장음표시 사용
331쪽
fecerint. Haec autem sunt, quae intelligimm Imperatorem habere debere, se antecessores ejm habuisse. Folum negate se consuetum, conssetam
paratam cum tendit Romam Corona causa, se pacatum transitum, cor
meatum idoneum, pacate transeat, is sine maleficio, sacramentum a vasalta accipiat, omni osse ora remissa. Ha sit expeditiones pro eo se piant ut strat cum tradit Romam corona causa. Hactenus S
Ad hunc locum ut succincte solideque respondeamus, tria consideranda sunt, quorum primum est, quis Imper toris illis temporibus fuerit status, quis Venetorum; alterum , quid huic foederi sive paci occasionem praebuerit, ac . quid actum sit in rei veritate; tertium denique, quomodo id ipsum, quod inter partes actum fuit, accipiendum sit, explicandumque.
Primum quod attinet, Venetos id temporis nihil Libe late sua inserius indignumve, in animum dimissuros fuisse, ut credamus, cogit nobilis illa victoria. qua Frederici filium, Bocmis, Dacis,Getis Germanis Italisque contra Pontificemvirma sociantibus, maritimo praelio fuderant, fugaveran que, captivum secerant, ipsumque Fredeticum ad pacem compulerant, ipsimet interea arbitri pacis inter Imperatorem Pontificemque. Eos jam tum sibi Imperatori Pontia sex aequaverat, pari curulis sedis praerogativa, quam hodieque servant ex aequo considere jubens, idque omnino non contradicente Imperatore, aut ullum sibi in Venetos Imperiumarrogare aulo. At quo Imperatoreὸ Barbarossa nimirum , magnanimo si quis unquam fuit, & vd infractis rebus, majestatis suae acerrimo vindice. Si quis haec gesta dicat anno millesimo centesimo septuagesimo quinto,quaeque ex Sigonio allegantur totis octo annis esse recentiora, nihil aget. Pleni sunt omnes libri, hicna Omnium hilioricorum monumenta , foederatorum so dcri autem Principes Veneti
332쪽
panes quaquaversim superiores fuisse. Ipsum paucis audia .mus Sigonium.'Ille librum suum de regno Italiae quartum& decimum, ex quo eodem hic illius locus ab Anonymo
desumptus est, sic orditur. Sequenti libro, praeclarumpopulata con-eordia civili ue consensioris exemplum memoriaepseritatisprodetur ut enim Italia nunquam acrioribus repetenda Ubertatis ac propugnanda Ecclesiae ligasit , nec concordioribus allitando arimo aut firmiori sopibus utriusque laudem dignitatemque defendit, sic neque fructum im rumsuorum uberiorem, nec victoriam illuseriorem, nilo tempore tulit, quam Furirico or Italiam se Ecclesiam ess s omnibus Imperii Uriabus o pugnante, i asocietate ac findere interse illigata, percepit: uit unusquisque intelligerepossit quantum ad res magningerenum, constans comeonia , alue animorum firma conse ratio, valeat. Hactenus ille.
Cujus toto isto libro ne pagina quidem ulla est, quae non testetur verum esse quod auerimus: hi ea compilare aut transcribere non lubet, ac, ut reor, in re nota satis, iis, qui historiam istorum temporum vel a limine silutarint, non est necesse. Secundum videamus. Hic quoque citra omne dubium est, occasionem ferendis pacis legibus, Venetos haud dedisse, quorum, ut mox diacinam , res erat superior, ast imperatorem ipsum. Ille enim
sive adversante fortuna, bellandi satur, sive filij precibus cedens, imperiali fastigio haud indignum ratus concordiae viam tentasse, primus legatos mi sit, si quid Sigonio denarimus ι illius haec sunt verba. Idem aram stertius nimirum supra millesimum centesimumque ab octuagesimo in pace i. Lombardis cis Frederico facta, fuit nobilitatus. t Fectabat extamio sudio Italici regni coronam Henricus, Frederici filiud, ut qua . . omnes affecti fuisseras , qui ante se regnum Germaniae obtinuissent;
ueque risio cum Lombardis, atque adeo etiam cum Mediolano manente , rationem ultim inibat, qua ad dum sis odi perveniret. Itaque Dederisum patrem Constamiae conventum mense Martio agentem, ro-
333쪽
gavit, ut quando inducia D ardarum in fine essent, rerum suaru satum Rasilire, integra pace prasia talia vesiet, id, cum sibi ad animi voluptatem jucundum, tum vero , ad tutam regniposse onem fore juc dissimum. Cui 'ederisin, si animum , inquit, in lucere Itali posuerint, utpacem quis coMitioribu mons aud imitus friciam , rogatu cedam. Tum Horimi , atqui si Iegatos , inquit , is Italiam cum liseris per hac re mandatu miseris, noli veneri , ne non civitates pacem ultro sim petitura; qua re audita Friderism c Llielmum Episcopum Hastensim Marchionem, Hemicum Densium frui rem Theodoricam, se dolphum Camerarium, eo nomine Placemitum misit. Id vero poMuam civitates cognoverunt,extemplo legatos
natoresque suos , eodem di ime desimarunt. Ibi pridie Kaliis. My. colloquio constituto, Iegati Friderici tabulas ejin protulerum, in quibus Acriptum erat, arbitrium paris inter se ocietatem Iombarduredintegrisaee eo permittere, qu- statuissem, ta se rata mperpetuum habitur U. Occasionem vidimus, nunc quae inter contrahentes acta sunt exsequamur. Subjungit immediate Sigonius. inreuu foederati pacem M verbis posui unc Destim Ismbariae, &c. Repetat ea lector ut sunt ex Anonymo nobis in principio hujus 3. descripta, nos Sig niana continuabimus, quibin, inquit ille, psulari cognitis, δε- Λ jurarunt Iegati, Medataros operam, vi Frederum se mlim ejus, pacem his conditionibus facerent, a me his rebus in tabulinretiris, postridie Kale M i praetores civitatam tale Macramenetum inter se conceperum. Ego jura omnibus civitatibus Iarueratis Iomba
dia, e lanchis, Romania, ct O eoni, Marchioni Mabstinae,
mepacta omnra servaturum, giis in tabulis pacis cominentur, m. D. Istiis Imperatoris, ct civitatum ford inarum , consiriptis, neque --ctorem fusurum ut aliquod eorum innuatur, praecepta moderatorumo Nerva rum , a prUoli π ML MAER, ad triginta annos, δ' hoc quantoquoque renovaturum, is cori os aut praetores ae credentiam mea civitatis, hoc jurejum do obogalunum.
334쪽
His quae porro Sigonius adjungit adseribere supersuum
fueri credatque nos lector id agere, ut transcribendis alienis nostra turgescant, mutila ut transcribamus aut calumniae ' obnoxium sit, auicandori quem profitemur adversum. Vnicum interim illud omisisse sacrilegium videatur, Caesareo ad oblatas a foederatis pacis conditiones responso, Venet rum, aut urbis Venetae ne nomen quidem reperiri. Mihi quispiam ut credat nolim. Sic Sigonius. Nomina urbium quiabus gratiam nosram res tumus se piscriptam concessisnem fecimus
sent haesi Verulla, Novara, Mediolanum, Laus, Argamum, Brixia, Mantua, Verona, Vicetia, Taura, Tarvisum, Bononia, Faventia, Mutina, Regium, Parma, Placentia, hu autem citataritas ct locis pacem noviram reddimus, se concessionem nosiam facimus, videlicet molae, Socassano, Sobio,plebi de strabariis, Festria, Beliano, c uerae, Ferraria autem pacem redimus, se concessionem raseram faciamur, si intra duos mensispost reditum Lombardorum a curia nostra de pace praescripta cum eis concordes fuerim. Legati autem civitatum hane pacem receperuns, ct inpraesentia nostra jurarunt Mediolani, Brixiae, Placentiae, Bergami, Verona, Vicetia, Paduae, Tamisit, Mantuae, F venti ,Bononiae, istinae, Reg=, Parmae, Laudis, Novara se Vercellarum. Hae vero suus civitates se loca qua pacem praescriptam fabjumamento Lombardorum nobiscum receperum , se eamdemperώjura verum, Papia, Cremona, Comum, CAPAE, Perthona, Hasa
sarea, Genua, Alba is alia civitates, se loca, ct sonae, quae sunt,
se fuerunt, is potestate nostra. Haec auum sint nomina civitatum, Parum legati invectituram comulatur a nobis nomine civitatum receperunt. Mediolanum, Placentia, Laus, Vicetiae, Padua, rufum, Mantua, Faventia, Bononia, Mutina, Regium, Tarma, Novara , Vercelgae, Bergamum, acta amo incarnationis MCi XXX I I I . D
ta apud Constantiam in solemni curia vis. Kal. Iuvij. facto civitates ita jura m. Iaro ego, me posthac siilem fore 'Merico Imperatori , d do qui, Henrico regi, neque in consilio suorum ut i et DP p a tam
335쪽
tam aut regimen amittant, se si quem ego id moliri comperero , me id
Imperatori, aut regi, aut legato eorum, indicaturum, auxilioque futurum, vi regnum teneant, ct si amiserint, recuperem ; ὐ pacem ab ipse sua parte , cum societatae Lombardorum factam observaturum, se
omnes mecum habitantes manes a xv I. annis, ad Septuaginta , hoc
sacramento obligaturum , ac denique ha3 inde, inquit Sigonius, tabula singuli domum retulerum, neque quicquam eis a successoribus detrusipdsuror iumma semperposthac ope contenderunt odisque ri omnibus fere civitatum tabula se multis exemplis desicripta reperi-tur , e Me vulgo pax Constantia nomisata. Hactenus Sigonius.
Nos ea quae ex ipso allegavimus, qualiter accipienda sint, atque explicanda, ut despiciamus, ordo exigit. Quod ipsum ut aggrediar, ex ijs quae a me de statu ac conditione Venetorum allegata sunt, cuilibet existimo constare posse dum modo commoda rebus gestis ,& vero non dissentanea, quaeque obsequij excludat vinculum , ratio ass-gnetur aut causa) ne in praesumptionem quidem cadere posse, taleis tantosque viros eo delapsos, ut libertatem , quam mordicus tutati semper fuerant,nulla impellente caua, pedibus illius advolverent,quem non semel ipsi vicissent. Quinimo, necesse mecum est omnes judicent, praesumptionem in contrarium militare, quatenus scimus nata libem rati pectora, cum vel generosiores equi lupata detrectant, taurique non nisi coacti jugo colla submittant, ad extremum libertatem, quam primo vitae spiramento hausere tutari temper ac defendere. Vtique Veneti cum summo semper nisu eam sartam tectamque servare fixum ipsis esset immotumque, ut ut voluissent quam maxime misa pro sumptione accedo ad veritatem rei gestar) citra perjurium, . illam ab se abdicare non poterant, utpote qui sexennio jam ante sacramento illigati , foederatos, adversum omnes homines, dcseudcre tenebantur, authore Sigonio d.Ebroia
336쪽
ae neque pacem neque inducias sine communi consensu pacisci poterant. Atque hic quoque si id potuisse demus, aut voluisse, evincit in contrarium fides annalium, primum fuisse Imperatorem, qui quae ment conceperat pacis consilia , non modo eminus ostentaverit, verum etiam in apertum per Legatos deduxerit, speciali ad id dato mandato, cujus & ipsi prius certiores fuerint sacti, quam aliqua ratione ad mitiora deflecterent. Ipse ille quoque textus evidenter ostendit, quaecumque ibi reseruntur, non modo non facta in deprecationis modum, aut submissae petitionis, sed verius praeurriptionis aut praecepti; quatenus ipsi nimirum, qua lege amicitiam cum Imperatore colere vellent, ac quibus obsequijs Italiae quietem praestare, & vice versa,quae ab Imperatore fieri sibi desiderarent, ostendunt. Ac denique, 7uam sint illa omnia aliena ab aliqua parendi necessitate, alia ut omnia sciens praetermittam satis illud evincit,quod utrimque praestitum est juramentum. Equidem subditi si erant, ca sa nequeat dari, cur subditis suis juramento se obstringeret summae potestatis jura habens, quibus semel
imperium auspicaturus, jure-jurando se devinxerat, quotique eodem sibi nexu habebat devinctos; praesertim tali juramento, quo sibi ipse summi imperii jura stipularetur, aut stabiliret. Illos invicem subditos, quos quidem ipsi pleno
imperandi jure dominos agnoscant, ad jusjurandum compellere non posse , quin in laesar Majestatis crimen committant impingantque, nemo est qui ignoret. E quibus deprehendi nullo negotio potcst, textum illum, qucm pro se adducit advcrsarius,nulla ratione M accipi posse,ut ullam omnino subjectionis prae se ferat includatve confessionem. Quinimo videmus ut isthuc loci, nulla subjectionis mentio sat, verum pacis, pacis inquam istiusmodi, cujus ipsi Leges non minus ferant, quam accipere paratos demonstrent.
337쪽
Videmus item, ut nec ulla ipsi aut offerant aut deferant quae salva libertate offerri deferrive haud possent. Cumque & insuper vasallorum nomen quorum status ac conditio toto coelo disterminatur ab illius statu, qui se subditum fatetur usurpent, ac praeterea finem ut faciam lia quido constet neque juramento sese Venetos ad ea praestanda devinxisse, ut de reliquis civitatibus jam ante vidimus, ac nec Imperatorem quoque, illis, quis firmabat, pacis conditionibus, Venetos fuisse complexum; facile ex ant cedentibus colligitur, quam a naturali atque omni prorsus juris ratione alienum fiterit, praeter intentionem agentium, verborumque contextum, ea adseverare velle, quibus ipsa humanitatis ratio, quam non semel pro naturali jure Leges usurpant, aperte resistit. Amplius dicam, mirari me, cur adversarius, vir sane comprimis eruditus & multijuga H storiarum lectione spectabilis, istiusmodi paetiones c neque enim aliud commodius hic aptiusve nomen) ut libertati adversas, nobis proponat. Non jam dicam aliud esse servire, aliud esse in servitute degere, nec geminabo diuinguendum eme inter ipsam libertatem ac habendae libertatis modum: ctum id mihi jam ante,suoque mox loco plenius fiet cum bono Deo: sita pace adversarij) id eum monebo, cum ideo bella gerantur ut pace aliquando tandem mutentur, ea subinde libertate salva imponi a victore& posse & soleri,
quae multo graviora sunt, quam ea quae continentur hoc, quem nunc examinavimus, Sigoni j loco.
Non ero hic longior, duo duntaxat exempla adducam Emultis, Carthaginiensium nimirum, Ttolorumque. Casethaginienses quod attinet , illis apud Livium lib. xxx hae pacis leges dictae 1 Scipione. Captim , se persuas se fugit Lura, resistuant, exerritus ex Galba se Italia deducam : Italiis A rumant: usus omnibus, qui imo miliam se Africam sunt, decerim,
338쪽
3 aves longas praeterviginti, omner stadant tritici quiquaginta , iam dei trecenta millia modum :pecunia summam quantam im ωΥeris
Postmodum eis acriter correctis,atque exprobrata ipserum perfidia,monitis,ut tot cladibus edocti Deos&jusjurandum esse crederent conditione,pacis has ab eode Scipione dictas Livius rescit, Vt liberisius legibur viverent quin urbes,morique agros, quibusuemibus rate bellum tenuissem, tenerenisso laxaeque finem eo die Romani facerem, pefuga fugitivosque is captivos omnes, ct
vas ro nati, ater decem triremes, traderem, Elephantosue quos has rent domitos, neque domarent alios, risium neve in Africa neque extra ,
Uicam Wάμpopuli Romani gererent, Masini a res reddenen faedurique cum eo facerent,frumentums radiumque auxiliis, donec ab Roma Letali rediissem raestarem , decem M. talentum Scipionis auia
tralu darent, nec minores XI v, neve majores XXX inducim, ita se daturum , si per priore1 inducim naves oneraria captae, quaeque fuissent in navibus resiluerentur , aliter nec inducias nec se pacis ultam
Etolorum subinde mentionem fecimus, Quoniam tamen ipsis ex asse Libertas mansit illibata, ac nisi in comiter obse vandam Romanorum 'majestatem devincta, eaque ipsis injuncta quae sunt, ne quidem uno die nominari, nedum comparari cum iis possint, quae ab adversario citantur, quibus legibus in amicitiam venerint ex eodem auctore adscribere non poenitebit. Rus libro xxxv m sic habetur. Imperium
majestemquepopuli R. gem HStolorum coseminosine dolo malo, nc quem exercisum, quia vesus iramicosque eorum ducetur,per finessias transiresinito, neve ulla ope juvato, ho es eo em habeto , besium pariter gerito perfugari fugitivor, capti sue reddito, Romanis, scisque, praterquam si qui capti, m domos relusent, iterum captisse,quitum sessi erant Romanis , cum interpraesidia Romana istolicissent: aliorum qui comparebum, intra aera centum Core eorum magistratiabus sine dolo malo tradamur, qui non comparebum, quando quisque eorum primum immis urit, redda*W.m des XL arbitratu cis
339쪽
RO. ne minores X i I annorum: major XL obses ne esti Praero praefectus equitum ocriba publicus, qua urbes, qui agri,qui homines aetolorum jum aliquando fueruns, qui eorum L. Quintio. o. momitio O . post eos Coss. aut armis subacti, avi voluntate in ditionem Pop. Rom. venerunt, ne quem eorum 2Etoli recepisse vehar. mades cum urbe
agrisque , Acarnanum sunto. Hactenus ille. Atque haec inter se siquis componere velit, in nostras ut spero partes haud gravatim transibit. Pergamus interim.
F. 62. Fallit Anonymus , dum venetos ait nunquam usique ad
annum cIa ccc pro liberis se ges se. Imperatorum Privilegia non dedere Venetis, sed firmavere Libem
tatem. Jmmemorialis praescriptio titulum non requi Prit. Sarioli Baldive austoritas legem non miscit, aut rationem. Alteri per alterum iniqua conditio imferri non debet. Semel quae competiit Libertas re cari non poteILPRimaevam Venetorum Libertatem consessimis est,' nunquam illos, usque ad annum millesimum trecent simumque, sese proliberis gessisse, neque tali unquam modo sibi Libertatem asseruille, ut quam jdre proprio suam dicerent, sed Imperiali eam Privilegio acceptam tulisse, ac sic etiamnum quoque longi sese temporis praescriptione defendere. Albericum de RMare ait de semet ipso attestari in I.
cunctos populos. Cod. desumma Trinit.vidi e se Privilegium exempti nis concessum Duci se cimitati Veratianum, bullatum bulla aurea, seper illam subjungit, Anonymo reserente, Albericus -
340쪽
revis Imperia naa d res subesse, se ita etiam Uitur se magister
Joannes Parisiensis. Munit porro sese adversarius auctoritate Barioli, cujus haec verba citat. Quinimosint populi, qui nullo modo obediuvi Principi, nec sis legibus vivunt, se hoc dicunt aurere Primiligio Imperiali, se istis militersunt de populo Romano, ut 6-ciunt Veneti: Nam cum illam Libertatem habere Me dicavi ab impe Romano, se Trivilegio, quodammodo praecario tenent ab eo. se post
Trivilegium revocare cum veget, cum ei liceat mutare vo&ntatem
sum. Ian.in l. h es.st . de Captis. seps neve f Sariolo denique Laldum addit comitem, qui reserente Oxonberio, in suis ad Taciti annales discursibus, locum non exprimit , inquit,
Ubertatem ab Imperio Romano recognsunt or vivum tanquam filii emancipati, debentque illi reverentiam, quam si non exhilen ossius in sim tutem revocari tanquam ingrati, quia non sint liberi, quam per ρ tientiam Imperatoris, vel speciale Privilegium, quod alii uccessores
pessumsecundum Bariolum revocariri
Atque hic quidem prima fronte videri possit advers
Ilus argumentum attulisse, non speciosum modo, sed & v lidum , nec minus auctoritate scribentium illustro; quam ratione suffultum; penitus introspicere tamen si lubet, quam non stringat vel quivis judicabit. Negativam facti, nempe quod totis mille trecentis annis, sese pro liberis gerere haud . sint ausi. nunc non attingo, utpote quae per ea, quae pasilinac ubique sere, toto hoc opere adduximus, lit consulatissi-
ma. De privilegio quod ait, similiter per ea quae suo loco superius discussimus, solvi potest, nec quid ut addam jam dii iis est opus. Originaria nimirum libertate satis superque probata, res ipsa docet, sid quidem verum sit privilegio libertatem Venetis fuisse concessam, quod tamen nusquam apud Historicos reperio, quo imperante id factum foret tali privilegio imperatorem aliquo modo videri posse Veia torum jus firmasse, ast revera nihil novi iuris eis tribuisse,