장음표시 사용
321쪽
audio respuebant. Labor caeteriam indefessus, assidua studia, eontinua prope semis atque sitis tolerantia; Iectus , palmaefolia; cervical. lignum teres & laevigatum. Huie lanctitati studebant,quicunque procurabantsacra: sed non eodem modo omnes. Dum quaerebant amissum Osiridem, ad planctus & eiulatus accedebant verbera, sectiones & punctiones corporis equas adhibebant quoque errones Isiaci, ut dixi. Asel orientem l petintes steris quibusdam ieiuniis hodieque se macerant. Persarum educatio-nm e cripsit Xenophon, ex quo scias ipsbs aquae potu contentos, ni-Xςnophon. hil sit inmi panis addidisse praeter nasturtium. Cibi tempus etiam pro-LΥ Ρ t.b. svecti ribus aetate, mori quod signabat fames, sed quod praeses' locus, ipω aedes rem ris; semiam angustus, nec is domi, sed in praetorio. Auctor imperii huius in rus carnibus neutiquam vescebatur, tantaque alacritate la bores excipiebat, ut ad vitae duritiem, exemplo Herculis & Cyri, suos In-itisthenes hortatbtur. Inusitatum magnitudinis animi documentum dedit /Zopyrus; coin risso, auribus, & labiis se ipse truncavit. totumque corpu foede laceravit, ut Babylonem in potestatem Darii redigeret. Cuiusmodi Dcto Risaees equiso Persas circumvenit, & 1 Sacarum civium suorum ex ridione depulsos in magnum periculum adduxit : stem Tarquini Superbi stris, ut Gabios falleret. Qui aspirabat ad sacra Mithrae, fortitudinis suae perieulum faciebat per varios labores decreiciatus. Duodecim laboros ponunt quidam, alii ctiam octoginta. Terra fodienda, aggerunda aqua, tolerandus ignis, frigus, semes, verbera, solitudo, aliaque plurima: quae si pertulisset constanter , Mithrae miles creabatur. olere tantum&-ina utebantur Magi. 'Ne nunc quidem exolevit fiugalitas illa apud superstites ere veterr hac gente Persas. Diuturnig illi ieiuniis corpus Dii-gant, summus praeeipue Ponti sex, cuius tota prope vita ieiunium est. Per- 'vulgato inter Persas Muhammedanos dierum hoc iactatur adagio, Tu vir Prover, es, α patientia cores' Nunc quoque inrer amatorias artes non postrema Per War hae utuntur Persedi& Arabes, aliaeque Orientis gentes, incidere lanceolis brachia coram amatis puellis,&sin uinem prolicere. Sunt inteἡ Tibera 'F ''nos Lamae , utriusque sexhς, Monachorum nostrornm smnes: cultus idem, aspor scilicet & horridus, iejuniaci ebra, esuriales quadraginta di rum seriae. Indorum mos est a veteri aevo ad hanc aetatem deductus, laudem doloris contemtu quaerere; vitam exigere nudo corpore; modor . ignem, i do glaciem ferre; noxas stadiiciuniis aliisque corporis amictationibus uere. Quae Alexandrum instillisi Eni dedernnt. Sum etiamnum intexillos, qui pec d os viginti impasti degam. Mirabilia lanx , quae '
322쪽
de spontaneis Raquirorum castigationibus peregriuatores narrant; hyeme itidem&aestate nulli, humi cubant sub dio; quidam in speluncis multos dies agu: ir sine cibo; nonnulli stant semper; alii brachiis in sublime
porrectis ad mortem usque permanent; sunt, qui clavos corpori infixos gerant; qui resectas corporis sui particulas ad sagittas alIigent, & arcu in. itum mittant; qui humeros hamis ferreis transfixi in altum vollantur; qui candentes carbones vertici imponant & sustineant; qui lapides capite tundant, vel caput lapidibus; qui Solis ardentissimi radios media luce nudi perferant. Sunt qui gulam serro praecidant. Plurimi eorum, ac multi etiam de plebe, thensiarum, quibus sacra vehuntur, rotis se obterendos subiiciunt. Mulieres una cum viris deiunctis in rogum se imponunt. Sed . praecipua Brachmanum , & priscorum di receiviorum, tu huiusinodi perpessionibus Iaus est. Eodem loco habent voluptatem & dolorem , vitam & mortem. In lapidibus, aut io herbis viridibus, aut in terra, - , mnum per multos annos capiunt; vino, pane, & carnibus abstinent; prandent glandes&olera; diuturna inedia corpus subigunt; foliis tecti ince, eunt. Quidam nudi imbres,hyemes. & aolentes Solis aestias tolerant, quidam irretortis oculis Solem per totum diem spectant. Quidam serventi .hus arenis insistunt altern s pedibus. Quidam ad arborona religati aetatem agunt. Quidam ferrea catena revincti ambulant. Quidam antris,& solit dinibus sese oeculunt. Cum Brachmanibus una philosophantur Brachmanides laborum sectae, nullo cum viris veneris usu coniunctae. Cum tentantur hi valetudine, vel improspera utumiir fortuna, se ipsi comburunt. Testis Indus ille philosophus, quem Calanum nomine dictum fuisse vult Plutarchus, a nescio qua voce Indica 3 nec fuit tamen: nam discimus ex Clearcho, communi vocabulo Calanω dictos fuisse Indorum Philo phos. Unus ergo ex Calani, fiali is, qui Alexandrum comuseph emite cum morbo premeretur, vivus cremari maluit. Factum id quoque Apivit. I. i. Athenis ab alio ejusdem gentis §ae, Augusti temporibus, non ut ino ho, sed pi adversae fortunae se subduceret; ejusque sepulchro adscriptum fuit, factum id ab eo iuxta patrium morem Indorum. Celebratur &Germanum sive Samanaeorum , eiusdem gentis Philosophorum, tolerantia.Nullus ipsis vini usus,nullus carnium; pascebantur sylvestribus fructibusae frondibus . vel farina, vel oryza. saepe jejuni famem diutinam to- etabant , induti arborum corticibus. Laxior paulo eorum vita , qui medicinae dant operam, aspera id en, oryrae & farinae pastu contenta. Magna caeterum gentia totiuν frugalitas & parcitas. TVrobanenses omni
323쪽
rerum copia assiuentes Me nomine commerulat Diodorus; δc quodum Diodor.l. r. luntaria morte fortunae aut ingruentis senectutis incommodis praevertu tur. Duris quoque castigationibus se ipsi torquent Talapoitii Si amanses. 'Piorum hominum liberalitateviatum tolerant. nec aliis vesci cibis, quam oblatis, fas est, dc parce quidem ac sebrie: nudis incedunt pedibus, fle se aperto capite: uvilia a noctes agunt sub dio, caeli inclementiae obnoxii. Tunquinensium Sacerdotes spontaneis poenis Deum propitiare student. , Bontii plerique sinenses Brachmanum, ex quibus orti sunt, rhus&asperum cultum retinent et esum carnium respuunt, deluescunt in specubus, angustis ea vera se ipsi induunt, clavorum aculeis intus extantibus, qui 3 eorpus reclinari non sinunt. Tota gens Diis acceptas esse autumat spontaneas corporis assiictationes. Nee aliter sentiunt Iaponenses. Xacam& Am dam perpestititios homines ajuni laboribus & austero visae cultu divinos honores promeruisse. Hos imitari student. Bonriorum omnium, quorum infinitus est numerus, duodecim sectae sunt; quibus commune est praeceptum, vino abstinere. undecim abstinent& carnibus. Vitam tolerant oleribus. oryza, baccis arborum. Semel in die cibum capiunt.
Nonnulli habitant in montis alti vertice, solibus, imbribus, ventis & g Iu expositi; proptereaque in magno sunt apud vulgus honore. Quidam& Diis suis fratificantes, animas projiciunt, dc pedibus hominum calcandos se de contundendos prosternunt. Regrediendum deinde ad Scythas; unde ortus Anacharsis scribebat ad Hannonem, amictum esse sibi Scythi- eum tegmen ; oslceamentum. solorum callum; cubile, terram; pulpamentum, famem. inamobrem simulacris ejus pro symbolo inscribebatura linguam, ventrem, & quae infra ventrem sunt, esse continenda. Tota gens cultu aspera. In funeribus regum sinistras sagittis perforant, seo tem naremque sauciant, circumcidunt brachia, auris partem excidunt. Britanni cutem stigmatis, indi isque coloribus pingebant : unde noministruo. Nee minor Americanorum in se ipsos saevitia fuit. Moieani Sacerdotes variis modis Hetatis caussa corpus divexabant; macerabantur diutinis ae erebris jejunus, somnus exiguus, nullus vini usus; atrocissimis flagellis m terga animadvertebant A sed & populus universus, copiosum elieiebant sanguinem cruribus perfossis; & ad cohibendam venerem virilia inridebant. Peruani quoque delictorum poenas a se variis exigebant modis. Erant illis esuriales serie, per quas neque sal, neque allium, ne que delicatscires potiones mensis. neque uxores inhibebant cubilibus, detulicis ac lapidibus stipsi clibant. mae cura omnos, tum Sacerdotes
324쪽
. praecipue pati cogebantur. Per alia passim loca vigebant iidem inus. Ad Iegendum aurum jejuniis se parabant Hi spaniolenses sic tanquam ad rem sacram. Severus cultus Chiribicensium magicae artis candidatorum: i terdictum illis. carne dc venera; aqua solum potui coneest 1. Cii nitiaragi ad scitanda Daemonis oracula aliquot mensium ieiunio se compara bant. Dira eclipsum omina iejuniis expiare se putant viri Cumanenses. foeminae fias suo sanguine. . Mirum dictu, quam intinanibus tormentis fortitudinem suam probent Caraibae , qui duces belli creari volunt. Longa fame, solitudine, flagellis, formicarum morsibus. graveolenti fumo. igne explorantur. Atque haec dum fiunt, pueri omnes ad perpetuam rei memoriam flagris caeduntur.
MONITO Christi de sugienda communi vita, & rebus mundanis
aspernandis,luculentaeSocratis disputationes sufflagantur,quas in Theaetetum suum aliosque libros retulit Plato. Sie instituisset . Ap in g, ait vitam clara illa Philosophiae columina, ut ignorarent, quae in civitatc ος x teretentur, gestave essent corpore tantum illam incolere, mentc cae lum atque terram pervagari, nec ea, quae ante pedes oculos,e sunt attendere : Philosophum, cum de vulgaribus rebus agendum est, inter λ-xenses homines inepte loqui, & de se ludor facere ; rursum cum de rerum - divinarum & humanarum principiis atque caussis tractandum est, hos ridiculos esse, illum magna admiratione dignum. . inaniobrem , inquit, inde illuc quam citissime fugiendum est; fugam autem hanc esse, ut ad Dei similitudinem, quoad ejus fieri poterit, nos componamus ' L. Ium quippe Deum esse sapientem, nihil vero esse sapientiam humanam, nihil lcientiam; vanas esse opiniones hominum, studia δc negotia; vanas item res corporeas, & quae corpus sequuntur cupiditates, & Philosophi partes esse animum ab iis seiungere; sincere eum philosophari, qui contem- plationi se dedat, neglecta reipubIicae administratione, caeterisque omni- bus, & expurgato per virtutem animo solam perfectionem sacram sectetur. Haec Socrati cum assingeret Plato, sententiam ipse suam expromebat; nam & Academiam, , desertum locum, incoluit, & discipulos suos
de populi multitudine ac turba vitanda montiat. Nam quid aliud de com-
325쪽
qui munione & eontagione mundi censitissent hi philosophi; eum dixerit
Platonicus Crantor, jam inde . veteri aevo existimasse magnos plerosque dc sapientes viros, visam hanc, mundum & res humanas, supplicium esto animae Τ Eadem opinione imbuti prisci Romani, Paulus AEnuuius, &Ca- to major. apud Cicironem, nauci fieri jubent res humanas, animum a Cieero intage corpora abstrahendum , nolle se vitae huius laboriosae longio- Somn. scin rem a Diis usuram consequi. Fortem animum & magnum duabus maxime rebilacemi putat Cicero, despicientia rerum humanarum & externa- Cie. r. Ossie rum dc sineptione laborum ae periculorum. Platonis verba ex Theis aeteto lententimaque usurpat Porphyrius,cum crebris nos perturbationibus Porps. de obnoxios fore monet, nisi secernamur ex colluvie hominum; antis amn abam attineri in corpore, tanquam mancipium fugitivum in carcere, i si inferioribus hisce se dedat, tum a Deo profugum recedere. Saepe eum in libris De regressa anime praecepisse testatur Augustiis August. donus, fugiendum esse corpus, ut anima possit eum Deo beata permanere. Cujus sententiae germana illa est Alcinoi k tum nos similes Deo ae proinde sellera futuros , eum a rebus humanis longe recesserimus. His ins uincti dogmatis Stoici , summum bonum posuerimi in rerturi caducarum εο fortuitanam despicientia , inque frivolis dc non perseverantibus corpusculi motibus cohibendis, quippo qui beatae vitae nec adjiciant qui quam , nec detrahant; viles esse res humanas, sordidari caducas, conu temnendas , mortuas 3 nihilo itaque magis bonis huius vitae de terrenis rebus esse adhaerendum. quam bulbo dc cochleae lectae in littore eum in navigando aquarum in terram descendimus, qui contra fecerit, Deum seque ipsum deserere. Sic Seneca, sic Epictetus e sic Epicteti inter sen. de vita fles rimi icius, sie Mareus Aurelius. At Sarapion, non dictis, sea fa- beatae. .ctis summam ostendit rerum humanarum dc terrenarum contemtionem ι Epictetc.D. atque ita vixit se quasi non terrae incola, aut humanae uitae consors esset. ιΗane mundi, mundanariamque rerum fugam sanxit Pythagoras hoc
symbolo, Non esse eundum per vias publicas; quo symbolo discipulos i. a. g. ia. suos a vulgi commercio de populi frequentia inrahebat. Hi igitur se-Svid. in Sa.ctabantur solitudines, vel incolebant templa, unde omnis tumultus aberat . 6c hominum turbam vitabant. Simile Pythagorei praecepti est irid Empedoclis de terrenis rebus relinquendis. similia dc Iamblichi Iamb h. M Hieroclis monita in libris Pythagorici argumenti; mundum umbram Proinc 8. esse, . instabilem, de caducum ; infirmum esse corpus, terram sordidam;
nobis; Philosophiae benescio flavenda ita vincula .,
326쪽
LIBER IIIo 3.3 at, fere a spontanea paupertate auspicabaturo Graeci sciunt, Inquitiorigenes. quantus apud se Philos horum numerus Voluntariam inopi- ΟrIgem diam professus sit. Et Marcus Imperator ν Hic, inquit. sine tunica philoia conte. Celc, sophatur, ille sine libro, in se nudus; quidam etiam sine pane&- auu ibadium inceptum non deserit. inod si ipsa Graecanicae Philoso- 'phiae repetamusinitia, nunquam non spretam di damnatam auri famem deprehendemus. Imrxplebilem hanc esso agnovit Solon ,& septem ta- .
lenta , quae ex pati monio sibi obveniebant , remisit, aliisque, ut idem facerent, exemplo suo praeiviij dc σεισαχθώας inducendae au s fuit. Divitias nequitiae innistras appellaba Chilon, thesaurum malorum, caria talis viaticum. Pittacus agrum , sibi honoris caussa at Mitylenaeia donatum . Diis sacruin esse voluit. Quidam dimidia paris scribunt isiisse contentum, Hesiodeo hoe adje , dimidium plus esse toto. Pe..cinniam ad se , Croeso missam non admisit. Et abstinentiae laudem ave. teribus meritus esto Fortunis omnibus exutus Bias, Priene patria direpta. Omnia sua secum poptare se dicebat. od dictum alii volunt a Silia pone . expugnavis Megaris a Demetrio Poliorceta. In.mediocritatesiimmam Philosephis suae posuit Cleobulus Lindiuso Scitum est Periis andri. ni,i Idivitiarum caussa esse faciendum, M lucrum turpe esse. Diamenides Itistratu Athenis, &peste sedata, oblatum talentum repudiavit, tantaeque fit frugalliatis, ut vilissita scibis asphodelo& malva contentus .
totos dies traduceret. Sapientiae magistram paupertatem appellavit Anax meneae. Quam ejus sententiam plurimi deinde usurparunt. Maxagoras
incensus Philo phiae desiderio ν amplissimum deseruit patrimonium, de . agros incultos reliquit ἡ & bona omnibus vel aequalia vel communia esse debere censuit. Socrates vero bellum divitiis indixisse videbatus, egentissimus 3pse, &egestate sua delectatus, ad eamque omnes dictis sui atqtie fassis ineltare selitux Hanc Philosophiae amicam appellabat, & di- . tissimum eum esse dicebat, qui quam pauca concupisceret: quippe vise
tutem se ipsa contentam iammam e se opulentiam ν dc divitias non ex cupiditate, sed ex usu metiendas. Deos orat apu1 Platonem , ut. non Ham phaeis allium divitem putet , quam sapientem ν neo plus sibi eontingat auri,
am vir temperans ferre queat. Et alio loeo Philos hum sincerum I 'r. 'ait neutiquam pauperiem metuere. Magnam auri dc argenti vim in pompa ferri aliquando eum videret, Quam multa , inquit , non deside- , mi Sententiis consentiebat visa. Frugalis vietiis; facultates eius omnes
vix quinque minis aestimasses dc lue tamen ei lassiciebant; seque Critobulo .
327쪽
viro ditissimo ditiorem putabat. oblatas igitur ab Archelao divitias,& magnificentissima munera ab Alcibiade dono missa, magno animo re- spuit, & Aleibiadem ipsum opibus insolelcentem, de earum vanitate ad monitum, ad meliorem mentem revocavit. In hac Socratis palaestra sub- Xenophon. actus Xenophon, Paupertatem esse dixitPl1ilosophiam sponte edocti, Momorab. sive, ut loqui amat Apuleius , vernaculam; Deorum esse, nihil egere; libr- . proximum Diis. quam minime. Et Aristippus morbum esse censebat Apui magno studio curandam, divitiasque comparabat ealce , qui, si iamdum usus excedat, hominem subvertit. Servos iussit aurum in media Libya projicere, &praedii amoenissimi iacturam facile tulit. Socivia Plato Epist. ticorum omnium nobilissimus Plato, puerilem di muliebrem esse ait sena 8. ad Dionis tentiam, quae divites beatos esse statuat; beatos fore, si una probi sint; P QPtnq fieri autem vix posse, ut una divites&probi sint. Quapropter divitias&paupertatem a civitate bene constiriata repellit. Divitias cum m Plato dele- dicina comparat, qua cum Optimum sit carere posse, , integra valetuc. sib. lib. s. 3c ne, & eorpore nullis morbis tentato; optimum quoque carere possessivi liis, dum levissimis necessitatibus vita urgetur: mcc pauperes appellat
' quorum exiguae sunt opes, sed quorum inexplobilis cupiditas. Idem
amicorum omnia vult elie communia. Fuit autem continens in victu a
quo frugi, sc, ut hesterna coena stomachus postridie non valde grava retur. Huiusmodi coena paupertina & tenui legatos Alexandri in Academia excepit Xenocrates, ut intelligerent, se grandi illo quinquaginta
talentorum munere, quod a Rege ad eum attulerant, omnino non egere.
Laudabat paupertatem & Arcesilas, & gymnasium virtutis appellabat mon Bonilhenites heri sui testamento relictus haeres, tabulis conscisswω crematis, egestatem divitiis antetulit. Ridiculos esse dicebat, qui comerendis divitiis darent operam, quas praebet fortuna, servat avaritia, luxus
profundit. Quam crebro autem,quam eloquente quam sapienter atruem sus avaritiam acem aenem opum cupiditatem perorat icero, mediocritatem vero laudati Magnum esse vetaigal ait frugalitatem & parsimo niami parvo cultu naturam eo contentam; caetera desideriis conditia te. LOsse. his es, inquit, tam avgusti animi, tamque ρarvi, quom amare Elateias pnisii honesivi magnificentis ue, quam ρecuniam comtemnere. Praecipue vero in Paradoxis, quae non tam ex Stoicorum diiputationibus, quam ex suosensu deprompta esse declarat; neque Pecunias, neque ea, quae Pect niis comparantur, in bonis numerauda esse ducit, solum sapientem.essim divitem. in laudanda-pauperiam sex diam: m exhalaia ApuleruM
328쪽
n meum sua ipsi egestas probro daretur, honori sN eam esse ducens, praeclara multa in eius praecontum d eruit, quae ex eius Apologia peti, possunt; virtutum parentem vocat, inimicam flagitiorum, quae nastu turis divitiis; civitates ab ea conditas, artes repertas, prestigata viatia, partam gloriam esse ait. Addit Philosophos non esse pauperes, ut qui supervacanea nolint. contenti sint necessariis, quae sunt oppido pa ea; plurimum hunc habere, qui mininium desiderat; habereenimquam tum vult, qui vult minimum; divitias non in fandis & scenore, sed in animositas esse; sequidem vivere gracili lare, paucis servis, cultu tenui, levi vestim, de haec quantulacunque nimia sibi videri, unde aliquid etiam velit decidere; Deos ea re praestare hominibus, quod nulla re indigeant; cui 'ergo quam paucis opus sis, hunc Diis esse simillimum. Academiae suffragatur Lycenm. Dixit Aristoteles beatos nos effici, non con,parando divitias, sed contemnendo ὁ cupiditate compressa paupertatem divitiis fieri aequalem, imoopulentiorem; quippe paupertati multa deesse, cupiditati omnia, divitias ad naturae modum temperatas, Pane , aqua . & vili quolibet tegumento constare, caetera desideriis, quae nos pauperes inciunt, mum natura smus divites. Quapropter quaerit in Problematis,' qui sat, ut panpertas penes viros bonos sDAristot.
purius, quam Penes malos. Elegans hoc Theophrasti , nihil habere ' odit divitias valde optabile, s Callias Atheniensium, di Ismenias Thebanorum clitissimi iisdem uomur rebus, quibus Socrates & Epaminondas. Suadet medioerstatem Plutarchus & aequalitatem ; avaritiam, quam .nimi Paupertatem vorat, roto libro hisectatur. Divitias comparat eum ' veste talari, quae et e6πουέ se 4nae arismm impediunt; atque contem- tum Earum mignum iem admito hiam viaticum' assuescendum esse
parvo victui' quippe hune paucis carere, cui paucis opus sit , exima ex paupertate mala oriri P multa ex iuvitiis' temperantiae genus esse pari,ertatem, per Philois iam divitiis eam de luxummere, te obscurimi, ignobili rati. ne otio regnum comparari. Succedant Cynici, assidia paupertatis doctores, non dictis solum, sed di externo hat . , tunica carentes: seminudi, egeataemnium, nee quicqiram tamen concupisce etes quorum princeps Antisthenis, cum Soetatem de paupertate dis atentem audiussit, bona sua .endidit, populo disti inula, unico servato Pallio 3 ramque sancte pauperiatem eoluit, mi sincte deieret in Sym- posio Xenophontis, ne Molum quidem se habere. Extollebat tamen animum ob vivitias, quasinon sa amplis possessionibus', sed intempe-u .. Qq rantia
329쪽
rantia & trioderatiotie positas esse censebat. J gistrum superavit Diog nes studio paupertatis, qui luxum eise putavit scypho. ligneo uti ad hibendum, clam manu uti pollet; cuius opes fuerunt palliolum, pera, baculus, dolium, emcndicatus in dies & horas cibus; undu /:αεροβι xulgo. ' est appellatus; qui in tanta inopia regem Persarum fottuna superare se i
ctabat; quippe sibi nihil deesse, illi nihil setis esse; qui munera offerentem
Alexandrum rogavit hoc unum , ne apricanti sim & Solem captanti OD ficeret. Eliis feruntun ista, virtutem cum divitiis habitare non posse, quod
Matth.6,26. consonum est huic Christi, Non pote servire Deo ta paupertatem subsidium esse ad Philosophi iam, non praeceptis, sed casu traditum ὁ neminem impelli a paupertate ad affectandam tyrannidem , sed a divitiis ; praestare Megarensita viri arietem esse , quam filium , quod liberos suos ad avaritiam instituerem Megarenses. inae cum imbibisset Crates, redactam ex divenditis bonis pecuniam patriae largitus est; sunt qui dicant in mare projecisse , & deseruisse agros , cum publice
proclamasset, Cratetem eo die a Cratete libertate donari, pecunias ratus servituἰis auctoramentum. Fortunae vomitum eas appellabat Monimus Cratetis condiscipulus. Demetrium Cynicum, virum magnum, etiamsi 'Seneca do cum maximis comparetur, hoc pauperiorem fuisse ait Seneca, quam
Vit. M-x caeteros Cynicos, quod nρά habere soluta interdixit sibi, sed & posce- - Solum sapientem divi rem esse praedicabat Musonius. Et Peregrinu. patrimonium, quod multorum talentorum erat, . civibus suis reliquit. Quid Stoici senserint de divitiis, divitiarumque usu, eleganter exposuit Cicero in Paradoxis. Culpat maiores, quod iis bonorum tribuerint nomen, quae malorum caussa sunt, & comparaptur saepe malis artibus,& ab improbis possidentur; bona ea. esse tantum ait , quae laudabili i sint quaei recta , quae honesta; divitem esse solum sapientem , qui ea possideat; non qui opibus abundam opes concupiscat, & opum caussa jura omnia pervertat; Elivitem non esie qui egeat, egere qui concupi stat ; divitias non ex arca, sed ex animo aeli mandas , qui si infinitis' torqueatur cupiditatibus, & sibi quaesito opu esse putet, divitem non, habendum; in virtute positas esse divitias certissimas; pecuniam esse, non esse cupidum , rebus suis esse contentum. Zeno Cratetis Cynicii auditor, Stoicae scholae dictator, bonorum jactura, quam per naufragium passus est, ad philosophiae portum appulit; secundisque ventis navigasse se , dc praeclare secum a fortuna actum putabat. Is opum contemtum,
velut perpetuam Scholae suae Iegem dict. . Et discipulum suum egen- i tissimum
330쪽
tissimum Cleanthem peeuniolam ab Areopagitis vetuit reeipere. Diurris hie Cleanthes studiis alebat animum , corpus nocturnis laboribus, cum mercede loeastet operas hauriendis aquis, hortis irrigandis & Ω-diendis , pinsendis farinis. Tunicam more Cynico abjecit. Tamque arcte obsonabat, ut ex emendicatis obolis perpaucis alium posse se alere diceret. Cuidam ditescendi artem ab eo quaerenti, si inops, inquit, is eris cupiditatum. Euripidis versus in ore habebat sueeessor Cleanthis Chrysippus , quibus cupediarum indagine es carpit, & animi intemperantiam parabilia fastidientis , & gulae lenocinia conquirentis. Non hic congeram , quae passim pro paupertate adversus divitias disputavit , Seneca, tam inflate, tamque severe , quasi se de nimiis opibus in vulgus purgare vellet, dc Philosophiae, quam factis dehonestabat, seriptis satisfacere. Non alium putat Deo dignum , quam qui contemserit divi- , ias; qui caeli nactus est iter , hunc ait aurum & argentum tenebris, in quibus jacuerunt, dignissima censere, gnarum scilicet alibi positas esse
divitias, quam quo eongeruntur; implendum animum, non arcam,
malum nulli esse paupertatem , nisi repugnanti; pauperem esse , non qui parum habet. sed qui plus cupit; divitem vero , cui cum pauper
late bene convenit. Qis ubi graviter locutus fuerat Seneca, omnem dibus relegebat pecuniam , Calendis quaerebat ponere. O pauperta , Μ. senem. inquit alter Seneca, huius pater, quam ignotam bonum est In Epicteto Contτον. s. summa Erit extremae paupertatis & ignobilitatis patientias nam cum servus esset, & imbecillo corpore. & claudicaret, adeo egens fuit, ut tota suppellex domus, quam Romae habuit, paupertino lectulo constaret , inec ulla claudendis foribus elaustra adhiberet ad arcendos fures, cum quid
involarent non haberent. Quippe nec in bonis ponebat divitias, nee paupertatem in malis ; imo hane illis putabat utiliorem, si recte aestima
, retur & ut ealceus ad pedis mensuram, sie ad corporis usus necessarios referretur pecuniae modus. Qisa similitudine jam ante usus fuerat Aria 'stippus. Has ipsius sentehtias explicat Simplicius & confirmat. Nee Antoninum & Marcum Aurelium suae sortunae splendor a paupertatis studui revo vii. Beatitatem vitae hie in paucarum rerum usu ponebat ' in eoque elaborandum suadebat . ut quam pauca desiderarentur ad usiam vitae ' seque laetabatur a matre dc , nutritio ad tenuitatem viactus , detractis opum ornamentis , esse institutum. Et Sarapion ille, cuius memorabilem vitam in pauca contraxit Suidas, in augusto gurgu- suid.in s
sio habitans, nihil aliud quam duos tresve libellos possidebat. Pythagoricae