장음표시 사용
531쪽
ενέδοσαν εκεινοι το μέλος το ὁ κόν' οπερ ῶν ακουσα τις οἱ των Συβαριτων ,ποι, κατα την οἴκοι μνήμην, εν μέσοις οντες τοῖς συμπο οις ἀπεσείσαντο ρον τὰ
ἀναβάτας, ἐσκίρτων δε καὶ ἐχόρευον, καὶηγε αλλ'
την τάξιν συνέχεαν, κα τον πόλaμον ἐξωρχήσαντα
ἡ τῆς λίμνης, ἡ τῆς θαλάτΤης, ἡ τῆς κρήνης, κα- το. Mόσωπον φαιδρύνειν βουλόμεν , ινα μή τι. αμορφον ἡ 'αλλιο εκ τῆς φατνης, ἡ ἐκ τῆς ὀδοῦ προσπεσον, εἶτα ἐπιθαλῶ ν το κάλλος. δευκοσπάδι δε ἄζα Ἀπω κή
532쪽
. LIB. XVI. CAP. XXI A SAEκὰ 'Uμηρος δε το φιληδεῖν Ammς χρίσμασι φύσει πάντας ομολογεῖ λέγω Tοίου γαρ μένος ἐωθλον απώλεσαν ἡνιόχοιο ' 'Horis' ος σφωi μάλα πολλάκις ὐγρον ελαιορ
Xπιταων κατεχευε, λοέσσας υδατι λευκω. ' '
dentes luporum maximi equis quiaque alligati infatigabilem curium praestare dicuntur. Sed Mori coivi tur intelligi peculiare tenus aequi, Venetum sisto. H Dehim etiatam λιμέσπa αι Noc πεt -Λδρέαν nasti ait. Cf. Boch ινι Hiet a. l.
533쪽
534쪽
βάνοντα, εἶτα μει τοιαυτα ευρίσκεται ὐπαρχομένου n ' τῆ ἡος, και προῖόντα ἐπὶ τας νομας, της χολῆς ὐπω πίμπλατ . Τῆτο δε δεα ἐυ καὶ φιλῶ παρακολουΘῶν τοῖς Σκυθικοῖς προβάτοις, φασί
'λεωπιμπλαται J Ita Medleeua pro foenoque nutritis, cum omnis eo ἰIurali. Ceterum κολὴ hoc loco bi- poris motus abest, bilem indur em, non vesicam biliariam significat. scere et in varias crustarum et calis Dite obnr vici haec dehite con- culorum formas concrescere vide-Venit cum recentiori m experimem runt. Τ Cf. Illustr. Haliret institutaris, qui iumentis per hiemem intra Physiolor. Libr. XXII. Patristabula conclusia et gramine arido
ωπων διαφέρειν ἡδὶ 'εν, το-σωμα ἔχειν ξενον τε α παράδοξον - ακος τὴς ἐτεροφυλμ ἀντικρινομενον ' τα γάρ τοι ζωα τα δακιτα, καὶ τα ἐγχρί Τοντα πά πολλα ωτα, μηδὲν αὐτὰ μόνους αδμῶν' ς τε γῆν οφεως δακόντος ἐπαίουσιν, area φαλαγγίου νύξαντος, ῶς τὰ αλλώς , εἰς Θανατον κτε μὴν σκκπίω κέντρει ἀπερείσαντος. Ἐπαν δὲ α ρα τουτων προσπελάσ' τι αμα καὶ παραψαύση τῶ σωματος, και ἄμα τι καὶ τῆς ὀσμῆς τῆς εκεώων ναύσν η σπάσεν, ῶσπεζῆν φαρμα- γευσάμενοι vπνοποῶ, κάζωσίν τινα. ἐλκτικην εἰς ἀναισθησίαν ἐμποιῶντος, ἐξα-ενεῖ κή παtiis , ἔς αν παραδζάμ ἄνθρωπος εντος. 'Oπως δὲ ἐλέγχωσι τα ἐαυτωνεῖτε εςὶ γνησια, ειτε καὶ νοθα, ἐν τοῖς ερπετοῖς βασα- ίζοντες, ως ἐν πω -πt ι τὸν χρυσον οἱ βαναυσοι χουο - ουργοὶ, ἀνωτέζω ε,ον.
535쪽
sdia AELIANI DE NAT. ANIMAL. ντο δηγμα' ἀναιρῶν γαρ καὶ ζωα αλογα, καὶ ἀνθρώ- , εἰ μη παρείη Δίυς ανηρ, Ψύλλος ων το γένος. Ουἔος γουν εαν τε κλητος ἀφίκητα , ἐάν τε καὶ πικῆκατα τυχην, καὶ θεάσητα πράως ετι ἀλγῶντα την πλη- γην, η το δηγμα, μόνον. i προσπΤυσας εἶτα μέντοι τηνόδυνην ἐπράῶνι, και κατεγοήτευσε τὸ δεινον τ' Gάλω
Ἐκλυον ως Λίβυες, Ψύλλων γένος, ἴτε τι Θη:-
Λύτοι κάμνουσου μυδαλέαισυ τυπαῖς,
536쪽
mini Aristoteles Η. 4. VIII. 28. magnis villis sunt, in magna parte idem de Cilietae eapris tradit. PB- Phrygiaet unde Cilicia et ceteranius Uni. sed . 76. In Cilicia circa- eius genetis fieri solent. Sed quodque Syrtes villo tonii ii vestiuntur. primum ea tonsura m Cilicia sit Arem R. R. I l. I . sic eapta pilos instituta, nomen id Citieas adieministrae ad usum nauticum ne- eisse scribunt. Capras has Citieiasque non quaedam nationes harum descripsit etiam Bis . . in Epistol. pellibus iunt vestitae, ut in Getulia fol. 3r. Lianaeo Capra Ansorica diam in Sardinia. Tondentur, quod citur.
νους Κυναμολγους τρέφειν κυνας πολλους, κατα τους
νων τροπων εἰς . με τλτα χειμωνα ἐπιφοιτῶσιν αὐτόῖς αγέλ- βοῶa , οἱονεὶ μιλιτ Των σμηνος, η σφηκια κεκινη
537쪽
CAPUT XXXII. ισχυλίδης ἐν τοῖς Περι γε ληγιας κατὰ τὸν Κί- γῆν πρόβατα γίνεθα ὀλιγα εκάτη των γεωργῶν
δὲ ἐξ αὐτων γάλα, καὶ τἀτο τρεφόμενον τυρον ἐπῆε-
v,is κίων γ, v I Ita recte Medice 'tate eommendasse . credibile est. Ia,mo κι-; sed idem male deinde re- seqq. Gesnexus Ivirris avi ἐν--οντα petit κιων. Aesch his tertium geor- legit, ne καὶ abundet. Ceterumgieorum librum laudat Atrinaeus quo post reliquum ovium pastum AIV. p. 6s . ab Aeliano commemoratum . ubi Hanc seripturam pro Uul- ἐνἀNου εἶ.a. νκύνα δεμνον malim. Per .sata κυνουμν recipere non dubitavi, tineat mentio MM te coniectura, sum in ea consentiant Iangerm. ad assequi non podium. Uerso latina' pollueem Ul. lo. et Rachare in Chan. inepte ἰnterpretatue h. l. sed spinas I. 4. p. 4 8. Cyelinii casei, quem etiam quasdam ab eis seri ait, e qui- celebrant Mephanus Bo. Distenes tau quod emanarit lac coagulari et D rtius, et Laeetanus, ritimen etiam in optimum case im conveni. N tra nitisse in insulam Cion, eiusque vum certe atque inauditum hucu
538쪽
aaseum fieri posse; nee erat necesse reliquo pabulo. Sed puto ordinem spinas istas in agro perquam macro Verborum esse perturi atum, et spuisti; eaeitin enim in tali ibi. ubi- nas haa in eum tantum usum adhis rue magna copia. Praeterea hic beri, ut notibus earum lacti adiectis e pabulo tantum sermo est, quod in caseum coeat lae; quoq fieriouibila obiicitur ; igitur putem πα- hodioque in Astica testatur escha is h. i. potius asse admiscera Itinerar. p. I so.
κωντοι των μαζῶν. Λιβύων δε α ζα των γειτνιωντων 'Iνδοῖς ὀπισθονόμων βοων ἁγέλας εἶναι τινας ἀκέω ' το δὲ αἴτιον, ii φύσις ώς ἐξήμαρτε το πρωτον. ἡ ώλιγως=1πεν.
- ε,αι συνυφασμἐνα. 'Ο δὲ αὐτος ἐν χωρω τινι δε βύων τὰς αἶγας τῆ ς Θους φησι τους μαζους ἔχειν ἀπηρτημένους. Eis δ άν τῆ παιδος τῆ Nικομάχου. καὶ ταυτα,
Horum meminit etiam Arsareus De P. A. n. I 6
ευε isitur erat in/πα-- Arimae is, eum ista scriberet. Fabula ficta via detur esse ab ineolis Libyae propter
admodum hodieque multae gentea atque ah his decepti viri docti capram lann.iri Tartarieam Κιita dictam ob piaegrandem labii superio ris propendentis molem retrυFradiendo pasci tradunt. Cons. Vossius ad Me n l. c. g. ΣκMisaavJ Codex alter Gesnec et Alediceus καρισκει. De fluvio hoc non constat. Cf. lupea ad lit. 3 a. Nee ea stat hodie lociis Arist,teus, quem Aeti.inus ter laudat. In Hist. Animal lil. 9 est διὸ καὶ ti Φρυγ- εἰσὶ βόει καὶ ιλλώκ.1ι κινὰσaι τὰ Mea-
539쪽
ρήματος δι αρα τώτου ἐοικε χρῆ- δια μεν τὼ κρυμῶ τας τρίχας ἐς τον χρῶτα ἀποτρέφειν, δια τῆ Θέζους δὲ ιξω ιἰ μέλλοι ό ἡσθημένος δια μὲν τοῦ κρυμῶ Θάλπεσθαι
δια δὲ τῶ Θέρους μη αποπνιγεσθ' .
pro EMMν. in seqq. rectum erat Iegi τἀn-τM The ιπιχειριους isse M. Ceteriim quae hic traduntur. Omnia videmur pertinere ad mastrucas Sardorum ex pellibus Μusmonum, uti Drabo U. P. 3 4. appellat, consectas. Strabo l. c. νιν-- δ' ἐωνada. εI aeetas Φύ-ν- ah alvis ἐρει- ne a , καλ. Mura δὲ Μους--τM. Plinius VII l. Dct. 7s. Est et in Hispania, sed maxime Corsica non niaxime abiimile pecori genus ni Monum capi ita viilo quam pecoris velleri propius. Quorum e genere et ovibus natos praici umbrias ν carunt. In vetere Epigrammater Musimonem capra ex veroegno se. mine gignit. An inbion a script ribus graecis celebratus apud Plinium XLVIII. feci. sa. diversus sita Musinone diis ile est hodie statuere. Praeter oves indigenas insula Sardinia habet animal Afrisoae, quod cum inhioue diligenter comparat Autor Libri Destillaetione des labar iegna Salsari 1774. Cf. etiarn IV ιθ ad Dio oraem l. p. 3 1. Celetum Nymphodorum Syracusium. cuius Periplum pluries laudat Athe vaeus, et h. l. et supra XI. ao intelligi, facile credo affirmanti Ha avius in Indice auctorum ramos.
ὴν ἐν 'Iνδοῖς λύογοις φησι. Κώὐθα μὲν ουτος ειν φησι κώμην τοδε ονομα λαχουσαν, ταῖς δὲ αEι ταῖς ἐπιχα ρίοις ἔνδον si τοῖς σηκοῖς πασαβάλλειν τίς νομέας
Φι δa I ita Mediceus pro H δι. Eundem auctorem laudat et insta Ill. 6.
540쪽
LIB. XVI. CAP. XXXVI. XXXVII. sa χρίσαντες ὐγζα, κῶ ὐποπρησαντες αὐτας, άφηκαν is
σατρέφουσιν αὐτόῖς, ως φασιν, δα καὶ εκ της συνηθείας ητΤον ὀρρωδωσιν αὐτάς.
43s. inserto articulo το, qui vulso deest. De Megaris ab Antipatro oppugnatis laudat Gronovius Po6ae-n- Strategem. lU. 4. 6. - Deinde χευαντεα ὁγρο seripsi auctare Gonera Pro ψυχep, quυd locum hic non habet. De odio elephanti in suem dixit , o aras etiam VII l. 28. et t. 38. Plinius UlII. sect. 9. iidem minimosita stridore terrentur. Consentit S..era de Ira Libro II. c. I a. Plu-νMehus de Solertia p. 93ι E. et de Invidia et odio P. s37. ubi t. meu Interpres μῶν luit pro ἴν. Zoro stros in Geoponicis XU. I ἔτνει vis Πλοκκος Φωνη v. Sed ecce Plinius VI l . . secti Io. animalium maxime Odere murem, et ii pubulum in praesepio positum attingi ab eo videre, lastidiunt. Idem ex Plinio repetit Aoώ-
Pliaitim similitudine vocis ζω et μύου deceptum putabat esse. Sed demute aifirmae Phuti narrationem meinanu de Hist r. Natur. Veterum p. I 3ς de sire illiistris B, diaque utraque Privii narratio a vero non aliena esse videtur.