장음표시 사용
511쪽
asa ιρει πτερα. Plinius X. sedi. 79. nominantur ab Homero scopes, avium genus e neque harum satyricos motus, cum iiis dent, plerisque memoratos sacile conceperim menter neque ipsae iam aves noscuntur. De avibus Homericis Plinio assentior; sed scopas vulso dictost A sorosi et aliis hodἰeqvi:
agnoscinius. Quoniam vero plures aves motus ridiculos simiarurn in- sat edunt, veluti Charadriua Μcitiisnellus et Ardea virgo, hine variis viro tum doctoruni se ii tentiis scopis nomen mox ad hoc modo ad illud genus tractum est. Sed in plumis temporibus utrinque corniculorum instar appositis facile est agnoscere strigeni, itaque ad striis gem Unu.iso scopem dictum σκωπῶ Veterum reserendum et se docet illustris B,Eoa in Historia Avium T. lli. P. I. Vers. Berolin. in Triocrito I. I 36 etiam Cel. MMebeνus in editione Ilartesiana σκωπας interpretatur striges se opes Linnaei. Confirmat Buobuianam sententiam inprimia illud, quod se opes soli stritum
annuas peregrinationes instituunt. Idem enim σου - Graecorum facere, satis arguit Aristotelis narratio. Hodie tamen nulli bi , quod sciam, in ii sum cibi trahuntur. R linquitur ut MIe, ac dicantur stripes illae . quae nunquam peregre absunt, et semper domi manent;
in quibus strigem passerina in , scopi praeter cornicula, simillimam numerari veto si nile mihi fit ; eius enim nomen frustra in Ueterum scriptis se quaesivitia, confitetur
τοῖς, ἐκλείποντος τῆ γενους τῆ τῶν άρρενων βασἈλεως, βα-
λιδα τινα, καs κζατησφ τῶν Πυγμαίων, Γεράναν ον
τησεσθις κακοῦ νοσοῦσα τοιαυτα ' κατα γαζ τον της
512쪽
LIB. X v. CAP. XXIX. ς καὶ ε- η νυν γρανος, καὶ πολεμῶ τοῖς , Oτι αυτην ἐξέμνναν τ' πέζα τρον,
-.'cs. Interpretes ad Thomam Μ. p. 4II et Rabnἡeu ad netaram. P. I 9. Ceterum tabulam de Ge- ranae transmutatione in gruem ex Boeci antiquissimo poeta desierinsie Arhenaeus lx. P. 393. sed multo inistegrius, et serUaris quibusdam pomtaeis vocabulis Aur-inus Liberalia Fab. l6. ubi vide notam Va Eenaria in editione 'Meisiaua pag. m.
513쪽
φύρα ὐπο γάρ της ὀδύνης ἐξανάλωσε την βαφην, ἁνα-
ταλαμβανεσΘή φησι, τό ἁδόμενον εν τοἰς εαυτου μέτζοις άναμέλπων ἐκεῖνος 'Eλλαβε πορφύριος θάνατος, καἰ μοχα κραταιη.
μι- ψου καταφορῆJ CC Aristoteles I Locus est iliad. E. 83. q. A. III. Ο. Ul. I . et supra Ull. 34. ubi Eustathius in Commentario me- Historiam purpurae omnem copiose moria lapius μναΦsts xa eὲε ea explicui in Dissereatione notis in Aeliano laudat. Notitias Americanas adiecta.
514쪽
, LIB. XUL CAP. II. III. . sor σκέλη τοις ' Ελλησι πέρδιξι ac ζόαν προσεοικότα.
κυαναυγη κατα την σμάραγδον λιΘον.
.-τακέ3avI Ita Mediceus pro . s- qtient h. l. sequi , demon-νaxs3ι. De columbis flavis vide strant Excerpta Photii p. I 44. ubi supra ad XU. I . erura gerunt ru- 1 mpliciter est περὶ aλ-reuissu M. hra, quemadmodum graeca perdix, μιγέγωου suspicarer intelligi Melea- quae ianuaeo tetrao rufus audit. Ea gridem Gallopavonem aut Satyram enim a nostra vulgari differt. Genaer; et video nune ipsum Geme- ελπιδες χλωρ πτιλοιJ Cel. Merram rum in Histor. Avium p. 464. in idei.tur esse columbae virides V.- eandem dubitationem de s iliopa-inaei, omnium maxime colore viridi vone venisse. Nunc enim post di insignes, rostro et pedibus rubria. putationem Ba-ιvroni constat gaia Equidem olim ὐxeae supra XV. i lopavonem ante repertam atque et μηλινἀe a Dalmaeho dictas puta- apertam itineri uus Europaeorum ham easdem esse, qui h. l. κλω- Ameri eam innotuisse, ex Africa, vel eέπνιλει dicuntur, quod χλωρει sae- etiam India allatum; contra ac pu-Pe idem lignificat quod exeέ.. Sed tabat illii stris Bum n. Gallos Inis
feri potest, ut omnes tres invicem dic de gallo pavonibus interpredisserant. Idem Mersem recte etiam tari iterum vetat Penuant, qui nu- monuit -μοιαι ἔλληψM h. l. esse perrime in Pit ilosoplite. Transactis Perdices rusas seu tetraonas rusos Uol. II. P. l. no. Ul. docere conatus est anto apertam navigationi- χρυσωτόν τε Ma κυαναυγ- ita elim hus Europaeis Americam hanc avem
Gemero scripsi pro χρυσωπἡι - αν-- nostris regionibus Plane ignotam αυγεῖς. Si fides Cleliae constaret, fuisse.
λιμον μἀλλον, η δουλειαν μετὰ τρυφης. Καλουσι δὲ
515쪽
γένεσιν, ε πειδη καὶ αὐτο διασείει τον ορρον, ωσυζῆν και οἱ κίγκλοι.
κηλ- nocrotaltim indicum di- Uidetur omnino ad Pelecanos L xerim, et a cela, id est, gutturis tu- naei pertinere. Uulgatum πeκνον- lmore glanduloso appellatum. Ge uer ex Mediceo eorrexit Gronoui . lad h. l. et in Histor. Avium p. a I.
kν άνδρωΘέντες ἐκδικωτατοι τι γίνοντα , καὶ λεωπότατοι, κή τουτου μsν λ νεωτατου καταφρονῶσι ' τον δὲ πα-τιζα ἐκερτόμουν, κή την μητέρα, το γηζας αὐτων e φαυλίσαντες ' ἀναίνοντα L εκεῖνοι την συν τουτοις δια-
Πιβην, καὶ ρχοντο φευγοντες, δ, τι παῖς καὶ οι γέροντες. Συντόνου δὲ α ρα αὐτους ποσείας διαδεξαμἐνης, οἰμεν ἀπῶπον κή ἀποθνησκουσαν ' ο δὲ πῶς ἡκ ώλιγώζη-
516쪽
517쪽
φάγ-J Videtur manis L nnaei in diem apud Indos servatum illa. macrura intelligi , quippe minor strus. Bumnius illi imposuit voe
lyra 'hyura. Optime igitur convenit vitque te Phaeario, in Histor. Nar. nomen Pharagen, sub quo descri- Univ. et Partie. T. x. p. IS . ed. 4 .ptu in exstat animal in Histoire de quod nomen ab allegato P. Gooal Aeadόmie des Sciences p. i9. in Actis Acad. R. Sc. Par. INI con- idque nomen retinuit illustris forme magis indico nomini. quale Histor nat. T. X. p. Igo versionis Aelianus reliquit, malagen scribi-Lipliensis. Eandem meciim tue- tur. Ni ceterum Aelianus animalitur sententiam doctissim iis mihique suo non nisi Melitensis cania m amicissimus M. Herrinann, Μedici- gnitudinem tribuit, et cum Croeo. nae Prosellae Argent Oratensis , in dilo terrestri live Lacerta CordylOL. Progran inate Anno 178 2 edito, un- exiguo animali, quum noster iste de hue translata ponam, quae ad lo- quinquepedalis iit. comparat, ex- cum Aeliani explicandum pertinent: plicandum id inde est . quod sive am, inquit, quamquam illud ni- de itiniore animali re Iata illi histo-mium est, pellem huius animalis li- ria sit, sive etiam de minori specie, mae usum praebere posse, nihilo forte de A furax orae Coromand ne ius manem Lino. sive Pholido- lianae, ex Daniela Relat. in Ρhiis eum Brisson. intelligi evidens est, losoph. Transactions Uol. so. p 36 et quidem tetradactylam Linu. quam descripto, quod animal cum speciam acrotiram rectius dixeris. Non bra hyura eandem esse nequaquam enim squamae tantum conveniunt demonstratum est. Maee ille.
Oppido, sed et ipsum nomen hune
ἄγριος εἰς τὸ αει διαμένει' ε δε ἡ μέγας, βρα Θηνή τε
ἡδίων του ἐτέρου, καs την σάοκα πως δοκει πυκνότεζος.
ΠισιδIat. Idem deinde μακρότεροι. T. X. p. 's. vers. Lips. sed quam Neutrum h e loeci idoneum esse ipse velit intelligi, non statuit. Iro minciat Grono vilis, quod statim Ceterum genus gallinaceum univeris eqtiatur m δὲ 4 μέγαι. Primo loco sum arenas et lapillos lubenter deis monendum est perdicem Arsotelis glutie ad stomachi coctionem adiu-
atque omnium fere auctorum grae- vandam. haee Cel. corum esse tetraonem rufum L u- Aferrem convenire Videtur eum peris ei ; Arbenaeus tamen etiam Ir.ili- dice montana Bri nil non solum eam perdie em specie et colore diffe- eolore obscuro μέ e , sed rostroxentem commemorat. Cum graeca etiam rubro minorique forma. Caris
igitur perdite συροπ eδιt compara- ne eadem est duliυre, meliorisquetur, quam a Damascena aurovanai saporis. Disiligod by Cooste
518쪽
πtεσβυτάτους δε μη διαφεζειν των καeχάζων Θηρίων κοκσαρκοφάγων μηδὲ ἔν.
519쪽
Πραισιιιι Etiam hie cestum Πρω- nῖrnitas in simias Indorum h. l. eom aetaκ legit. Simias eandentes toto memorata Originem videtur ex relia corpore nominat Plinius Uli I. a . gione Magorum habuisse. Similitis πικυMn Simiam Senem comparat hodieque simiae intrant urbem Ama cum hac nostra . qui Pinnanto Syn- aeabas regni Gusarotae indici et e opiis Raadri p. p. I 9. Do. 73. the biim sibi petunt. Cons. Itinerar.lion is lailed Μonkey. Celetum be- Mauritiis p. 64.
520쪽
Vulso Ra deest. Idem etiam σίτου dam bubalis haee modo nigram mo- habet, .πεκοππιι ex Gesneri emen- do albam gerit; sed alba maximodatione pro ἀποκόψει reeepi. Animal in pretio et usii nobilium ad mu- ipsum ignoramus; nec enim aulim scatia est hodieque. Quod ad ma- hue resurre se tam nondum satis no- gnitudinem attinet, ferum animaltam, Sucatyro apud Peunant Synops. cum elephanto comparavit Marcus uuad P. P. 93. quae Uegetabilibus Paulus; domestieum genus nodie victitat et caudam crassam iubatam apud Indos sere minus aliquanto habet. Habitat illa in insula Iava. mole reperitur. De hoc animalei Animal hoc idem sine tradie etiam quaedam Metivari Phi-dubis eum bove indico supra XV. losophical Transactions Vol 67. P. I. 24. ex cuius cauda muscaria fieri No. as. - Alterum vero boum ge- tradit Aelianus. Ab hoe vero diver- nus xx . 24 sine omni du- sua videtur esse hos indicus alter ad bio Bovem Indi eum Disaei seu cursum publicum institutus, hirci Zeba Basei intelligi censet Me magni statura, XV. a4. Prius ani- rem, eumque optime cum corporis mal est bubalis indiae grunniens forma tum cursus velocitate cc cauda equina, ut docuit Pallas μν- venire. isbe Botrage I. P. II - I9. Cau