장음표시 사용
41쪽
Arius con Arausicani Concilii: Si quis pernatu. ae vigorem bonum aliquod, quod ad se cil. Can. 7. lutem pertinet, cogitare ut expedit, aut eligere, sive praedicationi consentire posse contendat absque ii minatione s inspisatione Piritus sancti, haer L cof., s lico fallitπrspiritu, non intestigevsiquae octoli: Non sumus idomi coriatare asiquid a nobis, quasiex nobis sed si ieientire nostra ex Deo est. Lux autem illa primae veritatis mentibus nostris illabens; & se, ut dixi, & alia facit aspectabilia, hoc est, credibilia. Quamobrem a S. Thoma dictum est rdodem actu nos credere Deo, re Deum: & a Suare: resolutione eri ex ob- Suar. Disp. jecto materialia formale: ipsum obuectu ormale non in aliud reserui, sed
6, 4ς Fid', se testim credi, quis potes desee ipso test secari, ut faciat rividenter credia' quae divit, sedetiam qu.e de se ipse eessificatar. Sciscitis quoque prima principia, si quando in assensibus Fidei implicita sunt, ero
di ipsa quoque per Fidem, nec ab iis, ut cognitis per Rationem, assensus Fidei pendere. Ut autem pergamus probare Rationem praevertere Fidei, adde ad sit periora intelligi necesse esse,quid credendum sit, etsi eorum,quae credenda sunt, naturam intelligi nihil necesse sit; intelligi autem per Rationem. Nam Fides ex imperio voluntatis proficiscitur: voluntas autem, ex finitione Stoicorum, est, quae quid cum Ratione desiderat, quippe ignoti nulla cupido Adde & Fidem reqtiirerealiq item Rationis usum ea explorantis & dispicientis, qiae mentem ad credendum invitant' quamvis' Fides posita sit in actione mentis primae veritati revelanti assentientis, jussu voluntatis per grati im divinam excitatae; nec mens ad assentiendum desideret certas Rationis probationes & argumenta, ciam Fides vers tur circa res non apparent , neque demonstratas. Adde dc mentem credentis plurimarum rerum notitia prius i inbutam esse oportere. quam suscipiat Fi- dem; vellit notitia existentiae Dei, sui, mundi, aliarumque complurium rerum, quae juxta Apsstoli testificationem per Ratiouem cognoscuntur, pro captu nempe Rationis. Quamobrem ea in Seliolis Theologorum non Rom. i. Articuli I Mei, sed Praeambula ad articulos Sin secus esset.& velut prostituto ad obvia quaeque mentis assensu, omnem rationis usum atque opem Fides respueret, indiscriminatim omnis crederentur, &intellecta, di non intellecta' & revelata, & non revelara' atque laus omnis Fidei, Fidesque ipsa concideret. Credere enim, nee quid credatur scire, insanire est. Credere item, quod a Deo revelatum donli , ad Fidem divinam, de qua agimus, non pertinet. Ut autem credatur quippiam, idcirco, quod a Deo revelatum est, utendum est Ratione. Nam ut credam
caput aliquod Fidei, Ratio haec efficit, quia a Deo revelatura esti, ut aliquid,
42쪽
4apide alienum sit, aecipere nolim tanquam eaput Fidei, essiele
altera haec Ratio, quia a Deo non est revelatum. Quod nisi utrimque haec adhibeatur ratio, confundentur, dc quae revelata sunt, de quae non sunt. Λt ne in eo quidem, quod Augustino Auctore dici solet de mystetiis Fidei, istam Rationem facti, esse potereriam facientis, supervacua est & inutilit Ratio 3 nee enimfactum id credistur sine Ratione. in quo ipsa potentia facientis est Ratio. Concilia, quorum decretis parero nos jubet Fides, vere eelebrata esse Ratione scimus. Cum autem prius scire debeamus,celebratum esse Concilium aliquod. dc legitime quidem celebratum, quam ejus demConcilii Meretis adiungamusFide Rationem hia praeverti Fidei plane necesse est. Miracula denique a Christo dc Apostolis edita, vaticinia Prophetarum, Traditio, aliaque externa Fidei adminicula, non aliter parandis ad amplactendam Fidem animia adhiberi possunt, quam per Ra
III. Quapropter Rationem ita ii Fide non segregant oracula Dei in sa- εν ἀλκ exti libris prodita. ut Fidem jubeant prorsus abstinere Rationis consortio: Mi contra vero, Fidei praeeuntem, viamque sternentem passim inducunti proram friQuamvis autem plurima in idafferre promtum seret, brevitati tamen erojure sulam, dc pauca seligam prae reliquis, ae primum sinctissimae Virginia Dei matris exemplum, quo clarissime proponitur adhibita in animo per Rationem praeparatio ad suscipiendam Fidem. Nam cum Angelus ad eam divinitus millus futurum ipsi praedixit, ut virginitate integra filium pareat, qui de sivini Dei filius dieendus sit, dc regnum aeternum in Israelitica gente teneat; secum haec retractat adhibita Ratione sacra virgo, de subministra- eam sbi a Ratione dubitationem Angelo proponit: Uuomodo fiet suae. quoniam virum non cognoso' Respondet Λngel , futurum hunc. quantumvis mirabilem dc portentosum Christi ortu per virtutem Dei, quae&Elizabethae jam etaetat de sterili vim concipiendi filii praeter natiuae ordiis nem indiderit. Poterat dc postrema haee ad Rationis lancem revocare pi Virgo, dc novis dubitandi argumentis Λngelum lacessere; verum memori quam exilisesset, quam tenuis, quam fallax humana Ratio, silere ipsam iubet. dc gratiae impellenti totam se permittiti Ecce, inquit, amita Domiani; fiat mihisecundum verbum tuum. Expressum quoque dat sententiae nostrae documentum Samaritana mulier, quae post breve colloquium cum in Christo habitum, Ratione utitur, ut de eo judicium faciat, ac prophetam esse primum putet: Domine, viaeeo, quis Propheta es tu. Mox ita pa- Iola vir ratam mulieris mentem Fidet informare volens Christus, ait: Μ Iier, steri Iob. q. u.
43쪽
mihi. Nee statim illa voeanti paret, sed adhue dubitans. 8c rationum m
menta utrimque expendens, alium expectandum esse concludit, cui su mittat animum: Dicit illi mulier : Scis quia Messuu venit, cum ergo venerisiisse, nobis annuntiabit omnia. Sed postquam se hunc ipsum esse Messiam aperte declaravit Christus, fle voluntatem mulieris gratiae suae stimulis commovit, mox imperiosa voluntas animum iubet rerum aromentis ae Rationi assentiri, dc Christo vocanti Fidem habere. Igitur postquam in urbem regressa est, nondum Christi palam profitetur Fidem, nec de inte no illo divinae gratiae assiatu, quo ad eam amplectendam fuerat impulsa, quicquam commemorat apud municipes suos, rerum caelestium rudes, de nondum gratiae aspiratione excitatos; Rationem tantum exponit, quae in animo suo Fidei praeverterat, quaeque posset eorum mentes eodem inclinare; nempe quod res clam sibi actas Iesus novisset: Venite, inquis, videte hominem, qui dixit mihi omnia, quaecunque feci: numquidipse es cir sus y Nec spes eam sua frustrata est; nam eadem ratione commoti plerique, Fidem Christi divinae gratiae beneficio amplexi lunt. Ex civitate aurem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum multeris restimonium sterhibentis, quia dixit omnia,quaecunquefeci. At iidem de inde audito Christo, dc in Fide per gratiam ab eo confirmati, velut e xant Rationis subsidium, dc mulieri significant, se certiores habere caussas. . cur credarit, quam propositam sibi ab ea rationem: Jam non propter tu am Ioquelam credimus; ipse enim audivimus, resimae, quia hic es vere M vator mundi. In quibus manifestum est, Rationem parasse Ac composiisse animum ad Fidem, etsi ipsa non erat certa dc propria causta credendi, neque, ut dixi, obiectum formale Fidei. Huic exemplo par aliud de Re gulo Capharnaita , filii jam morti proximi sanationem . Christo flagitante, velut de industria subjecit Iohannes Evangelista. N. m postquam que stus est Christus, quod in suscipienda Fide Rationi nimium tribuerent, agsi ea elset legitima se vera Fidei suscipiendae caussa; sie tamen paratis ac palam ratione ad Fidem utentibus succurrit. Rationemque juvat extrinsecus, sanato hominis filio, dum benuna intus gratiae aura aspirat, animumqu ad assensum movet. Quamobrem subjicit sacer Scriptor: Cognovit ergo pater, quia uia hora erat, in qua dixit ei δεμ, Filius tuus vivit r scrediadis ipse, c, domus ejus tota. Credidit propter primam veritatem revelantem, non propter Rationem: Ratio tamen removit obieea Fidei, eique viam in animo Reguli munivit. In memorabili illa concione ad populum
Judaicum supra amatem a Cliristo habita, u ruae pio sancteque agindae le-
44쪽
tti ChrIstlanti omnibus describens , etsi dorem rassiculpotestatem habens, Ma r . o.
rationibus tamen molliebat praecepta sua, mentesque ad obtemperationem adducebat, oc 'hominius quasi humano more agebat. Atque 'haec obtemperatio, rationibus propositis praestita, quoddam est rationabi- Rom. ra, Lis obsequium. Cum insolito ste)lae fulgore admoniti Magi ad Christum adorandiun prosecti sunt; novi sideris miraculo excitata primum fuit eois tum Ratio, quam interni & potentioris luminis Meaestate animata Fides est secuta. Cum Sergius Paulus Proconsul excaecatum a Paulo Magum vidit, credidit admiranssuper doctrina Domini: hoc est, postquam facti ad- Αct. r3, ra. mirabilitas hominis Rationem perculit. Fides intus excita est. Apertissime Christius ipse: Non creditis, quia ego in Pare 'Pater in me em ho-Ioh I ,ri.ra. quin propter opera ipsa credite. ' Et iterum: Nunc dixi vobisδriusquam i, Joh. ι ,29. in eum factum fuerit, credatis. Postquam coelesti lumine in terram deleis ius est Paulus, & vocem se vocantem audiit, Ratione primum usus est, eum dixit: uuis es, Domine Τ Λecepto vero hoc responis, uossum Act. s. s. Ieses, praevia Ratione, impellente gratia, mens in assensum flexa est. Ergo sie idem scribit ad Romanos: Iuomodo credent ei, quem non audiarunt Rom. Io, I . Duomodo aurem audient sine praedicante Τ Deinde, A rex auditu. Re si Ddiceret, etsi Fides obscura esti at mea non est: eis mysteria Fidei mentium nostiarum perceptioni non exponuntur, at certe proponuntur: etsi vis
argumentorum expectanda non est, ut credamus, et temere ne credamus.
Selium quippe est Eeel si stici: uni credit cito, seris es corde. Cui asses Eeel. tri
sc δ' va ομως καὶ ἀπιςIM ύλισαν- OPcr. Credulitas pariter re incredulitas perdiderunt homines. Alioqui frustra ac sine caussa inexcusabiles ab ipso Paulo, dc rini, quibus Rom. x, dio. nonribet ignosii, ab auctore libri Sapientiae appellarentur, tum qui ad Dei sap. 13, i. g. notitiam Ratione non producuntur, tum qui eognito per Rationem Deo per Fidem ei non adhaerescunt. Addi poterat & illud testimonium ex Epistola ad Ebraeos: Credere oportet acredentem ad Deum, quia es: quod ita Ebt ii, 6. exponunt aliqui, antequam credat quis per Fidem, Deum esse, credere id debere per Rationem. Verrem ex communi Theologorum sententia, Fides ea manifesto illic commendatur, quae I Deo sepra natiirae ordinem
infusa est. Atque ita intellexit Tridentina Synodus: Quisqui p xvRPxi c.Mu Asmum Christo dare nomen statuit, Deum ipsi per Fidem esse credendum. At creditus per Fidem Deus, per Rationem notus erat PIO esi Ptu Ratio- eap. 6.
nisi & prior notitia partus cst Rationis, posterior Fidei. Quippe ut vo-C i i cluntas N
45쪽
lantas moveatur ad eredendum prudenter, duo requiri censent Theolas, sustentem oppresensionem Obbebi csjudicium, quod expediat ili deradere. LPM.r,13. Quid aliud vero sibi vula Petrus, cum iit: Habemus firmiorem prophetiacumsermonem, mi bene fucitu attendentes, quasi lucerna lueenti in eas in avio loco, donec dies eluce sat, s Lucifer oriatur is cordibiu ves-r quam ionem primum esse adhibendam ad Prophetiarum vim, consecuti nem , dc finem cognoscendum, donec in animo promto iam & parato F dei lux oriaturi Nam quae exprophetarum praedictionibus ducuntur argumenta inter motisa credibilitatis inScholis ponuntur.Egregia denique prae- viae ad Fidem Rationis specimna suppeditantVeterisTestamenti hist imCost.Part 4. Talis illaAbrahami,de quo auctor libri veteris Coisi sie disserit notum pri- P V mo ipsi fuisse Deum per naturalem Rationis usum, deinde per visionem δ. qua postquam fruitiis est, omnes suas ratiocinationes deseruerit; atque ineam sententiam priscos Rabbinos expositisse istiud Geneseos 1 3 Egrederecllis', deterea tua; item illud: Eduxitque eum forvi , ae si dixisset Deus, iam' inde desiditenda tibi est naturalis ista scientia, per quam me hactenus cognovisti. Tum addit Platonem scripsisse, Philosophum quendam, mi τε studiis deditum, ii Propheta suisse admonitum, non ita ad Dei notitiam iri, sed per oracula Prophetarum, quod Deus legatos inter se & homines
constituit. Mosem pascentem oves, de vitae communis ossiciis fungentem vocat e rubo ardenti Deus, de mandata dat ad Pharaonem Nec tiatim
obsequitur Moses: Rationem adhibet in consilium, haeret, dubitat, tergiversatiir, futura prospicit; se, Israelitas, Pharaonem, tempora, loca, .mnia circumspicit: Deus dubitantem repetitis prodigiis confirmat; & 'Moses tamen imperium detrectare pergit,&Isaelitas ad obediendum eontumaces, silique similes fore causiatur, vixque tandem irascenti Deo, Fidemque eius per internam gratiam provocant, obtemperat. Gedeon cum Israelitis dux Deo praeficeretur, non nisi edito de coelo signo Tidem suam de assonsumpassus est expugnari. Ergo dicere non dubitavit Augu- p . de stinus: Per humanam sientiam, Ratione comparatur, non nutriri
Trinit. -defendi, sed signi Adem. Dixit quoque es alia , quae nisi i
P tedigantur, non creaeuntur quemadmodum alia sunt, quae nisi cred-tur, non intelliguntur Fidem quippe esse ex auditu, auditum autem per August. de At, in Pies, toto libro Manichaeos eastigavit Augusti-
Utilit. ereis nus, quod Fidem sine Ratione prinia admitti nossent. Facit sane,&m muti rito: nec enim Rationempraeire Fidei solummodo volebant nefarii Hae
46쪽
hid sielle nisset Anges inus, hoe eastigandum duxit. Et Dionysius AI Dionyss
xandrimis ad hitelligenda Apocalypseos mysteria, Ratione quidem uti se Alex. apua ait, sed itatamen, ut plus Fidei tribuat, quam Rationi. IV. Quod si in rerum sacrariun tractati e tribuendum est aliquid .,
exoticorum Scriptot um auctoritati, Proponere possuITus exemplum Ve --αο-
tarum philosophorum, quorum nobilissimi cum do trinae suae fundamen--phis tum locarent in Fide humana, tui nos Religionis nostrae in divina , si h; .isis
via tamen Ratione id faciebant. Nam cur magistri dictata tamaianus accipiebant Pytha orae discipuli, ut pro Ratione valeret ejus amctoritasὶ nempe quod optim haec elle Hererur RatiO,em crederent, meritam id esse summam doctrinam dc integritatem viri, qui ut neque falleret. ita neque falleretur. Cur Pythagorae discipulus Zaleucus legibus fias praecipuam hanc praefixit legem, eredendos esse Dersi cur is, doctrinam a maioribus stiam sine Ratione traditam, defendendam es. se, nec argumentis ullis oppugnandam sanxerunt Academici Platonem secuti Θ cur istoteles, sie tanquam certissimis argumentis adhaerendum esse censuit eorumsententus, etiam nulla probatione subnixis, quin bis vel usu rerun, vel aetate, vel sapientia antecellarenti nempe quod
id suaderet Ratio. Nam si nulla Ratione ducti iubebant habeti Fident;
cur potius Pythagorae, quam aniculae delirantit cur potius credi vole . bant Deum esse, quam non esseὶ cur potius experientia doctorum, vel seniorum, vel sapientum, quam rudium, vel puerorum, vel insanorumctoritate movebantur Cum Porphyrius, vir eximius, & in quo vht qui quam praeter aequiorem erga Christianos animum desderasses, rectiorem di certiorem diceret ad vexitatem & ad Deum viam tenuisse Ebraeos, Ac qui Ebraeorum doctrina .mbuti fuerant, quam Graecos, quorum hi Rationem, illi Fidem sequebant- ducem nonne rationem hanc habuit, erut Fide disectum Rationis ductui anteponeret, quod fallax esset Ratio, & rutior F dest Quamvis ergo ad percipiendam veritatem Ratione potior sit Fides, hoc ipsum tamen docet Ratio: & quamvis perRationem ad veritatem sine ullo omnino erroris periculo tutissimeque non itur, per eam tamen interuiniturFidem esse via per quam ad veritatem eertissime tutissimeque ituri V. Quae ciundia tum , dc Hamelium hiscentem ac interpellare me parantem conspexissem: Scio, quam, quid velm, atque illue ibam; nem-- pe paratos mihi adversarios. Certe, inquit, ac duplicis quidem generis, ment tum eorum, qui sitscipiunt Fidem, tum qui respuunt. Illi enim meritum verseri
47쪽
mum arem sed Rationis praeeuntis beneficio admitti doces. Nam si Rides admire mementum. propter Rationem, tollitur obiectum sormale Fidei prima nempe veristas revelans. Sublato autem obiecto formali Fidei, necessario tollitur Joh. xv, 9. Fides. Tum si hi beati sunt, iuxta etatum Christi: qui non viisrunt, si Ebr. i, crediderunt , si Fides est de non apparentibis, δcinea debet esse pro Ratione voluntas; hoc est, si iussu voluntatis gratiae divinae afflatu excitatae,1 coe io, s. incutiVitatem redigendines intesiectis, in obsequium Christi; jam desinet esse Fides, cum res per Rationem apparebunt intellectui, dc non pro Ra- . tione voluntas, sed pro voluntate Ratio flectet intellectum. Reclamat Isaias, de Rationem Fiaei posthabendam esse clarissime docet: Nisi Psilm. iis, credideritis, inquit, non intestigetis. Quo referre possis 3c illud e psalmo: Clem. Alem Oredidi, proρter quodlox trusum. Reclamat dc Clemens Alexandrinus. Strom. eum ait: Fidem ess undamentum cognitionis, cognitionem esse absoluti
i ζ P dei. Reclamat dc Ambrosius, iubens: todi argumenta, ubi Fides
de Fide e. s. quaeritur. Reclamat ae Gregorius, statuens, Ddem non habere meritum, Gregor. cui humana Ratio praebet experimentum. Reclamat de Augustinus, cum Hom. 16. in alibi saepe, tum maxime cum ait: Credimus, ut agnosamas, non cognosi BV Π mus ut credamia : quod enim coguituri sumus, nec oculus vidit, nee auris
bs audisit, nec in cor bominis oscendit. Quid es enim Fides,nis credere, quod
August.Tr. non vides' nde ergo es, quodnon vides, credere; veritas, quoderedidissi, M. in Joh. videre. Tum deinde: Haec es laus Fidet siquodcreditur, non videtur: nam August dς quid magnum es, si id crevitur, quod utatur λ Item alibi: Hris es vim x ab creduntur, qVae non videntur. Et praeterea ti Nibis in Eulsari. ib.Eedi. Catholico fimbris feri potuit, quam ut Rationem praecedat auctoritari Cathol. cap. Et iterum: aliud intelistere, reprimo ereis α&as. Au- dendum esset, quod magnum s divinum intestigere cuperemuι, sensera dixiFde V, set propbeta Nisi credideritis, non iuressissetis. Item alibi: Noti quaerere intelligere, ut credas; sedcrede, utimebigas. Firis debet pro Ahog in cedere intellectum, ursit intellectus Fideipraemium. His adsonat 4 heodore Psalm. I . tus non semel, aitque, mutuas operas sibi tradere cognitionem dc Fidem; di in Isa. sic tamen, ut cognitioni praevertatur Fides; quemadmodum appetitum e Grς praeeedit cognitio. actionem appetitus. Hos tequuntur agmina Theolt cis. GEa nemine dissentiente. Seirii. do Contra vero qui respuunt Fidem, opponent tibi Socratem, to- Fide. tamque Academiam, BC celeberrimorum cohortes philosophorrem, qui Dcundum Ratione ipsa ducti agnoverunt infirmitatem, tenuitatem, inconstantiam
arrumem Rationis, dc a dubitatione capi iusserunt exordia Philosbphiae. po
48쪽
nent & insignes Christianae dominae patronos, Arnobium, Lactantium, Amob.libi. Augustinum, qui hominem dixerunt animal esse informe atque caecum, .&2, nihil habens comprehensi,nihil certi; caligare ejus mentem,titubare,& cir-Cumfusam nocte vitiorum ac humanitatis cognoscere veritatem non posse; one per Philosophiam quidem haberi posse qiiicquam cxplorati.Iam si adeo August. do
obtusa est humana mens, adeo infirma Ratio incertum utique est, quicquid inorib.Ecet
suadet Ratio, & in dubium revocandum. Suadet autem suscipiendam esse C tb P. u Fidem. Dubitandum est igitur an Fides laseipienda st i cumque obscura sit di incerta Ratio, incertus utique de obscurus est ille tuus ad Fidem per Rationem aditus. Quibus quantum labefactetur Fides, optime intelligis. VII. Tum ego: acu quidem, at non improvisa tela in me intendis. Nam primum, quod ais tolli a me Fidem, ac omne eius meritum perverti, cum praeeunte Ratione suscipi eam statuo, caute haec distingui velim, quae te confundi video, mea fortasse ipsus culpa, qui sententiam meam satis fissurio non expresserim. Sic itaque habeto: Aliud est, Rationem esse obiectum formale Fidei; aliud Rationem praeire Fidei. Credo Deum es e trinum &-aeti unum,non propter Rationem,sed propter primam Veritatem,qux id mentum.
Iavit. Prima ipsa veritas revelans creditur,non propter Rationem,sed propter seipsam. Verumtamen cum Deum esse trinum & unum ccedo propter primam veritatem revelantem, & primam illam veritatem propter hanc ipsam, Ratione utor admiaistra: nam postulat Ratio, ut hac Credam propter primam veritatem revelantem. Quae cum ita sint, vides, Rationem esse
instrumentum Fidei, non caussam credendi; Fidei praeire, ut satellitem, ut praecuriorem,non ut ducem; ministerii gratia,non di itatis; ut velitem in p lao, non ut imperatorem. Eis ad hoc ipsum praestandum Fidei obse- quium gratiae divinae impulsu & ductu indiget Ratio. Haec vero mox pluribus a me disserentur. Cum autem sciscunt Isaias, Augustinus, caete-xique Ecclesiae magistri, praevertendam auctoritatem sive Fidem Rationi, eatenus id intelligunt, quatenus Ratio in plerisque Fidei mysteriis star, gium suum Fidei commodat, eique succenturiata est. Nam quamvis Deum esse credam propter primam veritatem revelantem, nihil tamen v tat, quo minus idem quoque possim certo cognoscere dc assentiri per Rationem; sed diveria modo. Nam assensus hic Rationis, humanus est &naturalis 3 alter vero ille Fidei, divinus & si1pra naturam: naturalis autem & humanus assensus firmillimiis est firmitudine. sve ita loqui placet, certitudine tantum naturali, ac tanta quidem, quantam fert humana natura, quae infirma est; assensis autem divinus firmisimus est finestudine dia Diqiliaco by Corale
49쪽
rina. impiam neque cadit dubitatio ulla, neque error. Mentiis bum Mn . lib. nis, inquit is, quem laudas, Arnobius. veritatem cupis bis nosere rerum . ti a. oppositur obscurit-, re velut ocularum luminι- vidua albis certum vidensis per auipites semita. s icionum inducuntur errore. Tum addit, idcirco Chri ibam ab investigatione rerum, quae captum mentis humanae s perant, revocasse ad contemplationem S cultum Dei; notitiam, quae petia Fidem habetur,anteponens notitiae, quam comparat Ratio. Item Augurios,ieei. - 'te , hominum memes consuetudine tenebnarum, quiis Cattae .a. bus in nocte peccatorum vitiorumque velantur. perspicuitati sanctitatique Rationis hoc est veritatisὶ aspectum idoneum intendere nequeunt. Mox de assensu Fhlei haec subiicit: Saluberrime Naratum es, ut in tacem ν ritatis aciem titubantem, re velut ramis humanitatis opacatam, inducas
August. auctoritav. Idem alibi: Non es ista hujus musaei Philosephia, quam se
eontr. Α---nostra meritis e detectantur, sed alterius inreuigibilis, cui animas dom. liby , multiformibus erroris tenebris caecatus, re altis is a covo sordibus obliatas, nunquam ista ratio subtilis a revocaret, risi ranmus Deus populari quadam clementia Gυini interictus auctoritatem usque ad ibum corpus -- manum dec5naret, atquesummitteret: cujus no lum praeceptis, Iedetiam
factis excitata animae redire insemetipsas, cae respicere patriam. etiamsine disputationum concertationepotuissent. Igitur assensus Fidei omnino antaponendas est assensui Rationis : & per Fidem assentita nos iubet Deus. non per Rationem; salutemque Fidei nostrae Suctum esse vult, non Rationis.
VIII. Altarum id obiiciebas: Si Ratio praeit Fidei. dc aeutissimi phi Iosephi. ipsique adeo Ecclesiae magistri, a te mox in testimonium citati.
Rationem infirmam esse & ineretam statuerunt, dubitandumque esse de iis, quae suadet Ratio,dubitandum utique est, an suscipienda sit Fides, quam Rationis suasu sulcipimus t Meminisses vero, Hameli, ea tantum a viris illis eruditu incerta poni, quae mens humana naturae viribus subnixa per Rationem cognoscit, quaeque naturae finibus ac Rationis ditione continentur. At nihil ea pertinent ad Fidem, quae merum Dei donum est, de coelestis lucis radius, hominis voluntatem ciens, mentem collustrans, Min assensum trahens. Caute haec a Christianis Scriptoribus distincta simi. Cum ergo , Deo proficiscantur Fidei primipia, Rationis natura; haud-q quam naturae legibus obnoxia sunt, quae ab ipso auctore naturae, praeter naturae legem oriuntur. Eodem hoc argumento peti itidem possunt amicunqutinendistia ponunt normam voritatis: nam si ea solum ha -
50쪽
habent pro veris, quae perspicuam prae se serunt notam veritatis, res Fidei non admittent quae Obscurie sunt. At eadem, qua nos utimur, eXceptione uti possunt; alterius videlicet esse generis res Fidei, ac res naturae, ae propterea ad propositam h se veritatis normam neutiquam esse exigendas; revocari ad hanc regulam res naturae, quae ducuntur a generali& antecedente Dei decreto, quo res omnes, quas condidit quibus iam adstrinxit legibus, & in certum redegit ordinem, qui natura appellatur; at res Fidei solutas esse his legibus, utpote ductas ex consequenti decreto Dei, quo hominem ad beatitatem consequendam prasentibus gratiae auxiliis iuvare constituit. Opponi ergo potest veterum Philosophorum dubitatio adversus Rationem, cum Ratione oppugna
tur Ratio; vana est & invalida, cum adversus Fidem, longe extra eius iactutu positam, adhibetur.
Fides, & cum ab homine sitscipitur, & postquam
suscepta est, Rationis usum non aspernatur.
I. Fides, cum ab homineskscipitur, Rationis usum naspernatur. II. Zes, po quam ab homin 'uscepta est, Rationis usum non asservatur. III. Firis normes Rationis. IV. Puraque, quae Ratio dubia essec rat per Fidem certa sunt: V. Fidesδευ-m Rationis in Libris-cris palam assis: re in comparandis externis adminiculis.
VII. multo vero magis in Theologia, in controversis Fidei, crin a hortandis ad pietatem Christianis. VIII. Probatur auctoritate Scripto- .rumsurorum, susceptam ab homine Fidem Rationis opem non resa re. IX. Refellantur argumenta Adversariorum. Argumentum unicum. .
X. Praeclare consentiunt Fides er Ratio; Christianissius V ea Philosophorumsecta, quae jubent assensiones cohiberi. CUM igiturRationem praeireFidei necesse sit,inuto magis ea comitari Fides, eum debet Fidem, tum cum ab homine suscipitur. Fides enim, ut siepius ah homine dixi, a volvivate proficiscitur,quae instinctu gratiae divinae intelle si pitur,ctum inclinat ad assentiendum iis quae credenda proponuntur.Non Potest Rationis autem intellectus iis assentiri, quae proponuntur sibi ad credendum, nisi issem ston