장음표시 사용
101쪽
aliae graves, atque omnibus cognitiae, rationes produci possint. Hoc quidem forte potuit contagisse, hasce Scintillas ibidem a Remonstrantibus, contra expresitim Confessionis sensum, ita fuisse suscitatas , ut clare apparuerit, eos ex illis libenter suscitaturos fuisse ingentem ignem virium humanarum ad bonum spirituale intelligendum, volendum , iaciendum : Et nonnullos hoc intelligentes tam propter hanc, quam propter alias rationes, tandem per motos fuisse, ut eiusmodi Pelagianos errores relinquerent , atque orthodoxis Reformatis Doctoribus
se adjungerent. Addunt huic aliam adhuc probationem , quae multo minoris est momenti nimirum, Aussorem libri editi a versus testimonia, quibus Decruum Illustr. DD. Ordinum con- Irmatum, alligantem dictum articulum studio haec verba omisisse. Illi qui hoc Decretum , uti vocatur, istis testimoni js confirmare voluerunt, Illustr. DD. Ordinum honori sane haud bene con suluerunt: cum testimonia illa partim mala fide citentur aut applicentur,in partim etiam testimonia sint apertorum Semipelagianorum, quasi intentio Illustr. DD. Ordinum foret errores Semipelagianos , qui olim tam solenniter ab Ecclesia sunt condemnati, in Ecclesias suas rursum introducere Quod autem milior qui adversus haec testimonia scripsit, stans hunc articuum , verba illa dehisce scintillis omiserit, non propterea ab ipso facetiam fuit, quod doctrinam illis verbis conprehensam secundum Confessionis sensum doceri nollet, aut quod improbaret
lia, quae omittuntur, sed quia non erat necessarium totum linum articulum citare: quemadmodum hoc quotidie feri vide-Dus, ut aliquis citans ex quodam scripto, quantum sussicere ar-3itratur ad probandum illud, quod instititerat probare, reliqua O- Mittat, non quod judicet illa relici debere, sed quia non erat necessielle citare. Adeo ut aut magna sit Imperitia , aut magna iniquitas,nde occasionem velle umere alicui Novitatem impingendi.
tarta Novitag, quae nobis obiicitur haec est, Nos non appro euruit cino,
are illud quod docetur in Catechismo, quasi s . Christum tu se i
ramo hae adversm peccata tot imgeneris humani, Illud quoque iota est verum Docemus enim illud quota die,cum se offert occaso, in eo seusta quem Catechismus permittit,etiamsi non in eo senia, in quem Remonstrantes haec verba detorquent. Quaestio hic si, cum dicitur Christum tulisse iram, es adversus peccata otius generis humani , quando haec vetba totius generis hummam intelligenda, Remonstrantes asserunt illis verbi intelligi
102쪽
Omnes ingulos homines , sine ullo discrimine , non tantumoirines fideles, sed etiam omnes infideles in infidelitate manetes ac morientes. Nos cotra dicimus hanc declarationem non pos e consistero non tant icti verbo Dei, sed etia neq; cum sensu Catechismi. In quaestione enim S . expresse docetur, Iram Dira atque aternam condemnationem tanti per infidelibiu incumbere, dum in in Melitate ita perseeterant. Qui ergo nunquam se convertunt. DUn- quam credunt, sed in infidelitate sua moriuntur, illis incumbit super eos manet ira DEI,ac proinde Christus per passionem suaruhanc iram pro illis non tulit , quia neque ab illis abstulit. Et cuncti notii simum, eos qui in infidelitate sua moriuntur,in aeternum ipsbs esse laturos iram in I contra Opsorum peccatari curri etiam Deus sit iustus, qui peccata bis persei non puniet, liquido apparet, in istum ergo iram D El, quam ipsi ferre coguntur , pro ipiis au t ipsorum loco non tulisse Nili Deum velimus inlu- P iae accusar aut dicere etiam Omnes infideles salvos fore , aut Clitis um voluisse pati pro iis, pro quibus non Voluit orare. Quare nos porro dicim verba haec secundum Catechismi sensum , de usitatam loquendi consuetudinem, intelligenda esse indefinitende onmibus fidelibus in toto genere humano , cuiuscunque fuerint temporis,aetatis, aut conditionis. Scopus Catechismi est hisce verbis exprimere gravitatem pallionis Christi scilicet eum tulisse de Perpcisum et se pomam illam, quam peccatis suis non pauci quidam , sed omnes fideles totius genetas humani erant conamenti. Atque hic loquendi modus admodum est usitatus non tantum incommuni hominum usuri sed etiam in S. Scripturae cum quid
dicitur de toto mundo, aut de tota terra, ut eo non semper significentur omnes homines, nemine excepto , sed tantum magna multitudo, aut certum aliquod hominum genus per totum orbem
titi cum dicit ut Ioan . . is Mundiu Christum equitur Apocal. I a. s. Diaboli seducit totum Imdum .ddas . s. Tota terra scuta est Bestiam. Ita etiam hic per verba totius generis humani intelliguntur non singuli homines, sed magna illa multitudo S universalitas omnium fidelium in toto genere humano Scriptura
enim expresse testatur fructum passionis Christi non posse extendi ad omnes ingulos homines , sine discrimine , ne mine excepto, sed tantum ad ejus oves, ad ejus Corpus, ad elui
atque iram , t ab infidelibus , qui in infidelitate sua manenta non tolli, sed stuper eos manere. Oan, o 6. Quare nos hoc quod
103쪽
in Catechesi hic docetur,omnino approbamus,ita acceptum atq;explicatum uti oportet Remonstrantes quod dicunt probare conantur,quid Theologm Nasstilensis scator hoc notet censura. Sed
ille tantum eos censura notat, qui haec verba extendunt ad omnes
singulos homines, sine discrimine fidelium .infidelium, electorum creproborum. Praeterea, quia Contra-monsta, in quia
busdam ipsorum articulis vocema totimo studio omiserunt. Haec
omissito mon est studio facta, ea intentione, ut voeem hanc omluerint rejicere. Mam in articulo isto, de quo loquuntururis non agitur de fructa mortis Christi, quousque ille se extendat, sed tantum, an Christus pro peccatis plene fatis fecerit,quare non erati cessie illam vocem ibi adjungere. Scopus enim erat isto articulo probare, in Catechesi doceri Christum iram D EI adversus peccata nostra tulisse, hoc est, paenam tulisse, quam nos peccatis nostris eramus com mcriti, atque ita pro peccatis nostris plene fatis, fecisse. Quare sufficiebat illa tantum ibi ponere verba,quibus hoc exprimeretur ac propterea quia vox Totii hic nihil neque addem bat neq; demebat in hac caussa, brevitatis caussa ibi omitti poterat, suinta Notistas, qua nos glavant, haec est nos docere Deum multos vocare atque inditare secundum voluntatem ipsim revela que hrum, quos a late salute exclusit secundum arcanam ipsim volun dioviris. ratem. Hoc etiam a nobis eo modo quo hic dicitur quo communiter ab illis accipitur,non docetur. Sed hoc est quod ea de re sentimus udocemus. In Verbo Dis per voluntatem Dres alia Dduoiu quando intelligi ipsius Decreta quibus apud se statuit aliquid in Delat. aut facere aut permittere, sed non impedire,quae voluntas ab inter pretibus S. Scriptum discriminis caussa aliquando vocatur Arcana DEI voluntas, quoniam DEI Decreta particularia nobis sunt rcana atque incognita, donec Deus ea aut per praedictiones , aut per eventus nobis manifestet Aliquando intelligi ipsius Praecepta 3 mandara, quibus declarat, quid a nobis fieri aut omitti velit. Atque haec vulgo appellantur Revelata DE I voluntas , quoniam,aec praecepta in Verbo suo nobis plene revelavit. Hare autem non quiar duae pugnantes an contrariae in DEo voluntates, sed tantum sua diuersae significationes vocum Voluntatis Dia,Nnae in Ve ao Dei teperiuntur . Maec distinctio Voluntatis Dei in Arcana ra Revelatam non est nova, sed fundata in multis apertissimis Sa- rae Scriptum locis. Pro Decreto accipitur Psalm. II s. 3. - ixss-Io. Matth, 6.36. 2. Acit . 2I. is Rom. y, Is Ephetic m. Pro Praecepto Psalm IOAa I. dc 1 3. Io. Mattia T. 1 g.
104쪽
ne semper usi fuerunt uti quoque ab omnibus Reformatis doctoribus hoc sensu usurpatur Arminius ipse eadem utitur, ac diserte in Disputatione de Natura D, I hanc distinctionem ponit, quam ipsius discipuli nunc tam odio se , ridicule, tam perite inscriptis suis exagitant. Quod attinet ad Vocationem atque Invitatationem ad salutem dc Exclusionem ab eadem, prius fit per D taptae cepta, ac proinde est Revelata Dira voluntas 'posterius fit per decreta DEi, quae nobis sunt occulta, atque ipsi soli nota, donec
ipsi visum fuerit ea nobis per revelationem aut eventum manifestare,ac proinde sunt Arcana DEI voluntas. Quod aute Deus perie. creta sua, quae vocantur Arcana ejus voluntas, quosdam homines salute excluserit, hoc est, reprobaverit, aut non decreverit alvo: facere, agnoscimus ac docemus nos secundum S. Scripturam currcmnibus antiquis Ac recentioribus Orthodoxis doctoribus. At que hoc nequaquam est Novitas. Mam in Confessione expressum qitos la docetur, Arti c. I S. Deum quosdam relinquere in interitu, indit,
diu G. . v I ipsos precipite verunt, ad declarationem sua justitia. Decretur
Leprobatos, hoc cum digitur absolutum esse, ambigue id dicitur. Asinoscimus illud esse firmum, atque immutabile, atque hoc rei pectposse absolutum appellati. Acquamvis doceamus cataffriam, cuin vet unum magis praeterierit quam alterum, non esse quod illnatura corruptior sit altero cum Omnes homines matutaeque si ni corrupti, uti inprimis Constellionis nostrae edi non bus disertu dicitur, Electos non esie melior Reprobis. Att. Ita prona de peccatum non est Causiam , quare Eus huimagis pia teri velit quam alterum , qui tam ingens erat 'Cator, quam ille quem Eus praeterit, plane simili in seim ut Christus dicebat Oan. 3. . Neque hunc caecum ne liparentes ipsius peccasset , cur ille, magis caecus sit natus,quam alias di tamen agnoscimus, docemus EvM non decrevisse aiPropos isse quenquam damnate , nisi iusti lime propter sipsius Peccata, atque hoc respecEu Decretum hoc non posita absolutum vociari , ut Eus sine ullo peccatorum res pcta decreverit quemquam damnare. Respexit enimeorum PeCata, tanquam unicam caussam meritoriam, propter quamvr potitit ac decrevit illi Sta aeterna condemnatione punire secudum tistitiam suam, ad ejusdem declarationem. De Vocatioue.
Eic Inuitatione, aluum ducemus eam fieri duobus medi
105쪽
Externe per Praedicationem Verbi DEI, in quo nobis praecipit quid faciendum nobis sit, ut salutis per Christum parrae participes fiamus, scilicet debere nos metum credere, nos converteres Interne vero per inicacem operatione Spiritu Sancti peiquam fi e 'des: conversio in animis nostrisessicaciter efiiciuntur. Ac proinde exo ia Suptilem est Vocationem: Externamquae fit per Verbum: In RA'cernam , quae fit per Spiritum Sanctum. Quando dicitur nos docere in vis multos vocare, quos non decrevit alvos facere, si hoc intelligatur de utraque tam externa quam interna vocatio noes caci simul hoc sensu negamus nos dicere, quod ex tali Udo vocatis, aliqui a salute excludantur. Confitemur enim ido cemus, Omnes tali modo vocatos iustificari, glorificari. Rom. 8so Verurnia intelligatur de sola externa Vocatione atque invitatione per verbum solum, sine interna , hoc modo agnoscimus iocemus cum Scriptura sacra, multos isto modo vocatos non esse Eleelos,aut ad filutem praeordinatos ,ac proinde in con
illo D Ara etiam certo ab ea exclusos Neque haec Novitas est, aec pugnat cum eo quod docetur in Catechesi Cum ita nos
emittit ad Promissiones Euangelis ad obsignationem earundem
er Sacramenta, ut fides nostra Frmiterra certo iis innitatur. Pr nissiones enim Euangelis quae sunt promissiones de remissiona eccatorii, Me vita aeterna per Christum obtinenda, nonpertinetd omnes cingulos homines, sine discrimine fideliu& infideliuta enim omnes homines etiam infideles alvi fieret sed expresse
intum fidelibus in Evangelio promittuntur atq; annuntiantur, proinde etiam solis fidelibus in usu Sacramentorum obsignan-ir: uti quoq; in Catechesi diserte docetur: christum salaosF-
non omnes hominta sed omnebulos qui imper veram ac vivam em inseruntur, omniumque ejus beneficiorum participes sunt. hristi omnibus Fdelibus promi e tam certo corpus Dum in cruce ipsi oblatum esse, quam certo ipse panis O poculi Domini parti- 'e sunt contra omnes eos, qui se ad Deum exsincero cordan convertunt,edere liberesibi ipsisjudicium. Omnibus deli- per pradicationem Euange annunciari omnia ipsorum pecta a D, o propter Christi merita remusa esse V contra vero iram
C aternam condemnationem omnibus infidelibas incum- re quamdius non convertunt uastion, a P. S. SI I .uare ex Promissionibus Euangelu non potest concludi eis iuem ecci , qui externe tantum vocati atque invitati sunt.
106쪽
eme reprobatum, cum hae promissiones neque per praedicationem Evangeli proponantur atque annuntiantur, neque per Sacra, mentorum usum obsignantur omnibus dingulis hominibus, fine discrimine, sed tantum conversis idelibus. Quando qui demetiam donum fidei conversionis non detur in o omnibus hominabus , sed multi in infidelitate maneant, ac proinde promissionumEvangeli nunquam participes fiant, inde manifeste apparet in v ba non decrevisse omnes homines harum promisssionem participes facere, sed quosdam relinquere in interitu , it
quems ipse praecipitaverant. Consis Artic ib.
Sexta No Sexta NoGitas, quam nos docere dicunt, haec est , quod doceamus Fidem in cordibu hominum oci pertim seu potentiam irressibilem i. Vox Dresistibilis est vox nova, aliena lambigua
qua nos non multum, neque libenter utimur, propter ambiguitatem, sed aliquando uti cogimur propter Remonstrantes, qui cunnova docstrina sua etiam novos excogitarunt terminos , ut sub iis et i dem errores suos talato nielius occultare possint. Pleno ore semtione Spiti per clamitant, sic libenter agnoscere inconversione hominis quas W- β β u. cunque operatione Spiritus Sancti, modo ne sint irre sit tibilem Quid ista voce significare velint,apparuit in Collatione Hagiens scilicet Spiritum Sanctum in annDis hominum operantem cui intentione voluntate ut fidem in illis efiiciat, no efficacius optrari quam hoc modo , ut semper a libera hominis voluntate ac huc dependeat, aut cooperatione voluntatis suae operationem p Iitus Sancti perficere, aut resistentia voluntatis suae eam impediri
Qtque ham est caussa cur haec operatio Spiritus S R stibilis ab ipsi
appelletur Nos contet docemus operationem Spiritus Sancti iconversione hominis eiusmodi esse internam atque ita efficace operationem, ira non tantum potentia ad credendum, scd etiari ipsi fides reipsa efficaciter efficiatur in animis omnium eorum,cii ca quos haec operatio adhibetet adeo ut per hanc operatione iesficaciter uel psa tollatur Omnis resistentia , quae a corrupta haminis voluntate procedere possit quo respectu haec operatio Ira is stibilis vocati pollit, quia resistentiam essicacitem certo tolli Haec doctrina nostra non est novata sed in verbo in i fundata atque ab omnibus orthodoxas doctoralius, etiam in primitiva E. clesia, adversus Pelagianos de Semipelagianos errores sem rir dita ac propugnata. Hi enim omnes semper magno cum cori sensita docuerunt, hanc operationem esie talem, ut a nullo duo et de releuatur, scd semper Moderatibus faciat volentes. Ide h
107쪽
MINISTRO REFORMA IN OLLAND spomnes Reformati Doctores adversus Pontificios, Anabaptistas ;xc diversos novos Pelagianos semper docuerunt ac defenderunt,d in decimo quarto Confessionis nostrae articulo perspicue docetur, Quae autem Remonstrantes adversus haec prodUcunt ex sq,
deis quaestionibus Catechismi , ubi dicitur , Ecclesam colliei deis eoici in animi hominum per D EI Ucrbum, Spiritum, nobis nihil ossicit, sed potius prodest. Nam sit fides e
citur non tantum per Verbum DEI, sed etiam per ejus Spiritum Sanctum; aeum Spiritus S .sit tertia in sancta Trinitate persona, atque haec dici non possit cum intentione fidem in animis nostri essiciendi ita operari in assidem, ut operatio ejus impediri queat, quandoquidem Dis vra in intentione sua falli nequit, inde apparet illis verbis potius nostram doctrinam de essi caci operatione fidei confirmari, Si vero de Novitatibus loqui velimus in hoc articulo deprehendetur Remonstrantium docilinam de operatione Resistibili, aut de cooperatione liberae hominis voluntatis in sui convcrsione, non tantum quod attinet ad doc inam ipsam, sed etiam quod attinet ad terminos , quibus hanc doctrinam proponunt,Novum esse in hisce Ecclesijs. Reformatis, atque ante Arminii tempora parum auditam. Alii enim qui ante apsum alibi vires liberi arbitrij propugnatum non sciverunt se sub hoc pallio operationis resisti bilis occultare. Septima Novitin, qua nos gravant, haec esset, Nosse nos ut septimu Christiani parentes certisint ac plene persuas, in f ntes eorum -' i iratos in iushntia morienita salvos esse , sed Vinium eos ex charitate inper eonjecturam id posse Perare Falsum est nos hoc nolle Con De salii te in i tra-Remonstrantes enim hac de re publice hvere declararunt, ni et Ecclesis nostris doceri, pro e Ztis Deislbs habendose ise , non tan in infamia sitim adultos, qui in Christum credunt, O secundum eam sidem di coia .. in Evangelio ambulant, sed etiam inshnita foederatreum,quam diu Remonstre. reipsi contrarium non ostendunt: ac proinde fidele parent , cum et c., 'ipserum instintes in inssentia moriuntur,nullam habere caussam de in . . . Lari
'ntiumsiorum salute dubitandi dilatius dici potest i Non P -'
pudet tamen Rc monstrantes nobis contrarium tanquam Novita- tem, qua a nobis doceatur, obiicere. Dicunt nonnullos est e Remonstrantes, qui hoc doceant, atque ex illis solum Dontectochium nominant. Me reliquis nobis nihil constat. cetu'd ad Doni lochium attinet, ille etiam nusquam hoc docet de infantibus ex Christianis parentibus natis, in infantia morientibus. Etsi enirni luceat Praedestinationem etiam extenvi ad infantes, oedascrimen ilia 3 in cib.
108쪽
in S. Scriptura haud exiguum ostendi inter infantes Federatorume
es eoruni qui sunt extra faedus, tamen rotunde declarat de infantibus Christiano tum in infantia morientibus Hec olim senis riendum esse de in rantibus Christianorum si autFdelium , in clinistia morientibus,eos propter foedium D in quoesiam siunt comprehensi, omnes selaos reacta Eo ad salutem esse electos et nec canam hi judicia hic essescrutanda Quare quod producular
ex s. quaestione Catechismi, de ex Formula administrandita tismi, nihil ficit nec adversus nos, nec adversus Dontectoc hium. Quamvis Remonstrantes etiam ex illis locis non possent solide probaere , quod hic afferunt. Nam in utroque loco agitur de omnibus infantibus baptigatis, non autem de infantibus solum
in infantia morientibus , de quibus hic tantum controVertitur. Parentes enim de infantibus, qui in vita permanent atque adoles. Cunt, eam non habent certitudinem , quam habent de morientia husimnfantia, de quibus expressam habent promtissionem talium esse Regnum caelorum 'fatilo is .i . Cum enim adolescunt nonnulli, Caini, Ismaelesta insati esse aliquando deprehenduntur, de quorum ergo salute in infantia, quando in illa non moriuntur, talem certitudinem habere non possunt. Q flava No Oet.. Ua Noditas, quam nobis obiiciunt, haec est, A elo-
M dum Parentes O Susceptores offerente inflinte suos ut Lap tetentur, interrogari, an non agnoscant doctrinam qua ibi quoque De interro ccetur , υeram ct perfictam doctrinam salutis esse. Mirandum sario sata ii ne est Remonstrantes cum nos omnes accusare instituant Noviri in m ad latum in doctrina, hic producere fictum aliquod peculiare univiiij ij j Eccletiae, quod etiam non ad doctrinam, sed ad ordinem anugum, tum Ecclesiasticum pertinet. Videtur eos ex defectu materiae quid vis voluisse arripere, quod ipsis obviam factum fuit, ut salterraliquid dicerent. Sed quam obsecro,Novitatem ista Ecclesiali facto introduxit 3 Clare doceri potest Formulam illam interro. lgandi, qua utuntur Ministri Amstelodamentes, omnium esse an, liquissimam, in initio Reformationis semper in Ecclesiis usi. tatam , uti diversae antiquissima editiones salmorum , cunquibus haec Formula simul coniuncta est,in quae etiam cum Privilegio Ordinum Brabantiae Mollandiae prodierunt anno Sophannis aliquot ab eo tempore , ad manus sunt, nae idem magno cum consensu testantur. , Antiqua haec formula in Ecclei
si Amsteloda mensi semper fuit a seniosi bus eius Ministris usi lata Adeo ut thicusus non ovitas, ted Antiquitas appellardedeat
109쪽
MINISTRO REFORM. IN HOLLAND pradebeat i Dicunt esse Novitatem contra usitatas non audent dicere antiquas xin omnib- Ecclesiijs Formulas. Ulud quidem verum est in Formulis , quae nunc communiter usitatae, paulo aliter interrogari, sed tamen ex eo non potest Novitas aliqua concludi Ante annos circiter triginta deliberatum fuit in quadam Synodo Nationali, an non expediret in gratiam eorum , qui doctrinae nostrae nondum plene assentiuntur, ut loco ejus, quod
olim a Parentibus Husceptoribus rogari solet, An doctrinam illam , quae hic, seu in hac Ecclesia , docetur, agnoscant veram perfletam e se doctrinam static deinceps rogaretur, An non agno Scant doctrinamiliam quae secundum ram ct Novum Testamentum in Christiana Ecclesia docedun, veram esse, Sc. statutum
fuit, servandum esse communem iusitatam Formula, ita tamen ut liberum unicuique sist haec verba, Doctrinam qua docetur, aut usurpare,auto militere. An haec mutatio Formulae iustas ob caussas
sit facta, disputari posset. Postea quidem multis in locis observata fuit, sed tamen nunquam ab Ecclesijs hisce Reformatis unanimi consensu recepta fuit , At vero si hic de Novitate loqui velimus, magna profectori inaudita, atque etiam seditiosi fuit Novitas, quam Remonstrantes deliberato consilio .didit opera, publice in templo Amstelodamen si nuper instituerit L perqueH-dam S. Theologiae in Academia Leydensit Professorem , qui curri ut testis seu Susceptor, fratris sui infantem ibidem Bapti Zandum offerret, probe conscius in Ecclesia Amstelodamen si interrogationes institui secundum antiquam Formulam, non veritus fui in plena illius Ecclesiae congregatione Doctrinam Sc Ordinem. Ecclesiae Ams elod amensis publice reprehendere, eique contradicere, atque eo ipso tumultum publicum in Ecclesia excitare. Persuasi enim certo sumus Remonstrantes ex omnibus pC mi tivae Ecclesiae Canonibus , aut ex omnibus Ecclesiarum Reformatarum Ecclesiasticis constitution bus, aut ex ullis Historiis, De unam quidem regulam, articulum , aut exemplum laudabile producere posse, quo faetim hoc aNovitate in rigimine Ecclesiastic, ne dicamus a seditione excusare valeant, Nona Novitas, quae nobis imputatur, hae e est, Nos condemna dona No.ae sententiam Remonstrantium, O declarare ipsos Aristiana communione propterea indiguos esse. Duo hic nobis exprobrantur. - ΠRVH 'n Nos condemnare sententiam Remonstrantilim. Sciendum hic est doctriti,
sputentiam seu dotauram dupliciter posse condemnari, aut publi I SPI
110쪽
cototius Ecclesiae judicio, aut particularibus quorundam doctora rum judicijs Publica ab Ecclesiis nostris condemnatio nondum
aliqua facta est doctiinae Remonstrantium, a quo tempore novos hosce articulos produxerunt, quandquoquidem Remonstrantes
omnia publica Ecclesiarum judicia declinent atque hactenusum pedire noverint, ut nulla Legitima Ecclesiarum Synodus haberi potuerit, in qua de hac sevientia judicari possit. Illud quidem est Iudiciis autem particularibus docstorum Reformatorum, qui interis nos sunt, sententiam Remonstratarium passim censeri cum Verbo DEI pugnantem, ac dissentientem a doctrina recepta in Formulis iconsensus explicata,ac proinde in Re formatis Ecclesiis doceri non debere, verum quidem est, sed non est Novum, quia semper in hisce
Ecclesiis Reformatis ita judicatum fuit. Remonstrantes contrarium conantur probare: ista ipsorumsententia nunquam in aliquo legitimo Concilio, Synodo, aut alio contientu Ecclesias Picosit condemna, ta Hoc omnino a veritat est alienum. Nam sententia Remonstrantium de Electione ex praevisa fide de Viribus liberi Arbitri j
de Apostasia Sanctorum, tam olim antiquis temporibus quaiT post Reformationem , tam extra hasce regiones , quam in is sideta saepius in diversis Conciliis Synodis, aliisque legitimis Ecclesia.sticis conventibus selenniter est condemnata. Conflat enim ex historia Ecclesiastica, Iatrum scriptis, hanc sententiam olim ii
Petreio fuisse condemnatum in diversis Synodis adversus ipsunei usque discipulos habitis, ut in Synodo Dio Folitana in Palestina Circa annum Ia cla paulo post in Synodo Cathaginens, in Synodo Mileuitana, atque anno is in plena Synodo frica Cartha eme habitae, quae ex 2I . Episcopis constabat ac talidem in generali Concilio Ephesi celebrata condemnatio errorum Pelagiano arum plene confirmata fuit Remonstrantes quidem tam crasse no loquuntur dehisce articulis, quam olim solent Pelagiani, tame illorum sententia sit recte inspiciatur, comperiemus eam in ipstandamento a Pelagianorum sententia parum, aut nihil differre Linguam quidem Pelagianorum mutant, Ied ipsorum sententiar Non relinqunt. Saltem vere non possunt diffiteri ipsorum sententiam omnino, consentire cum illorum sententia, qui olim Sem: pelaoiani fuerunt appellati, quorum sententia cum Remonstrantum comparata, non tantum in sensu, sed etiam in verbis margimentis plane consentit. Q re Remonstrantcs etiam nuper lentertiam suam testimoniis horum emi pelagianorum voluerut cor
fumare Et nonnullis quoque inter ipsos aliquando rotunc dictus