장음표시 사용
511쪽
ait, undas. vel pro et Ob hanc caussum. Nec desunt loci apud recentiores scriptores, ad quos hanc explicationem adhibeas.
Plaut. Amph. 1, I, 110. II1J et enimvero, quoniam formamrepi huius in me et statum , decet et facta moresque huius habere me similes Remr itaque me malum esse oportet, tallidum, astutum admodum. Stich. I, 3, 39. haec verba subigunt me - , ut faeiam praeconis eompendium itaque auctionem praedieem, ipse ut ueneam. Asin. 2, 4, 14. abseede et sin me hune perdere, qui semper ira taeendit: cui numquam unam rem me licet semel νω cipere furi, quin emites eadem imperem atque ogganniam. Itaque iam herete elamore ae stomaeho non Deo labori suppeditare.
Aul. 2, 2, 1. praesagibat mihi animus, frustra me ire, quom exibam domo. Itaque abibam invitus. Cupt. Prol. M. Poen. 4, 2, 12. Mil. 2, 1, 14. in deridiculat, guaqua ineedit, omnibus ruaque hie meretrices labiis dum ductant eum, maiorem partem
videas valgis saviis.' Cie. do Nat. d. 3, 17, 44. sed ut Storeos nina de diis expliearee
eonviseeret. Itaque insequebatur. de Fato 4, 7. Athenis ι siue coelum, ex quo acutiores etiam putantur Αιιicir erassum Thebis, itaque pingues Thebani et orientes.
9. Rhetoricum usum particulae cernimus in iis quae, interposita alia sententia, continuant orationem interruptam et suspensam: quam rem bene declaravit
Gronovius ad Liv. 2, 12, 2. Quae Goerengius ad Cic. Acad. 1, 12, 45. affert exempla, alieni sunt generis.
Cie. Cati I. 2, 2, 4. utinam ille omnes Meum suas copias eduxisset. Tongilium mihi eduxit, quem amare in praetexta coeperat. - Reliquit quos virosi quanto essem aerei quam ualentes Iquam nobilest Itaque ego itιum exereidum et gaillisanis legioni bus et hoe deIeetu, quem in agro Piceno et gallieo Q. Metrii habuit - magnopere eontem M. Cic. Ae . I, 12, 44. eum Z none - tit accepimus, Arcesilas sibi omne certamen instituit, non pertinaeia aut studio vineendi, ut mihi quidem videtur, sed -- aequitur caussae expositio). - Itaque Areesilas negabat eras
quidquam, quod miri posset. Liv. 2, 12, 2. quum C. Mutatis.
oleaeens nobilis, evi indignum videbatur populum romanum serrvientem, quum sub regibus esset, nulIo bello nee ab hostii s ullis obsessum esse, liberum eumdem populum ab iisdem Druseis obsideri, quorum saepe exereitus fuderit: itaque magno avdaeique aliquo facinore eam indignitatem vindicandam ratus, primo minoponte penetrαre in hostium castra corratituit. D s lired by Cooste
512쪽
10. Huius digressionis et annectendae orationis ge- 'nus maXime occupat parenthesin et ea, quae parenthesis in modum interponuntur. Post ea enim non modo Focabulum igitur, sed etiam itaque restituere solet orationis turbatae continuationem. Cf. Davis. ad Cic. do
Cie. de Amie. I, 2. qtrum saepe metura, tum memini domi tahemimelio sedentem, ut solebat, - in eum sermonem illum ine dere , qui tum fere multis erat in ore. Meministi enta profecto, intice, - - quanta esset hominum veι admiratio via querela. Itaque tum Seaevola quum in eam ipsam mentionem ineidisset
etc. Acad. 2, 31, M. 11. Atque hoc etiam sit in iis, quae speciem prae se ferunt ana coluthiae. Restituitur Orationis tenor, atque per Da ad animum iterum revocatur id, quod interpositis aliis verbis remotum eSt.
Cie. de Fin. 1, 6, 19. diande ibidem homo aetatis, quum illud Oecurreret, at Omnia deorstum e regione ferrentur, et, ut dixi, ad lineam, numquam fore, ut atomus altera alteram posset attingereritaque attulit rem eommeritieiamr deelinara dixit etc. Apodosin videmus in verbia attulit rem e. r sed interposita verba nexuma tulerunt: quare itaque dixit Cicero, quod est quum hoc o eurreret. Manutius et Ernestius alienam esso Censuerunt Pax-tieulam e quae GoerenEilia affert, Prorsus diversa sunt.12. Quam in igitur observamus vim ad expositionis negotium suscipiendum et ad orationem incipiendam, eam grammatici tribuerunt etiam particulae itaque, raritate exemplorum non admoniti, ut de ratione quaererent. Equidem Vero quum respicio ipsos locos, quos illi asserunt, opinionem valde dubiam esse exi-
stimo. Cic. Partit. orat. 7, 23. c. v. Reliquum est igitur, ut d conversa oratione atque mutata. e. P. Est itaque id genus t tum situm in eommulatione verborum. Editio veneta a. 1485. est quidem.
13. Negant pothius et Lindem annus in nolis ad Capt. 3, 1, 8. a Plauto umquam itaque positum esse cum vi explicativa in sententiis, quibus ea, quae aut cedunt, comprehenduntur: quod demonstravimus iaita p. 485. idemque Bothius mirabili argumentatione in notis ad Plaut. Cist. p. 250. docet, itaque ob que co-
513쪽
503 - ITAQUE.pulam, quae ante dictis aliquid addat, non dici posso
pro ita, quoniam caussa rei antecedat, non consequatur eam. Quasi caussa non possit alicui sententiae addi declarationis gratia. At non satis comperium habuis se viri docti videntur usum antiquum Plauti quo ita que etiam pro ita positum Videmus anneXa copula, quae abesse potest.
Plauta Epid. I, I, 77. tantae in te .mpendent ruinae r nisi o DIeis Irmiter, noxi potes subsisterer itaque in te irruunt montes mali. Poen. I, 1, ast inest amoris macuis hiae homini in peet re, sine damno magno quae elui neusiquom potest. Itaque hieseelestus est homo leno Lycus. Pera. I1. hune ego hominem hodie in transennam doetis dueam dolis r itaque hiae insidiae paratae sunt probe. Silah. 2, I, a. Mil. 5, 16. viduam esse eensuir itaque anesua, eonellistria quae erat, diectat mihi. Pere. Φ, 3, 35. neque isto redire his octo possum mensibu3. Itaque his est, quod me detinet, ner tium. Explicari hoc poterit nam his est Ete. Eodem modo Cist. 4, 2, 1. nisi quid mihi opis di dant, disperii, neque unda auxilium expetam habes. Itaque petulantia me animi miseram habet. Matrici expediant numeros et verbum itaque non est visio
14. Scriptores quidam coniungere solebant pari culas itaque ergo: de qua re vide Tom. 2. p. 455. 15. Livius composuit voeabula tum itaque, ubi meliores scriptores alterum utrum Omisissent. Liv. 22, 24, 8. tum itaque ut exiguum spatii vallum a vallo aberat, - equitatus - late caedem fugamque hostium palαι- rum feeit.
16. Collocantur verba itaque -- quoque, ut dicatur aliud quid pariter essici aut consequi.
Curi. 4, 6, 22. oppidani ad pristinum fast tum moenium novum exstruxere munimentum: sed ne id quidem turres aggera impositas poterat aequare. Itaque interiora quoque urbis infesta
telis erant. Quintil. d, IR 14. vide p. 504.
17. Quemadmodum sic adeo dicebatur, de quo
Tom. 1. P. 146. expositum est, etiam componebantur ve ha itaque adeo, quae reddas una εο eben, καὶ ουτως γε.Plaut. Men. 5, 1, 14. non tu seia muἰier, Hecubam quapropter eanem Graii esse praedieabant 7 mv. Non equidem aeso. ME. Duiligoo by Corale
514쪽
Quis idem Delabat meuba quod tu nune Deia r omnia mala ingerebat, quemquem aspexerat. Itaque adeo iure coepta appellari est eanis. Fragm. apud Gell. 3, 3. itaque adeo iam oppletum est oppidum solariis. Terent. Ilec. 2, 1, 3. itaque adeo uno
animo omnes foerus oderunt nurus.
18. Notanda est etiam sorma orationis, in qua praemisso iιaque expositio rei sit per particulas quum,
Liv. 22, 16, 1. itaque quum per Casilinum evadere non possetete. Iustin. 36, 1, 4. itaque quum et Parthorum et Elymae rem - auxiliis iuvaretur ete. 22, 8, 8. quum itaque in eastra fugisset etc. Varro de Re e. I, 2, 12. itaque dum id nobiscum una uidelitis etc. Pliaede. I, 27, 7. itaque aurum dum euat odit eis. o Varro de Re r. 1, 2, 2. itaque si ita est, ut annuis, morere
19. Multum est a grammatieis de positura particulae disputatum. Vide Zumptii Gramm. 357. p. 322.
Boelticneri Lexic. Tacit. p. 237. Equidem ea tantum eX ponam, quae ipse inveni. Atque Cicero et Caesar semper posueruut particulum in initio enuntiationis. Nam quod in Pariit. orat. 7, 23. legitur est itaque, dubia est scriptura alias ob caussas, ut iam monui. In Ρhil. 7, 3, 8. itaque ego ille, qui semper pacta sector fui cuique pax, PraeAertam ciuitis, quamquiam Omnibus bonis, tamen inprimis Dil optabilis: Omne enim curriculum industriue nostrae in foro, in curia, in amicorum ρericulis ρropulsandis Eliabor aliam est: hinc honores iamplissimos . hinc mediocrea ves, hinc clignitatem, si quam habemus, co equuli 3Π-ιδ: ego itaque pacis, ut ita dicum, alumnus etc. Hio itaque vicem praestaret verbi igitur in oratione post parenthesin restituenda.
At codex vaticanus habet igitur: quod Orellius ne memoravit quidem. Atque ita scripsit Ciceror sed librarii. qui vocabulum itaque supra dictum hic iterum esse ponendum existimaverant, idem substituerunt. Livii tem-Pore, primaria significalione oblitterata, et particula Pro igitur accepta, scriptores haud contemnendi eam secundo loco vel tertio ponere consueveru ut. CL Bosellii Praef. in Antholog. graec. Tom. 4. P. 5.
515쪽
obsequaopse meo, ει ita Deeret, ad omnes res ab teretur. Pr Dei itaque per Laterensem internuntium. Αeute sensit Ernestiua, quam incommodum aut absonum esset itaque, quod nemo explieuit i coniecit ille igitur pro eique. Epistola haec est non magna arte, sed negligenter composita, in qua nec antee dens ita, uti Erneatio videbatur, ossensionem habet, nec haheret duplex que . quod Orellio displicuit. Persuasum mihi est, Plancum aeripsisset pro ei utique per Laterensem intemnuntium. ur Cie. ad Att. IR II. Romam utique statim. 12, 4I.
Me quidem utique perscies. Apud Livium 8, 13, 17. Sigonii
emendatio etiam quorumdam codicum testimonio confirmaturret vestram utique de iis curam quam primum absolvi, et illorum animos - seu poena seu benescio praeoeeupari oportet. Vulgo . itaque.. Liv. 34, M, s. versis itaque lubito voluntatibus. 32, 16, et.
intra paveos itaque dies - repleta omni rerum evis eunt castra.
R Iz, 8. non negatur itaque tantum de eaptiuis. Φ, 54, 6. pro ingenti itaque vietoria id Dit plebi. 3, 20, 4. Curi. 7, 10, T.
quaero itaque, an uisere velitis non inimiet mihi 7 Hanc unteum esse Iocum, in quo Curtiua ita loquutua sit, observavit D. Nent. Ernesti. Sueton. Aug. 10. 25. et saepe alias. Quintil. I,
1, 14. 5, 10, 17. 6, 3, 28. 8. Pro. 16. 10, Φ, 3. II, I, 81. II, 1,
63. Iustin. II, I 2, s. et saepe. Horati Epist. 1, 1, 10. Dubitari tamen potest de hae collocationer nam librarii saepe, ut orationi nexum adderent, inopportuno I o interposuerunt itaque. Vide Drahe . ad Liv. 6, II, 8. Plin. uiut. n. 18, 6, 8, 2. omnibus sententiis absolutus itaque eat. Apud Quintilianum 12, 10, 62. eorrupta legi verba omnea eritici consentiunti Scribendum mihi videtur: hie iram, hiemiserieordiam inspirabit, hie iudieis Idem appestabit et flebit. Et per omnes Ufeetus traetatua hie utique illum' sequetur, nec reri desiderabiti Cons. Cic. p. Flam. 42, 106.
20. Non pauci inveniuntiar loci, in quibus haec
particula duabus enuntiationibus proximis est praefixa, sive ita diversa sententia, sive in simili conclusione. Nullam veteribus praebuit haec repetitio offensionem, neque ubi seu in eadem sententia positum erat. Critici autem nostri de vitio cogitare solent.
Cic. de Fin. 2, 10, 32. itaque in Me eodem pereat Hieron mus. At ille pellit, qui permuleet sensum voluptate. Rague leurus semper hoe tititur ete. de Orat. I, 28. male disputat Heindori. ad libr. de Nati deor. p. M. Diuiligos by OOste
516쪽
II ei. Pal. 2. 20, 2. itaque, quum ita eiullas Italisa dataenet ole. CL Misceli. Observ. Tom. 8. P. 44.
φ) A librariis cum hac voce saepe sunt commula lautique. Vid. Plaut. Mil. 3, 1, 195. I rahen b. ad Liv. 7, 28, 3. 8, 13, 7. atque. Idem ad 5, 21, 17. ita. Heu- sing. et alii ad Cic. de Ostr. 1, 2. 6. 3, 2. 3. Dra ken b. ad Liv. 21, 53, 7. igitur. Zumpi. ad Quintil. 8, 4, 12. Addidere itaque saepe nectendae orationis caussa. Vid. Drahen b. ad Liv. 27, 23, 7.
In novis illis vocabulis, quae postrema latinita is
aetas consormavit, erant quaedam cum adverbio tenus composita. Dicebant enim adeotenus et itatenus.
Claudianus Mamertus, acriptor saecuIi Chriatianoruua quarti,do Statu aniniae 2, 10. II.) duoque ista statenus uniuntur, ut sint et negotio et sensu et uerbo indiscriminalia. ubi vide Barth. 2, 13. sana quippe catholicae filia doetrina uatenus intersito gradu ab imis ad media, a mediis ad eumma conscendit, tit , in tertium eoelum Pauli pedissequos rapiat.
Quo modo ITEM ex ea stirpe, cui se, ita, idem assignavimus, prognatum sit . iam p. 467, expositum est. Syllaba tem enim accusativi est forma in terminationem adverbii adhibita: de qua Tom. 1. p. 559. dixi. Reddi potest eius vis per voculam eben, ut item significet eben sor sicuti avtεm est diagegen eben. Quae Lischius in Iahnii Annal. Tom. 1 L p. 26. disseruit, ut demonstra-Tet hac syllaba superlativum pronominis significari, ea ne specie quidem veritatis sallere possunt.
Caninius et Petruo Nunnesius item opinabantur per transp-aitionem Iitterarum laetum esse ex λι. Gerh. Vosaias vel ab ita derivandum putabat, vel ortum ex itidem per sIncopem rquam sententiam rursus, tamquam nounm, proposuit IIartun-giua de Particui. graec. Tom. I. p. 157. mo ueriter perstringens, quasi hanc originationem nescivissem et tem eum demin cite commiscuissem. At meam gententiam Etiamnunc pro-ho. Nam syllabae tem Et dem unius sunt generia et rationis,
517쪽
dum etiam in graeca lingua τε et δὲ communem habent natu Tam demonstrativam. Nemo non videt Eontractione non opus esse in iis, quae ipsa habent formam expIieitum. Vide ITIDEM.
nem quum sit correlativum vocabulum. alteram relutionis partem vel ex adverso oppositam sibi habet, vel eam cogitatione substitui iubet. Significat eodem modo. Num quod cum Donato alii grammatici multi dixerunt, esse similiaer, id non quadrat omnino. Quae enim similiter fiunt, non semper sunt eodem motis. Neque vero id Obssurum est, quo differt vocabulumitu. u librariis et a grammaticis saepe cum item commutatum. Qua de re disputavit Hermannus in Comment. de Benlleio p. 15. inquiens: Gita significat eo modo, item autem eodem modo. Vnde similia quum comparantur, recte dicitur Dem, non etiam ubi exemplum affertur, comprehensum iam iis, quibus quia comprehensum est, est etiam simile. Cui rei significandae ilia aptum est. Discrimen vero, quod Bent letus non satis considerasse visus est, non in ipsis vocabulis erat silum, sed tu sorma componeudarum sententiarum. Nemo enim reprehendet oum, qui dixerit: hic malas scribit fabulas: itemque Phasma scripsit. Non potest enim item poni in exemplo explicationis caussa adiiciendo. sed potest una aliqua res cum toto genere aequiparari. atque dicit hic ut malas scripsit subulas, item scripsit Phasma. Disserunt igitur illa vocabula ea ratione . qua is et idem: ita definit mc dum, item indicat unum esse eum modum, nec similia comparat, sed
aequalia, unitatem conditionis vel modi significans. Quare saepe gradu distinguuntur ad constituendam aequali talem rerum, et quae alias ita, ut dictum est, fieri. alias narrantur seri item, ut dictum est.
1. Ex altera parte collocantur relativa ut, quemadmodum, sicuti. si Ve ea praecedunt, sive Sequuntu et pronomen relativum. Varro de Ling. L. 8, 38. I, 59.) dei et perui nomina quod
non item ut libera nostra transeunt, eadem eat caussa. Dici
poterat non ita uir illud autem signi at Hehi avs dierelae
Plaut. Amph. 3, 3, 5. proinde heri ut sint, ipse servus item ait. Cie. Acad. 2, 13, 42. tit enim de sensibus hesterno sermone vidistis. item Desunt de reliquis. de Leg. 2, 5, 1I. ergo Q Πια
518쪽
diuisa mens summa lex At, item, quum in homine est, perfeci est in mente sapientia. Verr. 4, 132. Nam ut ante demonstrabant, quid ubique esset, item nunc, quid undique ablatum sit, ostendunt. Librarii vocabulum ite saepe nautarunt in ita, nec Potest gen per urgumento sententiae demonstrari, utrum
praestet. Ita disserunt libri in Cic. Tusc. 5, 3, 9. nec reprehendi poterit ipsum ita. Neque aliter do Fin. 3, 14, 38. et
Plaut. I scud. 3, 2, 2 l. non ego item eoenam eondio, ut alii eo-qui. Curc. 4, 2, 13. item genus est lenonium inter homines ut museae culices pedesque pulicesque. Capt. 4, 2, 104. quia enim item asperae sunt, ut tuum vietum autumabas esse. Codices tres ita, quod ipsum non Iliali in . Vurro do Ling. L. 5, T. 6, 53. et sie eomposititia alia item, ut declinata multa. Cic. Orat. 60, 202. ita sit, ut non item in oratione, ut in versu, numerus exstet. . de In v. 2, 14, 165. quae omnia item, uti eontraria rerum bonarum, in rebus vitandis reponemus. err. 4, 9, 21. fecisti item, uti praedones solent. Sallust. Ilig. 47, 4. Plaut. Capt. Prol. 55. non pertraetate facta est, neque item ut
Cic. in Verr. 2, 22, 54. ita caussa componitur, ut item pala stritae bidenses peterent ab Epicrate hereditatem, quemadmodum palaestritae syracusani ab Heraclis petissent. Cie. de Orat. I, 26, II 8. nullae enim lites neque eontrouersiae sunt, quae eogant homines sicia in foro non bonoa oratores, item in theatro aetores malos D meti. Cl. Heusingeri observat.
Plaut. Amph. 2, 1, prognotum patre eodem, . . guo ego sum, forma sate uem , qua ego Anm. Curc. 2, 3, 54. responda miai pauci inrbis atque adeo Ideliter, quod sibi est, item sibi esse magnam argenti inopiam.
2. His vocabulis, quae particulae item respondent, annumerari potest quasi: nec improbabilis esset usus vocabuli quam, si exempla comprobarent usum: sed adhuc desunt. Quod vero Anton. Schorus in Phrasibus negaverat, item post se habere etiam ac et atque, Schwarietius iis exemplis demonstratum ivit, quae iam Hadrianus Cardinalis attulerat. ' At sunt ea maximam partem alieni generis. Quae . rem confirment, pauca
inveniuntur. Plaut. Poen. I, 2, 31. soror, zogita, amabo, item nos porhiberi, quasi salsa muriatim esse autumantur sine omni lepore et sine
519쪽
suavitate, nisi multa squa usque eι diu maereantur. Rud. 3, 4, 27. quasi murteta iuncis, item ego vos virgis ineumvinetam. Do loeo dubio Livii 39, 19, 5. Iongum est lite disputare. Ut quam post item positum compararent, asserebant Cie. ad Att. 14, 12. Sed ibi nunc omnes critici interpunetionem mutaverunt, et cum GronDVio scripserunt quamquam. Varro do Ling. L. 9, 4. 10, 74. analogiae non stem ea dos nienda , quae dirigitur ad natur- verborum, atque illa, quae
ad usum loquendi. Non liue pertinent loci 8, M. I, M. quam
in utraque denique re seindere emantur analogiam et quom in dissimili re similia voeabula quaerunt, et quom item ea, quae metimur, atque ea, quae numeramus, diei putant oportere.
Varr. de Re r. 2, 7, 15. num in ita atque eat et: sicuti apud Cie. ad Att. 2, 24. quare ut Numenis mandavi, ieeum ut age ret, item atque eo, si potest, aerius te rogo, ut pι ne ad nos advoles. De Plaut. Rud. 4, 3, 7I. vid. n. z.
3. In comparatione rerum item significat aequalitatem vel similitudinem conditionis: nam ipso hoc vocabulo non distiuguitur, utrum aequalitas omnes rei partes, aualiquot comprehendat.
Plant. Capt. I, 1, 12. quasi quom ealetur, eo hleae in oecullo latent, suo sibi succo vivunt, ros si non eadit: item parasiti r bus priuatia latent in oeetiuo, miseri vietitant aueeo suo. Plaut. Bacch. 4, 9, 28. vinctus sum, sed dolis exemit item re ille seruauit dolis.
4. ld, cui aliquid ac lorandum est, saepissime
exprimitur verbis , quae antecessis , atque ad ea respicit item: saepe etiam omittitur altera pars comparationis, ubi, quod conseramus, eX ipsa sententia intelligitur. Tum item est Pariter, et Prope accedit ad signia sicationem particularum quoque et etiam. Vide n. 12.
Caes. B. gaIl. I, 36. Ariovistus respondit, itia esse belli, ut, qui vidissent, iis quos vitanent, quemadmodum inuent imperarent r item populum romanum vietis non ad alterius praeseriptum, sed ad suum arbitrium imperare consuesse. I, M. Plaut. Rud. 4, 3, M. hune meum esse diso. Tu. Et ego item esse aio meum. Plaut. Amph. 5, 2, 5. Alcumenae usuram eo poris evi et eoneubitu grauidam Dei Ilio. Tu grauidam item Deisti. l. e. item ut ego. Edit. Parm. etiam. As. 2, 2, 108. LE. Quamo uequo animo patitori M. Patitor tu item. Cie. in Diuitii seu ny Corale
520쪽
Vore. 4, 19, 41. litteras mutuntur isti a patre vehementes, ab amisis item. ad Fam. 9, 13, 2. qui est item Calenus, Leptae nostri familiarissimus. de Fin. 5, 28, M. ut stem sapiens fuerit. Sallust. Cat. 42, 3. ex eo numero eomplures Q. Metellus Ceser praetor ex senati consulto, caussa eo ita, ire vincula coniseerutritem in ulteriore Gallia C. Murena. 51, 36. potest alio tempore , alio consule, cui item exereitus in manu sit, falsum aliquid pro υμο credi. Terent. Andr. I, 1, 62. item alio die quaerebam. '
5. Quemadmodum ιία ut, ει cui in prima parte sententiae collocari sole ut vide p. 470.), etiam ut, hoc est ebeu εο te, componuntur. Vt item coniunxi Plautus sequente Pariter.
Plaut. Rud. 2, 4, 4. aecipiam hospitio, si mox venis, item tit Delam. Ciat. I, 2, 21. eamdem puella M peperit, quam a meaeeeperat, sine obstetrieis opera e ' sine doloribus, item tit aliae pariunt, quae malum quσerunt sibi. Capt. 5, 4, 11. Men. 1, 7, 49. Poen. I, I, IS. Pseud. 3, 2, 79. quia sorbitione faciam ego te hodie mea, item ut Medea Peliam eoneoxit senem. Terenti IIeaut. 3, I, 8. item ut Dium meum amico atque aequali suo indeo inseruire et socium esse in negotiis, nos quoque senes est aequum senibus obsequi. 5, 4, 12. non , si ex capite sis mesinatua, item ut aiunt Minervam esse eae Iove, ea eatissa magis patiar. Quae malo explicuit Erit Eius ad Sallusti Cat. 27, 2. Phorm. 2, 3, 66. . Plaut. Asin. Prol. 14. ut vos item alias, pariter nunc Mara iuvet.
6. I prie componilur item cum nomine Omnia, sicut pariter, et cum Dominibus celera, reliqua.
Cie. de Orat. 3, 46, 181. hoe in omnibus item partibus orati nis evenit. Cie. do orat. 2, 27, 118. et item de eeteris rebus eiusdem generis.
7. opponuntur duae res similes aut idem facientes aut ad unam rem relatae, et per item aequantur: veluti ego item feci est ex altera parte ego quoque idem feci. Additur etiam contra, quod est eX altera parte eo utraria. Vide Tom. 2. p. 122.
Plaut. Pers. 1, I, 48. quaere tamen: ego item sedulo, si quiderit, faciam ut seias. Aul. 3, 2, 17. volo seire, sinas an non sinas nos doquere hie eomam Z E . Volo seire item ego meae domi