장음표시 사용
531쪽
Plaut. Rud. 2, 7, 20. eho, an te poenitet, is mari quod eIavἰ, ni hie in terra iterum eluam Vide quae de loco Sueton. Λug. 16. modo dixi.
4. Haud raro componuntur verba Rerum et idem in
una sententia. Cic. de Leg. 2, 18, 41. vd. n. I. do Lege Man. 24, 69. vd. n. 5. Quintil. 1l, I, 77. aeeidit etiam nonnumquam eadem
caussa, de qua pronuntιarit, cognoscatque iterum.
5. Collocantur verba iterum nunc, iterum iam, ubi Germani sech einmul ietat, wiederhoit ieci diciant. Numquam iterum reddi potest niemuti iEder, sed iu-telligitur, non altera vice.
Plauti Most. 3, 1, 146. eeee autem iterum nunc quid ego dieamneseior iterum iam ad unum maeum me suetus ferunt. Epid. 3, 2, I 8. vd. I. Salinat. Cat. 52, 33. ignoseite Cethegi adulescentiae, nisi iterum iam patriae bellum feeit. Codices aliquotomistunt iamr itemque Cortius et Κrtigina, qui caussam asserthanet quum de sola facinoris rupetitione, non do enumerati ne agatur, plane ubsonam esse iam partieulam. Mihi vero necessaria videtur haec Particular num primo facinori nunc laeto ignoscendum esse dicit SaIIustius. Plaut. Rud. 5, 3, 60. numquam hercle iterum defraudabis me quidem post hunc diem. Apud Cic. de Orat. 3, 41, 166. poetarneque me patiar iterum ad unum seopulum et telum elassem Aehλvum offendere. Cie. de Leg. Man. 24, 69. quum tantam muItitudinem eum tanto studio adesse videamus alii videmus quantam nune iterum in eodem homine praeficiendo videmus, quid esι, quod aut de re aut de persciendi facultate dubitemus 2 Plurimi libri non iterum. Miror, recentissimum interpretem comprobasse hane sententiam: si tanta multitudo, ut videmus, tanto studio adest, quantam nunc iterum in eodem homine praesciendo ad esse videmus, quid est, quod etc. nec sensisse, quam inepto Cieero loquutus esset: quum tantam multitudinem nune videmus, quantum nunc iterum Videmus, nec animadvertisse prima in parte sententiae recte se habere coniunctivum Oide mus. Cohaerent vocabula iterum in eodem homine secundum eum modum, quem n. 4. exposui, et scripsit Cicero r quantam non iterum in eodem homine praestetendo vidimus. i. e. Uie gro iste aie bei einer Ulade rhoIten Emernung nicti gesinen hMen. Atque ita codices non pauci.
6. Sed duplex exsistit ratio. Nam quod iterum sit,
532쪽
aut in rebus bis saetis alterum est et habet ante sosemel, ita ut eamdem rem item alio tempore factam videamus , aut intelligitur secundum, cui praecedit Priamum. in illo eamdem rem repeti conspicimus, in hoc duas res per temporis intervallum dispositas, sed item apparentes. Alterum illud dicimus cum et eicen male, alterum crueilens. Vbi εemel dicitur, plerumque praecedit bis.
Cie. in Verr. 3, 77, 179. plod id frasmeptum improbissime per
triennium partum non semel sed bis, neque uno sed duobus pretiis unum et idem frumentum vendidisti: gemel eivitatibus, IIS XV in medimnum: iterum popula romano, a quo IIS XXI. in medimno pro eodem illo frumento abstulisti. In his non diversia tua pretii, sed idem frumentum consideratur. 5, 72, 185. cuius sim viserum sanctissimum Segestae, bis opud Segestanos conse-eratum , semet ipsorum religione, iterum P. Afrieani vietoris. tollendum apportandumque curauit. P. Domo 52, 134. Liv. I,
19, 3. Curti G, 4, 10. Plaut. Mil. 2, 3, 26. primumdum, si falso insimulas Philoe
masium, hoc perieriar uerum, si id tertim est, tu et eustos a ditus perieris. CL II, 1. Corn. Cim. 2, 2. primum imperator opud flumen Strymona magnus eopias Thracum fugauit Idem uerum apud Mycalen Cypriorum et Phoenicum dueentarum nauium elassem deuictam evit.
T. Haec nomina εemel iterum coniunguntur per copulativas atque, et, que, et per disiunctivas Gut, Ge. His formulis exprimitur rem plus semel esse factam. Apud comicos nulla exstant huius generis exempla.
Cic. p. Cluent. II, M. cognostate seno ita reum eitatum esse . illum, ut, re semel atque iterum praeiudieata, eondemnatus in iudieium venerit. Caes. B. gall. 1, 31. eum his Aeduos eorumque clientes semel atque iterum eontendisse. Columell. 12, 52, 14.
Cie. de Div. I, 25, M. quod semet ille iterumque neglexit. Cic. Brut. 90, 308. Piso saepe disebat: minue saepe Pomponius , raro Carbo, semel aut iterum Philippus. Colgna 8, 2. semel iterumve satis est admoto ferramento
8. Id vero, quod secundum fit, post se habere potest tertium. Itaque etiam verba Drimum, iterum, teΓ-tium sive tertio constituunt ordinem rerum. Si quis
533쪽
autem seriptor praemisso εemel post iterum etiam se elum addidit, semel dixit pro primum, posterioris aetatis more. ubi non distincte numeratur, possunt etiam alia nomina sequi. Suetonius tres locos epistolarum Augusti refert praemissis verbis et iterum, et rurεus, Aug. 76.
Cie. p. Deiot. 5, 14. ille Ephesum ad eum - petuniam misit r ille iterum, ille tertio auetionibus factis pecuniam dedit. Cie. de Inu. I, 39, zi. ae primo quidem deeipi incommodum est, iterum stultum, tertio turpe. Cornel. IIann. R I. quem ipse primum apud Rhodanum, iterum apud Padum, tertio apud Trebiam fugaverat. Quintil. II, 3, 36. Vellei. Pal. 2, 38, 3. immane bellicae ciuitatis argumentum. quod semel sub regibus, iterum hoc T. Manlio eonsule, tertium Augusto principe -- Ianus Geminus elausus dedit.
9. Componuntur vocabula iterum ac sive atque lemtium, iterum et tertium sera tertio. iterum tertiumque. Formulae sunt ad indicandam rem saepe factam.
Cie. de Div. 2, 59. quid est tam ineertum, quum talorum iactus' tamen nemo est, quin saepe laetans, venerium iacuit at quando, nonnumquam etiam astrum ac tertium. P. ROM. Am. 22, iterum ad tertio nominavi. Liv. 25, 16, 3. iterum ae tertium xenisse tradunt. min. Diat. n. 18, 16, 43. Plin. Epist. 10, 97, 3-eomentes iterum ac tertio interrogavi.
Varro de Re r. 1, 18, 8. fecerunt si in sariendo iterum et ter uo. Quintil. 7, I, 27. ii iterum et tertium, et dum nihil alereliqui. lCess. 4, 1, 5. ganguis mittendus est, et si nihilominus ex κω processit, iterum tertioque et quotidie paulitum aliquissi I, 2. p. 408. ΡIin. Histi n. 36, 19, 30. eoquuntur uarie ab aliis a rvm tertioque in mella. 14, 22, ire. idque iterum tertiumque. Plin. Hist. nat. 27, 9, M. illinitur enim usque dum rudores
eu etr iterumque et tertio ita ne avdor abluatur.
10. Componitur cum iterum non raro vocabulum εaepius: quo modo Graeci αυθίς τε καὶ πολλακις. Vid.
Pricae. ad Apulei. Met. p. 247.
Cic. ad Fam. 13. 42, 4. id ut re experiatur, iterum et savius te rogo. p. Lege Man. II, 30. testis est iterum et saepius It lia. Liv. 3, 57, 4. in ille uerum ae saepius proo et etc. Sue
534쪽
Cle. p. Font. 8, 16. equites frumentum . peeuniam gemel arguaiterum ae saepius insitissimi dare eoaeti sunt.
11. Arnobius, scriptor africanus saeculi quarti, novo modo, sed haud probabili, iterurn coniunxit cum exclamatione O, ut videtur, ad ea, quae ante dixerat, respiciens. Significat igitur nomen iterum Pronuntiandum.
Advers. Gentes 1. p. 16, 35. quid dicitis, o iterum' Antecedunt verba quid dicitis, O purorati Z 5. p. 98, 10. dicile, o iterum. Antea legitur quid dicitia, o gentes Sio saepe scripsit O isti. Vide Elmen horsi. p. 23. II. 1. Ilerum quum proprie signis caret idem rumεus, facile fieri poterat, ut notio eiusdem rei omitteretur, atque particula inde a Livii tempore usurparetur de ro vel altera vice iacta, vel ex altera parte item sactat quo quidem non dicitur eamdem rem osse factam, sed alteram eodem vel simili modo. Id igitur est, quod
graecum in . Neque vero perversum usum cum Nolle-
Dio in his agnoscemus, sed novum et ex primitiva significatione vocabuli profectum. At non dici potest propicissim, veluti ego iterum tibi grati abor: quod merito Vorstius inter suspecta et falsa retulit c. 18. p. 165. Cf. Cellar. Antibarb. p. 171. Cur. post. p. 339.
Liv. 21, 18, 14. quum is iterum sinu egraso bellum dare dixi
set. h. e. ut antea sinum ex toga fecerat, item nunc si messiidit. Non enim iterum est eum dixisset coniungendum. Iustin. 21, 4, 6. hoc consilio praeventus, iterum servitia conetral statutaque rursus caedium die, quum denuo se proditum videre timens iudictum, munitum quoddam castellum - oeeupae. Uigvidontur omnia illa repetitionia vocabula idem valere. Sed iterum est rursus idem regens ad occupandam dominationem concitando scrvitia. Taeit. Ann. 12, 61. pares iterum aetusandi eaussas esse. i. e.
in Agrippina. In Caes. Beli. gall. I, 44. recto legitur sie item. Fide p. 523. Pompon. Mela 3, R I. primumque omnis est i via , deinde ob immanitatem habitantium ineuita. - ν asta deinde iterum loca belluae infestant. Quod Iac. Martinns, ut roseri Voratius, seripsit: deambulatio est eaussa sanitatis et iterum εanitas est eaussa deambulationis i id aeribi debebat i et irem. vid. p. 5I6. Nam id, quod supra p. 52T. e Plauti Mil. 2, 3, 27. attulimus, divorsum est: duae nominantur eiusdem argumenti caussae.
535쪽
2. Ex eadem ratione iterum poterat adhiberi, ubi
roversio ad rem iam actam erat significanda. Ita tactum est, ut poetae et recentiores scriptores eo sensu dicerent, quo Germani loquuntur noch einmul et wieder, inie-ὰerhoit, et cum verbis retro eundi, retro vocandi, quasi rursus esset, coniungerent. Paullus in Digest. 2, 13, T. 1. haec oox iterum duas res aigniscuer alteram qua demonstratur te us secundum , quod Graeci δευτερον dicunt: alteram, quae αα λδEquentia quoque tem-
Porta Pertinet, quae graece dicitur παλιν. Ouod ita acc*itur, quoties Uus erit: nam Potest feri, ne his editum sibi rutiOhem quis perdiderit. ut perbum iterum pro saepius accipistur. Ita ponebatur pro plus senis. Cf. IIei neccium iu Brisson. do Verb. Signi f. p. 667.
Iustin. 5, 6, 6. ex qua colluvione hominum domini antea Gm eIae eonseripto exereitu vix libertatem tuebantur. Iterum tamen fortunam maris experiundam decernunt. in quibus verbis Nollenius bene observavit mittatiori erra antiquioria usus, nee Doederiti ius eum poterut ita defendere, ut opponi direret domina tionem per bellum peloponnesiueum semel perditam. Iterum est item ut uulea iam conati erunt.
Iterum iste Romam se retulit, dixit Cicero p. Flaeeo 2I, M. do seeundo reditui sed Virgil. Ge. 4, - . quis et me, inquit. miseram et te perdidit Orphev I quis tantus furor I En iterum
erudiata retro fata voeant. Tibull. 2. 6, 2. tibi puer, quaeso, tua qui serua otia liquit atque iterum erronem sub tua signa -- ea. vhi Voasius mirum in modum subulatur. Ovid. Art. a. M. nee quae praeteriit iterum remeabitur unda. Virgil. Reu. Retra. iterum ad tarda reverti corpora. Fd. Dulier. et Drahenti.
ad Liv. Epiti 14. Eritri ad Sallust. Cat. 18, s. Iustinua non raro utitue voeabula iterator 2, 4, 3. 5, 9, 14.
II, 7, II. Ib, 2, 6. 16, 3, T. 3. Haec vero notio augetur duplicatione vocabuli, et dieitur iterum atque iterum, iterum iterumque, de re saepius repetunda, aut de ea, quae in una repetitione non acquiescit . utuntur hac dictione poetae et cum iis
recentiores scriptores Pro Savissime: sed inepta nostris
programmatariis hodie placet formula in pronuntiandis
votis: iterum atque iterum rvo.
Norat. Sat. I, 10, M. Mee ego Iudo, quae neque in aede m-nent certantia iudice Tarpa, nee redeant iterum atque iterum Ueetanda theatris. Virgil. Aen. 2, 769. maestusque Creusam
536쪽
nequidquam lageminans aterramque iterumque voeari. 3, 4ω repetens iterumque stertimque monebo. Marties. 2, 14, 13. nam thermis iterum etinetis iterumque lavatur. Plin. Pan. 28,6. quanto maiorem infantium turbam iterum atque iterum eidebis incidi. 9, I. ille nos instituit et induxit, ut te iterum iterumque eoneum habere eupiamus. Flor. 2, R IS. et iterum iterumque ma conem repetere illam uoeem iubebant.
φὶ De commutatione verborum item et uerum diximus p. 523. Sed et inierim commutabatur. vd. Dra-kenh. ad Liv. 10, 18, 1.
Gesuerus, nescio quo auctore, refert in se habere duplex item, ut reduplicatio augeat signis ii nem. FOrcellinus cum ceteris ex ita et dem compositum censete in quo analosiam sequitur verborum
incido. Sed vocabulo item poterat addi 'dem: ' unda fiebat ilemdem, et dicebatur iterim ut quaai pro Wiamai eudem pro eumdem in inscriptione apud Uru- tertim 607, 1. scribendi est compendium in et iliaemi
uti aruisto ex ante, beni. olus. Ex hac autem compositione evadit aucta significatio, et ilem dissert abi Ωι-dem, uti Germanorum aus dieselbe I De et ait febenaiaserae mise. Quae etiamsi in sermonibus saepe non accurate distinguuntur, tamen sunt Partes quaedam significationis, quae non ad voculum itidem allinent, nec Potest item pro contracta forma verbi itidem
haberi. . . In codicibus seriplis saeps legitur Midem , quod non mirabitur, qui in inscriptionibun it, Deid et alia huius generis invenit.
1. Componitur itidem, quod correlativmn est, cum iis vocabulis, quae cum item coniungi solent: ut, quasi. Cf. p. 512. Sensus est: eodem prorsus modΟ ut, eben, εο - sole. Comicorum in sermonibus saepe
Plaut. Amph. 2, 2, 79. quia salutare advenientem me solebas antidhae, appellare itidem ut pudicae suos viros, quae sunt, st
lant. 3, 4, 9. ut Dium bonum patri esse oportet, itidem ego sum patri. Capt. II. Cure. 3, M. Truc. 4, 2, 36. Terent.
537쪽
Εun. 2, 3, M. atque eas itidem fallam, ut ab illis fallimux ZI, 2, 13. Uee. I, 4, 26. Lucret. 3, 10. tuisque ex, ineIute,
ehartis, foriferis ut apes in saltibus omnia limant, omnia nos itidem depaseimur aurea dieta. Terent. IIec. 2, 2, s. ut oeni, itidem incertum amisti. i. e. ut lacertus veni. Plaut. As. 1, δ, 26. quasi piscis, itidem ea amator lenae. Capt. 2, Φ, z. quaal patriens pueris aut monedulae, civi anates, aut coturnices dantur, quicum lusitent, itidem mi haee advenient; upupa, γέ me delaetem, data est. Musi. I, 3, 120. Rud. 3, 2,
46. 4, 3, 69. J i2. Coniunguntur itidem nt, etiam praecedente ita, Ileonasticam in formam, sed graviorem vim in se ha-ent atque simplex ut.
Plaut. Cura. 5, 3, 12. atque ita te nervo torquebo, itidem uti' eato pultae solent.' . Plaut. Aul. 2, 2, M. aetatem tuam) seio esse gmndem, ἐιμdem ut pecuniam. Cupt. Prol. 44. itidem ut saepsi iam in mul tia loria plus insciens quis fecit, quam prudens bo'L
' V Sed haec aequatio potest una ni parte institui, ει ι iidem absolute poni: quod sit omissa altera part
eomparationis. Ex sententia enim universa' colligimu iid, quo particula spectat. Interdum nucesse crit fiscsupplementum mente Substituere.
Terenti Eun. 2, 2, 3. conveni hodie adveniens quemdam mes. Ioei atque ordinis hominem haut impurumi, itidem patria qui rabligurrierat bona. i. e. ut ego. a
4. Hoc modo itidem cum verbis componitur, ut exprimatur rem seri aut sactam esse eodem modo, quo antea vel ab aliis facta erat. Interdum nihil aliud significat quam Pariter vel una.
Plaut. Bacch. 3, 3, 6. Dei ego istaec itidem in adolescentia.. Ameh. I, I, 286. nimia similist mihi. Itidem habet petasum Moestitum. Asin. 1, 3, 67. itidem hie oud nos. Λul. 2, 9, s. fugiam intro, ne quid hic turbae sat itidem. Capt. 3, 4, γλuerum si quid metuis a me, iube me vinciri: Dolo, dum istis itidem vineiatur. Terent. Phorm. 2, 3, 50. itidem tu faee. Re. Partit. orat. 22, 77. temperantia autem in suas itidem res et in commvnes distributa est. intelligo, ut prudentia ante dicta. Quintil. 5, 10, 60. qui seruus est ei manumittatur, si libertianus, non itidem audietus. Ita correxit Rogiua codicum scriptu-Diuiligoo by Corale
538쪽
ratu idem, quod Franelus et Spald inglus in hem mutandum existimabant, idquo Zumptius in textum recepit: sed Bon-nellius in Lox. p. 46l. monuit, non sitimo a codicibus discedendum. Freundius autem in Iahnii Nov. Ann. Tom. 13. p. 282. haec verba arbitratur absurdam sententiam in so habere r servum seri manumissione libertinum, non addictum rnam libertino opponi addictum, ut qui recepta libertate ingon uua stat. Tamen ii Ia, quae in codicibus Ieguntur, verba eiimdem sonsum, quom Freundius desiderat, exhibent. Non idem enim, quod pro non item recte dicitur, addictum oppo-uit non libertino , sed Ser D. Cic. do Leg. 1, 10, 30. ea, quae movent sensus, uidem mo
Plaut. Stich. 4, 1, 16. si res lassa labat, itidem amisi colla
5. Duobus nominibus per copulativas particulas iunctis additur itidem, ut aequalitas conditionis utriusque eX primatur. Nos unis eben so.
Plaut. Itud. Prol. Id. illa autem uirgo atque altera itidemanetllula de navi timidae desiluerunt in aeapham.
6. Cum pronomine idem saepe in una sententia consociatur, Saepe gravitatis caussa.
Terent. Andri 3, 4, 20. atque eadem haeo, quae tibi dixi, d eam itidem illi. Cie. de Leg. 2, 3, 8. quia nune uidem ab eodem et a Gleria diis immortalibus sunt nobis agendi eapienda primordia.
T. Adiungitur in rebus ita comparandis quoquct, amplificata oratione.
Plaut. Pseud. I, 2, 26. itidem vos quoque estis plagis omnes.
8. Sed possunt haec, quae aequantur, diversis locis esse collocata. Quare adiicitur contra, ubi ex altera Parte idem apparet.
Plaut. Curc. I, 3, 7. sisto ego tibi me, et mihi eontra itidem tetit sistas suadeo. Varro do Ling. Lat. 8, M. s, M. nullius nostrum stium et stiam non apte discerni marem ac feminam, in Terentium et Terentia me contra deorum liberos et gervorum non itidem.
9. IIaec omnia ad aequalem rem sive conditionem spectant, nec grammaticis assentiri possumus, qui ili-
539쪽
dem proprie significare similiter dicunt. Atque inveniuntur lori, in quibus ne similitudinem ipso hoc vocabulo expressam pulemus, interpretatio declarabit. Ιnterdum tamen aequalitas non apparet in ipsa re acta, quae tantum similis aut etiam diversa esse videtur, sed in communi quadam ratione eius.
Plaut. Pseud. 1, 3, 148. exossabo ego illum similiter, itidem ut muraenam coma. Pertinet hic Iocua ad eos, quos n. 2. nt-tvli r sed Pseudolus negligenter loquitur. Terent. Hec. 3, I, 31. itidem illae mulieres sunt, ferme ut pueri, levi sententia. At interpungenda sunt verba itar itidem iliae mulieres sunt femine , ut pueri, leui sententia. Cic. de Nat. d. 3, 24, 62. exreetum a filio Caelam, viserum itidem a Flio Saturnum. In his itidem pertinet ad Ilium.
10. Rem uni vocabulo adiectum pro cyrioque dici et in coniungendis sententiis usurpari solebat vide p. 518. rquod alienum videtur ab itidem. Dubito etiam . an itidem p rq iterum dici possit, quod item esse debet.
Idv. 29, 16, 1. altera itidem res prope aeque longo neglecta silentio relata a M. Valerio Laevino est. Sed codicea plurimi et optimi praebuerunt altera item res. In quibusdam editionistius Caesaris Η. gall. I, 36. legitur itidem populum romanum victis non ad auerius praeseriptum in imperare tonsuesse. pro item. vide Oudendorpium. Horat. Epist.2, 1, 45. eaudaeque pilos ut equinae paullatim veIIo, et demo unum, demo etiam unum. Non recte ita dici ostondimus Tom. 2. p. 550. sed debebamus etiam monere, non uidem, quod Fea in duobus libria invenit, sed et item, quod Bentleius Oxaliis Itheia restituit, esse comprobandum.
') Cum idem librarii commutarunt itidem. vd. Cic. de Div. 1, 8, 14. Drahenb. ad Liv. 29, 16, 1.
IvXTA eX eo genere est, quod verba trago, iungo, inbeo. ius, iustum comprehendit, quae omnia Dolionem ligandi sive obligandi in se habent. Ab iugo seri debebat auctum, sed inserebatur littera a. nescio an vocalitatis caussa. Dixerunt enim Latini lexus pro secuS. Scaliger ad Catuli. Carm. de Coma Beren. V. 66. - , iu-εια veteres pronuntiabant, pro quo nescio quo fato
540쪽
iuxta nunc dicimus. Eodem modo mixta librarii nobis transmiserunt pro mista, Vl es pro Vbsses. Addi ossunt alia Sestius, praei tatus: vid. Reinesii Var. cet. 1 T. p. 630. Schneideri Grammat. p. 353. Nec desunt vestigia antiquae scripturae in codicibus. Cf . Dra-ken h. ad Liv. 6, 6. 18. Praeterest ea via, qua diversa vocabula iustum et uegnum ad similem significationem promoventur, etiam iuxta ad significulum vorhi aeque accedit. Syllaba extrema tu est illa, quam ita habet: de ea vide p. 467. Antiquius vocabulum erat adverbium, nec ullo certo exemplo Plauti aut alicuius poetarum veterum poterit usus praepositionis demonstrari. Quae apud Varronem
leguntur, nova iam esse videntur. Priscianus 14. p. 992.
ivxtα enim, quod signiscat το ἐγγυς, quod apud Graecos sine dubio iacloerbium eει, quire loco prope εisis Proseler, quoa εδι παρα , fungitur cest auteni
praepositio παρα graeca et quia caFum aequitur, nostri inter pramositiones 'PO3uerunt: quando pero perbo per se coniungitur. ad perbium id esse existimant. Additur accusativus et in aequalitatis notatione etiam dativus. Priscian. 18. p. 1172. iuxta et prope et datios et accusatios iunguntur. Cf. Ρerigon. ad Sanctii Min. 1, 16, 1. p. 174. Historiarum auctores Sallustius, Livius, Tacitus hanc particulam saepissime usurpaverunt: numquam Terentius et Ciceror nemo enim orationem
post reditum in senatu habitam interpolationibus esse deformatam negabit. Sed cum temporibus mutabatur etiam significatio Particulae. Primum significabat conitin clionein : deinde recepit notionem propinquitatis,
quae ad aequalitatem transferebatur: extremum aevum adiunxit accommodulionis sensum.
Pareus in Lex. Pla it. s. v. errat, qnuin dicit apud Ciceronem saeps lianc particulam inveniri. Extremam s3llabam poetae producero solebant. Vid. Pr
bum p. 1428. Vno autem in versu Catulli do Conin Beren. 66. erant qui defenderent codicum scripturam Callisto iuxta Lyconida, et iuro quidem: nam Enninm eontra brevi ultima dixisso confinit eumque Catullus imitatur in multis. Vide Tom. 2.
I. 1. Prima igitur significatio est coniunctim . de hominibus, qui collocati idei cum aliis iaciunt, et clorebus coniunctis.