R.P.F.Iacobi Raggii Genuensis ... De regimine regularium prima centuria in tres partes distributa. In quarum prima incommoda, quae in regularium electionibus oriri possent, nec vsque in hanc diem praelo subiecta, enucleantur in secunda remedia assign

발행: 1653년

분량: 721페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

nem . Secunda si adetur ex eo i quod lex poenalis, & odiosa non habet exteti-- si citi ad casam in lege non comprehensum etiam ob similitudinem, vel identitatem rationis, ut communiter dicunt DD.

raesertim Bonaci n. de legib. disp. I. punct.

tui Dian p. i. de lib. reset. 26. cum Ca- fit. Palati p. i. tria. s. disp. punct. 3. si 4. n. 3. sed si Generalis ex vi Concili; non posset poena tolere imposita subdito Pio uinciali, nisi ipta consentiente, lex poenalis, de odiosa extenderetur ad alium calum; naprohibitio Concili)ίGantumMetropolitanis,& in promotione ad ordines, & versatur Sirca materiam odiosam 1 iram restringitur eorum authoritas: ergo per hoc nequit imtelligi coaretatam esse potestatem Generalis , itaui non possit, renuento Prouinciali, xelaxare poenam sit it condemnato. Prς- terra, ratio formalis, quare Concilium imposilit huiusmodi prohibitionem Metropotitanis est, ne subditi Episcoporum auth ritatem eorum contemnant: sest haec ratio non adaptatur se itis regulatibus, quia, sdieitur eos liberari a Generali posse a poenis impositis ab inferioribus Praelatis, ipsis etiam relu ntibus,dicitur quoq;posse eos se nare minis, ac pinnis, ne suos Praelatos c temnant, quia sunt subditi Generalis, ut

dixi superius, quod non potest dici de Metropolitanis , quia Episcoporum subditi noeognoscunt per subiectionem ipsos Metr politanos ; & ideo facillime incidere pos. sunt in contemptum aduersias Episcopos: ergo prohibitio facta Motropolitanis nequit extendi ad Genarales ordinum.Quanti roboris sit haec ratio; sciatur, quoditatio imos est anima legis , unde si huiusinodi ratio

casum non comprehendit', nec lex ipsa quantumcunque eius verba generalia snt: videatur Sanch. lib. 1. da matrim. disp. 27. n. 3. id optime explicans, & audiantur veriba Couarr. de sentent. excomm. p. I. g. s. sub n. s. Vera ratio est moderatrix cuiusque legis, quae in legibus diuinis,' Maturalibus,& humanis tantam habet vim, ut commode non valeat legis alicuius interpretatio adsumi, nisi ratio viam vetitatis aperiae. Pro

tertia probatione addi potest, quod id conducit Lmo communi Religionum, quod est pacato, ac silaui regimine propagandu,

perpetuo morari in tali societate, quae ex varijs nationibus conflatur, quarum nomines diuersas matres agnoscunt; unde Coguntur varias portare qualitates, contrarios-ue mores, & coguntur uni homini ob ire , cuius mores' tam pugnant cum

subditorum moribus, dissicillimum est i &ideo tot Superiores subordinati eriguntur, tot visitationes ordinantur, ut, si ilab uno rigor opprimit, alterius silauitas sibimet,& ita consenietur animorum tranquillitas in fauorem pacati regiminis, tam necessaria pro Religionis co eruatione, perfectionisque boni augumento:

DUBIUM C X.

An Gemerati postis de Lino Prouinciam erigore , E findare, atque nectam, fundatam diuidere: Erian de potestate Esoluta possit Religiosum mus ' nimia in alia riusdem indivis incorpo

r. J I Generalis de nouo Prouinciam L erigere, atquefundare , ni terne. quit eam diuidere, ae siparare : ostiis enidam obiectionia. Potes Generalis Retigiosam unius Pro . uiseia in alia incorporare. CONCLUSIO.

r. Vae spectat ad primi quaesiti respo-

sonem, est negativa, unde nec Generalis, nec ath Prςlati Religionum possunt de nouo Prouinciam erigere, atq; tim- dare, nec possunt erectam diuidere, ac separare, imo nec unam Prouinciam altera subhcere absque speciali Sedis Apostolicae liticentia. Ita sentiunt Rodriq. tom. I. q. 23. art. 8. Mirand. man. tom. L. quaest. PUart. II. de probant a simili ex vari)sitratibus, praesertim ex cap. Felix. I 6. qu. I. nam cum

de similibus idem si iudicium ferendum , prohibitio facta in iure, ne fiat noua constiti

432쪽

tutio sedis Episcopalis, neque diuisio, neq; subiectio absque Papae facultate, debet a

commodari ad crinionem , diuisionem , &vnionem Prouinciarum videatur etiam Silviti t. casu qu. 8. MN Obstat rationem

nullam habere essicaciam in praesenti casu; nam simile argumentum tanquam inualidupro praecedentis quaesiti conclusione filii datum, unde ptobare nequit praesens intentu, quia non est par ratio; nam ratio per quam

prohibetur Metropolitanis , ne, renuente

Suffraganeo,ordinent suspensum ab ipsMuffraganeo, nequit adaptari Religionibus, ut dictum ideo talis prohibitio non extenditur ad ordinum Generales: at prohibitio, ne fiat noua constitutio Sedis Episcopalis, neque diuisio, ac subiectio absque Sedis Apostolicae saevitate, necessario debet extendi ad Regulares, quia cum sit res graui Duma erectio, diuisio,atque subiectio Prouinciarum Religionum, & propter manus Principum, quae se possint his rebus immiscere,& p pter nonnullorum Religioserum a lationem , & propter votorum multiplic tionem in Capitulis ferendorum, & propter

alias rationes , ideo huiusmodi textus -- pliandi sunt ad Religionu Prouincias , alias non parma excitaretur in Religionibus conturbatio in damnum eatum, imo Sedis Apostolicς non est tamen res improbabilis id posse essicere Capitulu generale, ut docet Pal- qualigus in quaest. canon. quaest. IAS. ex

Velum pro fratribus minoribus veritas doctrinae non est disputanda , quia habetur expressa prohibitio Nicolai IV. cuius textus recitatur a Rodriq. ubi supr. videatur idem

Author. tom. 3. quaest. - . art. I. cum a suo compendio resol. I E I. Mirand. ubi supr. Porteli. tit. Prouincia. n. I.

2. Pro secundo quaesito conclusio siem. per erit intelligenda assirmativa contra Por- teli via supri n. 2. citantem Rodriq.& Himmn. Rodrin. resel. rati tum quia voluntates omnium subditorum, imo omnium Prael torum subiiciuntur ratione voti obedientiae voluntati supremi Praelin,' inquit S Lubi supr. in praecedenti quasito; unde nequeunt esse essicaces contra voluntatem Generalis imo nec etiam iustae, quia ratione voti ex

iustitia obligantur se conismate voluntati Superio: is: independenter igitur a volunta-iit. Religiolbrum Prouinciarum poterit Ge'eralis in quacumque Prouincia Religiosum incorpinare, tum qui inquit ide Suar. ubi supr. potest Generesis limitare iurisditionena inseriorum Praelatorum: ergo pol tit Praelatis Prouinciarum praecipere,ne o stem incorporationi Religiosi, imo praecipere incorporando Religiosiam, te obediat Praelatis in casu, quo eum a P uincia expellare vellet e

An Generasis eximene psit Res simis obedientia su Pi imalis eu Guam

diant , in cuius conuentu commoratur.

r. va luasκr,quid sit exemptio qua duplex Va est, alia uotis,aba veiapersenam, 1. Pontificem tmettumspectas subditam ab obtaientia immeria. ti Superioris

3. . d Generalim etiam in aliquo υβι se iussa i Neriumente eos : se conseratur quά-dam doctrina Suare 4. Gratia Generati duram etiam cio. i. Not. prim. quod exemptio est quaedam libertas , qua eximitur homo a iurisdiutione,& potestate Ordinarii, ita ut maneat, vel seli Papae, vel etiam suo Praelato maiori solum subiectus. Ita Silu. tit. Exemptio, initio : quae exemptio duplex est: quaedam personalis, quae videtur esse, quando perinae eximuntur per se, & non ratione loci a i risclitione alicuius, ut si concedatur Clericis alicuius Eccleshae, ut non possint ex comm nicari , neque interdici, tunc personae manent exemptae, & non locus: quaedam vero localis, quae videtur esse, quando exemptio conceditui alicui loco; ut si hospitali, vel monasterio concedatur, ut non possit interdici , solus locus manet exemptus, persenae

vero,

433쪽

ver ' , ipso commorantur aliquo modo manent exemptae, non omnino, & per se,

sed ratione loci, idest quatenus loei libertas exigit, e. g. quia locus nequit interdici, pem' sonet manent liberae ad celebrandum in eo diuina ossicia: vide Bar c in cap. Per exem-stionem, de priuiles. in s. in suis collest.

D. Sanch. Opuc lio. s. c. s. dub. I. Silu.

ubi supr. M. t. in praesenti loquimur de personali. Nodi secund. qu6d exemptio personalis

etiam duplex est: altera secundum totum,

idest quando Religiosis subditus a Prouinciali eximitur a totali obedaentia siti Guardiani, seu Prioris : altera vero secundum partem, idest quando in aliqua causa particulati ab obedientia ordinari, eximitur, &liberatur: his suppositis. PRIMA CONCLUSIO. E. Q Olus Papa communiter loquendo imo taliter eximere potest subditum ab obedientia immediati Superioris i unde Pr uincialis nequit liberare Religiosim subditum talis Guardiani Q eius totali obedientia, nee Generalis potest eximere Guardianum, ne sit subditus Prouincialis. Habetur ex cap.

Frater. vers. Et cum oportuisset. 26. qu. I. MCap. l. I 3. qu. I. & cap. I. iuncta Glossa. vers exemptionis de priuileg. in s. D. An ton. s. p. est. I s. c. s. g, I. Henriq. lib. 7. c. 24. I. sancti. Vbi supta n. s. Mandosius

in unaturis gratiae , tit. exemptiones ab Episcopis. Panorm. & Glossa cap. Cum

austo in suo thesauro lib. s. qu. I 6. Pei- Iin. tom. I. priuil. in constit. s. Iulia II. num. Constit. x s. eiusdem Papae. Boo

sECUNDA CONCLUSIO.GEneralis in aliquo casu , iusta interueniente eause, potest eximere subditum ab obedientia, , seu iurisdictione sui Prouincialis,seu Guardiani: id dic de Prouinciali . . Ita Rodriq. dc Mirand. ubi supr. Mandos de

mul. lit. E. C. s. n. s. Suar. 4.d Relig. lib. 2. c. 2.n. E. trach. 8. tum quia inserior Pialatus in suo esse pendet a Superiore ergo etiam in iurisdictione, tum quia inferior est subditus Praelati superioris: ergo si ei praecipiatur, ut in hac re, vel in illa non se intromittat, tenetur illi obedire, tum quia potest praecipere sis ito, ne obediat in tali casu Guardiano, seu Priori: ergo hoc modo limitare potest iurisdictionem inferioris superioris. Addit tamen suari ubi supr. n. 23. quod

lieet praelatus nequeat iurisdictionem inferioris in aliquo casu coarctare absque linitima causa ex vi sui muneris, tum quia Praelatus inserior habet aliquod ius in re quoad iurisdictionem suam ordinariam, tum etiam quia, vel est poena illata sine culpa, & sic illicito , vel peruersio, aut immutatio ordinis de se instituti ad bonum commune, α sic etiam illicite, maxime quia bonum commune ex conturbata pace, ta scandalis sine dubio orituris maximum pateretur detrimentum ι nihilominus censet huiusmodi restrictionem etiam sine causa factam esse validam , quia non inuenitur aliqua lex positiva,

qtiae huiusmodi factum irritet, neque ex sola natura rei potest censeri nulla , quia multa illicite fiunt, quae facta tenent, inter quae videtur hoc computandum : vetum tamen est

inquit suar. paulo inserius , quod id est intelligendum ex desectu causae, quia si aliunde contineret intolerabilem erro m contra bonos mores, cuidenter nulla Alet: cuius

doctri na dissicile potest sustineri; nam sicut

inquiunt Sol.4.dist. I 8.q 2.2r.3.ad 2. RuMd. art. s. coni. Luth. Eman. Lugo de sacram. poenit. disputa aci. sect. 3. Becam de sacram. c. go. M. I. n. 3. & quidam alb nimis strictam reseritationem peccatorum factam ab

Episcopo, seu Praelato regulari censendam esse inualidam,quia Conci l. id. ses L. I q. c. 7. dicit Episcopos hanc reseruationem debere sacere in aedificationem, non in destructioncm ; ita talis exemptio sine causa iacta censeri debet inualida, tum quia potestas Piaelati est ei concessa in aedificationem, ocnon ad ilium beneplacitum, in subditorum

434쪽

utilitatem , ut assi ant omnes D D. & non ad proprium commodum, tum quia esset Dominus, & subditus seruus contra doctrinam ipsius Suar. relatam in dub. Ita sentit Pasqualio decis 63. n. 3. Pro fine est addendum , quod Generalis potest ficere aliquam gratiam subdito,ex. g.

quod non accedat ad matutinum, quod inmensa non teneatur legere, quod non inter-st Capitulo eulparum, &c. Ita Bordoniuς in consit. Regul. resoL 8o. n. 49. eom. 2. qui addit sequens dubium resol. F8. P. 32. tom.

r.quod la litera extenditur pro explicatione authotitatis Generalis in ordine ad gratias. Αn Superior solum per limitatu tempus durans . m. p. per triennium, possit aliquid

indulgere vltra situm triematum, ex. g. an

Generalis, seu Prouincialis possit inlituere consessarium perpetuum in sua Prouincia: an possit dare iacultatem absoluendi 1 rese uatis duraturam etiam sub ali)s Prouincialibus post ipsem eligendis an possit concedere Priori pro tempore existenti licenti Mn admittendi ad prosessionem . Videtur quod

non , quia allata exempla continent orat istiones quasdam, quae, cum sint fictae a Superiore propria authoritate, non dicuntur leges, neque statuta a iure, sed facta,ri ab homine, modo ordinata , ut ab homine , durant selum , εc vim habent pro eo tempore, quo ordinans, & disponens est in ossicio: ergo, cessante eius ossicio, cessant quaecumque ordinata fuerunt ab eo h mine , qui ossicio fungebatur, ut iuribus, de doctoribus allegatis dixi resol. s. q 24. n. 3 o.

pag. yr. spond praedictas licentias perfici

etiam cenante ossicio, donec a successore reuocentur: probatur, quia huiusmodi licentiae habent rationem gratiae factae, gratia autem facta non expirat per mortem Conc dentis , vel amotionem ab ossicio, sed viterius durat iuxta tenorem concessionis, cap. Relatum is . cap.Gratum 2 o. de off. det g.

cap. Si super gratia 9. eod. in 6. cap. Si cui 36. de praebend. in s. Confirmatur, quia n-uores runt ampliandi,ερ decet Praelati beneficium esse mansurum ex vulgatis iuribus. inod ergo facta ab homine, ut sic, non durent ultra eius ossicium, locum habent in odiosis, & ordinationibus iactis, quae subditis sunt onerosa, ut si ordinetur, ne quis exeat clausura sub poena suspensionis , ne ingrediatur domum talem, ne alioqucitur quadam mulierem, haec, de smilia ab homine superiore facta expirant,cessiuite eius ossicio, cum sint onerosa; odiosa enim sunt restramgenda ex vulgatis iuribus. Poena vero sine dubio executioni mam danda est a Reo usque ad prςfinitum tempus , quia ratione diuturnitatis temporis

aequatur culpae, & sic de iure illi debita es ,& non tantum ab homin retterquamquod aliud est inflictio poenet, quae imponitur a Iudice , aliud est illius executio ex parte patientis , qui debet illam sustinere iuxta sintentiam contra se latam, quod praestare potest, de debet, nullo etiam existente Iudicria quo in hoc non dependet, nisi inquantum ille eam exequi debet iuxta tenorem senten

tiae.

An Mivistis Generasis transfimpossis λω

an Assit declarare statuta, seu luessancitas a Druis generalis VM MARIUM.

r. TI Pisopora m translatis is una Ere a ad aliam ad rimam Pontificemst

2. Tam Grainatu, quam Prouisuialis in

tur.

3. Attento iure eo uri , a uis Gener lis trans re Prouinctiuem unius Prometa

in aliam : habetur quadam limitatio. 4. Generalis dirime tenetur ad obserim das letes Capituli generatis. Dupis interpretatio, alia iurialis alia

s. Miriner Generatis iuridiis nequit δε- etiora leges saritas a CVitulo generati stem dum ius commune ' secus secundum indulta Pontificum; doctrinaliter etiam secandaran ius communepotest.

435쪽

I. Not. prim. quod translatio Episcoporum de unam aliam d-cesim est Summo Pontifici reseruata, & is selummodo eam praestare potest, ut habetur ex cap Ex illo. de translatione Episcopi. Barbos. eod. cap.

in suis collin. DD. x de ossic. & potest. Episcopi alleg. so. n. I. p. s. Regi d. in

lem habere in suos subditos potestatem quasi Episcopalem, ac facultate. frui, quae Episcopis tradita est vigore Conciti Trid.

seis i 4. c. I. ita eiusdem Concit. Emin. interpretum Sac. Congregat. censuit subd:e tert. Aprilis anno a sar. teste Ioann. Mar. Nauarta in lucerna Regul. tit. Praelati. s. Thom. 2.2 qu. 33. arc. 7. ad s. Mi Llom. a. quaest. I 6. M.6. Pol teli. tit. Prae

latus n.

PRIMA CONCLUSIO.3. Eneralis, iure communi attento , Ut nequit transferre Prouincialia unius Prouinciae in alteram sine speciali licentia Summi Pontificis. Ita Silu. tita casis.

suo compend. resol. 68. n. I o. Mirand tom. 2. qu. Dari. F. Portell. tit. Generalis in ad

Ratio horum D D. videtur esse, quia sicut nullus inserior Papae potest transferre Epiccopum de una in aliam dioecesim , ut habetur exprim. not. ita Generalis nullo modo Prouinciale unius Prouinciae ad regimen alterius trans serre potest, eo quod Prouinciales fi uantur iurisdictione Episcopali, vel quasi Episcopali. Limita , modo husmodi Praelatura sit

tantum elisiva, tunc talis censetur, quando duo concurrunt. Prim. ut procedatur

in ea per electionem, quae exigit confirmationem Superioris. Sec. ut electio fiat per Capitulum cathedralis Ecclesiae, vel coli giatae, sue conventualis : videatur Sigism. a Bonon. de elech. dub. 47. quia si est manua- Iis,tunc potest Generalis transferre Prouincialem unius Prouinciet ad regimen alterius. Ratio videtur esse, quia Prouincialis per hoc non desinit esse Religiosus, S obedientiarius Generalis, ac proinde utitur iure suo, de non facit ei iniuriam. Ita sentit ex multis Aloys. Riccius in praxi tom. 4. resol D. nu. 4. Sigism. a Bonon. ubi supta Dian. p. a. indub. Rem L tessel. ii r quorum docto inaseni per est intelligenda in o dine ad bonum commune Religionis i nam subditi se obli

garunt inseruite Religioni, de non commmdo Praelati, alias se gereret tanquam Domianum, & non adininistratorem: vertim tunc aestimatur Praelatura manualis, non concurrentibus illis duabus conditionibus, ut recte notat Sigism. a Bonon. Ex hac doctrina colligitur omnes Praelatos regulares, qui ad Praelaturas asiliniuntur per viam electionis non posse mutari, vel spoliari eisdem Praelatis; secus est dicendia de Prouincialibus Societatis Iesu, quia solo Generali instituuntur, & de Guardianis, seu Prioribus, qui eliguntur a Definitoribus una cum Prouinciali: hi omnes possunt mutari ab eisdem prouisbribus iuxta limitationem , quam superius adnotaui, modo contra ipsos non procedatur per viam delicti commissi, quia tunc huiusmodi actio censetur Poena , quae non potest imponi, nisi prius Hobato delicto. Ita Sigismund. a Bonon. q. Nota prim pro secundi dubi; titulo, quod Generales tenetur directe ad obteruandas leges Capituli generalis, sicut tenentur alis Praelati inferiores, ut dicam in sec. not. sequentis dubia. Not. sec. quod declaratio, seu interpretatio duplex est i altera iuridica , seu iuridicialis quet vim,& robur obligandi habesi altera vero doctrinalis iuxta regulas, qua tradunt DD. quando loquuntur de interpretatione legum. Ita Salas de legib. disp. 21.

ali; i his suppositis . SECUNDA CONCLUSIO.

LVI commune per se ipsum solum

modo declarare nequit statuta, ac leges sancitas in Capitulo generali iuxta primam acceptionem: secus iuxta secundam . Conclusio duas habet partes , quarum prima sustinetur a Panormit. & Io. Andia in cap. Ex parte . de verborum significat. Balae in

436쪽

l. Omnes populiff. de iustit.& iure, Rodiiq.

etiam ex doctrina Salas, & Bonacti . ubi supr. Ratio est in promptu , quia est subditus Capituli gcneralis, consequenter eius legibus subiacet, unde inferior nequit esse supra Superiorem, neque supra eius mandata ; α ideo in l. in propriis T de praeto. runt stipulationibus, E cap. Licet II. qu. . N ath similes textus sunt , in quibus dicitur illius esse leges, & canones interpretari, cuius est condere. Quae conclusio est intelligenda, quando interpretatio esset valdd dubia, atque ex tali interpretatione sequi possit aliquod a duum circa ius, legem, & statutum. Ita Panormit. ubi supr. Rodriq. Mirand. Tam- rin. de Salas ubi supr. secus quando esset clara , ac iuri consona, tunc potest Generalis hoc ipsi im efficere, & statuta interpretati . Ita Innoc. in cap.Cum speciali de appellat. Bartol. in l. diua omnes populi, Mirand. EI Rodriq. ubi supr. Verum ad tollendos omnes scrupulos, qui possunt contingere in his declarationibus, habetur in compendio Ordinis Cisteritit. constitutiones, siue definitiones I. ad hoc specialis facultas concessa Praelatis a Martino V. & Eugenio IV. qua etiam uti possumus nos, & omnes Ordines, & Religiones priuilegium habentes communicationis, quae est tenoris sequentis . Generalis reserarator, o Capitulum generale huius congregationis pro directione, a ubdito mammarum salute, flabilirateque monaPeriore, saluis regulae sobuantialibus qua inr Upis malibus, ct ic morabias eirca ipsam reguum, eius obfermantia oecurrentes ambiguitares, obseuritates, o dubia deeiartai,dilucidassi, interpretari, cst distensandi,Batulas,se ordisa tiones, seis eiusdem definitiones, etiam interpretandi, modificanssi, dirigendi, o reforma-ῶ, mutandi, variandi, tollenda, reuocanssi, cassandi, o alterandi ι nec non noua edendi, condendi, o fatiendi enam, or liberam auctoritate AZoia eafacultatem, se poterirem

habent .

Secunda pars suadetur, tum quia freque to est utilis, de necessaria haec doctrinalis interpretatio, ut Legislatoris voluntas intelligatur , de seruetur , tum quia sic colligitur exl. unica C. de prosetaribus i. i. ff. si cellum petatur, & ex ali)s iuribus , quae communiter a DD. referuntur, tum quia haec doctrinalis interpretatio est in praxi, dc in usu,& habetur tanqua communis opinio, quam sequitur D. Thom. 2.2. qu. 6o. art. F. Celetan. ibid. Solus lib. I. de iustit. qu. q. art. F. C arr. regul. Possietati a. pati. g. s. n. 2. Layman. lib. I. trin. q. C. 8. n. I. Bartol. de alij, quos citat, de sequitur Salas de legib. disp. 1 f. sest. 2.

dere, atque vellere.

1.' Unitur tam denuntiatio, quam ac-

t. Ta vi Hreinua, qua coactiva tenetur Generalis ad obseruiaas leges Capituli generalis :quod Capitulam potest eum deponere, punire,

ei queauihoritarem minuere, se augere.

3. In triplici d erentias habent aeresitiones, quarum prima a quocamque Iadice, etiam inferiori, possunt non admitti, e que

admi s , resinae, ,ecus est dicendam de Imdite inferiori quoad secundas. . Supremas Princeps iusta de Musa potest in initio accusationes repet re, e que a ffas abolere, quandὸ per illas bonum intenditur commune : habetur quadam omisatio, Diadem quadam ampliatio.

Id nequis fieri a Iudio anferiori , nisi

per epicheiam : saris fit euidam obiectioni. 6. Generatis nequit accusetiones quoad s eundam, o tertiam disseremiamin principio repeirare, aut admissas posea abolere i ct --ιentur conditiones obseruanda in tradendis accusetionibus. I. Not. prim. quod denunciatio iudicialis secundum Fagund. in s. praecepi. dec log. lib. 8. c. 4 I. n. I. est mera Criminis manifestatio, de reuelatio sine aliqua actione, vel

437쪽

vel accusatione, qua denuntiator Crimen scii proximi superiori Iudici, seu Piaelato tanquam Iudici denuntiat, ut ipse ex ossicio faciat , quod ei videtur secundum ius : accusatio veto est delatio criminis ad Iudicemari vindictam publicam libello factam cum obligatione probandi delictum. Ita Silu. tit.

Accusatio. Clauis Reg. lib. 2. Cap. I . n. II. Azor. lib. I 3. cap. 19. p. 3 Less. de iussit. lib. 2. cap. 3 .dub. I. nac. tom. 2.disp. Io. qu. s. punct. I. Trulleiach in de Calog. lib. 8.C. 2.dub. I. n. 2.& colligitur ex Iul. Clar. in prax. crimin. fin. q. I a. &ex Farinac. in prax.crimin. quaest. E. num. 2.

Porro ex prima definitione habetur finis denuntiationis , nempe vindicta, seu b num denuntiatis, ut deliquens satisfaciat. Ita Bassaeus in summ. tit. dennntiatio n. 3. ex secunda finis accusiationis, scilicet vindicta publica ad exemplum populi, ut omnes sibi caueant. Ita Trullench, de Bassariis

tur directe ad obseruandas leges Capituli generalis, sicut Abbates, & alii Praelai locales non tum quoad vim dilectivam, sed etiam quoad vim coatiuam; est enim subditus huiusmodi Capituli: idem est dicendum de Prouinciali respectu legum Capituli

Prouincialis , rede nequeunt appellati Legislatores, licet ad leges condendas conia ueniam. Ita habetur ex Mor. I. p. lib. c. xx. qu. I. Salas deleg. disp. I 4. sin. 2. Suar. 3. de legib. C. 3 n. I9. α . de Relig. lib.

2. c. g. itast. 8. Malderus in I. 2. S. Thom. I. 29. art. s. Vasq. I. 2. disp. I 67. C. 3. Rodriq. tom. I. qu. Regul. an. 3. Tam ridetur. Abbat. tom. 3. disp. 3. q. q. n. I. Adde, 'uod Capitulum generale sicut potest eligere Generalem ι ita potest eum deponere , punire, eius actoritatem augere, &minuere ob supremam authoritatem . Ita Suar. . de Relis.tr. Io.lib. Io. C.A. idem dic

de prouinciali Capitulo aduersus Prouincialem : ex qua doctrina clare habetur C pitulum generale secundum ius commune esse supremum Principem, ad quem spectat leoli condere, easque rescindere, augere,ari. minuere pro bono pacis, ac vestatis. 3. Not.tert. quod accusationes posi respici in triplici differentia. Prim. nonnullae sunt vitiosae, ac defectuos e siue propter i

meritatem , sue propter calumniam . Secunae nonnullae aliae sunt conuenientes,&continent in se debitam iustitiam, quae principaliter ordinantur ad satisfaciendum partilesta. Ten. nonnullae aliae sunt, quae, licet sint intra terminos debitae iustitiae, nihilominus praecise tendunt ad bonum commune:

his cippositis. PRIMA CONC LUSIO.QVicunque Iudex , etiam inferior, potest no admittere aecusationes, easque admissas rescindere secundum primam acceptionem prout in 3. not. secus est dicendum de Iudice inferiori quoad secundam. Duas habet partes concluso, quarum prima defenditur ab Aragon. 2. 2. 'u. 68. an. 3. & ab Emin. Lugo de iustit. disp. 37. sin. 7. n. Iq. Ratio est, quia in casu nulli fit iniuria: imo addit Aragon. quod erit iniurius ordini iuris , si illas fuerit profectuutus . Secunda pars habetur ex eodem Lugo ubi si pr. & ex Lessio de iustit. lib. a. c. 3o. dub. 3. qui habet haec verba: Si autem agitur de iniuria partis, non potest Iudex inferior accusitionem non admittere, & admissam impedire, non enim ad ipsum spectat principaliter boni publici promotio, sed offebiniuncti administratio, itaque tenetur partitus dicere, nec potest se prςtextu maioris boni publici eximere, alioquin saepe hac arte Iudices liberarent, quos vellent, potest tamen Principi scribere, quid iudicet expedite , & interim sententiam sustinere: consentiunt Trullench ubi supri dub. n. 2.&Aragon. ubi sapia Primus ait. Si agitur doiniuria partis, Iudices inferiores tenentur ius dicere, alioquin saepe liberarent, quos vellent. Secundus inquit: Dico secundo etiam esse certum, quod Iudex inferior non potest rescindere illas accusationes iustas, quae ad satisfactionem partis lata ordinantur , detendunt ; nam cum talis Iudex ex iure teneatur ius situm unicuique tradere iuxta legis statuta a Principe posita, ad idque principΡIiter fuerit a Superiore Iudex constitutus, fit, ut eas accusationes, quae particularem exigunt satisfactionem, no magis acceptar quam prosequi Heneatur, nec in hoc aliqua F eius

438쪽

eius potest cadere dispensatio; itaque haec

sunt certa.

sECUNDA CONCLUSIO.

tute potest in initio accusationes re pellere.& iam admistas in iudicio abolere,&praecipere accusatori, ut cesset, & desistat,

quando per illas intenditur punitio delictorum ad reparandum bonum commune laesum. Ita docent communiter D D. Sayr. in Clau. Reg. lib. I 2. c. I s. n. I 6. Less. ubi supr. Caiet. 2.2. qu. 68. art. 3. Sol. de t g. s ecreto, membr. 2 qu. s. Concl. F. Aragon. ubi supr. Salon. 2. h. qu. 68. art. 3. Emin.

Lugo ubi supt Ratio est, quia cum ad ipsum spectet cura boni communis i ideo si videbitur expedire pro bono pacis, poterit de plenitudine tuae potestatis id facere. Dixi iusta de causa, ad insinuandum requiri non quamlibet causam , sed grauem, ut si a utatur aliqua peribna , quae non potest sine magna oppidi perturbatione pinna plecti, & ex eius punitione perpetuae dissensiones, &periculosae inimicitiae oriantur, ut si ex accusatione inter duas familias nobiles seditiones, odia, factiones nascantur. Ita

habetur ex Lugo, & praesertim ex Fagund. ubi septa Quae conclusio est amplianda mim D D.

relatis superius, etiam si accusator intendat propriam satisfactionem ex iniuria sibi irr gata . Ratio est inquiunt Fagund. Aragon. Clau. Reg de Salon. ubi supr. quia ad Principem p imo, S: pi incipaliter spectat curam gerere boni communis, ad quod bonum pri-tratorum hominum refertur, ideo ad illum etiam spectat finem imponere aecusi ioni, quae origo, & fomentum est earum inimicitiarum, quae publicum bonu,pacemque perturbant, dummodo, ait Clau. Reg. ubi supta

alio modo sitisfiat parti laeta. TERTIA CONCLUSIO.

I sione, nequit a quolibet Iudice imseriori de iure effici. bene tamen per epich iam, hoc est ex aequitate. Prima pars ex duabus probandis habetur ex eo, quia Iudex inferior iuris ordinem peruertere non potest. Secund. suadetur , quaa cum epicheia sit quaedam virtus, qua agitur aliquid contra verba legis, eo quod bonum commune , vel ratio virtutis id postuleta, ideo quilibet Iudex insertor , ut dicunt communiter D D. in aliquibus casibus ea uti potest, i latcc quos pra sens casus a DD. superius citatis enumer

tur. Obrem Aragon. ubi supr. habet haec verba icie ad iliciam relata a Sayr.vbi supi At vero Iudex inferior id i nimirum quod dicitur de supremo Iudice in essicere non potest ablblute de iure, bene tamen

ex epicheia, hoc est ex aequitate, & altiori iudicio, quando certo cogitosceret eam a cusationem perniciosam fore bono communi , ut si v. g. certo sciret cx illa perturbandam fore Rempublicam, aut ingentem allia quam seditionem ex illa excitandam propter conditionem accusat, vel propter aliquid huiusmodi; tunc enim posset aisere acci sationem inchoatam, nisi aliter esset possibile prouidere bono communi, scilicet vessuspendendo prosecutione, vel dissimulado. Dices , ad quemcuniae Iudicem etiam inferiorem spectat prouidere bono comm ni : ergo ad eundem etiam spectabit eas a masiuiones rescindere, quas bono communi non conuenientes iudicauerit . Respond. lverum esse, quod quilibet Iudex etiam inferior ex ossicio tenetur curam gerere de bono communi, sed diuersimode; supremus etiam Prineeps potest illud propagate tam leges obseruando, quam in suis legibus dispensam do , Iudex vero inferior tantum eas obse uando , vel recurrendo ad epicheiam prout

supra disci. ARTA CONCLUSIO.

sationes tendentes tam ad bonum commune, quam ad satisfactionem partis laesae in principio repellere, aut admissas postea abolere, nisi ex epicheia. Ratio est, quia supremus Princeps in Religionibus . caii incumbit onus condendi leges, in eisque dispensandi, in Capitulum generale ; ecterivetoPr lati sunt inferiores Iudices,ut optimc dicit Diana 7.part.tract. I I .resbi. 37. proindd

439쪽

. I. Tradi. Secuta. Dub. IV.

Capituli generalis, eiusque legibus subibit,

non tum quoad vim directivam , sed etiaquoad vim coactivam. Pro fine quaesiti sunt notanda verba Emin Lugo,& Suar. ubi supr. in quibus d signant conditiones , quae sunt obseruandae tradendo accusationem . Primus ait: N tand. item est accusationem saltem circa

delicta grauia debere fieri in scriptis, oblato libello accusationis, cum subscriptione

accusatoris ; consuetudine tamen alicubi acceptaturi accusatio verbalis Coram N tario, ut testatur Lessius dicto capit.Jso. dub. I. n. 2. & FilliuC. tract. 4O. C.'n.2o1. debet etiam nomen a usui adnotare, quod

si fieri non possit, quia ignoratur, debet ex vestitu , iacie, ossicio, alijque signis describit debet etiam declarari delicti species, Iocus etiam, & tempus , saltem quoad annum , ac mensem, ut possit Reus se de-dere; imo, ipse petente, debet explicari dies, & hora: videatur Trullench ubi supr. numer. q. sed huiusinodi conditiones magis spectant ad iudicium secularium, quam ad

Regularium; proinde audiamus secundum, nempe Suar. 4. de Relig. lib. Io. cap. I 2. numer. S. Haec via, idest accusatio, mimis est in Religionibus usitata, non tamen

excluditur: & paulo inserius; nihilominus si legitime fiat, debet Superior eam acceptare , di per Notarium scriptam eam recipere , ita enim iura disponunt: & licet Rogulares non teneantur ad omnes solemnitates iuris, haec reputatur maxime substam tialis, quia, ut recte D. ThOm. 2. 2. quae λελ artic.12. docuit, est moraliter necessarium, ut constet , quod accusator probare t neatur: &ideo etiam in regulari pro-

n. Cesta non est prae- termittenda.

Generalis a tones, ac amiciti Usu gatorum,qu posunt feri in quacumque elemone tam Praelatorum, quam D

Ditorum, ac Discretorum subpaena e communicationis ipso facto incurrenda possit, ae debeat ollibere. s V M M A R I v M.

i. π Ndiaetitis porrigas rae citiua prout pare tuenda in quacunque communi

rate

bere.

I. Not. prim. a S LP . de Religionistract. 8. lib. 2. c. 3. nilmer. hoc agitari quaesitum : an in Praelatis religiosis si potestas coercitiua, tum in unitiosum, tum

speciatim ad poenas spirituales, respondet hisce verbis: Quod in his Praelatis aliqua sit potestas huiusmodi, id manifestum sit,

tum ex usu, tum ex ration , quia potestas directiva sine aliqua coercitione infirma, ac fere inutilis est, quia sine timore , ac disci plina non potest communitas humana in ossicio contineri, quantumuis bona videatur in hac vita mortali, quia corpus , quod corrumpitur, aggravat animam, de caro

concupiscens aduersus spiritum cepe vincit, ideoque septies in die cadit iustus:adde, in quit S. Thom. s. polit. lin. Ir. De friti eontemnitur, qui non timetaν: est igitur omnino necessaria haec potestas, ut ordo, pax,& institutio religiosa seruetur: explicandum vero est, qualis, & ouanta sit, in ovo distinguere oportet in statu religioso id, quod F a habet

440쪽

habet ab intrinseco ex pura natura sua; vel id quod habet ab extrinseco superadditum ex prouidentia,&.bberalitate Pontificum: dicendumque primo est Piaelatum Religi nis ex vi talis status , seu professionis, ac voti subulitorum solium habere potestatem coercendi modo paterno, de iuxta limites Regulae promissae : probatur, di declaratur,

Ecc. prout ibi: & paulo inserius subditi Di

co secundo. Praelarus Religionis ratione iurisdictionis Ecelesiasticae habet pedestam potestatem coercitiuam Episcopalem : quoiit, ut in huiusinodi Praelato sit potestas ad coercendos subditos per quascunque Ecclesiasticas censuras.

i. Ex hae ultima doctrina sequitur, idque sit sec. notand. quod Praelati regulares, etiam si perelomon assumpti ad Prael

turas non tuetint, modo confirmati snt, aut prouisi, quoties opus fuerit, aut expedierit,suos Monachos exco nunicare possunt, ut probatur communiter in uare, NPraecipue in cap. Cum in Eccles)s. g. Cum

omnes de maior. & obedient. &.in cap. Sicut tuis . de Linon. & aduertunt Giosi in n. de Persona veib. aut Monachum infin. II. qu. I. & in cap. Quanto. vel b. Si

Praelati. de ossic. ordin. Panormit. in cap. Nobis de iure patron. AZor. pari. I. instit. morat. lib. 2. cap. 2o.Nauarta in suo man. Cap. 27. n. Cinaart. in cap. Alma mater P. I. g. II. n. I. Suar. de censur. disp. 2.i essi a. n. y Vas'. tom. 4. in 3. Ita ua a. de excommum dub. II. n. 2. & alii quam alimi, quos citatos sequuntur S t. lib. I. decensuri eap sanum. 13. Tamburi n. de iure Abbat. torn. a. disp. qu. I. num. de Petrin. tom. a. de Praelato 'u. 3. cap. q. num. I. Rationes videntur esse, quae superius tanguntur , scilicet quia Praelati regulares hinent iurisdictionem Ecclesiasticam

in quocunque foro tam interno , quam ex-Lerno, quia alioquin potestas iurisdictionis esset inutilis, nisi gauderet facultate coercitiua , de innuit Conc. Trid. ses L 2 s. c. 3. de reformat. ad populos in Ossicio continendos: an huvismodi censura serenda sit in scriptoe, nec ne, vuleatur Tambunia. ubi supr. n. s. hinc sequitur, quod hinusinodi Praelati ad praecauendum aliquod ui comm dum non parui momenti, quod inficere porcst Religionem, possunt statuta facere,

eorun. que Obseruantiam sub poena ex communicationis ipso Lino incurrenda prae pere, ut elicitur ex Sayr. n. 2 o. & Gmburin. n. 3. ubi supr.

I 1 prout in titulo, considerari ri

queunt , nisi iub materia graui, phn unumque noxiς communitati cuiuslibet Religi vis. Probatio satis manifesta habetur H

rimis inlocis, praesettim induta a8. sed lintantum suadetur ex SS DPP. aliora quom. authoritate , & m primis huc sane reuocandi SS BAL & Cht stom. citati in uast de Priori, ista Guardian id . Is 3. cibus est ad landus idem Basl. c. 3o. Com

Iam quandari a commvnibus misitatis rem esi

mus Iacob. Aluar Diom. ex. lib. I. parta

cap. 26. & Bemardinia Scholium Claricum regularem qui mortuus Caidamtis , lumctum osticio Praepositi, Glutaribus doc mentis epistolam plenastinam scribemen ad ordinem situm, quam dedit inibacem, Antoninus Cara totus ex ead. Religione

in not. ad Const. P- 3. Cap. a.. n. I. ille ait:

Religionis deis uni. Hi et inquit: Itaque Pirelaxatione quaerant,primiam,si ius, deinHalse quamplurimis narent iisne enim peculiares amicitia , o cietates quadam prohibi in congregat nibus sum, quibus nibil esΡ-ieverniciosius: hine d nes , ct contentiones oriantur; hine o a, O susurrationes, ct conatus quidam occulti adsuadendam apti simi eam vitam, quam bi delegerunt, vi δε- luci laxiorem, dum alidis quequὸ pro regηυ

SEARCH

MENU NAVIGATION