장음표시 사용
81쪽
um admi tis. Ebr. II, 6. Tune neque
non sit; si eam praeterea suo prosequatur suffragio , Fum eius certe se-verstatem valde mitigat accommodata ad mentis nostrae captum Rationis
facilitas, ut velut mellis cujusdam suavitate inducti homines ad salutarem Fidei amaritiem perpotandam illiciantur. & Fides intentantes sibi vim Rationis adversarios ejusdem Rationis vi repellit. Nam cum, exempli gratia, eredere oporteat accedentem ad Deum, quia es; si Ratione convictus animus idem sibi jam ante persuaserit , tum ei it certe & ad id credendum promtior, & ad retinendam Fidem hanc , & ad refutandas leves adversariorum ratiunculas instructior.
V. Verum quantumvis validum sit hoc Fidei praestitum a Ratione auxilium. vel ad suscipiendam , vel ad defendendam Fidem; fixum tamen id ratumque esto, neque admittendam neque retinendam esse Fidem propter Rationem , sed propter Deum . quatenus prima veritas revelans est; suamque dignitatem ac titulos amissuram esse Fidem, si Ratione nitatur. Quam obrem Daemones per Fidem suam h perspicua cognitione ortam, qua etiam inviti coguntur ad crodendum , cum Dei gratiae donum non sit, haudquaquam Deo placere positam. Esto adiutrix , ut voles, vel etiam defenstrix Fidei Ratio; auctor non sit: ancilla sit, administra sit; domina non sit: sit instrumentum Fidei; non caussa credendi: praestet motivum credibilitatis ; non objectum formale Fidei: suadeat suscipi Fidem; non jubeat: praecedat Fidem; non introducat: incedentem comitetur; non nutantem sustineat: praeeuntem sequatur; non negat: vela faciat, rudentes torqueat. stet vel in prora, vel in puppi; clavum non teneat.
Ut si Regina magno primariarum foeminarum comitatu septa incedat, utitur quidem nobili hac stipatione ad decus & ornamentum, ad ministerium etiam atque famulatum: at non inde habet, ut Regina sit, eoque coetu abscedente nihilominus Regina est. Inde adeo . cum decretum aliquod Fidei sibi a Deo revelaton ac traditum proponit, sancit, & statuit Ecclesia, ad idque illustrandum aut firmandum expositiones, disceptationes, ratio cinationes adiungit dc arg imenta, injusmodi plurima extant in libris Conciliorum; non inest in explitationibus illis. disputationibus& argumentis character Fidei, non auctoritas, eaque vel repudiare licet, vel admittere : quippe a Deo sunt decreta ipsa, reliqua ab hominibus; ac verba etiam ipsa, quibus decreta concepta sunt; nec humana ope viget ac valet Fides, cuius vis est divina, & origo coelestis. . Hinc quoque fit, ut plurima admittat Fides, de quorum modo ac ratione nihil decernit. Christura, puta, in mari inambulasse docet: an vero idcirco' in profun-ὸ ι dum Disitigod by COOste
82쪽
LIBERI.dum mersus non est, quod mare solidius factum sit, aut eoms inius; an quod uri aliqua incedentem iustentarit. . ad haec nouattendit Fidps, α unicuique judicium suum de iis opinionemque suam permittit. A que haec iam satis Salptorum sacrarum testimoniis dc argummiis compio. havimus, quae nihil attinet, inani luc diligentia iteram,
Fides se non interponit rebus Rationis, nihil ad se pertinenti λ
l. Rationem suum fili pecutium habere patis r Fides . nec in id quiHi quam Hi ,ris ρο lat. II. Perverse agunt. qu, quaesiones nisu -aaen em pertineries refreunt in censum Fidei, III. g i in eMeuirendis rerum ainuralium carisis adnei potentiam .eon gisne, IV. Refellitur nefariaVA a vir ae opinio, de regno Fidei, αδε regno Rationis.
QUAMVl autem Rasoni suin , se nonrcliciat Fides, ab eaque Rationem
ornari, sepiri 'ae defendi etiam patiatur; nihilominus tamenistim Hii uisa digΑ-em suam ei putat, interponere se rebus Rationis peculium nihil ad se pestinentibus; etsi Herasque, ut iam dixi, certae feci tyos sessionis, quae ineerrae mihi, Proprias edicavit. Cumque Rationem habeat in sea potestate, permittitaei tanquam servae Iuum sibivabere pe- nee is i cultum separatum a rebus dominicis, neque quiequam jurus sibi postu- - - , at esse iuris. Censenturainem in hoc peculiodiscipunae onmes, quas, bisur. industria sua invenit hinnana Ratio, imprimisque Philosoph a: hn-pο luctamen quoniam disputantur nonnulla,quae spedant ad Fidem, velut exi- sentia Dei 'animae decorporis distinctio, humani arbitrii libertas. Hi i. que huiusmossi, in his disquilitiones suas & argumentationes ad Fidei - , dictata Me mmodare debet Ratio, uti superius a medictum est, vel omnino silere. Nam Eum versias sit un3 & simplex,eamque penes Fi- . 'dem esse, pro constanti regula sit habendum a quoti cunque Fidi , serepabit Ratio, veritate quoque tum discrepare necesse est. De caeteris, quaepistuli ut propriasint. ita statuet Mu0,i ut Vq et, quoad nihil sibi exime spinus, siliqueburis faciet. . c. ldain m pyim jum. . H Diqitigod by Corale
83쪽
18 . - ΑLNETAN. - QUAEST. Romano servus peculii, quod sibi Iucrifeeerat, seorsum quidem , domu
. no rationem ha bat, sic tamen, ut totum adimere, vel augere, vel minuet
te dominus posset; ita, si quaestionem quampiam, quam utrimque dispu- are Philosophis hactenus licitum fuerit , in dominium Fidei traducat Ecclesia, de eius Possessione Ratio decedat patienter; Quemadmodum
iam supra monui. Ἀρο es . II. Hine sequitur, perverse eos agere, qui quaestiones nihli ad Fi- - gunt, dem pertinentes referunt in censum Fidei, quique controversas mere quaesiones Philosophicas Scripturae sacrae auctoritate dirimere student. Velut cura impietatis arcessunt eos , qui coelum negant esse solidis orbibus eoag- empern mentatum, aquas coelo incumbere, quod in libro Jobi orbes coelestes,
nentes re- ωifimi quasi aere fusi escant ur; quod scripserit Moses,jechlle inum feruntis mamentum, re divisisse aquas , quae erant sus firmamento, ab ris , quae censum En erant super firmamentum. Praeposteri homines, qui Spiritum sanctum philosophiae magistrum faciunt; qui Verbum Divinum , quod regula Job 37, 3 . est Fidei atque morum, convertunt in alienos & profanos usus, quibus . neque Deo fideliores homines, neque meliores fieri possunt; qui Fidei, circumpositos a Deo terminos revellere audent, eiusque imperium pro arbitrio definire. Hoc si licet, iam nova in Religione condatur Religio; jam munia ipsa vitae, iam officia, quae media & indifferentia sunt; fient pars Fidei. Scirent illi, Faustam Manichaeum, cum Philosophiae&Λstr nomiae peritum se fingens vanitatis & inscitiae convictus teneretur, sem haec a Spiritu sancto dictante accepisse iactaret , dc ad Fidem revocaret, quae ab eius censu penitus semota sunt, egregie hoc nomine exagitarum Audiae esse ab Augustino; qui subiicit, postinodum facile se pati, Christianum Confessi lib. aliquem rerum huiusmodi ignarum esse, in iisque errare , neque qui ' quam id illi obesse, modo de Deo recte digneque sentiat; at obesse plurimum, si has quaeitiones Philosophicas pertinere arbitre' ur ad Fidem, &ad doctrinam pietatis, proptereaque eas pertinacius defendat, etiamsi August, de sit harum imperitus. Idem alibi,Christianos,ait: de rebus naruralibus eas: .n . 'uia Fidem Religionemque suam expo- ' nere derisui impsorum; qui, eum videant, res manifesto talias libris illis approbari, ipsa Fidei capita, quae iisdem nituntur libris, falsa itidem esse
credituri sint, omnemque iis auctoritatem atqueFidem detracturi. DO-ctri nam eandem proponit dc confirmat Thomas in opusculis. Tmi vero Q lummodo Fides Religionis & pietatis splendida nomina tractationi naturalium rerum interponit, cum ab improvidis hominibus, . vel pertia
84쪽
m . nacibus, aut temerariis ea proponuntur, unde Fidei integritas labefactari possit. Tune enim induere licet arma illa coelestia de coelo lapsa, futum Epk I tr. Haeri, galeamisistis,c glaarium piritus quodes verbum Dei, adverius impietatem pretiari, & omnia tela Minissimi ignea extinguere. III. Perverse quoque& inordinate agunt , quid in rerum natu-qqui ini ratium eaustis exquirendis ad Dei potentiam, velut ad anchoram sacram, exquire o eonfugiunt, & miracula confingunt illic, ubi ab ustato cursu non disce- dis rerum
dit natura, 1bumque tenorem constanter servat; atque hoc integumen- naturalium
tum inscitiae suae obducunt. Nam quis nescit simpius modo ne sit in uni- caussis adversalem rerum cauilam esse Deum 3 An vero satisfacit quaestioni, qui De/poten- rogatus de singularibus & peculiaribus caussis, respondet de caussa uni- tiam confinversalit si hoe philosophari est, quid interest philosophum inter & idi-giunt. otam Z Quaeram Geographo, ubi sita fuerit Troia 3 isque respondeat, si tam esse in remis; vel ridebimus, vel rideri nos putabimus: dicat, in Asia,
Parum acutum censebimus: dicat, in Troade, ne satis quidem habebimus: dicat, ad Hellesponinm, sub monte Ida inter amnes Xanthum&Simoen- ea; tum vere Geographum existimabimus. Caussas eclipseon cum ignorabant rudes homines priscis temporibus, quotiescunque eae contingebant, miracula haec essem certo habebant, magnasque calamitates sibi portendi: postquam proxima & peculiaris caussa cognita est, desierunt homines filia comminisci & insanire. Cometarum caussae, quoniam 'nondum satis compellae sunt, inter ostenta & prodigialia signa ponuntur olgo , vixque superstitiosos homines exquisitis rationibus dimoveas, quin per eos Regum interitus , . aut imminentes clades, orbi praenuntiari putent. Et tam nextiterunt hac aetate viri, non philosophi modo, sed Philosophiae etiam emendatores, qui, postquam res a Deo praeter naturae ordinem in animis hominum ad eorum salutem fieri solitas, quae vulgo irituales appellantur, a naturalibus caussis arcessere ausi sunt; causi s
ontra mere naturales retulerunt ad Deum I modum nempe atque rationem , qua per sensuum nuntium not tia rerum extrinsecus obieetarum animo accipitur. Ita Philosophos agunt.cumTheologis opus est: Theologos, cum philosophis; & disciplinarum toto coelo discrepaotium confundunt fines, ae profanis sacra miscent.
IV. Vide sam, quam ne arte, quamque stolide scripseritSpinosa refellitur in horribili illo & 1aero Trael tu Theologic politico, quem impietatis, nefaria sinscitiae&vecordiae plenum tu eapy lles. Deque Neologium , hoe est soli vi-Fidem, Rationi, neque Milonem Theologiaeqncillari; falli, tam qui Scri- H ii pluram
85쪽
His de pturam Rationi, quam qui Rationem Scripturae accommodant; utros regno Rati- utramque corrumpere; situm esse utriusque regnum, suum tui, neutrum neutri obnoxium; seque hoc opere id si Ii praecipue docendum PrOP Tract e- fuisse, longe errare eos, qui Rationem donum Dei, Gelastem incem .logicopol. eustodem ac sequestram veritatis , submitri velint mortuis Scripturae se 'et' ' hae literis, quae humana facile possunt malitia depravari; qui sine scelς re violari posse putent dignitatem mentis, quae Verbi Dei Buraphum est, caecam eam & corruptam appellando; & contra crimini ducant id m demera Verbi Dei idola sentiire εἴ auaue id meram insultitiam. Quae sino flint huiusmodi, ut non disputationibus, sed vinculis ac virgis fuerinu Dp - , primenda. Multo vero etiam magis, quod subiungit , Rationis regnum, veritatem esse s sapientiam: Theolagia, pietatem cs obedientiam: Pbia Dyopbiae scopum nihil esse, praeter veritatem; Fidei, nihil praeter obedientia am : Inter Fidei dogmata, plurima esse, qua nec umbram veritatis ba nant. Si quia igitur ex fabulari Graeeorum Theologia 6 eulta idolorum. vel ex Alaorani doctrina, ad parendum Deo adduci se sentiet, haeci equi debebit. 'Quibus, quid addere possit impietas, nihil habet. Porro ennefario hoc principio nefaria multa nasci oportuit; cuiusmodi est tradita haec ab illo Fidei definitio, de Deo tali entire, quibus ignoratis toltitur er ea Deum obedientia, cs hae obedientia posita, necessario ponuntur. Hi
colligitur & illud , quod proposuit, ignorari pis, quid credensim fit a
quippe S ripturam . non ignorantiam , se olam contumaciam damnare.
At quomodo parebimus Deo, si, quid sit us, quid iubeat, quorum hominum opera nisi a sua promulgaverit, quibus sint tradita libris, in qu obedientia posita sit, nesciamus. Colligit hine quoque, nos dicare posse fidelem aut infidelem esse , nisi ex operibus εἶ neme si Ner hona sunt, quamvis dogmatibus ab aliis fidelibus dyssentiae, saevum t men esse ; contra, si mala sunt, quamvis verbis conveniae, infidelem tamen esse. Ergo fidelis fuit Scipio ille Nasica , qui vir optimus a Senatu judicatus est fidelis Scipio ille Frugἱ fideli, Metellus ille pius. Sed homI.a,16. decreto suo damnat Paulus: Non justificatur homo ex operibus Letis, nisi per Fidem Iesu Christi. Hinc denique concludit spinosa , ad nsem Camrbolicam nulti dogmata pertinere, de quibus inter hostes possit dari utro sersa. Atqui haec ipsa dogmata de Fide Fideique natura, quae defendis
dc ego oppugno , non in controversiam soIum vocabuntur ab omnibus
piis honestisque viris, sed plane reiicientur, te contra pertendente & rc claniarat; isitur non portuum ad Fident. Quae omnia plusne sceleris
86쪽
habeant, an insaniae&stoliditatis, existima; quamque proximus sit atq; suppar stupori spinosis eorum stupor, qui pecudem hanc sequi, dc hominem mirari se profitentur, non solum scripturae sacrae , omnisque Theologiae ac sincerae Plillosophiae, meliorumque literarum plane rudem , sed 'permediocrem et am ingenio, & ad ratiocinandum, caussasque & cons quentias rerum videndas satis obtusum , quique Spinosistas appellari is paulintur.
Res ad Religionem Christianam pertinentes cognoscuntur, vel per Rationem solam, vel per Rationem atque Fidem , vel per solam Fidem:
i &de iis sigillatim agitur. . .
I. Res ad Retigionem Christianam pertinenter cognoscuntur, I per Ra- tunem, vel per Rationem atque Fidem , vel per FHem. II. De rebus ad Miuionem Christianam pertinentibus, qua cognoscuntur H . . solam Rationem IlI. de iis, quae cognoscuntων per Fidem es Ra- - . tionem. IN. Uter firmior si a gis Fidei, an Rationis. V. mi iis demum , qua per solam Fidem cognoscuntur.
ditionibus, si1 perest, ut certis terianis cIr GumscFibatur ditio u sepionis. triusque. Nam cum triplax sit rerum percipiendarum inst tumentum. Sensus, Ratio atque Fides; priora duo, quantum ad hanc disi putationem spectat, unieo Rationis vocabulo comprehendimust. Quippe de sensuum usus est in rebus Fidei ; vidit enim Thomas,&credidit: verum antequam crederet, quq4 viderat, Interpositit se Ratio , dc credibile id esse, quod videbatur, atque etiam credi debere, judicavit. Metito igitur Rationis nomine sensus quoque hic significamus. Res autem, quae ρος-
tinent ad Religionem Christianam, vel cognoscuntur per solam Rationem, . . si vel per Rationem atque Fidem, vel per Fidem solam. Triplex haee rerum euassis seorsum spectanda est. Quod antequam facio, montium te velim, l . neutiquam mihi esse propositum, singulas colligere, dc accdratam earumcnumerationem instituorei quod nic postuιον me, neque , si velim,
87쪽
immensitas rei patietur. Subileiam tamen tibi ob oculos eximia quaedam, unde de reliquis sine negotio possit existimari. D. rabis Rerum ad Religionem Christianam pertinentium, quae per Alam. Rationem cognoscuntur, nonnullas delibavi iam supra. Earum multi-ὰὸm cs i , sςd unica hac definitione comprehendi possunt universerseiahisis QE ςunqus dillustrandam, confirmandam, propagandam, defenden-οὸν istenti Fidςm ης git ntur & proponuntur ab hominibus, & sine ullo Fidei hia his dςtrimento Vel asseverari possunt vel negari. Huius generis sunt modi ..phocisis pli indarum rerum plurimarum Fidei, quas credere satis est; de modo, ιυγρὸν si quo φ fiunt, pro voluntate arbitrari licet. Dixi, plurimarum: iam Ratio 'qu*4-m sunt, in quibus modus rei ad Fideis pertinentis pertinet ipse quoque ad Fidem. Exemplum dabimus utriusque. Christum propria virtute ascendisse in coelum, dogma est Fidei. c modo id factum si an corpori detracta gravitate, an Christi vi sustentante corpus dc
sursum tollente , existimet unusquisque, ut volet. In sacrosancto Eucliarissiae sacramento per mystica verba panem & vinum mutari in corpus Se sanguinem Christi, speetes tantum panis 3c vini superesse, Fides
flocet. De rei vero modo, quo mirifica illa mutatio fit, quid sint illae species, an accidentia juxta Peripatetieam doctrinam, ultro citroque dis putare Ratio ny eoncessum est. Quod vel ex Durandi sententia, & perpetuis Thomistarum & Seotistarum velitationibus' abunde liquet. At Christi conceptio, & modus conceptionis aeque pertinent ad Fiὸem: nec enim solum in beatae Mariae utero conceptum esse, credendum est , sed etiam sine virili satu, virtute Spiritus Sancti, ex materno sanguine, illaesa virginitate , anima etiam in ipso conceptu corpori adiuncta. Mariam
peperisse Christum Iesum , Fidei dogma est sed & elausis uteti foribus,& inviolato virginitatis sigillo prodiisse infantem, Concilii Ephesini decretum, & perpetuus Ecclesiae eonsensus credere nos iubent. Praeter haec, supra quoque monui, decreta quidem Conciliorum venire in censum Fidei, utpote revelata ii Deo, & Eeclesiae tradita, & Spiritu Sancto dictante edita; minime vero argumenta, disputationes, expositiones decretis ad ditas, utpote Ratione sola profectas. Quae iam in universum ad credendum proponit Fides; de singularibus nihil statuit. Velut de Samctorum reliquiis ita Fide generatim sancitum est, honorem ipsis esse habendum : at quaecunque pro reliquiis habentur , circumseruntur, &piorum veneratiovi Proponuntur, vere Sanctorum esse reliquias Fides non desinit: etsi, quotiescunque res incerta est, postulat ratio pietatis,
88쪽
ut in exhibendo iis cultu liberaliores simus, in hanc potius Mecantes partem, tribuendo indebitum . quam debitum denegando: quae pars P quoque & ipsa diligenter vitanda est , & Episcoporum dijudicationi permittenda. Similiter , quani vis Traditiones generatim admi tere se Catholica profitetur Ecclesia, non sngularum tamen si cipit patrocia ' nium, sed earum tantum , quae cum pertineant ad integi itatem Fidei , atque morum , certas quasdam prae se seiunt notas , ter quas ab Apostolis prosectae cognoscuntur. blilioriae I cclesiasticae Irulto niaxima pars extra Fidei imperium est: . quaedam tantum Fidei ditione continentur. - σColligi possunt consimilia non pauca; sed ex his saeterat inrelliguptar, .
ul. Deinceps, ut erat propositum, agatur de rebus, quas per R . tionem atque Fidem cogno1cimus. Bisariam illae dividi possunt: aliae enim sunt, quarum duplex esse potest notitia, & per Fidem sne Ratione, & per Rationem sine Fide; aliae, quai um est notitia simplex, sed durplici instrumento quaesita, Fide simul, Ratione' Res piloris generis, , etsi perlate patent , continentur men omnes definitione hac unica; Quaecunque ad credendu:n proposta sunt, Deo, in quibus humana Ra- tio Fidei suffragatur. Huiu odi est existentia Dei, quam & Fide cognoscimus, credere e M opost et Accedentem ad Deum, quias; & quam Ebri II thilosophi, tum Christiani, tum Ethnici- optimis demqnstrarunt argu mentis, quorum pleni sunt libri. Acin hac quaestione quid posset Ra- tio , .gravissimis verbis Romanos docuit Paulus; RGelatur, inquit, 'Rom. 1, in Dei de caelo Iuper omnem impietatemHinissitiam hominum eυνum , qui ve- & seq.ritarem Dei in i justitia detinent: quia quod notum es Dei, moni sum es . . in illis. Deus enim illis manifes vis. Imisibilia . enim Illius a Graiura mundi, per ea, quoactasunt, intellecta conspicis tur: sempiterna quoque ebus virtus cae divinitas, ita uisint inexis Miles. clarissimum quoque milis sententiae testimonium hoc extat in libro sapientiae: Vanisunt omnes Ap u, r. homines. in quibus nonsub sistentia Dei et es de his, qua videntur bona, Assis
conpotuerunt intelligere eum, qui es 1 neyae opera sis endensesugnoverunt, quis esset artifex: sed aut ignem, auiniri m. mut citatum , em aut Drum sellarum , aut nimiam aquam . aut Memae Lunam, rectores orbis terrarum, Deosputaverunt. Guorum oecu delectati, Deos uta: irunt, sciant, quanto bis dominator eorum speciosor es: speciei exi eis nerator haec omnia con sui . Autfvirtutem συσεπrum mirati ny
89쪽
M Hii puteirereaturae cognoscibiliter poterit creator horum videri Et mox: Iterum autem Me bis debet ignosci: si enim tantum potueruntstire uepossent aestimare securum, quomodo hujus dominum non facilius intenerunt pSed nos ea iam supra attigimus. Necexistentia solum Dei, sed &simplicitas. 3c perfectio, & honitas, δc aequitas, & infinitas, & immutabiliatas, dc aeternitas, & unitas, Zc rerum omnium scientia, & providentiaP, ω immensa potentia, &beatitudo, quae per Fidem eo gnoscuntur , itidem per Rationem cognosti possunt. Creationem quoque & administrati onem mundi, dc procurationem reriim humanarum , pertiuere ad Deum, persuadet non solum Fides , Juxta illud Apostoli, saepe iam a me laudatum, Accedentem ad Deum oportet ererire, quia es, is inquirent /us se remunerator sit: sed idem persuadet quoque Ratio. Persuadet hanimum 'distinctum esse a corpore , nec interire: quod quisquis per Rationem probari posse negaverit, damnatnm se sciat h quinta Latera- nensi Synodo, 'Seire quoque per Rationem aliquatenus, & coniecturis assequi possumus, etiamsi Fidei non accederet auctoritas. depravatam esse naturam humanam, & pronam o vitium, & in nobis inine fomitem peccati, & quamvis meliora videamus & probemus , deterior. bus tamen adberescere, & arbitrii tamen libertatem laetinere, & necessari- am esse divinae gratiae opem. Mitto plurima huiusmodi , quae per se unusquisque facile deprehendet. Venio ad Scripturam saerant, quaesut Ecclesia proponente dc declarante per Fidem credimus, auctorent habere Spiritum sanctum, dc Dei Verbum esse λ ita per Rarionem, a-' 'irante casesti aura, intelligimus, divinum esse opus, neque tale quidquam humana industria confingi potuisse. Id nos sese probavimus tu Demonstrat one nostra Evangesica, hoc praeeipue argumento , quod plurima in ea extent prophetica vaticinia ἔ omnis autem prophetica Beultas h Deo sit. Quo argumento in pari mulsa iiuus est Origenes adversus Celsum, dT Augustinus saepe, dc alii patres plerique. Sed &immensa praeterea doctrinae ubertas, qua mundi Ortus, rerum principia. arcana naturae, accurata orbis dC humani generis historia, lex praeterea pietatis dc observantiae in Deum, lectissimis praeceptionibus tradita, morum emendatio, vitiorum interdictio; commendatio virtutis, ae reliquae operis hujus dotes, ab aliis saepissime quidem , sed nunquam satis celebratae: coelestem spirant assiatum , nec quicquam mortale sapiunt.
Quod dc a pristis disciplinarum magistris , solius Rationis ductum se-wntibus, agnitum est et ex quorum sinastir non leve etiam accedit
90쪽
. neomparabili huie operi momentum. Tantum igitur abest, ut ullam habeat scriptionem profana eruditio, quam hule nostrae possit opponere, ut ex ea contra hauserit Theologiam fere suam Thilosophiamque omnem, atque is prope unicus doctritiae omnis fons est evideatur. Quamobrem singularis illa laus est Scripturae sacrae, quod divinitas eius & dignitas cognoscitur per Fidem sine Scriptura ; &per Rationem ex ipse
Scriptura, ac consentiente aetatum Omnium sequentrum testimonio.
Nam quod nuper Antonio Arnaldo, erudiro Theologo , asseveravit . Scripturae sacrae divinitatem ex si la Scriptura probari non Polla, responsum est ab auctore libri in Hosandia editi , qui Ingenium Arnalia inscriptus est, me in demon stratione mea Evangelica contrarium ostendisse , pace ipsius dixerim mentem meam sitis non perspexit. Quod enim propheticae vaticinationes Libris sacris contineantur, & omnis Propheticae facultatis auctor sit Deus , hinc recte collegisse me puto. Libros saeros divinitus esse inspiratos. Λt prius quam ostenderem, propheticas vaticinatioues Libris sacris contineri, probatum oportuit, uti factum a me est, Libros sacros iis temporibus esse scriptos, quibus seruntur esse scripti: nam si quis scriptos esse contendat post rerum prae diatarum eventum, quod de Danielis libro dicere ausus est Porphyrius, minime quidem Prophetiae illae erunt, quae in iis extant, sed ludific tiones & figmenta. Libros autem sacros iis temporibus esse scriptos, qu busTcripti esse seruntur, ex his ipsis Libris haudquaquam probari Potest: ex sequentis vero aevi testificatione, sive Traditione, ipse ego
demonstrare conatus sum. Nulla istur caussa est, cui dicar divinit tem Scripturae ex sola Scriptura demonstrasse. Quod autem subiici cri-. Ptor idem, me viam asserendae divinitatis Librorum sacrorum a Calvinistis tritam tenuisse , meque librum mere Calvinisticum ucubrassee 'nescivi equidem, cum haec scriberem, ulline ante me Calvinistae, aut alterius sectae homines, rarionem demonstrandae veritatis Fidei Christianae a me initam sint perse est certe non credidi, neque dum faciale credo ; & si credidissem . tanto utique supersedissem labori, ne actum age; em. . Dixi equidem initio Operis , neminem non ex pro pheticis oraculis Fidei Christianae Veriratem comprobare, vetus esse id argumentum , & in libris Patrum pervulgatum , arp. Imentationen, vero ipsam , qua usus sum, formamque, in quam redeo argumen' tum , esse novam. Λrgumentationis autem huius pars est. Probatio γm στητην Librorum sacrorum, quae nititur Traditione.