Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

4 IgAELIANI DE NAT ANIMAL

Obsis. Niseell. Belg. X. p. a. et 2ἔρει emendat; respicit enim Aelia- Semebes ad Onosa r. p. 6 I. nus pardales, et 3 se generi utrique Uulgo S, eus -- accommodatur. κριοειδωτ. Sed versio latina recte ἀψεφλέχθη . ..t Ita correxi aucto ianuam e virgis et arundinibus ha- re Getaero vulgatum aveΦλαγη, het. Recepimus igitur Gemeri emen- καὶ , . Deinceps recte Gron oviug dationem, lieet Medi eiis non ad- γέρα in υρη mutavit, sed nescio quo dicat. In seqq. male Gelaetus ει casu τὸ.-pria τει invexerit.

λοιπὰ ἐν τάις επομένοις λεγειν εὐκαιρότιζον ' os εν δὲ εξ τζαπόμην, καὶ μην ἐπάνειμι αυβις. 'Hν δε ἄρα τῆ διασπείρειν τα ἔκγονα, καὶ αλλο ἄλλν τρέφειν, αἰτια

δε ' ετι μιν ἡ λαγως φιλότεκνον διινως, δέδοικι δὲ κή

432쪽

LIB. XIII. CΑΡ. XL XII.

Gemeri emendatio cessit. Deinde malim ἔ-- προώλ- est pro ἁπαντευ. Eidem debetur se- λεν εω Ita supra XII. II. προβιβλουν quens ἡλλά τε pro ἁλλἀ τε. Pro κατ' Ta λοι- σώματος αυτρον. Nocta αψει ἐςὲ puto legendum κἀν' 'rπιος lepus uterque vagari et cibum quae εισι. Uitium Grono vianae est σ3ητο. rere solet. Itidem pulli leporum Am νε .ab Ita recte Gemerus primis Io diebus una in eodem, pro ἀλλὰ vae, et in seqq. vulgatum sed a materno diverso cubili maia 1λMe ex Mediceo mutatum est. nent; quare Aeliautis in narrationera γειώ- αδ raci Ipse vulgatum hac a vero aberravit. Haec mecum ειγμα correxi. - ex Mediceo az- communicavit Merrem.

νεχθην- ουν αὐτοῖς ην εἰκος τοις τηλικουτοις γαλα, κα

ματ oλίγον ἐκτσαφηναι αὐτους , καὶ δειγμα ιμοὶ δοκιιν

433쪽

ωών. ικεἰ, si Paene recepissem olareris vel παντὶ tiis νεου. Pro emendationem ubiNubachii ad PM- ψαν quod sequitur, Gronovius διέ-rarchum da S. N. V. p. 23. παντε τρι-v malebat.

Θέρους δε προς αρκὶον αποκλίνει πόθω ψύχους. Τὰ δὲ των ώρων διαφορας αἰ ρῖνις αὐτω γνωμων. οὐ μην

επιμυει καθεύδων ο λαγως, καὶ τοῦτο αὐτω ζωων μόνω περίετιν, ἡδε νικατ- τω υπνω τα βλέφαρα φατι δὲ αὐτὸν καΘευδειν μεν το σωμα, τοῖς δε ὀφΘαλμοῖς την κάδε οραν. Ttάφω δε, απερ ῶν οι σοφοι των Θηρατ νλέγουσιν. Εἰσι δε αὐτων νύκ7ωζ αι νομαὶ, τῖτο πόρρωμεν καὶ τροφης ξένης επιθυμία ἴσως, εγω δ' αν φαίην

κρῆμα aova I Haec corrupta esse, Miso aut Miscua. nemo non videt; quomodo sint sa- νῆν. - Μihi commodius letinanda, non reperio equidem. In videbatur ἀι υμεὶ καὶ - νωτε

C A P U T XIV. δὲ λαγως ὐπό τε κυνων καὶ ἱππέων διωκόμενος, εἰ μεν εκ πεδιάδος γης εἴη. ώκύτιζον των ὀρείων λαγων, ἄτε μικρὸς τὸ σωμα, καμ λιτός ' ἔνΘεν τοι κικκῆφον αυτὸν εἶν ώκ άπεικός. Σκιρτα γῆν τὰ πρωτα ἀπὸ της γης , κιμ πηδαε διαδυεταε δε κή δια Θάμνων,ὀλιμηρως και εὐκόλως, καὶ δια παντός ελωδους τόπου '

434쪽

LIB. XIII. . CAP. XIV. UI

εἰρήνης καὶ γαλήνης λαβόμενος, ἀσμενως ησυχάζει καὶ κεῖταs καθεύδων. Δαγω δὲ Oeειοι ri ουτως ταχεῖς,

ωσπεζουν οι τοῖς πεδώις ενοι ντες, εἰ μή ποτε ἄρα - κεῖνοι πεδίον εχοιεν ὐποκρίμενον, ἐν ω κατιόντες διαθεουσι και το μεν oζος κατοικουσι, γυμνάζοντιμ δε ροταὐΘα,ενΘεν τοι τοῖς ἐκ τω πεδίων πολλάκις ' φιλῶ γουν ἐν μεν

435쪽

τίον, πεφυκε γαρ δασὸς τὰ πόδας, κή δη κ των Πα θων ἀνέχεταs. 'Uτω δε εισι λαγω αἰτε ἐν τῶς δασεσι καὶ τοῖς Θάμνοις διατριβή, νωλῖς μεν ουτοι εἰς τον δρόμον, βραδεῖς δε εἰς την φυγην' et πιασμένοι

γὰρ οἰ τοιοίδε εἰσι, καὶ ἀργιας άχι ηΘάδις τῶ

δρόμου, ηκις si τε ώς οπι πορρωτάτω των Θάμνων α πο- φοιταν. Θηρα .. καὶ τώτων εἰσι τοιαίδε ' Τα μὲν πρωτα διαδυονταε διοι των Θάμνων των μικζων, oσοις μη συμ ης η λόχμη ' τους γε μην δασυτέρους αὐτων, ατε μηoἴοί τε οντες ὐπελθειν, εἴκοτως ὐπερπηδω ' πεφύκα δεουτοι συνεχῶς κῶ δι άλλήλων, οπου τοιουτοι, κτε ὐν πολλάκις ἀναγκαζόμενος τουτο δραν ο λαγως, κρήτην βαρύτητα την τὼ σωματος ήκ ων ἁλτικος, κάμνειρατα καὶ ἀπαγορεύει. δεθε μ ν κύνες τα πζωτα σφάλλοντα τι αὐτοῦ καὶ ἄμαρτάνουσιν, ἡ γὰρ eζωσιν αὐτον διατην της ἴλης πυκνότητα, πηδωσι δε καὶ αὐταs κατὰ των Θάμνων ὐπο της οσμης αγόμενα ' τελευτωσα γε μην εἶδον, κῶ διωκουσι, και ενδιδόασιν sδιD ό δε ἐκτης τὼ πηδαν συνεχείας κάμνει τε κή ἀπαγορεύει, κα

λαγω άναθέουσι ρα τα ' τὰ γάρ τοι κατόπιν κωλα μακρότερα εχουσι των εμπροσθεν, καὶ καταΘεουσιν αομοίως, λυπεῖ γάρ αὐτους των ποδων το εναντίον.

ὁ ποι πετεJ Ita Medieeus pro μή Durus est locus, quem nec in πενε. Eidem sequens 49έ ιλο de- terrum puto. betur Pro ἀνέςissa. - et συντόνου pro το QPiust unde fit, συννόμου. ut tametsi montes incolant, tamen ὐπιρπενε Θα J Θν et videt in campis exerceantur: unde saepe inpensius laborare non esse necesse. campani homines eos excitant. at

436쪽

LIB. XIII. CAP. XIV. XU. XVI.

que insequuntur. Cum autem pro- hum i κεκωδε sensu neutro Xenor ximi sunt, ut capiantur. De lacuna phout frequentatur de lepore. seu vitio loci monuit etiam Gelam ἐ-όmal Getaerus v. μα legit, tus, quod Abi Ueb ad Aes iam Ill. recte, ut puto. Sequens α,τοῖς ant r. m. ita sanari posse putabat, ut των πεδα is Mediceo debetur. Iegeret: D o τει. ἀὐτοι. Uel ἀὐ- ευού-σιJ Ita Cod ex alter Gether Fara, οἷ ἐκ τῶν πιδιων - ἀωις-ενες. cum Mediceo pro πεορι-M. Se-

Equidem sine librorum scriptorum quem βαρυτητα pro R.um1- soli auxilio nihil tentare ausim. ν Ver- Mediceo debetur.

επωνυμίαν την ἐξ ἀρχης, ηνπερ ὴν Ιβηρες οἱ Ἐσπέριοι sΘειτό οἱ πάρος, κοψ γίνετή τε και ετι πάμπολυ. Ἀτωτοι νυν η μὲν χροα παρὰ τὰ ἐτέρους μέλανα, καὶ ὀλίγην ἔχει την ἡραν των ἄλλων ε τι καὶ ἀλέον, τάγε μην λοιπὰ τοις προειρημένοις ἰδῶν ἐμφερης εςι' διαλλάτΤιι δε ετικαs το της κεφαλης μέγεθος, λιπΤοτερα γὰρ ἡ τήτου καὶ δεινως ἄσαρκος, και βραχυτέζα, δηλονότι κατὰ τα

'oeem latinae originis esse, disputat μν inus ad Plinium T. I. P. 483. νιι Getaerus addit παρ' .li

et mox πάμ-λ- emendat. Sed brevior einendationis via patet legendone, τε εἷ, παρ' εις Ma - πάμπολυς.

ars καὶ πλέον Facilis haee est emendatio Gelaeti pro 3τι καί. Inis

epta est ratio Abresbii ad Aosis- Ium III. p. 29. In seqq; Pro 'ax άri' debetur alteri Gestieri et Medic eo Codici.

λευκοτερος δὲJ Haee et reliqua, u Pote corrupta, omiserunt in Ue sione cisaeas eum Ge ero. Uitium aggressiis Abreshius i. e. emendati λαγυμ διαίτησα Φύοι quae equidem non capio. Eiusdem pretii est Triareianum ἐκμιαI--, i. e. ἀποκρίνεε τὸ σπέρμα, quod certo certius esse

dicitur. Idem etiam capitis finem de ossiculo cordis cervini ab alieno corpore avulsum hie locum habere negat; denique laria pro ἄλλω legit. Sed hoe medico non eget Aelianus.

CAPUT XVI. Tην των ' θύννων Θηραν 'Ιταλοί τι καὶ Σικελοι δὲ κη- τίαν φιλῶσιν ὀνομάζειν' τάτε χωοία, ενΘα αὐτοῖς

437쪽

42 AELIANI DENAT. ANIMAL ειωθε Θησαυρίζεσθαι ταυ δίκlυα τα μεγάλα, καὶ η

πηοειζημένοις τοσαυτα ἔς ω μοι.

'Oταν δε αι:εΘη, ἰδεῖν ώραιότατός ἐς ' τους μεν ὀφθαλ- μους εχων άνεωγότας, καὶ περιφερῶς, κή μεγάλους, οἰὸς ' Ομηρος τους των βρων αδεο η δὲ γέ υς, ῶσπεζουν εἶπον,-ζτερα ουσα, ομως καἰ ες Καν οἱ συμμάχετα ' κή ταμεν νωτα αὐτου κυανῶ μεμίμητα χρόαν την βαΘυτάτην ' ὐπέζως - μεν λευκην την νηδυο ἄρχεται δὲ ἀπο της κεφαλῆς αὐτου γραμμη χρυσίτις την χρόαν, κατιῆσα δ' ἐς το ἀον μέρος, ἀπολήγει εἰς κύκλον. Eiπειν δὲ

καὶ την δολιράν ἐπ' αὐτοῖς Θηραν, ηνπερ ἶν ἁκίσας

438쪽

LIB. XIII. CAP. XVII. 4as

οπα, Hελω. Προελόμενοι χώρους ἐκ πολλοῦ, εἰς λάθροιζε τΘαι τὼς αὐλιωπίας ὐπολαμβάνουσιν, εἶτα μέντοι κορακίνους ταῖς ὐποχαῖς πολλους συλλαβόντες, τὴν ἐαυτῶν α κατον ἐπ άγκυρων ὁρμίσαντες, καὶ πιννεχῶς κτύπον τινα ὐποδρωντες, διατείνουσι τους κοραγυνους αμα σφη

ἡγεμόσι κῶ ἄλλοι ξένοι, κή τουτους μεν , ως αν οιποι τις, ἐπηλυδας κῶ Θηζωσιν, η ά ποκ'aώουσι ' πρός γε μην τὰς τιθασσῶς. οἶγε μην ἐοίκασι ταῖς παλευτρίαις πελειάσιν. ηζία τε αὐτοῖς ες ι, κή ἐὐχειρία. οὐδ' αν ἁλιέα σοφον τοσαύτη ποτε καταλάβοι ἀπορία, - εξ ἐπιβουλῆς ελεῖν αὐλωπίαν ημερον ' εκ γάρ τινων αἰτιων αἰζῶεις κατα τύχην κή λυπεῖ. 'Aλωκεται δε η τω άγκωρωπεζιπαζεὶς, η τρωθεις εἰς Θάνατον. 'Ορωμεν δε καὶ τὼς ὀρνιΘοθηζας μη αν των ἐλλοχωντων ὀρνβων ἐτέρους ἀποέείναντάς τινας, η ἐπὶ πράσει. η ἐπὶ δειπνω. Καὶ ἄλλαι δε Θηρα τωνδε των ἰχθύων εω

439쪽

426 AELIANI DE NAT ANIMAL

sideto. Videtur ad 3-e tertia per- Εοπλον, sine dentibiis, tribuit, et secti passivi requiei. Versu 332. ιξυπρωρον, qua li-

strepitum quendam more vesparum solvere valeant. Misoteles H. A. faciunt, et coracinos ad illiciendos Ix. 37. ubi anthias vel setur in mari, eos praetendunt. Videtur stremn ,σι ibi nullam beluam videri ait, quae legendum. σφηκεν est obturare. et urinatoribus nocere possit; cuius ligare. Posterior forte notio huic facti rationem inde repetere vid loco potest accommodari. Coraci - tur, qaod anthias feras illas abigat nos et percas nominat ore uas IlI. et devoret. Idem apud Athenaeam si . sed versu I97. δ' ἐπ' Vll. p. 282 κάλλιχ3ὐν -καμδsam καὶ συνανελaζό-ον facit; ἀνανεύουσιJ An μαπέουσι ut cap. I9. quo loco conssus RonMistius Oppi de mugilibus t In editione Gene- num reprehendit. Sed quaeri potest, vensi male est ἀνασκεύουσι. In seqq. an non ipse Aristoteles καλλικ3us ab Gelaetus uinea vel ista σουι ἁλλουο anthia distinxerit, quemadmodum emendat. alis ante ἡγεμόσιν etiam Dorion apud Athenaeum l. e. ex Alediceo accessit. ln nne capitis divellam statuit, atque adeo ipse Gesierus μ' ποτε νύν ι . emendat. Onianus II l. Ron eletius porro Ceterum eandem prorsus anthiarum Ovianum argumento escae refellere

capturam tradit oppianus Ill. aos, conatur, quod anthiis percas et ex eodem fortasse auctore, sed pi- coracinos porrigi in cibum tradit. Rem non deseribit. Ita quae IX. s9. anthiae in dorso spi- .ai ibidem a versu 3as de anthiis nas serratas tribuit, quibus lineam tradit. exinde repetiisse videtur secere Tenedi ineolae hodierni. t Aeliantis l. 4. ubi etiam anthias lim- ste Belonio apud Gefuernm p. III splicitet nominat. Anthiam in ea- ἀω3ιαν vocant quem Veneti falcem, dem captura nominat etiam Plinias alii collo pesce, quod frixus vel affus X. sq. Aristoteles H. A. I. r7. in quoddam veluti glutinum resol-

τίκτει δὲ καὶ ὁ κιλωπι- , ros καλῶσιν Vatiar; tam cartilagineus est. Est v&ιαν, του- piauus l. 2s . Vero is piscis, quem Aur. Gaua. δ' d. ΘΩ ων μεγακήτεα Φύλα τέ- Hist. Pisc. p. I98 Trachipterum n με- . laeva οἱ T, γωσέ τε, τὸ δὲ minavit. Habet ille omnino aen- .eένου αυα κε o I ' ἁλλ die . εἱ-- leos pinnae dorsalis et ventralis se ve καὶ ἀύλωτὰς καλέουσιν, ἔνεκα το raeos, ut de anthia inpianus cum sa3ύπεσεν ἔ-σάμνει κατὰ κύκλου Hiolo tradit, argenteus est, atque Myaera περίδρομος ἐςεο---. in eum convenit etiam, quod An- .

Idem in praecedentibus anthias in thiam Meei s apud Athenaeum VII. profundis saxis degere ait. sed ta- p. 28a κονδρώδη dixit. R-MIeriasmen cihi cupiditate quocunque va- autopiam ad genus labrorum referregari voracissin os, quamuis dentibus videtur; sed in tota hac disputa- careant. Idem Ill. 328 anthiis ςω. tione omnia dubia sunt.

440쪽

LIB. XIII. CAP. XVIII. XIX.

ἐν άκλυς ω'κ- ηκις α επικινδύνω τω υδατι, και ἁλιεύοντες τε και παίζοντες, κάι ἄμα και πλεριν μανθάνοντες.

πιλυτέλειαν I GNIius πολιτεIas ver- τρέφειν. In Mediceo est ἔκουσα τρισυ.tit. male. Sequens luarsae post Πεe- Reeepi igitur Gronovit emendatio quo pertineat; nescio. An nem. In seqq. est ex Μ ἐ- a legendum dieeo pro Βρακμναι. sed praeterea - ἀσκη-οwJ Haec quamvis alterum καὶ ante μέν- delendum corIupta tamen interpretes praeter- puto. in fine capiti 1 Pro πλέειυeunt. Medicinam aptam afferre non GIllius natare vertit. In Catalectis possiim. Pirhoei L. IU. p. 1 3. Psittacus intee λουσαν - Vulgo ηαεσα divinos generatus honores dicitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION