Secunda Remonstrantia ministrorum ecclesiarum Hollandicarum & West-Frisicarum : qui Remonstrantes vocantur, Illust: DD. Ordinibus Hollandiæ & West-Frisiæ tradita in Aprili anno 1617 : cum secunda contra-remonstrantia seu Responsio ad eam, Reformatoru

발행: 1617년

분량: 154페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

S. Scriptura exercitata, firmius in recepta atque Orthodoxa dei Praedestinationedoctrina radicata, quam ipsi existimassent. Didicearant enim ex S. Scriptura in rebus Fidei non debere nos sequi coris ruptum intellectus nostri ludi um, sed illud verbo Da sempetessi subjiciendum in quo tam clara pro orthodoxa recepta doctrina testimonia inveniebant, ut nullas viderent rationes, ob quas eam deserere deberent. Neque etiam Doctrina Remonstrat lium de hisce articulis recte considerata tam est plausibilis populo Christiano, sicuti Remonstrantes sibi persuadent. Inter Christianos enim , qui aliquantulum in verbo DEI versati sunt, multis plausibilius est credere, Electionem divinam pendere a solo Erbeneplacito gratuito, quam eam pendere a fide, aut ab alio aliquo bono in hominibus praeviso Per mortem Christi impetratam esto remissionem peccatorum tantum pro fidelibus, quam ut illa quoque sit impetraia pro omnib*s infidelibus in infidelitate sua manentibus atque morientibus. Conversionem hominis in ipso essici per solam Dci gratiamin Spiritu Sancto siugularem lassicacem

operationem: quam ut eadem quoq; ex parte pendeat alibero hominis arbitrio Vere fideles hanc consolationem, certitudinem habere, eum per gratiam suam ita eos esse conservaturum in fide,usque ad finem vitae, ut eam nec totaliter nec sinaliter amit tant quam ut fideles semper debeant esse incerti de perseverantia salute ua. Secundum est,quod Remonstrantes existimaverint se populum membra Ecclesiarum a nobis aversuros , atque ad suas partes pertracturos eisse, si doctrinam nostram odiose proponerenti, tra ducerent, atque horrendis cpia sequentijs calumniis gravarent. iQuem iri finem non destititerunt usque in hunc diem concionia ibus scriptis, libellis famosis, aliisque mediis,quam vehementissime atque acerbissime inve liti docesinam nostram ctaminantes illam esse horrendam, abominaudam, blasphemam Stoicam, Mamnichaeam, Turcicam doctrinam : affingentes nobis, nos docere ista, quae ipsi nos quam maxime abominamur, quotidie refutamus, scilicet Deum e Se aut horem peccatiri Deuia hominem n :cessitate quadam cogere ad peccandum: perinde esse sive quis bene aut male vivat, modo ad salutem sit predestinatus Fideles nullis possibilibus peccatis fidem posse amittere, ac propterea libere pol me peccare, arsis hujusmodi alia multa aquibus mediis sperarunt

se adverius nos ita irritaturos Ecclesias omnes, ut Os non tanturni

essent deserturae, sed etiam tanquam profanos atque abominandosii haereti

72쪽

haereticos ex hisce regionibus eiecturae. Sed, haec spes illos

fellit Ecclesiae enim nostrae, quae Reformatorum Ministrorum conciones tot anisos frequentaverant, ipserum scripta diligentea legerant,atque ex ijs abunde intellexerant,ae certo persuas, erant, talla errorum portenta non tantum ab illis nunqua fuisse tradita, sed semper relecta ac refutata , non ignarae etiam has e calumnias ex libris hostium Reformata Religionis esse desumptas,qui orthodoxos earundem doctores olim etiam iisdem calumnis injuste gravare Iolent, existi usi nodi calumniosis concionibus: scriptis collegerunt, quo spiritu Remonstrantes ducerentur Ac propterea audientes illos adversus Collegas suos,quos insontes noverant,

istas calumnias e cathedra Veritatis, tanta cum acerbitate atque intemperie animi, evomere, non potuerunt sine animorum pertur-hatione atque olffensione tales conciones diutius audire, neque Remonstrantes cum hostibus Ecclesiarum Reformatarum adversus docesinam Reformatam ejusque doctores tam a peste conspirantes, pro genuinis, sinceris Doctoribus Reformatis agnoscere. Atquctua paulatim ab is dem tanquam a manifestis calumniatoribus magis magisque secessionem fecerunt. Ade ut Remonstrantes eodem hoc medio, quo putaverant se Ecclcsias omnes a no-hrs abalienaturos, easdem ex templis ipsorum abegerinti atquc

ab ipsis magis magisque alienas reddiderine. Tertium est , quod sibi pei suaserant, si modo Magistratus

in oppidis de pagis , in partes suas pertrahere possent , Ecclesias postea satis esse secuturas . atque etiam quidam confidenter satis dicebant, illas cogendas esse ut sequantur. Ac proinde existimarunt modo ivore Magistratuum publica Ministeria o cupare os ent , illos paulatura populum, Ecclesias esse lucri facturos. Hunc in finem miris usi fuerunt artibus, ut Magistratuum favorem captarent, nosque apud ipsos suspectos atque odiosis redderent. Conscripserunt integros libros, ut Magistratibus palpum obtruderent,torumque aut horitatem in eminentissimum gradum longe ali ius extulerunt, quam pii Magistratus postulant, aut sibi competiere arbitrantur, immo altius quam summi inter Christianos Magistratus sibi unquam arrogarunt. Conati quoquo fuerun non tantum quotidianis obtrectationibus , sed etiam publicis scriptistam concionibus tribunitiis Magistratur adversus nos incitare, iis de persuadentes, ac per calumniam nos

73쪽

MINIs TR REFORM. IF ROLLA D. dos debitam ac legitimam Magistratus Autoritatem in rebus

Ecclesiasticis, aliisque diminuere, immo penitus opprimere. Hoc quidem illis aliquo modo foeticiter ruccessit, ita ut hac rationet nonnullos Magistratus nimis credulos in partes uias pertraxerint sed in caeteris iterum decepti fuerunt. Ecclesiae enim nostrae non constant ex talibus hominibus, quales alibi nonnui quam reperiuntur,qui ad nutum Principis Religionem suam facile permutent sed ex hominibus, qui ita negotiis Religionis egregie sunt versati, qui eam serio amplectuntur, qui in doctrina probe sunt exercitati, radicati , qui veritatem magno cum 1elo diligunt, quorum plerique patriam, bona sua veritatis Religionis caussa relinquerunt , qui potius bona omnia , immo vitam ipsam sibi eripi paterentur , quam Reliagionem ilIam, quam ipsi veram agnoscunt, quam bona cum conscientia amplexi, ac multo jam annos professi fuerunt. Q sare si impediantur eandem in publicis Templis exercere, cogentur sibi de cultu prospicere, prout commodissime poterunt, in separatis congregationibus , ani concedent in ea locata in quibus ipsis publico exeicitio frui licebit quemadmodum via demus hic plurimis inlotas experientiam ipsam abunde compro-hare. Est quidem illud verissimum nullam sub Sole nationem reperiti, quae Magistratum siuum magis revereatur, majori promptitudine Ac sinceriori animi affectu obedientiam illi praestet, omniaque onera ad Republicae sustentationem necessiaria liben. rhus feratuquam natio Belgarum caeterum ut in gratiani Magistratus Religionem suam , quam vetam esse stiunt, commutare velint, nunquam ab illis erit expectandum , ut historiae praecedentium temporum abunde docefit. Fieri quidem po test, ut pauci quidam,qui caussam Religionis aut non recte intelligunt, aut parum curant, qui a Magistratibus dependent, aut

illorum favore promotiones captant, aut praesudiciis praeoccupatos habent animos , Magistratum aliquando sequantur, sed tale quid a toto Ecclesiaruta corpore si quis expectet, inani opiis hione seipsum falIet Remonstrantes Magistratuum favore externa quidem Templa occupare poterunt, sed nequaquam Ecclesias, quae non consistunt in parietibus , sed in hominibus fidelibus, Ex quibus omnibus clare conspici potest , Remonstrantes frustra provocare ad multitudinem membrorum Ecclesiae, ceotumdem sequelam stulte expe*asse,

H a Atque

74쪽

ualla exeia Atque haec breviter responsa sint ad argumentum Remor Eh Ac strantium desumptum ab exemplis quorundam octorum

produxe membrorum Ecclesiarum Reformatarum tam exterarum quam

Belgicarum. Ex quibus perspicue licet videre, omnia haec exempla frustra ab illis esse producta ad Antiquitatem doctrinae suae in Ecclesiis Reformatis comprobandamn quandoquidem hinc manifeste constat ex hisce, quos produxerunt, doctoribus multos sententiae Remonstrantium noli fuisse addictos , sed in nostra stetisse sententia alos non in doctrinae substantia aut fundamento a nobis dissentire, sed tantum videri dissentire , quia eam alio modo proponunt: nonnullos quidem in Remonstrantium fuisse sententia , sed fuisse illos aut Luthera nos , qui a Lutheri doctrina ea in parte defecerunt, quorum sententia nobis hic non poterit magis praejudicare, quam in articulis de Coena: de Persona Christi: aut quando hanc doctrinam inter nos docuerunt, fuisse propterea ab Ecclesijs censura notatos Adeo ut contrarium hinc probari possit, scilicet sententiam illam ab Ecclesi: Reformatis nunqi Iam

fuisse receptam, sed semper relectam ac condemnatam, ac propterea Novam esse in illis Ecclesiis. Si Remonstrantes hic quid quani

velint negare, parati sumus omnia hac evidentibus documentis singulatim plenius confirmare. Mirandum sane haud parum est, Remonstrantes ex tam infinita multitudine tot praestantium Ecclesiarum Reformatarum Doctorum, qui ubique per totum Christianum orbem , postreremo hoc seculo, ab initi*Reformationis , vixerunt docuerunt, tam paucos se plerosque etiam tam vulgares homines tantumlpotuisse producere: quod ipsum quoque argumento lion levi esse

potest, quo probetur eos toto hoc seculo haud multos habuisse sententiae suae sectatores in Ecclesijs Reformatis Quod si nos contra hic Catalogum vellemus texere omnium doctissimorum praestantissimorum Doctorum , qui passim in toto Christiano

orbe sententiae nostrae fuerunt addicti, eandemque magna curri aedificatione, unanimi cum assensu Ecclesia tum Reformata- eformati reum, sine ulla earundem censura,concionibus scriptis tradide- qui seirion eunt ac propugnarunt, solis illorum nominibus integrum posse-xi TConta mus complere librum. Ex multis paucos quosdam Remonstran-

riuini uelut idus OpponemuS,qui illis,quos Remon lirantes produxerunt, nec

addicti indoctrina, ec in pietate, nec in celebritate, nec in antiquitato cedunt Notissimum est apud omnes, lententiarn nostram Pamis sui ta blice doctam ac defensam fuisse in Saxonia, in Academiis init

berge

75쪽

MINISTR. REFORM. IN MOLLAND iri terge, si de Lipsiensi, ubi Reformatio initium suum habuit, a ipsi, ut hero, qui primus fuit Ecclesiarum Reformator seu r

purgator a Pontificiis erroribus, inter quos haec Remonstraritium dogmata non ultimo loco ab ipso fuisse habitari ex scirptis ipsius contra Erasmum videre licet. Sicut etiam deinceps multis annis docta tu ab ipsius discipulis , inter quos etiam Me Iasichthonem merito collocamus , atque adeo omnes illos quiei is rationem docendi fuerunt secuti, uti supra probavimus In Hetaeria sententiam bstram docueriint Academiae Basileensis, In Hetrii l. Tigurina, rea anne Cc Item mirisim , Oecolampadim, Pulicarim, eo Iuda , Bullingerius Mart m, Gualis , --rratim , Laseterm ' Vadiahm , Myconim , Oraham , Sim&rm nam, Hossinianis , molphim. Bucanus , Stuchim Polanm, Beumierm , Asicit se Ino Stinensi , Augus NE Nuren urgens, aliisque Germania civitatibus, Bucerm In praees sit , Hedi Catalam, Martyr, Zanchim. Musculm Stur pyi Germ

Gomarius , ctc. In Magna BritAnnia, utraque Angeli Acade In Mainfimi Oxoniensis e Calabrigiensis , atque ibidem Bucerui, Martyr, ch

Pagius Crammerus, id ua, Latim erus, Ponetus, Philpotus,

76쪽

minus. Hisce addi possunt omnes Reformare doctores ex It M. Missania,ctauraria,de Polonia,qui in sententia nostra mersit, quales inter alios fuerunt Maruer Zanchim,Tremellius, meronimis

Marim, Martinengm Scipio Lentulm, radatius FranciscisDriander Perae im, Cyprianis de V era, Cedinis, Trecim, dc

aui nomine fratrum Huligaricorum ediderunt librum, cui titulus Pan harmonia altiinicum Veritate, in quo demonstrant doctrinam Calvini in omnibus, etiam in hisce articulis, consentire cum Vraitate: Zarnovicim, velanm, c. Si velimus ulterius proingredi ad Reformatos harum Ecclesiarum Belgicarum doctores, constat manifeste in Academijsi densi de Franeherana sententimam nostram semper fui e doctam, omnesque Ecclesiarum nostrarum praecipuos do 'ores eidem semper fuisse addictos, publice etiam semper docuisses propugnasse quales fuerunt, Gerar Noviomagis , Andrea mperim , Guido regiis , Peregrinis Gangam, Caro Aredim, Martinis Micronim , Viderim, Figurem, Bollim Talfinm, Idetondim, Danem, Sturmim Sara- Tia, Carolus G.ilis limedoncam, Bastingim, Francsim tinim Tre aliis Pater, o Filius, Sibrandiu Lubbertus, Martium L diis, Henriem Antoniaec, Ioannes X hlinm, motam Conne i , Helmichim , Dontectochim , a stari Grevinchovibi, atque innumeri aut , qui ab initio Resormationis in hunc ussi

Huc diem, in omnibus harum Regionum Reformatis Ecclesiis , sententiam nostram magno cum consens atque aedificatione non tantum docuerunt, sed etiam adversus Pontiscios , Ana- baptistas, Samostentanos, Libertinos, .novos hosce Lutherarios, Qui omnes sequuntur sententiam Remonstrantium,defenderunt ac propognaiunt, ut ex ipsorum scraptis demonstrari potest. Quare ex hisce liquido constar, Antiquitatem do strinae de hisce

articulis resipectu Reformabonis .conte insus omnium Reformatarum Eccletiarum, Academiarum, d Doctorum Reformato Antiquita torum, mi nisciret a nostris partibus stare.

rem drictri Post exempla Doctorum: Membrorum harum Ecclesiarum. c. . tata Remonstrantes tandem accedunt ad Formulas Consensis in Astra nor posse na, quae in hisce Ecclesiis sunt usitatae, scilice confessionem . - hechismum, ut videant an iis coctrinae suae Antiquitatem com-

so sensat probare queant. Hinc erat Remonstrantibus prirno auspicandum.

Nam quando inter Ministros unius eiusdemque Ecclesiae Remi malae controversia in negotio Doctrinae exorta eth atque inter pisius controvertitur,utra pars arecepta doctrina defecerit,aut(qii od

idem

77쪽

MINISTR. EFORM. IN HOLOND. Midem est Novitatates in illas Ecclesias introducat ciuemadmodum se nunc res habet inter nos Remonstrantes nulla est commodior aut compendiosior via hanc controversiam recte driudicandi, quam ut doctrina utriusque partis cum hisce Formulis consensus conferatur Eum enim in finem istae quoque Formulae praecipue concipiuntur, atq; in Ecclesi s habentur,ut ex iisdem de Consensa vel Dissensu Mihistrorum in recepta doctrina udicari queat. Quare omnia haec superius adducta Remonstrantium argumenta non fuissent hic necessaria unicum hoc suisicit, ut inquiramus an ipsorum doca in hisce Formulis sit consentanea, nec ne di Remonstrantes probare poterunt doctimam ipsorum cum hisco Formulis consentne libenter agnoscemus eam esse antiquam. receptam Ja iam Reformatarum Ecclesiarum doctrinam. Sin minus il li vicissi agnoscere debesit, docti rinam ipsorum merato Novam appellari posse. Hic itaque pedem figamus,ac dispiciamusquamam argumenta Remonstrantes ex hisce scriptis producant, ut doctrinam suam a novitate excusent,

De hisce scriptis primo in genere dicunt olim ista non ussc si ,

habita pro Regula Veritatis, sed tantum pro Formulis consensu. Aa iit seira umquorsum ista dicuntur An quisquam est inter Reformatos Do- ctores, qui de eo ambigit 3 An tarte Remonstrantes eo tacite nos perstringere volunt, quasi nos haec scripta pro Regulis eritatis habeamus, qui agnoscimus Sacram Scripturam solam de

perfectissamam Veritatis ei Ie regulam i Haec videtur fuisse illorum intentio, ut postea quoque idipsum, tanquam Novitatem nobis affingune, ubi nos etiam ostendemus, quanta Nobis hac in re fiat insuria, erum tametsi ista Formulas tantum habeamus pro Regalis Consensus in doctrina, credimus tamen eam doctrinam, quae istis Formulis continetur ac declaratur overitati Sacra Scripturae in omnibus esse consentaneam. Remonstrantes aliter

sentiunt, fateantur primo ipsos nobiscum in doctrina receptaeon sensum non colere, vitum parati erimus doctri sae huius veritatem ad solum Verbi divini lydium lapidem explorare: prospectum nobis est sui scientissime de argumentis , quibus consensus huius doctrinae cum veritate Sacrae Script utar videntissime probetur Agnoscimus etiam, si quisquam forte exim stimet se in hisce scriptis falsitatem aut errorem alioquem Minmonstrare posse . Scripta hae semper de ero ad verbum D me minari. De eo in ted nos de Remonstrantes nulla est conm

Q versia, tametsi iobis libentet affingcitat s. ivis Lee seri

78쪽

scripta in eodem gradu collo; are cum DEI verbo,quod solum,uta pote a Deo inspiratum,nulli obnoxium esse potest errori. Si modo Synodus Nationalis haberi posset quae hactenus per Remonstrantium patronos impedita fuit Remonstrant argumenta sua Se considerariones, quas dicunt se habere adversus haec scripta ibidem proponerent, experirentur reipsa Ecclesias hasce non dicturas esse scripta ham non esse examinabilia , neque difficultatem ullam esse moturas, Scripta illam quidquid Remonstrantes, ad veruis illa producent examinare ad amussim verbi Divini. Quo tidie ad velitis haec scripta multa quidem declamitant, qua is monstro limi errores istis continerentur, sed tantum ab illis hactenus obtineri non potuit, ut scire nobis liceat , qui Remonstrantes in ijs eliderent, aut que rationum pondera adversus illa producerppae lint. Hisce artibus conantur receptam doctrinam apud pleberis reddere suspectam, atque interim impedire norunt, quo minus oris marium medium adhiberi possit, quo ab illis suspicionibus vindicariqucat. Remoli lirantes porro rotundis verbis dicunt controverca hod

ve licta . . - 'Nas ex futro morum criptorum aetacti pose bl res se ita haberet,

, sed se . quo ne in crum non cit, necesse esset haec scripta magno laboli, decidi rare defccta prae cipuorum quorundam Christi Diae Re formatae PQ Π Religionis articulorum, ac proinde haud idonea forent, ut pro formulis consensus m Iisdem haberi possint atque ita non posset ex iis probrari, sententiam aut Remonstra ullum aut Contra Remonstra alium ijs contineri occeptam ii quod Remoustrantes hic rotunde confitentur ipsoru se utentiam illis Formulis non contineri. At lite et lamia se res habet. Vnde nos porro contra ipsos, refutabili argumento coneludimus, ipsorum doctrinam esse Novam hu octrinax in hisce Ecclesiis, quia in Formulis consensus harum

monstrari. Ecclesiarum non extat Adeo ut ham rotunda Remonstrantium uu , confessio sola sutiiciat, ad doctrinam illorum de novitate convincendam. Sed quod etiam existiment nostra quoque sententiam in Illis non c6tineri plane a vero est alienum in iis de enim perspicue docetur de Praedes matione: Deum aeterno O immutabili consilio sed semen quosdam seu certum hominum numerum elegisse in Christo Iesu Doeta Re mino nostro , ex mera gratia , sine ullo res est operum ipsorum, ne-- iisti An que propterea quod isti meliores essent ales. Confess orti 16. des . Filium Deisibi Ecclesiam ad vitam aeternam eligisse, quam po-jba per Spiratum ci Uerbum suum in unitate vere fidei costigit. Catach. quaest De fructu motus Christi: Reprobos ut interitu

79쪽

sub relinqui Constiae Art. s. Iram Dei atque aeternam eondemnationem infidelibu incumbere,quamd sese non cἀυertunt, Christum etiam Spiritu suo renovare omn- eos, quossanguinesuo mere. ius est Catech quaest. R , 86. De libero hominis Arbitrio : Voluntatem hominis regeniti tantum servam esse peccati Hominens

post lapsum in omnibus viis suis factum esse impium, peroersum

corruptum et atque in ipso nec mentem nee voluntatem esse Dei imiellectui Moluntati congruentem, quam Christus in omise non stoperatus: Repudi iri debere quidquid contra delibero Arbitrio docetur. Conses T. Art. I . Nos natura ita corruptos esse, ut plane ubissimus idonei ad ullum bonum, O proclides ad omne malum: imm natura nos me propensos, ut Deum inproximum odio habe amus Catech quaest. S. 8. De Perseverantia Verorum fidelium,3 de certitudine Salutiset Eos omnes, qui hunc Servatorem era

eamplexi sunt, non deficere, neque ad dextram, neque ad sini stram so quamvis magna adhuc in ipsssit infirmitas, contra eamissos pugnare per Spiritum Sanctum omnibus vita diebus. Omnoxiis, qui vita iritualis participes sunt, esse electos. Confessi Arti c. s. s. Christum Dominum nostrum omne sistes,ne partam salutem amittant contra ipsorum hostes, tueri inconservare , per Spiritum suum de vita aeterna certos reddere Catech, quaest. I. I. I. Spiritum anseram n eos, quibus datus est, ct quos per vera fide Christi omniumque ejus beneficiorum amicipes fecit,in aeternum esse mansuru . Eum qui didum Ecclesia ebri mest, perpetuo membrum ejus mansursi Eum qui initia vitae aeternae in cordesuo persentiscit, post hanc vita perfecta beatitudine esse posses u.

Catech. quaest 3 3. ys. Sy. Ex quibus aliisq; diversiis locis clare per spici potest, sententia nostra de hisce controversis articulis in hisce Formulis perspicue exprimi aeotineri. Quin etiam responsio ad prima Catecheseos quaestione, quae quati: totius Catecheseos summa est, doctrinam nostra Remonstrantiu doctrinae contrariam, hac in parte plene coplectitur. Vnde etiam porro liquet, non esse ver una quod Remonstrantes adjungunt: In Confessione nullum extare ver Confessio-bum , quod e minimum adversetur ipsorum sententiae de morte Christi, de operatione Gratia est de Perseoerantia: nihil etiam quod, emora ra- Contra Remonstrantium sententiam confirmet. Loca enim superi .a Ni us adducta de utroque contrarium manifeste testantur. Adversus sed milia porro excipiunt, de dicunt Terminos,qui ibi adhibentur, ejus don' *'

modi esse etiam in articulo Cosse sono decimo sexto in quo agitur de

Fr destinatione, ut iam Remonstrantium quam Contra-Remon

strantium

80쪽

M II. CONTRA-REMONSTRANT O

srantium sententia bs com eben possit, presertim uti extan

ip prioribus Ationibu3 . in posterioribm enim magnam Arti tartem omissam esita Terminos hverba quibus utimur ad animi sensia exprimenda, non posse, secundum mentem utentis, plures sensius habero, quam unum,omnibus est notissimum alioquin enim iisdem terminis utraque contradictionis pars simul ex ptimi posset, quod est imposssibile. Verum hoc saepius contingit, vix posse adhiberi aliquos terminos ad sensum exprimendum, quam-tumvis in se quam maxime sint dilucidi,quin illi,qui maligne ag re volunt, semper illos possint in alienum sensum contra mentem ejus , qui terminis illis usus fuerit, detorqusreet ut olim compertum fuit,orthodoxos doctores vix aliquos terminos potuisse adhi-here ad exprimendam sententiam suam , qui non ab Arianis , P lagianis, ac similibus Haereticis in perversum sensum detorti sint, ut sub iisdem suas haereses occultarent. Impossibile itaque est

secundum mentem eorum, qui Confessioncm primum conceperunt ex qui eam postea secuti sunt receperunt,tam Remonstrantium quam Contra-Remonstrantium sententiam comprehendi posse. Cum enim in hisce sentent ijs aperta sit contradi otiosi impostibile erit eisdem terminis utramque exprimi posse : sed quando utraque pars eosdem terminos ad suam sententiam pertrahit, necesse est ut alterutra pars hosce terminos in sensum detorqueat alienum a mete eorum, qui latice terminis primum atq; antehac usi fuerunt Acceptamus hic iterum quod Remonstrates rotunde confitentur, Senientiam nostram dePradestinatione in decim exto ConfessonisArti, cietio comprehendi posie Aed negamus ipsorum sententiam ibidem quoq; comprehendi possie,sine manifesta terminorum seu verboruin ahenum sensum detorsione, quae pugnet cum usitata verborum significatione ac cum naente eorum qu hqc scripta conceperunt ac receperunt. Ne quidem in illis terminis, qui extant inprimis editio-xibiM. Quamvis enim in posterioribus editionibm pars aliqua Articulisit omissa, hoc non est factum,ut quidquammmitteretur, quod adsententiam Remonstrantu trahi posset: tam parum erum in prioribus, Quam in posterioribus editionibus tale quid invenitur, sed tantum ubi Articuli Confessionis, quantum fieri potuit salva do ctrinae substantia, cotraherentur,ac ne uniam idemque in uno arti culo tautologice saepius repeteretur Verba quae extant In prioribus editionibus, qua in in posterioribus omittuntur, haec sunt. In terim Deus omnibus nonfacit injurias nam quod nonnullossalvo fas Orons co uod hyssistit mel viduandoquissim omne in certi exit.

SEARCH

MENU NAVIGATION