장음표시 사용
421쪽
dio: Dθυι non inar in admalumine-que Osc .nerxe moraliter. Mox autem sui blitus contrarium assit mat ib dem paulo post inquiens : Dein inclinat quidem ad malum, non phnsia, sed Iamen moraliter. In lib. i. de Cleticis c. l . inquit, in lusuccedere Presbteros autem 7 o. dilicia puta. Contrarium autem assirmat lib. . de Pontis Rom. c. et s. dicens, Episcopi non propria succedunt 'o M. Lib. i de Pontife I 2. inquit, Iudin non cre- Contradicit autem de lusi: fi c. lib. s. cap. N. inquiens: Iadin tuam fuit se certe b
riam ope se requirit ut sit praeceptum es emetur, ut peccatum non committatur, εν non stat homo rem ob praeceptum non Dnpletum, de Gratia delibero a ibit mo lib. s. cap. S.Contra verti ibid. Cap. 9. Sciendum e Lait. non esse omnino idem, facere bonum morate, in o 'vare praeceptums
cundum substantiam operas: potest enim se a ip ac tum secuπdum subsantiam operta, etiam
De Pontifice Romano libro 4. capi .d: cit, Petrus non amisit eam stim, qua comis creditur ad justitiam: De luit vicatione a tem libro 3. cap. 1 . ait, Petri peccatum fulethale. De Roman. Pontifice libro 3. capit. I . ntichristas , inquit , Mag π futurm est . o more alioram Magorum occulte Diabolum ipsum adoratum. At contra ex sententia Hippolyti &Cyrilli, & cap. iΣ. ejusdem libri, Abhorrebit, inquit, ab idoulatria, execrab Iur
mo, capit. 27. Vesis consiecrationis vera o solemus oblatio celebratur. Conti a de Milia libro L. cap. ii. Sacri sit j Oblatio in P inquam in verbia con ιt, Ha actio, qua cor
pin Domini super auare ponitur, vera es restis oblatio es. In libio de Christi anima 4. cap. s. ais, Tundisinu non potest sciri. Contra de Roman. Pontis lib. 3. e. 17. Post Antichristi mo
rem non futurisum nisi s. dies Que ad D
mundi. Libro 3. de Pontifice Romano cap. II. Decem Reges comburos purpuream meretricem.
Contra ibidem. Antichristus Romam odio habebit , M pugnabit contra eam, de combureris
De Pontifice Romano libro secundo cavi t. 3r. Duobin modis intesti P pol si nomen u--versalis Discopi . uno modo, ut isse quid cuar universatu, iste Luatur ess in Episco-m omnium urbium citi rararum, ita ut ca-
tra de Pontis Roman. lib. 4. cap. 24. Omnis
ordinaria iu=i dictio Episcoporum desten it -- mediate a Papsio sines, o ab eo iis alias de
Et quod peculiariter ad Bellat minum,e- stu, iajusque consuetudinem attinet , hoc in lectione scriptorum eius , cum multis aliis observavi .eum quotiescunque graviori aliqua sectione premitur, quae ipsum vellicet x pungat. nihil morata, nec meminisse, utrum argumenti solutio, doctrinς sus alibi traditae tu contraria, dummodo ei pro tempore inserviat, te ei fugio esse possit, quo Pi sentem procellam decline .
daci Inf.imatione. IN bello civili illi imo Regni Gasiae, Iesutiae sparserunt rumorem, Hugue not- eos , quos sic in Gallia vocant, in neceni Caroli IX. Reg:s, duo tum ejus si atrum ac Reginae inam, conspitasse,& hanc verissimani lanienς Parisientis anno i 372. occasionem recati iam fuisse: maluisse enim eos piet venire quam pique niti. Sic enim Crestiuellus in tuo Philopatre conira Elisabei hae Reein q, pag. ii'. Regina, inquit, Anglia consitia suti imm conjurationu. qua anno pr. in nu tys mdi P Avarni executioni ms dari .sbebat e de qua scribi a Genebra in his verbis. Regis Navarra nuptia, excepit dies Par tholomaeanus, ob quanLm in Catholicos Pronti
gnoverat de sua caterorarisque Catho.icorum ca-
de cogita se, idque certo die, quam prasinierat.
necarunt. ident Costerus in Sica cap. 1 PRPI . Conscivis Rex, inquit, Anno i 71 eo'sic
lexino consilio ronclavium f. isse ab Huga siti,
attondicto He , tempore quarundam nupIM-rum , sie cum tota pr. genie , omni Catholicis, inter cione co fatali delerent. Huic Calυinianorum horrendo sicloi, o Regis Christa ijse i palmevae pax iridio, obviam iram ea: σqui ferram altera acuerant, uisi adjugulum- cepere Hacsunt testat ima. o in luce omοι
Causa autem lanienae hujus omnibus tam nota esst , ut omnes Pontificios talia da
fidelibri Gallis, prcter sulos Iesultas incrib
422쪽
m,hactenus puduetit. Ribadenetra cereE, etsi lib. i.de Principe cap.27. multa mendaciter iei ipserit de insidiis ab Huguenotis vitae Calliolieotum structis,huius tameneoniurati is ne uno quidem verbo meminit. Et lacobus Aug. Thuanus in sua Historia, Tomo Σ. part.2. pagina 8 2.praesertim pag. 8 6. aliam, & quidem veram hujus inauditae lanienae causam commemorat, videlicet, Vi s decie arcturis auicitia,
nuptiarum Lutetiam ancyluma es
Cum etiam Iesultae intelligerent, se sub Regina Elizabetha,suamque doctrinam do Regicidiis, omnibus bonis in Anglia ex sos esse, Apologiam ediderunt,in qua inter alia probare conantur, Regicidium de Regnicidium non a sua doctrina piae itisque promanare,sed figmentum & technam si lummodo esse politiae nostrae ; ut sic Papisimus contemptui de despicatui foret. Hoc etiam testantur Acta Henrici Garneti de Soeiorum ejus pag.64. Supra etiam indicavimus quibus quantisque mendaei is & calumniis Serenissis mam Angliae Reginam obruerint de Iac rarint Iesultae. Fulminalis quoque pulveris molitiones eontra Regem Angliae & regiam stirpem, Regnique totius proceres, Iesultae Col nienses Calvinianis, neu ab ullo Callioli eo excogitata esse , impudentissimὸ calumniati sunt. Anno 1197.rumorem sparserunt Iesultae, qui fer E per totam Europam pervasit , de Clarissimi viti Theodori Bezae , Pastoris Gene vensis Eeelesiae, morte, & constanter assimarunt, qubd paulo ante mortem omnem doctrinam suam recantarit, sic confessus sit , se Romanae Ecelesiae doctrinam pro vera agnoscere, atque in ea mori velle. Auctor hujus commenti ferebatur Clemens Puteanus, Iesuit a Parisiensis.Mendacium autem illud impudentissimum Past
res Genevenses resutarunt, editis nomine
suo publieis duobus scriptis, altero Lati Eseui Bela Redivivus nomen fecerunt= altero Gallies. Beza quoque ipse Epistola ad Guillelmum Stuckium Theologum Tig
rinum vanitatem illam redarguit.
Anno Domini i s. editae sunt Theses a Iesiuitis Monasteriensibus hae titulo : eo Calvinisequarum, plenae prodigios rum Calumniarum aa mendaciorum de Calvinianis. Thesi octava hoe Corolla tium plane blasphemum de abominandum afferunt : Atticulum primum Calviniani
stmboli hunc esse: Credo in orium, Ces'
ni rem, Orcipotentem, Corropurem caeli orem. Ibidem asserunt, Calet mi. Umpli citer o generatim docere , Non patientia se permisi, e,mipotentia c, operatisne Dei ,pe caia feri. Thesi s. di eunt, Calvixianos prahibere
caput aperire t auigenua flectere ad meationem neminis usuri adeoque honorem etiam 'lituum ei Hrogare. Thesi i . die int, Calvisigenas in δε- glia, dec. nega re C stum verum esse Deum hedianti m nudam hominem PMosophum, durum humano generi, ursis rectum vimenia
Thesi is asserunt, lura ianos docere Chri- sum natum ex Maria non Virgine. Theti I .aiunt. νυν de tertio articulo Fi
dei Chrisianae, multosanius sentire qiam Caiasinisti Iesultae Colonienses in Censura sua pagina i s. audacter assirmant, privatum ac publieE coram populo, Evangelicos Doct res μά doctrina serena ad omnem imietatem l xare,ofacultatem flagitiosis homin binficere, quamis etiamfelera quo plures in suam sententi pertrahant committent.Ad hanc ea-lumniam dico, quod Cicero pro Cluentio dixit , t Magnam ct impudenses hoc nunda elum. m serio enim in nostris Eeclesiis urgeantur ad verE bona opera, quoti
dianae conciones coram toto Mundo testantur.
Thomas Bozius Eugubinus lib. I 1. de signis Eccles C. I i. per sum tuam calumniam Evangelicis Doctoribus bonarum artium ignorantiam objicere audet alii dicunt, non esse inter Praedicantes , qui solida imbuti sint artium de seientiarum doctrina,ut eos apud Pi incipes,nobiles in contemptum adducant1 E contra solis Iesiuitis attribuunt literarum cognitionem, linguarum multiplietum studia humaniolum diseiplin tum professionem, de Scholarum frequen
Imo criminati sunt de ealumniis obruerunt suae quoque Religionis socios de D ctores, utpote quorum doctrina venalis esset, quorum Scholς nulli sine mercede paterent,de interdum doctrina peregrina per- senarent. Mirum quantum hςc criminatio ec ealumnia valuerit, quantasque Papae MIenitis utilitates attulerinta ut summatam dieam , Iesaitae in suisseti piis de concionibus nihil fer E aliud Magunt, quian ut omnis generis caltu iis de crassissimis mendaciis Evangelicos prς- gravent , eosque haereseos , seditionis, rebellionis . conspirationis , dc aliorum ne totum sceleruis insimulent, si unillos,
423쪽
De Docti a IE sv I illos , ut Plistiset Christurn, in odium magnatum adducant.
IE sv ITAE multa in Evangelicis reprehenduns, quς ipsi met faciunt crin Principibus Catholicis laudant.
Restiuellos in suo Philopatre eontra Edictum Elisabethae Reginae Angliae Pagina 74. scribit ,1D uiui n-m esse
o in Germania, HAυrata, Saecia, Polam , Memia nauus Coholi orum rem Ourata a tri Religionis probe nens, M sitis Carh luis is negara Rogisnu libertin. Dicas autem Alane , quae libertas Eva gelicis in Stilia, Catinihi , Carniola, aliisque Provinciis de urbibus concedatur,
in quibus Iesultae dominantur. Nulla pro sus, sed in exilium crudelissime pelluntur. Et hoc aseras enconuo dignam ese duis , I cobus Sylvanus in sua Philippi ea. Item, S re ὸ Mia in fide: o cur non etiam a n bu abiretia in terras OCιhispum Sole calenses' Ribadenetra quoque de Rege lim I. cap. IS. pag. III. Princ d-,ait.:M T HU- sus avi parma praeceptum es in Concidio Lacre nens sab Innocentis III. D Di ιμul aer ticos exturbarent: idque iurejurandos Iuros se promitterent. Sic etiam olim in Hispania lege cautum fuisse, Symmancha dieit de Calliolia. Instituti cap. 6 num. I.
vel bis Costeri Iesultae ex Stea Tragia
ea capite ultimo, pagina centesima dec ma , oc dicere i Da anuni Iesultae vela oblia
qua in ventos, ct undecusPe se praser ati . Dim essendem , captare vel Euros et Zeph ros. Nam ficto p - πιον haec verba jam in
Gastia nonpiacere. Et Ribataneita de Pti cipe lib. .c. 26. Pag. I7 Christiana, ait erud/ιia Beet Dissimulationeutendum, quando magna pericala timentur: Qm tamen antea pag. 9α politicam illam prudentiam Reginae
scotiae α Regum Galliae accusavit i quod
putarunt, servierdam tempori, utilissi e esse conniventis quadam ct lenitates mare, quam semeia an . e sine i um Regnum evera re. Et pag 9 addit: Nullum Regem, nurim Priscipem es cui iacta se ratio potior visa, qui non Eultitias temeritatὼgravissimo parnas dederit: in actis Henrici Ggineti & sociorum pagina 63. lim leguntur. Cum videreuri
li executis fieri ρ st Omnia hac scripto resalus
etiam dicere sistebat; Isuit Gom GMmo. Iesultam instar Protei id in om es figuras transformare posse.
Similiter Iesu itae in Anglia doc tisse agree o Darvi thoe. In inrita non
vox. nera Religio, non intere s de Deo, re
dum dis id si dis promoenda re holica fat , ut testatur ibaniel Planet ui Beso in disp. cum Iesu ita Antverpiensi De se hau
424쪽
Igsv1Tbs multa a se alijs Ponti-.sciis facta, dita scripta
impudenter negant. RIcheomus Iesulta in sua Expostulati
ne Apologetica pro Societate lesu anno i 3. edita, Num7sam, ait, ego audivi, Mediis defunctum Henricum a quoqtram no- Rraram seminum Drannum esseo tamen cum ita fa-iliarim alisioni. sum, quam iste adversarius in versatus. Negit hoc
quoque Iacobus Sylvanus, alias Lellet, in sua Philippica contra Admonitionem ad omnes Reges ac Principes de nefariis de exitialibus Papi; ει Iesultatum conatibus ocpracticis. Negat idem Sylvanus ibidem , Iesultas docere, Eodem modo reliq-s etiam Principes o Reges dia Theologu, vim eruditu Ogro ibis pro Dranno habeantur, interfici poe: ideo que recth fecisse Iacobum Clementem Mena-cbu , iisd Henricum III. Regem Galliae inter ferit: Recte etiamfacturum, ut i im successorem Henricum IV oppresserit. Negat idem , Iesultas docete , Drannos excommunicares ex Evangelicor veneno a sub-ssitu vel mini sexu necariposse. Iohannes Mariana autem in lib. I de Regis institui. c. 6. hane quaestionem tractans, An Drannum opprimeresinfit assit mantem sententiam probat, inter alia meminis Henrici III.RQuint Dranni,o merito propterea risi. Quod utique ineonveniens fuisset, si eum non pro Tyranno habuisset. Ibidem etiam causas indieat, cur illum pro Tyranno habuerἰnt. videlicet, propter impios illius ausus.
Addidit ibidem Maiiana , Iaeobum Clementem prat ediate & de eonsilio TLeologorum hoc facinus perpetrasse, qui
eum docuerint , in eoque confirmatiar, talem Regem, veluti Tyrannum, iuste oecidi posse. Cognitio, inquit, a Theologu, quos erat sciscitatus , Drannum jure iste ci possed de Pettus Ribadenetra de Principe libro primo, capit. I s. quaest.' I. scribit, Glod Henricin Tertim ex peruitisse humana prudemia consilio, er nefaria Politicorum calliditate,Henricum Gisia Ducemis Ludoviis eum Cardinalem 6, statum, finisi mos Primcipes, in Blaesi, - Comitri crudeliter suPuleri sed necdum decursio aseo, aequis imas sceleris vindex, Deus, a cadis aut bore meritisi in paenas exegerit. Haec certὰ est lueulenta M. viva Tyranni descript Io.
legio repertis Ma Ioanne Cui gnat Ies,ita scriptis, inter multa alia qu se docet, permi sum esse Reges ac Principes o cidere. Disertis etiam verbis Henricum Ili. TTRAN
in libro quoque toto de Henrici III. abdicatione : Rexi e dicitur uis crudelisi
mus Drannin, inprimu libro secundo, per at quot capita nominatur perjurus, parricida,
rumpe senarum: haereticines, haereticorum aminem Hautor, Schi maticin, Simoniacin , aeria gin nigramantisin, &c. Proindeque permissomsisisse, ritu ej- , atque aliis ipsum occidere . Gratulantur etiam sibi Ieluit et tam in proo mio qtibin lib. c. 23. de nece & interitu ejus. Ecce, inquiunt, dum foribimus , dum - .se, distracti in corione in concilio se militiae negotD, Uu , ut siuet, miseramus: dum capta Ponti sera,occupatoque Clodealdi tonseparet adtonte omnibus Ru eopres aucti Hannibalio p fltu secundo ab urbe miliarica ru, Vrbem ac M-gnum terroribus replerist, ator e tosin; u be,sedes mendia ae sanguinem stirans, in eam semia, ut sibi videbatur,rivaraturin TY R AN-μ v s instemeret imiratauo ut ιιr,ibita die prima Augusti nuncim venis, Henricum in m
dio exercitu gregariis cujusdam se contempli si
ierculi mansese interfectum uti lenem Moabitam ab Aio Eι considium is pridre, quam in cfra abierat,nonnusta revelaverat: idque incredi siti b orum omnium gaudio θ exhilari nefictum eli.
visos inre fiet tu historias admiremur De visera Domini feriis virtutem: Dextera Damoi ex
altavit nos, cte. t d Domino factum est illud, ct smirabile in oculis nostris. Discire ergo , qui adter Henrici anathematis retia quio se Iamini discite, quid se Hud: LMAe- doctis qui confidit in homine. Vt quid enim Mnathema alterum sectantes, hoe ierat bili edocti
exemplo, in voluntarium excidium ruitii 3 Et νela um haereticum, tot sicelaribus at crud ita
tibin insignem sustinetiit Ustrictum in seri ladium , qui terribiliter capulvsrum Amessuit, non timeris' Sic & in Praefatione eiusdem libri: Non
enim, aiunt, id agimis tandem, ut Henr
probatum dimini in , etiam gratulamur. Sed omni b. ut impior 6 TYRAt os ans se. cludamin; ut GrLorum, imo omni animos ad pectem hane excutiendam excitemus: O in prato po nequitia Henrico, qui in Pri rape execrari, quid fugere oporteat, doceamin. Pro De M M, cum hac communis alteri in Henrici, Iaut ιν
425쪽
ρ Hiere impr. retici, relapsi, TRANNI, μ' turi Cirat etiam Thomam seeundi sedi in
manuatho, ut nunc ami min, etiam h Apoc iis , inem pro aen m essese ibis, non obsim fraus up ptereas tot, um depriore 1 eis- H ct iuramento. Mo Hisnmin, de hoe quoque ex ludendo ac Siruma hae assentit etiam Cresuvel perdendo dixis via ricupiamin Nam his ve- Iesulta in suo Philopatra pagina centesimam his in fructinerat qui urinam muta ιπι es nona. mcunque iri luis Principem Chri stia ses,atque in e asu rei foret ut, extincto iam ompa Religione Cathonica manifesto Asae adiueriore Homo, hoc confectum negotium l/-- rit c ratios avocare votuerit, excido sui inretantum . non etiam uorum suadere vor omnipote fateae dignitate exinavitata tum
ctum ambis euin i laudo Henriso sipuid lios Pontificios docete , Fidem haereticis
tale currerit. Optim quique aemulentur,utque servandam non ei L.
Hennesoesiui, qui idfectum, improbare ora Hoc etiam generale Papi statum Dogma desinunι , t ultionem murru non verentur, esse, Tortavius Bellat minus in Responsi eo asto eri .ei reddantur,s qui fronti h ne ad Apologiam pro parantento fidelitalem, tacere compellantur e tisque etiam xl re vis his verbis testatur: Iams. a. inquit, do
Hennem toritaν, sic Eeae hostes polim cuimus, tu remum unissese Ecclesia in I rem conterantur, Regnum agente ingentem EGM- idiurisi ubere, ut si Princeps ab Maesia .,in telia in Hispaniam: transferatur,ontius RG per haere bet schisma defiat , positi eum em
cretum esse, Viselisis fidem non Esse servam mustasec.la reci ptam. mit - non timeniri dam. ridere, numquid timebuisti ureiura g Iacobus Simmancha autem Episcopes His molare Et ad laudaucent negare se hoe Pacensis in Institutione sua Cathol. tit. 6. Lictre.i . attie.1Lhaec scribit: Adhaeresisorum paravam Plotius quoque Cardinalis Epistola heu estodum pertinet , quo D FIDE s ILL is testina nomagesima tertita, deducetiissima D TAus1RMANDA MON sit, o Concis seeunda, Ac ducentesima vigesima. Mese lis Uansiens factam, no ob mese meu- rum Polo.iae Regem manet, eumnuis Hodo ου - ω.Et mox rationem addit Deman, imirat, here Dein duram Eri elidit Polo, is serti
s. Allegat etiam ibidem hujus sententiat se labus u. Mam .si illis datast suae adstipulatotes, Matnim Salmonium, hera iliti suis μὰ e rivisti viles inbellis db I .h. q.ὸρ exact. de Niveiuris , Meno- Araris Bellis fundum Hsini Regi is rivia
426쪽
qi ι contra Casholicam Majeffarem Philippi a ma in Pelgis sumunt,quia pati- reberis, quam hastis dicendis αι , praedones aeravntum
Bellarminus libro quarto de Pontifice
Romano cap. Io. scribit, Calvinum imp denter mentiri cqubd scribat libro quatio Instit. cap. II. . 24. Siracimn in Epipoia adH θanos conjugium Sacraritam votoe immund ciem o pommonem. Legatur autem Epistola illa. Prohibet in ea presbyteris matrim nium,quia Dominus praecepit.Sancti est te, quia Ac ego sanctus sum. Si rectὶ disputet Siricius, celth etiam conjugium verum delegitimum impurum est,& non presbyteris tantum sed omnibus etiam hominibus illiacitum : hoc enim Deus non a solis Levitis,
sed a cuncto populo exigit, ut sancti fint, quemadmodum & ipse lanctus est.Siticius igitur existimavit , Conjugium in se immundum esse.
Eodem loco negat Bellarminus Liberium Papam fuisse Atianum de Atii doctris nae sebscripsisse: affirmat autem Athanasius
in Epistola ad solit . vit. agentes. Negate tiam Felicem Arianum fuisse. affirmat Hieronymus in Catal. in Acacio,ubi ait, Aeaci opera Felicem Arianum Romae Episcopum constitutum esse. Negat Coelestinum Pa pam Nestorianum fuisse: tmat Laurent. Villa in libro de Donat. Constantini. Negat Vigilium fuisse Monophysitam,& Epistolam Liberati, in qua hoa diserte assiim
tur, ab haereticis vel corruptam, vel totam
eonfictam de istinam fuisse: sed non probat. Negat capite undecimo Honorium Papam haeretieum fuisse; At sunt duae Epistolae Honorii in Synodo 6. A ctio. ita& I,
in quibus docti inam Sergi Principis M
nothelitatum approbavit. In eadem Syn do Actio.decima tertia Honorius nominatim damnatur, bc eius Epistolae combure
dae judieantur, & haea damnatio repetitur in omnibus actionibus sequentibus plus quam vigesies. In Synodo septima etiam damnatur Honorius tanquam Monotheli-ra.In Synodo S.generali Actio. septima aD seritur,Honorium fuisse , Synodos. generali Actio. 7. affetitur, Honorium suisse , Synodo 6.post mortem damnatum. Agatho Papa in Epistola ad Constantinum Imperatorem, quae habetur Act. 4. Synodi ε.an thema dicit Honorio tanquam Monothelitae:idem etiam finit Leo M in Epistola ad eundem Imperatorem, quae habetur in Synodo 6.ia fine. His accedunt authotes plu-
rimi tam Graeci quam Latines. Nilus Archiepucopus esialonicensis in libro de pii-matu Papae, Tharasius Episcopus Constantinop. in Epistola ad Patriarchas quς extat
in Synodo 7. Actione tertia, Theodotus Episcopus Hierosol. in Epistola synodica, quae ibidem habetur:Epiphanius Diaconus Catholicus in disputatione eum Gregorio haeretico, quae extat in Synodo 7. Actione sexta. Item, Psellus in carmine de septem Synodis Beda de sex ς tatibus in vita Constantini quarti.Imper. de Liber Pontificalis in vita Leonis 1. His addendi sunt Melchior Canus libro sexto Comment. c. ult. Sandetus libro septimo de visib. Monarch.
Alphonsus de Castro libro quarto de haeret.pun. rrensis de 6. . de 8.synod. Ha dingus contra Iuellum , Genebrardus in Chion.in Honorio l.qui omnes haereticum eum fuisse testanturi solus Bellarminus eum paueis negat. Et quamvis fateatur lib. . de
Pontifice, mi A. Ioannem 22. Papam revera
sensisse,animas non visuras Deum,nisi post
resurrectionem demum his tam n pece tum quantum potest extenuat Se excusati
ut impudentissimum Costerum Iesultam esse oporteat, qui in suo Enchirid. aperi Easserit, is tanto Pomiscum numero, qui Beato Petrosuccesserunt, ne unum quidem inventum
es, Dis hareo 2 docuerit, aut in errarem λ
Amphitheatrum Honoris Anno ioo6. exeia sum , Clari Bonarscii nomine , cujus proprium nomen Carolus Scribanius erat, antehae Antvat plani Collegii Rectoris, Corton Iesulta dixit, nequaquam a suae Si cietatis hominibus emanasse, sed Genevae, ad conflandum Iesultis odium , fictum ab haereticis fuisse e qui tamen postea, longEaliter, quid sentiret expressis, laudato Scit banti opere, oc distributis multis exemplatibus.
Negare quoque audent Iesultae tam imprudenter, quam confidenter , corrasis Se eoactis ad hoc undique argumentis, Hist tiam de Ioh.Papissa Rom. eiusque puerperio ; do cujus tamen veritate , plerisque Wr goo. jam sere annos, in ipsemet Ponis fieto Regno , nunqiram dubitatum auidisputatum est. Nune demum in dubium vi catur a Pontificum adulatoribus . primis Bellatinino de Baronio, hanc historiam fabulam esse eontendunt: eoque plerosque, integros, gravesque scriptores, in quorum
Consentientium monumentis expressa de eontestata legitur , vanitatis&mendac inon minus arroganter, quam inverecun G, arguunt .' idque non adserente veritatis
causa,quam, ubi ainque eis adversatur,ada
427쪽
terant de supprimunt 3 sed ut probrosiam hana puerperii Papalis labem diluant, hoc cum primis tempore plurimum jactatam in despectum de ignominiam Hierarchiae R manae cujus fundamentum in perpetua inde usque a Petro suceessione si modis Petrus unquam Romae suit situm praedicant quam catenam ab hac muliere interruptam dolenter ferunt , & omnibus modis sepultam esse cupiunt. Ra-nolphus autem Flaviacentis Monachus Benedicti nus , hanc historiam Pontificalis puerperii primus commemoravit: ab aliis proprer deformitatem facti omissam aperi P fassis est. Vixit juxta Titi hemium anno 'so. ut Papale hoc puerperium ab iis aecipere potuerit,qui illud viderunt. Hunc sequutus est Marianus Scotus Anno Domi ni, inquit sue . anno Lothatij i . successit Leoni Iohanna mulier. Natus fuit Anno
Ioi8.iit hanc historiam vel ex. seniorum ie- latione,vel ex sit periorum scriptorum telictis movi mentis cognitam habuerit. Tertius est testis veritatis hujus historiae sigs hortus Gallus Gemblacensis Abbas, Fama
fmiliari eam comptixin esse Gravida secta peperi ι eximus re eam inter Ponti es non numerot quidam, Grave de eo extat hiaticium apud tuemiam in ii ode Scripι. Eccles Supersunt alia quoque de eod.facto aa scelere testimonia.i. Primum est Mattini Polonii.Is inquit.Ioam8j ramis is Pa- raris a semitiari fio impraegnatur. Veram te-m pHήs uum de S.Petra in Later num tenderet, a Maisim parta inter Colos est S.Clenient. Eeclesiam peperis, o postea νυν- ιaa ibitaem, ut dicitur pulta seis.Et propterea, αδου Dpmis in Papa simper eandem viam obliquat, creditur omnino a quibusdam qu id ob δε- restatio facti fiat. Nec id . MCMEgo sanct .m Pontificum mestur , tam propterraniliebrem sexum, quampropter deformitatem
2. Alterum testimonium est Francis ei Petraretiae , qui Martini Poloni coaetaneus fuit. Is eadem quae Mattinus commem lat in suo Chronico Itallia conscripto, MFlorentiae excuso anno i 78. Dbones, in quit , An licin non ponitur in Caralogo Papa
rum, qui semina fuit. 3. Tertium est Iohannis Bocatii, qui intimus Petrarchae fuit. Is libro de elatis mulieribus capite 9'. graphicE probiosum illud Pontificis puerpetium describit.ita ut etiam essigiem parientis , de obstetricantes Cardinales de Diui pos exhibeat.
His testibus ac duat alij pietato ,'d
citina&fide digni inimi. I. Ottorpiscopus
Frisingensis, qui ante annos oo. claruit: L.
Annales Augustani antiqui: 3. V uilhelmus
phael Volateranus in Comm. suis Iulio II. dicatis: Platina, qui fuit Sixto lv. a Secretis. 6.Sabellieus Ennead 9.lib. t. Iacobus Philippus Bergo mentis: . Trithemius in
Chronicisa Iohannes Stella: 9. Naucletus: Io. Albertus Krant Eius e ii. Fasciculus te porum,Coelius Rhodiginus , ac plures alii. Horum tantorum virorum testimonio de affirmationi plus credendum est, quam Ic-suitarum negationi , qui id solum dicunt, quod Pontificis sui majestatem de authoritatem stabiliat, contratium simplicitet vel negant,vel saltem eludunt. Resutarunt etiam solidisti in E Iesultam mmendaeia dc cxceptiones, quibus hanc hi
floriam suspectam de falsam esse probare volunt , dc vetitatem eius afroerunt, Vult axe rus in suo libro de Pontifice Roman. pag.7I9.Se 72o. Deinde Franciscus Iunius in Animadveisionibus ad Controversiam s. generalem Bellarmini de Pontifice Rom. lib. s.c. r pag. 39.6c seqq. In primis autem Contadus Decubeius Praeceptor in Sapientia Heydelbergen . in libio de Papa Rom. de Papissa Romana. Negant insuper Iesultae Coniurationi pulverariae in Anglia, qua majus aut horribilius scelus post homines natos nunquam suseeptum fuit, quenquam Iesultarum immixtum, vel ejus conscium de participem fuisse. Facit hoc Andreas Eudaemono Io hannes Cretensis in sua Apologia pro Henrico Garneto : Ac addit , eum nudis sitieris coxvictamindio dantaxas Religionis, ast Ioiatici nammis da natum sisse. At verb coniurationis istius negotio, minimum .lesvitas intervenisse supra indicavimus. Illorum 4. nomina haec sunt: Henticus Galaetius in Angliae Regno ab annis i 9. Provincialis: Hallus qui de Oldeornus: Ois valdus Tesmondus live Gren-vvellius: de Iohannes Gerardus. Ac caeteri quidem, ut supra quoque pluribus indicavimus, pro sua quisque virili, singula, quae
res aut tempus postulare viderentur, exsequentes , negotium per patres curarunt: Henricus Garnelius autem , ut qui inter Pontificios Anglos dignitate, aut horitate, de Iongo tractandatum rerum usu supra alios emineret, de universo negotio cum unico Did Catisbei solitus fuit communicare,caeterorum omnium conscientiam sollicite refugiens ut ex Epistolis ipsius, propria manu Laiptis, de , multis lectis apparet. Ad hunc in rebus dubiis, ceu ad oraculum Ca
428쪽
39s De Doctrina IE sv ITA RVM. Liber IV.
tis ius doli totius architectus , ventitans, aut Grenu velitum suo nomine missitatis,oracula petebat. Ex Colloquiis etiam,& pluribus aliis Cainbeij cum illo , quam ex Grenvelli saeph repetitis sermonibus , de quibus de plurimae Garnelii Epistolae testantur, luce et alius probati potest, hunc
tessitam coniurationis nefariae non minus
conscium fuisse, quam alium quemvis complicum. Neviae verbareani solum conscius Garnelius fuit,sed pleiisque conjuratorum,& vuintero, Rookoodo, de ipsi Fauxio ii Cendiario qua fuit autholitate,audendi au-chpr extitit , cunctantibus de horrescentibus priusquam probati rem tanto viro ex verbis Catis ii eognossent. Sed de his satis supra, lub Lectorem remittimus.
Catisc Primari et Parricidiorum a
liorum nefariorum facinorum, G c. I E sv ITARUM. Ausa parricidiorum, proditionum, aliorumque ne sandissimorum facinorum Ietoitarum non postrema est Caeca simrum ιμώ-u i imet vocant, obedientia, quam Superioribus vovent, de qua sic seribitur in Constitutionibus eorum socta obedientia tum in exsecutione, tum in voluntate , tam ini Ne inusiua busemper ex omni parteperfecta: cum magna celeritare u rituali
gaudio bperseveramia, quidquid nolis injum mfuerit,deundo, OMNIA justa esse nobis
persuadendo omnem sentemram ac iudicium no-srum cataquάdam obedisnus abnegando. Et id quidem in omni quae a superiore dissonuntur, ubi issimis non possi , aliquod pectarii genin i tercedere. Usibι qui que persuadeo, quodqui
sub Aeduntia vivunι, se ferri o regi a divinafrovidentia per Superior suos , vivere debent perinde acsi radaυο 6sint, quod quoquo ver
se ferri, b quacunque ratione tractari sesinit: vel similiter asque senis bacu ,qui ubicunque
est quacunque in re velit eo uti, qui eum in monu tenet,ei insemis. Haec ibi. Vbi animadvertendum,etiamsi iuxta literam ab obedientia ista coe in id, quod absque peccato fieri non possit , aliquatenus exeipi videatur, Iescitis tamen in mandata Superiorum inquirendi eaque penitus scrutandi potestatem ademptam, sicque teneri eos pro justis ac legitimis agnoscere omnia
sibi injuncta omnia videlicit justa esse sibi
persuadendo, non seeus ac si Christus ipsa praecepisset, a quibus etiam tractari se permittere debeant, ac si cadaver aliquod aut baculus senis essent cita ut nulla vel temporis, via tionis, vel sensus etiam conam is aut externi ratio h beatur; nimirum, ut dientia sit in ccccitate sua omni moraret secta;secundiim voluntatem Ignatii,de
quo Masaeus in ejus vita lib., c.7. testatur; Gum o Meserare nostra virtutem hanc caremGrtutibi antesirretitum nihil hau Iauri ia contrarium dicisas esse , quam in Superiorum jussu'co Pio examnando, moram, vel potius arrogantiam, negabatque obedisnsu vimine d gnam haberi σονυν qui legitimo Superiori non cum voluntate judicium quoques mitteret. Lumdix: Adsapientem hanc sanctamque ultitiam caeca obedientiaesos, ni essent a Mita os ria promptiores , iure dum etiam fictari re erudiebat. Hinc ergo fit, ut nihil tam nefarium , se litiosum, inhonestum & horrendum inferioribus injungant Superiores, quod illi detrectare audeanta Altera eausa est, quod se Regibus, Principibus aliisque Magistratibus polit is nutulo prorsus fidelitatis sacramento , sed soli Papae, supremo suo Induperatoii obstrictosesso putant Iesultae, de propterea se in illos nullum laesae Maiestatis crimen committere posse, etiamsi pro nutu ac libitu Papae in
illos insurgant Cum autem origo,patria,incolatus,& ipse delicti locus,Iesultas legibus Regni de Reipub. in quibus sunt,adstringat rhoc ipso, quod Regibus de Principibus fidelitatem jurate recusant,fidem quidem,si fides dicenda est Antichristo integram se vant, sed corca sua perfidia duplex rebellionis erimen incurrunt, omittendo id, ad quod origo de patria eos adstringit,& rec sando id quod omnis Magistratus jure ab ipsis potest ac debet postulate. Non enim ob hoc minus Regibus & Magistratibus politicis obedientia civili parere debent, quod singulari voto Papae obstricti sunt,sed eo ipso magis se Principibus suis perfidos de
rebelles ostendunt: Nam illis non propter metum tant lim, sed etiam propter consei etiam parendum est:Nec contraria sint Deo edite δ: Magistratui; sed sunt subordinata: neq; Deo plenE obtemperat, qui Ma stratui debitam obedientiam negat. Cum itaque non ipsis tantlim armis reiallio committatur, sed de perversa animi destinati ne, qualicunque voluntatis significatione patefacta, mito consilio atque inobedie tiar usurpata haec ipsorum exemtio de immunitas rebellio est,nec magisna crimine laesae Majestatis Iesultas libreari deber ratio de diseiplina publica linat. etiamsi universalis esset,qu m libinates legitimae exiis mucit civitates eas . .aae vel ex privilegio,
vel ex longa patientia exemtionem ab Imperatoribus recognoscunt,qua nabilominus
429쪽
Majestatis crimen ineuirere iurisperiti ti dunt. Quis enim unquam audivit liberta
tis de exemtionis jure contineri impunitatem commisso tum criminum' cum libe
tas sit facultas agendi quod velis, nisi iv-RE aut vi prohibeatis' An non intolera
dam insaniam ipsi Iesu itae , si modo ipsis liqυ id mentis de juris reliquum est, judicarent,si quis ita argumentaretur:Verbi divini aut horitas est super omnem humanam
authoritatem:Eigo ejusdem Ministii super omnes Reges de Principes esse debent : Et Regibus ac Pi incipibus nullum in eos jus
est. Sed hinc Ptincipes Christiani facile intelligunt, Antichristiam Rom. non alio consilio Iesu itas tam libet alibus exemptionis privilegiis munite voluisse,quam ut impu-nd per eos, velut ex coecatos, Omnia in alienis in petiis agete, turbare, rapere, Reges,
Principes δρο odines ad nutum suum occiadere possit. Tertia causa est,qubd sentiunt, Reges MPrincipes qui vel a Papa, vel a vitis eluditis de gravibus, Iesu itis scilicet, vel communi populi opinione haeretici habentur, eo ipso neque Imperii, neque Regm, neque Princi
patus, neque alicujus civili, dignitatis capaces, sed diros Tyrannos, Mi egro nomine
indignos esse ; atque ideos ubditis omni bedientiae vineulo solutis, ipses interficere atque E medio tollere: i md parriei dia talium meritoria esse.
Hi e vero aliquis mihi essi ieere posset: Qui equid est in Iesu itis mali, vel nefatiorum facinorum de steterum, studiosὸ conquisi. isti dissimulatis interim virtutibus, de ingenii dotibiis,quibus isti homines Oxcellunt. Non nego, non lineior Sed, ut venena
non dantur, nisi melle circumlita; sie de vitia non deeipere possunt, nisi sub speeie de pallio virtutum. Ploinde nihil aliud est eruditio de doctrina lesiuitatum, quam mel, sub eujus dulcedine pestilentissimum virus occultant. Est enim hae e non scripta, sed
nata lex quam non audivimus, legimus, didicimus , sed ex natura arripuimus, linusimus,expressimus,ut eos favore complectamur, qui modestia, humanitate, pietate deliretis aliis praestant. Hoc,inquam omnibus hominibus, qui non plane monstrosi di bat bati suάt,ὶ natura tributum est: nec ignotat id Satanas: mittit igitur istos Angelos suos in omnes orbis partes, pallio humanitatis de modestiae contectos: calceis hypocriseos indutos: simul tione castitatis Ac pietatis cireum vestitos: in primis vero pileo docti Lnae de eruditionis mirificὸ exornatos. sed
nos fugere debemus pestem hanc : sub illa enim tam pulebia ta eleganti veste ven num latet, quavis peste pestillantius. Deinde hoc quoque fuco sese defendere conantur, particidia, eaedes,proditiones,
veneficia Ie similia nefanda Dei nota, eis sui indinis patiata, non toti ordini imputanda esse. Respondeo , Iesu licatum Constituti num apertissmis testimoniis, de communibus scriptis eorum ostendi od probari potest, haec non unius alicujus letaliae opinio nem aut faeinus esse, sed eommuni ipsorum consilio de perpetuo proposito, velut prinei pia quaedam Ad praecipua ad instit tum Monarchiae Ponti si 'i, Roman. prom vendum praecepta ad inventa, praemiaque ad animos hominum in ejus modi sceler excitanda Sc exsequenda instigandos per Iesu itas constituta esse: Deinde, lesultas mnes ac singulos factis suis atrocissimis, ubi oc quocunqxie tempore id Papae acceptum fote viti graves de eruditi existimant, ill que id vel solo nutu indicet cccca obedie tia quam promptissime comprobare par tos fuisse,de etiam num esse. Notum enim est, singulis Iesultis motu animi proprio alia quid tentare sub poena inobedientiae prinhibitum esse. Sic enim habet Const: tutio
D ae id ram se dis 'ionem Superiori, qui eam Christi lato dirigit uti νγ e. Sed clariushoe docetur Constitutionc . cap. I i. lib. .d:
Generata aut praelati. qui tempore et
g ryer i s aui per cum hac potesar subisit M. Deinde , clim inter Papam, velut caput universale, Generalem Oidinis de ipsos Iesu itas aeque a icta fit eonjunctio qualis inter Caput dc tera membra est, abluidi illimum foret, adscribere aliquid dexterae, quod mente di intellectu ptimum suum motum habere nagare vellemus. Hoc etiam expies se Reguli unionii te Consermationis mutuae probant, quum nulli eorum vel seripto;
vel vel bo,vel facto, quid in publicum proferre liceat, quod non ante legitim E approbatum fuerit. An ergo Regum parricidia. Regnorum eversiones, de si quid g avitis de
magis heroicum, ut ipsi appellant, reperirip ,ssit, unius praepostero intempestivo quo iudicio permiseritis Minime. sie enim
Constitutio eorum habet part. Cap. l. II.
m. omnes, juxta Apostolum. Doctrina ei ur
430쪽
qui quidem HS xo patuerunt in lucem fine amprobatisne consensu Praepositi Generasis , imo jmiiciorum ais rebin agendu diversin , quae mater solat esse instoris o inimica unionis vo
tantarum, nium fera potin evitari det t. Mniaver cir conformitas mutua diligentis me curanda est, nec qua et adversantur,permetirenda oc Hinc vident Reges de Ptincipes, ve- nescia , parricidia M incendia Iesultat utri non a propriis singulorum motibus, ut delicta maleficorurn, proeedete, sicuti isti hoc fraudium &scelerum suorum imperitis persuadere conamur : sed ab unanimi totius progeniet suae decreto: M ab ipsius Superi Iis voluntate ae judicio , cui motus animi proprios de cogitationes aperire debent, ficut unius criminis omnes rei sint: Pontifex autem,velut caput omnium,prςcipuE.Sicuti etiam Bullam de Coena Domini dc Pontificum Brevia pro basi suarum actionum omnium sumunt cooperantes in Spiritu. Nisi foti E Regnum de Principum patriciis dia , Regnorumque & Rerumpub. eversiones, more suo, inter peceatula reser revelint,quae cujusque arbitrio ac voluntati re
licta sint. Hoc etiam factis suis Se seriptis probant luculenter,ut suo loco pluribus indicatur. Neque furor hic tantiim Iesultas Gallos invasit, sed omnes eos quoque qui proditionum de rebellionum monita ex Ie
suit lea diseiplina hauserunt , sive Iesultae, Cletici,vel Laici sint. Campi anus Iesulta in sua Epistola ad Consiliatios Reginae Angliae, Ttevitis A
no 1 8s .excusa pag. xx rotunde fatetur esui-- OMNxs in universo ιerrarum orbesiain, ad Leges haereticos quo ι modo usiendos jampridem in se. Suod, inquit, ad Societatem n Eram attinet,velim sic , OMNEs nos, qui su-mω de Societate esu δ' istam terrarum dem
sras machinas fulvi superaturas,neque anquam desperaturos quamdiu vel unis quislam nobis supererit. Et Philopater Cresvvel monet, formandri quosianque Catholicos, ut ob earis occasione, nutu impedimesisse dimiseri
De Tyrannide IEs vi TAR M erga eos qui a Societate eorum deficiunt. APollatas factos de Ordinem Iesulimrem deserentes, in quocunque habitu
contigerit inveniri, solent exeommuni e re, pete, orabere, ineareerare, de si opus
sit auxilio brachii invoeato, liberὸ de lielia invadere, caseivos dueere, de pro albutio
tractare. Talem tyrannidem de insid mViennet exercuerunt Iesuitς in ΚmtZerum, qui ex Societate eorum egregas est, sed in randa ope iterum salvus sanguinarias illorum manus effugit. Cum etiam Hasennisl-letus Ordinem eorum disseruisset,omnibus modis insidias illi struxerunt, sed Dei auxilio insequentium manus quoque effugit. Et si qui sugam vel meditari callem deprehemduntur,vel incarcerantur,vel ign.vel aqua, vel sine, ves veneno tolluntur.
thmis omnia 'ὸ , quae hucusque de
IE svi Tis diximus , comprehemduntur.
ubi sunt commoditates, Semper quq runt isti patres. Garas aedes, bonum vinum, Bonum panem, bonum linum, Et pallium tempestivum. Indiae Galli, Caponea, Turdi, lepores, pavones, uSunt horum patrum bucones. Pingui eatne vitulina, Non bovina , sed Ovina, Horum plena est coquin Ambiunt ubique primum, Non admittunt peregrinum , Nec surgunt ad matutinum. Vivunt una Ioviales Dies agunt feriales. Quot optarunt esse tales pin fingulos speculantur, Et ubique perscrutantur, Quid vel agant vel loquantur. Confessores euriosi, Praedicatores verbosi,
Et doctores fastuosi. Sollieiti de gloria. Semper, dc de peeunia, Et augenda familia. sui summi laudatores, Aliorum despectores, Et omnium sunt Censores. 2Ex cohorte juventutis Illos agunt blandimentis, In hos saeviunt tormentis. Qui nobiles, qui formosi, Divites, ingeniosi, Sunt Iesultis pretiosi.