Ferdinandi Handii Tursellinus, seu De particulis Latinis commentarii

발행: 1836년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

Liv. 39, 13, 10. LIV. 7, 17, 7. In angusto esse. Celatis 5, 27, 2.

quo oppressis in angusto spes est. In Uegis esse. Plin. Ilist.

Ulpian. in Digest. R I, 25, 1. interdum tamen i in pendentἱ est, evi aequirat iste fructuarius aeruus. Gaius in Dig. 41, I, 43, 2. vide Dulier. in opusc. de Latiuit. Ietor. p. 390. Sallust. Iug. 46, 8. nam in Iugurtha tantus dolus tantaque pe

ruia Ioeorum et militiae erat, tit absens an praesens, pacem an bellum gerens pernieiosior esset. in iii certo haberetur. vid. EritE.

ad Sallusti Cat. 4I, I. Taciti Iist. 2, 21. in leui habitum. Annal. 15, 17. quando in incerto habeantur Parthorum eonatus. Tli eyd. I, 25. ἐν ἀπορω εθοντο θεσθαι τὰ παρόν. Casaubonus ad Sueton. Caes. 23. reseri, Latinos graeca ἐν μεγάλω τίθεσθαι reddidisse verbis in magno habere. In promptu habere, in promptu gerere. Plaut. Pseud. 1, 5, 34. In ineerto relinquere dixerunt Livius 5, 28, 5. Tacitus Hist.2, M. 14. Conditio et status, quem res occupat aut tenes, sive laternus sive externus, notione loci designatur. Quare in ponitur, ubi conditio et praeheus rerum status est significandus. Atque ita exprimitur et id, quod alibi participio verborum dicitur, et id, quod etiam

coniunctionibus quum . dum, Si enuntiatur. cf. Heusing er. Emendat. p. 87. qui diversa contulit. Verbum esse Latini cum hac praepositi Oue coniungere Sole ut, ut declare ut, quomodo res se habeat, velut esse in limo-os, in exmectatione, aut quomodo habeatur res quidve ea patiatur, Velut eSSe in honore. In mullis ulraque et activa et passiva ratio inest, nec sine aliqua sententiae ambiguitate. Scriptores recentiores. ut Ρlinius, hac compositione formulas fecerunt, quibus inopiam verborum sustinerent. Apud antiquiores conditio vel

status ipse cogitatur, quem aliquis subiit, aut qui alicui

oblatus eSt.

Liv. 23, 9, z. torpescentne dextrae in amentis illa Z ubi Geo- novius praepositionem delendam censebat. Vellei. Pal. 2.118, 1. in summa feritate uersutis stimi. Cie. ad Fam. 2, 16, 19. hoe adversi, ut aiares, me tamen in stomacho solere ridere. Terent. Ad. 4, 1, 5. nam hune diem nimis misere cupio, ut coepi, perpetuum in laetitia degere. vid. Vorat. de Latin. latio susp. p. 2Ia. Cic. ad Fam. IS, IS, I. nos tamen in eonsilio pari easti dissimili usi in M. in catu. I, 9, 20. aed tamen hi sunt solam, Diuiliroo by Cooste

262쪽

qui se in lasperatis repentinisque me unita sumptuosius laetarunt. 2, 18. qui magno in aere alieno maiores etiam possessiones habent. 4, I, 2. multa meo quidem dolore in vestro timore sanavi. I id. Ruhnken. ad Vellei. I 'at. 1, 16, 2. Tucit. Ann. 14, 43. quae ne in metu quidem pericula nostra avertit. Rlia vide uPud Walitiorum. Caes. H. civ. 3, 103. ad eum Pompeius misit, ut pro hospitio atque amicitia patris Alexandria reciperetur atque illius opibus in calamitate tegeretur. Novo usu Curtius 6, 3, 8. qui praesentes

metuunt, in absentia hostes erunt. i. e. abfientes.

Cic. ad Fum. 14, 3, 4. quamdiu vos eritis in spe. 13, 19, 2. in Catil. 1, 8, 19. qui magno tu periculo essem. de Fin. 1, 10, 32. qui in ea voluptate uelit esse, quam nihil molastiae consequatur. Liv. 1, 59, 7. in quo tum magistratu forte Brutus erat.

4, 17, 1.

In re esse do divite dicitur. vd. Parci Analec t. p. z52. In voluptate esse. vid. Goereng. ad Cic. de Fin. I, 19, 62. Cic. Tusc. 1, 2, 5. in summo apud illos honore geometria fuit. Brut. 8, δ0. De qua loquutione vid. Seli arg. ad Plin. Pali. P. 337. Sed dicunt etiam magno honore esse. II erZogius ad Caes. u. civ. I, 77. discrimen lioe statui ilibet: esse honore significare honorari, in honore esse dici de eo, quem alii certa do caussa magni saeiunt. Quae quomodo disserant, ego non perspicio. At nemo umquam loquutus eat honore esse, sed magno honore esse, adiectivo additor ubi ratio ad id redit, do

quo P. 246. dictum est. Significatione enim parum illa distant. Plin. Hist. n. II, 42 , 97. trans maria uero Bithynus Iere in gloria eri. Cic. ad Λlt. 2, 9. non enim poterimus ulla esse in in vidia. Sallust. Ivg. 25, 5. quod rea in inuidia erat. LIV. 29, 37, 17. Plin. II ist. n. 18, 6, 8, 2. Cic. Vere. Φ, I, 3. ab ea civitate, quae tibi una in amore atque in delieiis fuit. ad Att. 6, 1. Dionysius mihi quidem in amoribus est. ubi Victorium et Ruhu-ven. ad Rutil. Lup. p. 74. De verbia in Iuetu esse Dei erua ud Cic. Osr. 3, 25. p. 361. in gloria esse Drahenti. ad Liv. 2, 23, 6. Caes. B. gall. 2. 14. Bellovaeos omni tempore in side atque amicitia eluitatis Aeduae fuisse. De verbis in amicitia, in pace esse Drahenb. ad Liv. 8, 33, 20. Planc. ad Cie. 10, 4, 10. sum in exspectatione omnium rerum. Sed passive Cic. ad Fam. 2, 3, 5. summa seito in exveetatione te esse. ubi vid. Cortius. Cic. ad Fam. 12. 14, 13. euius rei tanto in timore fui, ut ete. Sed 2, 10, T. ea aestas, quae ε quitur, magno est in timore. In ve esse alleui etiam pro sperari dicitur. Liv. 25, 7, 10. quum Tarentinorum defeetis iam diu et in spe Hannibali et in suspieione Romanis esset.

III. 17

263쪽

Plin. IIIst. nat. II, 21, 3b, 5. quondam in obseruatione erat, titidestringeretur ex imputata buxo. i. e. observabatur. 18, 19, 49, 2. in usu est et eouietas interponere. 19, 4, 19. 3. gari desideria etiam in exprobratione erant. Caes. B. civ. 8, 104. qui propter aetatem eius in procvratione . erant regni.

15. Haec conditio rerum Potest actionem ita moderari, ut quum ipsa sit aut fiat, illa fiat. Hoc Germanihel , unier, Graeci ἐπί τινι dicunt. Erraba ut vero ii, qui haec ad caussam referebant, et in pro Ob vel prῬterpositum censebaut. Vid. Wsiliner. de Cas. et Mod.

p. 83. Nam condilio et rerum status praesens significatur. Saepe id temporis praesentis notionem complectitur, nec repugnabimus, si quis haec ad temporis rutionem referre malit: de qua re infra dicemus: saepe convenientia rerum et occasio definitur. Substantivo enim

exprimitur actio, tu quam aliud quid incidit, aut res, qua occupatus, aliquis aliquid agit. Graeci fere adiiciunt participium.

Exemplorum, quae modo attulimus, quaedam huc pertinent. Cie. in Catil. 2, 8, 18. qui magno in aere alieno maiores etiam possessiones habent. Caes. B. civ. 3, 31. summaque tu sollieit dine ae timore parthici belli in provineiam quum venisset ete. 1, 7. factum in perniciosis legibus, in vi tribunitia, in seeessione populi. h. e. dum versantur in perniciosis legibus. Salinat. Cat. 2, s. sed in magna eopia rerum aliud alii natura iter ostendit. tibi alia contulit Cortius, et ad Cic. Epist. I, 4, 6. Cie. do Fin. 3, 6, 22. hule in eiu modi similitudine omnia sint faeienda, ut eollineet. i. e. bei obwαItender Mnlita est. p. Cluent. 8, 25 Larinum in summo timore omnium cum armatis aduolavit. Sal-Iuat. Iug. 14, 2. in auis dubiis rebus societatem vestram appetis fine. Quintil. 12, 2, 15. in tanta caussarum Darietate. Cic. de Sen. z, 21. num postea Zenonem, - Diogenem Stoicum coepit in suis studiis obmutescere senectus 7 Criticua quidam in Ephemer. Lipa. a. 1832. p. 1468. contendit verba in suis studiis, quae contraria essent vocabulo obmuteaeere, esse delenda. At significant dum studiis operam dedit.

16. Quae quum ita sint, ea, quae caussali Vel conditionali enuntiatione exprimuntur, uno nomine conditionis possunt comprehendi. Sic fit. ut in vice fungatur sententiae secunduriae: quam rem iam Cortius heno perspexit ad Sallusti Cat. 2, 10. eumque sequutus est

264쪽

Κrilgius ad Catil. p. 15. ad Iug. P. 192. Uterque tamen exempla diversa confudit. CL Ileusin ger. ad Cic. de Oss. 1, 22, 2. Maillitae ad Orat. p. Rosc. Am. 8, 22.

Salliist. Cat. 2, 10. in magna copia rerum aliud alii natura iter ostendit. i. o. quum copia sit tu agna. Iug. 31, 24. potestne in tam diversis mentibus pax aut amicitia esse. Cie. ad Fani. 3, 11, 11. miriscam cepi uoluptatem ex tua dilia gentiar quod in summis tuis occupationibus mihi tamen rei publicae statum per te notum esse voluisti. i. o. etsi stillimae sunt tuae occupationes. Liv. 1, 17, 3. in variis uoluntatibus regnari tamen omnes volebant. i. e. quamvis Varino egsent voluntates.

17. Huius generis multa ita comparata sunt, ut nomina cum verbo esse coniuncta significationem adiectivorum praestent, vel ablativus pro genitivi aut nominativi ratione adhiberi videatur. Quaedam eX his formulis etiam praepositionem ex admittunt.

In vitio esse pro vitiosum esse Cic. do Oss. 1, 7, 23. 1, 19,62. do Fin. 5, II, 31. Sed Tusc. 4, 31, 66. eodem enim xitio est σ1usio animi in laetitia, quo in dolore contractis. Ernestius et Boi erus neceAsarium Putabant eodem in mitior et habet eo dex diti Abii rg. in codem Ditior id tamen reiecit Wolfius, quum quo aequor tur, II serus ob verba, quae paullo post leguntur. Neutra caussa valct. Nam in relativo omittitur praepositio. vid. III. 2. Contrariam opinionem concepit II in richius, delendum esse in, sicubi legatur in dictionibus, qualis ait quibus in studiis semper fueris. Vid. annot. ud Cic. de Re p. p. 182. At nullo pacto dici potest latino uitio esse Pro vitium t esse, sed magno vitio esse et esse iis vitiis de Rep. 1, 28. ubi tamen in habet codex. Adiectivo enim opus est. Celsus 1, 3. quod in consuetudine est. Cic. de Leg. 2, 10, 23. erunt fere in

more maiorum.

Cie. do Fin. 4, 12, 29. non sunt in eo genere tantae eommodiatates corporis. i. e. Eius generis. In numero et e numero idem significant. vid. Burmann. ad

Ovid. Art. 3, 344. ad Trist. 4, 10, 34. ad Phaedr. 4, 24, 16. et ad Lucan. 8, 231. Lucret. 1, M. Cic. Orat. 61, 205. Sine praepositione Cic. ad Fam. I, 10, 2. vid. Oudendorp. ad Caes. n. gall. 6, 13. In re esse. Vid. Gronov. ad Liv. 10, 8, 11. et Drahenti. ad 4, 4, 11. In hoe statu esse illustrat Drahenti. ad Liv. 35, 8, 2.

In eaussa esse vide p. 255. Sueton. Aug. 20. eoena quoque eius seeretior in fabulis fuit.

17 μ

265쪽

l. o. fabula luit. Celsus 2, 14. diversarum vero rerum in modo ea ga est. Plin. Hist. n. 19, 8, 49. degustare etiam religio est,tit ualidis potius in cibo sint.18. Sed etiam in componendis nominibus interdum Latini, sicuti alii populi, praepositio item adhibebant, ubi vel nominativus vel genitivus ponendus erat.

Celaus 2, 13. si aeuitis morbus est, sicut in e lem. Celsus, qui 1, δ. dixerat grauitas eapitis, acripsit 4, 2. gra-oitas in eapite. Quintil. 8, 3, 56. omnium in eloquenιia vittio

rum pessimum.

19. Vt significetur aliquem esse vestimentis vel armis vel persona indutum, Latini, qui antea praepositionem cum Vel alias ponere solebant, Post Ciceronis tempora etiam in usurpabant. Vnde factum est, ut in armis de armato, in peste, in villis, et ab ipso Cicerone in peraOna de Personato. pro sub Pe Onia. diceretur. Etiam Graecis tu hoc usu erat ἐν. vid. Heinsior-hus. ad Aristoph. Ρlui. p. 479. Gro nov. ad Stat. Achiil. 1 558. Broukhus. ad Tibull. 1, 9, 70. Drakeuhorch. ad Sil. 2, 132. Burmann. ad Quintil. Declam. 282. p. 549. Cori. ad Lucan. 5 345. ad Sullusi. Cat. 37, 6. Burmann. ad Lucan. 1, 423. 3, 184. ad Suelon. Caes. 6. et ad Val. Flacc. 5, 349. Brou khus. ad Properi. 4. 2, 28. Oudendor p. ad Lucan. 1, 423. et ad Sueton. Caes. 6. Wei-eherti ad Val. Fluco. 8, 136. Heus inger. ad Vechner.

Hellen. p. 550. cf. Sillig. ad virgil. Cu . 251. Heinsii A1.

ers. p. 332.

Sueton. Vitel. 8. ut erat in aetate domestica. Ovid. Art. um. 2,297. aloe erit in Tyriis - sive erit in Cois. Sueton. Calig. 52. aliquando aeritatus et meladatus, ae modo in crepidis vel cothurnis, modo in spe latoria ealtea. Val. Flace. I, 840. seu venit in rit-tia castaque in veste sacerdos. I, 641. subitus tri da Neptunusta hasta. 5 , 463. pariterque sevi Cytisorus in hasta. 4, 251. 8, 132. Stat. Theb. 7, 669. 4, 221. Valeri Flace. 4, 194. Campesus hie apoliis in tigridis. 8, IM. hine subitis ins it in a mis. Virg. Aen. 3 , 595. patriis ad Troiam missus in armis. , M. Misidiis in laeviis. Tibul I. I, 9, 70. in laxa quid iuuat esse toga. De verbis in armis vide Dulier. ad Flor. I, I. 15. Draloenb. ad Liv. 9, 37, 5. Apidei. Met. a. p. 137, 37. quum me viderent is ferro. ubi Prieaeua p. 245. De verbis in oeatibus eam Oudendorp. ad Apulei. Meti p. 736. Curt. 3, 3, 4. in peraleo et viti viri habitu. Diuitiaso by Corale

266쪽

IIuiua generia exempla frustra quaeres in Ciceronis IIbris. Illo vero dixit in persona, quod n litor sub persona dicebatur. P. I se. Coni. 7, 20. qui quam ob rem Roscium similem sui infravde et malitia existimarit, nihil videtur , nisi forte quod praeelare hunc imitari se in persona lenonis animadvertit. ad Fani. 7, 33, 6. mihi enim iudieatum est deponere illam iam pers nam, in qua me saepe illi ipsi probavi. Lael. 21, 93. in Gnath

nis persona. ubi vid. I lotet ius. Fortasso otiam restituenda sunt tu hunc modum verba p. Coel. 13, M. sunt autem duo erimina auri et Deneni: in quibus una atque eadem persona urgetur. Suspicor equidem e quibus in una atque eadem Pera na v.

'De omissa praepositione vi do interpretea ad Properi. I, 2, 2. Oudendori'. ad Apuleii Mel. p. 81.

20. Grammatici errant, simam docent a poetis veteribus adiici praepositionem abundantiae aut copiae caussa in iis, .quae conditionem alicuius hominis indicant. id. Narkland . apud Burmanti. ad Properi. 1, 1, 20. Oudendorp. ad Apuleii Molam. p. 84. p. 754. Silligius ad Virgil. Cir. 109. At poetarum est lex et consuetudo, ut res ante oculos sibi aliisque ponant et noliones animi icii magines conspicuas mutent. Virgilitis quum dicit: a uealios qui tunc florebat in armis, Minoem ipsum in- cedere videmus armis ornatum. Neque abundantiae tribuamus verba Sophoclis Aia c. 488. σθένοντος ἐν πλουτω. Scriptores recentissimi aevi, poeticam imitationem a Dfectantes, etiam hac dictione delectati sunt. Quare Drahent, orchius genera dicendi non satis perspecta habebat, quum Livium contenderet scribere potuisse 5; 34, 8. in naseibua a Phocaeci profecti. Potuit quidem, sed poeticum esset. Ovid. Art. 1, 214. quatuor innioeis aureus ibis equis. Martiat. 3, 47. Plena Bassus ibat in Meda. At non mirabimur Apilleium scripsisse Net. 11. p. 264. 12. p. 783. Οud.) comitare Pompam in Ooante stra uv. de Dogm. Plat. p. T. T. in luce siclereia ardere. cf. Misceli. Observat. T. IV. p. 152.

Properi. 1, 2, 6. in propriis membra nuero bonis. 1, 1, 20. Iabor in magiata sacra piare focis. Apulei. Mel. 2. p. 115, 24. oeuli in adspeetu misantes. II. p. 263, 35. in humano iam meo adspeetu attonitus. vid. Prienena

P. 71. et p. MI. Seiopp. Susp. Leci. 2, 12. Μet. s. p. 232. 656. Oud. iam his in poeulis mutuis alιereantibus. ubi Oudend. et p. 22.

267쪽

ΙΝ. 21. Verba in eo esse ut vel ad Stalum reseruntur. ut significent aliquem ita comparatum esse, ut agat, quasi scriptum sit in eo loco, aut tempus indicatur, ut intelligamus hominem se accingentem et negotium suscepturum. Quando adiungitur iam, sententia est, parum abfuisse quin fieret res. Cf. Drahen b. ad Liv. 2,

17, 5. qui varia miscet. Vareo dixit in hoc est, ut do

re composita.

Liv. 30, 19, 3. non in eo esse Carthaginiensium res, ut Ga liam atque Italiam armis obtineant. 33, 4 I, 9. eoueetis reliquiis naufragii quum res non in eo esset, ut Cymum tentaret. 8, 27, 3. iamque in eo rem fore, in Romani aut hostes aut domini habendi sint. Hygin. Fab. 26I. quum ab Vlyae per nuptiarum simulationem addueta Iphigenia in eo esset tit immolaretur, numinis mis ratione sublata est. Iurisconsultorum usum demonstrat uel nec- eius in Brisson. De verti. signis. p. 589. R. Liv. 28, 22, 8. si rem iselinatam viderent atque in eo iam eas ut urbs eaperetur. 2, II, 5. quum - iam in eo esset, ut in muros evaderet miles. Cornel. Paua. 5, 1. Mi t. 7, 3. Inutilia erat disputatio, qua Draventiorehius ad 7, 32, 7. demonstrabat res omitti posse. Vbi enim persona postea nominatur, ad quam Ipse alatus pertinet, non modo potest vocabulum res omitti, sed debet adeo. Varro de Re r. 3, I, 2. nam in hoo nune est, ut diei possit.

22. In eo loco est in ea conditione. Scriptores usu discedunt. Drakenhorchius vidit Livium duobus lanium in locis addidisse praepositionem, in raeli luis O mi Bisso. Vide eum ad 7, 35, T. Graeci loquuntur ἐν τουτω εἶναι. Aristoph. Plul. 899. Ουκ ἐστι πω τα πραγματ' ἐν τουτω.

Cato apud Quintil. 9, 2, 21. eedo, si vios in/ eo loco essetis,

quid aliud feeissetis pTerent. Phorm. 2, 4, 6. videtis, quo in Ioeo res haee alet. 3, 1, s. loquere, obseeror quonam in toeo sunt res et fortunas meaeo Sallust. Cat. 58, 5. nunc vero quo in loco res nostrae sint, iuxta mecum omnes intellegitis. ubi tamen multi codices omittunt in. Caea. Beli. gall. 2, 26. quum ex equitum et calonum fuga, quo in Ioeo res esset - eognovissent. Son . Hippol. M.Liv. M, 14, 1. quod ipse, si in eodem loco esset, Detur fuerit. 7, 35, T in eo enim loco res sunt nostrae, tit vobis ego magis neeessitatis vestrae index quam eo illi avetor sim. Diuiliroo by Cooste

268쪽

IN. 263

Eo iam, eodem loeo dixerunt Liv. 8, 35, 6. a. o. 1. vid. Drahenb. ad 3, 68, 3. et ad Silii I, 598.

23. Quaedam sunt dictiones, quibus res coniunctae simul ita designantur, ut una in altera quasi apparero videatur: quod alibi per praepositionem cum eX prim tur. Germani usurpant ranter, veluti in lacrymis reddunt unier Thrianen. Neque aliter in quo dicitur, ubi Germani ιυobet, et in his, quod est unier diesen Vm-εtcinden, et in hac re. Potest etiam in quo accipi pro

quocirca. Propert. I, 16, 32. surget et invitis spiritus in lacrimis. Cic. ad Att. 13, 48. heri neseio quid in strepitu videor exaudisse. Vellei. Pal. 2, M, I. at Cleopatra, frustratis emtodibus, illata

aspide, in morsu sane eius, expers muliebris metus, spiritum reddidit. Critici quidam transponunt une. sane, omnes in ei certint. At recte se habent verba. Significant Onim gera tinterm Bisse. Senec. Controv. 4, 29. fortasse in dolore eo mentorum stupefaeta. i. e. tinter der Peis. Mese Cortius haeo explicuit de Caussa. Cie. in Verr. 2, 69, 169. in ea re opes te aliqua consolatur.

tibi Ernestiua ei ieiendam putabat praepositionem. Caesar B. gall. 5, M. in his ab L. Roseio lagino - eertior est faetua. B. civ. 3, 45. in his quum ιegio Caesaria nona praesidium quosdam se pavisset. Vbi nescio, qua onussa eritiei demonstrent in his a Caesare dici, ut exemplum usserat. Cic. de Oae I, 23, 79. in quo non minorem utilitatem offerunt, qui togati rei publieae praesunt. 2, 3, s. in quo lapsa eonsuetudo deflexit de uia. i. e. in disser Hinsitar. vid. Heier. et Ne ingeri ad CorneI. Them. 2, 3. Epam. 10, 1.

24. In peritate aut de eo dicitur, qui in declaranda eritate versatur, aut pro adverbio ponitur, praesertim ab recentioris aetatis scriptoribus.

Rhetor. ad Herenn. 4, 22, 32. haee tria genera proxima ex senationum - perraro sumenda sunt, quum in veritate disemus. Rutil. Lupus 2, 6. nam humana si ra produxerunt personas, qvae in veritate artis et voluntatis sunt, non personae. Arnob. 1. p. 177. et meditatur ab ligno pati, quod iam dudum in Oer tale promiserat. s. p. 196. potest ut his sauua sit, qui in .er tale habeat seulos eaegios.

Minuc. Felix dixit in ueror M. sie homisidium in uero sagi a-tis . in mendaelo setis. . Duiliasio by Gorale

269쪽

- 25. In Summa non uno modo usurpatur. Nam de pecunia et de numero toto, quem uno uomine complectimur, dicitur. Tum de universa re aut de plurima parte. Deinde exprimit: uno verbo, ut omnia simul complectar. denique. cf. Gunt heri Latinitas restit. T. 2.

p. 3v. Walheri Emendat. ad Cic. de Fat. d. 2, 4. Markland. ad Stat. Silv. p. 188. Quod idem dicunt in summam, ad εummam. Vnde criticis saepe oritur difficultas.

Cie. ad Q. frat. R I6. Drusus erat de praevarieatione a trib-nta aerariis absolutus in gumma quatuor sententiis. Cic. ad Fratr. 3, 5. et in omni summa, ut mones, valde me ad otium pacemque eonverto. Lucreti R M. hunc uineula amiciatiai rumpere et in summa pietatem evortere suadet. Quintil. II, 3, 15. quantitas simplicior: in summa enim grandia aut exigua est. Celsus 2, 20. in summa omnis pinguis earo, omne iecur medii sueei est. Liv. 34, 3, 5. maiori parti et in pummam prodest. ubi Drali b.

Quintil. I, I, 19. Tacit. Iliat. 2, 16. tanta mole belli nihil in

summam profutura. Ann. 15, 28. atrox in summam. Quintil. 9, 2, 72. in summa, aie maxime iudex eredit foris, si nos putat nolle dicere. Calpurn. Declamat. II. in summa pernietes oel Oelle ad me redire vel nolle. Hirtius D. Alex. 71. Pharnaeea - pactiones interponere, in summa, frustrari coepit. Iustin. 37, I, 8. quum eum summi imperatores, Sulla, Metillus,eeterique, in summa meus Pompeius ita vicerint, ut eis. Plin. Ep. I, 22, 6. in summam, non facile quemquem huic viro comparabis. Editi roman. in summa. Vid. Cori.

26. Verba in se multis cum verbis componuntur, ubi actio in persona agentis continetur. Notabilia videntur et ea, quibus externum quid opponitur, et sormulae quaedam, in quibus ista Verba supervacua videri Possunt, sed compleXum significant.

Caes. B. eiv. I, M. qui quod ab altero postularent, in se re

cusarent.

Apicius 3, 2. belueeos - sale, aqua et oleo in se eoques. 7, 1 . ova quatuor, laetis heminam, olei uneiam in se dissolvis, ita ut unum corpus faetas.

27. In his, quae hucusque eXposuimus, Plurima conditionem eius, qui agit, spectaul. Sed alia sunt, quibus aliquid dicitur apparere vel seri ita aliqua re, aut

270쪽

valere in aliqua re. Rem enim intelligimus, quae alia quid complectitur vel in se habet.

, Senec. Thyest. 220. fas est in ius, quidquid in fratre ea

nefas.

Cie. de Fin. 4, 27, 76. ergo in gubernacula nihil, in o eis plurimum interest, quo in genere peccetur.

28. Hinc etiam res significatur, cui aliquid convenit, aut cui aliquid proprium est, et ea, quae occasio nem praebet agendi. Germani dicunt hei.

Cie. de Fin. 2, 14, 47. quartum sequitur et in eadem MIehriatvdine et aptvn ex illis tribus. 4, 27, 76. Ioel modo allati priora verba resPiee. Cie. Aead. 2, 11, 34. in eo autem si erit eommunitas eum D eo, nullum erit iudicium, quia proprium in communi signo notari non potest. Cic. in Verr. 3, 3, 6. et in hoc homine saepe a me quaeris, Hortensi, quibus inimicitiis aut qua iniuria adduetua ad aecusandum deseenderim. Sallust. Cat. 51, 15. in hominibis impiis seeleris eorum obliti de poena disserunt. Cic. de cur. 2, 6, liberales - in siliarum eoIloeatione adiuvant aut opitulantur in re vel quaerenda vel augenda. 1, 18, 6 I. . Sueton. Vitell. 14. suspectus et in morte matris fuit. Lactant. 6, 12, 20. itaque ne dici quidem munera oportet, in quibus nemo aeeipit, nisi qui accipere non meretur.

29. Quae alibi dativo exprimuntur, etiam per in praepositionem dicuntur hoc discrimine, ut id, quod illic accidere alicui rei intelligitur, hic evenire in aliquare dicatur.

Cie. Lael. 25, 91. nullam ἱn amisit iis pestem esse maiorem guam adulationem. 10, 34. pestem enim maiorem esse nullam in amieitiis quam in plerisque peeuniae eupiditatem. Critici prudentes optimorum codicum auctoritati obtemperarunt in ei ieienda praepositione, cuius vitium Κlo tritis quaerit in eo, quod Cicero non de iunctis ni ilicitiiε, sed de iungendis Ioquutus sit. Tamen praepositio etiam in Ilac sententia loeum obtinere potest, quae do amicitiis iungendia et servandis pronuntiatur. Quidni etiam dicamus in der Freundaeha p30. Verba agendi cum nominibus per hanc praepositionem coniunguntur. quando significandum est, qua in re actum appareat, et quo referatur actio. Id saepseAprimitur dativo, saepe etiam praepositione de , uec

SEARCH

MENU NAVIGATION