Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

AELIANI DE NAT ANIMAL

eleum. De Asiatica et Perfiea man- Itinerar. p. 94. 73. et 24s. Που M. na vide collecta a P. Boceoue Απ- fore , oyase T. II. p. s et Meλιὸν merkamen p. II. S. G. Gmeliae in Descript. Arabiae p. I s sem. Itinerar. T. III. p. 238. Rati cistos

492쪽

LIB. XV. CAP. VIII. IX.

Gronovius monet Plinio vi. in Perimula dici. Locus ita habet. Ab ostio Gangis ad pro montorium Perimulae, ubi est eeleberrimum Indiae emporium, DCCL millia passu uni. Teteretes Chiliad. XI. 37s. V. 4 9. qui h. i. exscriptit Isme Mi. habet. Iterum DBuius Ix. sect. de margaritiae Ferti-1issima est Taprobana et Stoidis item Petimula promontorium Indiae. - Eucrativis huius mentio exstat in Strabone XU. P. I 6.

ἐμΦκῆς μεγάλου ita scripsi cum

Getaero pro μιγα . In seqq. etiam eodem auctore sci ipsi pro πρόσειm. Paulo post ἀοσεμένη vulgatum e Mediceo correxit Grono . Ceterum totum caput ductum est ex Mega e , ut discimiis ex Arriani Indicia p. sas. sed multo integri O-tem Megasthenis locum transtulit Pliadus Ix. se l. adeoque in pluribus cum Aeliano convenit. Conise ha, inquit, ipsa cum manum videt, comprimit sese, operitque opes

suas, gnara propter illas se petit

πόδας μεμετρημένους δικαίω μέτρωρ ἐγχέλυος δὸ, ώς

ἐγχέλυς -οὶ καὶ μακροί ἔχει δὲ ρώμην, καὶ μάλα

νος ἰχΘυων ἔγγονον ' ἁλλα καὶ τας γεράνους πτηνας φευ- σας τον Θζάκιον κζυμόν, καὶ τον εσπιζιον τον ἀλλον,

Quidam tradunt, sicut apibus, ita

concharum examinibus singulas magnitudine et vetustate Haraainor venui a te emendat praecipuas ella veluti duces, mirae ad cavendum solertiae et has urinantium cura petit illis captis facile ceteras palante.

retibus includi. Multo deinde O rutis sale in vasis fictili biis, erosa

porum hoc est uniones decidere ia

το ὲὸ ιυ ε- κόσμον χρῆσθαι. χρυσι-ἐτερ ι Ita cum Gemercisci ipsi pro χρυσω ὁπότερος. Plinius lX. sect. s6. in nostro mari reperiri solebant, crebrius circa Bosporusta Thracium, ruti ac pa. Vi in conchis quas Myas appellant, et secl. 17 in

Britannia parvos atque decolore. . nas i certum est. Laudat Crono- vilis de Britannicis liis margaritis Lis nMuium ad Ammi. nam Ma eellinum XXIII. c. 6. Quale vero

metallum nomine margaritae terre

ntis velit intellisi Aelianus, nescio: Disiligod by Corale

493쪽

ἐμπιπτειν μεν τω πνεύματι, τάς γε μην Θηλείας εἰς μίξιν οἰς ρῶσί , τους δε αρρενας αυτοίἰς επιο λεγεσ3 , καὶ μἐντοι καὶ ἐς την προς αὐτάς ομιλίαν κυμαίνειν, καὶ δια ταυτά τοι καὶ ἐπιβαίνειν αυτας ἐθελειν' τὰς δυ

μενοι, τηνδε ἐκπίπτειν εἰς εν, αλλ' ἀπόλλυμ αλλως' εἰ-ὐπερ τοῦ πελάγους πέτοιντο, ἐνταυΘά τοι την Θάλατταν, ὼ 'περῆν Θησαυρισμα παραλαβῖσαν φυλάττειν ωορυον, καὶ γενναν το ζωον τοῦτο, αλλ' ουδιας Θείρειν ωσπες εἴς τινα αγονον και ς εζίφην γας ἐζα

Θας εἶδον ἐξ ἐκατέζας τῆς πλευρας συνιώσας τε καὶ ἐκκλινάσας τα πέρατα εἰς ἀλλήλας, τρίγωνοι δὲ, φησὶ, ὴσαν ώ τερὴν κυρβεις' ἀπάρ τε ενεκειτο οἱ προῆκον εἰ μῆκος, υπεκειτο δε αὐτω καὶ χολὴ μακραν ἐχουσα την φύσαν κατὰ τά φασκωλια. εἶπες δ' ἄν ἰδὼν την χολὴν

494쪽

LIB. XV. CAP. IX. X.

nm I MI An isqvNest Forte pinnas dicere Voluit Auctori ita Gela rus ad h. l. Vulgatum caesis au muravit Liber mediceus. Dei Isaisi Hane Gemeri emendationem verbo διαβαλιιι substitui, sensu exigente. ος M. --ἡ 4 3- Ηaee deasmo absurde plane dicuntur, nec verborum constructio constat. Uulso etiam verba aba μέντοι usque ad αμε uncia ceu patenthesi is est,sa Ieguntur. Certissimum mihi est i gendumr ac δ' a. μὴ διαῶ ἀμ Nic

detur vesica bile virescenti referta comparari cum faba viridi. διογκω --J Uerum, puto Gemerum viditia, dum διογκώ3ου emendat. Loquitur enim ipse Demostiatus. Ceterum supra ad comparationem anguillae Gemerus haee adseripsi rate an huc pertinet piscis ille I dicus anguillae similis cum erumena salie puto: Hoe unum mihi certum videtur piscem a rostro ex stante appellarii similiter Cenomani, teste Besenio, gladium piscem a rostro ferou de mer, i. e. ardeam marinam dicunt. Genus ipsit mgruis marini definire non audeo,

το ἀκμαιότατον ἀνθουντες ἀναβαίνουσι ναῖν ελαφραν, καὶ διὰ ταύτα μέντοι καὶ ταχυτάτη διανεμοντες αὐτους εἰς εκατέζαν ἴσους την πλευραν, καs κορεσθέντες ευ μάλατζοφης, εἶ α μέντοι τοῖς ερετμῶς καὶ εκας ος ἐπιχειροῦ , πλανωμενοι δεῖ:ο κακῶσε. Καθητιμ δε εις ἐπὶ της πρύμνης, καὶ vτευθεν τε καὶ εκεῖθεν παρασειρους καθ --

σπῶσι τας μηρίνθους εὐαγρουσας, καὶ μἐντοι καὶ βριθομένας τοῖς ἰχθύσιν ' ἴτανὰ ἐς την ναοῦν ἐμπέσωσι. διαφαινετ της εὐθηζίας το μαζτύζιον ἔκ του πληθους των ἰχθύων τῶν ἐαλωκότων.

495쪽

Ita Medicens pro προοa . dant, lana additur, quemadmodum In seqq. edidi ex emenda- hodieque hami, quibus thynni ea tione Gesneri pro μἄλ- . Lana hao piuntur, ex linea aurici alco pra alligari escam putat, aut iplam pro fixa nexi dependet, plumis etiam esca esse, sicuti etiam ranae deci- variis avium aut pannia discolori piantur. Miror Gesnerum non attu- bus Ornati. CL Da Hames T. XI. iae locum V. ἐρέ. -ειλησαντες p. 2r8. Funes eiusmodi seu lineas - τὸ Κν-τe--ἔπλει 'La μ. διώ- πολυαγκέτρους Galli petits vocant. αγν ι σκώληξ' ex quia apparet aet- Ceterum thynnos etiam, congeneis iam -aιλημέ-ν unico μ h. l. esse rea pelamidum, glandes et purpu- scribendum. Ne Scombri pelami- ras in cibo expetere , auctor est des Menaei lineam cannabinam aut Strabo libro quinto. uno tortam dentibus acutis abroa

ἐπιαλειτο, κώ-ὴν φαρμακὶς, κή ο δεινῶς ἀκόλας ος ην, καὶ ἀφροδίτην παζανομὸν voσει, καὶ ταυτα εἰς ἀκοην τὴν ἐμην άφίκετο ' καὶ ώς εις τουτοτο ζωον τα κακον ἔτζεψεν αυτην 'Eκάτης της Θιῶ μηνις,

των τῖς γόητάς τε κή φαρμακέας 'Atει φίλω κολάζεο

καὶ δικαιῶν καταλείπωμεν. EA δ 'αν κήδε γαλης, μι ἰς ουτος, κή ἡδέν τι κοινὸν πρὸς τίς καλουμένους γα- λιμ εχων. οἱ μεν γάρ εἰσι σελάχιοι, καs πελάγιοι, κῶ μέγιΘος προηκοντες, εBα μέντοι κώ-εοικαο ν η γαλη δε, φαύ1ν άν αὐτην ει νακ τον καλήμενον ηπατον '

496쪽

LIB. XV. CAP. XI. XIL

λιν τῶ χρεμητος κατάγε τοῦτο ' πετραίαν ἶσαν τὸν γαλην, κα νεμομένην φυκία, ἀκέου πάντων σωμάτων, οἶς άν νεκροις τύχη, - ὀφθαλμῶς καs ταύτην ως την χερσαίαν ἐμίειν. Xρῶντα θαύτη ἐς τα ὁμοια άλιῶς, ἴσοι κατὰ τίς Nπειζωτας φαρμακεύουσι, πονηροὶ καὶ ἀτοι σοφις ή κακων. Σπει-ώμοβόρον ἐςι το των ἰχΘύων φύλον παν, το τάις ὐδροειρίαις γένος συμβιῶν, καὶ ἀποδύσεις τάς κατωτάτω μετιὸν, μελαίνουσι τὰς

πώων μιλων, ώς ἔτι μάλ μ α ἐκλάμποντα εν τω ὁδατι, καὶ ἐφολκὰ των ἰχθύων ταὐτά ες ιν

' στρεφεν αἰ--I De sabula vide supra ad XII. s. δυαζέλμιν αὐτοῦ. I Abreseb ad Ao-Fistum lil. p. 329. va γ--rra Velva ἐμμλια vel denique va aBμμένω excidisse putabat. Vitium quidem

rum nullum ad hunc loeum facit. Mihi quidem statim occurrit δMMusi a quo nos et in hac ipsa histotia. et in V. H. V. I s. XIV. I unis est verbo pro punire, adiudicare poe

nae aut morti. Cons. Levaraeus Emend. U. c. 9. nunc video mecum

M. Gronovius ara τοῦδ' νν' inepte; deinde rectius Getherus νωλὸ legit.. Oli Es Mityli J Ita Codex alter Geineri cum Mediceo pro va'A. In seqq. malim cum Gemero ιννύαν.

seribit. Ceteriim mustelam piscem, aequa ae chremetem et hepatum hodie ignoramitit; s spicatur tamen Gesnerus Aeliani eum hepato et chremete ad asellorum genus pertinere, quod Humbii etiam glossa innuit et Xeeμυσι bHσκος ἰχΘύe. Equidem argumentum generis satis certum reperisse mihi viderae in verbis Aelianti ea

ἐπιμέμυ- , i. e. oculis co

nivei. quae in genus Gadorum praeclare conveniunt, quorum oculi membrana sie dicta nictitante, inistegra, obteguntur. His etiam ex mento barba dependet. Itaque confirmata uno Getheri iuspicione confidentius etiam hepatum Aeli.mi is enim ab hepato aliorum scriptorum diversus ei ) et chremetem ad genus Gadorum υσυaeauum referre licebit. Aecedit, quod teste rishao in Deseripi. p. At U. gadus mediterraneua hodieque Graecis rάλι aaudit.

πάνυ ' καs τάς μὰν τοῖς δακτύλοις πιέσας συνθλάσεις,

498쪽

ealesie o. Dei eiu ad verba sistis partes corpori adiunctae, q a beati- νεμε. Gemerus adscripserat chias plerique sed inepte appellant, legendum ex Eustathio. Ego vero, funguntur enim potius vulvae πιι quem Eustavit locum respexerit, ce) nec denique siphones aut meminnescio. brana Corpus omne obvolvens. xj I Qiiid sibi in quam pallium di eunt, usuin vel chama, concha bivalvi velint mem- praebere posse videntur. Nec almihranae istae duae, non exeoti a de chamis legere memini, quae in conchis enim bivalvibus nec pes Aelianua tradit. se dictus, nee binae vel quaternae

βας ' μηκός τε σωμακος εἴληχε πόδα, πλάτος δε ἐξ εὐζείας της κιφαλης μείουρος κάτεισιν ἔς τι ἐπι την ἡγίν ' Mi πη μεν φλογώδα ἰδῶν ε , πη δὲ δεινῶς μέλας φζιτυι δὲ πιεν κεφαλην οἰονιι κέρασί τισιν. 'Eρπει δὲ μυχος επιθλιβων τας τῆς νηδύος φολίδας, λοξον δὲ οἶμον πρόεσιν ἡρέμα γῶν ὐπηχῶ, ώς καταγνῶναι νω- Θρίαν αὐτῆ και ἡδενιαν. Δακῶν δὲ νύγμα ἐργάζεται κῶ τῆτο γε ἰδεῖν ετι παραχρημα κυανουν ' καζδιώττει γε μην ἡ πληγι ις, αλλὰ ωκιςα ἐκκρίνει δὲ ἡ γας ρ αε-

σιλaύοντος' κ- συνῶσαν την 'Eλένην τῆ δακάτου την ἰσχυν,

κατάξιμ μὲν αὐτοῦ την ρ o, ἐξελεῖν δὲ το φάζμακον ἐς τίνα δὲ ἄρα χιιίαν ἔσπευσε λαβεῖν το Θησαύζισμα,

499쪽

.M νυ ἔδαt ιν te τὸ M. aseia πυ- μινυθι siderae Fragmentia p. II ' .e-- ου ,- ε δνύκ- δὲ κατιέ- seqq. ιαι--ἀυα ' eI δὲ ψ ιν μυδόων- περιπε AJ Ita recte Mediceus proeπες ιδόντες. Unde appa- . ἀπεσ.D. . Quae in fine Aelianuaret, quam male vulgo h. l. lega- de pharmaeo exemto adiungit. in Eur: οἱ D sIM in κεὐει G, , Nieandro non sunt, sed ineptus. H3aσιν ἐκ των et cet. Reliqua huius homo de lutulento ingenio suo. capitis diligenter cum Nicandro maculavit narrationem alienam.

comparavi im Specimine adjecto

τάτους αλλους καὶ τίτους πιθηκους' τους γαρ τοι πυζσους ως γυναιμανεῖς, εις τας πόλεις sκ αγουα .άλλα καὶ πο- ἐπιπηδησαντας ἀναιρουσιν, ως μοιχους με τηκότες.

παρ ιέλανες J Ins a e. a . iterum μακκ δ' ἐν νοτι 'Ivδικεῖς Iporr περιυμ hoves cursores ab his distinguit, et ta: μηλίναι γίνεσ3m Easdem in fine addite εἰσὶ δὲ καὶ z..eM πae' infra XVI. 2 πελε δαε χλωροπτως ωὐ- β ες, ιδετυ mera ube μενέως videtur dicere. τράγους ' αὐτοὶ δέ Mo' ιαυτὸς ζεύγν--a -ὶ τρέχουσιν ωκις.. Hos diligens Meκοe ael Gesnerua Melctareae Veterum scriptorum lector, et peri- emendat, quod probo. Vide adstissimus iudex Patias etiam agnovit, XUI. 3. - Deinde vasti ἐπιδημη et boves grunientes Linuisea dictos eae, rae emendat Abras. ad Aescinesse aiseverat in Spieilegio Zoolog. Ium lil. p. asI. ' nae,eeeac NIII. Ipse hubal in nominat, et alibi Cel. Merrem interpretatur Colum- diligentiorem eius notitiam promit- bas risorias ianuaei; simias vero altit. Interim vide Gmeti.ti de eo nar- bas de limia sene Gxlebo. Cons. Tationem eum icone in Novis Com- XVl. Io. minius Ulli. a I. nigras adment. Petropolit. Vol. V. p. 339. simiam Silenum, rusas ad Latyrum ἀκμri Athenaeus IX. p. 39 . Δαἴ- refert.

500쪽

LIB. XV. CAP. X v. XVI. XVII.

οἱ καλήμενοι με ι, καὶ σνοι μονόκερω, καὶ υαινα '

πολλω 'α τυτερον, και Θυμώμενον εἰς κέρας aDα ἐπι πασιν οἱ ελέφαντες άγωνις αὶ παζίασι, 'Hοχωζουσιῶτοι, καὶ μέχρι Θανάτου τιτρώσκοντες ἀλληλίς τοῖς κέρασι, και πολλάκις μεν ό ἔτερος κατῶ καὶ ἀποκυώ. νει τον ἀντίπαλον, πολλάκις καὶ συναποθνήσ G.

λώιμοι μέσοι Totiis hie Ioena surdum est. Post varias et gravea desperatus est. Gemerus ex is P Gesneri dubitationes, quibus inmenchio commemorat Mmσωλιο, Indiae nihil efiicitiir, miror Trinrum tam quadrupedes vitulis similes. ΘEius facile h. l. expediisse; hic enim haec verba praeteriit, ut sequentia verbo viri μέσουι, i. e. semiferos etiam, quibus animal cornutum c. intelligit. Nomen Marea aut co preolo minus describitur, quod qui- ruptum est ipsum, aut deinceps dem hyaenam appellari, ut Codices quoddam excidit, quod eonluctum habent et Gyllius similiter legit, ab- assequi non licet.

CAPUT XVI. .

Hane voeom addi 'it Me- .r-ου--I Ita eum Gesa diceus. Locus Herodoti est Ill. e. I s. ro sciipsi pro μαμ. De belone vide supra ad IX. ω.

CAPUT XVII. mυσικη δ' ἄρα ην κοινωνία τις καὶ συγγένεια λεοντι και

SEARCH

MENU NAVIGATION