장음표시 사용
271쪽
, 8 De Regim Regul. Cent. Prim.
tia , non affert legi contemptum , quia unico actu potest compleri, nee ille tepidus Religiosus ita sequenter labitur in tot traDgressiones legum , quia eius voluntas nolit regillis subuci, sed quia non habet tantam, perfectionem ad serenda tot onera legum :ergo ratio contemptus non est efficax adprobandam praetensiam veritatem rei: haec ratio adducitur a Sanchezubi supr. num. I 8. Addo f equentiam violationis legum reruminimarum etiam sub ratione , quod nolit subuci, &c. non es le mortale: cum ergo transgressiones in casu sint de culpa veniali, quae leuiter laedunt: e go : haec do ctrina cit Iacob. Granad. I. a. de peccatis
tis Caictan. α Sol. inquit ergo : duplicem est e contemptum , v nulla saniplici ter, alterii in secundum quid : tunc simpliciter peccatur ex contemptu , quando quis vult peccare , ut nullo modo si ibi)ciatur dii tu e legi, & hoc est semper culpa mortalis i tunc velo secundum quid , quanta , quis vult leuiter peccat e , quia non vult liibyci legi in i1s, quae nIn Obligarit graniter , α hoc est culpa venialis. Qua ta ratio in ratione proximi periculi mendi in labem mcitatem, quae sequenti dubio confutabitur . Aduertendum tamen est, quod nomini cndo assirmare , scandalum non esse mortale, similiter se contemptum , existente ratione susscienti, sed demonstrare intendo rationes, per quas D D. relati suam probant sententiam , non esse su scientes 1 ac proinde nil aliud praestant sub zelo , quam illaqueare animas tot vinculis, quot stant constitutiones, & quiderit 3 non nisi ut a vinculis trahantur in i nfernum .
Videatur Franc. Bardus de conscienti discept. 7. Cap. 6. g. s. qui, me Citato sub nomine Io. Franc. Hiragi, multa dicit circa
An Poluntas committania omnia peccata venialia si culpa mors
I . t f Res opinionra circa titulum propo I tum. 2. Peccatum veniale ratisne periculi proximi Lbeni in peeratum transtin morti serer expiscatur in quanam consi at perieulum. 3. Voluntas comminenὐ omnia veniam in quocunque homine non est damnanda tanquam lethaliser miti o multa diluuntur
. Eadem voluntas in luxuriae materia lethalis culpae reas damnan . o emdam obj
r. Nor. prim . hanc quaestionem no solum amplecti saecularem, sed etiam Religiosum , mouetur tamen sub hac forma,
quia ceructur necessaria ad rei veritatis cxlicationem . Tres opiniones inuenio .riin. Castri Palai ubi supr. asicrctitis notia esse peccatum in homine saeculari propositum committendi quod cuiὶque veniale . quod sibi utile se obtulerit; verum tamen
est , quod ratione, sub qua saluat saeculare , saluat & Religiosum, esto hunc damnet
sub alio capite superius ictato . Secund. est Sanchra sumin. lib. I. caP. F. num. q. quem sequitur Bonacin. de peccatas disp. z.quaest. . punct. s. num. II. assii mantis de quocunque seu saeculari, seu Religioso propositum committendi omnia venialia ad mortale adscribi ', imo etiam in materia periculosa, scilicet luxuriae , c si in hoc datur paruitas materiae in ut propositum admittendi
confabulationes , aspectus tactus , quoties venialia sunt . Tert. est Iacob. Gra-nad. de peccatis controu. c. tract. 2. disp. a. se l. p. asserentis non esse peccatum mo tale in homine tam saeculari, quam Religio-sb decretum committendi omnia vemialia,
quae sibi Ossmintur referentis pro se Silo.
tit. peccatum, quaest. q. Caietan. 2.2.qu. Is 2. artici
272쪽
a. Noticcund. quod veniale peccatum , seu res indifferentes tiasire post ut i in mortale ratione periculi moralis , & proximi labendi in mortes ut comuniter tradiit DD. quia sicut teneris vitare peccatu lethalc, t neris etiam & proximum periculum lio admittere , quia si admittis , conuinceris sancamare peccatu illud, cuius periculum amas. Ita Suar.to. I. in s par.disp. 8.sect. s. nu. I 6.
verum tamen est, quod DD. distinguti, aliud elle periculum proximii: aliud remotu; p Oximum videtur esse secundum sententiam Sanch.summ.lib. I. cap. 8. n. I. quem sequitur Baslaus in sum m. tit.peccatum 1. quadOcontingit occasionem ex genere suo est e talem,ut ncquenter homines similis conditi nis ad mortale inducantur, vel experimcto constet in hoc homine talem effectum habere Castrus Palaus pari. prim. de peccata essent. tract.2.disp. a. p. 9. ita loquitur: Peticulum proximum, di morale peccandi est, quod frequenter ad peccatum Inducit, vel , attenta hominis fragilitate, in peccatu eum infectit; remotu vero si semel, aut iterum homo peccauit, pluries vero testitit. Ita colligitur etiam ex Ioann. Sanc. disput. 2 o. in selectis nu. I p. ex Ant. Fernand. in instit.
Confessar. document. s. nu. I.fol. 29. verum
Iacob. Granad.vhi septavirumque periculusic cxplicat: Periculum proximum est illud, quod ita parum distat a culpa mortali, ut ipsiim pei iculum mortale dicatur, & sit grauis iniuria Deo illata, ac proinde culpa mortalis; periculum vero remotum est illud,ratione cuius, licet interdum homo labatur in culpam mortalem,non tamen parum distat ab illa, ut tale periculum, inquantum tale est. sit grauis iniuria Dei,quod sane arbitrio Pru sentum iuxta vatias circunstantias peri endendum est.
3. T Toluntas,seu decretum committen-V, di omnia peccata venialia in qu cunque homine, siue saeculari, siue Religi so non est ita peccaminosum,ut praecise pecCato mortali damnetur. Ita habetur ex Caietan.& Iacob.Granad. ubi sup Suadet hir primo: ubi seruatur dilectio Dei super omnia , ibi nequit esse lethalis culpat sed in intcntione committendi omnia venialia, & a C
teris g auibus peccatis se seruandi, sistitur intra limites dilectionis Dei sit per omnia ,
nam eius amicitia per peccatum mortale dissoluitur: ergo huiusnaodi decretum tam in Religioso, quam in laico non est damna- dum talaquam mortaliter peccaminos utata. Secund. malitia humani actus voluntatis desumitur ab obiecto proposito a ratione; nam bonitas, aut malitia actus interni non clicitur nisi ab obiecto, prout a ratione p oposito , ut dicitur in materia de actibus humanis: obiectum vcro illius voluntatis sunt omnia peccata venialia , quae ex sic, dc praeciso excludunt te; halem culpam : ergo CXCO, quod homo habet decretum committendi omnia venialia non habet malitiam mo: talites peccaminosam , quia eius obiectui tantam lion inuoluit malitiam. Tert. qtieretur nostrasti salutem non solii m ese petendam ab obseruantia diuinorum prςceptorum ad mortale obligantium, sed etiam ab obseruantia obligantium ad veniale,qua, tenus esset nece flatili ad non ins ingenda
praecepta si ab mortali imperata ; benignitas
autem diuina noluit tantum onus frag litati humanae imponere , maxime quia , licet venialia animum labefactent, usque cha ritas tepescat , hominemque in interitum adducant , attamen firmum Propositum non committendi mortalem culpam, exercitium operum , pietatis, & Religionis detinet animis, ne corruat;& ita quod cx una parte deperditu r,ex altera reparatur.
Quarto, periclia duce habetur,quod multis,ac infinitis hominibus in s culo degentibus non offertur peccatum veniale, quod abists non committatur; nihilominus raro inmortale labuntur: ergo signum est tale d cretum praecise , & formaliter non es le casionem labendi in mortale: verum tamen est, ut bene notat Castri Palatis ubi supta fatendum esse habentem tot in temporc tale, ut ita dicam, venenosum propositum uaecunque venialia committendi, fore tanem a Deo despiciendum, necnon&ne gligendum , dc sic miserrime lapsurui , in mortale, maxime Religiosum, cuius vita
273쪽
r 1 o De Regi m. Regul. Cent. Prim.
non debet esse alia, nisi continua pugna aduersus has imperfectiones, ut vero dicatur distingui a laico non per habitum assuminium, sed per intentionem acquirendae perfectionis . Dices, manifestum periculum ruendi inmortale est huiusmodi propositum, eo quod dicunt omnes SS. ex illo Ecclesiast..is. mossicagpernit, pauiatim decidet: peccata venialia disponere hominem ad mortale ι unde D. Gregor. part. paston adin nit. 3 4. mimma, inquit, peccata fere,d uirare negligit, a statu ianitia non quidem repente ,sed paulatim rosus cadit: quare illo decreto nil est, quod magis disponat ad mortale , & consequenter videtur esse illud periculu proximum,de quo in Ecclesias h. c. 3. Gui amat periculum, in isto peribit: unde
Solus 4. dist. I s. quaest. 2. art. I. non long a fine, F. hic animaduertendum est, ait. Forte esse mortale contemnere omnia venialia ratione imminentis periculi. Respond. duplex esse periculum i aliud remotum&aliud proximum , falsum est enim propos-
tum committendi omnia peccata venialia
esie illud proximum Spir. San h. sed tantum remotum ; & ita SS. Patres de isto loquuntur , & sic Granad. Castrus Pal. Salas
obiectionem respondent. Diem , huiusmodi decretum continet in
se contemptum interpretatiuum: ergo mo
taliter peccaminosum . Responsio est deducenda ex praecedenti quaesito . Dices, Religiosus tenetur in via pers ctionis progredi, cui aduersatur propositum illud; unde S. Thom. 2.2. quaest. I 8 q. ar. s. ait: Tune a Religiose peccatum simulationis, vel mendaci 3 committitur, quando ab intentione perfinionis animum reuocat de quaest. I 86. inquit: Ille, qui statum Religionis assumit, non tenetur habere persectamucharitatem ed tenetur ad hanc tendere, Moperam dare, ut habeat persectam charitate. Respond. Religiosos nabere obligatione tendedi ad perfectione, nec unquam animuab illa reuocandi,& teneri quide in via perfectionis progredi; non ita tamen ut omnia
sub mortali teneantur obseruare, sed selum vota, & alia praecepta, si sunt in regula ad mortale oblistia; reliqua vero minime, nisi quando imminet aliquod periculum proximum ruendi in lethalem culpam,quod quidem impossibile est inueniri in violatione regularum,& constitutionu,prout praecise, attentis omnibus circunstanti;s, non obligant sub mortali: nec S.Th. unquam dixit, ut recte notat Caietan. ibide : obligari sub mortali ad omnia, sed quaest. I 86. loquitur generaliter. doctrina partim elicita a Sanchera in summ. lib. s.cap. s. & tota a Iacob. Granad. ubi sit pr. imo habetur a Gersone dialog. de persection. cordis pari. 2. Alphabet. 68. lit. H. qui etiam addit spostquam statuit Religiosum,qui firmiter se suat praecepta, ta noconsilia, non esse in statu peccati mortalis, quia nemo consilijs ligatur in hςc verba. Qua-uis raro fiat, ut homines strenue Praecepta compleant,quin quodammodo superogent,& misceantur consilis: videatur Suar. q. de
Relig. lib. I cap. q. num. I 2. tradi 8. Advertat
tamen Religiosi,quod, licet doctrina hominum tendentium ad pei sectione tradita sit maximae respirationis, & non nimis rigida; verum tamen est, quod,si reuocabunt animuad non attingendum vitae Religiosae pers Etioncm,seu finem per illa media intentum, a lethali culpa non excusabuntur. Ratio est,
quia,csto non teneantur ait ingere, tenentur saltem non habere animum in conta arium ;nam frustra adhiberentur media cum into tione repugnante fini. Sanchra sumin. lib. I. Cap.4. num. I P. reserens Cordubam in regul. S. Francisc. c. I. quaest. 3. punct. ver
sed utrum similiter, qui non satis explicat, quod si mortale. Qiramobiem concludendum est iuxta doctrinam Sanchra lib. 6.cap. . num. I 8. si postibile esset id, quod mora.
liter impossibile est , inquit ipse s ego di-CO , quod moraliter possibile, & de facto est 3 nullam sequi ex frequenti regularum ira 3sgressione unius, vel paucorum Religio sorum minam Religioni nullum proximum
periculum peccandi, neque ullum contem pium , tale decretum non est e mortaliter peccaminosium, quia non videtur, ex quo
capite possit damnari: timeat tamen Religiosus tali tepiditate oppressus, ne despici rura Deo in poenam ingrati animi, quia, esto Deus fragilitati Religiosorum compa.
tiatur , Quan non tantae malitiae.
274쪽
. Vamuis veritatem rei in praecedeti ' conciusione tradiderim cum Iacob. Glanad. in hac vero parre recedo ab eius doctrina , α adhaereo sententiae San-chra ubi supr. asserendo propositum committendi omnia venialia in materia periculosa, ut pote Luxuri si in hoc datur patuitas materiar idest admittendi aspectus , tactuς , &c. intra limites peccati venialis, esse prorsus lethaliter peccaminosum. Pr batur. Granad. dicit, ideo propositum committendi omnia venialia non est periculum proximum lethaliter pcccandi, quia obiectum eius aratione propositum non est nisi intra limites peccati venialis , & malitia voluntatis desumitur ab obiecto proposito in Casu vero propositum obie m includit in se aliquid mortaliter peccaminosum , n pe addit aliquid supra periculunt remotum, proximum scilicet ob nostram inclinationem, S propensionem ad illam , & ob n stram fragilitatem , ut experientia docet, quia , qui propriae concupiscentiae nimis indulget in tali materia , maxima facit tale cadit, & id videtur elle illud periculumis , quod mortale dicitur, & est grauis iiii uita Deo: ergo propositum committendi omnia venialia in materia periculosa adscribi debet ad mortale. Confirmatur : consiletudo iurandi inaduertenter ve. um , vel talium constituit laborantem tali morbo in statu peccati mortalis, quia proximo, & morali periculo periuriorum se exponit, & , licet aliquando iuret verum , cst per accidens, dia praeter iurantis intentionem , cum ille usus aequaliter se habeat ad veritatem , & falsitatem a firmandam, seu negandam . Ita Arag. 2. 2. quaest. 89. ait. 3. dub. vltim. Petrus de Lea malom. 2. summ. tract. I I. Cap. I s. dub. q. AZor. p. I. lib. I I. cap. 3. quaest. 3. Sanch. simm. lib. I. cap. F. num. I 3. ergo consuetudo committen4i peccata
venialia, addita simul cum nostra fragilitate, & propensione ad illam materiam periculosam, aequivalet usui committendi periuria ι ac proinde proxime se exponit periculo peccandi mortaliter: ergo.
Dices , vel periculum proximum ruendi
in mortale oritur ex omnibus venialibus simul sumptis; vel ex aliquibus a non ex omnibus , quia nunquam datur casus, in quo omnia venialia committantur; non ex aliquibus , quia nequit assignari, quae requirantur: ergo. Resp obiectionem multum fauere primae Coirclusioni, non vero secundam p. osternere, quia periculum proximu
non desumitur ex nume. o peccatorum v
nialium piaecise , sed etiam ex ipsa materia peliculosa, quae , attenta nostra fragilitate, re propensione ad illam , siccum portat periculum proximum qua e peccatum mortale cum illa parum honesta , ac debili poluntate potest committi in primo veniali, vel in quarto, &c. per hanc quaestionem p tet responsio ad rationem Sanch. in fine praecedentis quaesiti.
Mos est a d nonnullas Religiovis resor malas tenore syndieatum de Suesiorum regimine , ita Prouincialis smel , aut bis omnia caenobia vim tat , ἐπ' de defectibus non graviter famam ledentibus in publicis Capitulis eos antuit: MPm Ii: de Rouin
ciali ,seli Generali perfunctis seo ossicio: queritur, an Si perio es, qui bres hoc onus incumbit, id negeendo, e
per caeremonias, ac laudes extriendos Gent mortaliter.
r. o Gitantur opiniones : an quis sibi m niati teneaIur eorrigere proximuesuriitutum in peraculo peccandi venialiter, ordiendrtur ne atIua. 2. Praelatus , qui negligit corrigere subri- ros ob malas consaetussines Religioni contrarias , o dis uiando permittit ordinationes abire in desuetudisum lethaliter peccat i Ha- scribuntur etiam ordinationes : se habetur quadam limitatio .
3. Dicitur relaxata Religio non flum in I i 1 tribus
275쪽
r 1 et De Regim. Regul. Cent. Prim.
tribus votis, sed etiam qua-δε ossit a suo feruore, o sine sibi proprio .
. Lethali culpa damnantur Superiores,
qui inter siest negligunt tenere 1 dicatam de propos defectibus; scut rasams non cone
xur eum Aeligum renituere: I. Not. prim. extare duas opiniones inter D D. an sub veniali teneatur quis ad corrigendum fratrem Constitutum in periculo repetendi peccatum veniale. Prima est af
6 Ratio videtur esse, quia tenemur sub praecepto liberare hominem a miseria temporali : ergo tanto magis, si absque incommodo praecauere postumus, tenebimur eum liberare a miseria spirituali, quale est peccatum veniale: addunt tamen Coninch. inferni , & Castrus Palaus ubi supr. , quod di econdiciones requiruntur, nempe si speretur
fructus is tali torrectione, & si absque incommoda illa praestari possit; quae conditiones raro succedunt. Secunda cst negatiua , ω est communis, quam sequitur Palud. . dist. I9.q. 3. n. 4. Alens lib. 2. sum m. tra. s. Turrian. de fide, spe, & charit. disp. 86.
rit. controu. 3 tr. I 2. disp. 2. nu. 3. tum quia
ex Euangel.habetur. Si te audierit, lucratus eris fraIrem Iom . Matth. I 8.. ergo ilicper peccacum mortale perierat, tum quia, cum venialia snt pene innumera, maximuonus esset nobis impositum , si singula corrigere teneremur, quod videtur icpugnare Christi suavitati, quae non vult nos implicare sexcentis aliorum causa molestius, tum quia esici necessarium in Ore semper correctionem serre, M turbaretur amicitia , α Pax , tum quia non habetur praeceptum, sicut de mortali peccato, tum quia mimis teneor ego prospicere proximo, quam ipse sibi. Ad argumentum contrariae semcnt respondetur hominem teneri ad liberanduproximum a temporali miseria, de no a spirituali,quia impossibile est, vita trasgete sine culpa veniali na, uno emedato, in aliud labimur. Quae sentetia etia debet fouere Praelatos r lares erga peccata venialia subditorum , ut colligitur ex Suar. de charit. disp. 8. sin. a. num. 6.& docet Rodriq.de ordin. iudic. c. s. n. p. tum quia turbaretur paX inter Superiores, Λ subditos tantum nec Diaria Pro illis , qui vivunt in congregatione sub obedientiae iugo, tum quia Superiores redderentur nimis mosi, & nitrus dura esset disciplina regularis i quare Emin. Card. Lu-o de iust. disp. s. sea. t. tom. I. sentiens anc dissicultatem, postquam dixit aliquid spectans ad mortale, de quo inferius, asserthoc documentum : Praelatus regularis ita debet conseruare reformationem spiritualem subditorum , ut disciplina regularis per
unum extremum no reddatur Odiosa, nec per aliud nimis relaxata: quare laudat noria omnia peccata venialia esse examinanda ,
inquirenda, Δ punienda, sed negligenda iuxta Soli patris dictum: parua quidem , de vulgata peccata dissimul ada frequetra sunt: quae ve o ingrauescunt, his cura iecundum leges adhibeatur. Addit etiam, quod i
utroque extremo periculum esse potest,ia dat magis inclinandum esse in abucendam negligentiam , dc conniventiam , tanquam rem mimis periculosam ad non corrigendum subditum, quaa certius, dc grauius danum imminet Religioni ex hoc capite, eo quod minus reparabile si ; unde, relaxationc introducta, introducitur etiam moraliter impossibilitas ad eam expelliendam, ecehciendam. 2. Not. secund. licet praecedens doctrina subsistat, nihilominus verum est, quando Praelatus negligit reprehendere subditos ob malas consuetudines Religioni contrarias; de negligit, ac dissimulando permittit regulam aliquam, scii ordinationem abire uia desiletustinem , de non attendit ad prom
uendos subditos ad persectionem, quam status, de ordo assumptus postulat, Peccare illum mortaliter, licet subditi ex se ea transgrediendo non peccent nisi venialiter, dc etiam nil pecet. Ita Emin. Lugo ubi supr. huius odi estent, si pennitteret, ut abutet
276쪽
In desuetudinem ordinatio prohibens ingressum in aliena cubicula, obseruantia silentia debitis temporibus, ingressus, dc egressus odomo absque Piaelati benedictione, lectio spiritualis per totum spatium mense, dum
religios e refectiones sumuntur, hora consueta matutini, chori nequei.tia, aspe itas in vestibus, & fabricis, aliusque rebus secundum ordinis statum si pe mitteret, ut etiapetitiones honorum , ac dignitatum fierenta subditis, quae ambitionem foveant, & hac similia. Addit etiam Eminent. Lugo ubi supr. num. 24. Superiores negligentes, de
permittentes , ut antroducatur notabilis negligentia in rebus spiritualis , subditi nimius e addicent rebus temporalibus, & saecul ribus, ambitio praeualeat, unusquisque quae- sat proprium bonum, & commune negligat, ministeria ad proximi salutem secundum Religionis institutum deserat, & aliasmilia , quae Religionem inficiunt, lethaliter peccare : & ita haec doctrina est communis omnium D D. praesertim Bann. Sol. Suar. Lorta Torres, Castr. Pal. Turrian. Lay man, Bastaei, Emin. Lug. ubi supr. Coninch. de chacit. disp 28. dub. 3. num. 24. Caspens.lom. a. de charit tract. 7. disp. s. stat. I. num. 8. Ratio est, quia Superior no solum obligatur ex praecepto correctionis frateinae, sed ratione sui osticu ad consulendum bono spirituali, & profectui subditoriim, & obseruantiae regulari, quae per huiusmodi desectus toleratos, ac permistas maxime in Religione labefactatur. Limita,
Disi ex paruitate materiae excusentur; tunc erit paruitas materiae,si haec non ita frequenter , sed aliquando. Ita Lugo ubi supr. Adde etiam hanc obligationem extendi supra Re- Iigiosos particulares, scilicet quando Superior non corrigit aliqua peccata venialia Religioni nociva, ut sunt impudica verba, aut consuetudo iurandi, aut usus chartis ludendi , aut similia, quae Religiosum maxime dedecent . Ita Bann. Suar. Turrian.
Torr. Caspens. Castrus Pal. Coninch. Lugo ubi supr. Subdit Castrus Palaus ex multis Syndicatores, visitatores , & alios vices Praelati gerentes teneri Praelatum de defectibus admonere; & si in hac parte nimium dissimulent, di ex eorum dissimul tione religiosa obseruantia incommunitate labefactari prudenter cognoscatur, Pecca
re grauiter. Noe. teri. quod dupliciter relaxari potest Religio. Prim. quando ita rei a tur , ut parum obdientiae, paupertatis, nec non & castitatis in ea obseruetur , quae proprie non videtur esse relaxatio sed eneruatio, & exinanitio, quia, destructis funda. mentis, per quae Religio in esse Religionis constituitur, necessario destrui debet factu aedificium. Secund. quando, ut bene dicit Enain. Lugo ubi sup r. num. 2 . cadit a suo
feruore, & fine sibi proprio, & fit, dum
negligentia Pastorum permittit, ut ea incomoda superius descripta, & similia per Religionem serpant , quae omnia sub mortali tenetur Superior impedire , si moraliter
possit; sicut enim Gubernator tenetur concordiam, & pacem inter ciues procurate,
quae sunt finis gubernationis politiae, ita Praelatus rogularis ea, quae ad pei sectionismidiu in spectant, quae sulit finis congrega
tionis religiosae: velum tanten est, quod notenetur promouere homines ad inatorem perfectionem e. g. ad studium maioris Olationis , ad maiores austeritatcs, seu a peritates, lublimiotesque mortiscationes , quae
non sunt iuxta institutum Ordalis, sed ii tum ad testituendum , & coriseruandum spiritum propri) Ordinis, ut commendat,&vult Trid. sest. 2 F. C. I. 2 o. dc 2 l. de Regularibus .
. Q Vperiores, qui inter se se negligunt
o in visitationibus , & publicis Capitulis syndicatum, seu culpas tenere depropri)s desectibus prout in titulo, & perimit Iunt , ut in proprium commodum tam sancta ordinatio in desuetudinem abeat, lethali culpae obnoxi; omnino censendi sunt; sicut etiam si non conentur eas Relipioni restituere. Duas habet partes conclusio, quatit prima sic suadetur: permittere, ut regula, seu constitutio magni ponderis ordinata ad
prosemim spiritualem Religiosorum, N ad
decorem Religionis a subditis negligatur, eaque in desuetudinem abeat, est peccatum mortale, ut patet ex doctrina omni u DD.
sed negligere huiusnodi constitutionem, ,1 by
277쪽
seu regulam publicarum culparum inter Superiores est tale, q ita syndicatus fuit inlit
tutus ad humiliationem Superiorum,ad patientiam exercendam , ad augmentum spiritus, ad erubescendum de detectibus commissis coram omnibus, ad exemplum praebendum subditis, ut patienter tolerent reprehensiones suorum defectuum in publicis
Capitulis, & visitationibus , ad reprime das gubernationes,ad Impcrium temperandum; unde dicit Rodriq. tona. 3. quaest.77. art. I. pernecessarium este Iudicum, & Pr latorum syndicatum , ut in ossicio propter metum possint contineri, & ut iustitia unicuique tribuatur; ad tuendas poenas animae
debitas, ad fatisfaciendu subditis, si in disciplina regulari quempiam grauauerint, adtollendam rationem Superiorum maiorum,
qua reddere debet Deo de gravamine illato subditis a Praelatis inserioribus. Quam brem Puteus in suo tractatu de syndicatu pag. 3. dicit: Syndicatus est experimentutotius iustitiae , quare ad inuentus fuit, quia Princeps tenetur rationem reddere pro subditorum iniustitia; Ac ideo ossiciales , qui se bene in osticio habuerunt, laudis pioemia
conloquuntur, de publice commendantur. l. iustissimos. C. de citi ic. Rech. Pt v. dc in Psalm. 32. Renos decet eo aut atro : sin autCmalc, puniuntur; unde ossiciales fvndicatu aegre perferre non dcbent, quia est dii inum praeceptum , Ut quisquis reddat rationem villicationis suae, ut in Evang. habet ut, de etiam dicitur I. Regum : ubi Samuelii cad populum . Loquimini ad me coram Domine, lor coram chrimo eius τινι m bisem cuiusquam tulerim , aut asinam', si quempiam calomniatos Ium , s opplessi aliquem ,
s de manu cui quam munus accepi , o e. o dixit ad eos : testis eu Dominus ,
quia non inueneritis quiVram In manu mea :haec Puteus : de ad multa alia bona spiritua- Iia acquirenda in bonum totius Communitatis , de decorem Religiosbrum confert: quae omnia , quis no videt, si dissimulentur,oc negligantur, magnum Religioni afferridetii mentum Z e go non nisi ad mortale talis Superiorum negligentia imputanda est .
Secund. talem ordinationem inter Religio. nes resormatas excellere, ut Superiorum d
fectus sint reprehensi,nec permittere, ne timor iter eos pr ualeat ad eorti desectus sub
coloratis rationibus a came inuctis: celam
dos,est illud magnum,quod omnes admiratur, quodq; Religione ab ali)s distinguit: es hillud decus , de illud ornamentum , quod eam inter alias illustrat, quo ptietermisso , ac neglecto , non potest nisi ad mortale imputari, vel simili docet Lugo num. 22. quia primatus inter Religiones reformatas tolleretur in carum det limentum, de magnum dedecus : crgo sine culpa lethali tam in gna , ac sublimis ordinatio negligi nequit a Superioribus . Tert. permittere corruptClam in Religione, quae morali Certitudine inficere potest totum corpus, quis neget noinsurgete in magnum eius detrimentum, Ecconsenquenter distimulantem, de ex iustitia ad illud impediendum obligatum, noria
esse reum mortis aeternae at certe negi
ctio syndicatus est illa corruptela , quia, si
defectus Generalis, terminato officio, nor Corrigutiir , nec replehenduntur, defectius Prouincialis i pariter paulatimi distimulantur, Jc Guardianorum, nec non de aliorum grauium Patrum, dicam etiam omnium suta ditorum , quia ob clamores eorum ob iustitiam inter omnes non seruatam opus est eis
defectus sub timida , 5 'reprehensa conscientia dissimulare , ut experientia docet; dc quid erit Religio absque correctione nisi
corruptelarum seminarium , dc impers ctionum spinetum, nec non Zc schola vitiorum: e go non impediendo huiusmodi comruptelam totum corpus Religionis inficientelia , nec etiam impeditur Superiorum animas non assici peccatorii maculis. Quarta occurrere, ne subditi moneant Superiores
maiores de defectibus commisis a praelatis
interioribus vergit in maximum congregationis damnum: negligendo autem hanctam singularem ordinationem magno conatu occurritur, ut Monachi sub silentio praetereant, quod erat ad candorem Religionis propalandum, quia nemo tenetur ad actum frustatoriu: e go : unde Cocluditur non esse negligendum syndicatum; maxime quia, ut bene dicit Budaeus apud Rodriq. ubi supta art. I. lictit ante promotionem ad osticia
plurimi humiles, Ed benignos se habeant,
in dignitate tamcn constituti inflatos, dccum austeritate imperantes se ostendunt ;propter
278쪽
tater Arist. lib. . Pol cap. q. ait. Com. m est,ut amimi magistratiu/m pendeant, compsi enim, ac non urere facere quia nidquis velit, utile est; nam Iicentia agendi , quod quisque velit, custodire non poteti ingenitam unicuique hominum prauitalcm , Orci& Isidorus lib. 3. sentent. cap. Fq. nu. ys. ait. Magnam in Rempublicam ruinam causare pessimorum Iudicum totirantiam, quoru , mi ticentios maxilia constringantur, necesse fuit, ut cuida reno, Hr chamo subderentur, rationem GLicationis sua Superiori Iudici integerrimo reddendo iuxta illud Luc. I 6. Rea- de rationem viliscationis tuae . Secunda pars siladetur, quae non indiget urgenti probatione, quia ossicium, & munus Superiorum postulat, non solum, ne quod cedit in magnum Religionis detrimentum, introducatur ib ipsorum malitia, & r.egligentia, Ac ab aliolum rclaxata voluntate, ipsis permittentibus; sed etiam ut restauretur disciplina regularis relaxata, & restituatur in integrum totum corpus Religionis ab ista,alhsque corruptelis infectum: ergo. Sacri Praelati vice Dei grauissimum animarum salutis negotium gerentes, si vultis vestram salutem quasi certam negotiari, neccam in magno discrimine ponere , dirigite
vestram intentionem, ut munere fungamini
ad quae tendum diuinum honorem , ad diri-sendum gregem vobis commissim per via salutis , ad non quaerendum in terra aliquod lucrum; aliter emcientes, vestram salutem in magno discrimine statuetis, quia sub co-Ioratis rationibus , 5 per dissimulationem ,
& propriam malitiam , & Commodum mi LIe incommoda per Religionis campum seminabitis . Audite quaeso verba Emin. Lug. ubi supr. num. dicentis: Maius, & quasi radicate periculum Praelati oriri ex dese- intentionis rectae in suo regimine, quia Nimirum ossicio utitur potissimum ad se ipsum , suaque commoda procuranda; ideo enim dissimulat subditorum vitia, ne eos ostendat, sbique aduersarios reddat; ideo promouet, & fouet minus dignum, negi lio digniori, ideo permittit multa, quia d pendet a multis ad propriam conseruati nem,ad commoda,ad honores,dcad quid simile, quare si Praelatus recto, de sincero corde desiderat suo muneri satisfaeere, nec
in eo quaerit, quae sua sunt, sed quae IESU CHR1STI, facile vitabit pericula, quia
optima regula est assectus charitatis, & Zelus interior circa bonum subditorum, quod si aliquando ex imprudentia errauerit ad unum,uel alterum extremum disciplinae regularis vitioso declinando, non facile imputabitur ei ad culpam mortalem, cum sit
homo , qui dissicile potest omnia perfectu
examinare, & ponderare . Audite etiam, quaeso, horrenda verba D. Bonau. de sex alis Seraph. cap. 3. Pra- latus enim vicarius Dei, cui data estpotestas
a Domino sever familiam siuam, cui δε- beni subditi ea de causa vice Domini obedire, A non corrigit delinquentes, s permittit sub
se vitia crebere, er consuetudines malas oriri;
ct iam exortas roborari, o HLiariis videt regutires obseruantias dilabi, se transgressiones multiplicari , ct pro posse non obuiat tam
praesentibus malis, qham imminentibus, triplicem Deo reddet rationem . Primo pro sua negligentia , quando non fecit, ad quod ex umcio tenebatur. Secundo quod omnia peccata subditorum, quae poterat, ac debuerat corre-xust, o praecauise, imputantur ei. Tertio pro abusione honoris, o potestatis i eomiae,
torsi, se non ad quod data eis ei. Doctrina quaesiti videtur nimis rigida, sed suavior inserius dub.
Ad quid teneantur supremus Superior,
subditi, quando bonum commune relaxatur ob dissimulationem incomm
I Messias subletianda contingere po- testproximo tam particulari, quam Cniuersali, sese habet in triplici disserentia,
levisscilicet , grauis, ct extrema. 2. Guilibet tenetur eum perimis vitae su- currere proximo priuato in extrema necessia
rate sipirituali consiliuio , dum ades stes eum subisandi se M s non iaborat extrema neces
279쪽
Istate : habetur quaedam limitatio de proximo commum, ιdes de cons munitate, seu RV Lica. 3. Proximo cenItituto in graui necessitate spirituati , rene ur quis auxilium praestare cum leuisuo damno: secus s tanIam patiatur Duem necessitatem. 4. Explicatur, quae dicatur in Religionibas
extrema, orgroes necesstates. S. Tenesur Supremus Praetitus inquirere tam extremas, quam graues necessiates Religionis, Ira eissubleuandis, s ad L, ct Praelatum inferiorem punire, qui ha negligentia permis eas introtici ct duans obiectionibus
6. Reformationi tenetur in ore subditus.
I. Not. prim. quod nomen proximi c6uenile potest cuilibet singulari pe. soriae, sicut etiam cuilibet Reipublicae, communitati , & Regno, quibus contingere potest necessitas subleuanda in triplici differentia, scilicet leuis , grauis , & cxtrema: leuis dicitur , quam homo leui conatu, & facili negotio absq;alterius auxilio repellere potest: grauis a qua sine alterius auxilio no nisi graui conatu , &dissiculter se potest proximiis
liberare : lema est in peliculo exticino aeternae damnationis, a qua ablque auxilio alterius , vcl a se solo surgere nequit, aut cum tanta dii hcilitare, & tanto conatu , ut iudicio prudentis viri morali certitudine reia putetur impostibile.
1. Not. sec. dupliciter posse homine inspici obligatum cx charitate ad succurrendum proximo in aliqua ex necessitatibus praescriptis constituto, vel pallichilari, Npriuato, vel publico, ut Principi, & P lato charitas ergo obligat ad succurrendum,& subueniendum proximo particulari, &priuato ab extrema necessitate spirituali op- prcsso cum vitae , dc facultatum periculo , si lit probabilis omnino spes eum iuuandi.
Ita S. Thcim. t. a. quaest. 26. a L. F. Cal tan. Bania. Arag. ibid. Valent. disp. 3.quaest. q. pari. q. asse l. 3. Suarea de charit. disp. F. iect. 2. Lum. 2. Bonac. de charitate disp. 3. quXst. 4 Part. q. num. I. Iacob. Granad. de charit. iitrou. 3: trin. 7. disp. q. Ratio
est, quaa piaeceptum dandi facultates, de vitam aliquando obligat: ergo saltent in trema necessitate quare, si infans in extremo vitae constitutus indiget baptismo,&absque periculo vitae Sacramentum nequit conferri, nec est alius, qui conserat, conterre teneris , quidquid dicat in contrarium, Solus de secreto membr. Σ. quaest. 2. Post 6. conclusionem : videantur Suar. ubi supr.& Castrus Palaus pati. prim. de charit. tract. 6. disp. I. punct. s. num. q. eum c6futantes : si peccator dormiens quamprimum sit interficiendus, teneris cum periculo vitae mortem impedire, si potes: modo adsit spes conuersio is ; alias, minime , ocmodo absque periculo tuae animae id emci possit ; nam oi do charitatis id postulat . Ita Suar. ubi supr. Coninch. de char. disp. 2 s. dub. p. num. 87. Castr. Palaus ubi supra num. q. si co. .suetudina ius peccator morti
proximus petit absolutionem sacramentalem, Cum periculo vitae teneras eam praestare . Ba n. 2. 2. quaest. 28. num. 3. Suar. ubi
supta num 3. Valent ubi supr. quia reputanda est extrema necestitas, eo quod dissicillimum erit ei eliceio actum contritionis. Limita, modo sit rusticus,aut prorsus ignorans ad iustificationem extra Sacramentum Iequiri contritio item , eo quod habeat impossibilitatem eliciendi contritionem, α
huius actus obligatio dissicillime ei potest
occurrere. Sic Conitich. ubi supr. nu. 9o. Cum Nauarr. cap. 24. num. s. si vero P Cator te ii: uadit, cuius occisionem, seu poriculosum ictum declinare non potes , nisi eum occidas , potes cum interficere, quia illa non cst extrema necessitas irai abstinete se potest ab illa mala voluntate, ecpercussione; sed est extrema malitia. Coaninch. ubi supr. num. 's. sin. Bonacin. ubi
3. Not. teit. quod extra casum extremqnecessitatis spiritualis non icneris cum Peri Culo vitae. aut cum notabili detrimento famae, aut facultatum proximo priuato succurrere. Ita S. Thom. ad 3. Nauarr. C ni h. Suar. Bonac. Iacob. Granad.ubi su p. Eman. Sa tit. charitas num. 2. & s. Ratio
est, quia licet quaedam bona spiritualia proximi maioris momenti sint,quam temporalia nostra; nihilaminus i iclinatio Charitatis
in commodum proprist subiecti est multo maior, quam inclinatist in bonum alienum, quod
280쪽
quod obligationem succurrendi proximo
ingraui necessitate excludit, eo quod potest se liberare ab illa necessitate, & ut Obligemur ad contemnendam propriam utilitatem , oportet multum praeponderare bonum alienum i extra autem extremam necessitatem non praeponderat salus alterius vitae propriae, nisi quis sit Praelatus; nam cius obligationes sunt ex iustitia stricte
accipienda: quocirca non teneris adulterum ab adulterio cum vitae periculo retrahere , quia non laborat extrema necessitate. Ita Malder. 2.2. qitςst. 26. art. s. Valent. Nauarta loc. citatis: neque Obligaris ad
Indos proficisci , quia isti neque laborant
extrema necessitate, quia adsunt alis, quieosum necessitati succurrunt, neque es cc t is moraliter te eis posse auxilium praestare . Limita , nisi sit proximus communis,
idest Respublica graui necessitate laborans,
quia tunc cum periculo vitae teneris ei dare auxilium , tum quia bonum communitatis
spirituale praeponderat bono priuato, tum quia in praui neces litate Reipublicae multi
priuati laborant extrema necessitate. Ita
quo sequitur', si Concionator prauain doctrii iam doeeat , pli resque est e perueitendos putes, de spes impediendi obstando habeat ut i Ie eris cum periculo vitae pessimae do i inae obstare. Ita Suar. Coninch. ubi sep.
quia defensionem fidei assumis si peccata publiea ex sua natui a totam communitatem in Ieiunt; teneris cum periculo vitae,si es c elonator, arguere, Sc reprehenderer verum
tamen est, quod in necessitate leui non teneri eommunitati subuenire,cum tanto p rieulo quia ius tuendi vitam & propita bona necessitati leui piaeponderat, & recta ratio dictit illam non esse defendendam cum tanto incommodo. Sic supponunt DD. relati, se expresse docent Bonac. num. F. SE
No , qua . quod proximo existenti uia praui necessitate spirituali teneris praestare auxilium cum leui tuo damno secux si patia ut leuem necessitate.Ita habetur ex Coniniath. Sisar. a, valent. ubi supr. Ratio est, quia prauu necessitas spiritualis videtur esse sup
xioris indinis,qus onino prςferri debet cuilibet damnui ac dctrimento leui; si vero es indignitate constitutus, ut Praelatus, seu Princeps , criti non solii in obligatio insurgit eccharitate, sed ex iustitia, teneris cum periculo vitae graui necessitati spirituali cuiuslibet subditi succurrere, si moraliter eris ce tus de utilitate profutura. S. Thom. Valent. Suar. Coninch. Bonac. Castrus Palaus ubi supr. Ratio videtur esse, quia ossicium ita postulat nam arctius obligaris, quam reliqui priuati, qui obligantur in extrema. Limita , nisi tua vita esset necessaria comunitati,quia charitas petit, ut unus pereat, potius quam multi. Ita docci Castrus Palatis,& Conti ch. ubi supr. Adde cum Iacob. Granad. ubi suptanum. p. qui sine notabili detrimento sitori inibonorum temporalium potest vitare, seu impedire peccatum lethalem, quod proximus cito, aut sero creditur commissurus, tenetur sub mortali illud impedire secus velo minime, quia charitas obligat ad succurrendum proximo in spiritualibus: ergo violat chari ἀtatis legem,qui non Obstat peccato ubi vero damnum meum notabile est , cessat obligatio, eo quod damnum spirituale proximi tacite potest reparari, suauitas charitatis est,ut in hix,S similibus euentibus non obliget ad praeferendum bonum proximi in spiritualibus magno damno temporali proprijsubiecti, in cuius amorem maxime inclinat
habitus charitatis. Solum nota Praelatis Religionum magnam este obligationem impositam aetiam iii ηs,qi ae ad pe fcctionem spectant, & possunt in hoc committi peccata lethalia, ii defectu debitae diligentiae, ac laboris, detrimenti spiritualis iacturam spiritus subditorum patiatur quod, quando , de quatenus obliget, non est huius loci, & ad albi trium prudentum expendendum est :haec Granad. . Pro quinto not. sit, quae necessitas extrema, de grauis assignanda sit in Religionibus circa incommodorum praedictorum in notandis praecedentis dubi; seriem: extrema namque erit, quando negligentia Praelati permittit, ut omnes, seu fere omnes regulae, seu constitutiones in desuetudinem abeant; nec amplius, seu parum curat,ut haec a stib- ditis observentur, ita ut de illis dici possit, sunt relaxatae, ut recte notat Emin. Lugo, prout in superiori dubio : grauis vero crit, quando una,vel duae fuerut neglectae,ex quibus resultate videtur graue damnum Reli-