장음표시 사용
271쪽
1Ν. raro ad idem redit ratio, qua in cum accusativo coniungitur. Quare hanc constructionem magis conspicuam librarii saepe substituerunt. vid. Burmann. ad Quintil. Declam. 15, 6. Germani dicunt an vel bet. Imprimis homines significantur, in quos aut actio directa erat, aut ad quos ea pertinet.
Cie. In Verr. I, I, 3. ει fortes fueritis in eo, quem nemo auavsus defendere. i. e. si fortitudo vestra apparuerit in eo defendendo. Ad haec Schol. Grono v. p. 401. OreII. ideo in eo dixit et non in eum, quia hoc in utrumque casum profertur rstetit Virgilius Aen. 2, 54lo, talis in hoste fuit Priamor quum in hostem Priamum dicere debuit. Lucan. 8, 581. in hae eerviee tyranni explorato fidem. Vellei. Pal. I, 12, 7. adeo odium emtaminibus ortum ultra metum durat et ne in victis quidem depon tur. tibi Lipatus malo scripsit in υictos. Cic. ad Fam. 2, 14, 2. in hoe homine nullam aeeipio ex sationem. 12, 22, 8. in Sem pronio si meis litteris obtemperasses, maximam ab omnibus laudem adeptus esses. Caea. H. civ. 3, 84. superius tamen institutum in equitibus, quod demonstravimus, servabat, ut etc. Liv. 24, 8, 2. sed quum in hoo bello, in hoc hoste numquam ab ullo duee sine ingenti nostra elata erratum sit etc. Sallust. Catil. 5I, 15. plerique mortales postrema meminere et in hominibus impiis seeleris eorum obliti de poena disserunt, si ea paulIoaeverior fuit. Plaut. Mil. 3, 1, 79. Nam in mala uxore atquainimieo si quid sumas, sumptus est: in bono hospite atque amico, quaestris est quod sumitur. Cic. P. Leg. Man. 20 , 60. in ipso Cn. Pompeio - reeordamini. Cornel. Εum. 13, 2. in quo quanta fuerit omnium opinio - ex hoe facillime potest iudicari. ubi Lambinus de scribendum piatabat. Cons. Cortina ad Sallusti
Cat. 51, 15. 2, s. et ad Cie. Epist. I, 4, 6. Liv. 30, 12, 12.
omnia quidem ut posses in nobis, dii dederunt. ubi v d. Dulicr. 3, 17, 8. ausurum re in tribunis, quod prineeps familiae ausus in regibus esset. Cornel. Tim. 4, 3. numqvam aliud dixit, quam se in ea re maximas diis gratias agere atque habere. Paus. I, 3. primum in eo est reprehensus. Epam. 10, 1. Attio. 3I, 6. ne qua in re iure plecteretur. ubi IIeusinger. Cic. Verr. 4, 47, 10 omnibus in rebus coarguitur a me. Iustin. I, 5, 5. animum minacem dumtaxat in illo fregit. i. e. in Bovg avf jenen. I, 6, 16. nepotem in illo magis quam victorem egit. i. e. an inm ae te er alah mehr ala Enhel denn ala Steger Caes. B. civ . I, 32. in quo iacturam dignualis atque honoris Diuiligoo by Corale
272쪽
ipse faetvrus esset. Ita dicitur facere in aliquo homine. Caes. H. gall. 7, 21. quod facere in eo consuerunt, cuius orationem approbant. Cic. p. Scauro 2, 24. hoc tu idem tibi in M. Aemi lio Scauro putasti esse faciendum. do Osr. 2, 14, 50. Liv. 30, 21, 10. se nihil nec institutis populi romani nee suis moribus in dioetum in iis Deturum esse. vid. Dulier. et Draventiorch. ad
Liv. 42, 9, 1. qua ferocia animi usus erat in Liguribus. 5, II, 16. minime convenire, quibus iratos quisque deos precatus sit, in iis sua potestate non uti. vid. Dra ken h. ad illum Livii Ioeum equi tamen errat, quum Pro accusativo positum putat. Iluc refero illa verba Virgilii Ecl. 8, 83. Daphnis me malus urit, ego hane in Daphnide laurum . quae apud Theocritum 2, 23. ἐγώ δ'ἐπὶ Βέλφιδι δάφναν αἴθω. Vtroqito in loco inepte mihi critici videntur comminisci imaginem cercam ad ignem admotam. In Daphnide est Daphnidi, vel cogitana
Daphnidem, vel Daphnidis nomen pronuntians, vel hanc Iaurum ad Daphnidem reserens. Ad idem enim redeunt haec. Properi. 2, 20, II. in te ego et aeratas rumpam, mea vita, cat nas. Malo acceperunt alii Pro uccusativo. Plin. Epist. I, 5. inde est, quod magnam partem noctium in imagine tua xigil exigo. i. e. quum animo obversatur tua imago.
31. Sublimiori in genere dicendi. quod recentiores
scriptores eliam in tenuioribus rebus adhibere solent,
dicitur aliquid in aliquo jacere, et aliquid in aliquo
pati, quando aliqua res In altera simul comprehenditur, et quando altera in alterius vicem cessit, et quando idem in utraque re efficitur. Saepe Verborum constructio ita est comparata, ut eX Verbo apposito participium alteri nomini sit adiungendum. Haec vero ab illis, quae modo declaravimus, aliquanto disserunt.
Liv. 26 , M , a. in una urbe uniuersam reperitis Bispaniam. Ovid. Met. 2 . 362. nostrum laniatur in arbore corpus. i. e. in arboro lanianda. Florus 4, 9. 1. quamvis in Cassio et Bruto partes sustulisset, in Pompeio totum partium nomen abolesset, tamen ete. i. e. in Cassio tollendo. 2, 6, 33. tota insula in una urbe ruperata est. Iustin. 12, 9, 6. Ei posset in uno eapite orbis bella Inire. δ I, 7. velut in illo omne bellum conseissent. Florus 2, 8, 13. in Antiocho vieimus Xerxem, in Aemilio Themiastoclem aequavimus. vid. Dulier. Rd 3, 1, 5. Λ pulei. Mel. 4. p. 156, 1. in humanis vultibis deae tantaE Numina placantur. vid. Oudendorp. p. 314.
273쪽
FIoma 4, T, I4. Brutus Dum in Gasio Eliam reum animum perdidisset. ubi Fretnahem. Et Dulier.
32. Amorum poetae peculiari modo amoris officinam et negotium transierunt in eius personam, quem quis amat. In eo enim amator quasi habitat, in eo omnia agit. Quare ovidius Remed. am. 283. in qua male putae r una. quod Dousa eriplicat Pruser quum. Ovid. Met. 7, 21. quid in hospite, regia Mirgo, Dreris. 8. 50. merito deva arsit in illa. Art. am. 1, 731. Pallidus in I rice siluis errabat Orion. Hic erat usus antiquorum poetarum in rebus amatoriis r nam de aliis
rebus eadem verba cum accusativo casu componebant,
veluti ardere in proelia Virgil. Aen. 2, 347. Sed poetae posterioris saeculi illum usum neglexerunt, ut bene observavit Heinsius ad Ovid. Amor. 2, 8, 9. et ad Virgi I. Aen. 7. 623. CL Turneb. Ad vers. 19, 27. Broukhus. ad Properi. 3, 6. 28. Oudendorp. ad Apulei. Met. p. 39. Burmanti. ad Quintil. Declam. 15, 6. et ad Ovid. Met.
Ovid. Met. 6, 490. at rex Odrvius, quamuis secessit, in illa aestuat. Her. 4, 99. Properi. I, 13, z. perditus in quadam ta dis pallescere euris ineipis. Ovid. Λm. 3, 6, 25. Inaehus in Melie Bithynide pallidust. Properi. 2, 6, 3. in qua populvs Iusit erishthonius. CL Terent. Eun. 3, 5, 19. in hac eommotus pum. tibi Rulinhen. LIV. 39, 3, 4. si forte iam satias amoris in uxore ex multa e pia cepisset. Ovid. Met. 14, 770. sed οἱ non est opus inque suum capta dei Nymphe est. Qui in supervacuum existimant, ignorare videntur , quid deceat poetam. Quomodo hunc formulam ardere in aliqua Wagnerus 'comparare potuerit cum verbis Virgilii 8, M. ego hane in Daphn de furo) Iaurum, equidem non perspieio. Modius et IIeinsitis in Calpurn. 2, 56. aerihmdum esse putabant tirimur in Crotale pro Crotalem. hic quidem immemor sui praecepti. Nemesian. 4, 66. quum sie in Meroen totis miser ignibus arsi. Solinus 22. nulla illi datur femina propria, sed per Micissitudines in quam
cumque commotus sit, usurariam gumit.
33. Verba peccandi, delinquendi, quae quando
malum alicui illatum aut delictum adversus aliquem commissum significant, in cum accusativo coniunctum habetit, praepositionem ablativo praemissam admittunt,
274쪽
citium peccatum dicitur in aliquo apparuisse. Burmannus ad Ovid. Am. 2, 8, 9. monstrat Peccare in uncillam mici de eo, qui aliquid commiserit, quod ancillae
ipsi noceat, veluti Terent. Phorm. 5, 3, 10. Vide, ne in cognatam pecces: sed in ancilire Peccars esse morem, quem deceat ingenuae impendere, in aucillam translerre.
Terenti Ande. 1, 4, 6. date - illi in aliis potius m eundi Io- eum. Senec. II erc. Oet. 1029. in matre peeeas. IIorati Sat. I, 2, Q. quid interest, in matrona, ancilla peccesne togata' Cic. Verr. I, 4, 10. non esu in hoo homine cuiquam peccandiloeus. Tusc. 2, 4, 12. philosophus in vitae ratione peccans. Ovid. Amor. 2, 8, 9. quod in ancilla si quis delinquere posset.
34. Grammatici difficultatem in hac praepositione
explicauda removeri posse vulgo eXistimaut ambigua explicatione, qua an significare dicunt altis et ud. ΙIis enim verbis qualescumque rerum modos designari
licet. Vid. Goereng. ad Cic. de Fin. 4. 14- 36. et ad 5, 13, 37. Hergog. ad Caes. B. civ. p. 105. Krii κ. ad Salliist. Cat. 51. 35. Beier. ad Cic. OII . 1, 39. 139. At ratio earum dictionum, quas illi huc referunt, non dissert a ceteris, quibus aliquid dicitur apparere in ali tua re aut
actionem in aliqua re cerui. Intelligimus enim rem, in qua aliquis versatur agendo, aut quam quis agens Spectat. Itaque dicere in aliquo est in considerando eo vel in iudicando eo. Graeci λέγειν ἔν τινι. vid. Wyllen-hach. ad Plutarch. T. VI. p. 537. Nec tantum verba accusandi, coarguendi huius Sunt generis, sed etiam verba excusandi, adiuvandi et ea, quae aliquam cogitationis vel affectus animi excitationem denotant, veluti verba doloris, laetitiae, admirationis. cf. Bremius ad
Cic. de Fin. 1, 2. ad Cornel. Timol. 4, 3. Graeci dicunt χαίρειν ἐπί τινι et χαίρειν τινί. Grammatici in distinguendo usu ablativi simplicis haud raro vacillant. Vide Beneckium ad Cic. Catil. p. 112. et p. 156.
Cie. ad Att. G, 1. quod ego Torquato nostro in tuo Laenio, Pompeio ipsi in Sext. Statio negavi. de Fin. 4, 14, 37. sie igitur
in homine perfectio ista, in eo potissimum, quod est optimum, id est in cirtute, laudatur. 4, 7, 17. in utroque iuvaret eum. 2, 4, 14. iuvare enim in utroque dieitur. ubi male coniungulit verba in utroque dieitur. Celsus 3, 6. Neeesse est - tanto magis aegris in potione, quam in eibo indulgere. Caes. B. civ. 2,IG. Caesar - reperiebat, T. Ampium eonatum esse tollere poeunias Epheso ex fano Dianae eiusque rei caussa lenatores omnes
275쪽
ex proviseia euocasse, ut iis testibus in summa pecuniae uteretur. i. e. in aumma constituenda. Sallust. Cat. 51, 35. atque ego Meo non in M. Tullio, neque his temporibus vereor. Cic. P. Gel. 6, 14. sicuti nonnumquam in eodem homine me quoque emroris mei poenitet. ud Fuiu. 3, 8, 22. non dicam plura, ne in quo te obiurgem , id ipsum videar imitari. Tacit. An n. 15, 44. haud perinde in crimine incendii quam odio humani generis convicti sunt. Cic. ad Fratr. 2, 2. et primum me tibi excuso in eo ipso, in quo te accuso. in Catil. 2, 2, 3. qui in hoc ipso, in
quo exsultat et triumphat oratio mea, me vehementer accuset etc.
de Fin. I, 2, 4. in quibus hoc primum est, in quo admirer. de Nat. d. 2, 48, 12Φ. in quo admirandum est. Virgil. 10 , 446. stupet in Turno. Cic. ad Fum. 6, 12, 2. qua in re tibi gratulor. Cic. de Orat. 2, 61, 248. quod idem in bono servo diei solet. de I,eg. 1, 19, 51. quod item ad contrariam laudem in virtute diei potest. Alii in uirtutem. Illud est: In iudicanda virtute.
Interpretos Terentii varia confundunt, quum affirmaut eamdem sententiam esse in verbis disputare de aliqua re, disp. ad aliquam rem , disp. in aliqua re. Illud primum uignificat rem triactare disputatione: ad aliquam rem nutem adhibetur disputatio. vid. Cic. Tusc. 3, 9, 18. Sed dispuluilius in aliqua roobservanda vel iudicanda. Terent. Ande. Prol. 15. id isti QMtuperant factum atque in eo disputant contaminari non decere fabulas. Progredi solet oratio verbis in quo. Cic. ad Fam. 2, 9, 3. ineredibile hoc factu obsieitur: repente vero incessi omnibus laetitiis: in quo quum obiurgarer, quod nimio gaudio pene desiperem, ita me defendebam. do Os I. I, II, 35. mea quidem sententia, pti ei, quae nihil habitura sit insidiarum, semper est consulendum. In quo si mihi esset obtemperatum - aliquam rempublieam
haberemus. Quintil. 7, 4, 10.35. Multae huius generis dictiones proficiscuntur ex orationis contraelione ac brevitate. Nam quum hoc uiodo res, in qua quis agendo versatur, designanda sit, quod participio vel alio nomine adiecto insignitur, eo
omisso unum nomen cum praepositione in coniungimus.
Id fieri coepit ab eo maxime tempore, quo lingua
latina notiones cogitatione abstracta exprimere solebat.
Liv. 39 , 21 , 8. opera eorum in servilibus abuti ministeriis. i. e. imponendis. Quintil. 10, 5, II. in hoo optime Deient i sinitae quaestiones. i. o. In hoc faciendo. Liv. 2, 53, 4. in mulata temperarunt tribuni. i. e. in mulctaeonstituenda. In der ωrasse massimen eis sita. Diuiliaso by Cooste
276쪽
est, usuri ant Latini praepositionem cum quodam discrimine. Recentiores enim scriptores non accurate distin guunt: veteres autem omittunt praepositionem, quando intelligunt totum librum , totam epistolam , qua alii luid est demonstratum: ponunt vero eam, ubi locus libri aut pars est significandus, nec consilium, cui totum opus destinatum sit, respicitur. Attamen criticis caven dum est, ne exempla contraria corrigant. Nam appositum videmus in saepe, ubi e X liac regula abesse deberet. Cf. Beier. ad Cic. Olf. 2, 13, 43. Orellius ad Cic. de Nat. d. 1, 15, 40. Codices in omnibus sere locis discrepant. Atque una sententia potest duplici modo exponi, quemadmod in m Germani dicunt et in dem
Valer. Max. 7, 2, exi. 10. Philippi - epistola, in qua AIezandriim - sic inerepuit. Interpolator in Cic. OIL I, II, 37. πλstola - in qua scribit. Lit, rarii quidam in Cie. do Osr. 2. 15, 53. dederunt: in emstola quadam Alexandrum Ilium Philippus
Cie. de Ofr. 2, 2, 8. haec explanata sunt in Academicis nostris satis. 2 II, 60. 2, 18, 63. in oratione Crassi scriptum copiose videmus. do Nat. d. 1, 15, 41. et haec quidem in primo libro de natura deorum: in secundo autem vult Orphei, Musaei, Hesiodi Πomeri que fabellas accommodare ad ea, quae ipse primo libro de diis immortalibus dixerit. h. e. Per totum librum. Heindorsua 'aduobus eodd. dedit in pr. libro. quod non malum. de Osr. 3,I8, 7 . tit in primo libro disserui. 2, 13, 43. de Sen. II, M. do t. I, 12, M. I, 13, 34.
' Cie. de Osr. 2, 17, 60. Panaetius, quem mulium in his libris aequutus sum etc. Sed paullo post i de hoc genere toto in iis libris, quos de re pubἰica scripsi, diligenter est disputatum. Cic. de Nat. d. 1, 15, 40. quae ipse primo libro de diis immortalibus dixerit. de Oae 2, 9, 31. de amicitia alio libro dietum est, qui inseribitur Laelius. de Fin. I, 1, 2. Quintil. 9, 4, 28.
tit stuperioribus diximus libris. Alii eodiees in sis. Quia aude-hit affirmare, alterum Praestare Quintil. 10, I, M. Alaaeus in parte operis is reo Plaetro merito donatur, qua tyrannos insectαtua n ilium etiam moribul eonfert. Spaldingiua explicat ob partem, de parte. At Iocum intelligit Quintilianus et dicit Alcaeum, qualia apparot in ea parte operis, qua eis. Diuilir Cooste
277쪽
Notandae sunt hae formae Quintil. R 1, 36. eadem eunt in Oratore plurima. 9, 3, 16. Catullus in Epithalamio. Quintil. 9, 3, 45. sieut in geminatione verborum disimus. i. e. in Ioco, qui est de geminatione verborum.
37. Exposuimus Vol. 1. p. 409. rationem usus, quo auctorum nomina asseruntur per praepositionem apud. Barbari dicunt Dir veluti in Cicerone legitur hoc perbum. Poppo autem ita Diario scit Olast. a. 1831. p. 1032.
uno Quintiliani Ioco 9, 4, 18. demonstrari posse putat
etiam in cum Dominibus auctoriam coniungi. At verba in Herodoto - Omnia leniter suunt. designant totum Herodotum, non aliquem librum eius. Nec aberrat a
regula Quintilianus, quum dicit 9, 2, 13. apud Virgilium in Bucolicis. 38. Grammatici non pauci praeceperunt, in de
signaro et instrumentum et caussam. Cortius adeo docuit ad Lucan. 8, 862. et ad 2, 264. in pro ab usurpari. At caussa exprimitur ablativo casu: etiam si Latini, ubi caussam cogitare debebant, saepe eam ad conditionem rei reserebant, ideo lite in ponebant. Neque aliter instrumentum. Id enim, quod per aliquid sit, eliam potest dici fieri in eo, quando caussa in conditione rei posita est, hyaligatus in curau, aut res in aliare contineri dicitur, aut res nominatur, in qua tractanda aliquis vel sentiendo vel agendo versatur: veluti in aliqua re delectari.
Celsus 2, 12, 2. ne in eorpore in mo ditique in adversa valetudine erhausto ducatur). Vlpian. in Dig. 29, 5, 3. si quis in gravi Maletudine ometus. CL Seioppii Verisim. 1, 4. et Dulier. de Latin. vet. iurisc. p. a10. Petron. 6, 4. itaque quocumque ieram eodem reuertebar, donee in cursu fatigatus et sudore iam madens aecedo aniculam quamdam. Alii libri cursu fatigatus, quod quomodo concinnius videri possit, non perspicio. Sed Cicero in Topic. 20, 74. non scripsit in igni fatigati, ut resert Richardua, sed igni. Val. Max. 1, 8, 9. an in ista flamma C. Pompeius eremetur. Ita quidam libri, nee male, sed alia ratione, quam qui habent ista flamma. Wa erua sallitur, quum apud Cic. de Leg. 2, 9, 22. popularem laetitiam in eantuet fidibus et tibiis moderanto. detondam putat praepositionem. Virgil. Aen. I, 175. maeepitque ignem foliis atque arida eis- eum nutrimenta dedit, rapuitque in fomite summam. Inteuigo i in lamite raptim excitavit nammam. Disitig Coos e
278쪽
Caes. B. gall. 5, 49. perseribit in litteris, hostes ab re diare
aisse. i. e. inter ulla hoe scribit in litteris. Vid. n. M. Lucri n. 2, 264. quis nolit in isto ense mori. i. e. enso ingerto, ut ait Statius. Bur mannua inepte resert ud hominem enso armatum. Silius 12, δ86. animas saevo in ense relinquunt. Corrupti sunt codices, qui in Lucan. 9, 6la. praebent i fatum in dente minanturr nam quod comparant 8, 305. fatum est in sanguine summo. id rationem hul, et diversam. Intelligi tamen poterit satum in dento reclusum. Celsus I, 3. si quis vero exustus in sole est. mnio accipiunt pro ab sole. Caes. II. civ. 1, 13. ut tribunos plebis in ea re ex civitate e pulsos in suam dignitatem restitueret. Oudondorpiua explicuit per hanc rem, quod inauditum esset, nec ea re dici poterat in Dum modum, quem a Cicerone Acad. 2, J4, 111. adlii bitum videmus, unc ea comparari, quae II et ditis commemorat. In litteris male seriptis latet adverbium quoddam. Cic. Phil. 3, 8, 19. quum in eo salus et vita optimi cuiusque consisteret. Cucs. n. guli. 6, 21. vita omnis in Menationibus atque in studiis rei militaris eonsistit. Cf. critici ad 6, 22. Sed Lucret. 5, 61. nativo primo consistere eorpore creta. Quintil. 12,
10, 59. itaque illo subtili praeeipue ratis narrandi probandique eonsistet. Cic. Verr. 4 , 27 , 60. facinus, in quo omnia nefaria contineri mihi atque inesse Mideantur. de Osr. 3, 15, 61. dolus
autem malus in simulatione - continetur. ubi Belerus.
Cic. de Leg. 2, 7, 17. in hoc admodum deleetor. ubi Goeronet. nd Fain. 6, 4, 11. in hae inani prudentiae laude delector. ubi Ernestius mutavit. Et activo Terent. Ad. I, I, 24. in eo me oblecto. ubi Donnius: nove dirit pro eo me obieeto. Quod legitur apud Celsum 2. 10. maxime tamen in his medicus imperitus falli potest. non eiusdem est sententiae quam aliqua re falli. Cie. ud Fam. 3, 8, Id. ex quo suspieio nata est, me eaquisisse aliquid, in quo te os enderem.
39. Neque vero cum his comparari possunt ea, in quibus scriptores et praesertim poetae qualitatem rei non ad caussam vel rationem referunt, sed id indicant, in quo ipsa illa caussa appareat, velut quum Lucretius ait 5, 1354. nam longe praestat in arte. Quae Oudendorpius ad Caes. B. gall. S, 13. assert, aut huius generis Sunt, aut gerundium in se habent, aut corruptela laborant. Sunt igitur haec discernenda. Saepe adiectiva ita
construuntur, praesertim apud posteriores scriptores.
Oudendorpius existimabat Caesarem n. gall. 3, 13. scribero Potuisse : ut in una eeleritate et pulsu remorum praestaret. Equi
279쪽
dem non puto. sed aeripati IIIo Beli. eiv. 3, 106. - hoe omnia
multitudo maiestatem regiam minui praedicabat. quod eat in Meagendor Herin. Meliores libri eorrectos habent hos Iocos Caea. B. gall. 7, M. in eodem mendaeis - permovet. 5, M. neque is eum, qui gravissime ex vobis in mortis periculo terrear. Cic. ad Att. 1, 20. inde ad Amanum eontendi, qui Syriam a Citieia in aquarum di--rtio diuidit: qui mons erat hostium plenus sempiternorum. Bosius seripsit ima. reliqui omiaerunt inr quo facto inepta evadit sententia, nee in potest esse perr quamquam de eodem monte Amano ad Fam. 2, 14, Φ. divistis aquarum disortiis. Qui enim divisus est aquarum divortio, ille mons dividit terras in aquarum divortio. Comet. Ages. 2, 5. multumque in eo se e-- seqvi dieebat. , Vellei. Pal. 2, 105, 2. Οἱrum multipliem in uirtutibus. Ra- phelongius et Rul ventua in eliciendum ellae censuerunt, non do iure. 2, 83, 1. in omnia et in omnibus venalis. Elegantiorem ut restituerent dictionem critici, omiserunt praepositionem,
quae a Velleio aeripia erat. Quintil. 12, 10, 12. M. Tullium
habemus - in omnibus, quae in quoque laudantur, eminentiastiamum: quem tamen et auorum homines temporum incessere audebant ut tumidiorem et in repetitionibus nimium, et in salibus aliquando frigidum. 9, 4, 138. in narratione pleni atque expressi. in orgumentia eitati. Tac. Ann. I4, 32. feminae in furore tumbatae adesse exitium eanebant. vhi Waltherua male interpretatur de caussa. quod reserri debet ad conditionem animi.
40. Verba, quae nomen cum praepositione ab adiunctum habere solent, etiam mulata orationis forma
possunt ita adhiberi, ut per in indicetur id, in quo quid factum sit, quod alias ab aliquo factum esse dici
tur. Sed criticis cavendum erit, ne usum nimis arctis limitibus coerceant. Nam veteres tu commutandis notionibus maiorem licentiam concesserunt.
Lucan. 4, M. flammas areepst in Euro. ubi Iibrarii quidam substituerct ab Euro. Ovid. Met. 8, 515. absens flamma ΜΗ - gros in illa uritur. Alii libri ab illa. Cic. p. Arch. 10, 23. graeea laguntur in omnibus gentibus. ubi vist. Stueenburg. de Div. I, 4I, M. eaque divinationum ratione in barbaris quidem gentibus neglaeta est. Cic. de Leg. I, II, 42. iam uero illud stultissimum existimare
omnia iusta esse, quae Mita sint in populorum insιirutis aut Iegμ
a. Id defenderunt critici verbis 2, 1. 13. multa pestifere Diuitiaso by Corale
280쪽
Misevntvr in populis. At Madvigius negat dici posas gelaestur ab institutia poptili et quod idem ait in institutis. Attamen hoe potesti nam scita illa apparent etiam in institutis ot legibus.
41. Sed hic campus Ialior patet. Nam quum quaecumque res facta in aliquo loco aliquave re conspiciatur et tu ea appareat, nulla fere est ratio rei, quae non possit hac notione rei comprehendi. Ita sedulis frammaticis multiplex negotium erat paratum, ut docerent in pro aliis praepositionibus G, cum, contra, de , exponi, adeoque earum significationem in se recipere. Sic demonstrant, ubi sine oppositum vident, in signiscare cum, veluti apud Celsum 4, 2. hi Omnes dolores modo in febre, modo sine hac εunt. Nemo tameti a nobis id postulabit, ut omnes has opiniones comm
moremus atque refutemus. Principia tenere satius est. Scriptores autem, qui de rebus communis vitae agunt, aut qui ipsi vulgari sermoni sua verba accommodant, mirum in modum frequentant hanc praepositicin m
Idem videmus apud alios populos fieri.
Cessus 4, 2, 4. haec omnia κορυζας Hippoerates nominat. Nunc video apud Graecos in gravedine hoc nomen gervari. Criticae artis exemplum haud probabile a Frid. Iacobo ad Lucii. Aetnae 20. exhibitum videmus. Ille ut demonstraret insignificare pro, attulit Virgil. Aen. I, 176. de quo Ioeo di mus p. 2 2. et Ovid. Met. 5, 81. tibi omissum vocabulum ingentem omnem rem turbat, et Lucret. 5, 13M. tentabant etiam tauros in munere belli. verba ab hoc signiscatu prorsus aliena. - Lucilii autem verba variumne in semina dentem aut accipienda sunt pro in seminatione, aut acribendum in gemina, quod Iae hua ineptum censet. Signiscat vero ut essent gemina.
42. Qui omnia miscere solent, Munckerus et Bu mannus Graevium ad lustin. 39, 2, 5. sequuti, censent
in pro ex poni in verbis in Nilo sumine bibere apud
Phaedrum 1, 25, 3. et apud Florum 3, 4, 2. bibere in Os3ibus capitum. At quo modo illa verba accipienda sint, diximus supra p. 251. Quod vero legitur apud Senec.
Agam. 878. mertim in auro peteris inauraci trahunt et iterum apud Ammian. Marc. 26, 4. humaritim Sanguinem in ossibus capitum caseia bibentes a Midius. et quod Graeci dicunt ἐν κέρραι πίνειν et ἐν λαγυνω πίνειν
Authol. 2, 34, 4. id aliam habet rationem. Intelligimus vinum, quod ita aureis poculis est, uti Germani loquun-