Grammatica linguæ anglicanæ. Cui præfigitur de loquela, sive de sonorum omnium loquelarium formatione, tractatus grammaticophysicus. Anno 1653 primum edita

발행: 1674년

분량: 462페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

retur innuere Psalmum Aram , vel ab Asapho siptum: perinde ac se David, Psalmum a metriis scriptum: Sunt ininen quae suadent non eos otianus ab Asapho scriptos. . Nam materia quorundam innuere videtur te inpiis posierim Ai pili et por qui fuit Davidi Mn m atque ab illo rei Musicae praescetus, i Chron. 6. ῖI, 32. i chron. ar. i, Ξ ὶ Quod inodo dictum est, de Psalmis D. 79. 8o. 8ῖ. In quibus omnibus &, in quot aliis, nescio in illud le- pl. τί A , nil aliud vi na est Hanuere, quam quod fuerint AE apti in incinet misi; qui vel Alulicana ipsis apti et, vel sit, rem ipsis rite canendis prospiceret;) non, quod fuerat corum Scriptor. Atque, A aphi nomine, intelligendoscite Ara ram eis De Itali es, et Chron. is. elis aphum em quesbos, aut etiam simpliciter, os Assapht, ut i Chron. ar 3, a, s. a Chron.

ao. I a Chron. 29. II. EZr. 2. I. Ear. 3. io. Nel . I. . Nch. ii. i , χαὶ Nempe, illum Cantorum ordinem, qui suerat Asapho allignatus, atque ab ipso denominatus. Quod quo melius intelligamus, notandum est, Quod David, cum Arcani Domini, ex D mo Obedaedom, transbilit ad Teniolium seu Tabernaculum quod ipsi paraverat in Caviolate Davidis a Sarn. 6. I, Io, io, II. 1 Chron. ly. 1, ἰ, 12, 2s, M. I Chron. 16. i. a Chron. i. q. ὶ constituit inter alios Oiliciarios )Tres Ordines Cantorum qui coram Areaministrarent, quos Gussi Lut Davi fata mi Berium Musi mn, in domops , ea rua quievit A ca, I Chron. 6. ii. Hoc est, ex quo perduela luit Arca, in tentorium quod ei pala verat David Zione, seu in civitate Davidis, ibique posita; non altio inde transferenda; sed

Templum ibidem construendit in quod dc signaverat David, α construxit solomon ) quo

reciperetur.

Hic utique permansura erat, seu Diemra, Arca Domini. Non in prius in de loco in licum deportanda. Ut pote, primitus in Lemo de loco in locum mota postea varii, in locuposita: nunc in Gyeas nune in Mi eri nunc in nunc in Aniaro earum seu A uo Patauh, nunc in domo Ob - m, & alibi, Jos n. q. 19. Josti. s. ',i . 3ou . c. 6 Ir. Jolli. r. 6. Joth. 9. 6. Joth. io. 6,is. 3. Jossa ,Α. 6. Joiia i s. i, 9, io. JUil . yy. r. Ju

Qui locus sic allignatus, dicitur deinceps Manlio clus, seu Habitaculam e us, ct habu -ctilum nominis Itii, de habitaculum Tabernacuo congregationis. Psal. 76. a. Iu Salem Tabra naciatim ejus, o Habitaculum Zmne. Sic Plat. In I. Atque hie loci Cantores, hae occasione designati, a, ni Iri erant m Musa, cor am libitaculo talernacuti congregationis, quod intelligendum puto de hoc Tuntorio seu Tabernaculo, quod paraverat David, potius quam de eo quod Gibeone adhuc rentans it, a Chron.

3. in notieaeum seu antequam) arae , cavetat Salomo domum Iet ar Hierosel mis nempe Templum Hierosblymitanuvi, in atque itim demum post Templum sic conditum ) ibi rim bibant Da munera, mostim otiis rue crisine. I Chron. 6. ὶ2. Quodque hoc ante Templum conditum in de Tabernaculo, a Davide erecto, non de illo quod Gibeone suill in

tellisendum, 'patet ex i Chron. 16. 1, 3 , ri εχ. Horum autum Cantorum, Tres erant Oi lines constituti; quorum principta seu Praefecti,

a Chron. I s. 37. l.erumque ver. 19.

Pro quibus habemus, filios A apti, Hemanis & P ut uis, a Chron. II. i. qui omnes

separatim notamur, ver. 2, 3, . ci limul Omnes, vur. 6.

Niim Jeduthun idem sit qui Ethan, haud curio dixerim; an Liliane, calii aliquo, deruciente, IMuthun illius loco si ibi litueretur. videtur ii x ted ut hun idem suilli: ac Pe Ibun patet ipsius cae Diom, 1 Chron. 16.33. Sunt te Heman DIAM n etiam sat cito in corri actici iron. isi. φi, 42. Et utrique cum Asaph qui ante memoratus est ver. 7 . ) j tinctim ministrantes iii magna illa solenni

tate, pro A ea collocanda in Ovitate Gaviais, vcr. I. memoratur. Quae vidctur occasio prima pro consili uendis his Cantorum ordinibus, i Chron. 16. 3I. G Dra

Atque hie Petatium a Chron. Σς I. sicut ipse Ethan, I Chron. 6. et, ἡψ. ct i Chron. as. 16, i . huic ministerio a Davide designatus . & qui dum ut ex collatis i Chron. ix iri tr.& I Chron. i 6. ὶ , I, 2. videatur in pro eadcin iis, sol nitate. Est itaque omnino probabile, quod idem fuerit JMuthun & Ahan. Novimus enim in sacris Literis non infrequens esse, eundem Hominem, Me sus Vol vibus appellare; aut

i coccin

312쪽

eodem nomine I parum variato Hversis modisfripto. Potestque nomen Idaeuthu' com- situm ille ex Erao cum alia aliqua voce praefixa. Sic os ea & PM tia; Sa m &

Aram. Aliaque similia. Hi autem tres Cantorum ordines, a Davide constituti, ad ministrandum coram Arca fielocati, Continuantur in Templo Solomonis; ut patet I chron. 6. 32. 2 Chron. 3. r . Ett multo serius sub Hezeriali, a Chron. 29. 13, I ubi iterum occurrunt Ahi Arum, sibi Hiram, Abyeaeuthun : Atque hi veri ar, 3 o. in Gudantes phovam ex Paecepto Dinv aes. Et quidem, saltem B AD , temporibus E in & Nehemiae ; Lauduntes Pelisam, ei praecepto D idis Regis Lyraebi, o Solomonis flui evus, EEr. a. t. tar. 3. io. Neh.

. 3. Neb. 12. 3s, 36, s, 46. Ejusque simul &Itam humi potirai, Nehem. ia. II, 22. Omnesque Tres ordines quamvis non sub nomine Camorum recensentur inter eos qui post Captivitatem ὶ habitarum Hierosolymis, 1 Chron. s. i, α. mpe Murrani exsis apri & Obiaiah ex flus 7 ullums, ver. Is, i 6. dc Mastam cinus Naari ver. 19. Quem ultimum, K Misarum ordinem, eundem puto cum Hemauis Ordine. His Cantorum ordinibus, eorumque curae respective,) committebantur varii P almi& Cantica sive ut eis aptasent Muscam, sive ut alias curarem rite canenda, quod particulatim iam neseimus, in ut liquet ex eorum prima constitutione, I Chron. i 6. I. Eisdem dies quo Arca primum inducebatur in Civitatem Davidis traditala David unum, hunc 'PI Amtim ais celebra um Rhoetum in manum clami ct tranum suorum. Ncmpe Pialmum illum qui ibi icin sequitur, usque ad ver. 3I. Qui quidem idcm lcre verbattinest cum Plat.1OV. usque ad vcr. 16. & Pial. 96. per totum,ὶ & Psal. 1o6. vcr. 1, ', 68. Num autem ea verba Irata est pyimum, id innuant quod hic sit primm misimus quem sic tradidit; an, quod hic Psalmus tum primum tradebatur & non prius;) iacituri determinare. Ex Psalmis sic recommendatis curae Asaphi Ossimum suo , existimo multos ex illis essὰ qui titulum gerunt le- apb A apti, ves A apho; eos ora sertim qui, ex materia inibi contenta, videamur ipsius aetate posteriores i aut etiam, pusteriore, captivitate Babylonica. Nam cousque continuata fuit, saltem ordo filiorum Astaph, ut modo ostensum est ex Ear. Σ. I. Tu. 3. IO. Nch. I. - Neh. II. Irim I Chron. 9.is. Et quantum ad illum Psil. 83. qui respicere videtur tempus Jelioseaphari, a chron. m. exprelie dicitur, ver. 1 . Lovita e stiis A D. . Nonnulli tamen ex illis qui hunc gerunt Titulum, videntur ab ipso Asapho Dille conscripti. Nam eorum saltem unus, alterius ordinis curae videtur commissus, qui tamen Asapho

inscribitur, quasi ab ipso scriptus, incin P ut tus ordini, P al. I . t Lamnasseata ab , Euthan, se Asaph mi tmπ : ὶ Praefecto super Iduthun, A apha Gnixum. Qui itaque

videtur Psalmus, Jeduthun is curae commimis, sed ab Asapho scriptus. Atque ad Hezehiae s blenne sacrificium, Σ chroα a'. canere dicuntur non tantum ex

praecepto Dami aes, M. ct infrumentis Davidis Regis orariis, ver. 2s, Σ . sed ipsis verbis v. Mis, O Maphi videntis, vel ut habent a LXX apti Prophe , ver. 3o. Unde li- et Araphum pariter ae Davidem ) Prophetam tu ille, & Psalmorum scriptorem. Jam vero, ut ripa o, seu sitis Asaphi; Sic & R. tiuunt, inscribuntur Pialmi aliquoi ut P al. 39, & 6Σ, & I. ub Lyaeuthun, seu Mye thun, potius redditur Petam vi, vel pro

'tarit ne, D I nis, Oi LXX habent Iδιειν 'Inaci.) Habent enim, e cum linguli, alium Authorem indicatum. Nempe, Primores duo Davidis nomen prae se ferunt; Tertius, Asaphi. Quasi quidem fuerant Icduthum ejusve ordini in columendati; sed illi a Dau ide, hic ab Asapho, conscripti. Sed nullum video Euanis ordini sub eo Nomine ὶ dicatum. Nisi sorte Psal. 89. cujus Titulus, Musilli, Euanis Eoahitae, ) de hoc EI hane intelligatur. Ubi tamen Euan videtur potius Authoris nomen, quam nomen ordinas cui dicatur. Nam qui huic Orduis dicantur, 'isthums nomen videntur prae se ferre ; 'uem eundem elle putaverim cum Euane. ιNeque constat Ethanem Ezrahitam, eundem esse cum Diane Caniore; utut fortasse suerit. Neque ullos video Hemaniis curae ascriptos, ejusve ordini, auis his Heman, sub eo no- .mine. Nisi sic censeatur Psalmus 88, qui est Ma chil manu Earalitae; sed flus Aa abdicatus; ut sit Heman omas Aut horis nomen. Quippe tota inscriptio sic se habet; OMActim seu Pytantis Aus M: Lamnatoach, a Malalab se annoth; Masidiis Hemanis υ-rrae. Neque constat eundem esse Hemanem Eis aditam ct Hemanem Corarem; utut sorte fuerit. Sed, quod sus eo Mamine non invenimus, putarim sub alio nomine reperiri. Quippe hunc Hemanis Oraenem, eundem esse puto atque plici D. Erat enim Heman apte, ex filiis Korali; ut patet I Chro. 6. 33, 37. Ubi rccensetur ipsius Gencalogia, ab ipso Κωrali derivata, qui fuit Nepos Kohathi, filii Levi. Cujus appellationis ratio, haec esse post ei: Heman ipse, quamvis Praefectus Ordinis, serte non tot habuit sui Filios, aut tam numerosam 8rogeniem, ut potuerint toti muneri ex

quendo sufficere; adeoque opus habuerint, subsidium assumere qui suppleant hune d ' Rr a laetum

313쪽

fectum ὶ ex innatis suis, Alis Καυδ: Indeque ordini nomen factiun est Earum Lorari potius quam Heman. Atque tum huic ordini, sub nomines norum A ah ascribuntur Psaliari, a. s. Q.

67. 8. . 8 . 8y. 8 I. 88. Insicriptio altera quae passim occurrit) LamnatDub; ab ipsis LXX redditur Me dii Gin nem ; ab Interlineari Interprete, Victori , ab aliis, Ilagistro S iv i. . aut Praefecto lusicae, aut ad eum sensum. Potestque indisserenter intelligi de quovis Ordine; seu Praeside ci quivis ordinis ; nunc hujus, nunc illius. Aut etiam spectatim de Chenanish ejusque in eo munere succestaribus ) qui i Chron.

I s. a1, 27. ) dici censetur, canendo Princeps ; ut prae caeteris peritus.

Huic sicae Prae Sra simpliciter non addito, qualis Musicae, aseribuntur Psalari Tr.

Nonnunquani addi videtur indicatio, Cui generi Musicae, aut quibus Instrumentis, speciatim accommodandus sit ille Psalmus. Sed Musices modi, & Instrumentorum genera apud eos tunc usitata, sunt nobis nunc dierum tam parum cognita, ut nobis dictu sit dissicile quid singulis significetur. Ut La adrach in Memah, vel Negmotri AHq. ε s.cI. O. 76. Itemque Haba. 3. I i. In Negimth super Gemmul. Plial. 6. Lamnat ara super Nehiloth. Psal. s. per Gistit, Plat. 8. 8 l. 8 Stiper Mut,labben. Pial. 9. per Memrnuh. Psal. Ia. Item I Chron. Is aI. Super Phelet haher. Psal. 22. Super Myhantum. Psal. 'I. 69. Super Musan edueth. Psal. 6o a per Gobbannim Muth. Psal. 8o. Super AEa u. Psal. o. Item I Chron. I s. m. Super Mahahrb. Psah sa. Super ALMAIb.kannou. Psal 83. Super i ouaIb H--ν echia m. Psal. y6. Item Super Sigtonou. Habah. 3. I. Nonnunquan nahetur nomen innuens, qualis sit Materia psalmi, i addito vel non aluito nomine Autnoris, elusve cui commendatur; ut Rhams Psalmus, seu Canticum,a P L a.

xtium tenuerunt eum mimi m Gath. Psal. 6.

314쪽

Eorum qui vel nullum habent titulum praefixum, vel nullam inibi ipsius mentionem fa- Etam ; neque omnes Davidis esse, ncque nullos, concludere licet.

Non omnes, inquam; nam ut ante ostensum ) eorum aliqui videntur ex Titulo in aliis

ascribendi: alii ex materia inibi contenta videntur serius conscripti quam aetate Davidi&Neque Diagos corum concludamus ipsius esse. Nam eorum aliqui, qui nullam ipsius in . Titulo mentionem faciunt, pos Iuni tamen, aliis rationibus, censeri, illius esse. Ut sunt Psal. Ios. 96. I . Quoniam ipsi, vel eorum pars maxima,) continentur in eo Psalmo qui Davidi tribuitur, I Chron. I 6. I. ut ab eo traditi Asapho. Et Psal. 2. quamvis in fronte ferat nomen Solomonis; ex Epilogo tamen videtur 1 Davide scriptus. Hi ni Iur orationes Davitassilii Iesse. Et propter eundem Epilogum ὶ censendus videtur qui proxime antecedit Psal. t.

illius item este; utut sit -- M. Et Psal. a. utcunque sine Titulo ) citatur ut a Davide scriptus. Act. as. Et quidem videtur ab ipso speciatim scriptus, occasione Captae de Iebusaeis ὶ Arcis Zionis, a Sam. s.

r. I Chron. II. ψ, F. quae non, ante tempus illud, venerat in postellionem Israelitarum. Sed ct Psalmos alios aliquot, live ob materiam inibi contentam, sive ob stilum aptiuia, sive ob alias circumstantias, merito sentiamus illius elle. 3

Sic Pla L Io . Ios. io 6 io . quia videntur elle continuatio Psalmi io 3. qui Davidi ascribiti ir,ὶ & Psal. io 8. similis stili & argumenti in eidem diserte ascribitur; atque videntur omnes quidem argumenta, sed lie divisi ne foret Psalmus longiusculiis Et quidem e rum duo, Psal. Ios. & io6. lie omnino censendi sunt ut ante ostensum est in propteri Chron. 16. I. Et quia Psal. I . idem habet exordium solenne cum Hal. IOCIdeinque dicendum videtur ob eandem causam )de Psal. Ii 8. & 136. propter Exordium simile, simileque argumentum, & stilum similem. Item .PIal. I 3ς. & ras. Psal. i3α videtur ob subgestam materiam ) Davidis item vile ; ct propter ejus conse mitatein cum a Sam. I. & a Chron. II. Paraterque psal. 73. quamvis Asaphi nomen prae se

ferat, utpote cujus cunae fuerit commendatus.

Atque ob sinules rationes putaverim I etiamsi deest et Titulus) ejusdem esse Psal. I s. 2 shabitas I in Tabrana se imi quis requiescet in monte tuo Iancto i perfecte incetait, oroperatur istitiam, O veritatem loquitur in carde suo, &c. Et Psal. a . Qis ascentari mmontem Domini, O quis condit et in loco Gus D Zο ρ Ru es mundus manibus O pulus

cretae ; qui που accepit in vanum animam eyus, nec juravis E feroximo Ju' &c. Qui vitidentur ab eodem Aut re scripti, propter similem utrobique qiuestionem & responsionem; eodem sensu, quamvis non eis leni verbis. Item P al. roi. propter similcm characterem illius qui in e tis domo habitaret, qui est eorum qui habuent in Monu Sancto. Adeoque omnes Davidis elle, propter ibidem memoratum Tabernaculum, & utem Sancto, &ovisatem Domini, quae eadem est cum Civitate Duuiars, ὶ & Dιmum Dabitas; ct quia David i qui timontem non vocat civi Iarem muris, in delectari videtur memorando Mumtem non, dc Sanctum Dei montem, quem dedicaverat David Cultui Divino; in & quia

non pollit esse Privatae condit sonas aliquis, qui dixerit Psal. lol. 3. mature succiaeam omnes impios de terra ; ut ex indam a civisate Domini, omnes opo antes iniquitatem. Quae omniat etiamsi abest et Titulus in satis desienant Da vadena Authorem. Sed hic, ne di bitemus, praefixus lingulis Titulus te Nattae, idem indacat. Pariter sue de multis alias sive praefixum habeant, sive non habeant, Davidas nomen,) ex materia subjecta, aliisque loci circumstantiis, judicandum erit. Sed, ubi Titulus id non indicat, neque ex subjecta materia, loci ve circumstantiis dete minatum videatur in utramvis partem; incerti sumus, an sit, aut non sit, Davidi ascribendus ille Psalmus.

316쪽

SACRA TRINITATE,

CONCIONEs TR Es; Anno 169i. Anglice primum editae; Nunc reddi ae Larine.

317쪽

Irtustate doctrinae parum amicus, quasi pariter & Nova fuerit S Cauta:) Sed quam ego jam tum amplexus eram ut receptam Exposimem. 2uam V iam es ira, saltem non minus antiquam esse, quam est Augustini Epipola ir . concidines duae Posteriores, tum nuper addira fuerant cum primum ederentur Augure, ann. 16yi. Occasione Icriptorum aliquot a me tum nuper eritorum, quil ut pro gnaretur sana de Sacra Trinitate diarina, a male sanis quid dam, in variis libellis tum oppugnara.

Uri multa prius a me spar dicta sp ut oppugnantium postulabat ratio in fissis aliquauto es aptiori ordine detesta Iam habentur. Si, quod Iam protiti, tuen Veritati, Deique Gessae, subfra iturum fit; habeo quod expetebam, operaeque -- pensa tiam pii nitebit.

318쪽

Omnia habita, ad Academiam OMMiens

eo est autem terna Visa, ut Te cognoscant, ligum holum verum Deum, O , quem misissi, Pesum C IIum.

O N multis opus erit ut ostendam, quem cepi Totum ex placandum, sat tempestivum elle: Cum christi My Anem hae tempestate celebramus; α Scrip .ris memoriam, hod erno die Quin & huiusce rei tractatio, Christianis Audi. toribus nunquam intempestiva censeri debet; eis praesertim qui ex profesto dant operam Cognitioni acquirendae ; quibus nulla potior habenda est, quam Ggnitis Dei, Chri- si me Di quae est omnium maxime desideranda. Nee objiciendum erit, hanc novam non elle, sed dudum cognitam doctrinam: Tum quia multi liint qui prae se fcrunt, ea se scire, quae aut vere nesciunt, aut faetis negant: Tum quia multa sunt, quae probe scimus, de quibus tamen opus est ut saepius moneamur. Quid quod & multos videmus, quibus non displicet ea sapius audire memorata quae aut Usui sibi aut Laudi Hle putant; non magis quam Ingenioso viro, Laudari ; aut, taliae Fc inae, Venusum praed cara : quamvis l quod diei solet) id ipsum plus satis noverint. Cum igitur, Devin Chtaliumque scire, nobis tum Utilitati tum Laudi sit; vobis non grave futurum spero, quod hae de re verba iaciam ; tum ut qui nondum sciunt, tandem discant; tum ut qui probe sciunt, inde delectentur. Nee est ut veniam deprecer, quod stilo plano simplicique, hac in re usurus sim; cum di mei moris sit, ct profestionis, DomWyrame, resque plat is es perspicuas reddere ; non ornatu nimio perplexas ct intricatas ; Quod Auditores attonitos forte reddat, ct quandoque placeat aut titillet; raro autem vel Doceat vel Persuadeat: ut fucus advenimus, qui nat, vam vitiat pulchritudinem ; vel nimius ornatus, qui vellem si ibius probam abscondit. Quae legi verba, sunt ipsius christi Servaioris nostri, ad patrem suum coelestem prolata, in favorem Dilcipulorum suorum. Suntque pars Pre tronis suae, qua claudat Hortationem illam, seu Sermonem Valedictorium Discipulis suis faelum, ea vespera quae diem prae- η cessit quo perpelli rus erati Quem Sermonem habemus fuse repetitum, praecedentibus Capitibus decimo quarto, decimo quinto, & decimosexto; quem, capite decimo septimo,hac Preca

tione concludat.

Precationem hane orditur a Petitione de Ura Iona, quam pro potestate sibi a Patre concella ) HIurtis erat eis om Hs quos ipsi dederis 'mur, hoc est, eis omnibus qua in eum forent credituri: Quam Petitionem claudit hoc Epiphonemate, Haec utilem es Vita . urna, vi cumbant Te, unicum rigum verum Deum, o, quem miser se . Jesum C sum. Quae quidem verba considerare licet, methodo ut loquuntur Scholae ὶ vel Sinniaenea, vel Ariab Mai Quarum Priorem sequi solent in Scientiis Speo Iureis,.Posterior in Pr

Dicis. 4.

319쪽

De Sacra Trinitate, cincio Prima.

Si moderentur Synthetice; exhibent nobis, Primo, Cunsam sive Principii nem Dei rus rue; Secundo, Mectum seu Consequens hujus Cognitionis, .

terram.

si Aua considerentur; Proponunt, primo, fimem gloriosum, His naim: Et, s cundo, Ad am huic Eini accommodatum, Cognitionem Det, o Graiii. Priori sensu considerata, licia exhibent documenium ; iacmpu, quod Proezeus Cognitis Dei Chrisique, rariumn habet hoc conser rens, c urnam Vitam. Pollariori sensu, hoc docent; quod Hera via meth Hve otii ne F Iernam Vitam, eo, Dei Chris rue Cognitis. Nec inultum iiii crest, utro sensu accipiantur . Synthetice, an Ana Erice : sive ut TM rem, Eucci uim hunc illius Causae assimans, sive ut Problema, Medium ostendens ad illum

Finem.

Ego Posteriorem considerationem potius praetulerim sed Prioris non exclusivam: Quo niam an a data est huic Epiphonemati, ab GHIerna Hira anteriori versia memorata non ab ante memorata Cognitune Dei C,1μου ,) ut videatur potius 6 rectio, quomodo a 'uirenda dii t Ierna Hica; quam Inae Ilo, quis sit Eiic ius illius Cognita vis. Sed, Uno iacto, sit & Altcrum. Incipiam, pruno, ab eo quod in ordine verborum primum occurrit; nempe, a Fine proposito, 'fectuis seu Consequente hirius Cognitionis; seu Fel citate quae hanc consequitur: quae, propter Excellentiam suam dicitur Hra, propter Durationem, i Drana : Haec orc urna HII i. Hirae nomen hic intelligo sensu Figurativo sumptum, prout Anum innuit seu Ataei larem ; sicut, ex adverse, Mys, prάsertim t Drana Murs, annuit Vera am. Est quidcm, pallim incinorata, saltem Vota triplex; ct tot ui cx adversis s; N turalis, Spiritualis, dc Econa. Vua Naim alis quae est primaria, maximeque propria vitae acceptatio ) facilius mente concipitur, quam mitit verbis dcliniri. Illum innuit Activum statum leu conditionem, quae ab Aminae Corporisque unione oritur, sive in Homine, sive in alias Animantibus, ut de Plantis nihil dicam, , cujus Privatio seu desectus re deme An una s dici s olet. Illud utique lucundum quod in communi sermone) dicitur quis, Vnus cilc aut u. Atque haec Vita, spectari solet ut Bonorum Naturalium praecipuum; adeoque Mors, ut Malorum Naturalium maximum. Quintiam Vita est Fundamentale illud scit Bonum Prim genium, quo fit ut aliorum quae bona iunt simus capaces; &, antalia Vna, amittuntur

omnia. Hinc est quod dicitur Job. a. q. Pelli, aselle, O quicquid ipsi est, Hici rus es

homo pio Vtia sua ; Illudque Solomonis, Prasantra edit Moos carus, quam Do m Itim , E ei.9. q. ippe quum Vita rccestii, succedit incapacitas aut bonum Essici di, alit Pri endi Bono. Ex hac Vitae consideratione, oriuntur illi omnes significatus hujusce Vocis. Quippe cum

Vita spaetatur bonorum naturalium maximum, d Mors ut maximum malorum naturalium:

Hi hi ut illa per Synechdochen Specieiὶ passim usurpetur. 1 Scraptoribus tum Sacristum Protan:sὶ pro Areo indclinate, praesertim pro Summo Bono; atque haec, contra, pro A indefinite, saltcm Summo Malo: Illa quidem pro Aebritare, haec pro Atyeria. Atque tum porro per Synechdochen Generis 3 hac generalis Boni Malive notio, scii Felicitatis Mileriaeve, vocibus Vitae & Mortis inlinuata, accommodari solet huic illive B no aut Malo, prout fert occasio; Puta, Vitae Spirituali sartae, Mortique Spirituali Te cati; itemque Uatae Oxlciti Ggorae in C is, & Eternae Morti riseriae in Inferno. Sic Moscs ad ili aciem Deut. 3o. 19. Pro Di tibi, Vitam O tem, Arudae dii uem ae monem, ubi Vita di Mors, tantundem valent atque Bentd di od: Malcdictio, ) ruare tam rige, ut Wvas; tu cum D mne Im; hoc tui ut sitis vos Felicta. Sic versu 11. ejusdem

Mum, sitiat Exegetica alterum alterius; itemque Mors & Malum. Sic, apud Pociam, Vmere, se Hagere, Vua. Sic Deus Adamo in P radiso, ue enim novus cli ille aut hesternus I ropus tae cometa ius Ahiara Ego, more moraeris : hoc est, Misser fies Scimus enim Adamum non eo die mortuum cilia morte naturali hied post annorum aliquot centurias; Sed Jam statim factus esi Miser coclem die; Cujus quid i Miseriae, mors naturalis non nisi Pars fiat. Sic Rom. 6. 23. Stipenae tim peccati, Mors es: Ubi complexio Malarum, quae meretur e catum, aut infligit Deus, Mors dicitur . sicui, ex adverso, tota illa Felicitas, leu Bonorum compi cxio, qua Irmitatur Saneii, vocatur HIa, quippe sic sequitur, Duxtim antem Dei, est Vita aerei na, in Cis isopsti Domino miti O. Atque ilic hic, pcr tam intestistiuus Adi citarem, quae est Morci contraria: Atque tum per A tales in, seu Tropum multiplicatum, in illam speciatim Felicitatem, quam Gloria potiuntur Sancta non in lusa tamen ea qua fruuntur in hac Vii .; ὶ camque, contra, Miseriam quam in Inferno patiuntur Improbi.

Verum quidem est, habituros esse Sanctos, in Coelo, Vitam etiam sirtino sensu si Ptam ; propter Animae Corporisque futuram unionem post Resurrectionem; ct iacultatum vitae

320쪽

De Sner Trinitate, cincio Pris . s

vitae sestem praecipuarum i exercitium. Non tamen hane existimo genuinam esse illius

vocis notionem hoc in loco. Quamvis enim habituri sint, in coelo Sanct , veram Corporis Ammaeque Unionem, scit & dirus unionis sensum & cognitioncm, si uuiqire in quo tunc

men non minus verum, damnatos in infern vitam noc sensu habituros, i nam de horum etiam corpora cum animabus suis futura siriat unita, eruntque & illi miseriae suae conicii; Non tamen haec eorum conditio, dici solet aeterna quamvis sensu naturali sie dici init, sitque eorum iniselicitas quod ita sit: ) ita Mars aeterna; quoniam cst aeternae Miseriae vita, non Felicitatis : Nam Vivida Misci ia, est sensu nostro ὶ vel allima Mors. Secundo ; Ut propter Excellentiam Vita dicitur sic, propter Duration m c Iema. In Allegoriis, ct Figurative dictis, eli in Sacra Scriptura frequens, Epitheton aliquod subjungere, quo Figurata vox, ab eadum nativo sensu sumpta distinguatur. Cumque adhibetur vox ea Figurata ad Excellentius quiddam significandum, quam quod innuit nativa lignificatio; solet noc Epictetum consignificare peculiarum aliquam superadditam Eminem tiam Sic Chrisius, i Cor. Io. Eupes dicitur Spiritualis. Et Joh. 6. I s Panis Vivens;& Manna, quia e GA aees est. Quo dili inguaimir voces sic sumptae Metaphorice, ab ea Rupe, eoque Manua, quorum iacta uti mentio, meorum per Delerium itineratione Sic eiuliam Christi delcribit Apostolus, ut Lapides Vivus, in Domum Spiritu em assurgentes ; Sa timue Sacerdotium, ad Sperituasta Sacriticia Deo offerenda, a Pet a r. Tum ut his Epichetis contradistinguantur a Lapidibus Templisque material bus, Laevit noque Sacerdotio, di Asiarum Oblationibus; Tum ut eorum prae nis id gnitas ct eminentia inlinia tur. Sic Cadum N um, Terra Nova, rarivarue Haerosolyma Ap . 21. 1, 2. Eaque quin

donec Nomm viastim bibero in Regno Panis me , Mati a6. 29. Non, quod si actu ChristasTale Viniam denuo bibiturus in Rcgno Patris sui; sed Vinum Notium; aliud quidem ab eo quod hic Vinum dicitur ; Gaudia nempe Spiritualia ; quibus magis obicetarcntur Altimae Spiritusque quam hocce Vino Corpora. Sic, Ego Ium Hera quis, Puterque metis AEC Loti, Job. I r. i. Ho jum onus illa Pasici, Joh. io. II. Non, quod Christus magis Hele luerit Visis, eo sensu quo Vitis apud nos dicitur; aut etiam Opilio, qui Uvcs quas vulgo dicimus curet; Sed, quod in Christo fuerit id alius Mneris multo Eminentius, quam quod in Vita videmus quod tamen h. quadant enus ruptae sciat ct ;ὶ multoque maior in suos Aniatus, mesorque Sollicitudo, sed alius generis,in de illis quos Gregem ibuni appellat, quam Opilionis cit de suis Ovibus. Pariter & hic; Haec inquit es Vita se rena; non Vitam innuens Natural cm, qualem nos vulgo Vitamdicimus ;ὶ sed alius generis Vbiam, Beatitudinem, Felicitatem; Bonum longe Praecellentius quam suod solemus vitam dicere ; quodque haec admodum imperfecte repraesentat, i Ionam Viram. Atque haec quidum aEturnitas, ut Vitam hic indicatam, , vulgo dicta vita distinguit, ut saltem sit Aliud quid: Sic & dignitatem simul insinuat, ut quid Excellentius. Et, sinciatim, Merenam Durationem, huius tam Eximiae Felicitauis. Quae talis sit, ut Initium quidem habuerit, sed nunquam habitura Finem. Atque hinc est quod toties appelletur Eur ira, Vita Sem terna, & quae sunt hirius modi: ut haud facile enumeraverim loca, qui

Atque haec quidem in iras, vitae superaddita, Auterna Dura i , summae AH cisa, saeit ut haec Auema Vita sit Perfecta Aelicuas & undiquaque Completa. Nam scri celio

Gratatis, quam innuit Vita, non aliam admittit completionem, quam perscctioncm Cont, uuaticius, quam adsignificat vox Merna. Siculi ex adverso, Perfecta rta, quae manet Impios, non aliam patitur Aggravationem, quam illam Perpetuitaris, quam obtignat illa Tristis linia, Miseriae vividae , dclignatio, vi a Mas. Utramque habemus ex adverso

positam, Math. ar. 6. Apibunt hi in Memum Supplicium; Iiati vera, in Hiram Meruam. Atque hactentis de Primo considerando diximus, Felicitate proposita, seu Fine cons quendo, vi a Vita. Ante autem quam Secundum illud, Dei Chrisique ognitionem, directe consideremus; notanda venit duorum Connexio, in verbo EA me autem Mema Vita Quae sabiem duplicem admittit acceptationem. Quippe censeri potuli haec, vel ut Pindicatio di minhs, vel ut cis falis Praedicatio. N pe, me Gl Vita aeterna; hoc est, in Ae on uaeterna vita. Vel sic etiam, Haec ea aeterna vira , hoc est, Haec est Hia, seu Medium, ob

tinenci aeternam vitam.

Prior illa acceptatio, satis convenit destrinae Scholasticoriis, qui Coelestem Felicitatem collocant in Beat scamis ne; hoc est, in Vilione seu Cognitione Dei. Hujusmodi nixi locis, di horum similibus. Maz r. 8. Beati sunt puri corde, quoiam ipsi Deum Habunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION