장음표시 사용
411쪽
ditendi cum Manichas, qui Fara nec ficum adi/uom divino proficiscuοιαν, disina esse Astodibant, Natura vires rLVs a Q.VO M- Wra os o mado mereri, hoc en petra Z iossit. Maldonatus Corn. in Iohan. cap. 6. Ioram remisitonem. Ibidem. f. Postiemum. set ibit, Etiam Theophyla , Euthimi- , . scribit, veri . quae a j tHaro j- huisme nobim ira tiquuntur, a si homo, anteq*am ter fiunt meritum a Papisi, i, L. . grati madgratiam trabaturi tigrari in me- Vega autem in Opus c. de Meritis q. .. ωι Et Tolletus Cona. in Ioan 6.c. Ἱρ - pag. 782. si escribit. Th amas Waldensi, liqumi, inclait, doctrina hac es, hominem po libe- scribit. Ille est senior Theologus detairca ram arbitrium seipsum dign- meregra tu e - ιθρωπι, sacru Scri turis magis cossentire dem Ud mina rita neciliorum tantum, sed qui merita simpliciser abnegat, cum mou
aliorum Do tirum axime Graecorum. Maldo- catione Apsoli os ripturarum agnsitu Mnatus autem dicto loco inquit: Haec doctrina sim ter nemo meretur Regnum triarum se ex eorum nimis a uest Pelagianorum errori . - gratia Dei, G voluntate tarditoris. Loquii ar
gat, ne in Pelagianorum haeresin Dcidit. Et To- rum. letus iesulta Com.in loan.6. . Muginare, in- Bellarminus libro i. cap. 8. de Clericis qui timuli. aliterquam isti. Docet enim a Deo docet, Caelibatum p vetuum . exi iusti nota dari non modo gratiam, ut credere possi- solorum , o sim Clerici, di ve bimi verum etiam ut velimus: In hoc igiturρ - Mini is necessario pervandum es t f. Do di motius non probantur. Idem Comm. in nem emm iEorum cum Us coniugi' planγρα- Rom.9. Annot.i9. Eorum in Pam doctrin- νευ eaote,si DP ordinationem idc-- in hac parte Mn probo. Et Peterius Iesulta in trahans. Rom. 9. num. 33 Prasicto, inquit, illa ianvisa idem ibid. .ri docet. Duimos qui siseres contraria videtur ν qua in hoc loco dissutat A- sive duin vel ares v est e ha erini eadem inpolio . Sententia Augustini est ductrina Pauli . poritas connitatione ab Eec Gaiahis ostiis
Bellat minus scit ' : Docet Carvi s Costeius in Enchii id. . de Cloelibuti protiumsal cum Parra ratione divinitatis , o pos . 9.dicit Saeerdos si is, ni Ztur,aut domi con-t quia vere es omnes contrariam docent, ipse ais rabisse foveat, tametsigravi acrilegio est u- omnes errasse. Bringar, gravim tamen peccat contrahat -- Toletus auton &Maldonatus inquiunt: trimonium. dum censent, Patrem majorem es silis a- Bellat .lib. i. de Clericis c. is.lite habet tione disinitatis, non quoad substantiam mim Votum m alias .nnexum es o Ambin jk e ra,sed re pectu originis quiasi a Patre;yuam antiquissim ira vir nee Uxores durere nec daemex'io ooem Doctores Maurosequuntur, inter atidiceat : Ei hoe quidem rane diotidia , ut Ῥuos Aibanusin, deo. ubi alios Undecim re- Ioannes uaiot tesert distinc . 1.. Callan- fert nominati in . det in Consula. ait. 13. ita scribit: Theologis
Bellat minus libro . de Chri ito cap. ii. quidams intelligit Tulliano lesultam lib. Lin princi p. Luc. i6. inquit Dives in f, dedegi nati ei characte biimui estist ionis cum est, vidis a uno animam Laetari in gute apud Tassandrmi, i est Ahatum sacris orima Abrahae , ct audivit inter loca ipsi uis divini ἡσ-J-, ee' su si ut ii reo I eo gnam seu hiato e se interiectum. divisa a uir um esse e MD Iis, nee rsin 'Auλὰ piorum M'hoe seu Abrahae fuerunt. testate GAesiae , ut coniura usum migii , qui Stapletonus in prompt.in feria f. hebdom. latrocinar, Sacerdotibin permittas. Eadem ei hi. de Costetus in Enchirid. cap. ih. probo, sententia Medin . Clichtonaeus etiam lib. i uir, contra Dipium Calvinum.sinum Ab - de Contineritiae. .doeet,de iure d iusto se, hi non incal ,sia in locosubterraneo est inferti xt qui est sacris ordinibin initiat in , ειαρ ite . uxoreis ducere, neque in hoc aliam di peusMio- Contra vero Maldonari Conament. in nem cadere posse. Luc. 16. cap. Hac, inquit, Di s de Eoxen Aquinas autem 2.2. q. ss. art. l. ., in- non hius ia .seae parabola viaetur : quia qui cauit, coniugalis intersticitur Sacerdotibus tan- in inferno sunt , nondum corporib- ρuntum rum Jure sumano, ac proinde dispensabile ea. tW; ιι bis ' digiti Dulonis j lingua mentis. Idem doeet Caietanus in Opus e. trach. 17. Vbi ο- Abrahae et Augustin prudenter dubia tom. i.& Sociis lib.7. de Iustu.q.6 art. 2. Beliaris ex Marabaeaeicitur magnum χάsua, val- larm. etiam docet de probat lib. i. de Cle H sussicor, ν Sinum Abraha summum caerom rio. c. i8.non jure Laino, edh mano duntaxat
412쪽
De Doctrina Tridentinum lagem Ecclesii sticam hoc proti.
Bellat minus ut supra C. I9. probat. Cesi-batum jare humno quidem sed tamen Apostolica sacris orin M ansexum esse. Et Valentianus Iesu ita lib. de Coelib.c.3.dicit, Oge M
bin vivensibin adhuc Apostolis, o post Mox
los Liquot adhuc Minos, admisi adhuc surrextad sacros ordines viri conjuati , non quidem promisiade, sed electi, qui unicam tantum da xissem uxorem, eamque virginem. Episcopus Et penseus Comment. in Tit. cap. I. Multis, inquit, an rorum centuriis post Apostolos Ecclesia Primiuisa, desectu carlibam, Suer es hobuit maritos.
Addit autem Ualentianus quo supra,M νitos i os Sacerdotes non usos esse copula matri- many pra ordinuionem. Et Costerus quo supra Nunquam, ait, Iicuit Sacerdoti jam sactis Oidinibus initiato uxorem ducere, neque ullus est antiquorum Patrum qui aliter seripsisse vel sensita legitur. Bellar minus quoque ut supra, Nutrulum .inquit, probati viri exemplum proferre possunt. Licuisse autem maritis uti uxoribus suis, quas ante ordinationem duxissent 1 Lieui Gis item Sacerdotibus etiam post ordinationem uxores ducere, probatur Pontifici rum testimoniis. Georgius Cassander quo supra, De maritu, inquit, ad Ecclesia iniminerium elige du non tantopere quirim reluctam tu cum ea res exemplum habeat prisca EcclUM, o ab orientalibus omnibus Ecclesiis hucusque frueruntὐm res in pleri sique ita comparatoni, ut co Num piarum consertio, non moia adsu-ctiones Ecblesiamein non impediantur, sed e-ιiam ad earumprocurationem ad xventuν ab νs, quemadmodum de patre suo Gregorio , ct --ιre Nomina Gregoriin Napane enus testa-ιM. De Hilario Episopo sic cecinis Mantua
Non nocuit tibi pretexies, non obsitit uxor
Praesule patressu. , nam tunc id jura sinebant
Paulo post Neu horruis imo estate Deus thalamos, cum Uula, teda
Gn eludit: a Tutii esse volunt, qua lex divisa sinibat, Isse via, veterumque sequi velligia patrum. . meas SMw- de OIta Concidi' Basil. e- tum, inquit, xx muris Pontificabin aliqui DIE LVI ΤΛRVM. Lib. IV.
puli, inquit, Sacerdotata nec legati, nec Evangelita,nec Apestilics authoritate prohibetur. Idem dici. Σου. c. de Syracm. loquens de Pelagi Ponti iis decreto, Ecce,inquit 'a authoritate electin in Episcopum non prohibetur habere V-xorem Ofilios. Dis.16aan. Cenomau.Sacerdotibus, inquit, ante prohibitionem ubique licita erant, o in Orientali Ecclesia ussue hodie licere probatur. Leo Papa Epistola 87. D, inquit, F hvm ordinetur, quem uniω uxoris virum es c Biterii. Paulo post: virginem uxorem accipiat . o alteriin thorum ne cist confugis, qua Diora /s uxor Ponti sita. Caletanin libro i. mpusi. tra L i7. telae Palentiano iom. 4.ῶθ'. q. 1 Licuit, in Puit, in Ecclesia orientati matrim niumpou orinationem contrahere. Cassanderari. 23. Matrimo g. inquit, contra Ilopis ordia
nationem solo Eatuto prohibita Dii, o exempla
prista extant, qua leuantur hujusmodi natura non tam anxia observata fuisse quin ob Eces fianet talem aliquando relaxata fuerint. V phantis Mi etia=,μά aetate sono 39o..in quibusdam in locis prae buxos matrimonio uti, o liberos gignere, quamvis id i contra Canones EcclesiaIlicos. Basemon etiam in Can. Apos. s. t Baiar, Ante sextam 'nodum qua sis in Toro,
licuisse Episcopis habere uxores, etiam possis Episcopaum dignitatem , qxemadmodum quiris
marrimonium ordinentur SMerdotes.
Georgius de Valentia de numero Sa- alis Cram. cap.7.pag. probare vult Matrim nium esse Saeramentum proprie dictum ex . c. s. Ephes Matrimonium, inquit, esse si- mm.
Dum rei sacrae, o proinde M erium quoddamo Sacramentum,probamω ex cap. s. Epiuola ad Ephes saeramentum humagnum ea : ego dico
Contia vero Perelius Iesu ita Comment. in Gen. a. c. evincit, Mysterium hoc de sacramentum non debere proprid ad novam legem te stringi, quia allegoria Apostolica maxim E de matrimonio Adami de Evae, non etiam de aliorum eoniugijs instituatur inquit enim, vemadmodum ut Scholanici δε- iunt, ex Ayami dormientis Geroormata GEvar ita ex latere Chrisi morientis profluxis sanguis se aqua, unde condita es Ecclesia. I eo voluis Deus mulierem ex viro etiam lmpter figuram. Etenim conjugio sedami θ a con-ιinebat Sacramentum istud magno , de quo
clesia. Concilium Tridentinum Sessi .de un- ct cine extrema sic decrevit: Si quis dixerit, a se Extremam unctionem non esse tropiae Sacramentam, tum a Chrii o innitatum , o a Iac sopto uasum , anathemastis. Suare et Iesui ia
413쪽
Dicenduin est, inquit, Extremam unctionem esse Satramentum a Christo institutum i m aerate .u umque ex sieptem nova legis, sertio
Idem tamen Catholicos, inquit,nonnussi negarunt Chrisum Dominum: si osse hoc Sare amentum: ex quo conseruabatur, non est verum Sacramentum.
Mardonaius Iesulta Comment. in Mariscum, Laliberin, inquit, o Calmnin docent in iaco Marci 6. suu baot multos oleo o sanaban. turi non agi de Sacramento extremae uncitiori , quo nunc Ecclesia mitur,neque ut Iam oleum ia
san dos animos actigitum fuisse. Hi ergo e sic non esse
Bellai minus autem lib. I. de unctione extrema cap. .dc SuareZtom 4. disp. 9. se αI.num . . ita fero:IPud oleum apud Maris non eraι hoc Sacramentum extrema unctionu: quia Apost ili isteba, ur i ta unctis e s o L v M , aut praecipue adcurationem morbi torporati, Et C planara in Comment. Iacob s e. Ex hoc Ioco, nee ex verbu , nec ex octib- ιolrigitur extrema mo sed unctio illa miracolo a quam Christus iaestituerat μα- aegroti, is ivitio Evangely. Nam textubpromittit allevationem ιυν- θῶ remis nepeccatoram non nisi.onditiis lifer loquitum At unctio extrema non nisi in extrema noxiis articulo, adhibetur, s Lume tendi ι ad remissionempeccatorum. Illa multos pre byterosve eat , quod ea ab extrema unctione aienis. Sequitur enim in textu scansitemini invicem atquis in extrema unc Lone sit , non δε inviacem , sed tantum a Sacerdoti . Et Maldoia natus quo supra, Idem, inquit, quod Calvi--, nonnulli mitto vetustiores, quos prolabet reverentia nominare in nuper Catholici docue
Bellarm. de Pontifice Rom. Ponti lex, in quit, Rom. in ues P res potestatem supremam habet. Cusanus autem Cardinalis lib.Σ.de Con
testare ligandi Nomenae, qua ea immediare acb isto, e Idisinae juria monis potest . patra
omnes Episcopo, osorte etiam omnes preb teros qualispotestatu quo adjurudictionem se. Et Mat silmstom. Σ.cap.I6. Due adtemporam antivi nemo Episcoporum is alios jurisdictionem exercuit.
Bella inus libro x. de Rom Pontisiee, de lib. de Notis Ecclesiae cap. io. Ad ste
liter, inquit, Romanam sedem in dubiis consi-
luerunt, qua ut vi cem Aureliens olim,
Vnivestatem Pari ensim, cui ramen nou erat
aliqua 1urisdictione sub icta. AEneas Sylvius
de Concilio Basil. Aste Comitium , inquit, Nicaenum non m g ad GHrsiam Em res ctus habebatur. in tomis Concit. quoque legitur, Im anentio, Conci* Uicari ear res m Pont' idenegasse. Bellat minus lib. s.c. 13. da Conciliis, Est, M. inquit , proprium Pontos, munus Concilium generale convocare ;O hoc es Chri Hi nomine, imisisti congrega L Canus in Locis Theol. Sine Pon- Ρ ιι cis Romam cansensu, Concilium non es sed
conciliabulam. Ciis anus autem lib. 1.de Concord . Ecclesc. 2 . Ex illo tempore, ioci ir, quo Imperatores Gisiani esse ea peruris, x illarum nutu p nis re visa μοι negotia Ecclesiae, a que adeo maxima Concilia ex eorum sententia convo dantur, ut ex Eusebis . crare . S: meno, Ih- o Apatet. Rursis: O pri a Concit ageκeralia ab Imperaterabin e= uis aeuti D. o Ponti ex Kom. ad instar aliorum Patriarcharum ditales sec-cro 1 oes pro veniendo aut mittendo ad milia , recepit Canus in L cis Titeia'. lib. s.c 3. Concilium, inquit, Constanti se 'Milesitanum a nullo Εὐm. Pontifice co gregata erant, o tamen 1 d Marti a Caelesin hoc Innoceotius approbant. Franciscus dis Vict. Relech. .Piop. 23. Posse quoque . inquit, congregari Concilium contra voluntatem Papa expresse tenei Cardinati, Tu recremata, ct Dia vener.cr eu vera sentenιia. Bellat minus lib. t.e. . dicit, Concilium le- ι'gitimum non ea, in quo nonpraesidet Pontifex,
Capite autem 1 Bellat minus. In secundo, inquit, Conciliogenerali non omnino late fuit Pontifex, nec perie, nee per alimn. Et Card n. Turiectemata xib. s. de Eccles cap. il O D. inquit, Comi lys rioribus Papa xullus praefuit. Et Bellaim. lib. de C. nci . c. l'. innui .,ait, Concitra Orientalibis inter fit Papa. Et lib. 2. de Rom. Ponti f. c. i7. In Chahedonensiue per letasos quidem.
Bellai minus Se Staplet onus de Concit. 3M dicunt, In Conciliis soli Episcopi vocem
vius de gestis Concilii Gid troisset, e ιν,
tiones Arianorem disturbabat , ct in Constantiensi Concilio vidi presset eros ad decis nemrerum admitti arduarum: idemo ervari in Pisano ct Lateranes nemini dubium est. Et Caid.
414쪽
lentianus Analys s.cap. 7:aui inquit,rium semianι, Pugnant revera cum primatust Index Expurg. pag. I6S. Hoc, ait,m me rorandum censui . Cardinalis Cusanus verb de Concord. Cath.lib.2. . I .ls. N a8. Papse, inquis, non
eis supra Ecc iam ex ari uino, Curiano o
Corio Papa, etiam ex Ambrosio oe Consis ne Pontisium conuat. Et Bellarm. Lb. v. de Conci l. e.l . Papam, inquit, ese tora ConcΘlium Car rata Cameracensis,Almain, Gersor, P cico Campanis , Panormit in Cardinata, Florentini cν Patres Conciliν Ba rura Et , in ciuit, Eneas Dis de Ges. Comcisi βψῖ. qui Papa authoriorem Miser immiti' anteponeret, haereticum essestituerunt. Itelu, Tempore auriquorum Conciliorum Pontifices Comiluom δυλa oracula
obse/vabant o Papa Dama in negabat sui muneris esse in caustu a Concilio de his manum suam apponere. Plancisciis de V ich. Releel. 4. Si beri, inquit, reυoisantur historia tempora
antιquorum Cout Iliorem , reperiemin Pontifices
similo fuisse Conciriorum Patri , nec prafum is decreta Conciliorum ramfacitidi ensire. sed iamruam divina oracula observare .
Iam vero nec mala nolixa, nec remedia ferre
n. Oων Iuni Pontimum decreta , etiam in
f m ib-is,gmatibin, interse conveniunt, licet mm ... edita sint a diversis hominibis, diis μ tem ribus:quod est aperium signum .unius er ejusdem Diri in sancti, hanc Ecclesiam gubemantulsellai minus lib. . de Eceles. Milit. eap.Io.
. Iam ex hoc. Contra Erasinus Annot. in I. Q r. 7. Draceam Formosem,inquit, nonne Papa Ioannes
22. r Nicolain decretu toti interse pugnant ique in his quae υidentur ad fidei negotium pertinerest Innocentius s. or restisin prosin pu gnamia de Matrinianis desintverunt : quorum hic Decret. .Dt.de Divorijs alteri parti μιμ- eis iterandi marrimoniam, spars altera fuerit in haereseo prolapsa: Innocent autem ne ar,
non dis nutans quendam praederes,em Funia ite latuisse, induans Caele Iinum, ut o
ma aperit. Pelagi o Papa conlisureas, ut Su Halani ab uxorisin senti abismerent, quas ante o Marioaeem legitisse duxerant, ut es videre aes.siae. Ante ι iennium.Id vero decrerum, tanquam iniquum, stes Evangelio repugnans, Grego riin I. abrogavit. i. Bellat minus lib. I. de Verbo Dei cap. I .
Omnes , inquit , Proterimes sex Eos in h. - . bros, quos o poeuphos vocam , at Thobiae, Iudith, Sapientia, Ecclesiasthi Machabae rum negans pro Scriptum Canonico habe Messet .
Bellariminus tamen eodem loco Ie Pearetii I lib. I6. 3mm. in Danielem, pag.7 i. Catholici, inquiunt, Uti libros hos suu ni essecensuerunt. Bellat minus lib. Σ.de Verbo Dei cap. Io. Prate Iantes,inquit, e ut vulgatam Larisam Dan transsationem habendum esse pro authentica.
Ibid. c. 2. Igitur omnes omnia adtextum cum o Hebraeum examinari volunt. Ibid c. o. multis contendit, vulgatam Latinam versi
nem in omni lus lectionibus es dis ratio tibis pro authentica halenciam esse: ita ut nemini I, ceat ab ea, quam sancti imae causapraerextu,
Maldonatus autem Iesulta Commenti in Matth. Exininis , inquit, Latinam n Ibam vulgatam esse in hae uos ex Graecura rigendam. Cajetanus, inquit, vulgaran tiu vujsco pureata. Franeileus Lucet in Annot. ad Biblia, Riduulum eis, ait, hucquorundam res 'sum, vastatam Latinam ai thenticam esse, nec esse ex Hebraeis er Graecu ca
rigendam. Bellat minus libro quarto cap. 3. - cem, inquit ,protes res, omnes omnia adsi lutem necessaria in Ser iuris expres contineri. Costerus in Enchirid. pag. s. am naisacras se literas non omnia continere Religionis 'ste a exsicite, &c. Et pag. s. In membranis, inquit , tam veteris ιμπια Novi Te menti malia Asiderantur. Idem tamen Costerus ibid. e. l. Non, inquit, i sciamurpraeciZua ista Dei igniata ad salutem omnibus necessaria perficia satis con prehendi in Scripturis.Ederus in Oecon.bibl. lib. l. pag. 4 i. macunque non sunt necessaria, ea consulta stim omisi: quae ad aluum necessa ria sunt, ea proculdubiopraescripta sunt μυσί Stapletonus praefat.in Evang Scripturas 'iacit ad vitam, qua unica vita Mema Retula emcatera quibin non adtacet verbum Dei, tam nsanι necessaria quam ver a Rursus ibidem. Dinam credendis,ma a primaeva peteretur Ecclesia, qua tot acan res Christo consecravit, quae nun Regulam aeter Evangelium novit,nul tum scopum praeter Chrisum, nisum cultum, Haeterquam Trino Deo impendis. Alphonsus lib. de Hae restit. Scriptura: Scriptura, in quit, est m ita tur is David ex qua muris a matura fortiam δ' catholicorum visorum det: ideo haeretici conantur urae Scriptura a
Iacobus Cret seruo contra Sim. Stenium, n. ta Non isseris, inquit, prohibetur se arcem p purus a lectis Scriptura: quid enim ναῶ valgo
cum Scriptura 'Et Hotius de verbo Dei, Lai- - eis, inquit eritionem Scripturarumpermittere , Ut Sa Iam dare canibus, o margarit in ameia a Myorcosprojicere.
415쪽
Espensius Episcopus autem Comin, in na in Vita Alexand.Ales r.inquit, se
aliter visum est Parrabio ueteras Nom Tem- nerent.
menti. Anglo- Rhemense Collegium Iemit. in
. . BHlarminus lib. t. de Purgatorio. c. 6. in Cor. l . pagina 462. inquit. Populus Chria quit, cse, Patres Graeci est Latini Us Me t oti con setudini parare δε ι' ' Panoph. libro pag si . Purg t bet, o LMiris preci uti, polim quis rium, inquit , eo, veteres Patres Wυ e Pa' g tii. Ambros Compsa, ut refert Sixtus Setuunt. ner ii Dcima, inquit, Lutheri, quae linitam Rossensis Episcopus autem attic is con . egritam inpreci exigit, draboli carciduat ita Linhelum Legat, inquit, qui velit Gya - sapit. ram P.trum Conranentarios, s nullam, q/MAE' Bellar minus velli lib.r.de vel bo Dei e. tum opinor, or raris imam Purgatoris mentionem inueniet : se neque Lasini mur omnes
huius rei veritatem conceperant: neque tam necessaria fuit primativa Ei clesiae purgami, si es,
atque nuut eu , ex qua pe det omnis Indultentiarum existimulo: hti enim, si nullam siseri ιPurgatoriam, nihil indigebimus. Contemplantes igitur aliquanius Purgatorium incognitumst is si, deinis quibusdam pedetentim ,partim ex ν velationib-.yartim ex Scripturis creditumst
se, o tam sero cognitam ct receptum Eccum universo, oci e. Costerus in Enchirid.de Imag. .Quod ad. inquit : .d ad veterem Ecclesamper-ιMet , certum ea imagines Chram o Sanctorum non sine cultu o veneratione in usu
Cassandet velli in Consule. art. 21. de Imaginibus, num ea. inquit, initispraedis
num usum nonfuisse, ut ex Clemente Alexandrinoo A, bis pares. Erasin in Cauch. li brox. Vsque ad tempora Hieroumi, inquit, probata Religionir viri fueruαι, qui nullis 6-riebant liniginem , ne i in quid is Chrim. Rursus Cassander quo supra inua uerit,inquit,im Ecclesia tempore Grego' mens, ex eis scriptis colligitur, haberi nimi praurin, non uι Merenturi sidui par ei imperiti rerums: Earum ad onerentur. Agrippa de Vanit. Selent. cap. 1 7. Iudaei, inquit, qui σοι Dei
pupulis, nihil magu horrebam, ruis, . Iose phus quam Machra. si Ethnicicum adrari, si Rei laxem c versi erant, in Eccustam nostram mutatara, ct must larius υν-- introaurebant, quarum omnim, nihil os apud primo, id in Oeo Christianos. Et Polydorus
Bellat minus lib. . de Verbo Dei c. 3.'A- ρο- ω- qua, inquit, tamal qua populo benedici , merito dicitur Apostoli traditio. Franciscus de Uistautem Relea. II. q.I.
is. Tempore, inquit, H 'lorem omnes Chr
ces in Migebant latanus in I. C. r. iq.Omnia, inquit, in Ecclesiaprimitiva lingua vulgari sebant. Bellar minus, quo supta id ira etiam. Longo, inquit, tempore post in Oec
dente ct iu Oriente, αι ex Cb 1 stoma o C priano constat, populus in Hiinis respondebat,
Amen Et Erasmus i. Cor. Hac in re aii,m rum est quomodo mutata est,ses tae consuetudo. Ego, inquit Defensor libelli in otia Calviianuni, plaudum set utjuxta Apo lorum mandatum. stpriscum Ecclesiae morem in lingua via. gari preces peragerentur. Et via alia itu P.ipa circa annos Domini 666. primus ii xta Platinam, omnia Latino sermone in rica sitferi mandavit. Suaree Iesulta in Thomam pari. q. 27. t.1. M 2. boc,inquit extin egium A. Vi gι- De Cf.
nisi re se myrima sua conceptione immunem a peccaso fuse. Aeliqui Patres pauca de hscpria G. His a laquiuisιος, tum quias': itis sanctin Ecclesium paulatim indirruit, tum etiam quia illi in a*s gravioribus in steriis explicanii Hs
nιbaatur. Po quam vero ante scio. annos veri
tin haec curi clarii doceri ta intens Delium animos crevitquepaulatim ei sides, ut jam n omnium con e u receptasit, O praefuim ab Liridacensu annis Ecclesia fici Doctores omiss,
ct uni: se Academia huissententi aes scripse
416쪽
ierit mrim esse conuat: thaimus,leste Bellatinino lib. 3. de Iustific. Sixtus Senen. autem in Biblioth libro 2. Universi, incaluit, patres hcncccrtitudinem a Tit. Mariae transitio Nil iv,ait,hujusemedi sin- tesintur. Augustinus) invenitur apud Larinos PM Gregorius de Valentia Iesulta in lib. dei es υ hac apoc Issum dogma fruit Himv- Praedest.c.s. q. Et praeterea. Reprobationis .inisam hinmam Reaea resent N Evange- quit, cenitudinem Vulalem Callisin expia lilia contradicenIem. care noni sunt, qui sine praeficientia peccato Bella tm. lib. i.de Pontifice Rom. cap. 23. Deum reprobare hominem asserunt. dicit, Nis Petrin alios ADHolos vel per se, vel Peterius autem Iesu ita Comm. ad Ro- ριν alios Episcopos ordiis et nisa ratio est cur inan.9.cap. numero trigesimo primo. Devi Ronum Ecclesiarum omnium Matrem esse dica- inquit , aliquos reprobare , cse excludere amus. vita aeterna , non quidem propter eorum prae-
Franciscus autem de Vict. Relect. t. q. 2. visa opera , sed quia ipse non muti sare Vtram, Petrus eos ordinavis , euincem illis vitam aeternam , es t orasini sent nium. Greg de Valent. Iesu ita lib. 7. Analys tia. Est etiam haec sententia Thoma quam cap χ.pagina sti. Sententia, inquit, 'κη at alis qaoque complures Theologi consequuntur. Petram alios Ordingsse, magis est communis. I- Ibidem Peterius numero sexagesimo. Si, dem lib. 1. de Euoliatili. pag. 2. Apostoli, in- inquit, Dein hominem in paris nasuralibus, quit a Chrisio Iesu in tempore Cinna Sacerdo- sine peccato con Aratum , reprobaret, nolens talempotestatem acceperunt. Ex his talis syl- ei dare vitam aeternam, non faceret illi is logisnius formari potest: Si Petrus non alios riam. Apostolos & Epikopos ordinavit,tum Ro- Gentiles, inquit Maldonatus Iesulta. mana Ecclesia reliquatiam dici non debet Comm.in Matth. H. 2i. Poteraniservata le-Matet. Major liaec est Bellario. Sequitur ge natura , omnium Conuione lis esse , Lex Minoi Francisci de Vict.3c Valentiani: Se- autem natura satis illis erat ab ima naturan cundum communem sententiam Petrus dicata. non ordinavit Apostolos de Episcopos. Er- Acosta autem Iesulta libro quinto dego Roman. Ecclesia Mattis piaerogativam procuranda Indorum salute capite tertia, non habet. 2 Vix, inquit ,satis mirari possum, quid Prae- Bellat minus lib. . de Ecclesia milit.cap. ceptoribus quibusdam Scholasticis mini secu-
v. - 2 Secta'. inquit, nosti tempor docent homi- li in mentem venerit, ut nune quoriae tem-
1α rari sola fide speciali, qaa quisque paris, post tamdiu revelatum Chrisum, e
' ceno cred t, se propter Chrsam coram Deo es e Christi notitia salutem cuiquam Hernam comjuctum: quod cum quolibet paradoxo comparari tingere posse confirmenr : indigna Theologo potest. Si lib. 3. de Iustifici oap. i. dc 2. Nos in- sente tia quae s ot lileia Heam ) nihil inquit,tantum cenisuinem conjecturalem desin- sacris literis , nihil in sanctu Patribu si mradimus. tudinis habet , tantum humans quadam s Bellat m. veto ibidem c. 2. Aliqui, ait, - picione introducta, 'opter in iram eorum tholici docent quidem eam ceraliudinem , quae mestisadinem , qui in hac noto orbe tam nisum habeat de suasalute formidinem. Pere- longa aetate Evangely luce caruere , qui ι rius Ie Com. ad Rom. s.n.17. Certitudinem, δι- in caelum omnis pracludi videtur, si ad inquit, Catholici eam doctus , cuis etfalsum statem fuerit Christi noluia necessaria. Ri- murisiu vega lib. 3. de Incertitudine orat. gidum es , inquiunt, ese a Dei, qui omnes c. 36. midam,inquit, Catholicus tanto Uectu vult salvos fieri , charitate alienum , ut eas m conjecturalem oppugnabat . t eam Luthe- exigat , quae nee irae dat , nec homines perrana opiniose detestabiliorem diceret, quia, in- ρ ρ Pare posset. Vade concludunt, si e quit, cum Lutheroi -ditim ei ιribuant .sae fidae per nataralem ramum cognitissem ipsos opinis derogat. Ibidem cap.36. Guirin sceni- salutem consequi posse . tauorum sente tuinem Gratia destisis prorsus ut Miserant. tia , tametsi ipsi Catholici sint, es .pert -- . Ibid.c. 7.Talem certitudinem consequorems retica , ut nihil magis repugMi fidei ; qu dem mutii Carbolici ante decretum Mihi Tria vero sides:A A Holis necessaria desiniatur addent. probabilem essecosebant.ὐ eam complura recipienda ea qua a creatura cognosci posse binargumentis Iliadere conabantur. Peterius sunt, o non potius ad ea quae in cor hominis
Iesulta Comm.ad Rom.c.8.num.17. Cassa- non Ucenderunt., nobis vero revelavit Dein risus,ini Mironter Theologos hujus temporis -- perduitum; revocat nos illud , quod ad Pseni me interebris, docuit, certitudinem Dei, Da irem nemo volt nisi per Christum . nulla alia renosaluunt bipeccata esse remissa : resere via Da eatur, uitam aliud ostium quo intretur
417쪽
De Doctrina IEs VITA RV M. Libra IV.
advitam. Ac re quidem vera, si porea De inquit ComChristi misera sal H esse, aut juitura, e sol mem annium ad uont. gratu Christin praedicari. , fructra Ap soli Aquinas auteri Coin. iiii.Com G
mittuntur in orbem: ram expresse docet hoc A- iam, inquit, Aserocium devotionis privatur
post Ius a Rom. io. Fisis Dyses Christas ad M, qui non in speciati intemst quae orat Et Ca-jautem omni credenti. 2on hie agitur ut m tetan. m. in 1. Cor cani . Metius ela, ait Amnum siverumsse hoc, an benignum ou- orarem mente distinctὶ intelligente ea quae orar, berae,sed utrumveru necne. Ariumnus docet, quam confuse Lyrai .in eum locum diuti pronem σι ex ius, qui ex Gemisim aute tempus ficit, inquit prius non intini gens ea qua orat
Eoa ely servati sunt, Ch li salutem conti- Toletus Iesiaita lib. 4. Inlitu h. c.1 . II , .gisse, aes arae revelasione unius Me roras Dei morenetu ab moriati perraro ad sancti um D f s hominum Iesu Christi. Toletus Ietuita dum s. sed non tenetora bene sexa an- quoque Continent. ad Rom. inquit, G. Ea c. Σs. Licet iter stiere avid uos raptim, ri su non est cath sucum asstrium. o Venari ; ister sude e super Ates propter
Tolletus Iesu ita lib. i. instruet. Sacerd. cun m: licet carnes vendere , animatia occide Cap. 3s. Si, inquit, Orabratam au- re ad victam, propter pecuniam: licet in s te ultim rasionis, indo tenetra,'character tenuitaribus co aere loca prospectaculu,quani rimere Me etiam pro teratum posco do nos possunt seri nisi iis BD adai : ro,i taserat in antiam Madam rationis usum haben- aut D sca licentia licet in fuso operari. ιibus est communis doctrina Theologorum est Caiccitis naus autem Ti dent Conc. Hoc 'Ca istaram. Si ad annum discretionis, ni praecepto, inquit , prohibemur, ut quacunque miram septennium. puer subcepit ordines, O dimisum cultum im aere postiAt. omnino via
iunc eras voti capax, Me contradixit voto co- temus: facile eur perspicipotes, omnesem tinentiae, ordo tenet. Franciscus de Vict. iis veru genus prohiberi. Relect 1.Niatas, inquit, alius de numero Collatus in Apolog. par. 3. C. s. Hac eae, Christianorum , praeter semmis , divino iure inquit, perpetua nota Ecclesiae, nullum scu- Meiaditur . totestare Ecet si fica, sive Orai- tum, nulla aetas hominam Mirariari carui . Ael-nis, me Iuni lictionis, non puer, non amens, laim. lib. de Ecclesia mil.c. ι . . Vnde- quia potor per υ ire ad eum starum, ut com- cimo eculo. H. in puit nos am Ecclesia inoae exerceat di nee video, cur non Per positi demon rati s esse Dei veram Eces si am ex in Episcopum consecrari. Miraculis, quaesingiuis ataιι rima t Episcopus Elpentaeus autem Comment. scriptos saerant, o ue is hoc nonrum letu in I. Tim. . digress. libro secundo cap. 12. tu iudi , A . In Conci*s, inquit, cautum eu, nequis ad Elpmisaeus Episcopus autem Com. in a. 'Mimseritim neophilus ordinetur. Et Saline- Tim. s. ex Aug. de civit. De a b. 22. a. p.ron lesulta Tract. ΣΟΙ. in Palab. A promo ' S. Vbi, in quit, nullin ei i sista, faciend vendis, inquit, pueris maxime abalnere δε- rum Misaculorum nuria est necesi. in. Et Siessabent Ecelesiarum Mectores: nam pueri Aesiciunι Com. in .ue. e. li. Crede, inq it. Evangelio, regere seipsos, nedum alios: nec satis eis H, quod suit Miraculu8confirmarum.Sed dices,nocere, quod in nobilis ot amfamilie, quia xe rarunt Uentaneum est, ut nune quoque si propter Ecusium est Miniser , non propter de coin 'metur Niraculis noninam nunc quους Ministrum Ecclesia. damnum fotius a Gorent. quὰμ commodum, e- Collegium Angi Rhem. Annot .in Lu- tia si inprincipion sientis Ecclesiae fuerintn cana iΣ. uiola, inquit, Catholim cum pro cessaria. Puereotmicum ambulare nequit, adjutribunali sectili isteteris, de causa fidei exa- vatur vehiculo, quod homini ad ho eZI Im minandus, etsi tantum responderit se es vi- noto. Et Gregorius Magnus hi mil. 19. rum Catholicum, o F usiam, quam pros in Evang. Nunquid, incruit scires meia resur, pes mei rationem reddere, ne quic- quia ilia signa non fuisse, n creditis Z sed quam praeterea aliud responderis, satu viri hae necessaria in exordio Ecclesiaefuerunt, αξ
Catholici muneri faciet. multitari ad dem cresceret . quia oras, cuia Ei 'nsae iis aiatem Comm n . in 1. Tim. arbusta aretamus, tamdiu ea aquam insu
3 ans Rit, inquit, duantata ho αδ per C. Eunos, artio que ea in terra GaIuisse vide thesico, Cur arsi es Intereogatus otiadere- -ι O si simia radiem Derint, irrigatioderet restonssit, se crederequo E clesia credis. cessabit. Acosta de procuranda Indolum Bellarminus lib. do Verbo Dei cap. salute libro seciundo, capite non . In Is . Preci . . inquit, ignotis Ecclesia uti seu hoc, inquit, signoram a gumerio explicando potest. Ad aedificationem inquit ColleDum Ch s. mus mirifice mersatur. bi erum Anglo Rhem. Annot. in i. Ciar. I . ρο- t iracula in initio Evangeticae praedicatisci 46I. non minus, ad devotioncm saepe ma- nis p Irvia credun ur, certum eu , i qui G
418쪽
octrinam. tui tonsi vetandae adhibebantur, divinuin e se presectam. Sin autem veritati hiastoriae iam mireus Gentilis credat, as l. ἡ omni bis signis mutis es, ho/mnes itus paucos,
ses; toti orbi persuasisse: Non ergo fias jam saritis firmata. -ι casu novis indiget consim νι, quin poti M uιitim esse asserit , g is nunc rarere, quoniam m oris meritu sit sine ira credere. Episcopus Rotianiis de Captivit. Babylon. eap. io. pari. 4. Promisit, inquit, Christis, αι discipuli dum uia cerent, quam promis onem nauum his diebin inctam sortiri dilucide ternimus. Nemo enim es ιροι nunc corporaliter dimonia elycιι, aut morbos fanat, o tamen minime ambigimin. quin plurimi sint, qui sidem eandem, o alue magnam cum
pristi, Deli habeant , nec tamen manis in promisito fuit, quam noluit Gycaciam habere perpetuam, sed pro tempore nascentis, fraδε- sescentis Ecclesiae. Augustinus de Civit.Dei
libro xx. cap. 8. iracula, inquit, necessaria eranι ui crederet Mundus e sed nunc qui quaerit iraculum, postquam LMundus crodidit , maximum est ipsem prodigium.
Bellat minus lib. 4. de Ecclesia milit. De is cap. I . Verum, inquit, Miraculum se cireses tesimoniam v ra Ecclesia, ex quo finis-mento probamus eam esse apud nos. Maldonatus autem Comment. in Mat. sap. 7. CHUostomus, inquit, Hieroum-, Euthemius, Theophylactus, probans exemplis, etiam per alios , quam Catholicos, vera M iacula fieri. Et hoc ipso loco Matthai se' mo. casulti dicent in illo die, in nomine tuo ejecimus, dee. Faeile colligitur, falsos illos Prophetas, de quibus Cluistus loquitur vera Miracula secisse, verE 'ophei Lse, vete Daemonia ejecisse: nec enim respondet Christus mentiti eos, sed, se eos, quamvis ista fecerint, non nosse: nec in gnum est , Si moneret nos , ne falsa Miracula facientibus non crederemus , sed magnum Sc admirabile est omnino,qubdmonet ne falsis Prophetis credamus, vera etiam Miracula facientibus. Nullum ergo, dicet aliquis, ad probandam veram doctrinam argumentum hine sumi potesti Non sequitur omninli, Nullum; sed non necessarium sumi potest. Scimus enim Christum ad consimandam doctrinam suam , potestatem faciendi Miraeula Apollolis suis tradidisse; scimus vi Miraeulorum totum pene olbem ad fidem fuisse pertractum; quod qui negant, ut disputat Augultinus, majus ipsi Miraeulum, Miracula tollendo faciunt. Incredibilius enim tot Philosophos, tot sapientes viros, iam paueis Apostolis, tam imperitis, tam-
que incredibilia human. ae ratione praedicantibus, sine ullis Miraculis ci edidisse, quam illa ipsa Miracula, qtae ab illis facta nariantur. Probabile igitur Dei argi mentum est, quod ex Miracula sumtur, quia
per sirim suesne fide vero raro fieri holent.
Nec necessario demanstrari Ecclestam, nis Mipotes in Mirarula faciendi ordiaaria contingis. Bellai minus assciit, verum Miraculum esse sufficiens tessimonium Ecclesiae: Mal. donatus Iesulta ex seripturis de Patribus eontrarium demonstrat. Hieronymus in Commenr. ad Galat. lib. 3. O emandum es, inquit, quod operari vinules dicuntuν ν qui non tenent Evanes' veritatem. Hoc dico adversum hae teticos, qui probati nem esse fidei suae in eo signum aliquod
feceritat, albitrantur. Augustinus contra
Epist. Funae cap. 4. si iotholica Ecclesia sunt, non ideo ima mani' statur Catholica, quia haec in ea fiant, sed Ueo 'probanda sunt, quia in Catholica fiant. Chrysostomus homil 49. in Matth. Mir
culorum, inquit, operatio magis apud eos i
venitur q4isum se Christiani. Tettul. piae script . cap. 4 . Gas hac non si scriptum,
venturos esse qui maximas virtutes edent ad corrumpendam veritatem Augustinus lib. quo supra cap. 16. Dominus , inquit, adie sus hos Mirabilarios cautos nos fecis, ditendo, Cavete. Et Theodoret. in Deur. 13. In struimur non credere, quando, qui talia edit, contraria pietati docet.
Collegium Anglo-Rhim. in Annot. ad
Apocal. r7.9. Protestantes, inquit, extrema maluia excaecati ad resin Rom. Eccusam usque adeo insaniunι, αι septem montes literaliter interpretentur, ut inde simplicsim persuadeant Romam esse serim Antichrisi, cum tine Ave seqsum exponas vers. 7. septem montes idem esse quod septem capita septem Reget. Bellat minus etiam lib. s. de Rom. Ponti cap. 3. q. Nune. Ressondeo, inquit, cum alse, per Meret icem, qua sedet super septem montes non intelligi Romam sed universem diaboli . civitatem, quae vocatur saepe Bablon, o 7 nιtur civitati Dei qua dicitur Hierusalem. Pre septem montes intelligi universiarem I perborum, o praeci Regum terrae.
Ribera autem in Apocal. I . num. o. Bab unem, inquit, esse Romam , eη texta confirmarur , quia num aly convenire pors, quod dicitur septem munus sunt: Gnsas a fas autem Romam syer septem montes Iundatam es, de qui bis Vergil. ε Enetae. 6. Vega quoque cap. I s. sech. Σ. AZ solus, inquit, eam Romam segni car, ut mani esum es ex cap. II. ctis. Bellat -
419쪽
De Doctrina II sv ITA RVM. Lifer IV. 389
Bellat minus lib. 3. de Pontifice Romano cent,sed ex tribu Dan. oriun stribu Hi Cap. q. Denique. inquit, roso mo. Bellai minus lib. x de Pontis 'M-.. Roma, quae ebria erat Ian ne Mart P Rom. eat . i . q. At nihilominus. Ἀ-rum, cera. non hab articum, nos in ea tichristi, iniquit, sed fare Hieris alem, no ma , qinae, regnantibus Nerone es Domitra- Romam, verisma essententia. - , Martyres, ινucti M. Collegium Angl Rhem. Annot. in Apocal. II. . P tres, inquit, per Basianem Romam pari terrenam Interpretantur, sed us erat cum jam
h Ierat Ioannes, o ciιm Pagani Chrisianus persequisantuν t tantim igitur de Rom. H.-cium est , ut erat sedes Imperiis , quod num ad Cathedram Praxi accommorire summa simpudentia.
Ribeta autem Iesulta in Apocal. cap. I . Num. iν. scribit : CGid ι Basson, ides, praeteritum pro seiuro: θη iarγα xx, urbs Ma magna egregiis is Romam convenis. Et n. l . Sy. 6. inquit, in sine Jeriai furora est Batus . lbidem: Diminare me dicet qui iam: sed hunc ego oro ut pra)-ι-
cium deponat, rem totam matura micis exa--πet , nee ylus mihi credas, quam rasis aut 0ruin permiserat. Erar mater abominast
num , cum sariente Nerone, uno dis Petramo Paulum occideνM. Et cap.decimo septimo. OPendam tibi damnationem meretricis
magna: Hae , inquit, cluis , de istis Mu' putet . qui Ioannu tempore vixerunt: er es quidem verum hae, sed de iussu quoque dica
tur, qui extremo LMaad. tempore vivent ubi dicitur, Cum meretrice fornicabantur. Et Vega Iesulta cap. 17. Comment. 2. sech. L. α 3 M castis. Comment. I. scct. . Ioa nes, inquit, non loquitur de impiorum multitudine sub t)po mulieru Rabrionis, quia ea peculiaribus suis signis diotinguit, ut cap. I7. O is manifestum est. AppeFatur enim Batratin magna illa civitas, b mentius ιρ-pIem montium: deinde eversio ejin prae uisum Mercatores, qui in impiorum multitudineω-- prehenduntur, lugebunt propter tormenta eis, ραν necesse est ad extrema tempora ante Mumae Dem referre. mare expostulonem comma nem deserere cogimur,inaliam cogisare ιμ- sui magis congruentem; nimirum, urbem Rom. intergi, nou solum eam , qua erat tempore
I aunis, sed qua furora est tempore Aniuchristi , ut ex sequenti capite constat. Rut-sus ad haec verba . exite ex illa; Cum, inquit , praeeptum est fidelibus . us ex ista ex ant, e si uis 6ω eati/mtate in υolvantur, profecito ostenitur, non is Roma illa antiqua, cam nulti adhuc si riles erant, sed δε ilia, quasorebit in extremo Mundi ιι ore. O,lietus in Apolog. pati. 3. cap- 2. pag. 39. Erras, inquit, haeretice r Axiit si rique de Ecclesia futurus es, neque is Eccle-sa, neque in Templ. nostris, ut Patres d Collegium Anglo Rhem. autem in A- Cal. IT. Roma, inquit a,te finem Mundi futura esseaes Antichristi. Ribera in Ap cal. i . inquit, som idololatria.
vega in Apocal. is. Comment. i. q.
Habitario, inquit, em daemoninam, cy a frichristi risectu a. Addictum Augustini: Ego Evangelico
non erederem , nisi , &c. lib. comta Epi- nia ristolam fundi, cap. s. Staplet onus lib. 2. de auctorit. Script. cap. Re fondeι, inquit. ex teri tes, hoe Augustinam d xisse, cum adhuc Ev-- erat Manishm, nimirum eum Ecclesia auth ritauiunt fige commotum, ut Evangelis crederet, ut eser Cauholicin. Ac tam abesse eidis Augusti jam facto Catholico . ut S , ita. ytum non crederet, ut potivi Ecclesiam desereret, quam Evangelio non crederes: ergo majoris apud Auguriinvim momenti fuisse Scripturarum quam Ecclesa auliaritatem. Falsum autem ommnb: nam sensus eii modadme attinet, nisi me am Cathoro Eici saaushoritas commoveret, nec nunc quidem Euan tio crederem. Itaque figida es omnisὸi ac Protestanitum solutio, qui banc serium ponunt de praeterlio, Ego nunc non essem Ch Manus , nisi me commovissent suu persuasioni bin Chri=ani, quia de praeseras omnino agit
Ariasinu/. Hae etiam respondent te suitae Posnanienses, Costerus , Turianus, valentianus, Gret serus de alij. Metellior Canus autem in Loe. Theol. Iib. 2. cap. s. Augustino, inqui , erat cum Emanichaeu, qui ab que controversiasuo cuidam Evangelio creri volebant. Ro
gas Augusti Am, ecquid facturi snt .s in hominem incidant, qui ne quidem Evangelio credas, quogenere Guasionis snt eam issuam sententiam adricturit Certe se afirmo, non aliter potuisse spraeterito tempore adduci Pan Ecclesia auihoritate virium. Non itaque δε-cet AE Ecclesia authorita se fundas- esse Eva gelν sidem. Agii Mim AVUiη- , quomodo is aecis ad credendum adducantur. Et Di te-do de variis dogmat. lib. 4 cap. 4. Loquitur,
inquit, Augustinus de Ecclesia illa, qua fatis ab istiustrii Chrsi aer i Ergo non desola Romana, sed etiam de primitiva. Gerson de vita animae, i ugustinus, inqui Eccvam ibisumitpro Ecclesia primitiva fide lium, qui Ch um viderant , is audieran
420쪽
contradicunt. D. D Osterus in Enchiridio pag. 4s. doeet, omnia , q/m adside periment, e
licitὲ sacris limis expressa esse, quae πω ddata sint, ut formutim exactam ei asciabant. pag. 4'. autem c tradieit, Praeci a
ilia fidei capita, comnibus Christianis e gηitu necessaria snt, ρerspicia solis Apostrii. uiuens comprehensa cist.
Item pag. 44. voeavit Sacrini seripturam membisanam de chanaceam, ae lueram mortuam: Pag. 4 . se autem extollit, ut nullum tota, apicem nnitum in illisaga scat, cui non nisit suum pondus Ae eme eitas : unde tanquam divina eloquia mentem hominis, admirabili dulcedine de suavitate assiciant.
Bellar mimis in libris de lii si fieatione assi mat, quia propterincerti δὶ, myria: --. I V AE . ct periculum inanirginiae, ris tigri Hiaim fit situ iam totam in sola Dei miserevordia ct
benignisate reponere. Haec autem eius ai- scitio e regi, ne contraria est toti tractatimni, & quinque illorum de Iustificatione librorum instituto in quibus tamen libris
Costerus in Enchiridio pag. α o. sic
scribit: Nulla omnino creatura opera, nullae paenisenita. sella Mart)ria, nulla faenae, nulla virtus potest mereri caiquamprecat'i. rem ionem peccarorum suorum Peccatum enim,
quod ex in Misa Mnenate Dei ess/nsii nitam
malitiam contraxit, non nisi per is itum ni ritum potest deleri, quod is nitum meritum in
nitam divinae personae dignitatem ternitur, non autem in uua actione aut merito crearum.
Quod hie soli Christo tribuit Iesulta, omnibus creat uiis exclusis, nobis quoque nostrisq; operibus eorum pie in lito paulo ante tribuerat. Sic enim pag. 2 '. Vinritar quoque Deus in Irumentis, qua ad 9 nentem causam Muruo OB revocantur, sicut etiam merita, in i n v s at aliquid concedaturve at promeremur. In his manifestissima contradictio est : nulla merita, excepto Christi merito, justificant: Et, quaedam merita, quibus aliquid pio remur, iustificant. 2 Bellar minus lib. i. de Sanctorum beatae.
2.3e io. si e scribit. Hunc errorem Calvinis peninariter destodit, negans animus Sancto-- a rum rarita ad oeum ire, sed ad raseros, vel a m alium imum exira crium.
Contra vero Bellarminus lib. .de Christo cap. is q. trio Calvinus,inquit: Loco
Calvinm Sanctorum animas increti te
si ad otum. Si ante Chι isti ad vetitum, etiam ante Chiisti resurrectionem. Si in coelo, ergo non extraemium. Si locat Sanctorum animas in Gelo, ergo non spe, sed reip a. Bellat minus in toto libro primo de Ponti Rom. pro Petri primatu acriter pugnat eumque omnibus defendere modis c
. Capite s. autem col. 638. apertissimE G. Cit, Summani potestatem omnJ- Apstas Iibertatemque darem esse. Hoc vero cum unius Hincipatu pugnat.Si enim omnesApostolisiam ma potestate erant Pi posti, nihil Petrus supra teliquos Apostolos habere potuit,nisi si ino sepelius forsan aliquid fu rit:Et summum non est , supra quod pos-
tum quicquam erit. Et in simma aequalita . te primatus nullus cogitati potest Respondet eodem loco Bellariminia Summam hanc
distinctione fletus,& iunimo, omnes a
uolos fuisse, de Petroni timen aliq rid iupe rius reliquis habuisse assi mat: sid be hoe aperte pugnat in m eo, quod om n ibus datam esse summam potestarem dixit: t i quo in hoc responto manifst a contradi et O. Nam inter Apostolosso iram a potestas fuit, non igitur Petri delegati reliqui fuerunt: quia potestas non potest esse onta pero mnia, quanta ejus est q ii delegavit. Bel Iarm. a Nem fecit potestatem omnibus parem , id est, summam : at delegata pol
Bellat minus lib. de Pontifice Romano capit. 2. in explicando statu quaestionis i . huius, duo eci dicit, in quibus non hae-tetici modo, sed Catholici omnes conveniant, Primam, posse aiis .em, ratam ut pon-ificem eam suo careu cor Harhrum, vel eum Generali concilio errare is contra x js Mi parriculari , quae ex informatione rea monosque hominum p . M pendent. Secu dum, rapam pose, ut privatum Doctorem, errare, etiam in quaesion sin juris seruersa Mus, tam Dei, qum moram. Is ac veto Bellarminus eodem libro eapite 6. tolli, propositione 4. quae sic hibet: nos Meta. s. pieque e edi Utest, summum Pont rem, non sium ut Ponti fem errare non posse, se sum aliquid contra sidem prata cure ιν dendo. hMTalis est Bellarminus in aliis quoque do- B. G ctrinae capit bus. Nam de Amissione gratiae de statu peccati libro secundo, OD. 14. dicit . .