장음표시 사용
21쪽
Nysterium absconditumi septem har
lorum harmonia ipse iam suisset imbutus, ab eo, quem tibi pauid ante narraui, patre videlicet, atque spiritu, natura ipsa non restitit. Quinimo septem protinus homines peperit secundum septem gubernatorii naturas, masculini pariter, & foeminini generis compotes,atque
sublimes. Foemina est aer & aqua coeundi compos : cxigne maturitatem,ex aethere sumpsit spiritum: conglutinauitque natura corpora ad hominis speciem effingendam. Homo autem ex vita & luce in animam,inentem
que processit. Vita quippe animam largita est, lux d nique mentem. Talia prosecto usque ad finem circuitus principiorum, simul ac generum,cuncta mundi sensibus
'ST abfoηditum P mander .sii atagit Mercurio immare; rt illius notitia percepta, beatae istius risio , in qua se D im riisse is erit, intestigentior fat: sic enim ait ad 4 clepium: Sed tibi Deus, inquit, summe gratias ago, qui me videndae diuinitatis tuae illuminasti lumine. Et vos, o Tati, &Asc lepi, 8c Amnon, intra secreta pectoris, diuina mysteria illentio tegite, A taciturnitate seruate. Quale autemst ilLd m Ilerium, Od in illum 6que diem ,genus hvmanum latuit, satis olfure de scribit,siuod poLmodum in . yclepio clare manismat; praedicit enim idolorum minam futuram, quam μὴ temporibus propalare non audebat,ne tanquam calumniator rid retur, legis AEgyptiorem aduersarius omnino. Ita ue ait: Natura quipph homini sese inimiscens,miraculum attulit, quod omnium miraculorum vincit ad- . mirationem. Quod autemsit Istud miraculum, subiungit: Cum, inquit, septem iulorum harmonia, id eΠ, Cum didici set planetarum ordinem ars naturum, a trire ridelicet, ers ritu. Caelitus ergo istorum cognitio, homini concessitur,spritus affatu, patris benignitate, verbi quoque lucidi Amine. Natura, id sit, anima. quae sese homini mundano, id est, corpori immiscuerat, non restitit,id est,mn est conrensa isturum cognitione nisi 5c ipsa instar primi opificis, septem id es mustos septenario enim uniuersitas ofenditur,tabricaretur huiusmodi homines,rtpote Dianam, Venerem, ercurium,alioss Planetas,quos antriuitas inani religione colebat: secundum septem inquit gubernatorum naturas, masculini pariter 5c foeminini generis compotes atque sublimes, id elideor, deas . haec autem ita se his re, ex immet luteiligimM Mercurio ad . clepium siribente. Potestatem hominis 5 Asclepi, vim se cognosce. Dominus re pater, vel, quod est summum, Deus, ut effector est Deorum coelestium ita homo effector est Deorum, qui in templis sunt, humana proximitate coniuncti. unde homo non tum ad Deum proficit; verum etiam confirmat deos humanitas siquidem semper vicina naturae, & origini suae, in illa diuinitatis imitatione perse uerat: v t 1iaut Deus, ac dominus, ut sui similes essent, deos secit aeter
22쪽
Lib. III. Commentum V. I3 De homi
no , I, ingelus, qui piane aeterni dicendi non essent, si seoli sui: proinde idem
sistat aeterici, ac se rix/ et, natura immortales, atque Incora ptibiles; ita humanitas staniae an madeos suos , ex sui vultus similitudine figurauit: quos in 'mandro homines, i S praestiae in . lepra, deos appetiar Statuas dico, o Asclepi, animatas, sensu, 8 spiritu su umium. Plenas, tanta, oc talia facientes, statuas futurorum praescias, easque fomlh vates omnes somniis, multisque aliis rebus praedicentes, imbecillita tesq: laominibus facientes, easq; curantes. Sed futurum tempus est, ut appareat AEgyptios in cassum pia mente, diuinitatem sedula religione seruasse: ec omnis eorum sancta veneratio in irritum casura frustrabitur.
Iibe es miraculum,quod omnium vincit admirationem: hoc es,m seritim multo tem- Mysterium mpore ab conditum: b c m ista tumue 'mander Mercurio intimandum curavit. Sequi- scondatum
tur textus: Horum septem, ni dixi, generatio hunc in modum effecta est: qvδ' scemina cnim aer, oc aqua, coeundi compos, ex igne maturitatem ex ae ' i'' there sumpsit spiritum conglutinauitq; natura corpora, ad hominis sipeciem effingendam haec nitima Merba manifeste ostendunt de statuis operibuufi h minum manibus fabricatu, lamandrumfuse luculum: Ad hominis speciem,m-quit, non naturam effingendam, αd fabr/canda riis idola, ars a magines homi- idola antiquo num. dum autem fabricani sub elementorum militudini lus depinxit, quo δεινοῦ, Nun desitru' ais dearum proprietates describeret: Foemina, inquit. est aer, 5c aqua, hoe es m-rer tuas istas mirificas, virin psixus /nvemcntur idola ; aqua enim Lunae, Du Drauaec gruit: aer rem Iunoni,ais Peneri: ignis rero Soh,ac Marti: aether autem Iovi Sa turnus Lunae cognatus eII, Me=curius autem Soti. Porro,st emadmodum ex elementυ-rum comun tione, mixta Omma coli unt; ita plane ex istorum deorum,dearumή nu
mero, Ord neque deorum, ais dearum omnium emanauit confusa rel/gro. Inerat autem o
isis θ' ritus mendax; nnde ab auliquis tanquam dis, rana religione colebantur; ex icia datim d ,. I idemsebaiu responsa, crsimilia multa. Itas aperuit Umander secretum peCto, uJαι, quod modo partim ridemus completum, perse trus autem in sine mundi tenemus e complendum. Sequitur textus: Homo autem ex vita A luce, in animam Textus o p mentemque processit: quas diceret, hoc interes niter hominem rem, erfntim, Di r. suod ipsist aui mal rationale, iste nero opus manuum artificis. Homo quidem e Rat Homo cissae ex ritu, er luce, id es, ex duplici rita, animali nna, finitiali autem altera; lux enim ςx vix', auce spiritu b, AZ domon intella tis, e mens, qua anima intelligit divina; porro intelligere, es ritu m&Pigentis ; non minus erum intelligens rivit ex obiecto,adlus intestigenes, quam corpus exanima: vita quippE, ait, animam largitur, lux deniq. mentem : ides, animasne vita esie non potest, nec mens e tute, a qua mens ima procedit. Ille autem iam Etitius hae duplici vita caret; huius autem rei causa paulo orta Mercurio a Pasitur: Homo, inquit, ex vita, ex luce c onsta quia illius legitimus pater,nemph Deus, est vita A lux, Crfirmatiterita is Zfιuό,τt com- is est vit .munis theologorum sit, ac philosophorumsententia: non es tamen ipsemet adius rivm- ctii .di, inte ingendi . Jed causa, ais ratio, ut isti fur: quemadmotam docer Mercurius di-a s. a. Deus, ruyuit, mens non est, filicet no ra: at vero ut sit mens, causa est: nec spiritus, eodem modo intellige: sed causa, qua spiritus extat: neque lumen, vertim causa, qua lumen existit. Et it. Nihil, inquit, in rerum natu in consistit, cui non in ut naturalis quidam agendi vigor, simulque certioPeris executio; quanto magis aiseuerandum est, Deo non deesse po-
restatem omnium,&effectum Nam quidquid ociosiam, impersedium est: impellectum dicere Deum nefas est: facit igitur omnia Deus, ut sint Vna vita sipitica , quae fiunt, quae fiebant, quaeue in posterum fient: ipse quippe vita est, a quo omnia uiuentia sunt, ec quae in coelo videntur, ic quae iacentv s in te
23쪽
in terra: Vna autem vita cuneiorum manat ex Deo, ipsa etiam est ipse Deus. InteBge, in se p idem formaliter, in alii rero cari abier. Vita autem,hiticet illa 'irituatu, est vitio mentis, θc animae, quandoscilicet intelleSt , quem PF-
mander largitur irmentibus se, animae unitur humanae. Mors Vero, quando iraecab inuicem separantur. Etenim sicuti corpus riuit ex anima Ma profuti ammavr-Μms est do, ut x Deo, a quo animae conceditur Luum insenStus, quam ammae mensem appent..num intesL Vnde inta. dialogo,pulibre admodum deserabitur huius mentis in ium: Mens,inquit
g ι huiusmodi ab essentia Dei nequaquam est diti ita, sed potius illi eo mo,
do connexa est, quo solis corpori lumen. diceret, dona Dei, quae hominia bus Ommumcautur,instar habent radiorum adflem: unde quemadmodum raris, ex continuosis asse tu decidunt ipsuunt, non tamen sunt ipsi Sol ita plane diuina charisinata, a diuina manant incellanter esentia, tames im sentiasnt minime. Deus igitur in hominibus est mens, in irrationabilibus, est natura. Mens quipph adiutrix est hominum animarum, cas in bonum proprium reuo caris. Quam ob causem redite diditum es a Mercurio: quod homo ex vita& luce consurrexit in mentem: nam quibuscunque animis, Pt in ra. dicitur, mens Fini,hominis praesidet, suo illas fulgore illustiat earumi morbis malis iue resistit. Comsurrexit, it me, in mentem, quandoquidem tali sit hominu μυ,mentescilicet Deum compleSs,mente illam colere, renerari,ais pie instruire. Hoc imm Mercurius dbalogo s. prudenter amiotavit: omnis anima, inquit, velata camis umbraculo,
nata est ad coelestium deorum discursum suspiciendum, ad opera Dei, ecnaturae progrestiis, ad bonorum signa ad potestatis diuinae cognitionem.
Deus est vita. Ital Deus es pila, ex lux. Quatenus autem es vita, animam, id es, ritum animalem 'quatenus yeia lux, mentem, id es, intelligentiam, ri diximus/ominibus largitur. De . um autem esse vitam in primo rimandri sensium eΠ, σ ex Mercurio patuit, amplius patere poteri Uc enim loquitur in diat ii. Quemadmodum, iuPit, homo nequit sine vita viuere; ita nec Deus vivere potest , niti bona producat. haec enim Dei vita, hic eius aetiis, agitare fingula, vitam j omnibus inspirare. Et ia. Hal. Materiae, ait, Vita, 6iritus est, mens animae: ex mente Deus varino Vivens Omne profluit. Omne igitur vivens per mentem permanet immo nimi Ios itur tale. Maximh vero omnium immortalis est homo, qui Deum capit,qui dis uinae consormatur essentiae: huic enim soli ex omnium viventium gene
re Deus ipse cogi editur: nocte quidem per se aia, die crebrius per po tenta , perque omnia tibi sutura praenunciat, per aues, per intestina, per spiri tum, perq; Sibyllam. Quapropter VerE dicitur homo scire quae fiunt, quae fuerunt, oc quae ventura sunt. In tamno decimiteriij Halgi, Deumse al-Lquitur : O vita, o lux, a vobis in nos benedictio currit: o vita, totum quod est in me, salua: 5 lux, totum illumina, spiritus Deus: verbum tuum me agit, spiritifer opifex. Et in . clepio: Deus cum sit vitae aeternitatioque plenissimus, sic eum semper vivere necesse est. Etenim, sicut vitaliuDeus vitae di, gubernator, ac totiuS vivacitatis eorum frequentator,& dissipensator; spensator. . ita planh Deus est viventium, vel Vitalium, quae sunt in mundo, sempiternus gubernator, ipsiusque vitae dispensator aetemus. semel autem dimensavit aeterna lege, cunetis vitalibus visam praestans. Mundus siquidem extrinsecus ab aeternitate vivificatu ipse vero vivificat ea, quae in- Deus est om- tra se sunt. Deus autem est omnia, re ab eo omnia, Sc eius voluntatis omni a. quod totum est bonum, decens, immutabile, & prudens, 5c ipsi soli sensibile, atq; intelligibile: sine hoc nec fuit aliquid, nec est, nec erit: omnia ab ipso,*in ipso, 6c per ipsum. ua , patet ex Mercurio, Deum
24쪽
Lib. III. Comment. V L 11 Mundi 2-
e , acritae Alini intorem; a quo homo conditus eΠ, vita, er lux: οἶ dupluis I ri sicuti 'i, ae alio patere arbitror. Sepvtur rexIus: Talia Pro- Trerin repo ecto vique ad finem circuitus principiorum simul, ac generum cundita nitur. mundi sensibus, membra manabant, id es,er reri, σfasseu i ij bomnes, pei Lia, Gue ad em mundi, quando principiorum circuitu tuetur, perdurabunt. Me aure mi membra mirerisensebus algius plena de bustis.
Verium audi iam reliquum, quem summopere cupiebas sermonem. Expleto demum circuitu omnium, volete Deo,solutus est nodus. Nam cunista utriusque generis animantia, una cum homine dissoluuntur. Et Masiculina quidem ex parte, Foemininaii. similiter consciebantur. Ex templo Deus verbo sinisto clamauit: pullulate, adolescite, propagate uniuersa germina,atq. Opera mea. vos instiper, quibus mentis portio concessa est, genus recognoscite vestriam, vestram j. naturam immortalem con- siderate: amorem corporis,mortis causiam esse scite: rerum omnium naturam discite. his dictis prouidentia per fatum harmoniamque conflauit mixtiones, generationesque commiscuit; unde cuncta sunt secundum genus proprium propagata. Demum qui seipsem recognouit, bonum, quod est sit per essentiam, consecutus est: qui vero corpus, amoris errore complectebatur, is oberrabat in tenebris mortis, mala sensu percipiens. Digni autem fiant morte ii, qui in morte iacent; quia praecessit proprio corpori tristis umbra,ex hac quidem natura humida, ex hac vero corpus sensbile in mundo constitit, ex hoc deniq. mors ipsa scaturiit. Qui se ergo recogno-stit, transit in Deum, ut Dei verbum tradidit, quoniam ex vita, & luce, constat omnium pater, ex quo natus est
TS TERM alsi di i e tione percepta, ad aliud nolis trans
unsim est, quod quidem non pari a conserit ar caligine, nec minus o vndinet mi Abgetitia obuoluitur. De futuro namqne iussici em Finis motua monem come vir. idolorum ravitate uten a. atque ruina. Audi,
25쪽
eius. Peccariam est causa senectu
Moyses. Heraclitias. Ilippasiari
pleuerit cirrsum numerosae naturae,ri tu a dicit e mandri di mirus is
cultus a Mercuro tacetur, furne, qua issus aut borem. roluntatem dicit esse Giliam: volente Deo inquit: aes diceret,nis eri reserum istius circu/tia tempora rei momen a m fe , quae sanStra I mander iussa posuit putes te. Ex quo patet ex Iscrcurii
theo M, anuum viamm,triginta seex amorum millibus complendum, fatui non p . A quo mundi anima per firmamenti motum, suum peragit ambitum, aut animae nostra circvitum, quae per ita annorum mistia complent rolunt, r Vte, quam oporteat per omnes disturrereobaeras, chorosque daemonum, atque deorum. haec plane litiasiint,rationi atquesicripturae contrariaci Mercury Pero theologia alieni sima,ars remotissma. Numerus ergo illi in circvitur, hii Deo patet, cuius noluntate agitur, er construatur,aetandom snem currendi, oluendis accipiet Expleto igitur omnium circuit sol
uetur nodus. Neficio Vmitu dictio a Mercurio ali in locis posta fuerit, tuto hietantum memin est leo non sine caligine intergi potes: dicam tamen quidsentio. Sol
uetur nodus, id esZ, rita omium, quota coelo sent animantium, quorum quidem vita non temere nodo comparatur: nam cuti notas ex multis stis, ac circuitibus, ag- glomeratur ; ita plane ammantium rita, ex multorum dierum, mensum, a morum uecurricuia uatur,c compingitur, ex rari ἡό etia elementorum qualitatibus, quae omnia fluenda sunt, atre ad propria loca remeabunt, cum numero a natura, a otia animauistium rita dependet, finem currendi, meandi per circulos, acceperit. stragatur huic
exm Dioni, ipsius Mercuri, contextus, qui mox siqvitur: Nam cuncta, inquit, Vm- q. generis animantia una cum homine dissoluentur: ec masci ilina qui dem ex parte, scemininaque conficiebantur: Omnes Propemodum ad interitum properabant. Vltimum plane iudicom, ri quadam diluis at ius, diaticinarer scuti etiam hoc idem abbi coprobare videtur. Nam Gim s. mniandri d/alogo, luce clarius, extremam tremendams vltimi iudicj chim depingit multim octiis c -sficiendam: Resoluentur, inquit, in id, in quo ampla extabunt monimen. ta: admonitiones artificiorum, labe generatione iue camis animatae: tabe saetis si quidem sementibus fructuum, opific ii, citie naturae, artis, reiuuenescunt denique vetera: In innovatione, inquat temporum, Cum novus mundus aduenerit , consimplὴ prioribus amnantibus,operibusque naturae,5 artis, id ob labem carnis animatae: G'le a rtis impiorum.quibus mundus se inferior totus fere labefaClatus est, ais in eZius . tunc plane reinuensent omnia. In Glepis ritiorum labem, mundi rocat seneZtutem . Tunc, inquit, terra non constabit nec mare nauigabitur nec coelum astrorum cursibus,nec syderum cursus constabit in coelo: omnis vox diuina necessaria taciturnitate nautescet, fructus terrae corrumpentur; nec Decunda erit tellus, re aer ipse moesto tot pore languescet. haec, 5c talis senectus veniet mundi,irreligio, ec inordinatio, R ii rationabilitas bonorum hominum. Plane nihilita filium adducit, ac peccati moles, G rusigo vitiorum, qua vita consumitur mund1 magm pa vis quamobremsubivnrit: Cum haec cuncta contigerint ὀ Asclepi, tunc ille dominus, Ac pater Deus primipotens, re unus gubemator mundi, intuens in mores, saeiaque voluntaria, voluntate sua, quae est Dei benignitas vitiis resistens. 5 corruptelae omnium, errorem reuocans, malignitatem omnem, vel alluvione diluens, Vel igne consumens, vel morbis pestilentibus. Clara proferi. est Mercus u theologia, quae γltimae dici exciditim,su ritu quodam prothctico ante multos annos praedixit. Legerat fortisse haec in Cantico suos, cuius temporibus, pariter σ ΔStrans ricinus fuit, in quos riptum est: Ignis accensis eH in furore meo, e rsque ad fundamenta terrae comίuret. Heraci tus apud Plutarchum, hanc Mercurii theologram imitari ridetur. π Hippasis Metapontinus, ex igne
26쪽
nectus. Pre enim omnia nafa,Cr.e o ua desinere,asi uerantMesiodus etiam apud Gelum mundum, I omita corpra in P es Otim consagratione fluta iri asi ruit. Patienus
etiam apudfeci dum de natura deorum Ciceronis, idem comprobat. Inde Cuero ibi. Cιcero.
Imradastorum serie summus negatum sit re diu, nimio graues sub pondere L M, Luς mi . est 'ma ferens. Sic cum compage luta,
Secuti tot mund/suprema es gerat hora, antiquum repetens iterum chaos: omnia Ilii S de oderibus concurrent: ignea pontum ora petente testus extendere littora notet, Excutietάhemm .hatri contraria Phoebe Ibit, er olliquum bigas agitare per orbem,
Indignata, diem postresibi, tota dfου
actimis, diuulpturbabitfoedera mundi. na dies LIit exitio, multos per annos
Sufentita ruet moles, CT machina mundi Nec me anam fastis, quam res noua, mira menti. cidar, exitium caeli, terraes futurum.
didisti signum, tellissudore madefiet.
E coelo F o adureret persiclafuturus: Scilicet in camem, praesens m iudicet orbem. Vnde Deum cernent incredulus, at delis. Celsum eurioins, cui iam termino inris. Sic animae cum earne aderunt, quas iussicet ipsi tam iacet densis in repribus orbis,
nicientsimulachra riri, cunStam quosgaadam. Exuret terras ignis, pontum polum
Inquiren terra portas stringet Auerni. Sanctorum sed enim, e Cia lux hbera cami adet tiar, fomes aeterna amma cremabit. Occultos affus retegens, tunc quisist loquetur Secreta, ais Deus reserabit pe tora tuo. Tune erit Cr luctus,sridebunt dentibus omnes. Eripitur Solis iubar, Cr chorus interit inris. Sol emr caelum, lunari, splendor obibit. Deiiciet colles, Miles extollit ab imo. Non erit in resus hominum Ablime, vel altum. Iam aequansur campis, montes er cerula ponti.
27쪽
Omnis votis rasa Deo. Daniel. Isaias David. Paulus. Peti Q. Resurrectio
Sie pariterfontes torrent tir, misis Utu, Et tula tunc fiuium triRem demittet at alto Orbe, gemens perfacinus miseerum, rarios Lbores, Tartareumschaos monfrabit terra dehiscens. Et coram bis Domino reges uentur ad rnum. Decidet e caedis, unu ulphuru amni . Oraculum Apollinis. EIIIupra caelesti igni, ineo nnuptibilu,π ardenssamma,Pae Cr 'oducit omnia, σproducens omnia absiumit. Illine circa Obmpum dii tunditur in orbem : bine rur paruus promicat aetberi ylendor summae Dei immens. ert profunditas. heu, heu fripodes plorite, obit aposto, obit, quoium flammans co Iesu lux rim adbibet. Hoquidem diuta sunt aspientiae cultoribus, di vitus ita rati; omne enim vertim a Deo vi, etiam a quocunque dicatur. uuam ob causam,s quippiam tale apudins iuuentum fuerit, ab altas auferre non reremur, nofros ferisendae dilucidandae lini tuto issererereritatis. Assyunt er quamplurima scripturara oracula,quae bule rodem faciunt ce risim.m. Daniel 7. xidit thronum igneum flauium igneum Isaias 66. Ecce Dominus inque reniet, Cr quas turbo quadrigae eius. Diuid P s. um in consse tu eius exardescet, er in circuitu eius tempe valida. Cr Wal. sc. Ignis ante inum pracedet,eT H-fammabit in circuitu inimicos eius. Paulus ΣNUC ea. I. In reuelatione Domini IES V de caelo cum angelis γirtutis eius in summa ij dantis rindictam bis,qvi non noverunt Deum, qui non obediunt Euangelio Domini Iesu. Petrus 2. cap. 3. Coeli qui nuncsunt, Cr tem eodem verbo igni repositis I in diem iudita, C perditionis impiorum hominum. Adueniet autem dies Domini ,rifur, in quo caeli magno impetu transient: elementa vero calore fluentur, tem autem, Cr quae in ipsUPnt opera, exurentur. Iraque
mundum aliquando tamen immensis ignibus esse confagrandum, ex his quae dicta sier dicenda erunt, patrestis.
Extemplo Deus verbo sancto clamauit: pullulate, adolescite, propagate uniuersa germina, Opera mea.
O NG Dr eras,rtvltimae diei iudicio infimato,quod non pamui moerorti timori s avdrentium mentibus insulerasudium, stiturae resurreHioni gaudio ,sses non dubia erigeret. Huturam igitur
omnium resurrectionem raticinatur, ac mirificagrauitate,eloquenmtia ludis describit: Extemplo, inquit, cum rideret Dcus omnia pusian iri, ad primamque confusioni materiam reverti, illico clamauit verbo sito, per quod omnia condiderat, per i Pud idemon .da resorare cupiens. Et revera, iuxta Paolum scribentem ad Cor. I. Is In momento iri ictu oculi in mi Wima tulis; canet enim tuba,Cr mortui resurgent incorrupti.
ius aurem sit in tuba futura, ad Thessal. i. ω. q. ciarisiime dilucitat, in voce Arcb-- geli,
28쪽
in per rei sumsimm ciamasse, murtuors compestuli, ri ad ritam remearet Pullu-muere usι ,reuiuiscite adratae ossicia exercen- Homm estnica. vos insuper homines, quibus mentis Portio conccisa est, genus recognoscite vestrum, nempe, ν penim non esse mortales VCs hi amo naturam immortalem confiiderate, amo rem corporis, mori S Causam es le scite. Redite g/tur ad vitam, corporis amore
contempt: Rerum omniia naturam perdi cite: ad uocenim condi i si perii omnium habeam scien ram. Re misi ιte guur ros, qui mei pars obari ima estis ne sitror pessum omnino mci ti hemmr quidὰ mei opificii opus labefaEtitur, imperfe-ELssint opera o 4,eo desciente, emus grana conduasunt. His dictis, protii len- Prouidentia. m per satum,hamoniam t. conflauit mixtioncs. generationes G. commisescuit, decim a surat siccundum genus propriu propagata,id est,Dra pronidentisi mavolant ad Per fatum hamo iniam cs .id est.ordinansiimum naturaeordi, Fatum n m. partes humani cur υν is, brue rude d4'ersas, ais dis LG, m unum naturae concentum copulavit . denis Iec udum fet echielem prothetam,accesseruiit OG ad O si Cr Ezechnertii extensunt, er cutis, Cr duritus denuό asumpsit corpus, quod mutto iam se n-
rem terra reli verat Manc eandem de futura humanae natura res reLtione latui feram LCMnam comprobat rudiat. P γmandra. Omnia, inquit, rei ut renescent omnia fient vetera,necessitate, S renouatione deorum,cursu 1. circuli numero' naa noua. turae. has diceret: Ecce n va facio omnia,retera ram transieraint Diuinum enim,
inquit, ipsasilicet omnis condiratio mundi, natura demi O florescente .id est, dum natura repuntit,ais rem sc/t, prioris vetui latu exuuiis depiniis,magnum pa=iditur diuinae potentiae miraculum hudesubiungit: Etenim in ipsis diuinatate, natura e tiam consistit,hoc eri totius humana naturae fabrica,ex diuina poteu ia deten et Mad . uvium, clari te mundi renovationem decernit ' Ad antiquam facitaem, Deus mundum retio cabit,& ut mundus ipse adorandus videatur.5 tanti operis effector, ec restittitor Deus, ab omnibus qui tunc erunt, De mentibus laudum praeconiis, benedictionibusque celebretur. iasi liquis Anti rita munmundi facies, es prima puritas.quam rhm irrationalis sus, chm etiam creaturis raraia i , ις .onas/hliu obm Deum tribuisse legimus: ba c quidem clim in hiri s omκino fumis inse- CD, ae reteri ritiorum labe propemodum obsoleta, Cr fere obliterata, ad primam in entiae puritatem ab iis mundi patre Cr Vasce, revocalitur. ex quo a magno lavda- Seoinda mi meumr. π pusillo; ids er praecomis Lucium, Cr benedi Etionisus celiberrimi : IIaec e- generatio. nim est, inquit, mundi genitura, id est. sectinda mund/generatio, cunctarum scilicet reformatio rerum bonarum, S naturae ipsius sanctissima, resigio sissima restitutio, peracto temporis cursu. Itaque rerum bonarum reformatio, quae pin re inreHion m proculdubiu euentura es, fecunda est mundi genitvrar tune ad primam facie uam reuocabitur mundus: tunc reueinetur natura prior innocen iit, punitati s vestimento, id= nolente Deo Nullas ergo amligendi locus nobis rei, Rufeyt pluma diuina voluntatefacieta, perficienda sint haec omnia. quarescuti tenemusi am creatur ita esse autricem; ita proculdubio tenendum nobi si iter es, earundem resumatricemfore. Sed quando haec erum ' Pera sto temporis cursu inquit a fercurius, id eli, cum omnium is aduenerit,sicundum aeternam Dei voluntatem. Drre-Ltio italis futura clarisi me, LEBisimeque aspientisimo Mercurio senditur. Hanc pi recurii sapientisiimam theologiam Plato imitatur in libello de regno: tam omnium, ba resili42 ' inquit, 1Porum tempus urit, mutationem circuitus fore oporteret, terreno genere o- ctionem. miv 'sumpto, Pippe cum quaelibet anima generationes ρmnes implisset ; tune m/
29쪽
Anchises. Vergilius. Heraclitus. Empedocles. Reprehendi riir Empedo.
de animae ad corp9 unione Phaedo.
lum: mundum vero deinceps jatum reuoluit, Cr cupiditas innata es: omnes etiam D, summi daemonu colligae, singulis praepositi regionibus, quod contigerat aduertemes, , di partes deRituerant: mundus deinde contraria principii suis sese agitatione refe- Eleus, terrae motu ingenti interiura concutiens animata, rursus cuius Pheris, replurimum perdidit. At rero certis temporis exactis curriculis, con siro, pertubatio cessetiit er mundus a turbulento fragi ore desistens ,subta suilesius tragresione emetirrit, π iu Ordine debito conssilitiuus, admisit irationem sui si cepit. De iste. Futuram resurreHionem praedicit, idcs imperante Deo, ri Gemadmodum fato quodam, animaeorpora humana in terram relirant; ita providentiae diuinae imperio, in devia r simant, ars reuiuiscant. Zororares, Mercurio antiquior,ait: Materiale corpus in nricipitio non derelinqua: praecipitium,totam bancsublunarem mundi partem Orphici appellant. AEneas, Aurbore Marone in s. expauit, Cr ait: O pater, anne aliquas ad cae-ltim hinc ire putantim eHAbbmes animas, iterumέ ad tarda reverti corpora Sentiendumne est, inquit, quod eant ad coelum, iterum redeant ' quae lucis mseris tam Hara cupido in Iu io. dei Vult Plato dicit, quem imitatur Mara. in s. Animus ad lethaeum profisii, stirpibus omininis racuum, er ex Amebia vio pronis Alere, quae iam si s hauriunt, ainic Obbuisti penitus omnium. hocsSto dormire omnes, er media miste tonitruo ingenti excitari enireque ad ritam. de Ambi esse loquitur de anima-
Has omnes, γbi milli voluere per annos, Lethaeum adsuuium Deus ev9cat agmine magno: Scilicet immemoressit pera ut conmma reuisant, Rusis er incipiant in corpora rePe reverti.
Ammarum reuocatio ad corpom fecundom 'varias opini QS.
AE, TE rvm animarum evocatio ad corpora, rarias peperit milosophorum siementias. Nam Heraclitus apud Plotinum Enneadis. q. hb. 8. cap. I. n cessarias quota animarum ricisiitudines a contrariis, ad contraria possit, σ iter ab alto tradiauit ad infima: in qua quidem commutatione interetios illossatus, multam quietem se dixit, quas Mosterabili, defatigationi si, in eisdem perpetuo laborare, aissemire. γtrum autem necesiitate, relνοlun rare ad corpora reniant, non aperuit. Empedocles praeterea cum dixerit legem extare constituentem, animas quae peccauerunt, ad haec nostra corruere, atque irae se a Deo
profugus,furiosae discordiae crediturus,ais serviturus,tantum rt artri reo pertractauit, quantum kythagoris,sediatores i ius, tum de hoc, tum de pleriss ahis per i ο- Acras da igni cauerunt. Sed hic quoque propter piasme fit obseurior. Veram
haec Empedoclis,ententia, non tantum eHob cura, rerum etiam indecens, ac reritati, ramnis: minime consentanea: aut enim Himae, qux ante corpora peccauerunt, ut i sed cit umsic agerent, corporum commertium appetebant, aut non: quod sinerat lita ν-ndendi appetitus, factilias tamen non aderat, afflictio ita deesse non poterat, quippe chmsses, quae dissertur, assigat animam sin Pero νsta inerat visendi, coniungendi repido ; profeZlo non naturaliter inmoribus rivuntur, quod est fulyum, ac verae pbilosophiae theolog aes contrarium; esset ensen anima ad corpus, ae accidentis adsubiePlum conii ηἱ lib. Plato non idem rbis ridetur dicere, re facile aliquem sensium eius percipere Paleas. Nam primo, commentum anima cum corpore damnat, asserens in Haedone
30쪽
i Lib. III. Comment. VII. 21 Resurre-
eam includiret is, dolore nimii tim, aeroi rate,σ in corpore essesiturum. Omp0GIe latores aiebant, animo in hoc corpore, velut in carcere poenas dare, in eo er- tuoruin vara, ac circumsepto, valloque claudi. In Gorria autem Euripidem inducit dicentem: Corma. norit, Suit, rinum vivere mori', mora autem niuere ' Atidivi evim a quodam Euripides. sapie te nos nunc mortuos esse, corpusί nvirum, sepulchrum esse nobi In Cra Ilo ν Cratylus. neratur oraculum illad arcanum, quo traditur ammam bla in cinodia quadam,m carcerintam ese. RArsio inseptimo de Republica ,sicut an ram apud Empedoclem, rui- Timaeuia veryum hoc gniscat. rL etiamsolutionem ex vinculis, Cr ascensum e de ca in ani- m, ese ipsam intelligibilem progresilonem asserit. In Phaed ne, Timaeo, Cr adro, pi, ascribit ammam corporegrauari, impedirr, Paci stare, ae orare, decipa, elinari, isto er 'in 'rare. In Phaedro alartim radiuram, causam esse descens s ad haec, arbitratur, νki, Hrcit Plotimo, circuitus quidam,animam in coelum profectam, iterum ad corpus retorquet 1 alias item animas iudicia huc diuina dimittunt, π fortes, Cr fortunae,m nec 1- Anima corporates, ut in io. de rapis. Denique In bu omnitus adurerum animae ad corpus criminari ridetur Verum in Timaeo de Me mi verse dissutans, Cr mundum laudat,Cr Deum a
pellat beatum, animam ab opifice bono huic ideo traditam esie ait, re mundus iuria et vilis posit euadere, quando intellectualem quidem hunc oportebat V . Ex quo ρ ret ex Platonis sententiis, certum siensium haberi non posie. Plotinus arbitratur animus Plotinua. ad corpora, tum nece itate, thm etiam voluntate defendere: nece ita e quidem,qu mam diuisa lege citum ese, animas sic agrias, ad corpora reuerti oportere : δοηte Hro, quia ad corpus, Nisi ad bonmm descendere cupiunt. haec Fidem isti. VerisI istitem rei ita se habet, non esse Aram animae cupi cmappellandam, qua iterum cu- Ouare an , t ad corpora redise; sed naturalem potius, ais diuinam: naturalem insuam, nam- redeunt ad cui narurati est animali risere ; ita etiam naturale est animae,corpori esse rvitam ita, corpora. ut e corpore, eius gaudium perfectum esse non possit: diuinam si quidem, quo iam in dedecus retor eretur opificis,s creaturarum pulcherrima,imperfectionis iacturam incurrere quod nio contingeret,sidemὸ anima corpus repetere nostet. Caetetam,Pla- Plato. toto de legitus recitat resiurrectionem Eri Armenν, genere Pamphγlj, qui cum Resb-ctio. Occub et in praelio ultitisdecimo die cadaueribus,tacteris iam corruptu,intester qui- incorrupto corpore iuventus vi, domum deLω,rt sepeliretur, duodetama iam ab obitu die, dum rarae impostus esiet, revixit, Cr quae interim viderat, retulit: haec mdem Plato. Porro, diuinarum oraculascripturarum palam de nosra resurrectione is , loquuntur: I asas. Inuent mortuitutis ite interfecti mei urgent: expermsic LM, er laudate, qui habitatis in puluere. Evechiel l . Et ingressus in ead iritus,Cr revi- Isai: as. ψmnt, e eterorsuper pedes fos exercitus grosi, s valde. Daniel ia. Et mul- Τῆccliuet 3 ti de lὐ, qui dormiunt in terrae puluere euigilaiant: alij in ritam Hemam: aly in opprobra , virideantsemper. Paule Cor. I. cap. 1s. Si resiurrenio mortuorum non erit, i. Cor. V.
neque ciri in resurrexit. Si aditem Chrisus non resurrexit; inaus es praedicatio, i mortuos magnos, ex pus ossantes in Apocalyp:ai. consse tu throni: ex libri apertisunt: Cr alius liber apertus M, qui eΠ ritae, Criuri eos fecundam opera Vfrum. Et dedit mare mortuos sitos,qui in eo erant, τ mors, o infernus dederent mortuos suos: π iudicatum vi desin'tilis siecuniam opera ips-rem. In Evangelio Isa A. kDmus: In reserrectione neque nubem, neque traduntur ad
nuptias, deruus sicut angeti dei. Haec, C milia facile eΠ in diums reperirescriptum, iri sanct sima vi Mercurν neologia, quae ita clare prudenter de omnium re-Drreri e futtira loquitur. Insne quarti libri de resurrectione mortuurum abunde,