장음표시 사용
341쪽
318 De Rini m. Regul. Cent Trim.
ad aliosi 5 ex hoc conclusit Philosephuxin cod. lib. ex authoritate Biantis,quod Priniacipatus ostendit virum, idest quando aliquis est virtuosus , & non est Princeps , non incumbit sibi onus distribuendi iustuin , S vacandi aliorum utilitatibus , relietii sira , quando autem cst Princeps , incumbitu ei istud onus cessandi ab utilitatibus suis i Et quia hoc est valde graue , ibi demonstratur, quis est vir , idcst quis est virtuosiis : vel si forte aliquis antei bene se habebat in rebus suis, de ex hoc iudicabatur virtuosias, curria in perit principari cessando a suis utilitatibus, de studendo utilitatibus aliorum, videbitur , si erat vere virtuosus , vel non : haec
Abulens proinde S. Ain broclidi de Paradiso hanc penetrans veritatem magis intime essentiam iustitiae explicauit. Iustitia magis ali , quam Hiprodest, utilitates sera negligit, communeta emolumeta praeponens Sc prim . .
de ossic. Cap. 24. clarius. DBitia est, quae nil alienum vendicat, qua cuilibet dat, quod suum est,negligi ropriam militatem, viseruet
Not. ter t. quod aliquae conditiones, praetermissis eis, quae sunt a iure, desiderantur in digno, ut ab indigno discernatur; nihilo-. minus hic tantum loquimur de iustitia ei necessaria ad rectὰ gerendum magistratu nia, dc officium , quia in hac aliae fundantur, dc roborantur , α ex qua oritur tranquillitas mentis multitudinis, idest pax tam neces Iaria pro felici, ac longa duratione Regni; de ideo viatis ex septuaginta interpretibus,
ut refert Aristeas in his S. Regis Tholomaei, qui ei postulabat, quomodo pax in tantam,
ac variam hominum Regni multitudinem esset infercnda; rcspondit, colendo iustitiam, omnibus praestando , quod suum est; εc S. Thoin. q. de regimin. ca. 13. Ostendit felicitatem Imperi) Romanorum omina habuisse ex iuste administrato regimine. Respublica Romana, inquit,parua facta est magna, quia tu eis seu domi indus, ia , foris .uirum rNemum , animus in consulendo liber, neque libidini, neque deticto obnoxius: de Emman. R driq. quaest. 34.art. 2. cognoscit totam Rcligionis persectionem oboriri ex iustitia. Exiuilitia , ait, oriuntur pax Religionis, tutamcntum obseruantiae , immunitas communita is , nutrimentum spirituale, Monachorum gaudium, silentium, & securitis in pulchritudine pacis. P RI MA CO NC3. T dignus existimetur pro regimine
V aptus, de secernatur ab indigno,ne cessario requiritur in eo, qu id fit iustus a iustitia, quae conuenit Regenti; alias non est censendus aptus ad multitudinem rcgeu-dani Conclusio satis liquet ex prccedentibus notandis, quibus additur aurea sententia D. Chrysbs in. ad Ephes C. 4. homil. 8. Doctortim est vitrus non honorem , non glorIam
quaerere ab dis, quibus imperant , sed ipsorum salutcm, orpro ys omnia facere ι nam qui istud quaerit, non fuerit doctor , seu magister ,sis
Tyrannus; non enim Denstrepterea te 's praefecit, ut tu magis: colaris , obseraveras ,sed ut tua qui cm negligantur, quae vero sum tialorum, Omma ad centur.
Addendum quoque est huiusmodi iustitiam magis Conuenire Praelato regulari ,
quam alvs Praesidentibus seculatibus , quia per hanc isti tantum propagare debent bonum multitudinis , quod est unitas , dc pax; ille vero non solum politiae bonum, sed etiaexemplo suo perfectionis bonum, ut optimo insinuat Eminent. Lugo de iustit. disp. 3s.seist. s. num. s. praecipuum Praelati regularis munus est suo exemplo, ac prudentia
continere subditos in disciplina religiosa: de hanc si , ut plerumque accidit, relaxata sit, ad pristinum, de debitum rigorem reducerc, subditosque ad persectionem religiosam promouere, quod est finis gubernationis religiosae. SECUNDA CON CLUSIO.
. R 4 Agis periculosiam est electori in- 1 eidere in mortale in secernendo
hominem dignum ab indigno, quam dignorem a digno'. Suadetur in prinus, supposito illo, quod de ratione intrinseca iustitiae est ad hoc , ut scructur communis aequitas, seu unitas iuris, quod idem est , ut alienum ius non contemnatur, sed propria utilitate neglecta, cuique reddatur, quod suum est: v bitota ratio itistitiae desideratur, est maius periculum crrandi, quam ubi tantum deside
342쪽
ratur modus magis apte eam exercendi: sed indigno, ut ab indigno secernatur ab electore, recognoscenda est tota ratio iustitiae, in digniori nonnisi modus aptior ea utendi in utilitatem boni communis: crgo maius
periculum versatur in seligendo ab indigno dignum, quam digniorem a digno. Secund. suadeturi lupposito alio principio,quod difficile est este iustum in ordine ad politiam is quia homo inagis inclinat ad seipsum, quam ad alios : inclinatio, quam unusquisque habet ad se ipsum , non obstat modo persectiori exercendae iustitiae, qui considerandus in digniori eligendo, sed aduersatur rationi formali iustitiae, cuius esse est ad aliud, quae est consideranda in diguo: quis igitur nono
concedet conclusionis veritatem & ideo maximo cum fundamento aiebat S. Thom. s. ethic. I - 2. muolnssint uti vi tute in pro ,s, Vnon possunt in his, qua sunt ad alteram. Tert. suadetur conclusio ex incommodis orituris : si seligitur indignus , qui videlicet vertit iustitiam in iniustitiam negligendo aliorum commoda, ac utilitates proprias praecipue procurando, multa sequuntur Incommoda. Prim. si utilitasse tendat in proprium commodum tiabendo ad se communitatis bona absque debita mensura, excitatur diicordia, inquit D.Antonin. pari. 2. tir. q. cap. 8. g. nimis intendit utilitati, al, mdenas ν μ' semod eam cum eo habere concor itam ivnde Seneca rn Proueis. Pru ipium
es ahquid ex commum suum fuere . si veroenis utilitas dignitates adipisci intendit, possessas conseruare, negandoalijs honoro, ne sibi locus arripiatur, Obotiuntur factiones, sic seditiones, ve habetur ex Mutot. s POl. Cap. F. In optimasilus Mitem ita siditiones interdum ex eo , quodpaluti sunι bono- να- panislpes: idem insinuat D. Antonin. ubi supr. si tandem in propriam utilita emis indignus ille onera leuia maioribus, do amicis imponit, minores agglauando Oncribus grauioribus , excitatur', discordia , seditionesque serpunt pet multitudinem . Ita Antonim par tu. s. cap. 4. g. 2. Si maioribus, vel amicis , ait, onera ima unguntur,
la: si eligitur dignus, digniori praetermissis ,
oritur quide matu, quia Don ita pei sinc, ut decet, propagatur unitas iuris; non ideo tamen tam facito excitari possunt incommoda enarrata e directo, dicunt DD. deliruentia bonum commune I nam eo ipso, quod est iustus negligit propria emolum cura aliorum commodis consulendo, ut seruetur communis aequitas : ergo claro apparce
conscientiam magis periclitari in discernendo hominem dignum ab indigno, quam digniorem a digno. Nec obstat dicere mala descripta non videri,quia sicut inquit AEgid.
Roman. ubi supr. 2. part. lib. I. c. II. Non quaelibet inaequaliιπι tollis visam corporis naturalis, tamen quaelibet inquesitas agrotat,
infirmit ipsum is non qualibet inlusula
corrumpit totaliter Regnum , o potitiam ι ιamen per quambiat iniustitiam Regnum , politia insi matur, o disponitur ad coxruptionem: de tandem lcmpore congruo mala suscitantur,& politiam corrupulit ideo dicebat idem regi d. ubi supr. I. p. lib. 3. C.
I 3. ciui vident nullam dignitatem se possidere, s contingat eos esse virtus, ct animosos ,
seditiones mouent. idem dicit S. Thom. q. de reg. Princip. c. 7. Nec obstat, vigilantia , dc potentia esse reprimendas , quia cist clauum clauo retundere , nempe uti potentia tyrannica, de qua loquitur S. Thom. vi multis in locis diximus . Vltimo suacietur: nunquam indignus, ut talis, transmeare potest in digniorum numcrum, nec conseque-
ter ab electoribus potest eligi ad dignitates,d: Praelaturas Ecclesiasticas, ut habetux ex cap. Graue nimis de praebendis, S praecipit
niter docent DD. dignus vero aliquando connumerari potest inter digniores; nam ,
cum dignioritas non attendatur ex maioribus quesitatibus morum , de literaturae,sed ab illis duntaxat, quae muneri,de quo agitur, magis proficuae, ac utiliores erunt, dummodo praeficiendus, vel eligendus sit alias bonus, ac idoneus vita moribus, ac scientia, ut dixi plurimis in locis , 8c docet infinitis D D. relatis Samuellius de elect. canon. tr. I. disp. 4. Controu. 3. sequitur, quod si dignus est futurus utilior Ecclesiae, digniorita-lcm acquirit ad Ecclesam regendam, ut dixi in dub. 16. prim. pari. εc in obiectione dub. ior. ad quae loca muto lectorem ergo.
343쪽
Dices, magis dissicile est Ita re modum persectiorem exercendae iustitiae, in quo fit datur dignioritas, quia per hoc perfectius
subditorum merita recognoscuntur, de magis unitas tutis propagatur i unde insurgit conseruatio Ciuitatis, & Regni, ut insinuat AEgid. ubi supr. r. pati. lib. I. cap. II. hisce verbis : Sicut ergo eorpus naturale non βω- fleret, nisiis eo reseruaretur quaedam distri ianua iustitia, τι quod cor in membra debiιὸ in fueret iste Regnom, vel ciuisas non poteBsubsistere, nis in ea reseruetur disributiva iustitia, ut quod Rex , e Princeps debite honores, ct bona distribuat: possidere contemptum propri) comodi consulendo ali sim utilitatibus, in quo consistit ratio iustitiae discernentis dignum ab indigno. Resp. falsum este, quia in eligendo indignum tota machina boni communis destruitur, at tria seligendo dignum , digniori praetermisib , non ideo totaliter destruitur, sed tantumno magis persccte propagatur, quia dignus
ille secundum aptitudinem aliorum merita recognoscit; unde sequitur adhuc conseruatio multitudinis in unitate iuris, quae est finis regiminis, quamuis non ita perfecte. Advertendum tamen est, quod iustitia, quae necessario rcquiritur ta indigno, quam in digniori, non ita postponit propriam utilitatum,ut non admittat debitam proporti nem iustitiae distributivae commodorumcicummunium ; ideo est regulanda iuxta ea,
quae dixi in dub. y7. huius partis,quod incipit: - diuisio bonorsi communium inter subditum,& Superiore seruanda sit, occ.
In Religiosus , qui relaxato vixit in tuis uentute, factus semorre piscar, in dignitatibus fit ei praeferendus, qui sempo in probitate
r. Ecitantur tres opinioxes eirta titu.
a. t tiruando Religiosus, qui relaxatὸ G-xit in iuuentute factus senex resipiscat, prae
serendas eis hemtrii in dignitatibus , quisemper exemplanter annos duxit e mulsae habentur soluta obiectiones. r. Not. sit triplicem es Ie opinionem. Prim. Gloss. in cap. Fideliter dist. Fo. R man. singul. Is .i Abbata in cap. Duduniael. 1. de esin. Ioann. de Selua de beneficipa r. 3. quaest. p. num. 18. cuncti isti DD. affirmative respondent. Secund. est negatiua, re videtur esse Archid. in C. Nos confitetudinem dist. I i. num. 2. quem sequitutPetri n. de priuil. in additam. ad const.Paul.
V. cap. Io. num. I 3. Tert. distinguit, & est Lambert. de iuri Patron. lib. a. pari. I. quaest. s. ait. Iq. num. q. si dignitas, Inquit, habet annexam curam animarum , si nem
illum esse praeferendum existimo: secus, si huiusmodi cura caret ι na qui semper sancte vixit, simpliciter censetur dignior. CONCLUSIO. r. H Eligiosis, qui iuueniles annos rela I xate duxit, & in senectute poenite-tia ductus exemplariter vivit, in dignitat praeferendus est homini, qui semper rigidam
vitam exemplariter tolerauit. Prim. ducor obsententiam D. Auglist. de tempor.sem. I a 4.qui loquens de casu Petti ita affatus est: Dm enim eruditus es, o edoctus in Petro, quemadmodum eum Deminus tui causapatitur
etro exibi delicto , quemadmodum ilium dei, pietatisque Diseram , cst generis hum ni eolumnam permiserit m tu dominante quasi fari, itpopulorum Dactoribus, o Meti esset exemplam , a Deo i non peccanai gratiam minimὸ condonaram, pseat Apostolvis Gal.
6. Considerans re ipsum, ne o tu renteris:
cum foris, ε. ueris in Ecclesia delim a
uentus, non statim abjciat, eundemnet , compatiatur, ae Ageat, conse ror, O reuocet, eo Met iacemi assinum , porrigas manum, erigat iapsum, stem ei diuinae Clementia re promittens,sub qua etiamseruiseexemplo to
rarum eonprobat magi orum Ducor etiam
344쪽
istes etia- Vs non petrarent,near vita huius embas essent subiectι eert. inhumani, er avenia a s LGl essem abhorrines; sed propte=ei ipsos etians Sacerdotes assectitas sabiectos esse Deus voluit, Praesides, ut eoru , quae ipsi pariuntur hensum habentes , alysmam veniam darent i ita Deus Mundum
semper optimὶ gubernauit , qui ne qui non mod. ιantium , sed etiam otim, or ilios ipsi, quorum ei Ecclesiam, o populum commissurus erat, pei misit peccato su es, ut a
sua conscientra admonerentur an alios esse
benigniores . nam s Vs non peccassent ,ntiliam peccantibus Liuνι veniam essem, sed inhumanitate dum omnes ab Ecclesiae eorpore abscidissent : Secund. ducor rationibus , quia scit compati subditorum infii mitatibus, cap. Considerandum distinct. so.& infirmus fortior iesurgit, cap Potes i. de poeta. distinet I .quia utilior Ecclesiae,& ideo
Limita, modo fiat raro , & non frequenter; alias periclitaretur & commutatiua , de distributiva iustitia . illa, quia bonum commune non foueretur, eo quod intendit semet habere holnines maxime in Religionius, in quibus persectio vigeat, in dignitatibus constitutos, qui semper bono excinplo, ac vii tutibus Religiones illustrarunt: haec , quia negligerent ut infinitorum continuata merita , oc darctur ansa iuuenibus relaxate vivendi.
Dices , si talis Senexuesset et ladiis ad dignitates non semper, sed aliquando eora hominibus, qui semper pondus dici 5 aestiis
virtutum, α sanctatalisiad honorem Dei, Ecclesiae, nec non & Religionis portatunt prodestent ei sua peccata, quintvidour maximum incommodum . Resp. non prodesse ei peccata , ut peccata , sed quatenus sunt lper poenitentiam deleta in ordine ad instru-,ctionem, ut sciat subditorum infirmitatibus Compati, nec non &imileths , secundum mentem eius, qui tot lapsus in eo permisit. Dices , si res ita se habet, fluctuaret illa propositio, quod dignior semper est eligendus, quae excrellentia non videtur enitere in eiusmodi sene, per quamcunque poenitentiam a miseria eleuato, sed in homine per
omnium virtutum exercitium, dc continu
tum sublimato. Resp. ignorari principia dignioritatis, quae no desumuntur a persenarii qualitatibus, licet haec praesupponantur, sed
a maiori utilitate Ecclesiae: cum et so Senex ille a sua miseria monitus melius iciat aliorum infirmitatibus compati, consequenter censetur utilion,& ideo dignior: ex hoc etia patet responsio ad Lambertum . Dices, qui sero post multam aetatem resipiscunt, cxiguam prudentiam , S sapientiam colligunt iuxta dicti im Pr cib. I s.
Audi tonsilium , or disciplinam, τι sis sipiens in nouissimis tuis. Res p. quod , licet
verissimum sit communitcr, quod in obiectione notatur 1 attamen aliquando communis regula suam patitur exceptionem sinam si Senex ille discretus erit, ec vere ii mens Deum, a praedecessoribus discet, quae sibi conueniunt, ea seqtiendo,. quae in eis laudata fuere, & quae vituperata, fugiendo iuxta dictum Taciti t. hist. in oracit Galbae
ad Pis. Viitissimas , ait, idem, ae breuissimus
bonaxum , malarumque raram delectas , cogitare quid, aut noluerit, s.b alio Principe aut voluerit: videatur Suar. q. de resag tr. lib. 2. Cap. p. num. s. solent adduci vatij textus cap. Quid poterit,& cap. Statuimus, de c. Ne emeritis d. s. quibus respondetur os non negate, id posse fieri aliquando.
i tamen secum Vuxit intra terminos loci.
. urine debeat Ecclesiae mmcinitate .
i. o Eus intra manus birruariorum , qui
minos loci saeri gaudet immunuate Ecclesia- , qua mari,s rationibusDaritur,solutis multis obiectionibus . I. Dubium mouetur, quia Superior illius. Ioci acriter desendit illum mileium Icum, Me manibus birruariorum illu ait puic. Rci re funditus perpensa potius pro veruM e ici,
345쪽
3 et a De Regis. Regul. Cent. Prim
quam pro defensione fori, assimariue. Probatur prim. ex vi Bullae Gregor. XIV. quae incipit. Cu alias Roniae non. Gl. Iunii Ismin qua statuitur, laicos existentes in Ecclesia ob delicta ab ea violetet extrahi no posse, exceptis nonullis casibus in dicta Bulla notatis, in reliquis ergo omnes existentes in Ecclesia Dunt immunitate Ecclesiasti ea, naexceptio firmat regulam in contrarium, l. quotiescunque, F. denique, ff. de sevd. instruct. DD. in rub. de teguL lib. 6. Glossanti in his, C de leg. 3. & ita videtur esse tam
regula certa, ut multi DD. pro firma rati ne doctrinarum sirarum eam adducant. F rinae. de immunit. Ecclesiast. cap. I 6.num. at 7. loquendo de illis , qui furantur res nosacras, assirmat eos gaudere immunitate visore constit. Gregor. XIV. quae hunc ea. sum non excipit: idem assimat n. 2so. deleuiter desinquete in Ecclesia: consentit B nac. de immun. Ecclesiast. g. s. num. I. disp. 2.trast de censit r. ex sensu omnium D D. non dissentit Vlpian. in. prax. sor. Ecclescap. 3. dc non a dicta reguli elongantur C
uaria variar. resol. lib. 2. cap. LO. n. Iq. Su
ar.de reuerctia debita locis sacris i .de R lig. lib. I. p. Io. num. I. Ec omnes alu DD. cum enim praedimis casus a Bulla non excipiatur, sequitur, quod ille Reus priuilegio Ecclesiae gradere debeat. Nec obstat, priuilegium esse stricte interpretandum ad reprimendam audaciam eorum, qui passim crimina hac immunitate si et i committunt, ut docet Couarr.via supr. num. 3. dc ad fauendum menti conceden. tium immunitatem, quae non intendit sceleratis, ac truculentis nominibus fallere, sed iis tantum miseris refugium praestare,de succurrere, qui humana fragilitate, aut casu in aliquod crimen incurrissent,ut vult Decian. citat . a Farinac. ubi supti n. 23 quia inclius suisset Eeelesin priuilegium non concedere, dc tamen aliter a diuina Prouidentia fuit ordinatum: quare, si inclinare velimus in opinionem illorum asscientium immunitatem Ecclesae esse de iure diuino, non erit nobis licitum mentem Dei inuestigare,ac restrinsere, di propter rationes allatas a D.Chrylost. rom. 2. hom. I9. Contra Honorium, Et Arcadium Imperatores inuehente, eo
quod conabamir Eutropium seuerissimum
Tyrannum depraedatorem, & Christian rum persecutolem ab ipsis ad ultimum se p.
plicium damnatum, & in Ecclesia moran. tem, ab ea euellere tanquam indignum Ecclesiae immunitate, quibus inquit Chrysostom. Propter hoc mo me est Duendus Eatro.
pius, quia seu rum Princeps fuis i in his
enis oportet glori re Deam, quia permisit eum in id necessiratis adduci, τι pre ipsum, vinus, qua ineis Ecclesa, est moericordia n feretur, virtus quidem, iuM 1μ'gnatorem sumsupplicem videt; myericordua veri ex eo, γὸa protegit supticem i ista enim sunt orna- mera atiaris Ecclesia, istasem vera ridiana pietatis insignia: haec Chivsostom. de propter Dei iudicia, qui sicut Adae peccatum non imponendo legem, nec culpam permittedo impedire poterat, ex quo Omnia mala originem duxerunt, & non fecit ;ita voluit Eccles)s immunitatem concedere, licet multa mala facilius essent perpetranda : s postea inclinare velimus in Opinionem dicentium immunitate esse de iure positivo, mens Pontificis Gregor.XIV. fuit, ut videre est apud Ambrosin. de immunit.
Ecclel. Cap. I . m. I 2. reprimere audaciam
scribentium, qui, ut iurisdictioni siculari taurient, vari In locis tentarunt probare immunitatem a sacris canonibus Ecclesis concessam in desietudinim abusse; de ideo Bullam publicauit excipiendo aliquos casus, per quam exceptionem firmat regulam in Contrarium in cas bus non exceptis, Ec ideo ampliatio conuenit Bullae, quae proprie videtur esse comprehenso. Addo rationem Couarr. esse parui momenti,& conuincitur suis doctrinis; docet enim n. IS. Clericos frui immunitate Ecclesae, ad repti mendam eorum audaciam,contrarium asterere debebati, cum aliis DD. docet num. I s. delinquentem in Ecclesia ob delictum leue non priuari priuilegio immunitatis, ad leprimedam talium hominum audaciam, qui CDiam Deo delictum committere audent, eis negare debebat immunitatE: n. Is .etia docet,
Reu qui se exemit e manibus familiae, imbqui carceres confregit, no possie ab Ecclesia avelli, ad reprimedam audacia posse euelli concedere debebat. Addo etiam panim v lere doctrinam Deciani;na docet apud Fa-rimc.ubi supr. m. 23ι. existente in Ecclesia
346쪽
nfandali cin inimicum occidi extra eam, immunitate frui;vndenam est casias, & humana fragilitas in adeo enormi delicto quae incoinmma non sequerentur inter Iudicem Ecclesiasticum, & sqcularem, si immunitas tantum suifragaretur eis, qui casu , vel fragilitate delicta perpetrant ρ semper inter
eos excitaretur contentio: an malitia potius , quam fragilitate delictum a delinque te fuerit commissum. Secund. probatur ex vi loci sacri, seu Ecclesiae , quia, cum priuilegium sit comcessum loco, ut ibi.existentibus sint tuti alaica potestate: dicitur loco, non quia non spectet etiam ad personas , sed quia imme. diate , di primario conceditur loco, secundatio personis in eo existentibus , ut bene notat Marius Italus de immunit. Eccleslib. I. cap. p. g. 2. num. 82. P regr. cap.
Iq. n. 2. Nauarta man. cap. LI. num. I9.
Gambacuri. Farin. Ambrosin. N alij , quos refert, & sequitur Bonacin, ubi supr. g. I.
bos tandem detur. Ecclesiast. lib. 2. cap. 3. n. ΙΟ. testatur, immunitatis iura Ecclesi)s non personis fuisse tributa omnes existimate, di id maximo standamento nititur, eo
quod libertas Ecclesiastica proprie loquendo nihil est aliud, quam exemptio, & priuilegium a Deo Pontificibus, vel Principibus saecularibus concessa omnibus Eccles)s,vel
Clericis, quatenus tales sunt ex Innoc. in cap. Nouerint num. 2. & 3. de sentent. excomm. recepto, ut per Abbat. ibid. num. a. Felin. in cap. Eccles n. 79. ubi Decian. num. a. de constit. Nauarr. lnat . cap. 27. n. I9. & i 3 o. barbos ubi supr. num. 2I r.
sequitur ergo , quod de hoc criminoso tandem dici poterat, vere,& realiter existebat in loco sacro, ac exempto : ergo gaudere debet de primo esseisu immunitatis Ecclesiae, qui est secundum Farinacium ubi supr. cap. 2. num. 23. & Bonac. ubi supr. g. 3. num. I. quod existens in Ecclesia nequeat a quacunque laica potestate inuitus extrahi: & ita in propus terminis casus re-sbluitur ex pluribus a Mario Italo ubi supta
fellitur: consentiunt Castrus Palaus pari.
2. de reuer. loc. tract. I I. punct. 7. & Diana pari. tra. i. resol. Io 6. & pari. c. tract. I. re l. 27. vers ad aliud, citans multos alios.
Nec obstat, quod, licet verum sit illum in loco sacro tandem extitisse, non tamen firmiter ibi fuisse , & permanenter, ita ut
dici possit in possessione, quia possessio etiaper momentum acquiritur, ut bene tiadit
Menoch. cons 8as. Praepos in sum m. 3. quaest. I. cons l. 3. qui testatur, hoc esse secundum cur Romanae statum hisce verbis: Momentaneus possessor, si expolictur, restitui debet ad eam possiessionem ante Omnia ι unde possessio huius capti, licet forte momentanea, non infirmatur, eo quod fuerit captus a birruatus per illam regulam Bald. l. vis eius . Cod. de prob. post cilio , quae infringitur possestione, non iuuat posse sessorem , quia intelligitur de iussa possessione, quae fit causa cognita, & ita cap. Si extra ut lit. pend. cap. Licet Episcopiis de praebendis in s. habetur:'Nemini per Iudicem de facto, & sine causae cognitione aufetenda est possestio: Mars l. sing. rys. S
I. de unoquoque num. 37. de re iudic. cumalus per Menoch. de recuperat. possest . r med. l. num. III. & per Farinac. p. s. lib. s. fragment.criminat. num. sis.
Nec obstat, quod , licet verum sit illum
in loco sacro extitisse, ad Ecclesiam tamen Confugerat captus, & non libet d, quae conditiones nempe confugere , & libere confugere requiruntur secundum D D. apud Farinac. ubi supr. cap. Is . num. 2o I. in casu simili, ut existens in Ecclesia immunitate frui queat, quae in casu simul non videntur adesse, quia confugere, & libere c6- fugere sunt conditiones impertinentes ad hoc, ut quis dicatur gaudere immunitate . Et prim. quoad primam , quia ut bene inquit Suar. ubi supr. cap. Io. num. I. & Est omnibus commune, quando iura indefinite, & sine limitatione loquutur , illa indefinita loquutio aequi ualet uniuersali, & non licet nobis excipere, vel distinguere sine authoritate, vel ratione cogente, ubi lex indistincte loquitur ι & ita in casu nulla ratio Cogit, imo in contrarium , quia , ut inquit Suar. ubi supr. Cap. 9. num. 7. fauores lunt
ampliandi, maxime in casu Religionis. S S s 1 cund.
347쪽
Cund. quia priuilegium est concessum loco princisa iter, & minus principaliter pers,nis in eo existentibus, re confugientibus, ut dictu in est supr. Tert. quia id habetur ex
Conc. Toletan. I. 2. c. I s. ubi sancitur,
ut nullus audeat confugientes ad Ecclesiain, vel residentes inde extrahere ι ex quo Verbo , residentes, notatur , quod confugere non spectat tanquam aliquid neces latium ad priuilegiu immunitatis fouendu . Quart. quia sunt infinitae doctriret, quae illud exclu
gaudere posse immunitate Ecclesiallicat, ait, hoc priuilegium non esse datum fauore personarum, oc confugientium , sed propter reuerentiam loci: item Ambros. ubi
supr. cap. nu. 6. ex multis cum Fa inac. cap. 6. num. 23. alios resereni e concludit,
quod, si quis exiliciis in Ecclesia mandauit homicidium extra Ecclesiam , dcbet gaudete immunitate , ex quo vel bo , ex iliciis h.ibetur non esse necessarium ipsum consuete : item Caidinat. Zabaret. cum alus aarina . ubi supr. cap 6. num. 8. relatus ,
quem ipse sequitur, assiimat delinquentem in Ecclesia , si homicidium non commisit, vel membri mutilationem, immunitate si uidebere; ex quo vel bo, delinquentem in Ecclesia , habetur , quod Di tior ipsum confuge e pio bencificio priuilegh Ecclesiae re
Remig relati per Ioann. Curtier piaci qu.
Fagund. de pracept. Ecelesiae praecept. 2.
riis extra Ecclesia in , qui ducitur ad caiceres per Ecclesiam , immunitate gaudere , cxcludunt ipsum confugete; quale hi DD. a fortiori concludunt nostium casum; de
ratio eorum a stertur a Nauarr. quia captus
a birruarus, & pei Ecclesiam ductus iam est
intra eam receptus: ergo tanto magis captus a familia, familiam tamen secum trahens intra Ecclesiam priuilegio immunitatis priuari non potest , quia intra eam vero est reces ms: item illi DD.quos magno numero colligit Farinac. ubi sup . num. 2 os .asleientes, delinquentem in Ecclesia ab ipsa Ecclesia non protegi, pro validioribus
rationibus non as lignant confugete, quod necessario erat faciendum , s solum Ecclesia confiagientes defenderet, sed alias rati nes ab ipso Farinacio relatas hisce vel bis: Omnes Canonissae hanc conclusionem c proslam, nempe delinquentes in Ecclesia
non gaudete immunitate adnotarunt tribus
rationibus, de quibus in eo principaliter moti . Prim. quia sic in Eccles a deli quens puniri dcbet iii co, in quo delinquit: Secund. fustra legis auxilium inuocat, qui in legem committit. Tert. quia immunitatis pii uileg o gaudere non debet, qui eodepitu ilιgio se indignum facit. Nec obstat, tuta maximo Bullam Gregor X lv. loqui semper de confugiente ad Ecclesiam. Prim. quia semper id non videtur verum , ut patet per Concit Tolet. ubi supr. Secund. quia , licet esset verum ιnihilominus loquuntur sub illa nominati ne , quatenus ita sequenter accidit ,& sic delinqvcntes, qui priuilegio Ecclesiet fluunt ut , experiencia duce, sui it seic inlines c6- fugientes.
Nec obstat, quod , quamuis concedatur confligete non este necessivium , necessarium tamen erat ibi libere exiit ei e , quod non contingit in casu . Prim. quia D D pro
Opinione contraria vitamque conditionem admittunt. Secund. quia inferius pr habitur illud liberc, etiam dis ui Elim, cste co-ditionem impertine . rem. Tert. probatur ex vi confugere; concensa gratis ista prima conditione, id est quod necellario requiratur, ut Reus ad F cclesia consogiat, adhuc subsistit priuilegium immunitatis in fauorem huius Rei capti, &modo descripto in Ecclesiam.reccpti, qui arte, Indutilia, & vi ad Ecclesiam com fugit. Nec obstat, quod i bere confugere debebat, quia quando lex non distii guit nec nos distinguere debemus. l. non dii tinguimus st. de recepi. arbitr. Surd cons. 8 i. n. 7 sed generaliter loquens , generaliter debet intelligi. l de prctio. ff. de pubi. in rem actanu
ferens Panorm. quem Farina c. sequitur, inquit seruum sugientem ad Ecclesiam extimore Iudicis fui immunitate, quia iura nullam
348쪽
nullam faciunt distinctionem inter senium,& liberiam,& conditio serintutis est omnino accidentalis ; ita Ecclesiae immunitas tueri debet Reum, de quo loquimur, se habes Iem tanquam seruum intra familiae manus in loco sacro existentem, quia ipsum confugere non distinguit inter captum, & liberum sed generalitet loquitur, & illud esse in m. nibus familiae omnino accidentale putamdum est: imo addo, quod si in casu esset aliquod dubium, quod non conceditur, adhuc priuilegium immunitatis ad Reum extenderetur, quia, cum priuilegium sit fauo rabile, habet extensionem. Ita Decian. uia Cons. So. num. I9. lib. 3. Ambros ubi supr.
Cap. I o. num. 7. Marc. Anton. Genuens in placi. Archiepiscop. c. 22. num. 2. Marim Italus ubi supr. lib. I. p. 2. g. vnic. n. I. Farinac. ubi supr. c. a. n. 22.
Tandem probatur quati. ex vi libertatis, quia, licet idem captus simplicitcr non dicatur libere confugere ad Ecclesiam,adhuc tamen tantam possidet libertatem, quanta neces laria videtur, ne dicatur, licet in manibus familiae sub absoluto dominio laicq p testatis este , sed adhuc frui libertate. DD. loquendo de causis , quibus rerum dominiuacquiritur, asserunt feram laqueo Titill captam non esse Tici), sed potius eximentis elaqueo, quia nondum amiserat libertatem, eo quod multa accidere potuissent,per quae Titius ea capere non potuisset. Ita Maior. in
η. tentent. dist. ly. quaest. Io.Nauarr. man. cap. I p. num. 176. AZor. p. lib. I. cap. 3. COuarta reg. peccatum , pari. 2. g. r. num. I 2. Ambros. ubi sit pr. Cap. IO. num.
sita praedictus Reus, licet in manibus familiae, non ideo amisit suam libertatem,quia multa ei contingere potuis lent, per quae eum iuste birruat 9 non detinerent, prout re vera acciderunt, quia industria, arte,di vi se recepit in Ecclesiain, per quam se exemit a laica potestate ob priuilegium immunitatis loco sacro concessum.
DD. etiam loquendo defugiente, quem insequitur familia, S de illo , qui se ab illa exemit, quem etiam familia insequitur, si
ambo in Ecclesiam se recipiunt, omnino immunitate frui censent, ut videre est apud Farinac. ubi se pr. num. I94. & apud Ambrosin. ubi supr. cap. I o. n. I 2. I 3. Ieserentes magnum D D. numerum,eo quod libere confugiant, & se recipiant in Ecclesiam,inquit Suar. ubi sepr. c. I r. n. I9. & testatur Eod Bossius de captura n. 22. quotidiana praxi esse receptum, nec tamen eam intrant prorsis libero , quia aliquam patiuntur vim
ab insequentibus & liber a violentia , de quo hic loquimur secundum Magistrui
sentcntiarum 2.sentcnt. distinct.2s.& AZOr. P. I. lib. I. quaest. I. simpliciter dicitur ille, qui in agendo vim extrinsecus illatam notia patitur ὶ possident tamen tantam libertatem ex velociori cursu , quanta est necessaria, ut dicantur libere Ecclesiam ingredii ita in casu: esto Reus in manibus familiae esset , elusilue libertas maximam pateretur vim, nihilominus non erat adhuc ea tota. litet spoliatus, ut bene notat AEgid. Bossius ubi suptan. 13. hisce verbis: Reum captum antequam ducatur ad carcerem , non intelligi ita perfecte captum , ut sit inituto sub dominio , & potestate iustitiae r quia arte , industria, & continua vi vim familiae usque ad locum sacrum , sicut illi cursu , sapera. iiii, di ita dici debet, quod libere se recepit in Ecclesiam, scut illi: & nulla alia videtur essedissetentia inter casum agitatum, & Casus illorum aDD. resolutos , quia vis illata Reo intra manus familiae est magis immediata , quam illa, quae infertur duobus fugientibus, quae differentia ad tollendam omnimodam libertatem a Reo , de quo loquimur , non est sussiciens, ut bene dicit Bos
Concluditur ergo, cum ad Episcopum spectet sententia casus,ut inquiunt DD.sine dissicultate apud Farinac. ubi supr. num. 367.& cum in fauorem huius Rei iura Clametit, validiores rationes vergant, plures DD. in . terminis casum decidentes existant, quam ex aduersa parte, proserendam esse sententiam bene a Superiore illius conuentus d sensum esse Reum.
349쪽
An Religiosum cinicatur destinatum , Pt
tandem ad Sacerdotium pmnoueatur,
possit Superior clerica stoliare, ita Pt
iam ad Sacerdotium non promouem
tur, sed toto rutae cursu in indine Lucorum pes manere debeat. sv MMA RIVM.
a. opinones do 1. Conditio apposita ineontractu ex paratum consensu sub poena nullitatis ipsius
contrarius-obseruanda. 3. Eximitur a voto vovens Religionem animo expresso Hericatum assumendι , si a Superioribus rejestur. 4. Praelati RHigiosum acceptum adflarum clericalem nequeant de are ad humilem Licoremflatnm; osoluuntur obtemones. I. Not. prim. duplicem esse opinionem in hoc breui dubio; alteia Sancti. in sum m. lib. 6. cap. p. num. 79. citantis Sotum , Azor. & alios, qui tenet partem affirmatiuam ; adhaerent Suar. 2. de Relig. lib. 4.
Cap. num. 7. Petri n. tom. I. cap.
24. g. s. qu. I. alteram vero Poricli. 2. p. cal. 8.quq cst negativa, confirmata a Nauarr. de D.Thom. relatis a Sancti. ubi si pr. 1. Not. sec. DD. communiter asserere, quod conditio aestimabilis expressa apposita in contractu ex consensu parti uin, cuius desectu aliter non celebraretur contractus, si non adimpleretur, irritare videtur contractum, quare, licet contractus matrimonii,& proseisionis sit firmissimus , & indissolubilis,ita ut nequeat per quemcunque dolum, vel errorem qualitatis rescindi, ut ex multis probat Sanch. lib. 7. de matrimon. disp.r 8. nihilominus idem Sancti. n. 2I. cum D. B nauent. D. Antonin. Soto Ludovic. Lopez. Ledesin. de alijs ab ipso citatis, inquit, quod si qualitas, in qua erratur, apponatur permodu conditionis in i pib contractu,quando scilicet matrimonium initur siue verbis cx- praestis, siue mente contrahentis, retenta sit, irritat matrimonium , ut si contrahens eam actu intentionem haberet, duco hanc, si diues, & nobilis sit; tunc enim, deficiente ea qualitate , deficit conditio, & subinde consensus sub illa praescriptus, atque matrimonium erit nullum; conditio enim honesta est: haec Sancti. cuius doctrinae adhaeret doctus Larinan lib. 3. trin. q. cap. num. F. in fili. addens haec verba; idem sentiendum
esse de professione Religionis, cum sit quasi
spirituale matrimonium. 3. Not. teri. quod vovens Religionem animo expressis clericatum assumendi, si Praelati nolunt eum recipere, nisi ad statum humilem laicorum , liberatur a voto . Solus lib. p. qu. 2. art. i. de iustit. ad 3. Rodriq.
tom. 2. stim m. c. 9 s. n. IO. AZOr. pari. I. lib. II. cap. 2 r. qu. 4. quia Votum ultra V
uentis voluntatem se extendete nequiri, imo addo,si vovens, quando vovit, nil cogitauit de statu Clericorum , de laicorum , piaedirutus tamen est illis conditionibus, ac dotibus, per quas status clericalis asthmitur, ut possit ad sacros Ordin es debito tempore promoueri ex.gr. si est iuuenis nobili geneic natus, vel Rethorica, aut Grammatica pollet, si Praelatus nisi ad statu laicale eum nolit reci pere, remanet adhuc liber a voto. Ita AZor. ubi supr. eo quod piobabiliter iudicari potest , nunquam Religionem promissurus , nisi pro clericali statu , si voventi ven illet in mentem uterque status t si vero his conditionibus caret , Religionem nihilominus tenetur ingredi, quamuis ad statum laicorudestinetur. AZor. ubi supr. CONCLUSIO.
. D Eligiosem in sea professione receia
I ptum ad statum clericalem neque Generalis, neque Prouincialis etiam cum consensu conuentus queunt destinare ad humilem laicorum statum , ita ut amplius ad Sacerdotium non sit promouendus,etiam in poenam delicti. Duas habet partes conciusio, quarum prima aduersatur DD. in primnot. citatis. Secunda Sanchea ubi supt. sic aienti: Existimo causam iustam ad id desiderari, & eam esse punitionem delicti. Sua detur prima : si Praelatus Religiosum Deo consecratum per professionem ad statunia cleri
350쪽
clericalem, posset clerica priuare, statuique
laicorum destinare, rescinderetur contractus professionis inter Religiosum, de Religionem : ergo signum est Praelatum in hoc nullam habere potestatem: probato antec
dente, nsequentia clara remanet; nam cuilibet contractui etiam matrimoniJ, & pr fessionis sub conditione celebrato expressa conditio apposita seruari debet; aliter contractus resoluitur, ac si non esset initus , ut dixi sit perius: ergo conditio clericatus, sine
qua huiusinodi profestiis professione no emisisset, conteni non potest, quin etia valor co- tractus auferatur. Confirmatur ex mente
Morij asserentis , voventem Religionem animo expreta profitendi in statu clericali, seu etiam tacito, quando habet conditiones ad illum statum requisitas, si ad statum Iaicorum a Superioribus solummodo assii mendus sit, eximi a volo : ergo etiam liber existet Religiosus a voto protesionis, s conditio clericatus ipsi seruata non fia erit. Secund.
decipere profitentem circa Relisionis asperitatem, & difficultatem, quanta tanta est, ut moraliter superet illius vires est irritare professionem , ut optime inquiunt Sotus deius . lib. s. Cap. s. num. q. Suar. de Relig. 3. lib. 6. cap. num. 3. Bari L de Vecchis in praxi nouit. disp. I 3. dub. I s. num.1 .sed si professus in statu clericali transfert tur ad statum laicorum , deciperetur circa Religionis asperitatem moraliter superantem illius vires, quia, ut bene dicunt Sanch.& Petrin. ubi tu pr. laici in Religione duriorem , & asperiorem degunt vitam , omnes fere labores conuentus sustinentes, & experientia ostendit multos,& multos choro c secratos tantum onus non posse serre, eique moraliter s.ccumbeie : ergo eius professioliaualidaretur: ergo signum est, quod Cloricus , esto non sit sacris ordinibus initiatus, ad laicorum statum a Superioribus deprimi nequit. Tert. durante statu clericali, Superior nequit prosessum eximere ab onere Iecitandi diuinium ossicium , quia, ut bene
dicunt Caietan. Mediri. Sol. de alij apud
Suar. a. de Religione lib. q. cap. I p. nu. 6. est onus per diuturnam consuetudinem introductum ad mortale obligans: ergo nec
potest eum priuare fundamento Obligationis , quod est status clericalis, quia huius. modi status est propter diuinum ossicium, dc non ossicium propter statum . Secunda pars siladetur : si Praelatus posset prosessiliri clerica spoliare in delicti poenam ; maxime quia prauiores poenas suis subditis infligere potast, ut est eiectio a Religione, perpetuus
Carcer, condemnatio ad triremes, dcc iuxta
cap. In singulis, εο cap. Ea quae,de statu Monach. at id certe nullius roboris videtur esse,
eo quod in qualibet poena ex assignatis se-
per status clericalis per prosessionem assumptus integer remanet ; εc ideo Nauarr. de
Suar. 2. de Relig. cap. II. num. s. Petrin. ubi se pr. cap. 23. g. I. conci . loquentes
de eiecto dicut teneri ad ossicium diuinum eo quod non liberetur a statu clericali. idem assimi at de damnato ad triremes. Suar. ubi supia n. s. quod non contingeret in casa, quia amoueretur ab illo statu, in quo prosessus est : ergo prorsus alienum est a veritate posse Praelatum etiam in delicti poenam Clericum professum nondum sacris ordinibus initiarum laicorum statui destinare. Dices, non variatur status Religionis, sed illaesus manet, nec transit ad aliam Religionem , sed in eadem vivit obstrictus omnibus votis , albsque obligationibus : ergo . Resp. verum esse materialiter loquendo, eo quod est eadem Religio, formaliter vero filium, quia destruitur status assiimptus seb conditione clericatus, de cuius inobseruantia destruit contractum , ut duci superius. Notandum tamen est, quod in Religi
ne S. Francisci id nullo miao potest fieri inon solum ob rationes allatas, sed etia, ut recte notat Portella ubi supr. numer. II. quia professias etiam nondum sacris initiatus ex viregulae tenetur ad officium ex praecepto, cui Praelatus dispensare ne-