장음표시 사용
171쪽
xs 8 Pars Pr Ima. De Ordlae.. Nego conseq. s aliud enim . est ordinare, seu se ut habetur in graeco textu, praeordinare r aliud conseiacrare: clerici quidem juxta morem illorum temporum: probabant quos fideles elegerant ad ministerium sacerdotale, & probatos ab Epi Opo consecrandos offerebant: vult igitur Conciliam , ut quos clericali honore gaudere statuerat. suffragium habeant cum caeis
reiis clericis se huiusmodi probatione .
Dices a. Eugenius IV. in suo decreto pro Armenis docet, ordinarium ministrum sacramenti 'ordinis esse Episcopum; ergo censet presbyterum eius ministrunt
extraordinarium . Disting. conseq. r esse miniitium extraordinarium reses pectu subdiaconatus, di inferiorum ordinum , conce- eo , respe istu superiorum , nego consequentiam 3 alio. quin si verba summi Pontificis essent universaliter acis ei pienda , ex iis eoncludere liceret, simplicem sacer--dotem posse consecrare Episcopum . - Dices 3. Consecratio presbyteri ex dictis fit permanum impositionem : atqui simplices sacerdo res manus imponunt presbytero conseCrarido ex Concilio Cat. thaginensi IV. can. 3. , dc ex pontificali romano: erisso presbyteri vere consecrant sacerdotes . Distinguo maiorem per manuum impositionem quae sit saeramentalis cum certa verborum formula,
concedo; quae sit eaeremonialis , di absque ulla rer-bornm prolatione, nego mai. Presbyteri igitur in iistiando simul cum Episcopo manus imponunt in testiis monium consensionis , & societatis, quam ineunt cum
Dices 4. Qui potest maius. potest & minus: atqui
presbyterii possunt maius, scilicet conficere euchari,.stiam , dc remittere peccata: ergo & ordinare diaco ianos. vel presbyteros, quod est quid longe minus . . Dist. maj.: qui potest maius in eodem genere, con. oedo r sic qui potest remittere peccata graviora , potest & leviora; in diverso gendite, nego majorem snam maius est peccata dimittere , quam mortuos suis scitare , quod tamen posterius non potest presbyter . Dices s. Plura suppetunt exempla presbyterorum , di Episcoporum , quos simplices sacerdotes ordinarunt 3,
Euphnatius abbas Danielem discipuluia, ordinavit prio,
172쪽
m γ diaconum, deinde presbyterum ex Cassiano'eollat. q. Capy T. R Turonenses, eiecto S. Brixio , Episcopum sibi praefixerunt Iustiniantun ex S. Turonen si lib. xo. hist.. cap. 32. : in persecutione imperatoris. Valentis Ariani, qui Est scopos orthodoxos a sedibus deturbabat, & in exilium amandabat , ut S. Μel Cia, istum in Armeniam, S. Eusebium Salii latensem in Thraciam 3 clerici in Ecclesiis viduatis ministros Conis
stituebant ex Theodoreto lib. hist. C. 22.: ergo, Dist. antec . . simplices presbyteri ordina sunt , ac eis dente manus episcopalis, impolitione , concedo i secus 3 ne gra antecedens. Itaque Paphnutius , cleius turόniis
Cus, de alii ordinarunt, constitueruntque Ecclesiaerninistros, quomodo nunc rex christi: inissimus dicitur instituere Episcopos, & quicumque ius habent, praesentandi ad Ecclesias parochiale. , constituere pastores δqua teuus scilicet eligunt, Vul nominant ad munia ecclesiastica , quae tamen sic electi , ae praesentati obiis re nequeunt, quin prius ab Ep scopo consecrentur . Quod autem Uveteres, qui nobis obiici utitur , non alio sensu scripserint, patet Concilio Arausicano
vib p r Ueutia sua, pηasbrteras agere permittar, sed υἱ- copeian evocet, o quedlia Eecles a agendtim fuerit, im apo uar: Constans ergo tunc erat traditio ministros
Ecclesiae non posse consecrari, nisi per Episcopum 3. alias quid necesse fuisset, ut .Fpiscopus infirmitate
detentus alium Epii copum evocaret
Nec dicas, tempore persecurionis, quae sub Valenis te. Contigit, non licuisse Episcopos, evocare , mi pote qui exules agerent, in remotissimis terris , nam S s. ill exules ruendae religionis studio saepe mutato habitat
PIovincias Pastoribus viduatas peragrabant, teste ipso Theodoreis, qui loco citato de Eusebio famosa tensi
173쪽
bati Cister ciensi facultatem eonferendi diaconatum , lesubdi Monatu in monachis sui ordinis: Ne forte, in
ι, ἡ ἱ bul Iani hanc se vidisse , asservariclite in collegio complatensi testatur vasqueZ in 3. partem S. Thomae disp. a 3. cap. 6. asserit Navarrus consiliorum lib. . s. Consilio I s. s abbates Cisterciensis ordinis .anie Concilium Tridentitur ut semper usos finisse hoc pni vilegio: addit VasqueZ., multos e recentioribus assi mare , idem privilegium esse concessum abbatibus benedictinis, nectaran F ranciscanorum praelatis in Indiae ergo . Nego consequentiam 3 namque I non pauci The lori contendunt, fictum ac supposititium esse eiusmo α ρ rivilegium, at Hallierus sech. s. de mimstro sa, crete ordinationis cap. a. f. a. , Sylvius in supple mentum S. Thomae q. 38. acr. i. : quin victoria in Suillina n. a 3 s. scrιbit, se Vidiis e ballam, qua comiseedit ut abbati Cisterciensi facultas conserendi subdiaco iamatum s sed in ea nihil deprehendit pro diaconatu , pro quo tamen ait, aliquos allirmare iisdem abbatibus corr- inestum esse pri vilegium, quod ipsi Navarro loco suis
Ira citato videtur plane exorbitansi: a.. esto , . Verum
sit illud privilegium. saera. Cardinat irim congregat, concilii Tiident in f interpres declaravit anno I, 92. , eam sui se Innocentii VIII. mentem dumtaxat , ut ataribat ex Cistercienses, cuilibet Antistiti catholico rite promoto facultatem dare P sient ordinandi monachos ipss subditos absque oe d n rii consensu : ita ferunt, dementem IIII. sui me interpreta iniri Iaudatum pria
vilegium in bulla Cisterciensibus data addit etiam
Halli erus loco citato , nec nostM , neC Patrum- rφ-Hrorum memoria, Abbates Cisteleienses aliter usos
fuisse huiusmoui privolegior quae per spieue demo
strant, Sedem. Apastolieam favere commum i Theologorum sententiae s nempe Alum Episcopum esse mirinistrum diu conatus. & su petiorum ordinum τὸ sed pravis supere a dissicultas circa ordinationem Episcopi . utrum scilicet in uno Episeopo perfici possit: itaque .
Q. I. iatiost ad consecrandum Episeo vim requisiant M
174쪽
is stem preseepti tres, aut duos Episcopos requiri 3 enhm mi nimirium probat Eeclesiae praxis , quae a tem paret Apostolorum semper P ω. ubique tam in Oriente, qua re in occidente obtinuit e Timotheus ordinatus mei, Episcopus Ephesinus per impositionem manuum Piesbynerii Ioaa Tim . . nomine autem presbysei ir' S.Chsitasti, & alii supra laudati coetum Episc rarum tutelligi init Eusebias lib. histoetiae e. 8. refert eκ e meo te Alexansrino 3.Jacobum ordinatum fuisse Episcopum Hierosolymitanum a S. Petro: S. Iacob. maiose, S. a annes primus canon Apostoῖorum se statuit e Epriscopaea a dia obris, vel 3ribas Ueo pix, ordi ne- lux: Idem praescribitur fib. I. cito a constἰturionum quae circumferuntur suis nomine S.: Glementis, qui
fuit Apostoli, disci palus : adeo pragis illa III. saeculo videba ut necessaria ipsi sinet haereti eis, ut Novatia nuneae istimo verit, se non habendum Episeopum , Hist ordinaretur a tribas Episcopis, ut supra retulimus ex
Cone lia , ut Antiochenum, Sardi cense , Carthaginen se IV. ean. x , Aquilaranense sub Ludovico Pio can. s. . . ubi usus ille dicitur institutionis divinae . . Tota iratur controversia spectat necessi ratem sacra rimenti, utrum scilicet consecratio Episcopi, ab uno
Episcopo peracta, non modo sit illicita , foed etiami trita, de prorsus nati νοῦ affirmant Caietanus 3; parte q. 6 P. a. S., Bellat minus de notis Feclesiae c. S., Uasis quesi Es in 3. paetr. disp. a 3. cap. s 3 Halli erus et t. est: s. agnoscit, eommuniorem esse hanc sententiam 3 oppositam tamen amplectitur , quae est Paludant libr. de potestate Papae, Sylvestri verbo ea noeν stῖο , &ai totum recentroetum , curvi quibus R. a. Numerus duorum , aut trium Episiinporum Dori est necessarius is ordinan dum Episcopum necessi a e sacramenti, sed necessitate damtaxar praetepti .
Probatur T. quia modus ille Ioquendi dixi urini uus.
175쪽
requiti ad majorem solemnitatem, & in testimonium eiu i modi ordinationem c quae eli in Ecclesia praecipvi momenti , , cum disciplina ex Episcopo pendeat peractam esse plurium iudicio, consensione, ob eamque rationem canones praetcribunt , ut, s fieri possit, omnes provinciae antistites conveniant ad ordinationem Episco ei e a. quia ἐν beri pontificalis, & vetus ordo
romanus ex tribus Episcopi, unum vocant consecra istorem , alios vero assilientes et 3- Synesius epistola 6 . narrat, Syderium creatum fuisse Episcopum Palaebeisseae . a solo Philone Cyrenensi r improbatam quidem fuisse liuiusmodi ordinationem 3 nihilominus tam e cisyderium habitum fuisse pio Episcopo,a & a S. Arha
nasio vocatum ad Metropolitanam Ecelesiam adminIstrandam : Evagriua ab uno Paulino ordinatus est Eis piscopus Antiochenus, & quamvis ejus ' ordinationi communiter refragarentur Orientales, ab occidentalibus tamen recepta est 3 Innocentiusque l. dissensionem composuit has conditione, quod ordinati ab Evagrio cum hor. oribus, & ordinibus aeciperentur ex Theotido reto lib. q. historiae c. a 3. : ergo Innocentius sum. anus Pontifex credidit, Evagrium vere fuisse Episeo. Pum r G. Baronius ad annum Io 8 o. refert , in more tune sui Ite in Hibernia, ut v piscopus ab uno conseis Crare ir , quod quidem reprehendit Lan francus Canis tuariensis Archiepiscopus, sed de ordinatione iteranda tum ei tismodi Episcoporum , tum presbyterorum; quos initiaverant, nillil praescripsi: s. denique Henri queae in summa. & alii scribunt, Gregorium XIII. concensisse Patriarchae AEthiopae , ut in casu necessitatis solus Episcopos consecrare te &hac nostra aetate Episcopi a sede Apostolica mittuntur ad Sinas Indiae partes cum potestate consecrandi in illis regionibus novos Episcopos sine praesentia duorum Episcoporum. Dices. Apostolica est traditio semper, & ubique observata, Episcopum non nisi a tribus, aut duobus saltem consecrari, ergo non potest ab uno. Distinguo cons quens: non potest licite, concedo snon potest viilide, nego consequentiam . Licet ex apostolica traditione universalis Ecclesia hactenus aquam aniscuerit in calice . non sequitur , ejusmodi mixtio. Rem esse de necessitate sacramenti: porro momenta
176쪽
adducta' v Identur evincere, tres, aut duos Episcopos requiri in ordinatione Episcopi ex necessitate praeceis pii eccletiastici dumta Xat. Instas . Canones declarant non sonim illicitam, sed irritam, & vacuam ordinationem Episcopi ab uno peractam: Ordἰnar Ionem , inquit Concilium Rilegi ense
Distinguo antecedens r irritam , de vacuam quoad honorea , 8c ossicia, quemadmodum presbyter, qnisne proprii Episcopi conset ii ab alieno ordinatus est, . manet ab omni ossicio suspensus , concedo 3 quoad characterem episcopalem, nego antecedens r tum quia Armentarius, de quo Concit. Rheginense , a duobus Episeopis fuerat ordinatus Ebrodunensis Episcopus . quod secundum adversarios sum cit ad veritatem A. cramenti s tum quia ab Armentario ordinati, uti Ibux
filium , in ministerio suorum ordinum permamantur, di ipsi Armentatio indulgetur, ut Neophytos confirmare possit. Bellar minus, & alii patroni oppositae sententae aliter respondent ac exempla a nobis prolata, nimirum ordinationem Episcopi ab uno perariam ex dispensa tione summi ponti scis esse validam i secus, esse plane irritam, etiam quoad characterem : quemadmodii ir, inquiunt sacramentum confirmation H ru ius admi .
nistratio solis Episcopis competit iure S ino , adro ut simplex sacerdos eius minister esse nequear, nisi id specialiter ipsi indultum fuerit a Romano Pontifice 3 verum absque huiusmodi d spensatione Siderius ordi-rptus fuit a Philone, Evagrius a Paulino, dc Episcopi in Hibernia , de quibus supra . CAPUT IX.
P Rimo loco occurrit difficultas, eaqtie gravissimas. num ordinatio facta ab Episcopo schismatico , haeretico , simoniam , de ex nasii unicato, seu suspen-'
177쪽
pasta P νῖma . De ordin . , non solum si illicita, sed etiam prorsus nudita verum huic eo dimo altati fecimus satis tractatu de sacramentis in genere c. a . &rs., ad qua lectorςm remittimus, ad alia nondum discussa properantes .r itaque. Q r. quibus Ord Inarἰ debet Episeopus R. A primis saeentis usque ad XII. . Episcopi vulgo ordinat antii r a Aletropolitano , vel ab altero, de eius eonsensu, di Episcopis comprovinetalibus r Aletropol. vel ab antiquiore provinciae cum alὶ is comprovincialibus nisi sedes iunioris Episcopi aliqua praerogativa gaudere r. Prima pars probatur. Tertul. lib. de praescr. c. a. O- a metropolitan's Ecclesiis, quas matrices, & ori sina-Jes fidei voeat: Catera, inquit , Masra m vivax Ivnν , ct quotidie mntuantur , ut Aeetessa sant, qua in tenus scilicet ab iis accipiunt pastores: Cone. Nicae innum Generale I. can. s. sic habet: Illud auteris genera Πter clarum est, quod se quῖs prater sentent Iam Me -rrop. itan I fuerἱ3 factus Episcopus, hunc muna Θna d. desiniit, Episcopum esse non oportere et & ca n. . : υἱ- seopiam eonvenit ma-ἰ me quidam ab omnibus, quἰ stinxἱn Provἰαοἰa , DIDOp Is ardἰnaνὶ et si autem hoe dindileo erre, trἰbus tamen amnἰ modἰs ἰn 7dipfiam eonv/nient ἰ-bur , ct absentibu s quoque parἰ medo decernent ἰbus , e per scripta coaesentἰent Ibus , tune ε νd natis celebretur tWgulam hane caeterat Synodi deinceps amplexatae sunt, ut Landi Caena, Antiocliena, Sardicensis, Carthaginensis Iv. Aurelianensis II. Duronensis II. Parisiensis III. : iant observandam praeseripserunt summr Pontifices Innocentius I. epist. 18. ad Alexandrum Patria retiam
Antio clienum : Revolventes, inquit, auctoritatem Nι- carna S νοεdῖ, qua una amn Itim per orbem Terrarum expi eat mentem Deerdat tim ἰtaque arb tramur .
Archiepiscopo , consecrari volebat , e Cameiacensi
178쪽
estesia ex rurbandum lecernit, nec alium, nisi ex vo-Iuntate Hinc mari, consecrati perini sit: XI. saeculo Nicolaus II. epistol. 3. Be Ilo vacensem Episcos iam sine fAM lii episcopo Reuiens, & eius consensu ordinatu ira, non consecratum, sed execratum pronuntiat. Dixi, Episcopos vulgo suisse ordinatos a Metropo. Iitano , ut innumerem , aliquando aliter factitatum fuisse ; namque T. Romanus pontifex, cui universat s Ecclesiae cura incumbit, in casibus necestitatis plures Episcopos vel per se, vel per legatos suos sesum iit Occidente, sed etiam in Oriente ordinavitis V. Synodiis Generalis agnovit Mennam pro Iegitimo Patriaria, a Constantinopol ita no , quem Agapetres sun HausPontistae Constantinopolim adveniens coni sic rauciat , deposito Anthimo : ex L berato in bIevi . . a I. Mariatinus I., grassante Mono the litarum haeres , Philadelphiae Episcopum mist legatum suum p cI totum orieniatem : Et sie , inquit, prosperans in Domino, ea, qu
defiant , eorrigat, ct constἰxtias per omnem eiu Itatem earum, qua Iesi eum bis rosolymiι ana, tum antἰoebe na IM,sui: ν, D fcepra , presbyteros, ct d Iaconos . VIII. saeculo S. Bonifacius, mox untinus auctoritate Zachariae summi Pontificis e7. s. sacravit Glimoncm Roth ITagensem, Abelam Remensem, & Haber tum Sc non ensem:
a. S .Elfgius Consecratus est Lotho mapi ; sed praesumitur consensus Archiepiscopi Reinensis: 3. nonnulli praesentationibus, de ancntationibus effecerunt, ut a principibus ad Episcopatum postularentur, ordinarenturque ab extraneis Episcopis, veriti scilicet, ne meisti Osolitanus , comprovinciales Episcopi, ut eos in is dignos rei cerent: huic malo Concit. Parisiense III. mederi voluit eas. 8. , in quo se statuit: h tilitis eἰ-
tentiori non impune resilitur : id paulo post Concit. Parisiense experti sunt patres Synodi sanctonensis , qui, ut refert Gregor. Turonensis lib. . hist. c. a 6., cum deposuissent Emerium absque Consilio Μetropolitani conse eratum Episcopum Sanctonensem decreto Clotarii regζs, de Heraclitum in eius Io cum suffecissent. a chari bello Clctarii filio, de successore male excepti sun l
179쪽
' sunt. Heraesius ignominio se Primo habitus In exiliii.mmissus est , & Emeritis Sedi restitutus . Secunda pars, quae est de . ordinatione Metto politanorum, probatur ex Sαeone ep. 8a . , refertirique dist. 63. C. . Metropol ἰt auo defuκcto, & ex Gesasio summo Pontifice epist. ad BPiscopus Dardaniae, quae refertar c. suin dist. 6 - . Sι., inquit, Afetropolitanus humana conditionis sorte decesseri , a compro υιnc ι alibus D IIcois pii , Actix barma. φransmisit , sacrarῖ modIs omnIbi e ense alla: sic ordinatus est S. Basili ias Archiepiscopus Caesariensis ex' S. Gregorio Ndian Zeno orat. ao., S. Martinus ex Severo in eius vita r S. Remigius ex Hinc maro in eius istum ordinem paulo iniuria
harunt vicarii Sedis apostolicae, qui Ac Primates dicti
sunt; cum enim primo destinarentur, ut de instituendis Metropolitanis inquirerent, eos a Synodo or. ii natos confirmarent, ac de omnibus Cathedram apo diolicam certiorem facerent, & ita ad unitatem omnis ordinatio facilius recurreret progrest, temporis aliquando Metropolitanos ordinarunt, utpote qui vi- .ces gerere nr xummi Pontificis. Dixi, uis fasses jun Ior Is Eρῖβοpἰ alterna pra rogatἰ vas auderent, ut Suessionensis Apiscopus, qui in provincia remensi ratione suae sedis, licet junior, primum Ioeum inter comprovinciales obtinet: dc olim F piscopus Carnotensis in provincia Senonensi, ut colligitur ex ep. 39. , & 6o. Υvonis Carnotensis. Saeculo XII, antiqua Ecclesiae disciplina circa ordῖ- rationes Episcopor lim Paulo Iaxata est : S. Bernardus 1ib. . . de consid. c. . ad Eugenium III. defert murti mur, ut querimoniam Ecclesiarum, quod apostolica sedes passim sibi reservaret ordinationes Fpiscoporum: Murmur loquor, o querimon Iam Eeelesiarum , inquit , subtrahunt M' Mbbates Episeipἱs , Epἰδεορ ἰ ' rehiepἰρο-pῖs . Archiepiscopἰ Patrἰareb Is, sive Prἰmat ἰbus . . . : sic a Itando probat 7s. vos habere plenἰtud Inem potestat Is, sed utram ct debeat 7s, quassyla est et bonorum, o dignῖ- taxam gradus, ct Ordines qhibusque fiιοι servare, post ἰεR7s, non ἰnv Idere e penitu S vero extincta est, ubi ius eligendi, seu nominandi Episcopos principibuρ ea tu ita ..estidirigunt enim nominationis literas ad sum tuum' o Ozrifice in , qui electos institat it cum facultate et e n.
180쪽
di quot maluerint Episcopos, qui cibi . manus imponactet adversus novirm hujusmodi usum pseudore formati petistulanter debaccliantur, audentque sic ordinatos. vocare Pastorum larvas; quam impietatem Conta, TI id. anais themate percussit sest . a 3. can. 8. his verbis: q.ἰι dixerit, EpἰDopos , qui auctoritate Romani P Ouiseis sumunt tir , nou esse legitimos, ct veras Episcopos, sed Ag mensum humanum , anathema sit e Ac quidem merito, tum quia cathedra Petri iuXta S.Cyprian. ep.ss. est radix, & origo, unde unitas sacerdotalis ramos suos per universum orbem expandit, rivulos dividit; ipsa firmavit Antiochenam Ecclesiam , Alexandrinam erexit, & , ubi occasio se obtulit. ve Xatis Ecclesii is hactenus suppetias tulit , expuliis illegitimis Pastoriobus, &. legitimis constitutis, ut iam observavimus 3
tum quia modus eligendi , di praeficiendi Episcopos
non est institutionis divinae, ut suo loco di Cemus rsed disciplinae ecclesiasticae, quae mutationi obnoxia
esse debet, non secus a et rerum humanarum conditio 3 mutato enim temporum, bc rerum statu, abrogare nece Tum est , quae prius prudenter ac utiliter sanctista fuerant: sic deserendum remedium primo salutare, cum, mutato corporis habitu, evadit noxium, & aliud inquirendum: atque eo sensu S. August. scripsi e Iib. a. de baptismo c. a. ipsa plenaria Concilia saepeptiora posterioribus emendari: porro quis in historia ecclesiastica adeo rudis, ut nesciat quanta subsequentibus saeculis perturbatio, & confusio nata si in Episcoporum electionibus , ad quas cleri, & populi consensus requirebatur ξ Cum enim Ioco eliaritatis, &religionis, quae electionis piloribus saeculis ad faustum exitum perducebant , lambitio, de cupiditas flagrare coeperunt, quam saepe electiones simoniae sordibus fuerunt conlatircarae 3 quot lites exortae 3 quor dissenso tres 3 quanta vis adhibita nonnumquam usque ad effuissionem sanguinis adeo non dignior, sed qui poten tior, licet sceleratior, regendis populis aliquando praeficeretur: per hodiernam autem Galliae disciplinam via occluditur recensitis incommodis, electiones Epia scoporum pacatius, ac felicius succedunt, quam totilis lis regionibus, ubi electio penes clericos permansit. &hae dicta suificiant ad ora Novatorum comprimenda,