장음표시 사용
451쪽
45α ThooI. Instit. Lib. VIII Pars. VI. cap. II.
rei erunt ; non commemorant unctionem , non porsu det , eam fuisse Prael rmissam έ nam etiam in recen timim Sanctorum Vitis non semper. legitur, eos exire ma uuctione munitos , et tamen certissimum est, illam suscepisse. Imo ipsi veteres saepe non referunt , saH-ctos viros in obitu viaticum accepisse , et tamen quis dubital, eos illud nequaquam omisisse y Adde quod cum extrema unctio habeatur tamquam complementum Sacramenti Poenitentiae , fortasse illam veteres nomine poenitentiae designarunt.
De materia, et forma Extremae unctionis.
Ailo. L 31Alesiam Extremae nnctionis remotam Pg-
sc oleum. manifestum est ex laudata Iacobi epistola , Ecclesiae traditione. Decreto Eugenia m. et Triden- tino: quod quidem oleum , ex olivis esse debet, cum illud dicatur sempliciter oleum; quae materia satis con- , Veniens est ad explicandum sacramenti essectunx , sicut enim oleum lenit, sanat, lumen fovet, ita Saeramentum hoc dolorem lenit saltem patientia , sanat animamR Peccato , et corpus etiam ab aegritudine, si id ex-Dedint , et Iumen fidei roborat. Sed disputatur inter Theologos, utrum ex praecepto divino, et necessitate Sacramenti oleum ab Episcopo benedictum esse debeat. Α-mant. Bellarminus , Estius , Suaro , .seloi1ιs aliique magni nominis Theologi , eique sententiae S. Thomas 3. P. ευρρt. Q. XXIX. ari. 4. videtur patrocinari ; negant vero Natalis Alexander , Sambooius , RIaldonatus , eaque sententia jam videtur in Scholis
II. Rursus de proxima materia quaeritur, utrum unctio una sussiciat, an plures adhibendae sitit. III. Denique cum sorma hujus Sacramenti apud Latinos, et Graecos sit deprecatio, contrOVersia est, utrum valeret, si modo indicativo proferretur.
452쪽
Quamvis probabilius rideatur, benedictionem olei non
pertinere ad Sacramenti necessitatem, cie Malorem, peccaret tamen Sacerdos , qui simplex oleum adhi- . beret ; imo si eae errore Oleu m catechumenorram , Peιcbrisma adhibuerit, repetenda esι extrema unctio. Prob. I a. pars. I. Neque ex Scriptura , neque eri Traditione constat , oleum infirmorum ex praecepto divino , ac necessitate Sacramenti debere esse benedictum. Non quidem ex Scriptura, nam Iacobas simpliciter Oleum nominat: ungentes eum oleo. Sed neque in Truditione , nam licet veteres testentur , oleum Pro
infirmis ab Episcopo benedici consuevisse, sicut etiam benedicitur aqua ad baptismum ; nemo tameu asserit, .ea beuedictique praetermissa, irritum fore Saerame in m. Ergo Verisimilias est , benedictionem Episcopi non ex institutione Christi sed Ecclesiae fuisse.indα- clam , ac proinde non pertiuere ad necessitatem , ac
Prob. . II. Quod divinitus itistit tum est ubique iaEcclesia paxi ratione servatu . Sed ritus benedictionis olei infirmorum pro varietate regionum Varius est. Ita Ecclesia evim Latina ua Episcoporum est propriu , ut ne a Summo quidem Pontifice Presbyter ad id ma neris destitiari possib sa). At in Ecclesia Graeca ipsImet Presbyteri , cum Sacrameurum Extremae unctio. Dis COUserunt, Prius oleum Mnedicunι, deinde infirmum iuungunt b). Eum autem morem riclesiae Lati-
Non quidem ex defectu potestatis; EIimui. neque Graecis id concedere patuisset, sed prudentis oeconomiae , cuin in Latina Ecclesia nul Ium eiusmodi sit vetusta is exemis 'Plum. Quod ergo generatim ait Benedictus XIV. Iciliavit I de Syn. cap. I. posse R. Pontificem hoc munus si molici mandare Presbytero , non est contrarium doctrinae , qθη in
bὶ Auctor est Goarius in Euchol. Graecos Per. U. is Foena Dom ., oleum ah Episcopci benedictum totum consua Mere uagendo adstantes omnes, qui Eucharistiam Meepta isuat, ipsumque Episcopum eo ungi-.
453쪽
4M Theol. Inst. Lib. III. Pan. VI. Cap. II.
Da non damnavit in Conciliis Lugdunensi , et Floremtino , imo Clemens VIII. probavit in Instruclione ua. Episcopos Latinos , in quorum diocccsibus VersantuT
Prob. 2α. Pars. Non licet in Sacramentis ministrari dis setiui opinionem probobilem de valore Sacramenti , relicta tutiore , ut ex Innocentii XL definiti Ono saepe diximus. Atqui pro euI dubio tutior est eorum sententia, qui benedictionem Episcopi ex praecepto divitio necessariam esse volunt. Ex quo patet etiam 3. Pars , quam et confirmat S. Carolus in Θnodo V Mediolanetist ann. MDLXXIX. , ubi ait : Parochus , 38 Per errorem aliud oleum , quam quod in morum eSt, d aegrotum ungendum adhibuerit, etiamsi Chrismatis , aut catechumenorum sit , ut errarum em Ndet, olei sacri , quod proρrium infrmomum est, unctiOHem. idem adhibeat, tuncque sacramenti'formam iteret. Quod tam cu intelligitur excluso scandalo , aliove graVitu commodo.
Dices. Cons. 1m. Part. Eugenius IV. in Decreto , et Tridentinum Sess. XIV. Caρ. I. assirmant, mutCTiam utictionis esse oleum ab Episcoρo benedicrum. Atqui si benedictio illa acl valorem Sacramenti non e Het necessaria , salis erat dicere, muteriam hujus Sacramenti esse oleurn olivae, si eut cum loquuntur de materia Baptismi a junt , eam esse aquam Veram , et maturulem , licet etiam benedicatur aqua ad baptismum. Ergo salis ostendunt, henedictionem esse huic sacramento neCessariam.
U. Neg min. Quod enim attinet ad Eugenium IV.
cimuS , eum non solum quae essentialia sunt , Sed etiam accidentalia in materia, et forma sacraniculornm ObuisSe, ut Armentis edoceret ritus Ecclesiae Roma-mae , praesertim ubi vidit , esse Theologos , qui ritu. illos contendebant essentiales. Sie in describenda Eucharistiae consecrandae sorma , refert omnia verba , quae a Latinis proseruntur ; licet aliqua non perti Neant ad sormae substantiam ; in describenda materia orditiationis ponit ritus , quos suo loco ostendemus CS
Sc institutionis Ecclesiasticae. Quod ad Tridentinum ero , saepe diximus i Patres desinire uoluisse conuom
454쪽
versias inter Theologos agitatas. Si autem dixisset , materiam extremae unctionis csse oleum ex olivis, jam dos nivisset , benedictionem si piscopalem non Pertinere ad Sacramenti substantiam. Merito ergo ait, materiam esse oleuin ab Episcopo benedictum, non tamen ast maris , eam benedictionem esse ad valorem sacramen ii Dccessariam , ut neutri opinioni praejudicasse videretur. At eontra cum Baseismus saepe in a Iua non Lenedicta conferatur, et nemo dixerit, benedictionem liquae pertincre ad vulorem Baptismi , non opias crat, tu diceret , materiam baptismi esse aquam benedictam. Inst. Cum Eugenius IV. et Tride utinum doceant,
uini riam Baptismi esse aquam Veram , et naturalem , SVnsus est , Hon quamcumque aquam, sed vcrani, et naturali in esse materiam baptismi necessariam. Ergo Cum ε uiat, mnloriam huius Sacramenti esse oleum ab Episcopo bone dictum , sensus est , non quodcumque oleum , sed henedictum esse materiam nec sariam. Dist. Cons. Esse materiam taeo sariam ad sollem-Mem a l niuistratiouein , et quae si0e gravi culpa . et periculo sacramenti non potest om illi , coitc. Essct mattriam essentialem , ueg. cons et parit. Cum cui rudicitur aqua Dera et naturalis , Palet , die is a muteriae substantia sermone in institui , at cum dicitur oleum benedictiam , nou de substantia materiae , sed de rit Sub, lautiae superaddito se vino mi : auem ritum Cum non dicant , esse necessarium ad vulorum Sacrameu-li , quaestionem intactam reliu luunt. Q. I. Utrum saltem in causa a sessitatis adhiberi
yOsset commutae oleum, pel catechumenorum.
e. I. ' Duod ad oleum commune, vix talis videtur esse necessitas , quae illud adhiberi Postulet , cum eiusu Sus Ecclesiae universae videatur ignotus. Sed si talisuccidat eXtrema necessitas , ut infirmus D ulla dederit .igna Poenitcutiae, ita ut valde dubia sit absolutioiDi impertita, censent plurimi, posse ci succurri per uxtremam unctionem , etiam , in oleo Per EpiscopN Non benedicto , ut post Paulum de Lugduno opinatur Collet Cay III. de Sucr. ΕxIr. Vnct. in cuusa eri iube iremae necebitatis dubiatu. materiam Lis est adli
455쪽
' Quod vero spectat ad OI eum CatechumenOFum , cum illud etiam ab Episcopo benedictum sit , Sunt nonnulli , qui licet benedictionem Episcopi ad sacra- victili valoroni requirant. censent tumen cum Gonet Disp. I. n. I posse illud magna urgente necessit te adhiberi. Q. Ii. Quid Parocho agendum , cum deseere in cipit oletini benedicitim φω. Admiscendum commvno oleum in minori quantitate , ut monet Riluate Romanum. Non negamus, in quit Innocentius IlI. ρ. 3. De Consecr. Acci. qui
Micum tron Cousecratum consecrato Possit oleo comm Sceri. Tota autem massa ex mixtione exurgens bene
dictii censetur , ita ut si et ipsa deficere incipiat, ut grassante epidemico morbo potest nocidere, adiicienda rursus alia olei communis pos , et rursus alia , si DPUR sit ; licet ex interatis maxtionibus nihil de velori Oleo Te mansurum Videatur. Aon est utilem necesse ad Sacramenium , ut oleum eo anno sit benedictum , imo de prnecepto etiam Ecclesiastico nonnulli dubitant, cum de solo chrismate X presse praeceptiam sit, ut nonnisi eo anno, conlectum Possit adhiberi Iino si desii oleum hoc anno bened cium . posse Sacerdotem vetus oleum adhibere , S cra Congregatio declaravit die uo. Mart. an. 16Qοὐ ad Gapanι.
materia proxima ad palorem Sacromenti sui cieno est Mneca unctio. Sed ex praeculo Eo Iesiae 'mul ψlex est adhibenda , et quidem raria . pro ri r iis Ecclesiarum risibus. Prob. G. Para. Apostolus Iacobus simplicem praei- Pit unctionem : ungentes , inquit, eum oleo. Sed Perunicam unctionem satisfit huic praecesto, sicut Perunt eam mersionem satisfit praecepto ἴaptizantes eos. Eryo etc. Prob. 2 a. Pars. ex variis Bitualibus libris ium Gya , uun Latinorum. Apud Graecos quidem Trous,
456쪽
De Sacramentis. aret facies inungi in titur , eo quod ibi sensuum omnium
erigo sit. Apud Latinos vero quinque sensuum organa Dculi , aures , Dares , os , et manas . quibus etia tu a
dii a est unctio pedum , et reuum , iuxta Eugenii In Decretiam , quae tamen postrema in mulieribus praetermittitur. Quibusdam etiam in Ecclesiis sit uiactio itac Pite , vel in pectore, qua in re unusquisque mini-Djstcr Eoclesiae suae ritus servare debet. Quod si in firmus mutilus sit, pars inungitur proxima iIli sensui , qui deest. Ceterum statutini Rituales libri, ut si infirmus jam tam moriturus sit , vol ejus morbus talis , ut eontagione issicere possit, una fiat unctio in capite.
Dogma frat formam extremae tinctionis , dcprincationis m&do 'prolatam , esse legitimam , et
Conoenientem: perosimilius autem est , solam
deyrecandi formam esse legitimam. μοι. r . pars. a. Iacobus Apostolus mori sitam designat huius Sacramenti formam, quam orationem Orαtio, inquit, filer soluabit infrmum. a.' Ecclesia tum Latina , tum Gri ea omnibus retro saeculis inhforma usa est, ut patet ex Bitualibus Latinis , et Grae Corum Eucholonis , quae licet variam habeant --mdm quoad verba, saepe tamen Don discordant a λrma Latinorum , quae hujusmodi est ex Eugenio IV. et Tridentino : Pen istam Sa clom unctionem , et Suam Piissimam misericordiam indulgeas tibi Deus quidquid deliquisti Per pisum , aiaditum , gustum etc. 3. ' Per hanc formam satis apte explicatur Saerumenti effectus. Ergo merito Tridentio una Sess. XIV. de extrem. unci. can. 4. definivit. Si qtiis dixerit, extremae unctionis ritum , et usum , quem obsereat S. Romana EccιeSIa,reyugnare sententiae R. Jacobi Apostoli ; ideoque eummiat udam, Posseqtie a Christi is absque yecsuto
Prob. 2 a. Pars. quae ad fidem non pertinet , sum Veteres Theologi tam ante Tridentinum , ut Albertus
M. Iuchardus Polia uua , tum Post Tridentinum ,
457쪽
ui Nasiareus , et Becianus putetit, iudicat i vam sorrn rm valere. Probatur, itaPi.ran, tum ex Iacobi verbis Oratio fidei sulcabit infrmum , tum ex universalis I elesiae traditione, quae nunquam adlauc ali diu sorinniam , nisi dcprecationem adhibuit, ac Prolude ver similius est , eam sola in essς legitimam. Quamvis au tem laudet mitidanus formam Ambrosianam , quae sic habet ; Ungo te Meo sancti cato in nomine Patris , et Filii , et Si iritus S. similesque formas aliaria in Ecolcsiarum Germaniae laudet Albertus M. nihil tamen id sente lino nostrae incommoKal tum quia singularium Ecclesiarum ritus contra universalis Eccle-Siue usum praevalere nequit; tum quia in illis ipsi formulis, quae objieiuntur, subnecti Wrudormula d precationis , ut observat S. Thori uis b. e'. SMPPl. Q. XXLV., t. 8. M 3. ut ex gr. in Arai Sicina subjungitur ; ut inore multi; uncti Praeρaralias O certamen , ρωyis aereas Potestates supcrare α), Diees. In Sacramentis , quorum forma est indicati-Va, valel elia 'sorma deprecationis. Ergo iis hoci S a Cramento , cujus forma est deprecaIio, valet etiam iudicativa. N. Neg. cons. et Parit. Nam in illis Sacramentis utramque formam probavit Ecclesia. At in hoc riuialum proferri potest vetustatis excmplum , quO.ostendae tur , Ecclesiam probasse forinam indicativam.
De ministro Extremae unctionis. Ado. Cum Novatores unctionem a racobo commendatam non fuisse sacraemrtitum , consenda ut, sed -- dum restitueudae infirmo sanitatis aiunt , Presbter ab Apostolo eorumemoratos , nou suisse saccedotes , Sed seniores, vel optimates. Ita Calvinus lib. I v. distis. P. 19. Contra quem ervorem dicimus:
458쪽
De Sacramentis. 4 PROPOSITIO. tDogma fdei est , solum sacerdotem esse ministrum
Sacramenti extremae unictionιS.
Prob. Apostolos Iacobus solos nominat Preshyteros unctionis extremae ministros. In cal , inquit, P βου-teros Ecclesiae. Atqui ibi presbyteri intelligendi sunt Sacerdotes : I.' quia Sacerdotes in Scripturis presbyteri Uocantur , ut L Pet. ν . i. Seniores τρεσβυ σερπε , qui in Mobis sunt, obsecro ego consenior irv L
.ρεσβυτερος ) ; et I. Tim. IV. 14. Noli negligere
gratiam , quae tu te est , quae data est tibi. per Pro Phetissm cum imρosisione manuum presbterii. a.' quinii a semper intellexit Traditio S. Patrum , quos. supra vitaVimus , ut Origenes, Innocentius I. aliique. Hinu Tridentinum Sess XIV. de Ektr. Unct. can. q. ) S quis dixerit, yrrab eros Ecclesiae , quos B. Iac bus adducendos esse ad infrmum inungendum hortar ιMr , non esSe Sacerdotes ab Episcopo ordinatos , sea Getate seniores in quapia oommunitate, ob idque Pro Fritini Ex remae unctionis ministrum non eos Sub MSacerdotem , anathema sit. ' . Seholion. I. Etsi quilibet Saeerdos valide potest Extremam unctionem cotis erre ; non Iicet iamen id miDisteriuM MFurpare, nisi ei , qui ordinariam, vel deIegatam ii bet jurisdictionem : imo in Clementina I. de yrιWrte nis , excommunicatione plectuntur Regulares, S De venia proprii Sacerdotis, sive paroelii, hoc sacra mentum ministrare audeant. Quod tamen intelligendum' est , CNeepta necessitatis causa , ut contra μν ζ mvmnes docent Theologi. Quin S. Carolus in synod V. Mediolanensi expresse cavit, ut si Parochus impe ditus , aut alias in mora esl, mortisque periculum ι
t t , Sacerdos alius quisquis ille sit hoc sacramou
459쪽
έ6o Theol. Instit. Lib. VIII. Pars. m. P. VI.
II. Quamvis idem Jacobus Apostolus plurali num ro pres Ieros ad inungendum aegrotum vocari jubeat, imo et in Graeca Ecclesia septem simul prest y leri ad-
voeentur, et inungolat i certum tomen est, urium Sus-
fuere: qum Innocentius I. in laudata Epistola ad I Jec unum declaret , Posse hoc sacram tum Per ipsum T piscopum ministrari. Idque 'declaravit dilexander III. cap. Quaesicit'. De I ei b. slDi f. ct Oonsirmat Εcelesiae Latinae praxis ; imo verisimile est , olim etιum in Ecclesia Graeca ex pluribus Presbiteris unum t tum ministrosse sacram Dium , reliquos adfuisse ad preces pro infirmo fundendas. Pluralis autem Dumerus saepe in Scripturis pro Singulari ponitur , ut observat Augustitius Lib. III. de cons. Eoang. Cap. 16. imo et nos comm tini usu loquendi alcimus : at grotis consulat medicos , licet unum vocasse sufficiEL
De Subjecto , et necessitate Extremae Unctionis. 3, do. Raeci Sacrament im hoc omnibus Poenitenti bus , etiam Sanis administrant, ut patet ex eorum Eu ehologiis ; Latini solis infirmis , ut constat ex Decme- ω Eugenii IV. Tridentino ,. et RituaIibus libris. Quo Tum praxis Scripturae , et Traditioni sit congruentior, quaeritur ', item quae dispositiones in subjecto regabrantur ; qua uta Sit extremae unctionis ulcsissitas.
460쪽
Eui Graecoriam praxis non est Scripturae , aut traditioni aperte contraria, eis tamen Congruentior est praxis Latinorum. Prob. a. mrs. Apostolus, et Patres, qui de hoc Sacramento metitioiarm faciunt, docent quillem illud ministrandum insirmis, sed sanos aperte non cocludunt. Er so Graecorum praxis non est Seripturae , aut traditioni aperte Contraria. Prob. M. Pars. Apostolus solos commemorat infrinmos: Infirmatur, inquit, quis in pobis 8 neque ullum ex veteribus Ecclesiae Patribus laudare possunt Graeciuqui hoc Sarumcntum sanis ministrandum dixerit, curii Contra Vetustissimi quique doceant , ministrandum infirmis. Ergo praxis Latinorum Scripturae , et Tradi tioni congruetitior est. Ceterum unusquisque Eaclesiae
Corol. Ergo ministrandum non est in Latina Ecelc-sia Sacramentum hoc nec reis ultimo supplicio damna- is , nec militibus mox conflicturis , uec tiavigantibus imminente naufragio ; nec mulierihus parturientibus. EContrario senibus , etsi febre non laborantibus , ministrari potest, cum ipsa senectus infirmitas sit, ut statuit Concilium Mediolanense IV.
Licet in stibjecto extremae unctionis necessaria sit gratia sanctifcans , sestem attritD , non debet tamen minister exigere , ut infrinus Met sacramentum petat pel Ostendat signa contritionis, pel ad ultimum Perpenerit picae spiritum , sed satis est si fuerit baptiamtus, capax metionis ante morbiam. Prob. λα. mr'. Extrema unctio est sacramentum vivorum , non primario institutum ad delenda peccata lethalia, ut infra dicemus ; alioquin non esset S 'oramentum Poenitentiae Detessarium necessitate medii.