장음표시 사용
111쪽
MINISTR. REFORM. IN MOLLAND. vi g ctum fuit, dispiciendum essem Semipelagianismiu non sit meris
Christiani m. Horum Semipelagianorum errores , etiam in hisce articulis , in diversis Synodis olim quoque fuerunt condemnati, Iudicati nihil aliud esse quam reliquias quasdam haeresium Pelagianarum, ut in Synodo Romana sub Episcopo G
lafio, in Synodo Episcopomm Africa in Sardinia exulantium: ac poes o
steactica annum sast. ab Ecclesiijs Gallicis in Concilio Ara mano, hiannis x- de in Sinodo Valentinaclica almum so cui praeter multos pios esuri IEpiscopos etiam tres Galliae Archiepiscopi Lugdunensis,Arelaten Priagiania sis, Viennensis interfuerunt. Post Reformationem Remonstrata sit. ''tium lentcntia etiam in diversis Synodis: Ecclesiasticis congrega nuper editionibus publice condemnata fuit, tam intra hasce Provincias, quam extra easdem Extra hasce regiones in Synodo habita Argentina adversus es mannum In congregatione Ecclesiastica habita enevae contra Bosecum in conventu habito Berna contra Huberum, in conventu Archiepiscoporum, aliorumque Episcoporum Anglia habito Lambethae, in quo doctrina Baronis,quem Remonstrantes hic confitentur in ipsorum 1ententia stetisse , publice fuit condemnata. Intra hasce Provincias idem factum fuit in nodo Nationali Middelburgens anno X L I, ac postea in Synodo particulari Harlemens annos Ida, in persena Calpari Coo
has . Item in Synodo Nationali Hagiensi anno is 86 ac posteai, nodo Particulari Hagiensi anno VIS 2, in persona Hermanni Herbertis ac in diversis particularibus Synodis Ecclesiarum Hollandia Borealis habitis contra Cornelium Uinerum, quibus accessit judicium tondemnatio Academia ei derasis, anno II 'S. Hisce addi possent omnes publicae Ecclesiarum Reformatarum
Ccifessiones,quas ante allegavimus, quae omne summo cum consensu sententiam nostram confitentur atque approbant,ac proinde sententiam Remonstrantium reiiciunt decondemnant, uti nos parati sumus en Confessionibus illis abunde demonstrare, ubi opus fuerit, quemadmodum antea diximus Remonstrantes addunt, Nos declarare aliquem propterea Chri Diana commumone strantes in-σe indignum, quia addie tuo sententia Remonstrantium Vati hoc ' in esse Novitatem pugnantem cum a questione Catechismi. Quod Christiana ad hanc caussam attinet existimamus discrimen esse faciendum ' 'V- x,
anter Generalem illam Communionem totius Christianitatis, quae beantur.
proh dolor lxin multas sectas hodie discissa est, hinter Partic larem Communionem, quam inter se habent Christiani ejusdem Confessionis. Nam etsi dcclaretur quosdam in tali stare sententia,
112쪽
m indigni censeantur atque habeantur pro Fratribus hujus aut ialius Confessionis, eo ipso tales non statim omnino exclusos Olumus ex omni Christiana Communione aut Fraternitate. Praeterea discrimen quoque esse faciendum inter privatum Ecclesiae membrum, non vocatum ad docendum, inter Doctores Ecclesiarum, qui eisdem omne Di I consili um proponere debent. Hoc enim fieri etiam possiet, in Ecclesiis Reformatis, ut membra Ecclesiae privata addicla sententiar alicui, quae cum recepta doctrina pugnet, si non sit usque adeo magni momenti. si quiete se gerant,aliquando toleremus: stamen non posset permitta, ut qui tali sententiae sit addictus,promoveatur a diuinus docendi in Ecclesiisse formatis, aut ut illi liceat tale sent etiam publice in iisdem docere. Ac proinde cum internosin Remonstrantes conti overtatur, non tamen de privatis membris Ecclesiam, quam de ejus de Doctoribus : ut quoque non tantum de sententia ipsa in se, quam an illa sententia in Ecclesiis Besormatis doceri debeat; debuitisent Remonstrantes, hanc accusationem dilucidius vidistinctius proposuisse. Quod ad privata Ecclesiae membra attira et ipsa omnium Ecclesiarum communis praxis manifestillime testatur, ea nunquam propter errorem in Articulo de Praedesti- Natione, quem forte vel ex infirmate, vel ex imperitia habeant m Udo se nil et gerant, a communion Ecclesiae alicubi aut uii. quam fuisse exclusia. Quod attinet ad Ministros , qui articulis de Piat destinatione eique annexis, in sententia Remonstranti uia fuerant, omnes illi, qui antehac se quiet gesserunt, sententiansuam sibi servarunt, eamque non docuerunt neque dissemina, runt, receptae doctrinae non contradixerunt, illi nunquam:
nobis declarati fuerunt na ligni communione Christiana. de
quod attinet ad hosce Contra. Remonstrantes,qui non tantum ii illa stant sententia, sed eandem publice docent, .magna contentione propugnant,qui acerbissimis,odiosis, calumniosis concionabus e scriptis receptae doctrinae quotidie contradicunt, eancondemnant, at tae omnibus modis exstirpare conantur: qui in super in multis aliis dogmatibus multo majoris momenti sentiunt Sc docent contra receptam doctrinam, recusant rotunde declarare, quid sentiant de diversis crassis erroribus Socinianis, gravesque dederunt caussas suspicandi , se ab iisdem ito esse plane alietios qui ejectionibus aut exclusionibus omni ut i Ministrorum, qui ipsorum sententiae non sunt addicti, ac vio
lenta in Ecclesias irruptione invitis Ecclesijs, publica Ministet, passu
113쪽
passim conantur occupare &qui tam diversis illegitimis atquo exorbitantibus actionibus extra .contra usitatum Ecclesiarum nostrarum ordinem, tot dissicultatibus scandalis , dissidiis eccontentionibus causam dederunt, an illi, sine debita culpae deprecatione atque emendatione haberi possint pro sinceris Reformatis Doctoribus, ac pro Fratribus dymmystis eiusde nostra Con- sellionis, de eo judicabunt Ecclesiae Reformatae harum regionum in Synodo Nationali , quando ipsis permittetur eande celebrare. Caeterum Remonstrantes hic forte regerent,esse diversa Ecclesias, Ministros etiam nonnullos,qui se omnino a Remonstratibus separarunt,atque eo ipso fraternitatem illis renuntiaverunt.
Agnoscimus hoc in diversis Ecclesiis hic jam factu esse sed dici eius ,
mus hujus separationis ipsosRemostrantes caussam pr*buisse,qua rationis
doquide istae separationes iis in locis tantum sunt institutae,in qui et
bus doctrina nostra ejusq; doci ores,procurantib.Remdstrantibus, a Remoti- ex publicis templis excludebantur: aut in quibus Remonstrantes ii iin burum doctrina rictionibus suis erga Ecclesias earumque doctores ita se gesserunt,omnes decoriae fraternitatis limites transiliendo , ut isti Ministri Ecclesiarticum Remonstrantibus communione fraterna, tot tamq diversis modis ab illis violatam diutius sine conscientiarum hesione . atq; Ecclesiarum olfensione servare non potuerint: cproinde ad separationein procedere coacti sint, quandoquidem omnia iudicia Ecclesiastica, omnesque Synodi, in quibus eiusmodi difficultater confusiones emendari deberent, iam per novem
integros annos, opera Remonstrantium cessarunt. At vero etiamin
si res eo perveniret, ut Remonstrantes declarentur indigni communione fraterna Ecclesiarum Reformatarum, neque hoc novum
roret, quoniam supra ostendimus Capparum Coolhasium, Herman-vum Herbertum,ie Cornelium egerum propter eandem caussam olim ab hisce Ecclesij hac communione indignos esse declaratos . Neque etiam pugnaret cum a et quaestione Catechismi, qua hic
producitur, In qua docetur,omnia qua Christiam homini ads*lutem creditusunt necessaria bretiiter comprehendi in Ombolo postolico, seu Articulis Catholicae atque indubitatae omnium Christianorum es. Quid enim est quod Remonstrantes inde conmcludenta Videntur hanc hypothesin praesupponere, communionem fraternam nullis esse renunciandam , quam illis solis, qui errant ita articulis ad Lalutem praecise necessarijs.
Cui hypothesi porro superstruunt, dicunt,quandoquidem ipsiun nullo articulo tirent ad salutem praecise necessario , quippe quima agno
114쪽
agnoscant omnes articulos in Symbolo expressos , in quo secun dum Catechismum breviter comprehenditur quidquid creditu ad salutem est necessuium, non debere ergo illos indignos declarari fraterna communione. Respondemus primo huic , quam praesuppon ut hypothesi deam quidem de privatis Ecclesiae membris concedi posse, sed in Palloribus Ecclesiarum non semper postas e locum habere. Nam cum in Ecclesiarum Confessionibus ponantur non tantum Articuli praecise ad salutem scitum ci editu necessari j, sed etiam omnes illi, qui utiles sunt Sc serviunt propagationi gloriae Divinae verae pietatis , ac consolationi fidelium, necesse est ut Minister Verbi, qui pro fratre Confessionis
Ecclesiae illius, in qua Ministerio fungitur, haberi volet, assentiatur non tantum articulis praecise ad salutem necessari s sed etiam omnibus alijs, qui in Confessione Ecclesiae illius exprimun- rur,e definiuntur. Etenim articuli,quibus docetur Infantes esse baptigandos, Christianos bonae conscientia posse fungi munere Magistratus , licere ligitimum juramentum praestare , alij que plures, non sunt ita praecis ad salutem necessarij, ut si quis in iis ex imperitia aut infirmitate erret, propterea a salute sit excludendus: tamen liminister verbi in Reformata Ecclesia his articulis non arientiretur, aut eos docere nollet, merit declarari posset indignus seu non idoneus, ut sit Minister in Ecclesiis Reformatis, aut ut pro fratre aut socio nostrae Confestionis habeatur. Quod porro ex Catechismo ab illis citatur, Omnes articulos adfustem
necessarios in Ombolo Apostolico esse comprehensis , est verum, o
nobis libenter conceditur, modo Articuli fidei in Symbolo comprehensi recte explicentur atque intelligantur. Nam non in ex-rerna verborum confessone, sed ita veri sensus perceptione atque agnitione sita est fides Christiana. Pontilii etiam eosdem atticulos fidei nobiscum externe profitentur, sed constat illos eos non retae illos intelligere , ac proinde dici merito non possunt credere Omnia, quae litistiano homini ad salutem creditu sunt necessaria. At vero si ita se res haberet, neminem posse declarari indignum fraterna communione, qui Articulos fidei externecte verbis confitetur, nulli Papistae, nec Sociniani, nec Ana baptistae, nec haeretici quicunque qui hodie inter Christianos reperiuntur , pos ferat declarari fraterna communione indigni Quod ad Remon-Rem,ti ea strantes attinet, etsi nobiscum etiam verba Articulorum fidei con
tes non cre fiteantur, tamen ex ipsorum doctrina Patet eos non approbare
iota Huic credcre eosdem articulos in vero sensu, qui in Catechismo
115쪽
MINISTR. REFORM. IN HOLLAND sp declaratur Nam de Eo Patre, secundum doctrinam ipso vero sensit,
rum, non credunt : EZZm temo suo consilio omnia gubemare, si eclijsino
provisurum esse omnibm , qua ipserum animabus sunt necessaria si lata uxoQuaest. 26. In aeternum ipsissiturium esse benignum Patrem In Formula adminil frandse Coen. Omnia non temere aut=rtuit sed paterno ejus consilios dolantate contingere. Quaest a T. Nihil e sse, quod nos ab amore ejus abstrahet Omnes creaturas ira esse in tu potestate uis ne e ita arbitrio non modo nihil agere, sed ne mo-eteri quidem possint, Quaest.28. De in I Filio quoque non credunt Eum nobis partam silutem tueri ac conservare. Quaest. VI.
Iustitiam in postulare ut peccatum ado esus summam DEI Majestatem admissum etiamsummis, hoc est smpiternis chm animi tum corporis supplicidis puniatur: O propter hanc ustitiam Duri nullo alio modo pro peccatu posse stimetri, quam morte Fili DEI. QEest i I. o. Dominum noJrum Iesum Christum ineffabita angustias, cruciatm, O in 'rnales dolores pro nobi passumsi se atque
eo ipse nos ab Eusebs O cruciatibm i Orni libcrasse. Qu.Vst. g.
Eum maledictionem, ita nobis incumbebat, inse recepisse seu Vir. y in Venturm erit adjudicandum, eum ipse in aetcrnam beatitudinem ad se tra Ettarum Quaest set. De Spitatu Sancto mdem non credunt, neque confidunt Eum in aetemum com ipsis esse mansurum. Quae sid g. Non credunt etiam quod attanet ad articulum de Ecclesia Eos, qui Giva Ecclesiae membra sunt, iraeternum dida ejusdem membra esse mansura Quaestis . Me remissione peccatorum eum peccatorum nunquam esse recordaturum . Remissionem peccatorum fieri propterstismetionem Christi quaest so justitiuem, quae coram Ei judicio consistere potest, plaNe perflete abholutam .atque omni ex parte legi in I OU-gruentem esse debere. Nugest 6 a. Volam Iesu Christi stis ionem, j itiam, Osnctitate, esse justitiano stra coram Em. Quaest. ci, eram rabona non posse e sejustitiam nostram coram DEO,
nec partem ejusdem. Quaest. 61. De Resurrectione Carnis Am- ma eorum postquam e corporibm excesserint, evestigio ad Christum c liciorum a mi. Hanc ipsem carne cum animabm nostris rur- euniendam. Quaest. 3 . De Vita se tena VPuturum e ,ut om- nes, qui initia vitae aeternae in animosuis persentiscunt, post hanc vitam plena beatitudines ni fluituri. Ex quibus apparet Rem Onstrantes, etsi artihulos , Fidei , quod ad verba attinet, nobiscum confiteantur, tamen eosdem, quod ad sensum attinet, nobiscum non crederes ac proinde etiam eosdem ita non declarare, quem m
116쪽
admodum in Catechismo nostro declarantur. Ac propterea non foret novum, etiamsi declararetur tales Dochores fraterna communione atque unitate Fidei , quae in Reformatis Ecclesij servatur, non esse dignos, etiamsi externe, secundum verba, Articulos Fidei confiteantur. Decima Dccima Novitas , quae nobis affingitur, haec est, Nos Const-W-m-- sionem O Catechismum, quae utraquescriptasint humana, velle hi, gnari a Ministris, non tantum ut Formulas couseni , secundam primum inveterem usum, sed tiam ad testificandam sani-De a itori tatem in doctrina Confellionem de Catechismum Ic ipsis esse hu-αtipuisti, Maraa, scimus, agnoscimus, docemus tam nos, quam ipsi Re- Confessio monstrantes Nos enim solos libros veteris Novi Testamene, tau ' Pre , id est, sola Propheticam Apostolica scripta, pro scriptis aDEo ita inspiratis, ut salicti Ei homines ea locuti fuerint 3 scripserint acti a Spiritu Sancto , qui ipsos duxit in omnem v
rilateria ac proinde haec scripta nullo errori obnoxia esse posse. Omnia vero alia scripta praeter ista, quanta vis etiam sanctitate doctrina praediti fuerint viri illi, qui ista scripserint, tamen cum scripta sint a talibus viris,qui Spiritum Sanctum tanta mensura nota acceperunt, quam Prophete Apostoli 3 qui proinde in doctrina errare possent, erroribus quoque obnoxia esse posse, ac semper ad divina scripta Veteris: Novi Testamenti examinari debere, etiam libenter agnoscimus pro eiusmodi humanis scriptis etiam habemus Confessionem matechesin , quae tametsi ab hominibus, qui erroribus erant obnoxij, sint conscriptae , tamen nos in illis hactenus nullum errorem deprehendere potu unus, qui pugnet cum scriptis divinis Remonstrantes , qui adversus haec scripta humana perpetuo ita debacchantur, eaque apud populum conantur omnibus modis deerrotibus suspecta reddere, recte facerent, si arbitrentur se errores aliquos in j deprehendisse, ut hoc nobis officium praestarent, atque istos errores nobis commonstrarenta Clamitant quotidie adversus haec scripta, quaesii stupendis erroribus sint refertissima , sed eo nunquam perveniunt, ut velint illos commonstrare demonstrare Vtinam tam beatis nobis tandem esse liceret,utistas insignes considerationes, quas Remonstrantes uti lamanno Imus in prima Remonstrantia declararunt x obsignatis Epistolis ad Illustr. DD. Ordines transmiserunt, ac porro transmittere tam temporis parati crant, tandem aliquando e
117쪽
MINIs TR REFORM. IN HOLLAND. yynete daretur, utque eaedem in legitima Synodo Nationali Ecclesiarum Reformatarum , secundum D E V verbum , examinari
petiunt Remonstrantes hoc facile possent praestare, si vellent: sed non audent caussam suam judicio Synodi Nationalis permittere, veriti ne considerationes ipsorum ad Verbum DEI examinatae cum eodem non posse cCnsistere deprehendantur Do
ii rinam hisce copiis comprehensam sufficit illis apud populi in suspectat, potuisse reddere, atque interim non judicant consultum, ut porro deveniatur ad legitimum examendi ut hac
ratione suspicio illa dccta inae isti incumbat, atque ita Ecclesiae a recepta hac doctrina magis magisque alienentur. Hae proficito sunt artes, quae nihil valent, neque sinceros Ecclesiarum doctores decent. Quod autem velimus ut se Scriptis Antiqui- Ministra si ribaim, , verum quidem est , sed non Novum hia, Meti in Ecclesijs Reformatis Semper enim atque ubique ab ipso Re litas Sub- formationis mitio hoc usitatum se atque in diversis Synodi, a JσDPMQη tionalibus mandatum ac statutum fuit, ut in omnibus Reformatis Ecclesiis diligenter observetur Quandoquidem enim Scripta haec Formulae sunt Consensus in doctrina, qui semper inter Mimstros unius Ecclesiae, seu Religionis , esse, atque ob servari debet, semper in Ecclesia DEI usitatum fuit, ut omnes Doctores , ad testsficandum consensum suum in Doctrina Orthodoxa, hisce Formulis , ut Veib, DEI consentientibus, subscripserint. Estque hoc summe etiam' necessarium secus enim haud foret poliabile, pessimis praesertim hisce tempori-hus, consensum atque unitatem in Iura doctrina conservare. Quando itaque Remonstrantes recusant, ut jam aliquot annis fecerunt , hi lce Formulis , ut Verbo consentientibus. subscribere , eo apertissime indicant se eos non servare Consensum in doctrina cum Reformatis harum regionem Ecclesiis
A sane res est pessimi exempli,quando in Remimatis Ecclesiis habentur doctores, qui testi Mari nolunt se Consensum coalere in doctrina cum iisdem Ecclesiis. An unquam commodior ccompendiosior via sterni pollit, ad quaslibet haereses in Ecclesias
Reformatas introducendas, quam si Ministris haec permittatur libertas , ut non teneantur declarare,aut testificari,quid de doctrina Ecclesiarum Reformatarum in Formulis Consensus expressae
sentiant V Qui fieri posset, ut haeretici ulli ex Ministerio Ecclesia
118쪽
xum arceri queant, i doctores Ecclesiarum non tenerentur sen- entiam suam de doctrina recepta subscriprionibus declarare Id citaque magna sane hinaudita est Novitas,cum Remonstrantes se venditantes prope formatis doctoribus , nolunt neque doctrinae Reformatarum Ecclesiarum subscribere, neque etiam debite Ecclesiis patefacere, quid adversus illam habeant. Dicunt nos velle ut hisce scriptis subscribatur, non tanthm ut Formuli Consensu, secundum priscum inprimum usum, sed etiam ad testificandam sinitatem doctrinae, Probare id ipsum conantur ex decreto quodam Synodi particularis harum Ecclesiarum cebebratae anno Ibos Ro-terodami, in quo de harum Formularum subscriptione agitur. Vt autem recte intelligamus,quo modo haec res se habeat, sciendum est hoc ipso anno, qui secundus fuit ab adventu Armium in Aeta demiam Leydensem, iam tum comperiri cepisse Ecclesias Hollandicas, nonnullos Ministros Arminio addictos de recepta doctrina haud rected qui ,eandem Omnibus modis conari dubiam reddere, atque illi etiam nonnullis in locis contradicere quam Ob rem justae suspicionum rationes Ecclesijs datae sunt Ninistros nonniit Osa recepta Doctrina defecisse , si aut deficere cepisse adeo ut non essent certar de orthodoxi, ministrorum suorum in Doctrina ac praesertim etiam de Orthodoxia eorum,qui recens ad Ministerium accedebant, de sub disciplina Armini in Academia S. Theologiae operam dederant. Cumque per quorundam negligentiam in diversiis Classibus hae subscriptiones istanim Ormularum, qua eum in finem fleat solent, j:im annis aliquot non erant postulatae necessarium judicarun Ecclesiae, easdem subscriptiones iterum ii Mim stris exigere. Aliqui hic noluerunt subscribere, sed omninc recusserunt. Ali animadvertentes hanc recusationem haud belli convenire Ministro harum Ecclesiarum Reformatarum , non aus fuerunt subscriptionem simpliciter recusare, sed diversis iniquis es fugiis conati fuerunt finem harum subscriptionum eludere, atqui . . tu ita subscriptionem ipsam inanem reddere. Finis ejusmodi libstipito:auni scriptionum duplex est Primarius ut Ministri Ecclesiarum ijs testificentur se doctrinam Ecclesiarum Reformatarum, uti illa in isti Formulis declaratur, agnoscere consentientem S. Scripturae Valgi ita se Consensum colere in doctrina cum alijs Reformatis doctoribus Secundarius, ut simul etiam promittant se velle consensu hunc in docendo etiam cum illis colere: ut ita Ecclesiae certae est queant, omnes earundem Doctores,doctrinae, quam Ecclesiae sana: Scripturis consentiente doctrina agnoscunt alsentiri,&docend
119쪽
gocendo unitatem seu consensum servare. Secus enim impossibiae est, ut schismata confusiones ab Ecclesiis avertantur. Dini-iti itaque hi supradicti cum urgerentur, ut hi sic Formuli uxrumqtis ibi, xianimem subscriberent, nonnulli declarabant se quidem subscrip m,mit tia toti e manus promittere velle, non essi se publice quidquam do Beb-sturos contra doctrinam illis formulis comprehensam, sed eadem bis 'pri, uestificari nolebant, se eandem agnoscere. S. Scripturis consenti urin V,u-ntero Ali respondebant, se subscriptione manus etiam testifica 'i velle , se hanc doctrinam agnoscere S. Scripturis consentiendi, sed quatenus cum Verbo DE I consentiat, aut acceptam insem Scripturis congruente: aut cum S, ScripturiS consentire, in pra-ipuisfundamentis Christiana Religionis interim nolentes expri-
aere quo sinam articulos pro talibus fundamentis habeant et autenique promittere, docturos se essie secundum Verbum D 1, aeuodsecundum illud in hisce Formulis docetur Haec effugia sim-licioribus aliquando videbantur rationis aliquid habere, sed cum est e examinarentur, deprehendebantur subscriptiones illas plae inanes reddere eludere Suscriptionibus enim cum ejusmi odi effugiis factis, non poterat obtineri primarius earundem Ms, qui hic est, uti iam diximus: ut per eas Ecclesiae certae reddant omnes ipsarum Doctores receptam Ecclesiarum doctrinam in armulis Consensus expressam agnoscere S. Scripturis consenti-
item, ac secundum eam sententiarum unitatem cum illis servare, ii eadem mentes sententia esse coagmentatos quod necesse est
praecedat, quod fundamentum else debet,si etiam idem con-ntienter loquentur seu docebunt, ad quae duo simul Apostolusis adhortaturo Corinth. I. Io. Omnes enim haeretici, qui ho-i: inter Christianos reperiuntur, etiam ipsi Sociniani. talibus sub raditionibus,etiam hisce nostris Formulis possent subscribere.
que idem etiam promittere, servantes interim sententiam suam:
proinde possient in hisce Ecclesiis ad Ministerium ac docendi
unus admitti,atq; etiam sententiam in iisdem suam proponere, si ctores harum Ecclesiarii ulterius non obligarentur. i De eo enimi in quaeritur,an illud quod cum D I verbo consentit ,quod sen-m habet S. Sripturis congruentem, aut quod cum ijs consen- , doceri debeate sed an docti ina re septa Ecclesiarum Rem itaru quae hisce Formulis breviter comprehensa est, ab Omnis harum Eclesiarum doctoribus agnoscatur pro idoctrinariquarm Verbo D, i consentiat,aut quae sensum habeat Scripturisngruentem. Quare cum Doctor aliquis Ecclesiae Reformatae rogatur,
120쪽
rogatur, an agnoscat receptam earundem Ecclesiarum doctrina icum Verbo D a consentire, aut Ormulas istas consensus sensum habere Scripturis congruentem quod fit cum subscriptiones hae ab illis postulantur xiii hic responderet, agnosco hanc doctrinam cum Verbo res consentire , quatenus cum VerbDEa consentit, aut Formulas hasce habere sensium Script viis cor gruentem,acceptas in sensu Scrapturis congruente, quid hoc aliuesset, quam nugari, nahil dicere, atque Ecclesiis aperte illudere puero si minister Ecclesiae Reformatae no teneretur ulterius Obliga quam ad hanc promissionem, e docturum esse omnia, iug consentienter Dei Verboi secundu ipsius sententiam in Formulis consens, docentur,quis haereticus idem bona conscientia non possit promitere Quam obligationem ad unitatem in doctrina talis promissi secum ferret, si unicuique liberum esset ita docere,ut ipse arbitr bitur S. Scripturae consentires Quomodo foret nobis possibi
Socinianos ullos ex Ministerio harum Eetclesiarum arcere, si Mir stri hanc tantum promissionem praestantes essent admittendi,atqadulteriorem declarationem de promtisionem non Obligarentu Si quis promitteret se docturum secundum D, I verbum e qui Cunq; eidem consentienter in Cocilio Tridentino decreta sunt siqpromissione Omnes Reformati Doctores bona conscientia praesire possent an talis statim haberi posset pro doctore, qui co sensu coleret in doctrina cum Ecclesia Romana Effugia itaque haec plne tollunt me propter quem hae Formulae in Ecclesiis concipiutur atque habentur, qui est ut Ecclesiae earu subscriptionibus cetreddantur, doctorees earunde unitatem servare in sentiendo in docendo. Illi qui promittunt se contra doctrinam hisce Formiis comprehensam non esse publice docturos, recte quidem huc tque faciunt, sed nondum satisfaciunt muneri, quod postulatur sincero doctore Re formato, qui omnem Eri consilium Eccles exponere debet, non tantum in quibusdam, sed etiam in o mi bus doctrinae Reformatae capitibus id sentire debet cum Eccles Reformatis, in quibus pro Doctore haberi cognosci volet. Nasii tali pio missione si haec sola posset sufficere, etiam Sociniani EVclesias nostras facile subrcptarent. Etenim si quis addictus se tentiae Socinianorum de Deitate Christi, de ejus Satisfactione peccatis nostris, de Iustificatione, aut aliis magni momenticv iudaimentalibus Fidei nostrae riticulis, promitteret sententiam suasibi esse servaturum, an Ecclesiis recte prospectum foret, si tale