장음표시 사용
301쪽
datum, quod nultas afienigena , put esset is semine Hirmis, Sacerdotia Iungeretur;
Unde arguit Apostolus; Sacerdotium binisue ut qui Sacerdos sor et ex Oraene Melch, aedes, Psal. IIo. . aliud omnino elle Sacerdotium ab Raronico & consequenter, mutato Sacerritro a Levitico seu Aaronico, ad illud Melchi deci, in nece D O Legem mutuam e G Heb. I. Ia. Adeoque Legem Leviticam, tenipore Messiae, abolendam ale, seu
Hoc ut probet; arauit Melchizedecum ex cujus ordine futurus erat Meilias non pituisse, ad Leviticum lacerdotium, praetensionem habere; cum sit, in Melchiredeci historia, nulla mentio patris aut matris suae, ejusve genealogiae, unde constare pollit illum ab Aarone descendi illa. Quippe, quod non habuerit Patrem aut Matrem aut genealogiam ibi memora ram; nulli illic uiui erat, nisi ut argumentum negativum; non poste inde constare, quod fuerit ex posteris Aaronas, indeque lius haberet ad sacerdotium Aaronicum. Atque, ad hanerem, tantundem erat quantum ad Apostoli argumentum sive nullos habuerit prout nulli memorantur, in sive nullos qui arguant eum sic descendille. Sed non hoc argumento negativo contentus acquiescit, nempe, quod nulla posset genealogia produci, unde constet eum ita descendisse ὶ sed procedit porro arguendo, non modo quod non liquet, sed quod impostibile sit, ut illi a esset. Eo quod, tum temporis, nondum natus esset Aaron, adeoque posteros habere non post et scia neque Levi unde oriundus erat Aaron: Nam etiam ipse Levi, qui decimas Ioset accipere, in Abraham aerei rus es; nam is adhuc ras lumbis patras erat, cum occurreret AD ahamo M a me reus, Heb. I. Rao.
Adeo ut non pollet Melchiradecus, Sacerdos este ex ordine Aaronis; ut qui ipsi, prior fuerit, adeo & lacerdotio illo prior quod ab eo incepit, eratque in ipso Aarone iundatum; sed superioris ordinis sacerdos quam erat Aaronicus,ὶ cui ct Levi & Aaron qui in Abrahami lumbis tum erant solvebant decimas. Et porro adhuc arguit; Sicut in Melchiude qui typus erat) niata sis mentis ipsius ab Aarone descensus; ita Dominus nilier qui est Anti-typus ὶ revera non aediscendis ab Aarone; ver. Iὶ, I ; Nam is tae suo haec incuntur per modum Typi a aliam ullum
pertinet, de qua nutavis attendis chara: Palam euim es, e Iuda ea tum e e D mini v x Hrum ; cm tribus inhil de Saco Atio locutus es Moses. Pari modo : a silentio de morte & de cellatione sacerdotii Melchiaedeci, qui typus erat ) arguit ille perpetuitatem Sacerdotii Christa cujus ille typus fuerat) absque ulla ejusdem determinatione. Nam cum ante dixerat, ver. 3. Melchiae tecum habuiste nec inu, iam iuratim, nec uuae suem ; hoc est, non ibi memoratum concludit de Gryti cui es 1 utus en Melchra ecus, utpote typus ejus, in quod non m lege, cujus mutarium iis cui nase, Iactus sis Sacerdos, sed ex vi tuae olubilis vitae: usificatur enim in hunc modum, Tasacre dis es in oranum, secti um oraeuem Me hi deri, ver. I I 'Liquet igitur, ex tota serie argumenti Apostolici, ὶ quod quae de Melchi redem dicit, quod tuerit ille ne patre, sine matre, sine gratere ; nec initium Elarum, nec visae Inem E hens ; non es le lummo rigore intelligenda, quali Omnino non haltierit, aut illud aliunde non potuerit cognosci, sed quod id nρα furtit tri mema aram : Atque quod ex silentio, seu nulla mentione fulta de his, in Typo; adumbratum crat, quod in Anti- typo, illa revera non Essent: cum perfectio Anti typi, futura erat multo major uuam Typi: Pro an logia eorum quae alibi dicit, Heb. p. 23. Neceus uis Exempla Pitaem eorum quaesunt in caesis, Lyce rebus purifica ri; i a vero Calesia, potioribus quam haesura victbmis. Lo M timbiam obtinuit Murcium bonarum, non gyam MFressam formam rerum Heb. Io. r. Sul-ficit, si sit, in typo, Umbra ejus, cullus, in re typis acata, exstat iis malitatem. Ex eis igitur quae haetenus diximus; Quamvis non certe demonstretur, Melchi decum suille ipsum Shemum: At saltem hoc manifesto est ostensum; quod id omnino elle pollet; sitque maxime verisimile quod ita suerit: Quippe tum Rex suit, tum Sacra aedis Dei aut seni,s ut & Shemus erat; in atque in Gemitarum tota ; ipsoque in alamo Iuperior; ut erat Shemus, Abrahami Progenitor, & Antecessor in directa linea; atque omnium Patriarch, rum, qui tune in vivis erant, maxime senior. Quin ex adverso ; omnino videtur improbabile, & non facile creditu ; quod Abrahamus, Fidelium Pater, magnusque Pater Ecclesiae Dei; & Promisti Seminis Pater signanter declaratus in quo benedicendae forent omnes in terra Gentes;) quod hic, inquam, dum tot ex ellus Progenitoribus adhuc in vivis essent ὶ mitteretur ad aliquem ex maledicta Chami ct Canaan is prosapia pro obtinenda benedietione ; eique ut Abrahamo sit periori obsequi, um exhiberet, qui ex eis erat quibus maledicendo denunciatum fuerit, quod Ieroth virum essent i hoc est, abffectissimi servi in fratrum suorum; adeoque Shemitarum. Quae quidem conjectura, non alio fundamento nititur quam errori manifesto; Quasi eum tiberit Abrahamus Canaanaeae incola, seu inquilinus ; oporteat & Melchiataecum c manaeum esse. Cum tamen liquido constet, quod Abrahamus ut ut inquilinus leti ae Cana niticaei fuit tum temporis thac occalione ὶ exua Canaanaeam ; totaque scena rerum tum gestarum suerit in terra inenaitarum Argumentis
302쪽
Argumentis ab aut boritate petitis abllineo. Quoniam eadem nobis lux suppetit qua judicemus, quae ipsis aliis r pira hac aut illa opinione. Quippe nihil suppetit Authenticum euii insillamus, quo quaestio determinetur, praeter ipsam Melchized i historiam, Gen. I eamque de Christo prophetiam, Pial. xi quoa ior et Saceria os tu preperim se mutam EF i:ὶ quaeque hine arguit Apostolus in Epistola ad Hebraeos, Capi' s, cs, . Quae porro occurrunt alibi apud Authorcs, seu Veteres scit Recentiores ; non alia simiquam iptorum conlectunc, ex ha quae iii sacro Codice habentur; cum eorum inde ratiociniis pro con e iuriis iuri Quod Judaei, ut plurimum, eum litisse Shemum existiment: esis ni fallorὶ in conscssoriam api eos qui ipsi aliter sentiunt. Sed causintait illi hoc elie pro vanitate Iudaica, qui proni sunt attribuere, omne quod antiquum est&Jaudabile, alicui de gente sua eo. rumve progenitoribus. Verum, lim ipsinu putaverim ego, non meram esse illorum vanitatem ut ut nimis sorte proclives fuerint ad talem allectationem Nam multum iubes le veri hae in re existimo: Nempe ; Sapientiae ct eruditionis, quae apud Ethnicos scriptores antiquiores praeserum occurrit, magna pars, nedum praecipua, i. salicin prout ea ad nos descendit i a Gente Iudaica s eorumque majoribusὶ videtur derivata. Eorumque Mythologia & Theologia qu Is qualis erat: nianti est in habere videantur relationem ad ea quae in sacro textu occurrant. Quod liquet ex variis talium rerum collectionibus, quas habent Natalis conacs, Bochartus, atque cx nestris ὶJohannes O n, Theophalus Gale, Jacobus Di portus, Edmundus Dic- lanionus, aliique ante hos omnes, Clemens Alexandrinus in Stromatum libris. Nec qiucquam habemus scriptorum Ethnicorum, quod de Antiquitate pol iit cum libris Mosis contendere. Imo antiquissimi eorum quos habemus, simi etiam Salomone iuniores. Theologi notiti recentiores Inon pauci saltem & non incelebres viri) juxta cum Judaeis scutiunt; praesertim postquam Hebraicarum literarum studium apud nos excoli co perit. Et si aetatuli Hugo Broughtonus, strenuus fuit hujus opinionis patronus. Sed hos, tui qui contra sentiunt, novitatis insimulam praesertim quod antiquiores aecis P tribus hac de re prorsus tacent. At hoc eorum siletulum, non cedere debet in praejudicium nostre sententiae; quoniam manis sta eii laui is silentia ratio. Nempe, quiaGraeci Patres Hebrarcae lueraturae vel non omnino, vel parum gnari, secuti iurat Septuaginta Interpretes c cos, eorumque Chron logiam : Secundum quam, tum diu mortuit, iuerat Sliemus. Quem ita rue Melchi Ecdecumsutile, non pollini existimare. Sed, de quoquam alio, non scio quod illi conjectu lec
Sed cum Hebra ea literatura cognosci cceperat, veraque textus Hebraici. Chronologia, secundum quam, Shemum tunc in vivis suille constat, in ea de Shemo sententia, quamprimum propalari Guperit, prompte recepta est Et vix quicquam in contrarium allatum video ; nisi quod non habita matura rei consideratione Salamum putaverint Hierosolymam suille in terra Canaan, ct Melchaedecum ibidem Regem. Qui quidem error cum sit rit depositus; non video quid aluid contra urgeatur. Et quamquam non dixerim, hoc elle Mathematice demonstratum: tanta tamen verisimili tudine quantum pati potest res bHusi di dictum puto, ut assensum iacilem mereatur.
303쪽
UOD Jobus ille, us lusior iam habemus in Mero Codice, olim aliqua
actu extiterit; non est quod dubitemus: quodque illa, quam de ipso habemus, non sit lutioria plane ii ela; sed rei aliquando gesta. Verum quidem est, quod olim in usu fucrit apud gentes praesertim Orientale, iura bolis, Apologi , &aliis Allegorice conditis narrationibus, multa disserere. Quod omnino liquet, ex variis Christi Parabolis; Quales sunt illae De Divite& LMai 4: De Filio Prodi go : De Seminatore qui seminatum exivit; De Nuptiis lilii Regis, Advenisque ad alias nuptias advoratis; De Decem Virginibus in occursum sponsi exeuntibus, prudentibus quinque di quinque fatuis; in De Vinea Agricolis elocata: De Domino peregre abeunte, qui Talen a concredidit servis suis ad negotiandum; at que plurimae. Quod & ante obtinuerac: Ut in Parabola de Vinea Domini, Isai s. multisque Prophetarum Vitionibus; ct a mali Prophetiis. iii Nathanis parrabola de Agna femella, a Sam. ia. Et Mulieris de Telhoa, p. 1 . Sed & multo citius inlathami Parabola, Jud. p. de Arboribus sibi Regem eligenti bus. Et alibi passim. Sed non putandum est, hane de Iobo iustoriam, talem elle: scd rei ina vere gessimilia
narrationem Ut quae tot locorum ci polonarum circumstantus signata sit, qtis rem eregellam indicant. Sed & citatur, Jacob s. o. ut vena Historia, di Exemplum Patientiae, T Erant amyta a tactis, O viri ius nem Diamini: hoe eit, quem finem Deus dederi' de optandum extium, aptius Purpellionibus , atque hoc cum Prophetarum exemplis conjunnum, ver. io. Sumite, fratres mei, pro ex viati vexationis , lenitaris, P ophetas prat uri sint in Domitie Domini in quibus accenset Jobum. Nec est quod putemus, quin ipse fuer i ut illa aliiὶ exemplum verum nobis propositum ; totaque ea narratio non ut iis parabola. Ad jam ante, EME i . i , ir,2o. ubi Deus se iit inexorabilcm proponit, casu illi e iudieato,) Diamsi e ut A tres viri, Mari Danies o P in me is eius, 1 i risia Da non eriperem si os amissas, hae ipsi DIUM mperent. Quae omnia indicatit Jobum non minus quam e alios actu extitissu: veramque elle non fietam hilioriani, quam de illo trabemus. l . - Non negem tamen quin & Poema sit, seu historia Poetice scripta quamvis non talibus quibus Jam utimur veitibus. Adeoque, quamvis personas & Loca vere describi non dii bilem: eosque sermones di colloquia, s limiam rei quod spellat, prout ibi memora prolata litisse: Non ausim tamen spondere, 'uod ea fuerint omnia αὐ- . , ct eisdem cise verbis, prolata, prout jam habemus scripta : sed seces lia postea, & per otia, des ab homine aliquo divinitus esto; & in hune ordinem ne saeia, quis ad eum sensum iii ab illis collocutoribus prolata. & de aliis alibi sermonibus recitatis, intelligendum putem. Qui 'eu non solent homines, t.ila occasione convenientes, sermonibus prax ceptis, ct studiole congeliis, nedum Poetice exornatis, in omnia fari: Nee amanticulas princto habere, qui de ore loquenti uim seripto acciperem quae ipsi dixerint. Sullicit ii, quae jam habemus colloquia, eadem sint quae ad eum sensum fuerant ab illis collocutoribus prolata, cum talibus ampliationibus & ornamentis, ut in Poematis usu venire soleanc . Quis primus hoc Poenia scripserit, ne icimus sunt qui putant a Mose fidisse seriptum; qui est Authorum antiquissimus, quantum scimus, qui libros scripsit. Putaverim ego, potius ab ipso Jobo conscripuim ei te, aut a collocutorum aliquo, aut torte pluribus;) tum aliis ob causas, tum quia verba quaedam, aut locutiones, ab Interpretibus notantur, quasi Ara. bismum sonantia; ct a Mosa stylo aliena. Sed, quis scripserit, non est cur simus admodum
Sed neque nos moveat, quod sit Poetice scriptum; quali mirum sit, ea mate, poes in Obtam fidisse. Sed non est cur id miremur. Nam veterrimae quas habemus, etiam eruditi innis Ethnicae reliquiae, sunt vinibus scriptae. Ut sunt Homeri & Hesiodi Poemata, quibus nescio an quicquam habeamus vetustius a quovis Ethnicorum icriptum. Ad es, ram diu ante ea tempora. habemus in Sacro Codice Iacobi Benedictionem filiorum ultorum Gen. 9. 33, .ὶ stilo plane Poetico; quamvis non talibus sit conscripta versibus ut neque eii Jubi Poema qualibus post usi sunt Poetae Graeci Latinive. Σed & Balami Parabola, Num. Cap. a3. uerumque p. a'. est plane Poetica. Et Mosis Canticum, Exod. ir. aliudque ut. 3 a. Rusque Benedictio, Deut. 33. Aliaque multa Cantica, quae, sub ea aetatn, in Go dice pallim recensenuir.
304쪽
simius et, dicitur, mini QR - . Nec est cur dubitemus, quin in lamilia Gemi, & apud iteros suos, jam diu antea fuerit exculia; ab Ante diluviatiis tradita; ab que a Chaldaeis ad AEgyptios derivata. Ut omnino frustra sim, qui putent, eruditionem trante excultam nulli, quam ad Graecos pervenerit, quod multo post seculis sarium est. Ut non mirum sit, historiam Jobi magna ex parte stilo Poetico scriptam cile. Restat, ui de Jobo , quaeiamus, .u iuerit, Ubi vixerit, ct Quo tempore. Quae omnia, singulatim conliderata, videantur investigarii dii iacito; sed, Iunctun sumpta, sibi mutuo la. cem praebeant Nomen hujus Jobi, non alibi occurrit in sinis literis, quam in hoc libro; & quod huc direm respicit , Euh. a m D tres um, IRAM, Dahuel, o PD, oc;ὶ iterumque Jac. s. ra. quis mi animi Job, M. Habetur quidem alius eo nomine, Bb silmsoachar, Gen. 6. 13. qui noster esse non pollit, cum tuerit unus eorum qui cum Jacobo dciscenderit in AEgyptum. Numeratur item inter doctam filios, Jobab quidam Gen. Io. av& a Chron. t. a 3. ὶ nomine non multum absimili: Sed tempora non cou veniunt ut idem sit cum Jobo nostro; qui multo terius vitari quam ille Jobal, Adeoque Jobi nomen ipsi uir, haud multum lucis praebebit quaci emibus, quis luerit, aut clam quibus relatione comun s
Addititius character: quod fuerit V, mregre or rectus, tramus 'Dei, O meri usa meso, Job I I: una cum ea pietate quae per totam historiam conspicua eli, tum in ipso, tum in Amicis suis: facit tu credamus, eum cile ex Shemi posteris; apud quos Religio, Verus ire
Habita illa dicitur l Job. I. I, 3. in Irara Va; quodque Har maximus fuerit, omnium MLmum intentis. Quo satis indicaturi quod vixerat Orientem verius, saltem respectu habito ad terram Canaan. Nam tales desigriari solent, nonune Oriental rem, seu Abortim Orientis: ut Gen. 29. I. Num. Σῖ. r. Jud. 6. 3, 33. Jud. I. Ia. Jud. s. Io. I Reg. q. 3o. Is u. a. 6. Isai. II. I . IsaL I. Isai. 6. II. Jer. 49. a. . Euh. 23. , IC. Maza. I, 2, se Sed, in qua parte Regioni; Orientalis vixerat, restat adhuc inquirendum Mihique ubdetur maxime veri limite, quod fuerit, vel . in Syriae parte interiori, vel Arabiae parte ium. riori, vel in utriusque confinio, non procul ab Idumaea. Talemque illi tribuit situm Adraconinis in sua Terrae Sanetae Tabula Geographica. In regione quae Peraea dicitur, trans Iordanem. Nee procul inde fuit se existimo Salem illari cuilus Rex erat Melctuae loeus: Quem eundem & Shemum elle, mihi videtur maxime verisimile. Et latis convenit cum utriusque insigni Pretine, ut duo tam eximii viri, squamvrs non
eodem praecise tempore in sedes suas haberent, si non easdem, i altem non longe dillitas. Quod scilicet veri Dei Cultus uri videturὶ circa cum illum per aliquod tempus manserit, ibique aliquandiu fuerit propagatus, dum alibi terrarum rarus fuerit . Saul que convenit hic situs, cum incursionibus Chaldaeorum ex una parte, dc Sabaeoriim altera parie Job. I Is, II. inter quos situs hic est intermedius. Quantum ad Regionis nomen, UZ; tres invenimus eo nomine vim, a quorum uno vi, deatur regioni ut tunc moris erat ὶ nomen inditum. Nempe, UZ filium Arami, nepotem Shemi, Gen. Io. 23. 1 Chron. I. a . Item UZ seu Hiit, filium Nahoris& Abraham fratrem; D UL illium Disium, filii Selur, Horitae, Gen. 36. m, a I, 23. et Chron. I. 38, εχ. Quis horum Regioni nomen i erit, Incertum est: Ego potius putaverim finite Ua illium Arami, filii Menu. Quippe cum Aram sit ea regio quae nune Syria dicitur, t ut quam occupaverit Aram filius Stiemi;) ejusdem crudo portionem aliquam occupaverat filius Mus in, quae regio Ur diceretur. O . . .. Quamquam & Mons Sehir, in Iduinaea, seu Edomaeorum terra, non sit inde procul; quem poli Horaeos, qui nqmen sumpsi illa videntur ab Hori, Schiri nepote, Gen. 36. ., 23, 3o. i Chron. r. 39, Σὶ ab Estavo luerit la abnata. ejusque yialeras, Gen. 36 8, 9. Josta. 24. . Cui favere videtur illud I hren. ar. His Etam, quae habitas miserra cra, ad te tran Dirarum est critim mii illud iit disjunctive legendum, ut quidam volunt interpretes,4 si Ea mam, a quin his Ias tu tetra Sed Jer. as. ubi idem resipici videtur Pocrium tura ris , quod ecce urus erat Jcrenuas a murra 'mmim, bibe um dumet tu crimisus itas genu bus ad quas istam mittebat Dominus, ver. as I turba ulce Ianea O reges terariae Ua,ver. m. manifesta dili inguuntur ab Ebom, O II abbor Amon, ver ai. Et quidem si TMUI Rex gentium dictus Gen. I .i, p. intelligendus sit de hac Imba 1 celganea, ver. 2o. aut Reuauea Iniba habit Dumam taeserto ver. - quod non est improbabile saetis hoc
convenit, cum eo situ terrae UZ quam nos allignamus. Nec video, quin eidem consciatiant interpreto; in regione Trac nitidi eam collocantes, in Arami seu Syriae parie interiori.
Sed & cum iobus fuerit i rae UZ incola ; putemus etiam eum fuisse ex posteris Uet, filii Aram, filii Sit emi; adeoque incolam Arami hoc est Syriae ) aut sinem in ejus eo nimi ippe non videtur probabile, quod Aramus filium suum Uz, procul ab ipsis ablegaret;
eum nondum fuerit mundus incolis ruertus. Amici erus quatuor, qui vilitatum & consolauim eum venerunt in' stila sua. bunc
porro situm conii anti u. LV a.
305쪽
Tres eorum, quamvis , variis locis, ex condicto simul venerunt, Iob. a. it. uaTemanita, ET D ad Stalita, diphar Naamathita. Horum primus Eliphar, fuisti videtur Idumaeus, ex regione T an ; cui nomen dederat
man, filius Eliphaeti, filii Elavi, Gen. 36. Io, D. I Cnron. I. 3s, 36. quae communi e-Κnlii reputatur pars regionis Edomaeorum, Arabiae desertae finitima. Hunc Eliphazum, non illum existimo, qui Temanis Pater erat; sed filium aut nepotem illius Temanu; qui nomen avi aut proavi ubi habuerit inditum. Quamvis enim pater aliquis , falso suo videatur aliquando agnominationem acquirere; Ut cum Hamor, Si chemta dicitur, , filio suo mechem, aut 1 civitate filio suo cognomine, Gen. 33. is. Ast v I 6. Et Sehir, Horita dicatur, ab Hori, nepote suo, Gen. 36.aa, an 3o. I Chrota r. 38, 39. Sic Deut. 26. s. dicit s qui corbem primitiarum allistὶ SVrtis, s seu Aramuta,) puer metu Iacobum innuendo, quamvis, non ab Aram descenderitJac bus, sed ab eius fratre Arphaxad, Gen. Io. aa. Item Beth HSyrus, Gen. v. m. ct Laban scias Athuelis Syri, Gen. 28. s. & Liaban artu, Gen. 3I. ao, M. quamvis non ab Aram deicenderint, quoniam incolae merunt Arami, nempe Padanaram, aut Aram naharaa seu Syriae bis luvialis, in hoc est Meiopotamiae. Quae 'uamvis ab alias tunc Incoleretur, nomen tamen jam ante acceperat ab Aramo illo. Nisi forte dicendum sit, sic dici ab Aramo filio Kemuelis, filii Nahoris, Gen. aa. zo, ar. Et Terari habitasse dicitur Gre Gesta re, um Chas m) Gen i I. 28, 3 I. aut in Trera Chaldaearum Adi. I. . cum tamen nomen illud Cristae , a Gesed dictum videtur, nepote suo, Nahoras filio, Gen. aa. ao, . Attamen magis verisimile videtur, Eliphazum hic dietum Temanum filium aut ne potem fuisse hirius Temanis, quam Temanis Patrem. Via Sishua, pari ratione, destendisse videtur a Shulia, uno filiorum Abrahami exratura, Gen. Is . I, 2. I Chrom I. 3α Quos sitos elle constat in Arabiae parte superiore,
raphar Naaniaratra, censendus videtur, duorum illorum vicinus; non procul inde habitans : Omnesque tres, inter se vicini, ad Meridiem uitius loca ubi terram Uz posuimus Quartus erat Elihu ; de quo nihil aliunde discimus quam ex hoc libro Jobi Erant quidem ejusdem nominis plures: Elihu Ephrana, avus Elicanae, patris Samuel Ax Sam. i. a. Et Elisu Manassaeus, qua ad Davidis auxilium venit ad Zihlan I Chron. Ia. ΣαEt Elthu Korita, Nepos Obed edom, I Chron. 26. I. Et Elthu frater Davidis, I Chron. a I 8. Sed nullus eorum potuit elle ille de quo agitur Elihil.
Sic autem deseribitur, Hibobus taetra elis Luzua, ὸ famrba Ram. Job. 32. 6. Quis fuerit hie Ram, non contiat. Certe non Ram, flava Minom, ct starer Per almetas, Ruth. . I9. I Chron. a. D, I dii: tus Aram, Mat. I. 3.ὶ Nec Rum, Mus ira etas,
a Chron. Σ. an a . Nam hi mulis serius vixerunt.
Sed neque de Barachese quid alibi di, tum legimus. Quicquid igitur hinc lucis speremus, eli ab aluncto titulo, putita. Qui nos reserat, non ad Atias patrem Getiens, Eulc. r. 3. neque ad Eua, Gad Iam, a Chron. s. I . Sed potius ad Bur Mum Nas vir, Gen. ax at. Et quidem, si, ut Ram alter, Vocatur Aram, Math. 1.3. sie Ram hic loci siridem eum inam, Gen. Σa. 2I. merito dici possit, euchamilia Eam, hoe est Arami. Nam Nahoris filios sic habemus enumeratos, Hua primogenuum, ct Buz frin
thuel: Rethues atium genuit Rebeis m, M. Atque de huius prosapia dictum putemus, quod habetur Jer. 21. a3, M. Ubi inter eos ad quos Poculum illud transiturum erat ) numeram tur 'Dedan, ct Temo, O ma, rege que is abiae, O in re ora riptis in Edserto. Erat autem Dedan filius Keturae, Gn. as. 3. Tma illius Iimaesis, Gen. as. I s. & Bua, Nahoris,
Gen. 22. 2I. Arabiae in ta, Omne
Ab illo Buz. filio Nahoris, ct fratre Kemuelis, patris Arami, descendisse putemus GL AN, Miram, ex famula Eam, seu Aram. Adeoque sedem erus suille alicubi in Mesopotantia, ubi habemus civitatem Nahciris, Gen. Io. uae an fuerit in Chri orum seu Ga im, ubi natus erat Nahor, & aliquandiu habitavit, Gen. II. a 3I. AeL I. a. quae ninmen Cho in sumptiste videtur a Chese , Nahoris filio, Gen. G. M. quem itaque ibidem s.
tum putemus; non dixerim: An potaus Haro, quae itidem erat in Mesopotamia, de nomen
sumpsisla videtur ab Harane, Nahoris si tre; quo forte recellerit una cum Tera, Abraham ct Loto filio fratris sui Haranis, Gen. at. 3 i. quamvisi de ipsius illuc adventu, nulla sit mentio, quia non ulierius progrestus est, scd illic mansit, cum Abrahamus ad Cinaanaeam procellit. In hac Nahoris Civitate squaecunque suerit) comperimus, alium ex Nahoris filiis, Be thuelem; Labanem item & Rebetam. Bethueli stilium filiamque, Gen. 29. a , Io. Eundemque Labanem postea reperimus Harane, in Padan aram, Gen. F, 6, I. Gen. 29. s, io.
Nee tamen certi sumus Natiorem & Bethusem ibidem habriasti, sed saltem Labanem; qui forte interea temporis si Nahoris Civitas sit Ur ὶ pollet Haranem secedere. Quamvis enim Gen. 23. 2. Isaacus jubeat Jacobum , a re P an aram ad Zmum
Mutas Panis manis suae, O uxorem Abi accipere ae Arabus iacturus si utris suae mair tris;
306쪽
t ira fieri tamen potest, uuaeumetu Aethuelis dicatur de Albuelis famis a s cujus situs erat Laban ὶ quamvis non in eadem urbe vixerit Bethuel cum Labane. Uicunque si de civitate Nahoris,) hoe saltem constat, Nahoris familiam aut totam aut ejusdem partem maximam in in Mesopotamia sitam est e. Et quidem fieri potest, ut Tmdamaram li non sit nomen totius Mesopotamiae, sed partis illius ubi sta est Haran, ) aut
Araim naharaim Syria bifluvialis, seu inter fluvialis, utpote inter fluvios Tigrim & Eu-νhratem sita a nomen sumpserit ab Aram, Κ uelis filio & Nahoris nepote; potius quam ab Aramo Shenti filio, unde reliquae partes Syriae nomen Arami sumpserint, ut Syria D mascum, Syria Zobali, & Beth-rchob ct Maacha, a Sam. S. s, 6. I Chron. I 8. 3, F, 6. Psid. 6o I. a Sam. IO. 6, 8, 9. I chron. I9.6, I, I v. Atque inter caeteros, sedem suam habuisse in Mesopotamia censeri postit Buz; ibriaile & HuE seu in frater ejus. Vel, si non in Mesopotamia, saltem haud procul inde in altera parte Syriae, quae est a Mesbpotamia versus Meridiem, sed versus Septentrionem ab Ug regione Jobi. Atque hoc in causa esse possit, quod Eluiu non memoratur ut in eodem accedens consortio cum reliquis tribus; quia a Meridie venerint, & cum inter se vicini fuerint una venerint. Sed Elthia, alio tempore, ut a plaga contraria. Quodsi tora za, nomen sumpserit ab UE seu Hua altero filiorum Nahor, & Buzi fratre; tum non tantum ex vicinis Jobi foret Elthu, sed ex cognatis. At potius putaverim ab in Arami filio nomen regioni laetum este, quam ab UE seu Hut filio Nahoris. Hi quatuor Amici Jobi, quamvis ex diversis iamiliis, & regionibus diversis ut ut non longe dissitis, inligni eorum pietate, quae per totum eorum colloquium conspicitur; ostendunt manifesto, quod ipsi pariter ac Job in Cultorestiterint veri Dei, veramaue rintinebant Religionem : Ut & alli etiam in Mesopotamia, quamvis non nihil Superstitionis irrepsis te vidcatur. Atque hine manifesto liquet, quod vera Religio, verusque Dei cultus, non tam ancte emercebatur in Abrahami familias, quin ad alios item extenderetur: quodque illa Dei Reve- rentia, ct Educatio pia, quae iii Abrahami viguit familia, non statim erat extincta, aut ad Isaacum d Jacobum sic coercita; sed aliquandiu malus Mus familiae ramis quadantenus r mansit; apud Esavum, Ismaelem, eorumque posteros, & posteros Keturae : Quos non putomus omnes proflig tos elle, atque a vero Deo protinus descivisse. Quod oc aliunde confirmari pollet, si ea res jam ageretur. in Quamvis haud multum sit quod ad nostram cognitionem de his pertigerit; cum tam curia sit illorum temporum historia, & iere tota restribeta ad duectam lineam Abrahanai, Isaaci &Jacobi, & poli eorum tempora; ad Ecclesiam Iudaicam, & quae huc spectant. Atque hoc eo magis videatur verisimile, si Shemus ipse Patriarcharum antiquissimus sub nomine Melchizedeci, sedem habuerit in eorum medio quod nos exiitimamus in nec
multo ante mortuus fuerit. mippe saneta ipsius vita, & sana doctrina, eousque allicere censenda est omnes circumcirca vicinos, qui verum Dei cultum retinebant, ut per aliquos hominum aetates non foret oblivioni tradita. Inter hos Amicos Joba, quamvis omnes fuerint viri vere pii, manifesta tamen apparet di,
screpantia in eorum lcimonibus. .
Troes illi priores, id agebant, ut Iobum arguerent magni alicujus peccati reum, aut alte simulatae pietatis; quo ime, haud putandum iit, quod tam severe voluerit illum tractare
Contra quos se satis defendit Iobus, suamque vindicat innocentiam; & quidem eousFE, ut videatur nonnunquam de Deo durius loqui, quasi ipsum nimis severe tractaveriti Sed Elihil contra Cap. 32. & seqq. ὶ cui neutrius partis argumentatio nimis placebat; m dia insistit via. Jobi partibus, adversus amicos suos, eatenus favens; quod non propterea censendus sit vir impius quia talia passiis fuerit; adeoque censores nimis severos fuisse ambcos suos: Contra vero, quamvis virum integrum censuerit Jobum, non ei tamen de Deo querendum esse arguit ut nimis severo.
uod arguit, a consideratione, tam immensae inter Deum & hominem distantiae ; 1 summa i. Dei injestate, potentia, & absoluto dominio; hominisque despicabili sorte & impotentia, si cum Deo comparetur; aliisque Topicis consimilibus; ui possit itaque, pro arbitrio suo, hominem etiam innocentillimum sic tractare, nec erat propterea quaestioni obnoxius cur itati erit: adeoque decere hominem, Divino arbitrio se permittere, absque obmurmuratione. Atque Deus tandem Cap. 38. & seqq. ut totius litis arbiter & moderator, eadem eum Elihu prosequitur argumenta ; Justitiam tuam arguit, se nihil iniquum contra Jobum socisse, nec obnoxium este querelis Jobi: Sed amicos ejus inlimulat culpae, quod nimis severe de ipso censuerint; eosque monet ut inbustae censurae veniam a Jobo peterent, sintque ipsi supplices, ut ille apud Deum precibus di sacrificio ageret pro illorum indemnitate. . Quam intercesssionem, eorum gratia faetam, admittit Deus: Ipseque Jo ut tantae rit, entiae praemium duplum eorum, quae.ab eo fuerant ablata, ex postliminio restituit. Rinat porro ut inquiramus, Quo tempore hic loci convenerint illi, caeteraque quae de
307쪽
si Gdad Shulii in sit ex posteris nullae, filii Abraham ex Ketura; necesse ut ipse in afuerit quam Isiacus multo junior. Nam vixit Sara, post natum Isaacum annis saltem tris ginta septem Natus enim est Isaac, cum fuerit Abrahamus annorum centum, ct Sara ann rum nonaginta; Gen. II. II. Gen. 2I. s. scd mortua est Saris annorum Centum viginti ct septem, Gen. 23. I. Hoc est, annas triginta di septem post natum Isaacum. Quoto autem anno post mortuam suam nupta sit Κetura, non liquet; recensetur autem Multa tanquam natu nun imus filiorum sex quos habuit Ketura. Ut rite putemus eum quasi eadem aetate
fuisse eum Isaaci filius, Iacobo ct Esavo, gemellis. Adeoque multae posteros, tinter quos Bildad, multo adhuc posteriores. Porro, cum Jacobus & Elavus eadem liberit aetate, utpote semelli , recte putemus Eli phaetum, Elavi primogenitum s Gen. 36. vi Is,ὶ natum tu ille sub id tempus quo Jacobus
adiit Padan-Aram: Quippe tunc Elavus uxorem duxerat, eratque annorum quali quadraginta; ut liquet ex Gen. 26. 3 . Gen. 2 ...ὶ adeoque annis quasi Nonaginta antequam
Jacobus in AEgyptum descendit: Quippe tunc erat Jacobus annorum Centum & triginta, Gen. V. s. adeoque Elipharum fuit L annis quasi octo aut decem Reu ne seniorem propterea Ternan Eliphazi filius natu maximus, Gen. ῖ6. I l. eadem quasi aetate censem dus eli cum Reuianas filio natu maximo. Et Eliphaz Temanita, manis saltem illius, si non adhue ex posteris remotioribus, in non censendus eli nasci multo ante Jacobi descensum in AEgyptum. At putandus potius est Eliphaz, non Te nis hiaus nam tum potius dbeeretur Filius Temanis, quam Temanita;) ita saltem Nepos aut ex posteris remotioribus ;adeoque multo serius natus quam Jacobus eo descenderit; atque adhuc serius si ex posteris remotioribus. Eratque Eliphaz iple, dum haec contigerunt, non Juvenis quidem, sed aetate maturus, aut provectus etiam; quippe multo senior quam Elthu, ut liquet Job 1 d. inqui tanχn ipse suit aetate maturus, ut ex ejus sonaonibus liquet. Adeoque necessseest, ut hare multo serius gesta suerint, quam Filii Israel in AEgyptum descenderint, cum Jacobo
Sed pariter censendum est, quod squamvis multo post eorum in AEgyptum descensum contigerint in jam ante contigerint quam ex AEgyplo rcdierint Israesitae, Mose di et ob has quae sequuntur rationes.
Si Jam tum condita suillet Ecclesia Iudaica, ejusque cultus stabilitus: merito putem quod Jobus vir integer O Dmeus Deum in seipsam alibciaret ut Proselytum, illi Mese
hae: Deumque coleret secundum cultus formam ibatim constaturam. .
Noni quod putaverim, Legem Ceremonialem mini illario Mosis )Judaeis datam, ab omni bus ubivis Deum timentibus necessario observandam; cosve om*es teneri se protelytos sistere huie E esiae; quin possent licite Deo inservue ad modum Patriarcharum ante hac tempora existentium: Sed, cum Voluntas Divina ciarius dc plenius ibidem quam alibi pato. Desta fuerit; probabile est, voluisse Iobum i hanc occasio irini nactum; te ad ipsios associare. Vel si non ut Proselytum ) saltem ut Amicum, qui cum illis communicationem coleret, ut Jethro Midiaruta, EXM. I 8. de quo nullum exstat vestigium in historia Judaica
Adeoque reliquias illas Pietatis, verique cultus Divini, quos apud Uratas, Buzitas, Tem nitas, Shuhitas, ct Naamathitas, superesse compcrimus Jobi temporibus, a Patriarchis anterio. ribus ad ipsos derivatas; putemus, magna ex parte, ii non prorsus, cxtinctas fuisse, ea aetate qua ex AEgypto redierint Iira litae, erantqire potiti Canaa iura. Quod tamen multo serius factum este, quam quae hic narrantur, certum est Nam obiumstea suit aliquandiu superstes; genuitque decem liberos; vixitque annos Centum quadraginta, ut liquet Job. o. I 3, 16; quorum pars magna putanda est postquam ea gesta
Sed & ea ipsa regio quam habitavit Iobus, aut ipsi saltem finitima, ab Om s Bassianis si occupata in Peraea trans Jordanem;) videtur ino superato ὶ in Israelitarum
potes latem devemlle, priusquam venerint in terram Canaan: Ut jamdiu haec ante gesta fuerint quam in Canaanaeam venerint I siraelitae. Sed nec putandum est, post corum exitum ex Alaypto, haee contigit te dum adhuc in deserto mansierint. Nam magnalia illa in AEgypto iacta ; eorum item transitus per Erythraeum t seu Idmnaeum in mare; promulgatio Legis in Nonte Sinai statim post eorum exi. tum ex AEgypto; ὶ aliaque quae in deserio contagerunt; eorumque nonnulla haud longe, sede Jobi; necesse est ut venerint in cognitioncm Jobi, si tum ille in vi uri fuerit At vero, ut nulla facta est Jobi mentio i elusve patriae ) in Israelitarum Historia, in A. serto degentium; sic nec ulla mentio iacta est in libro Jolu, de rebus sic apud Ista litas egregie gestis: cum tamen valde congruum solet, de his agi, in illis quae agebantur discepitionibus Iobum inter & amaeos suos, si Iam suerint praeterita,& ipsis nota. Nam perpessicines Israesitarum in AEgypto; Deumque iam eos inde sitito tempore liberasse, secundum promillionem Abna hamo iaciam ; AEgyptaosque tanto supplicio mulitatos esse, cum Deus Israelitas inde deduxerit elata nimii Partitio Maris Rubri, quo transirent illi; promulgatio Legis in monte Sinai; variaque miracula in deserto iacta: Egregia fuisssent argumenta, tum disserentibus; pro illustrandis sanctorum hominum perpessionibus
308쪽
ct Veritate justitiaque Dei, in sublevandis iustis, ct injustia puniendis; 3 Divina item --jestate, Dotentia, dia dominio; aliisque quae Iobum inter & Antaeos suos dis, abantur; quaeque Elihu ut inoderator interposuit; &Deus ipse, ut litu arbiter, tandena concludat. . in altum igitur ii lentium, de rebus his Omnibus, in tota illa distertatione, cum tam apta fuerit oecatio de illis diliciendi; iacit ut credamus ea nondum extitisse ; sed ea quae , de Jobo narrantur, ut ut posteriora fuerim quam Israelitarum in AEgyptum deleensiis; ante tamen contigit te sitiauic inde eduxerit Mota; quasi medio tempore eorum ibidem motieci servituti De quo quidem tempore cum tam parca sit historia Molis, ct tam rara fuit occasio habendae communicationis mic 'l iraelitas manente eorum servitute cum aliis nationibus; non mirum est quod in eorum historia nihil de Jobo compareat: nec de illis in historia Jobi si objiciatur; in tota illa, cliij criatione, .de Potentia & Majestate Divina ; ni nilque Dei operibus, eiusque provida potantique mundi gubernatione , de quibus tum ab Elihi' cum ab ipso Deo, in postremis undoeim Capitibus istius libri dister inir; nulla iit mentio .
de Naris fluxu & reuuxu, quae res non minus miranda videatur quam Nubes, Nix, Grando, Tonitria, Gulii, Ventus, aliaque multa quae illic dili eruntur.ὶ Adeoque minus nummur,omilla titille alia nonnulla, quae apta si appeditarent illi colloquio argumenta, etiamsi tunc nota fuerinti Haec, inquam, objectio non mutua movenda foret contra totius sacrae scripturae reliquum,
quam hune Jobi librum. Nam de hoc Aulu mam, nusquam quantum ego hactenus me observalle memini ὶ fit ulla mentio in Sacro Codice. Quod quidem nobis i apud quos e res tam est notoria di observatu digna ) niarum sorte videatur. At vero, si rite consideremus, qua Scena tuerint a ta ea omnia pleraque saltum quae
in Sacro Codite narrantur; cellemus id mirari. Nam eorum, quae narrat historia sacra, pleraque; vel eas simillam regiones quae sunt ubtra Canaanaeam, puto, Babyloniam, Ailyriam, Me potamiain, Chaldaeam, aliasque, ad quas non pertingit mare adeoque nulla sit ibi occasio marincis altus observanda: in Vel 'saltem Agyptum, Canaanaeam, aliasque regioncs Mediterra nco Nan ad acentes: Illudque Mare Magnum, cujus ibi mentio fulta est, non est quem nos vocamus. Magnum Oceanum sed ipsum Mare Meditaerraneum. In omnibus autem illis Muditerranei Maris oris, ut nos docent Mercatores Nautaeque, ad Alexandi iana. Alexandreuam quam dicimus Scanderoon, Constantinopolim, partesque vicinas, iter lactentus; in aut nullus est, aut vix observabilis, Matis Aulus. Quam causam
Hle judico quod in sacris literisὶ de Arena maris, de marinis Fluctibus, de Fremitu tua. ris, ali isque confiniatibus. st icequens mentio : sed de Astu maris, non item. Quoniam in illis Mediterranei maris partibus, aut nullus est, aut vix observabilis; & multo minus adhue in Mara mortuo dicio, de Mari Tiberiadis qui lacus potius sunt quam Maria, aut ipso mari Erythrae Et consonantur ad haec a in con ecturis nostris iaciendis de Reem quem Unicornum di cimus in de Levi: han, Behemoth, aliisque erusmodi in Sacro Codice m oratis; non tam considerandum est quid in aliis terrae partibus ii tandum occurrit, cui horum nominum si quod accommod iis; quam, 'uid tale sit in eis legionibus ubi illi vixerim, qui de bis verba faciunt. sed hoc obiter cidium esto. His consideratis; summa diei orum huc redit. Jobum exiitimo unum fuisse exposleris
Uχi, filii Arami, silii emi; quippe illud potius putaverim, quam posteris Hueti, filii
binoris :ὶ Et terram Ua, quam habitavit Jobus, sitam esse a terra Canaan versus Orientem ;in inter bre parte Syriae live Arami, in conliniis superioris pariis Arabiaed: Idumeae ; in regione Peraea dicta, trans Jordanem; non procul ab ea Salem cujus Rex erat Melchirtae. cus, quem eundem cum Shcnio putaverina . in Tempusque quo haec contigerunt hoe est eam aetatis suae partem qua tanta Perpessus est,) circiter medium istius temporis contigisse
quo morata sunt Isiraelilae in AEgypto. α h
Quam quidem eorum ibidem moram, a tempore quo Jacobus cum filiis reliquis eo descendit ad illium suum Josephum, ad eorum inde exitum ducente Mole, annorum ale judico du
Nam, 1 Promissione Abrahamo facta, cum erat ille anno iam Septuaginta non septuaginta quinque, )Ure Chaldaeorum non Harane in Gen. 12. i. Me ad natum Isa
cum cum erat Abratiarinis annorum Centum, Gen. ai. praeterierant anni triginta. Ap
ue inde ad exatum ex AEgypto, alii quadringenti cum, non iam ille, quam bi Di, inrti l . fuerint in Meua terra, annos quia ingentas, Gen. I s. i 3. Ast 6.ὶ hoc est, a pro
missione primum iacta, annos qua ventis o nigruta, Od. ra. M, L. Gal. 3. aQ.
Ex illis post natum Isaac j annis quadringentis; praeterierant Sexaginta ad Nativitatem Jacobi di Ei ivi, Gen. at. 26. Aliique centum ct triginta, cum Jacobus descendit in AEgyp tum, Gen. 6. 6. Hoc est omnino centum di nonaginta: Ut fuerint, ex quadringentis, Ic-sidui adhuc ducenti di decem, qisibus in AEgypto morati sunt Israclitae post descensum Iacobi. Ex
309쪽
Ex quibus annis, ducentis & decem, si putemus ad mortem Josephi, indeque tam asterius Regia Dium Q. Has I ephum Exod. i. 8. annos quali centum alios; residuisorum anni quali centum d decem, quibus duram serviesiam servitutem. Atque stub initium huius se nutis, hoe est circa medium tempus ipserum motae in gypto ; nierito putemus fias Jobi perpessiones aecidisse.
cum fuso, non raro solet insigniri nomine Utanorum Nouis. Non quod sueritagulorum Scriptor: Sed quod eorum plurimi fuerint ab ipso scripti: si, ritque pie, prae caeteris, insignis scriptor. Eorum aliquos longo poli tempore quam ipse vixerit, scriptos esse res ipsi docet. PiaL ti . Supersti a Bis cinisse in s O flevimus, cum in ta -- ω , vel T.
Super lata es m me. D ejus In penta mas citiaras nactras, ver. a. s unos capti s in iurit nobis, Cantate nobis de civitas Silari ver. 3. 2 mori cantabranus canuum D mom tu a rena Ieraa ver. . Memur e , Domine, Avarum E iam in Lehriadem, Excutium, Exi uire, Exinanio, nisue a ha amemum evus, ver. I. Hi a Bub π mVerus visata, Neatus 7m retribuet I bi retribui nem quam reuo ι nobis, ver. ου. Que mamictio denotant Captivitatem Babylonaeam; eramque multo serius scripta quam tempore Davidis. Ego potiusJeremiae putaverun hunc Psalmum ascribendum, cujus nomen praeferunt Septua ginta interpretes & vulgatus Latinus, qui quamvis non fuerit in Babylonem deportatus ipse, nollet tamen deportati personam induere. Quod in i lirenas fit. P v. quamvis Alaelii nomen in fronte gerat, multo tamcn solus scriptus est Davidis aut Asapha tempore. O Deus, venerum gentes in har Darem tuam; pia tam Templum Duim Sanctu in uertira Ieru in acervos, ver. I Dedrarum ea avera δε αν- ω Dan iantibus caci, carnemfanctarum murram bestis terrae, ver. 2. EP erunt Iam gruuern rerum tau am aruam m Ocuitu Ieru agem, O um erat qui Ieptaret, ver. a. Eactiomus opprobitum vicinis no ris, subsannatis 5 deriseo eis qui sunt m circuitu ristio, veri Cum ei unt aco, O Actuu ejus is, averunt, v. . aliaque iis odi. Quae certe scripta non tuerunt tempore Davidis, sed multo pos L Quippe Templum nondum erat conditi multoque minus de latum, EJerusalem in acervos redacta. Et quamvis Templi nomen, videatur aliquando more Poetico in de Tabernaculo vel Sanctuario dici; ut Psal. 7. I. Psal tr. . Psa L 29. . Ples. or. . Pia2 63. 29. HA 13a. Σ. qui dicuntur Pialmi Davidis, & fortas te ΣSam. 22. . Uil 13. 6. nisi his in locis de tam potius sit ilitelligendum, ut Pla 33. i ῖ, i . Pi L ior. i a Chron. 3 aTὶ Ea quidem ira Poesia, a Sam. i. sti Sam. 3. z. ut est Domus Dei, ves Domini, Jud. 18.2ι. Jud. a
At saltem illud C res venerunt iu haereae ratem tua , deIeru Dra in cere s r acta, aliaque hisce gemina; necelle est ut de tempore multo post sequente lint intelligenda. Nam nil tale contigit ea aetate. Et quidem, maxime vero simile, de Captivitate Babylonica; quando Tcmplum pariter ci Urbs Jerusalem destruerentur Atque illud te in Titulo, exponunt LXX, ψ Amis, is plo, non ut sitra Anem raraim quam auru ri ii ab mitis; i regam se am reae micti haereaetatis I Am
sumpsit eam aper Erl, Aa, o fera agresta Erpassa Hi eam, ver. 13. Incens es eme,
succisa eLI, M. ver. i5. Quae majorem denotant calamitalcis quam quae contigerat tempore Davidis, aut Asaph, Nec
310쪽
. me improbabile est, hos Psalmos fidisse , Ieremia constrinos. Stilusque illorum non abludit ab Mus stilo in Threnis. Multaeque clausulae simi utrobique non absimiles. Conter
Pi l. rp. 6. . cula Jer. Io. 2y. ubi eadem propcmodum occurrunt verba.
Pariter Pi l. 83. qui est itidem Psalmus se is aph, mi 'AM . Ne si as, ne taceas, ὸ Deus,
dec. v r. r. omam ecce mimici Itu tu stuantur, O qui Merunt re extulerunt ea obver e ixerunt, Ventu er disperdamus eos ne gens ut, ct nomo orae Inis ultra mem
retur, ver. Luoniam unanimiter consuluerunt, isto imumaedere, ver. r. Tabernacula D
cum habitatoribus T i, ver. I. E iam Ashur c unctus Vi eis, auxitio fuerunt stas Lit, 'vet. s. ini E uerum, Pus iam a nobis habitacula Dei, ver. ra. Quae quamvis non ita plane denotant captivitatem Babylonicam, ut ca quae memorantur in Psalmis ante dictis, machinationes & consilia potius inimicorum exhibentia, quam eorum essectivam Execuistionum plus tamen annuunt, quam cujus occasionem videmus . in historia temporis Davidici. Et potius respicere videntur tempus Ichos haphati, a Chron. m. ubi fit mentio veri , IO,ar,23.ὶ Moabi, A metu, & MO IM Seir, aliorumque; contra Jehostaphatum comicederatorum : scd irrito consilio. Aliaque multa pallim in Psalmis occurrunt, quae neutiquam conveniunt tempori Davibdis; quae non putemus itaque ab ipso scripta. Sed & Psalmorum aliquos reperimus, alioriun nominibus insignitos; quorum nonnulli
saltem, merito reputentur illorum authores
Pi l. po Oratio Eriosis, unia Dei. it. 88. h I Hrmanis Eoa , . . Psil 89. II chili hanis Ea rahitae. Et non video quidni hos eis alli gracinus, quorum nomina prae se scrum. Nescio autem annon E M ta hic loci, idcm iit ac tartita, seu illius Zerub. Invenimus enim a Chron. Σ. 6. Ibas diras memoratos, Z mii, O hau, O Heman, O Casta, o Dina, scii Daris ;ὶ quorum aliqui videmur udem ipsi cum eorum aliquibus i Reg . ῖ t. receni itis, ubi Solomon dicitur Iapi ut se ruam omnes homines, quam Euan radita, ct
Heman, O minis, sibi A Cur autem hie dicantur i, Mahia, qui dicuntur iliae s is Zerari inulam elle conjicio, quod L Natil eorum pater) iuerit ipse Astis Zerub; ad - illi, Ne res raris, ita dicit Dii latiori seritu Hinc autem redie conjiciamus, hos fu-
varos magnos, sapientia insignes, ct Prophetas seu Quod si sit; non male coiij unguiuumii ires Psalmi 88, 89, ct yo, ut scripti ab antiquioribus Davide. Sed eorum materia contenta non satis congruit, praesertam Psalmi Ss, ubi Davidis iacta est mentio es, quoties. Et quidem Davidis citu putaverim, si per Titulum liceret. Psal. -Σ. Titulum habet GD Potesioue reddi vel Solomonis, vel Sub M. Nam prae. lixa se, indisserenter de utrovis exponi polin. Potest utique L Numis innuere Psalmum Sta .monis, ut L minae Platinum Davum, & materia inibi contenta Solomonem pocillumi spectat, eluique regnum pacificum. Quod in coninarium maxime suadct, est id quod ad calcem subqicitur,'Hinita sunt orati nes N. di Iese. Hoe vero, an hunc si eciatim Psalmum spectat, an hunc cum aliquot ex praecedentibus, non dixerim. yidetur autem innuere, hunc Psalmum potius a Davide scriptum cile, intuitu Solomonis, cuique regni pros ri d pacifici, quam ab ipso Sol mone. Huc etiam licere videtur, quod ipso trutina initio habetur. Deus, Pu icta tua E gi Eu, edi IIui amplis gregis : ver. i. quasi Rex David, hic contra iiii agueretur Solomoni
Histo metu. ὶ Quod tamen nisi id alterum ellet ad calcem in satis intelligi pollet de Sol mone, qui pro stilo Poetico j duplici charactere describitur, ut qui Rex erat, & Regis A.
hus. I XX Interpretes liabent . x My - , In Sa mouem : Quali fuerit hic Pialmus, a Davide scriptus, de Solomone. Quod omnino dicendum videtur. P al. iam Inscribitur, Canticum aratauum Lithionioli 3 Sudi vis vel Submovi Ex versu primo Nis Domimia a coetu domum, hi usi a laboraveruui Di intricae ruinueam : Niri Dominus cuso uim eis: Iem, frustra vigilat qua cuctoae I eam. in Scriptus videtur occatione vel aedilicationis Templi, vel Domus Solomonis. Atque tum, sive ab ipsos lamone Scriptus fuerit, sive ab alio quopiam pro eo, erit s liena post tempora Davidis
Hal. s. A suo scriptus sit x titulo non constat. Sed, ex subsedla materia, Fidetur ves ab ipso Solomone scriptus, ves ao alio aliquo cum resatione ad illum occasione nuptiarum Mus eum lilia Phara an s. Quodque Solomon ipse praeter libros alios Psalmos item seu Cantica seripserit, diserte dicitur, I Res. . 3I, 3 a. Ubi etiam, ob sapientiam suam, nominatim praefertur Etham Misae, Hemam, aliisque.
Psalmorum multi prae se ferunt Asaphi nomen i ad Asa Asaphi, vel Asapho,
Ut Pl,l. yo. Tῖ. I. 6. II. a. 79. 8O. 8 I. 82- 8ῖ. Quorum aliquos, non omnes, putave, tam ab Alapho script .
Non omnes, inquam. Quamvis enim te si nihil struderet in contrarium ) vide. R i retur