장음표시 사용
31쪽
Locus in- 22seres.. Pymander Mercuri j.
Demum qui seipsum recognouit, bonum quod est super essentiam, consecutus et L Qui vero corpus amoris errore complectebatur,is oberrabat in tenebris mortis, mala sensu percipiens.
Bi sumsi miti P mander ingenti futurae resurremonii gaudis
Vercuri' mentem erexit, ex ram attonitum, tam fi patiemem adquietiorem satum adduxit ; illicdi' magna pandit, nempe Iuturam bonorum, malorum operum retribut/onem, iustamώ mercedem. Demum, qui seipsium recognouit, huc es , fui generis nobilitatem, natu immortalitatem: pias diceret, illi, qui dum ritierent ,sese naturae divinae intellixeratnt esse cis Lfrtes, atqPe comparticipes,scpissipuam ritam contemperarunt, y profecto pi, Zm-ῶ ν diem, bonum consequentur,nempe divinae beatitudini primitim, pred sauἡ praestantius eIt,rel quod est super essentiam,id es,quod ex illorum essentias u natura haberi non tu et. At illi. lui coeco amore,atq; errore capti sunt, atq; cor
pus complexi sunt; ii certε oberrabant in tenebris, mala sensu percipienhδ' P ekameum meriti eius transiliet in sumna daemonis potestatem, isque eani cum piam iustam* prouiderit, in suis copetentibus locis manere permit-P-Imbio.tet. Ecce bonorum operum merces. Si autem delictorii illi tam maculis viiij ru' 'r' ' uiderit. desuper ad ima deturbans,procellis, turbinibuSq; acris,
ignis, Θc aquae tipe discordantibiis tradet. Dubmm cII, speccatortim ait: me, pust, π ante obitum insideant macula: puto maculas peccatorum non esse in anima ahq bd positiuum ut dicitur ;sid ordinis iustitiae,&bi ii pulchritudini, privationem, denis peccatorum reatum, cuisubiacet anima fecundum P mandrisan tim, reo tum iudicium. Poenae impiora mirifice describuntur,quod Propheta in Wal. io. cecinis plate super heceatores laqueos, igni , Ursulphur, er θiritus proccliarum, siue tempestatum. Et reFle pii dem, hi sicut ex lita multa habuit anima peccatrix obleHumenta; ita mun. ta ab ita sientire cogatur torment . a se,quod procum cst elementi quatitare,quatuor Quatuor mi sunt animae ponunes, nempe cupidita ,timor, laetitia, atque trifitia hissaepe disco, Δη-mspastione . tibus, anima intusa continue quatitur, ac misere dycerpitur. hinc Maro in c. Hinc metuunt,cupiunts dolent, audent , Nec auras pusicipiunt, clat se tenebrs, Cr carcere cocco.
Isti sunt quatuor principes animi assenus, ut Cicero in fictitans dicit, duo is eundi, totidem trases. Propterea ait Plato io .de leaibus, propriam pravitatem animavi corrumpere,ae poeni, atroci si icere. uuam ob cauφam Mercurius tr. dialogo Pν- mandri, animc tormenta describit ab t ius passonibus proscisit: Anima, inquit, in sua corpori, a Voluptate, atque dolore continuo deprauatur. Morbus autem animae grauisisimus, impietas est,quam dialogo. io. dicit esse ignis arden-ubra ammam,serums mordacissumam: sic enim impius animus vociferatur: rror rabsitimor:
Dd. o. Virgilius. Cicero. Plato. Mercurius. i
32쪽
Lib. III. Comment. VIII. 23 Locus in
H imor: dicam, quid agam, nesiis: detior et me mala redi α. Viae I uesiti uis, is i in Pt in clepio. Et mundanis fluctibus in diuersa semper aetemis poenis agi, hii J P μ'
ista raptabitur. ut in laoc obsit animae aeternitas, quod sit immortali sententia, aeterno iudicio subiugata. ADe nram Dei iudicium, aeternam poenam
remam quoque ammam,scilicet a parte post, esse de bis. Incre id enim posZd Lm cogentursentire tormenta, non rerbis, hd exemplis, nec minis,sed ipsa di ne poenarum. Et tanto post mortem scutori bin sulf iuntur; uarito multa fissilisis sue VIR '' 'rant celata dum riurrent. erunt pro delictorum quatitatibus, poena. In io. autem ρο-
mandri reprebendit errarem, qui a serit animam post obitum in bruta m strare Velle inquit, dicere animam nostram, post exutam humanam figurata in cor pora degenerare brutorum, impius est error: nam castigationis eius modus alter: Mens, mput, cum daemon emcitur, γt dixi insecundo hbro P man--, m dedaemonibus agere nou natura,sed poena, atque impietate, ad obsequi- T dei, iubetur igneum capessere corpus: inde in animam transfusia ne mani, eam flagellis verberat peccatorum. Profecto multa fagesta peccato--, andi omnium crudelissimum, eam a proprio, ac continuo roditur anima consilia Animi cruci entiae verme. seuera, animi cruciatus duriores, ovam corporis habentur; bomim enim quia ab G prauenit, vi maius, proinde igus id tu, a, maiorem causat d lota materi aem. Nonne magna clanimae tabctura, hebetatio mentis,eπ oblivis fui' Tunc enim amma oblivionis Diti bibere dicitur,cπ apud umen lethaeu babitare,cum peccato excaecatur proinder Mercurius: i,inquit, Ormenore corpus c5plectitur,is in tene Bris ambulat. Aesieron. ades per cassiquitur operationis: rnde: Rugiebam regemitu cordis mei, quia novi ossibus meis. ad viam aditem anima ex peccandi deiberatione, transit in ritim Meo poetae aiunt in hoc fumine esse nauiculam, atque nautam. Denique nascitur confii eutra remorsus: palus quae maerore gnificant. γrgent enim pravum onfluae cu- PMusrae, pis Hiciti nitrices ae parnas agitisru euerisime exercent: Frequenter praeoccupa nt, ait Salomon Sap.7. psima redarguente costientia. Et Ieremias Propheta a. 4'uet te malitia tua, G aduerso tua increpabit te. Ex hac autem Coca tus oritur, eὸ
quodisi bi tum, lach compellit. - Pblegeton ammi uius, orium eD HiiDrumi aru, cupiditatumά ardor: si ιapropter rapidus mis ambit torrentibus amis, ranareus Phlegeton; nulti enim fornax, nullafabrorum o icina magis exo it,quam i mens. desaxa a mine contorta, insinuant quamgraues impiorii motus Re l ur praeterea ostiis infernalibussceleratus animus. Cr primo a Cresphone, quae euposio ex malu praesentibus corporis proueniens: secundo a Isegaera, quae es timor mut Muri imaginati: tertilo ab Alecto, quae e 'es imaginari, boni His autem θνῆι εις 'λα- torquetur peccatoris, non tantum in corpore sed etiam poR disiessum a corpore. Vnde Psat 8a. Deus meus pone istos, xt rotam, Cr sicut sipulam ante faciem venti. γ
rietas, atque aeternitas poenarum intelligitur: nam rotubis eIt rota, σ morus eius ca- Areone de primi regum cap.as. Antima inimicorum tuorum rotabitur, tu impetu, cr ' circulo dae. Paulus a. σε. Dabunt poenas in interitu aeternas. Mati. 22. Ite in i-α Tlies . Inem aeremum,e imilia mulsam poenarum aeternitatem protinantur. hoc idem Crrith as rauit: quodsi at reto corpore bomo risiis permanserit oneratus, incipiet Pythagoras. Hre esse miser; sid eam miseriam H duo tenera discidit: nam post mortem miserius, aut bona prope bale ut, quaesunt Ieatitudinis dona: aut mala nullam requam habitura ΕIysius Cam in dori utur. Duo igitur habitacula bis deseribuntur: Et sus rumpis,idin, tran- Pu .s 'ris ' mini, quibus bona prope sunt,spera, Neonvexa revisens: Crtartarus ab T ram rribilis o tortar, quasi tortor, terer, terror vocatus ligorumstilicet, quibus damna
Dau in ita sic nude Plato in Phaedone: Si qui propter magnitudinem peccatorum in- uis . sanabiles ne. ι
33쪽
In ferni. Macrobius. Nemitius. ilhet '. Pytha 'oras.
Tria templa. Cicero. Plato. Zeno. Scriptiirae.
smabiles esse comperiuntur, qui scrilegia ac magna, qui caedes nefaria eontra sestes qua aba istorum a M perpetrati fuerint , hos quidem omnes conli ensfrsaby it in tartarum, riae nunquam eρνediuntur, haec iste. .d clarius, quidue ivsi
hac Platovi, do trina' quid denis fidii nu rae conformius ' neri m cum haec ita se ha
beant, non temere quis am quaeret, rbinamst iste tartarus, suppliciorum locus. Nun--lb inferos esse corpora ipsa arbitrati μnt, quibus animae includuntur: de qua quidem materia Macrobius plura crisitsuper somnium Scipionis. Sed rana erὶ huiusmυ δε ορι-nis; non enim satis est stimulus consilentiae ad punienda facinora. Namsicuti iniqua conmentia ad extrinseca perpetranda egressa est, intrinseca malitia non contenta; ιta plane, triscv ornis erat si Vcienda dat s ita culpa rnordinations, pulcherrimus ι sitiae ordo respondebit. Alij autem dixerunt inferos esse elementorum I a,1uae mutationi subre1 alunt e cuius sententiaefuisse ridetur Mercurius in clepto: Inter coe- terram, mundanis fluctibus in diuersia semper aeternis poenis anima iniqua agitata raptabitur Possi hoc quide ruresti 1 inclusive, Pt ina etiam
terra mIestgatur, mira cuius risiera aetemus latet poenarum cus. Alij rerosii, te ram auferorum loca, μppliciorum regna esse demonsrant repote Orpheu, ctim descensiu ad inferos. Socrate r in m Lne dic/t, es inanitatem per eiusmυδ naturam, unum aliquem ex testuri hiatibus, magnum profeἷto Chasina G per nniversam temram porreStum Pnde Homerus Longe n/ms baratram sius testure profundum: quod 1 si, multus Poeta tartarum appellant. Marcus Varro tria templa distIn ri, natura In coelo, ahimu ijs in terra smilitudinesub terra. Vnde ait Poeta: Acher a templa alta Orci abaluere iubera. Tmpla coelethtim, terres ium,er infernorum. Nonnulli etiam Epicuret, ' haac Israelita, Hefodus, traho, orbem terrestrem, atque umbrosum commemurus reperiuntur, ad quem post mortem ον aenis periti amnibu in fCti animi deprimerentur. cicero in sivianis Socratem p bat, qui ram moriturus, duplices eo cursus animurum diffseruit e corpore excedentitim plato oedan. us Icmper antiquis, sacri s sermonibus, qui animum immortalem esse is serunt: risi si inquinat late iuexpiabiti grauisimas poeni det,cum a corp9re fueriinparatus. Zeno Stυieim Use inferos docuit, e des piorum ab impiis esse d reta , Cr illis Pieta ac δε- DF ab;les in olere regiones,hos rero pendere poenas in tenebroses locis. Itas ex hii alps milibus pb A phoeum senteusi poenarum locus aetemurum, ubi, Cr qualis D, ater
te intestigi putest. Adsunt G non pauca hanHarum si rapturarum testimonia, quae de paruarum himu modi loco aperte, dilucides loquuntur. Moses in Deuteronum; o 32. Igui succen es/ furore meo, CT ardebitasque ad inferni nouisim a. Iob. 24 Ad niam um calorem transitet ab aquti murum, Cr Psique ad iusiros peccatum issius. Isias ;o. Praeparata eri ab heri Tophet, a rege praenarata, profunda, Cr dilatata: Nutrimenta eris, /gni , er ligna multa fatus dumi ficut torrens μlphuris Accendens eam Et PLrimo. Hermis eorum non moraetur, Cr Cns eorum non extinguetur: er erum Uque ad
satietatem risionis omn carm. at. Α8 Sicut oves in ruferno posti sunt, mors delaheeeus. Lucae is. Diuesepustus eIt in inferno. rbiferus, er stridor dentium Et istud. ι emalediHi In ignem aeternum, emu flamma ignis m mont/bus prope Me/liam clare
. citur: sicut ego is frequenter sext. In Apocal psi 2o. Et desim sit Gns de caelo mdeuorauit eos, CT Habulus, qui seducebat eos missus eIZ in stagnum ignis, σIulphuro, xbi π bestia. Cr Pseudoprophetae eruciabuntur . e ac noHe in sicut ec Artim. Plot
nus enne l. lib. cap. 6. Sacra osteria, inquit,reZte quidem, quamliis perobfure ratic nantvr, animum non purgartim apud inferos In carno iacere: impurum nams ob pratintutem. coeno eri amicum quemadmodum sies corpore sordiai,frdibus delectanttiri Ocere 63. de consi :ωys. π steteritus contaminatos deprimi in tenebras, atque inccxv iacere, PGeres docuus, asserit. Maro, vaerum malorumsupplicia extendunt,
34쪽
Lib: III. Comment. I X. 23 Demone.
gurriser Uectum eluitur scelus, adit exuritur irata. Istasi . Infer subtus Isai: q. uturbatus euel. Reveram simus dicitur,quia infra Licet. Grego. . mora: Locussa i- Gregorius.cem, ex locatum debent proportionari; modos limia corpora, loca felicia, ea δε- premapsidem, par es etiam, ut in a, Ur carnosa,atque deformia peccatorum com or tar ,π putentes et 'λant regiones. Caeteram, quamuis augustumia. Augustinu . de Genes ad titi si . ob re de hae materia loqui rideatur; libro tamen retraStati sti m a cap. 2ε corrigit se, ac aperte loquitur. In ta. inqvit: De inferis magis miti ni-MOr docere debuisse, quὸdsus terri, sint,quam rationem reddere, cur Ab terris esse credantur, siue dicantur, quas non ita sne, Paulus ad Phili p. a. clamat: In nomine Isu, omne gem flectatur, coelestum, terrefrium, er in emorum. In Apocabis cap. s. Io- Ap0ς- π Daunes et, neminem dignum inueniri, qui posse aperire librum, ErfluereAgnacula eius, neque m A,nes tu terra, ne tatus terram. Barac: Deputatus eri cum desiem Baruc. dentibus in infernum. Psal s . Defendant in infernum niuentes. Et Psa: 8. In inferno postisint. Iob: 1q. Vt in inferno protegas me. Et i . Et in profundum infimi descende- runt omnia. Et D. loquens de peccatoribus, qui hisfelicitate suuntur terrena: Et in 'pun o isquit, desiendunt in infernum. Sapienter ergo di tum est a Mercurio, eos, Mercurius. qui corpus amoris errore complexi sunt, in tenebris oberrare, malast plu- asentire. -
Quid tantum delinquunt ignorantes, inquit Mercurius ad Pymandrum, ut ob eam causam immortalitate priuenturὸ Ad quem Pymander: videris o Mercuri haud latis, quae audieris intellexisse. Trismegistus: Etsi nondum intelligere sim professus; intelligo tamen,ac memini. Pymander, gratulor si quae dicta fiunt, tenes. TriCmeg: Responde mihi qua b Pymander,cur digni morte sint ij, qui in morte iacent Θ Pymander, quia praecessit proprio corpori umbra tristis, ex hac quidem natura humida, ex hoc vero corpus in mundo sensibili constitit, ex hoc denique mors ipse scaturiit.
V ebat sapientifimis Mercurius edoceri, quo aditu, quaveri causas, mors inra 6safuerat in orbem terrarum: denis quamo brem ignorantes pueris vapulent clemis. Reprehenditur a PF- maiam: ὁ Mercuri inquit, videris non satis intellexisse, tis quae audiueris, alioqui non ita itareris. Ad quem prudens Inrc ratis. Etsi non plenFintelligam, neque id omni dicis intelligo tamen, ac memini ea, quae audievi,sed Hilem seri certior. Dic quaeso, cur digni sint morte ii, qui in morte iacent c admisiam bie Atellai posint de prima morte, quae eli foliatio ammae a com Duplamor D pore:
35쪽
De morte. 26 Pymander Mercurij
pore; defecunda tamen,quae es morVel ennae,sunt intelligenda. Nam de prima, vemadmodum in . laepio profitetur, interrogatio necesseria non erat , sic enim imbi loquitur: Multos, inqrat, spes, timorq; mortis, excruciat, quia sunt Verae rationis Mors corpo- ignari. Mors igitur efficitur per disse tutionem corporis labore defessi, numeri completi, quo corporis membra in unam machinam ad usus vitales aptantur; moritur enim corpus, quando hominis vitalia ferre poisse
destiterit: haec ergo est mors, corporis dissolutio, re corporalis sensus interitus, de qua iblicitudo stiperuacua est; sed alia necessaria,βιlicre
Mors animae. mors aurinae, quam aut ignorantia,aut incredulitas contemnit humana. Duo fui ergo buminum tenera, ignorantium unum, non credentium alterum: ab γtroque
autem mors animae, qua poenissubdicitur xtemis, parui fit, imo potius contemnitur, Crmo hominu dei icitur. qui ergo aeternarium non formidant, arque Perentur locum poenarum, V pla-Gei ignorantes censendi siuus, aut infideles. Itas 3sercussistitatio, ad mortems um, α θρStire Pideturi In ymit, edoctis sanctus P mander, Mercurium tarium ' l. ire cupientem, idέ perobscvrestiis, ac nousne multa caligine: Qrripi,inquit, Vir Textus expo, deiideriorum es, cupidusq; sciendi ea, quae tua intersunt, generisq; h nitur. mani: audi pauli per, quare digni sint morte, id eLt, paenis aetereis, qui laecent in morte, id est,qui in eorum itaquitatibus mortui sunt: Quia praece Ait Pro-Vmbra quid. pilo corpori tristis umbra. Huius culae meminit in principio Pymandri: Paulo post, iuruit,vmbra quaedam horrenda obliqua reuolutione subterlatebatur. Q ιod quidem bifariam intelligi posse in primo P mandri professsumusnrno quidemo per Vmbra quaedam.id est,tenebrarsi profundisima ObscuritasVperrosi si
mam ab usum. re ' dixi: Philunc quutus in a. allegoriarum libro, umbra dei, eRFilius est si us dei quo ηο tanquam organo Uus pater est,quando creabat inundii, imo a quo creab tus es mutulus: haec aut e riara,Cr quasi asiimilario, abortim eri exemplar, si uti deus
exemplar es imaginis. Ita ex νmbra in ta d es,eolio Li manavit istius indigesaeco in aes motis, digesto, di cremo, atque ordinis coaptatio. Dialogo I. 'mandra,r cat rinbram in nitam, fortasis infinitam nυPtem, ex qua Orpheus mundum generat. Tristis um, hic autem tristi rmbra a Mercurio appellatur. Porro, si νmbra ista infinita atque temhra d on ribitis, ex qua digesta ea creaturarum antiqua confusio, Illius dei dicitur apud Nilonem ; non temere umbram triglem, T maeroris plenam dixerim, luciferum, peccati patrem,omnisca trisulae iuuentorem,au Iorems maeroris citi cimp. haec quidem praecessit proprio corpori, quia nimirum naturae nobilitate,confusam illam praecessit materiam. Ex hac aute umbra, natura humida,ides, pos huius umbrae Ninctionem, Luisonem. a luce, ri dixi in a. 'mandra in principio commenti io. Naturae humidae sequuta eu dii inctio, atque ornatus: non creandi authoritatem ',sed creaturarum ord, Mors est cor, nem describit. Ex hac autem natura humida, corpus in mundo sensibili con-pore. stitit: id e I, ex quatuor elementorum materis,hominis primi, ac caeterorum consatum corpus est: ex hoc denique mors ipsa scaturijt: nam amor corporis, causaeR mortis. Purro, primus homo plus corpus, quam deum Hlexit; ideos mortem invexit in Paulus. mundum. Sane per unum hominem ait Polus ad 'manos inpeccatum intravit mmmdum, cr per peccatum, mors, sic m0rs In omnes pertransist, rn quo omnes pec- Adam eorpus cauerant. Mira 'mandri theologia, qua sic clam mortis origo nobis intimatur: Ex Pς ς xi. tristi iuruit, umbra: hoc est,ex Caco mons malitia, atque invidia, mors intrauit morbem terrarum: ipse qωippe inventor eΠ mortis: ipse quam, per corpus, id es, indam, qui fuit corpus peccati, id eΠ, principium peccandi, mortem scaturire fecit. C
36쪽
Lib. III. Comment. IX. 27 Demone.
dura: de mati rero xmbra, Habitostibus in remone umbrae mortis. In canitico Zachariae: Et in umbra mortis sedent. Hoc autem intereH inter mortem, Cr xmbram mortis, aut re Hiero: vi caput 9. Isii: quod mors eorum vi, qui cum veribus mortis 'ad inferos perrexerunt anima enim quae peccauerit,ipse morietur: νmbra autem mortis eorum ese, qui tam peccent, nec dum de vita isa egress sinet. Et Homelia 3. In eanticum canticorum. Paulus siribit ad Hebraeos 8.- erentes munera, deueruiebant exemplari, mbrae coelestium. Dio. Vmbram baluit lex: Nos, inquit,non fumus Ab Vmbra legi χmbra legis,si ub umbra meliore, nempe es risi, aqua protegi rabaesu cares, Vmbra Chri-ii pluuia malignorum, a turbine,o tempestate irruentium vitiorum. Bonum vi ergo dembra legis pro cisii ad mmbram Chrisi; νt sistem flus νmbra, id eR, aenigmatice, Crex parte, quae Christi sum, intestigamus; illa enim, quae sub rmbra cognoscimus,sebo
sere in restigimus: Viae Iob, omnem hominum nitam dicit esse umbramsuper terram, Iob. Qua ilicet anima in hac rata relamento huius erasit corporis obumbratur. Omnes isti-
tur, qua hanc nitam enavigant; ne sub umbra Christ, re sub rmbra trist,ex qua pre-eatum ma uit,degunt. Non abs re ergo HEBum sit a Mercurio, cavsam mortis a tri Quare sint poeγmbra profePlumfuisse: hae de causa o Mercuri,qui iacent in morte, dumsunt morte. nae actorix.
Pro eZti si actus humani, diuiuae Absint prouidentiae, peccata absis talio punit con- 'tris hominis nobilitatem, ut ad qualitatem cunEta reducat; exciait enim homo propriam quantitatem, dumsuam noluntatem diuinae vult voluntati praeferre, eontra divinam Ordoarionem diluendo. Vt hanc limr inaeqtialitatem, diuinatu tia tollat; ne-eesse est, ni peccata contra hominis ves, puniat: π virtute praediti, remunerationem,
spra hominis facultatem recipiant: poena namst culpa aequanda eIte in culpa autem non iam sit adire, O UM ,sed etiam eonversio ad alia,quasi adfines. bae de causa bomines puniendi, non fiam eῶm peceant, per hoc quod a proprio excluduntur e , rerumetiam per experientiam alicuius noctui, id eit, poena sensis. Amplius, peccatum, hi filiae merito a resaturi sed meritis crema datur fel citas: peccatorum ergo dem ritis locus debetur poenarum, Cr quidem aeternarum, a commutata proportione lae per consequentiam: nam sicut meritrum ad praemium ρ habet; ita demeritum ad Iuppli- Τ'
citrari. Ad in , peccans mortaliter, proponit bonitim commutabile, bono aeterno, ato in
futto , bonum in uulum ossendit. Atqui tanta esὶ ossensae grauitas, quanta ela offensae per ne missas: poena autem non poteri intendi insultae virtutis: duratione iocur atque tempore erit aeterna. ergo quod prius. Praeserea, con ruum est, vi nniuers pulchritudo quibusdam antidotis Moretur: nt quemadmodum bonis, crema bona; ita improbis, supplicia crema deputentur; peccator enim infinitum bonum laedit, ideo poenas dabit in interitu aetereas. Non temere ergo ὀ Mercuri niusi aeteres poenis pleHenduunt, atque puniendi. Sequitur textus.Num haec tenes Mercuri Tenes etiam Qua de causa, qui seipsum cognoscit, transit in deum, ut dei verbum tradidit Magna es ergo cognitio sui, quae hominem in deum commutat: de qua quidem alibi latius nobis erit dissutandii. Ad quem Mercurius: Quoniam ex vita luce, constat omnium pater, ex quo natus est homo : Deus enim, ut paulo ante diximus in primo omandri abunde, eri vita, quia est Iutim esse; rimere enim hi viventibus, eIJ Vla, eR etiam causa, γnde omnia rimant; eR etiam lux aeterna, nullum babens
potem tenebrarum, illuminans omnia. P mander Mercurio res Ondet. Remio
queris, lux 5c vita deus, & pater, ex quo natus est homo. Si igitur com- Prehenderis te ipsum ex vita θί luce compositum, ad vitam sursum Iu- cmq; transcedes. haec ait Pymander,inqvit Mercurius. At ego, adhuc mihi si mens dicas oro, quonam pacto ad vitam ascendere queam Ad DemPymander Deus ipse mens iussit, ut homo mentis particePs, se ipsum
animaduerteret: ais ita elaudamussextum ramandri cum diuo h mandro co-mentum. Da D S
37쪽
Non omnes homines mentem possident, inquit Me curiusὸ Ad quem Pymander: Recte dicis Mercuri: adsum enim ego mens ijs, qui boni, qui pii, puri, religios, sanctique sint,praesentiaque mea fert illis opem,aded ut statim cuncta dignoscant, patremque pacatu, & propitium habeant. Itaque gratias agunt benedicentes pi:& hymnis selennibus collaudantes. Cocedunt sanE corpus morti suae, sensuumque illecebras fastidiunt, utpotEqui planξ diiudicent, quam laeti sera sint sensuum lenocinia. Quin etiam ipse mens,ianitoriS munere fungens,incidentes in insidias corporis, haudquaquam permitto finem cosequi suum: aditus enim per quos turpes blanditiae manare solent, iugiter intercludo,libidinumque so- mites omnes extinguo. Contra ab ignauis, ignaris, imp ijs, inuidis, iniquis homicidis, procul admodum habito: permittens eos Daemonis ultoris arbitrio,qui ignis acumen incutiens, sensus amigit, magisque ad patranda scelera armat hominem; ut turpioris culpae reus, acriori supplicio sit obnoxius, eumque sine ulla intermissione ad ins)tiabiles concupiscentias inflammat: cum Co pugnat in tenebris: peccantem examinat:& ignis impetum
in eius cruciatum mirum in modum concitat, atque ad
auget. Ad quem Mercurius: Diligenter mihi omnia omens quemadmodum postulabam, exposuisti: ulterius autem id responde.
Mura etitia Vf rno stat entia, a σesse, er cognitti nem ace perum: Et reuera quidnam rent, nisi rnumforent / γnosupradem priuata,na ampliussunt, quod esse ante di uturi Ines ergo entibia naturalis appetitus ascendent pertingendi ad ymm: ad quod cum venerint, atque attigerint; tu e Usa, tum etiam aba cognosci ut, praefert; m entia rationalia, utpotἡ homo, cui ineLt diuisiturigor, ac coeleso origo. Is ptine, chmst ex vita, Cr luce compostus, ad veram vitam, lucem naturab impetu, atque continuo pergit demento. Profecto, oculus corporein, naturaliter lumen tu appetu, Me cuius senescio, ridendi
munere Iuno non potvi. anima etiam intrinseca, innata. νι lumen appetit intelligibile, per
38쪽
Lle, perstasum bHeni,se in tenebris, e illius adminiculo acere, ners H,σ mori po-ri. qu vivere. Nam, authore Platone in s. de repub. S cut se habet Sol a se risAlo, ad omnia ni bilia; ita plane Sol Deus, lumen intel stabile, ad animas rationales, intelleHusfi angelicos. Oculi porro quoties non ad ea rertuntur, qvorum colores ditirnus fulgor inminat, ostendit ,sed ad illa, quae noZIurnu radiis attinguntur, caecuti tint, ac purus in issis risus non esiet: quoties dicro ad ea, quae Sol iiDItrat, persicue cernunt,in oculis risius apparet c eris animo cogita quando enim ilh inhaeret,in quo Hritas, Criton ens emicat, intelligit istud, cogno est er intelli Eltim habere videtur; sed cum ad idfertur,quod tenebris es permixtum,quod ridelicet generat,a s corrum
pit, eius obtunditur acies, opiniones resat νarias, ac mentis expers videtur. Non temere ergo di tum es ab AuguRino, lib. is. contra Falirtam cap. s. Cr ra. de ciuit. cap. 1o. Animam no iram ad dum aeris res e Iu luminis, ita se habere ad lumen intel-Bgibile. rudes e per consactum luminis,aer sitiresiit; ita per diuinae lucis conraEttim, anima cientiis acquirit. ad refcut aeristi tenebrescit sine luce ita plane animasne
Iuce Deo. Ex quo , τω ut se habet risu ad risibile se pene ad intesigdile , en-Flus. Sed vim omnia risibilia, non vis inflis fulgore discerere; ita intestePlus non vis
luminesepe maturab istuLiratus, res diuinas, ars humanas, rite intelligere potes. Verrem eo magis intellictus pernaturali indiget lumine; quo magis diriat a primo antel-hibili, quam risus a Fisibili ,se enim loquitur ii. de Trinit. cap. 7. Ur de Genes ad i. t. cap. 3t. lib. 12. aliud, inquit, est ipsum lumen,quo istinratur amma,rt omnia νel in Ares in isto reraciter inte illa conspiciat: nam illud ipse Deus es, hoc autem creatura; piamitu rationalis, eπ inte e lualis, ad eius imaginem fa L, quae chm conatur lumen
illud intueri, palpitat infirmitate, tr minus valet, iude es tamen qui iud iure igit mctu valet. Cum ergo illae rapitur, Cr a carnalibus subtracta sensibus,tlti risoni expressiai praesentatur, non s aciis localibus sed modo quodam fo*pro γidet inriquo adnua ridet quidquid etiam intesii gendo videt. Reese ergo di tum es 2 P mandro, De- una esse lucem, & vitam, & quibus adest, multa praestare beneficia: Ad
sum, inquit, ego Pymander, mens, ideII, luxta ita, iis. qui boni, pii, Puri, religiosique iunt, quibus praesentia mea nou tamam opem assere; siquidem meo lumine id irati satim cunZia dirascunt, quae istos scire decet, ars istorum saluti conducunt , parrems pacatum, ais propitium habent; neminem enim dabit Deus,nisi qui et sapientia basi ut Itav. gratias agunt,γtpote beneficiorum memores, pie hymnis Llennibus collaudantes, beneflciorum rito multitudinem. Nam haec diuina, er in elli bilis lux principio esse tribuit: deinde ab his, fui tantum esse habens, vitam dando, . rei it: tertio as arboribus, frudtibus, ex herbis, sensim praestando ineiun-Mt: adhuc a best rationem tribuendoseparauit: posumo omnia nobis ad nsum concessi. Haecsiquidem diuina lux causa est, qua riuimus, infestigimus, sumus, Cr movemur : haec tenebrasfugauit errorum, nempe ignorantiam, institiam, de quibus Psal. St. Nesierunt, nes intellexerunt, hi tenebris ambulant. baee est lucerna ped sim nostris, iuxta prophetae vaticinium: Lucerna pedibus meis, herbum tuum; duobus enim pedi- Au ambulamus, in elyeEIustibcet, ais assectu: quis divina non fuerint luce dirent, rat vi patent facillime in immane prorumpunt praecipitium. Lux etenim diuina duobus modi sese, iuxta Origenis dοἱ riuam, declarat, perscripturam,Cr per naturam, -- creaturam; bis enim modis in nobis D ina covitio renouatur: baee sit lux, er rita hominum. Sed tenebrae, id est, animae infidelium, perfia, Cr ignorantia caecatae, lucem Hrsi Dei in carne fulgentis non comprehenderunt: lux humana suis propriis Piritus imore non poteri; non erum naturaliter lux est ,sed particeps Acis; capax squidem sapientiae, non Vsa eii spientia, ius participationesapiens eri potes: lux autem in tembris lucer,suia non desit e obtutibus inserere hominum; sed tenebrae eam non pos
Augiis inu . Anima est cui aer adibi EDeum vi len do alia videt.
Bona ex luce diuina Lucerna pedi bus nostris. origenes. Lux humana.
39쪽
sunt eomprehendere erat enim Omemsensum. Egemiti ergo lumine, ut lumen rid amus: Nam in lumine tuo ait David in Psil. 3s. rides, mu lumen, quae Ggratia prae tieniens, iuxta Gregorium lib. mor. 17. cap. s. s in noRro corae nequaquamgr Lumen Def. ret; prosem mens nostra in peccatorumsiuorum tenebris obscura remaneret. Accedite ergo ad Deum perfidem, T istuminamini per cognitionem ; nam lumeu Quid perqu0d .egnitio es, quod tenebras cordis euacuar, mentis oculos purgat,ammas erigit,co tu λ'Jumς simitas hi sitiae, demerium rirtutis adauget: gnum lumen, per quod vitamus ossendicula, praecipitia praecavemus, euadimus pericula, pertri mus laqueos, non timemus prostera ,si memus aduersa, respuimus errorem sequimur veritatem. Bene ergo dixit 'mander, quod ii, qui hac lucis prouidentia refodiuntur, Tmms expo/βle ibus Deum collaudent. Sequitur textiM: Concedunt fanh corpus
morti suae, ehmfiantse morti obnoxios esse, carnalia desideria, ac blandimenta fugiunt.In causa autem est,quia ipse Pymande in huiusmodi homini bus, ianitoris munere fungor. Reuera, bberum hominis arbitrium pos labem primi parentis, abis particulara Dei gratia, nec a peccat virgere,nee teccato resistore, nee in bono opere perseuerare potest. Redite ergo dictum a ramandro de in suis i nitoris officium exercere: Incidentes,inquit, in insidias corporis haudquaqua permitto finem consequi suum: tentari quidem, non autem riuri, oppugnara, sed non expugnari permitto: aditus enim, per quos turpes blanditiae manare sola; m. iugiter intercludo, libidinumque fomites omnes extinguo. Hoc ahetus a daemone es signum inhabitantis Dei, omnium membrorum pacata,ac tranquilla posse lar Nam δείttam es in pace regnum eius: Cr habitatio eius in Sion. Contra, as ignaris, improbis , 8c similibus, procul admodum habito: na cur dictum estis, σIoan. 14. reliose riro: ad eum veniemur,cπ mainonem apud eum faciemus; ita plane pecca-Pal. s. ron: Lono a peccatoribus salus: Et illud. Non babitabit iuxta te malignus. Duplex eri Duplex habia autem Umandri habitatis, altera quidem, qua omnia tuetur Uentat, ars umificae, h.si ' quae profesto abis delectu omnibus impenaitur,ais exhibetur: altera νοὸ,Hylorum eR tantum, qui sint templas iritussanni, per inhabita nigrarie commertium tDhabitabo in eis,er ambulabo inter istos icit Dominus. Cor. a. cap. 6. Vos enim templam Textuet expo- - Permittens eos daemonis Vltotis arbitrio. Sane quinituri haberiseritum Cbrasti, ait Paulus 'man. 8. Ne non est eius. qui ergo non es ctriasi, alteriisse necesse es, id est, cacosmom, a quo captiuus tacitur ad ipsius Polum ratem , γt dicitur Timol. 2. cap. a. e ad Cor. l. cap. s. I it istum iniquum Curiathium tradi Sathanae in interitum camis. Iuso ergo Dei iudicio anima iniqua, improba, diuiuo destiti a prodio, daemonis xltoris traditur arbitrio,diuersmode e genia, is punia studium mali iniquus risor,iuinae iustitia executor, non tamen amaror: Qui im monis. quit, ignis acumen hoc es,unitis iaculis improbam animam petens,ait exulcerans, sensus affligit, longo taedio, inconsueto certamine, indit, exagitat, tandem infle-ehit ad perpetranda scelera, suis armis armat homine, ut quo fuerit turpia or culpa, acrior sit poena. .d denis in huiusmodi miseram animam sine vIla intermissione ad insatiabiles concupiscentias inflammat, cupit explere να re uum desiliquiis porcorum, V nemo isti dabat: tales sunt enim isse iasiler impiorum concupissentiae, quas cumputauerisse expleuisse uno incipiet; squid falsam
balent iucunditarem, veram autem tritaliam, requietum amorem, rerum aurem ma
Textus expo- rare. Cum eo pugnat in tenebris. Misera omino pugna, pugnare cum inui iij cyniri r. in tenebris, quia ess Drauius certamen. Nonso pugnabat murus, quando dicebat: Non Pugno in to cogitationes Saseaenae, Gr. a. cap. 2. Pugnauit tarsus cum daemone ruore , sed non in tenebris; quomodo enim inibi esse poterant, Mi aderat rerus dies' Aae pereator pugnat in tenebris cum tenebrarum principe, quia nescit rude verit,er quo radat asse
40쪽
Lib. III. Comment. XI. si Animar
Apiatur: Angeli, inquit, nocentes ad o- Asclet iusmma audactiae mala miseros, manu iniecta compellunt, beta, ad rapitias 'νιIraudes, Crru Omma, quae animarrem natu rcsint contraria. Se itur textus: pec- Tmtus eXpoqcantem examinat, multo His agesis, Ac ignis impetum, in eius cruciatum, in modum concitat, atq; adauget. Vnis magnus impetus, eR ambitio, via, to citas, contentro, carnis turprtudo quilus ommius anima iniusta qzatitur, guatur, concutitur, gentur, inscitur, denis obrvitur, CT necatur.
Quid post ascensionem suturum erit. primum quidem
mander ait: in corporis materialis resblutione, compus in alteratione labitur. Species,quam ante habuerat insensibilis delitescet in posterum. Morum ociosius habitus, daemoni conceditur, atque dimittitur. Sensius cor- porei, partes animae facti, suos in sontes refluunt, aliquando in suos actus,iterum surrecturi. Irascendi, & appetendi vires in naturam abeunt ratione carentem. Itaque resti duum animi per harmonia recurrit ad supera. Pri- Prima tona. mae dehinc Zonae crescendi pariter, & decrescendi ossici una reddit. Secundae, machinationem malorum, otio- sumque dolum. Tertiae, otiosam concupiscentiae dece- Itionem. Quartae, imperiosam, atque inexplebilem am- itionem. Quintae, prophanam arrogantiam,& audacipremeritatem. Sext occasiones diuitiarum prauaS,item- Κque otiosas. Septimae Zonae mendacium insitum. Tunc sane animus harmoniae motione exutus,ad optatam naturam reuertitur, vim propriam habens,unaque cum iis,
qui illic sint, patrem laudat. Ipsi quoque in potestatum
se numerum conserunt, effectique potestates, Deo fruuntur. Atque id est summum bonum eorum, quibuS cO-gnoscendi sors competit, Deum scilicet fieri. Quid praeter haec ad te pertinet ὸ nisi ut cumsta complexuS,dux revilis eorum, qui cura sint tua digni; ut humanum ge-πὶ tuo munere, diuinam salutem consequatur.