장음표시 사용
511쪽
488 29st.III. De Simplicitate Dei,
Vtrum Dein in composisionem aliorum veniat 'i . . Ra s de hac re inter antiquos exti tisse errores refert hic S. D. Quorum primus fuit eorum , qui Deum ipsius mundi animam arbitrati sunt; se uindeque cum mundo ipso quidpiam efficere comis positum. Ita sensit ex antiouis Philosophis Democritus apud Eusebium lib. I 4.de praep. evang. ap.6. Democritus, inquit, mundi animam Deum
esse, ct eum pila ignea formam possidere. Tribuitur & Thaleti Milesio a Plutarcho lib. I de placitis cap. 7. Attamen is Deum non mundi ani. mam sed mundum ipsum esse Deum constituit, si fides habenda sit eidem Eusebio loc. cit. diis centi ; Thales mundum, Deum esse a seris. d. quid sit de Thalete, hoc sensisse Stoicos resere D.Epiphanius haeress .dieens: Et Stoici quidem do daseata hoc sentiunt, Deum esse mentcm, qua sit universa hujus visibilis molis . eaeli videlicetae terra ct aliarum rerum, velut in corpore an ma. sed hunc errorem non omnibus Stoicis,
sed quibusdam duntaxat adscribit D. Damasceinnus lib. de hares. Aliqui enim eorum existima runt Deum esse quiddam mundo permixtum,& in eo confusum,ut infirmat Lactantius lib. . divin. instit. cap. 3. dicens : At isti nimirum Stoici uno natura nomine duas res diversissimas comprehendunt, Deum ct mundum, arti em ct opus; dicantque alterum sine altero nihil posse ,
512쪽
An.VIII. An Deus ineo .alior. niat. 489 tanquam natura sit Deus mundo permixtus. Idem Varroni tribuitur a D. August. lib. 7. de civit. Cap.6. ubi ait: Dicit ergo idem Varro adhue de naturali theologia praeloquens, Deum se arbitra ri esse animam mundi, quem Gracἰ vocant Cosimon , ct hunc ipsum mundum esse Deum. Hoc ipsum sensisse videtur Virgilius lib. 6. AEneid. dicen S , Splastus intus alii, totamque ἰnfusa per artem a Mens agitat molem , ct magno se corpore miscet. Plato etiam, ut asserit Lussovicus vives ibἰ, animatum dixit esse mundum, animamque illam , & mundum esse Deum; sed alium Deum, quem mentem vocRI, hoc ipso mundo prioremiscit, & animae ipsius mundi parentem. In quo a Thalete, & Democrito dissensit, qui non alium putarunt majoFem Deum anima mundi. Hoc ipsum de Spiritu Sancto, nimirum esse mundi animam asseruit Petrus Abailardus , t ste D. Bernardo epist. I99. ubi de ipso haec narrat : Omitto quod dicit Spiritum Sanctum est.
anima mundi ,mundum juxta Platonem tanto eo cellentius animal esse, quanto meliorem animam
habet Spiritum Sanctum. Secundus error, inquit D. Thomas, fuit AD 3 marianorum , qui Deum esse rerum omnium formale principium, seu esse sermale unius Ajusque rei asseruerunt. Quorum insaniam anathematisavit Concilium Lateranense sub Innocentio III. cap. x. sub his verbis Reprobamus etiam , ct damnamus perversissimam dogma --
sic pater mendach excacavis , ut ejus doctrina non tam haeretica censendasit, quam in sana. Tertius
513쪽
49o Eu II. De Simplicitate Dei,
Tertius error fuit cujusdam Davidis de Dinando,qui stultissime posuit Deum esse materiam primam, seu principium materiale omnium re
petuo damnati sunt,& exusti. Alios errores communes cum Almarico habuit: Unde & inter se- statores ejus a dicto Concilio Lateranensi damnatus censetur. Floruit, summum Pontificatum agente dicto Innocentio III Conclusio; Deus nullo modo in compositionem alicujus rei venit, sive ut materia, sive ut serma seu principium sermale.Probat imprimis S.D.ex Dionys.c.χ.de divin.nom.dicente: N quetast i est ejus, scit. Dei,neque alia ad partes commisecendas communio; sed quod est materia vel sorma alicujus rei, constitutionem ejus ingrediatur necesse est,& cum altero communionem habeat: ergo Deus in compositionem alterius rei venire nequit. Confirmatur ex libro de causis, in quo propos. 6. dicitur , quod causa prima regit omnes
res, praeserquam commisceatur eis. Hanc conclusionem Leo primus epist. ad Torivium cap.F. stabilivit,vocans contrariam doctrinam impiam, ct ex Philosphorum quorumdam , ct Manichaeorum opinione manantem, quam Catholica fides damnat,sἰens nullam tam sublimem,tamque y
cipuam esse facturam, cuἰ Deus 'se natura sit, id est,cujus Deus sit principium sormale,aut materiale, seu quidditas.Idem docent D. August.lib. . de civit.c. 3o. Quamvis nihil possit esse sine 'si, videlicet Deo, non tamen sunt ulla quod ipse. Et D.Athanasius de incarnat. Verbi, dicens; Sicutens in omni rerum natura , vetra quidem omnia
subsistis,quantum attinet ad inius substantiam, intra omnia tamen habetur,quantiumspectat ad 'siui
514쪽
Art.VIII. An Deus in eo . alior. veniat. 't rpotentiam, omnia gubernans.Videndi praeterea D. Clemens Alexilib.f. strom. Eusebius lib. I .c.6.& alij communiter. Probat S.D.primd;quia Deus est prima causa efficiens; sed primum esticiens nequit esse materia, vel sorma quae est pars compositi; quia haec sunt effectus ejus, sicut & compositum ipsum,
agentis et ergo iorum Venire, .
Secundo probat, de ratione primi agentis est 2. Primo & per se agere ; Deus est primum agens rergo de ratione ejus est primo & per se agere,&secundum quod ipsum ised nulla pars per se primo, secundum quod ipsa agit, non enim ma- 'nus agit secundum quod ipse,sed homo per manum, & ignis calefacit per calorem : ergo Deus νnequit esse pars alicujus compositi. Nec est instantia de anima rationali,quae per se primo in- relligit dcc. quia hoc ei non debetur inquantum
est Drma corporis, sic enim homini per se intelligere debetur,sed inquantum est forma per se subsistens. Tertio probat,quia Deus est primum ens sin
pliciter;sed nulla pars compositi potest esse simpliciter prima in entibus: ergo Deus nequit esse pars materialis,vel formalis alicujus compositi. Prob. nor, quia materia est pars ut potentia , sed omnis potentia simpliciter est posterior actu, per quem habet esse : ergo materia nequit esse primum ens simpliciter. Deinde neque Erma , quia forma , quae est pars compositi, est serma participata, cum fiat in materia per actionem agentis; sed omne participatum, sicut & participans est posterius omni eo quod est per essen- Tom. I. Hliquod necessario est effectus primi
Deus nequit in compositionem alsicut materia vel forma.
515쪽
49 1 III. De Simplicitate Dei,
tiam, sicut ignis in ignitis est posterius eo quod est per essentiam, quia dependenter ab eo fit
ignis in hac materia reddens eam ignitam: ergo forma, quae est pars compositi, nequit esse simpliciter prima in entibus. s. Arg. I. ex D. Dionysio lib.de coelesti hierarchia c. . Deitas quae est super omne esse,est omnium rerum esse ; & ex D. August. sem. 38. de verbis Dominἰ, Verbum Dei, quod est Deus est se a quaedam non Armata ; sed esse & serma intrant rei constitutionem;igitur Deus in compositionem aliorum venit.Resp.ex S.D.hic dissimin.esse , & rma effective, & exemplaritex sumpta, nego; esse .rmaliter, & tarma in r-mative accepta, concedo min. Nam ars quae est forma exemplaris in mente artificis existens non intrat constitutionem domus ad extra, qua ad nomam ejus se atur. Deitas autem est essedc serma rerum omnium exemplaris.1 O. Arg.2quaecunque sunt, & nullo modo diffe-Tunt , sunt omnino idem sed Deus & materia prima sunt, & nullo modo differunt, cum sint omnino simplicia, & subinde nullas habentia differentias per quas differant : ergo omnino sunt idem , quapropter cum materia prima incompositionem rerum omnium compositarum
Veniat, etiam & Deus. Resp. dist. mai. si non differant seipsis,neque per differentias,concedo: si differant 1eipsis, aut sint primo diversa,nego; ει dist. min. Deus & materia prima nullo modo
differunt, seipsis,nego; per differentias superadditas, concedo.
516쪽
O ST tonsiderationem divina simplicitatis, inquit S. D. de perfectione ipsius Dei dicendum est. Eι quia unumquodque se cundum quod persectam est, se dicitur bonum , primo agendum est de perfectione divina r Suando de ejus bo
E persecto substantialiter, &secun- I. diim se impraesentiarum est sermo. 3. met Dupliciter autem dicitur aliquid se- t/pbys.sundum se perse stam, ut notat S. D. λς Nimirum simpliciter seu universaliter, & in aliquo genere. Persectum simpliciter seu univerialiter dicitur aliquid, quia nihil ei omnino deficit absolute, nec habet aliquam hyperbo- Iem,id est, excedentiam ; quia videlicet a nullo penitus in bonitate exceditur, nec aliquid extra accipit, aut indiget exteriori bonitate. Dicitur autem persectum in aliquo genere ; ex eo
517쪽
quod , quantum ad illud genus pertinet, nec habet hyperbolen, id est, excedentiam , quasi 'ei aliquid eorum deficiat, quae illi generi debentur ; nec aliquid eorum , quae ad persectionem illius generis pertinent , est extra ipsum, quas eo careat ; Sicut homo dicitur perfectus, cum beatitudinem adeptus est. Vel quodlibeti corpus particulare dicitur quantitas perfecta secundum suum genus, quia habet tres dimensiones , quibus non sunt plures : Sed mundus i dicitur perfectus universaliter, quia omnino nihil extra ipsum est. De persecta simpliciter seu universaliter est sermo. 2. Conclusio : Deus est maxime persectus, sim- pliciter dc universaliter. Probat S. D. insed contra ex illo Matthaei 3. Mote perfecti sicut Pater vester caelestis perfectus es. Quem locum exponens Concilium Lateranense sub Innocentio III. cap. damnamus,ait: Estote perfectis cui Parer vester caelestis perfectus est : aes diceret manifestitu : estote perfecti perfectione gratia, sicut Pater vester Caelestis perfectus es perfectione natura. Vbi est sermo de persectione simpliciter,& quae non habet hyperbolen , seu excedentiam. Quod notavit Remigius in cat. D.Thom. dicens : Qesa vero perfectio dilectionis ultra diis tectionem inimicorum non potest procedere : ideo postquam Dominus praeepit diligere inimicos , subjunxit: Estote ergo ct vos perfecti, sicui ct Pater vester coelesti perfectus est. Ipse quidem perfectus es ut omnipotens ; homo autem ut ab omnipotente adjutus. Eandem conclusionem afferunt communiter Sancti Patres, quorum plures sq.
et. Deinde probat S. D. in corp. sic : Perfectum dicitura
518쪽
Art. I. An Deus sit perfectus. 49 s
dicitur, cui secundum suae persectionis modum nihil deest : sed Deo secundum modum suae perfectionis nihil deest : ergo ipse est maximE& universaliter perfectus. Prob. min. in tantum aliquid est perfectum, inquantum est actu: sed Deus est maxime in actu , immo est actus purus : ergo Deus est maxime persectus. Prob. minor : Deus est primum & Antanale rerum Omnium principium activum : sed hujusmodi principium oportet esse maxime in actu : ergo Deus est maxime in actu. Prob. minor , in tantum aliquid agit, inquantum est actu : ergo id quod agit & potest omnia, sicut Deus, esse oportet maxime in actu. Et hoc sonant illa Remigii verba r Deus est perfectus ut omm-
Arg. I. persectum dicitur quasi totaliter fa- 4.chum: sed Deo nullo modo convenit esse factum: hie & t. ergo esse persectum non convenit Deo. Resp. coni. S. D. quod nomen perfecti, seu persectionis gyn Deo convenienter nequit attribui, si nominis significatio quantum ad sui originem attendatur : quod enim factum non est, proprie perfectum dici non potest. Verum, quia ut inquit Gregorius lib. I. Moral. cap.6. balbutiendo ut possumus excelsa Dei resonamus ; sicut in his quae fiunt, cum aliquid de potentia educitur in actum, nominari solet perfectum, quasi totaliter factum ; ideo hoc nomen , perfectinn, ad omne id significandum transumptum est, cui
de actu essendi nihil deest, quem secundum se habere natum est: sive hoc habeat per modum perfectionis hoc est, per factionem) sive nosti sed a se. Et hoc pacto dicitur Deus maxime perfectus.
519쪽
Arg. 2. Deus est primum principium ; sed prima principia rerum videntur esse imperfecta, ut patet in semine quod est principium animalium ac plantarum e ergo Deus non est persectus. Resp. S. D. quod equidem princia pium materiale imperfectam est, cum sit in potentia privationi annexa r non vero primum principium activum, ur dictum est;Deus autem non est primum principium materiale , quia istud nequit simpliciter esse primum,sed semper aliquod aliud principium praesupponit activum a quo transinutetur, & eaucatur de potentiam actum,propter quem est : licet sit primum prin- Cipium eorum quae ex eo fiunt. Nam esto semen sit animalis ex eo generati principium, ante se tamen habet animal a quo decidatur, Min cujus virtute effectum producit. Oportet enim ante id quod est in potentia, esse aliquid in actu : cum ens in potentia non reduc tur in actum, nisi per aliquod ens actu. c. Arg. 3 essentia Dei est ipsum esse, ut dictum est : sed ipsum esse videtur esse imperfectissimum: ergo Deus est impersectus. Prob. minor, quod est communissimum, & omnium additiones recipiens, est maxime imperfectum: sed ipsum esse est communissimum, & omnium additiones recipiens,cum vivere, sentire, & intelligere se habeant ex additione ad illud : ergo esse est impersectissimum. 7. Rese. S. D. quod esse simpliciter est communissimum , scit. per modum c usae, seu principii primi, non quidem materialis & receptivi, quod est imperfectum , cum si potentia adactum, & persectionem , sed principii sermalis activi, omnes res perficientis, etiam ipsas se
520쪽
Art. I. An Detu si perfectin. 49
mas, quae ipsum esse participant: nam comparatur ad omnia ut actus , nihil enim habet actualitatem nisi inquantum est. Vnde oportet
quod ipsum esse simpliciter persectissimum sit, cum de ratione principii activi sit perfectio,
secundum illam ratione secundum quam agit,& facit res esse in actu. Vnde esse simpliciter ut causa universalissima continet ipsum vivere , sentire, & intelligere, nec se habent ex additione ad ipsum absolute, sed ut participatur in hoc, & illo : v. g. lapide, leone, homine Zc ut infra melius explicabitur. . Ex his colligit S. D. quod esse non comparatur ad alia sicut recipiens, sed magis sicut re- Ceetum. Quod intelligendum venit de ipso esse, ut , creaturis participatur ; quia nimirum esse de se est actus illimitatus , & accipit esse limitatum ac determinatum ad talem speciem Vel naturam, per appropriationem ad ipsam in aliquo supposto, vel individuo, cujus est per se fieri vel generari r unde comparatur sicut actus ad recipiens proprium a quo individua