Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

τος κατειλημμενους.

ς ρουροῦντα το Θησαύρισμα αὐτῶς. Γονιμωτάτη δε δεα ἡ γη ἶσα εDα ωκιςα' την πόαν ἁναφυει, καὶ ἀφανίζει την οψιν τῶ γεγενημένου τοῖς uω χρωμένοις. οἰώ καὶ

ταὐτα ανιχνευοντες τα φωρια, καί τινα σοφίαν της ἐκείνων ἐπιβουλης ἔχοντες, εν ἀσκοῖς αἰγείοις ἐπωρ κομίζουσιν ' εΘα αὐτοὶ διασπερουσι πε πληρωμένους αλλους ἀλλαχόσε, καὶ αὐτοὶ καταμένουσι, καὶ καΘεύδει τις, . καὶ αὐος υποπίνει, καί πώ τις καὶ μεταξύ επιρροφωντης κυμος ὐπαναμέλπει, καὶ μέμνηταs διὰ τῆ μέλους, ης εζα ' εἰ δὲ καὶ νέον ώζικον ὐποπιιζα παζόντά τις, καὶ

452쪽

LIB. XIV. CAP. V. VI.

αυτον τῆς ἰχνεώτεως κοινωνον, δε αν Θαυμάσαιμι' εἰσὶ γαρ Mαυρέσποι καὶ καλοὶ καὶ μεγάλοι, και ἀνδρικον ὀζῶσι, καὶ εργων οντ Θηρατικων, καὶ μέντοι καὶ πιλλα ἀναφλέγου ζάκια ετι καὶ τηλικοίδε οπι

vitam τὸν πέ-J Ita legit etiam situs pro eo, quod edebatur, mea. In seqq. Trisio de M ἀλλα- χισε, αδε ἀχι , pro ἀλόγι, - ἀνδριαλι ιμσι emendat. ΦλέγουσιJ Ita Codex alter Gela xi eum Μedieeo pro πολλὰ λέγουσι. In fine πάλιν post μαγ.9ται Medice debetur pro ι ιλλas. Elephantis seminis cornua etiam esse, qui tradiderit Veterum scriptorum, neminem novi , praeter Amyntianum in Scho- Ilia ad Pindarum laudatum, in Libro de elephantis ; Elephantis, inquit, Indicis adsunt cornua tantum mari h et Aethiopicia vero ac Libycis utroque sexu. Verumtamen ipse Aristoteles M. A. II. s idem a severat: ὁ μὲν ἔν-πάνους μι--λους τε κἄὶ ἀνασωους ἡ δὲ 3ηλε- αρὲς καὶ ἐξ ἐνα--ς ori a Mσι, κατωδὲ ει 1δό- α βλώωουσι. Ex recentioribus, qui dubitationem de seminarum dentibus seu cornibus certis argumentis exemerit, equidem igno m. In Itinerario Mosi Ceylanteo P. Io6 elephanti distinguuntur in tres classes, quarum eriores, mares et Mabiis dictae dentibus gaudere, hi brevioribus illi vero longioribus, feminae vero illis Plane carere di

cuntur.

453쪽

νε ρον vi μέεν Her νε μῆ- ων. ruinaιJ Fascimius pilorum emendata quod tamen sensus mi- in auribus exerentis arguit. Felemni me poscit. Vocula uis in Grono- lyncem timari , eoque Amrament viana exeidit. Cor duplex elephanis usi sunt primi Anatomiei Parisiento tribuitur eo sensa, quo Hara ho- ses in Iu moires μων servir a P M-mini geminam animam esse ait. al- flaira aes Auimaax. Cur δυς-- δά- eram ειμε, alteram rationis sedem ἀμ appelletur, si e niecturas de- et os inam. Male igitur Aelianum sideras, vide Ractarii Hierim. T. Lreprehendunt, qui haec proprio P. 791.

interpretant .

εἰς κυκλον, αλλ' ἐξωτέρω περιθεισα ' οἱ δε ἱστατῶς τω ἐνδοτέρω ὐποτέμνονται κυκλω, καὶ ελατΤον et ζῶόντες ἀπειποῦσαν τω δρόμω αγρεύου ν αὐτην χρόνω. Λαμβανεταε δε και τουτον τον τζόπον. Καλιαν επαζετ ταπεινην ἐν τω δαπεδω την ψάμμον διαγλυψασα τῶς ποσὶ, και το μὲν μεσαίτατον αυτης κῶλόν ετι, τα χείλη

τὸ φως πάντα, ἁλλα τὰ μὲν Πη τετιέα , ἄλλα δὲ

454쪽

ουν ὀ Θηρατης, καἰ ηρηκε συν τη μητοὶ τους ἐκγόνους.

ὁρίσασαἐ -smee Uulgo καὶ facere concoctionem selibere legi. -- interiertum legebatur , quod Gro- Ibidem medicorum multa exstans noviana editio sustulit. Sequens testimonia ventriculum avis ad eun verbum ἐκέ- , quod in antinalibus dem usum commendantium. Μυ- ruminantibus ventriculum secun- nendum praeterea Gesnerum l. c.

dum denotat, imposuit Gγllio ut in ha3ὸν scribere, sed statim in nostro Veritone poneret: in omaso prope sequitur ἀγα3a eodem sensu, etsi id reticulum i quasi struthiocamelus mihi a veterum usu abhorrere vi duplici instructus esset stomacho seu detur. Ita tamen infra cap. at νεά- ventriculo ; in quam opinionem in- eois xlηM. Alibi verbo MN M duxit versio ΘLi Anatomicos Pati- Hasti et similia dicit. senses in Ammatres ρ-r forvir a M.οιJ PEmus XXIX. sea. 3o et nim/νe insanimaux Partie I l. p. I a9. sevum struthiotamelinum tunc va Sed ne Aeliano nee vetitati fiat in- nisse sestertiis XXX obiter dictum iuria, monendum est ἐκδε .. dici et- st, emeaei oris ad omnia usus,

iam membranam internam crassam quam est adeps anserinius. Si- ventriculi avium, plerumque rugo- tum huius sevi demonstrae risoaesam. HVachias: ἐπι- νων --ν ε T. lIl. p. I 44. vers. Berol. Μ uma ιua. Bevrius in Geoponicis XUIII. colligendi et usum apud Arabas do-19. a. καὶ νῆς μοι δέου Μνι3M ι ἐκ Μ, cent Thoenoe Uoyage l. p. 224 et M Q. - νης κοιλιαι ἀπόκειται vi κέ- Pociae l. p. 3II. vers. Schraber. te, ως φλοιός. quae Pallainus VI. 9. ἡπὲ μπω, Haec eadem venatio vertit: pellicula, quae solet pullo. hodieque in Arabibus plumas avis nim ventribus adhaerere. Cf. Melas expetentibus exercetur. Testimo- P. II 87. nia vide collecta apud Busson l. c. Μώπων πέψε- μαλὶ I Uulgo p. 289. Ceterum G ssius haec ver sne Varietate legitur: quod titi verum equites ei orbem prae- 'murariam ne mireris, accipe Gemeri ei dentes , eurrendo defessam ine- animadversionem ex Hiit. Avium qiiuntur. Gefuer in H. Avium p. plap. 743. Conjunctio καὶ, inquit, equites vero persequentes interius militudinem aliquam eum praece- et breviore via circumeunt, ut - dentibus insinuat, et rei ipsius na- νέμνονται forte pro ἐπιτέμνονται di- tura πει - potitis quam γιε- le- ctum sit. Ita Gesere. Habes igitur sendum dictat, ut lapides in ven- rationem versionis latinae, qualisericulo animalis omnia concoquen- hodie Aeliano adiuncta legitur au-tia in homine etiam coneoquendi ctore Gesner . 'Υ-νω-σ2M verbum Vim Promoveant, et confit men . aenophonta etiam ulitatum Oropae . Haec scripseram, addit, eum K ira- I. 4. sech. Is et a L. Histor. Graec. nidem quoque lapidem e ventriculo I. 6. Io. sis nificat intercludere, in

455쪽

δι ινλύψaea J Meharg Πieroll. II. Similiter X. 4. xis Maristis .is 1 P. 2 3 διαγλάνασα malebae. Sed ἀουσιν ἀύνα . De numero ovorum xeae hane emendationem uelut in- dubitat illustris Busso. l. c. p. 36a. utilem reiicit Geonovius. In seqq. ce ινιενJ Ita Qtitas. Codex altra recepi lectionem' Codicia alterius Gesneri et Mediceus pro eo , quod miseri pro a ..tati, quod inepte Gesnerua edidit ἀε rra. Ex Mediceo defendit Paeto ad Philo Carm. IV. etiam Gronouitu vulgatum ἐννόν Meeum sentit Eoua ι l. e. p. asa. mutavit.

βλητος κάθητ' ὀ Θηρατης εν τινι κολποειδεῖ χωζιω, σπις καὶ πλατύνιτ το ριυμα ετι μαλλον, η κή ἐπί τινος

δένδρου κάθηται προρρίζου πλησίον της Οχθης ριφεντος ὐπο

456쪽

LIB. XIV. c A P. VIII. IX. 4 3

τῆ λιμοῦ κ πεζιχανῆσαι ἐμφυει τους ὀδόντας, γυρές τε καὶ ἀγκις:ώδιις κή δυσελα ἰους οντας, καs συνεχῶς ' a σκαίρει τε, καὶ πω:αται καθέλκειν το δελεαρ. V δὲ κραδ αινομένου του, ἐντέρου συνεὶς ἔχεσΘM την ἔγχελυν, τον

κάλαμον, ω το ἔντερον προσηρτητ , ἐνθὼς τω εαυτουςόματι, καὶ οιον. μένει καταπνέων, φυσα τo εντεζον - μάλα γε ἰσχυζως, το δε εκ τῖ καταρρέοντος πνευ- . ματος πίμπλατα3 κ οἰδαίνει ' o τοίνυν ἁνεμος κατα- λισί αίνει εἰς την εγχελυν, καs πληροῖ μες τῆ πνεύματος

αύτης την κεφαλην, πληροῖ δὲ την φάζυπνα, κ*εμ- φράτΤει τω Θηρίμ το ἄσθμα' καὶ ἀναπνεύσαs μη δυνα- μενη, μηδε μην εξελεῖν τῆ σπλάγχνου τους ἐμπεφυκόπας ὀδόντας, ἀποπνίγεταs, Mi ἀνασπῶτα άλουσα ὐπὸ του ἐντερου, καs τῖ πνεύματος, καὶ του καλάμου. τρίτου. Καθ' εκάςην μεν ουν δ:ἀτ τουτο, ἁλίσκονται δὲ υποπολλων πολλή. δέ μοι κ ταὐτα τῶνδε των ἰχθύων λεχθέντα ιδια.

I Homeri loeus exstat in lam Πl. 67. emendat 'νετοις. Iliade Δ. a . Sequens νοῦδε debe- -v κῆνα Gemedius κατακου tur Mediceo pro σιδε. Deinceps emendabat. Eandem anguillae ca- vulgo legitur ΒιτουνIas, Cod ex alter pili ram , sed aliunde tradit omi Gelaeti ΒισητIas. Medicet BiγητIo nas Halleutic. t L 4s7 seqq. Simi- recepit Cronov. Forte , incentia, liter hodie in regni Ualentiani lit- inquit Gesierus; sed Uincentiam toribus funieulo extenso, cuius ex-fluinen parvum praeterfluit, quod tremae parti nervi bubuli particula in Athesin se exonerat, noli in Pa- annexa est, capiunt anguillas dendum. Plinius III. 9 in regione de- tibus intricatas et infixas, teste Da cima Italiae agri lanetorum com- Elamet De Piscatura S. Xl. P. I 79. memorat Vice iam, hodie meenda, quam duo fluvii Creone et Bacbi- .Lv ε ινιιI Nescio an melius His xl stne periluunt, atque in ea se con- σ3έ- legeretur. Sequentia in fine iungunt. Togisonuin PBnii lateris capitis ex Mediceo emendata sunt pretantur Bachilionem; alterum flu- et aucta. Vulgo enim legebatur evium iuverius Renonem appellat. Tazrae νω, a τμ ιχεύ- λεκυν- nia Pro 'κροτενδι Seriserius ad Martia- τω μοι.

457쪽

λέοντος ιδια.-ὲ μέ τι - κώ-ἔJ QIFay r ea xuleo colore est, et subnistis ma- lis distinguitur. Ge eras contra in versione posuiti et ex aliqua crustarum suarum parte caeruleus est. Aledicinam loco vitiato aptam ignoro. D0MIus apud Aroenaeum III. p. t 6 των δ' Dea δέρμων setis, araa λι-ε α κως , λέων ε νεωὐτε γινσι νωνα δι-Φέρουσι ' μκ- δ' ισὲψ ι λέ- νε--nius XXXII. c. s 3 leones, quorum brachia caninetis similia sunt, reliqua para locustae. Idem IX. leones inter cancrorum genera numerat; et XXxlI.

feci. s3 elephanti, inquit, locustarum generis, nigri pedibus quaternis bisulcis praeter brachia duo,

binia artieulia, singulis fotaeulia

danticulatis. - Hos leonea cum elephantis crustaceis eosdem facit L. Th. Gronoesos ad Psinu IX. p. II 6. quem vide etiam P. III. Ronaeelse eius apud Geskermis p. I96 leonem ab elephanto diversum statuit, et leonem specie astaei, flavo colore et hirsuti depingit; elephantum ve-aro destribit p. III et cum astae Graecorum eundem facit. mid vero spectaverit Aelianus, cum isse - et σαρκια nominaret, difficile est coniicere, nisi Ova interpretem

σαρκια Locustarum Partum, ova. tque ovorum receptacula bene de

pinxit Aristiteles H. Α. U. II. Diuitiaco by Corale

458쪽

LIB. XIV. CAP. X. XL

ρ ῶι ,-al Particulam ε aut stipedi tis denotat. Vocem a lae. uiuia fluam aut inepto loco collocatam pat noster v. H. IV. xx puto. ιμβολὼ impetum venti ruen

σκονται δὲ ανα π αν ετος πολλοὶ, καὶ αποθνησκουσιν

459쪽

- Vulgo legitur τ' --.αίρειν lirae sensu. Gesnerus ἀνα- τέλλειν χρὴ τὸν rosv vel πρzro ἐκέ- χειν διζ τι Imrον. sed Mec longius a vulgata lectione abeunt. Felicius coniectando evenit Abresbisu ad Aescotum iri. P. aso qui πeoaπlar emendat. ἀπειπε D, ἀπειρηκόου Pro defatigari, lassiari, vulgata sunt. Igitur cum levicula mutatione Abre-MNὸ eoniecturam recepi. -υροι - :,I Ita Medice . Uulgo Taύρει κοινῆ δὲ και. In seqq.. vulgatum H et ἀποκνεὲουν ex lege grammatica correxi. κέρδοe pro γέρας d betur alteri Gelaeti Codici et M die eo. τείeεται J Haec est Getaeri emenis datio pro τουeaz-ι. Pro οῦν πων κερ--s Triuerus tu ν-ν κεράτων legenis dum censet. lnepte. Bovea Libyeos ad genus Antilopum pertianere censet Clar. Merreis.

τοῖς αλλοις, o σα ἐς το λοιπον σωμα ' την γε μπ

κεφαλην εοικε τω χερσαίω δράκοντι, και τῶν ὀφθαλμῶντο μέγεθος, εἰσι γαζ μεγαλοι καs καλοί' κ' τοῦτο μέντοι, κὶμ - γἐνυς μὲν τοῖς χερσαίοις π:οσβάλλουσου την ἐαυτων

ἁμωσγέπως μοζφη εχιι δε καὶ φολίδας, καὶ τραχεῖαί εἰσι, καὶ της δορῆς της δζακοντείου ἡ πόρλω δοκῆσιν, εἴτις

δρα-VJ Plinius XXX l I. II. Draco, quidam aliud volunt esse dracunculum ; est autem gerriculae cita. Uodex pro grace illo similis i aculeos in branchiis habet ad caudam spectantes, sic ut scorpio laedit, dum manu tollitur. Alter draco. de quo Plinius IX. sect. draco marinus, inquit, captus atque immissius in arenam, cavernam sibi voltro mira celeritate excavat; quae . de serpente marino tradit Arsoletis IX. so. Rou. Distius apud Gesuerum P. 89 draconem et araneum Pliuii

eundem putat esse Piscem, a Liguribus , Massiliensibus et Hispania araniis dictum, a reliquis Gallis

Vive, a biculis et Neapolitanis vina pro δράκα a. Is vero est Trachinus draco Linnaei, deseriptus a Brionichio p. I9. no. 3 . Eum απιιeletius captum arena se sempeeo-olvere seribit, adeoque ad eum trahit locum Plinii IX. se a. 43. Sed recte monet Getaerus P. 9 iquam mas ab Aeliano descriptas non convenire cum dracone Ronaesuli et Bettiuit.

460쪽

τcco , καὶ ἐμέ γε αἱρου λέγοντες. 'Eπαικλα δέ οἱ

Θων καὶ χηνων. Tα μὲν kν αλλὰ ου μεμφομαί πω ' καὶ κύκνων γs μην 'Aπόλλωνι μεν λατρευόντων, ώδικωτάτωσ

2ν σου μ εἰ.sti laee marii festo corrupta ita emendabat Abro b ad Aes iam lIl. p. iis ut lugeret: stu

ἀ νο-rael Ita malui eum Gela ero

ceps 3 ι pro 3σα. Post verba ἔκ va σιτεῖσ2M idem addit sed verbum hoc accusativum respuit. Palma intelligitur pumila, Graeciae et Hispaniae indigena, cuius fructus in mensa secunda apponebantur; sed vermis D τῶ σὐτοῦ, an palma indica nascens intelligendus est. Hodieque Indi in deliciis habent larvam palmarum curculi innis assatam, quemadmodum Americani larvam Cerambycis cervicornis naaei et olim Romani cossum sic dictam, seu larvam scarabaei alicuius aut cerambycis. Itineraria fere omnia hae de re narrant. --al Ita recte Gesnerus pro

μειλα, quamquam is ἐπαίκλια scripsit. Quaas Veterum mor struthiocamelos appellat, quod posterius nomen primus eorum scriptorum, qui eastant hodie, S rabaadhibuit, docente Meharto Hieror. Il. P. zaa. aevi κυκ-J Finem capitis lacerum et mutilum variis coniecturis. te lavit Getaerus. primum enim navdelet; deinde σι ἡ o. legit; sed velite constructio verborum manca et obstura manet, quod ipse etiam vir doctissinus sensit. Dum Cod ἔ-ces medelam huic loco certam asserant, recepi versionem Gelaeti.

SEARCH

MENU NAVIGATION