est eo-I7rona, qua donat imperator eum, qui primus hostium astra pugnans introivit ea corona insigne ualli habet. Naualis est, 18 qua donari solet maritimo proelio, qui primus in hostium nauem ui armatus transiluit ea quasi nauium rostris insignita est. Et muralis' autem et castrensis naualis steriis I9auro Solent.
Oualis eorona murtea est ea utebantur imperatore S 20.21 qui ovantes urbem introibant. Duandi ac non triumphandi causa est, eum aut bella non I Ite indicta neque cum ubi hoste gesta sunt, aut hostium nomen humile et non idoneum St, ut Seruorum iratarumque, Ut, deditione repente saeta, inpuliterea , ut die Solet in eruentaque utet0ria obuenit. Cui facilitati aptam esse Veneris rondem 22erediderunt, quod non Martius, sed quasi Venerius quidam triumphus Oret. Ac murteam e01 Onana M. CraSSUS eum bell023 fugitiuorum consecto ovans rediret, in Solenter aspernatu eSt senatusque consultum saetendum per gratiam curauit, ut lauro,
Marcus Cato ob et M. Fului N0bili0ri, quod milites 2 per ambitum coronis deleuissimis causis donasset. De quare 25 uerba ipsa apposui Catonis: Iam principio qui uidit,
corona donari quemquam, cum oppidum captum non e S Set aut castra hostium in incensa S Sent' Fuluiu autem, in quem hoc a Catone dictum est, oroniS 26 donauerat milites, quia uallum curauerant, aut qui puteUm strenue soderant.
188쪽
27 Praetereundum non est, quod ad ovatione attinet, super quo dissensisSe uetere Scriptores aecipio. Partim enim Scripserunt, qui uaret, introire S0litum equo uehentem ut Sabinus Masurius pedibus ingredi ovantes dicit, Sequentibus e0s non mili tiJbuS, Sed uniuerS Senatu. VII.
Personae uocabulum quam lepide interpretatus sit quamque esse uocis eius originem dixerit Gavius Bassus.
Lepide mehercules et scite Gavius Bassus in libris
quos de origine uocabulorum c0mp0Suit, unde appellata persona Sit, interpretatur a personando enim 2 id 0cabulum actum S Se 0niectat. Nam caput, inquit, et S coperimento per Sonae tectum undique unaque tantum uoci emittendae uia per- Uium, qu0niam non uaga neque dissus ast in unum tantummodo exitum collectam coactamque uocem ciet et magi claro canoro Sque s0nitus facit. 9uoniam igitur indumentum illudori clare Scere et e Sonare uocem facit, ob eam causam per Sona' dicta est, o liter propter Uocabuli 0rmam productiore. m. Defensus error a Vergilii uersibus, quos arguerat Iulius Hyginus grammalleus et ibidem, quid sit lituus deque ἐτυμολογία
1 Ipse uirinali lituo paruaque Sedebat
Subcinctus trabea laevaque ancile gerebat. In his uersibus errasse Hyginus Vergilium Seripsit, tamquam non animaduerterit deesse aliquid his ste uerbis Ipse uirinali lituo. 2 Nam, Si nihil, inquit, de es Se animaduerterim US, uidetur ita dictum, ut fiat: Hi tuo et trabea Sub -
189쪽
V. VIII. 167 cinctus' qu0d est, inquit, absurdi SSimum quippe cum Miluus sit uirga breuis, in parte qua Obustior est incurua, qua augure utuntur, U0- nam modo subcinctus lituo uideri potest 3Immo ipS Hyginus parum animaduertit, si hoc esseradictum, ut pleraque diei per demetionem Ἀ0lent eluti cum dicitur: M. Cicero homo magna eloquentia et R0s eius histrio Summa uenustate n0n plenum hoc utrumque. neque perlaetum St, Sed enim pro pleno atque perseet 0auditur Vt Vergilius ali in odo: Viet 0rem Buten inmani orpore, id est e0rpus inmane habentem, et item alibi In medium geminos inmani p0ndere eae Stu SPr0 iecit, ac similiter: Domus sanie dapibusque cruenti S Intus paea, ingen S. Si igitur id quoque uideri letum debet: Pleus uirinali 6litu erat , sicuti dicimus Fatua grandi capite erat . Et est autem et erat et ' suit plerumque absunt eum elegantia sine detriment Sententiae. Et, qu0niam saeta litui mentio est, non praetermittendum St, quod OSSe quaeri animaduertimus, utrum lituuSauguralis a tuba, quae lituus appellatur, an tuba a lituo augurum Vithius dictu sit utrumque enim pari forma et9 pariter incuruum est Sed Si, ut quidam putant tuba I 0-I0nitu Miluus appellata est ex illo Homerico uerbo neceSSe est ita accipi, ut uirga auguralis a tubae similitudine lituus uocetur Vtitur autem uocabulo isto Vergilius et II pro tuba: Et lituo pugnas insignis obibat et hasta.
190쪽
Historia de Croesi filio sumpta ex Herodoti libris.
Filius Croesi regis, cum iam sari per aetatem posset, infan erat et, eum iam multum adoleuisset, item nihil ari quibat. Mutus adeo et elinguis diu habitus est. Cum in
patrem eius, bello magno uictum et urbe in qua erat capta, hostis gladio deducto, regem eSSe ignoran S, inuaderet, diduxit adolescens S, clamare nitenS, eoque nisu atque impetu spiritus uitium nodumque linguae rupit planeque et arti eulate elocutus est, clamancinio Stem, ne re CroeSu oe-3 ideretur. Tum et hostis gladium reduxit et rex uita donatus est et adulescens l0 qui prorSum deinceps incepit Herodotus in historiis huius memoriae Seriptor St, eiUS-que Herba Sunt, quae prima diXisse silium Cr0es refert:
Sed et quispiam Samius athleta, nomen illi suit' ' εκ λέ-
Ους, cum antea non loquen suiSSet, ob similem dicitur cau- sam loqui coepis Se . Nam eum in aero certamine sortitio inter ipsos et aduersarios non bona si de fieret et Sortem nominis salsam subiici animaduertiSSet, repente in eum, qui id faciebat, uidere Sese, quid saceret, magnum inelamauit. Atque is oris uinclo SolutuS, per omne inde uitae tempus non turbide neque adhaeSe locutuS St.
De argumentis, quae Graece αντιστρεφοντα appellantur , a nobis reciproca diei possunt.1 Inter uitia argumentorum longe maximum e SSe uitium ui-2 detur, quae ' αντιστρεφοντα Graeci dicunt. Ea quidam ex nostris n0 hercle nimis absurde recipro ea appellauerunt. 3 Id autem uitium accidit hoc modo cum argumentum ro-p0Situm referri contra conuertique in eum p0teSt, a quo dictum est, et utrimque pariter ualet quale eSi pervolgatum illud, quo Protagoram, OphiStarum acerrimum, Sum esse serunt aduersus Euathlum, diScipulum Suum.