장음표시 사용
421쪽
P. 327. να iura, arua vox Das edidit --μδε idem mi τε malebat. ex coniectura , quam recepissem, si Bruuehemes da- hymniis hic ab inepto homine con- tione V.ιti euarii Diate. Euripid. ficto curam medicam reciperet et p. 239. edidit ἔναλ' - nmereretur. Quid enim facias iis, seqq. vulgata lectio aη γελαν' quae sequuntur βραγvisi Meaι , et πριν- ex Mediceo mutata est. deinde quae mi--Bruue. ιπόeaνσἀν- et xor acutissimo Bνι chio stomachum τίνιμ δκέοme edidit. Pro al- non movisse. ter Codex Gesneri raris. ; ipse emen- ἐν κυαλ- Ita Mediceus pro κονύου- dabat Κλιοι aut MIMω. Brunis edi- σι κυκλιν. Pro πεδῶν Gemerus πιερί- dilr Φῶτει δόλιοι, - μ' ἀφ' ἁλιπλόη, νων emendabat; sed auctor ineptus ἁλι-vi ρου, in quibus δολιοι a Vatiώε- ὰelphino eadem audacia pedes a naris accepit, reliqua metri causa pingit, qua antea hranchias. Pro mutavit.
λαν, κα ο,τι ποτέ ες ι τῆς μέσης σύντονον ἐα. παν δὲ στι γλυκιροον αὐληδίας, τὐτο αδε ' ἡσυχία τε κή ἡρε-
μία ραδίως διαπορθμευει, καὶ εις τας ακρας, καὶ εἰς
τὼς αὐλῶνας, καὶ Γς τα δάση, καs εἰς απάσας, συνελόντι εἰπέῖν. τας των Θηρίων κοιτας κ εὐνάς το μέλος εἰσρῶ. Καὶ τα μὲν πρωτα, παριόντος ηἰς τὰ ωτα αὐ
τοῖς τῆ ηχου, ἐκπιπληγε, καὶ δια το άηΘις κή που καὶ δείματος ὐποπίμπλανται aBα άκατως καὶ ἀμάχως
αυτὰ ηδονη της μέσης περιλαμβάνει, τα δε κατακη-
τινος ἰυγγος ἀναπειθώσης ἔλκοντα , καἰ καταγοητεύοντος του μέ ς αφικαιτ , καὶ ἐμπίπΤει τῶς πάγαις τη
422쪽
καὶ τρόπον τινά ικετευειν, ωσπερῶν ἄνθρωποι ληταῖς εν- τυχοντες ἀνοικΤίς οις τε καs φονικωτάτοις. οἱ μεν γαζαὐτων ἀποδιδζάσκειν πειρωμενοι εἶτα τοῖς δικlύοις πλάσσχντ , ὐπιζάλλεσΘαι αὐτὼς πειρωμένους τον λόχον εἶτα μεντοι καταλαμβάνει αιχμήρ οι δε ἀποδωδζάσκοντες τον Θάνατον, ες τὴν τέως πολεμιαν ἰχθυσι
γην εξε ηδησαν, το τελος τῶ βιου το χωρὶς τῆ ξίφους 'οηζημένοι, καs μάλα ἀσμένως.
ἀ,Sis. J De his dἰxi ad VIII. ag. legeretur, secundum observationem In seqq. ἐμπαλασσέ iam non inepte supra traditam. Duili so by Cooste
423쪽
τοῖς ὀδουσι την δελτον , κM ό Γέλων ἐξανατάς τῶ Θακουἐδίωκεν αυτον, το μὲν Θηρίον μη καταπΤηξας, πεζιε Π - μενος δὲ της δέλτου σχυρως. 'Eπεὶ δὲ ιξω τοῦ διδασκαλείου ἐγένετο, το μεν κατηνέχΘη, καs τους παῖδας αὐτω διδασκάλου κατελαβε, sata δε προμηθεία ό Γελων περιην μόνος ' κή τόγε παράδοξον, sκ άπέκΤεινεν ἄν-
Θρωπον, άλλ' εσωσε λύκος. Οὐκ άτιμασάντων των Θιων οσον ἡ διὰ των αλόγων τω μεν την βα λείαν προδηλωσα , τον δε του μέλλοντος κινδύνου σωσμ. Iδιον δὲ
C A P U T II. Kδεες αἰρῖ τὴς σαργὴς τον τρόπον τοῦτον. Nότου καταπνεοντος ἡτυχη, καὶ προσβάλλοντος αυσας μαλακωτεζας, καὶ τῶ κύματος ς ορεθέντος. καὶ πράως ταις ψαμμοις ἐπηχῆντος, τηνικαυτα ό Θηρατης καλάμου
μὲν ἡ δειται ἡδε ἐν, λαβων δε άρκεύθου ρἀβδον πάνυ σφόδρα ερρωμένης, ἐπ' ἄκρας αὐτης ἐξαπΤει σειράν,
424쪽
LIB. XIII. CAP. H. III. IV. 4 ID
Πολλοὶ δε οἱ σαργοὶ παρασκιρτωσἈν ἐκ τῶν. συντρόφων φωλεῶ ν ανα μορόντες, ἁθροίζονται δὲ ἐπὶ το αγκις:ο αγιι γαρ αὐτὰς οἱονεὶ ἰυγγι ό παλ τεθνηκοὰς μὲν, εἰς το ἐλεῖν δε διασπασθεις ἰχθυς' ε&α πλησίον της γης γε νόμενοι ραδίως ἁλίγκονταs, τη λιχνεία της γαςζος δεδιμένοι. i
425쪽
' O ... διαφέρων τῆ ἐγξιφὼ κυνός. Εἰσὶ μεν οῦν or καs φα πιν αὐτον ἐδώδιμον, οἱ δε πλεως .
αντιλεγουσιν αὐτοῖς. ου ραδιως αὐτῶ μνημονεύουσιν ἐν ταῖς retrie των ἰχθύων πανΘοινίαις, ων τι καs οφελός ἐς ι, ποιητων Θεμἐνων σπουδην εἰς μνημην ἔνθε τμον. Ἐπίχαρμος μὲν ἐν 'Hβας Γάμω, καὶ Γα καὶ Θαλασσα, καὶ ποοσέτι Mωσαις, Mνησίμαχος-ἐν τω 'Ioμιονίκη.ἀἰν -- -ati ita Medieeus Pro ἀυτό. Θ tas in versione ad eae rum habet. H. A. Il. is. Ἀει δὲ κωὶ ι Mελλιι visse χε- ου ἐπὶ νὼ ii, τι , οσπερ νχιι μοί ννῶ. Ix ύ- , ῶι -λ μετε3M. XXX ll. 7. de selle Callionymi nulli, inquit, hoc piscium copiosius, ut existimavit Menande e quoque in Comoediis. Est vero, qui uran scopus scaber IIuvaeo dicitur, de quo reliqua vide in Excursu Ill. .g tιφίου κυνοςl Gesis rus μηδὲ asti Iu a. aut δια*έρειν μιξι Φis μηnνα-ὸς emendabat ἔ xt Phias enim, inquit, asilo pungente facile in furorem agitur. ων .. - ι Φιλοι IDI Uersor ειε rum usus es. male. Formulam post alios illustravit Vastaeua, ad m-aeorum p. 6so. sed vellem adem vi edoctissimus sequentia etiam attigisset, quae miserum in modum laia cerata ita emendabat Cafaubonus ad Athenaeum Ull. 7. D - ἀπὸ τίν
pit Gr novius, non dubitavi sabularum nomina reseribere ex sententia H inster usi ad Platum versui I. Vulgo Ηρος - κἀσαιέ - ν
καὶ ἡ ζωογονεῖ γαρ is αὐτω ' κεφαλην γαζ
426쪽
. - - τὸν αἶ3κJ iritim est pro ἀγα3οὶ recepi, ipse ἔψιψεκ mu- manifestum, quod tameti verito la- tavi. aput hoc consarcinatiim estrina occultat , ubi est a nam illam ex duobus A. istore γι loeia in H. A. etiam riirsiis labeantes exulcerant. Ul. IO. et de Generat. lIl. 3. quam uuod vulgatae substituam, non inepte, doeui in Excursu de rana succurrit. . marina seu Lopitio Piscatorio Livia ἀγaaal Getaeri ἀγaaa vaei.
γῆν, καi ἐληίζετο καὶ των χερσαίων ε ν α' ίμων καὶ διοι τινος ὐπονόμου κρυπJου, ἐκβάλλοντος εἰς την Θάλατ
κή ἀνιων εἰς οἶκόν τινα πάραλον, ενΘα ην ἐμπόρων Ἱβηρικος φόρτος, κα - τὰ ἐκέGεν εν σκευεσιν ἁδροῖς,εBα τὰς πλεκτάνας πιριχἐων, κή σφιγγων τον κέραμον,ερρηγνυ τὰ αγγῶα, καὶ κατεδαίνυτο τα ταρίχη. οἱ δε εἰσιόντες, ώς ἐωρων τὰ ος ζακα, πολυν δε τῖ φορτουάνιΘμον ἀφανη κατελάμβανον, ἐξεπληττοντο ' καὶ τὰ ην ό πιραρζων αὐτὼς, συμβαλεῖν ώκ εἶχον, των μὲν Θυ-
ρων ανεπιβουλεύτων βλεπομ ενων, του δε οζόφου οντος άσι- νους, και των τοίχων μη διεσκαμμένων ' ἐωρῆτο καὶ των ἰχθυων των τ ὰων λει γανα απολειφθεντα ὐπο τῆάκλητου δ αιτυμόνος, ἔκριναν δε τινα των οἰκείων μάλιταευτολμότατον ενδον ωπλισμένον καταλιπεῖν ελλοχωντα.Nυέωρ ουν επι την συνη Θη δαῖτα ἡ πολύπους άιερ πιι, καὶ πεζιχυθεὶς τοῖς σκευεσιν, ωσπερ εις πνιγμα άΘλητης, συλλαSων τον ἀντίπαλον ἐγκρατως τε και μάλα εὐλαῖως . ειτα συνέτριSε τον κέζαμον λητης, ως εἰπειν.
ἡ πολύπους ρῶς α. Ἐν δε διχόμηνος, καὶ κατελάμπετα. οἶκος , καὶ πάντα ην εὐσύνοπῆα ' ο δε ουκ ἐπεχείζει
427쪽
διψγωντες συναπεκλείοντο αὐθαίρετοι σύμμαχοι. Eιτα
εσπέρας ο ἐπιφοιτα, καὶ ὀρμα ἐπι την συν Θη τρά- πεζαν' ενταὐθα οἱ μεν ἀπέφρατ ἰον τον ὀχετον, οἱ δὲ ἀπλίζοντο ἐπι τον πολέμιον, καὶ κοπίσι καὶ ξυροῖς τε- Θηγμένοις αύτου διεκοπ ἰον τὰς πλεκlάνας, ῶς δρυος
, κλάδους ἁδροτάτους ἀμπελουργοί τε κῶ δρυοτόμοιρ καὶ
την αλκῆν αὐτὼ περικόψαντες, καΘειλον οψε κή μόγις ὐκ ολίγα πονῆσαντες ' κέ το καινότατον, ἐν τῆ γῆ ταν
e .e -Iγμα - συλλαβὼνJ Ita iterum obiectae, sed lixa transscvndebae insta XV l. 32. Vale igitur h. l. per arbore in , nee deprehendi poemendare volebat I alesias Emendat. tuit , nisi canum sagacitate. Hi
p. ias. Vide periculum Cliti c. ad redeunteiri et rcun ς sere noctu, co .i- Antii Olog. P. I 28. citique custodes expavere novita- ωM -σαλ. -Haec Getaeri tem. Primum omnium magnitudo emendatio ita plana et nec ellaria inaudita ei at: deinde color muria est. ut recipere eam non dubita Ve- Otiliti, odore diri. - namque et tim. Vulgia visa vite vis δυνον μου, - afflatu terribili canes agebat, nune μου. . Ex Medic eo articulus πῆe ante extremis crinthus flagellatos, nune
--e accessiit. Aliena est a sensu robustiolibus h rachiis clavarum mo-Abyeuebit ratiis ad Aesistum III. do incussos, aegreque multis tri- P. I 2. τῶ - , ην dentibus confici potuit. Ostendere legentis . Lucullo caput esus dolii magniti i-.υ,.ισελ3. AJ QEius σπιελatis in- dine, amphorarum x capax, at terpretati ir, Re lectio Vulgata me- que, ut ipsius Trebit verbis utar, itot potest videri. Uulgata deinde barbas, quas vix utro itie hrachio lectio ἐνατωκυεν ex Mediceo eιnen- complecti ei et, clavarum modo eo data et t. Eandem narrationem de rosas, longas pedum tricenum : ace- polypo ex TreMo Λ iero resert Ii- tabulis live ea liculis urnalibus, pel alius I x. sect. I. Cetera, inquit, vium motior dentes magnitudiniquae idetri retulit, monitro pro- rei Pondentes. Reliquiae altervatae si ea possunt videri. Carteiae in miraculo pependere pondo DCC. cetariis aisuetus exire e ιnati in la- Haec qua aquam Caitejae aeeidi secus eorum apertos, atque ibi salsa- refert I rebius, ita tamen cum naris menta populari, convertit in se cu- ratione Aeliani in multis conve- sodum inuigilationetra alliduitate niunt, ut alteram alterius exemplo furti. Imminii cae lata se pes urant confictam esse suspiceris.
428쪽
' LIB. XIII. CAP. VII. VIII. 4Is
τιμ τε καὶ αἰσθάνοντα , ωσπεζ ἁι Θρωποι ' καὶ εἰς τοσοῦτον ἐπικλύζουσιν, εἰς ἴσον ἄν υποπαύσωνταs λημωντες, μαρτύριον δὲ τῆ παύσασθαι την οφθαλμίαν τοῦτ ἔςιν. Τα δὲ νοσήματα ἴσα αὐτοῖς προσπ ίπΤει ἄλλως, O μέλας οἶνος ἐς ιν αυτῶς ἄκος ' εἰ δὲ μη γενοιτο εξάντης τῆκακοῦ τω φαρμάκω τάδε, ἄσως ά ρι ετί
429쪽
λῶνα ita Medicetis pro λώιναε. lineium ad Dio UMm Il. pag. 233. De inceps τἀ πάντει scripti, cum Taratae regis ditionem inter Hy-Ges nere3 Pro καταπλα mea Vinum daspen et indum stamit Arriano Insoeum ex Or, Ea c niectum me- Exped. Alexandri IV. p. 2O7. cum morat etiam Strabo XU. p. ro3 s. urbe Taxila. CL etiam minius , I. nea.σ.ειl G aius Πράσ.ει lesit, de sed . a I. qua scripturae varietate vide HUJ-
παρ εκάτεζα βαλλοντας. καὶ τον τοίτον κατόπιν ' τἐ-ταρτον δε τον την ἄζπην κατεχοντα δια χειρῶν, καὶεκεινη τον Θηρα ιθύνοντα, ώς εἰακι νὼυν κυβερνητικον ἄνδρα, κή ἐπιτάτην της νεώς.
καὶ ι-εΠον, aroia sel Haec male , detur Igitur legisse ἀ όμενe, habent. Ueti o latina Θνύr eo- ῶς Ned Aelianias urat poteit regu ne tamen etia, utcunque esse ae- stincari, se equos indicos vidisse, ene , equinae tractationis bene peeiti tum quidem . quando ipsa scriptura
u gIrum circumagi, ut ipse vidi. aliouj vetusti, qui Indiam viderata Diuili so by Cooste
430쪽
verba transfert. Igitur puto Iegen- sotωuis Ligneam turrieulam indum ἀς. 44M . ώς ειπον. De terpretatur Sanninus ad Scriptores equorum indicorum frenia locus est H. Αiag. p. 483. Apud Disaoramgela fissimus Arrisui p. 333. quem T. II. p. 229. Porus undequaque te- conterre Dperae est, ut Aelianus in- lia confectus --eptiarum arguatur. ille enirn freni 3ηρίον 'γέ-νῆν κατοικει, ubi Co apparatum et ferreoll clavos cum dex Regius et Vaticanus avisti obelisco per Ipsum a transdito de- habent. Is memig , machina, inscribit, qui πη- violentiam supe- quit, erat, helluae tergo imposita, rane. Quod de quadriga addit Aelia- unde in hostes a bellatoribus spi-
νων καλάμων ἀραιάν ἐπέτησαν, και μέντοι κιμ δι αὐτῶνεκπνειται ἡ τῆ Ηἐως τῶ προειρημένου ὀσμη διαρρέουσα. AP Θονται δὲ - Θηρες, καὶ γάρ πως τοῖς κακόσμοις ' φιληδῶ ra' προσβαλλει γse αὐταῖς ὀ των προειζημένωνάηρ, ἐάν τι ἐκ ἀγ:ίοις τοῖς οζισιν, ἐαν τε ἐν φάραγγι, και μέντοι κῶ ἐν αὐλωνι ' εἶτα ἀνεφλέχΘη ἡ τη όσμηἐντυχουσα, καὶ ὐπο της ἄγαν ὀζμης ἐς τὴν Θοίνην την φιλην ἄτΤιι φεζομένη, ἔλκιτ δε ὐπ' αὐτης ως υπό τινος ωγγος aBα ἐμπίπlει τη Θύζα, καὶ ἀνατρέπιι αὐτην,