장음표시 사용
101쪽
uersus OnciIii decretum ageretur transfert; veru id non excusat, Mergo.Secudo,etenim penes se bona spirituale,vel teporale comoducuimmobilia,& reditus absolute pos- tertii praeiudicio quaererensi licet. sidere est contra uotum pauperta- Etenim non sunt facienda mala, Vttis,&Sac.Concilia constitutionem, ueniant bona, neque est iustu, quς cum luiiusmodi bona ob necessi: a- pia cu alterius dano ditari, & libetem victus,&vestitus, vel propter rari,ut cap. Sua depςn. ergo.Terii aliam piam causam tantum conce- soluere debita est de prarizepto. reli dantur, ergo huiusmodi bona reti- gione vero ingredi cli de consilio, nere nequit sub peccato mortall. at consilia obse uari debent saluis inta, si determinate, & ad certu pr ceptis:ergo. Medina addi Quicvsum religioso necessarium,uel piu quid sit de facultate in tradi religio a superiore concedantur, absque ne; nihilominus post ingressu de mortali retinere posse existimo, p- obligatio restitue di adhuc pseuerat batur. Quod communiter emcitur, ergo seper soluere tenetur. Cons contra legem, vel perpera fieri non quetia probatur,quia no minus t dicitur,sed hoc fit communiter, er- tu monasteriua debitis est liheru, w:Secundo cocedere usum ita cir- qua sit religiosus,cuius pars existir, cunspectum,& religioso certum iu at monasteri u debita quoquo pactori naturali est consonum, & sacro contracta solliere tenetur, ergo &COnc. non contrarium, ergo bona pars eius.Cofirmatur per c. V enies, ad natales fines. & ad nutum supe- & c Intellecio detur .iura.na vincurioris amouibilia religioso priua- tu posterius no psit inferre praeiu to,& praesertim monialibus conce- dictu priori:& corroboratur ex Hedi possunt ad usum. Ex dictis relata rico quodl. 1 1.dicete, professionem iura pro prima opinione prorsus no eximere a debito iaccurre di pa
lara redduntur sationes in con te cibus extreme indigentibus, nec trarium factae etiam facile auferun religiosi p uotu liberatura debito tur Insuper quaerere potest. Vt ruin tribuendo eleemosyna In extrema ob religionis ingressum , &pro D neces litate existeti et imitto piae lasionem emissam quis liberctur a de io, ut D.Tho .in dist. I S. Alii vero, bitis inseculo factis, aut e religione ut D. Tho. 2.2. q.f. ar. 6. ad 3. balud. eiaci debeat etiam, post qua pro DC Caiet. Syl. locis citatis. Host. Innoc. sione emiseris . Nonnulli assirmat, &Raym. quos resert Syl. Verb. Re- ut Gerson alphabeto 3 3. quod in i ligio 2. q. . . quaeritu conc. .co pit sub litera T. in fin. in a. par. Ma- trarium defendunt, siue debitu luior dist. 8. q. t T. par. in sent. Ange- ex delicto, uel ex iusto cotractum, Ius ver Religio g. 6 .Sylu. Religio 2. aut promissione, seu iuramento sesq.4.McdΙ.C. dc Ieb. rest. q, .cau S. li uere se obligauerit, probat Primo, citum no esse rcligionem ingredi, persona hominis libera Pp pecunia& professu semper esse debitore,& obligari ncquit, ergo religionei ad soluendum teneri probatur: Pr I fredi ualet. Secundo si debitor demo debitor iure naturae creditori cosensu creditorii religione intres, satisfacere obligatur; ergo iniusta &profiteatur, a uinculo restitu edi est obligatio , & voti pollicitatio , uber equidem erit, sed in casu debiquia impotens ad solue dum redde tores praestant assensiim actii salteretur.Secundo, si talis religione in- debito in hoc , vires icto seculo antroeundo eximitur a culpa, dc debi liore statum pro salute animae coisto,cx co cilct,qm ad meliore uita se quatur, ergo. Quod aut monasteriu
102쪽
delimam soluere non teneatur, monasterii, atque laboribus adso Primo Religio ob melius bonum lutione obnoxius esse non debet:&alteri concessum culpa vacat, ergo id non solum ex priuilcgio religio ad soluendum ingredientis debitu nis est veru , sed ex natura rei quo non obligatur.Secundo nemo mit- que ob impotentiam ad amplius retens manum ad aratrum, & respi- stituendum non tenetur. Unde diciens retro, est aptus regno Dei, at chum aliquorum 1 veritate alienus Religio debitorem professum e esse exilii mo, videlicet ut monastemonasterio ei ceret, ut debita per- rium pro illo soluat,vel eum habi- soluat,esset respicere retr6 , igitur. tu exutum expellat e mona sterio, Pro solutione aduertar, professio- vi secedens luctari possit ad restinem sic factam tenere, ut omnes tuendum, quoniam libera est reli- Praedicti fatentum, nam licet perso- gio,& eum recipere potuit, & retina libera perperam faciat donado nere debet sertia iis seruandis,ut in se religioni,donatio tamen est vali bulla Six ri v. ut Deo seruiens om-da,&firma. Si quis enim faculta- nibus diebus uitae suae, saltem Orates , quas habet ad soluendum cre- tionibus creditores adiuuet; veraditoribus necessarias,in seculo alte tamesuperiores religionum in hu-ri elargiretur, equidem malε ag: iusmodi recipiendis aduertant diret , donatio tamen teneret , qui chambullam :& si aliquem esse h
sunt bona illius : ergo, & similiter ius satinae dealbatum percipiant, in casu nostro ; quare ad rationes de monasterio statim illum expel-Medinae respondetur, ut si commo lant:nam maximo scandalo sunt sede,& sine magno labore creditori- culo, & creditores insanire factu busTatisfacere posset, id facere re- Sed veh vobis monachi, qui diutineretur: etenim apertam iniuriam tes esse curatis in pecunijs, & locu- creditoribus irrogaret, nam ratio- pletes in vestibus,&vanis,& amit-nabiliter essent inviti, cum simpli- titis miseri regna coelorum,qui sp6 citer satisfacere,vel saltem sinὰ ma te promisistis paupertatem iuxta gno labore possit;& in hoc casu cer tegulam Sancti Benedicti , citiuste crederem propter leges citatas, exemplis radiaremini in coelo, sed eum non esse consectiturum liber- morte perpetua ob proprietatis v tatem,immo ad solucndum cogi va tium condemnabimini in ignem leat,alias religio, dc uotum Iustitiae aeternum. impedimento essent, & fraudibus, ct iniquitatibus aperic fauerent,oc C A P. XXXVI. se in his ,&iiivilibus casibus opinionem Gersonis ,& aliorum vera De Cactitate. esse exi stimo,& bona in saeculo,uel monasterio relicta debent dari cre Astitas est concupiscetiae e ditori biis, ut iustitia recompense- έ stigatio si1b iugo carionis retur. Si vero creditoribus iii seculo frenandae, qua religiosus Ansatisfacere non valebat, imporcias gelis etfici iurassimilis, & Psectiu ad debita soluendum omnino red- Deo in Iaaeret. iii sine u Xo rc est soli r. Gn: dithir,dc non est cure religione cidi citus est quae Domini sunt, quom ciatur, ut soluat, nam alias sanctio- do placeat Dem . Castitas ei, ira est nes religio iii debitas exercere o- formosa , & generatio operationuporteri quare cum tanto dispendio eius est pulchra,&casta, Iram in lu-
103쪽
ligione nemo vivere debet,nisi qui cum Apostolo castitatem in perpe-a, ny tuum custodire voluerit. Volo autem , Omnes homines esse sicut meipsum,idest castos,& continentes,
sed unusmiisque proprium donum habet ex Deo, At tripliciter impediri,& ei molestia inferri potest: Primo ex parte corporis, nam caro cocupiscit aduersus spiritum, cuius
opera sunt fornicatio,immunditia, impudicitia,&c. Secundo ex parte animi molestia assicitur, nam malae cogitationes eam plerumque ad faciendum malum inducunt. Tertio colloquia carnalia, & mulieru consortia ei aduersam tir,quoniam propter speciem mulierum multi per- Ierunt,& colloquium earum quasiisnis exardescit;quare remedia adhibeat, & contra carnis sti inulum se exerceat laboribus,tei linias, vigi
lis,disciplinis,& psalmodijs, ut D.
4'' Benedictus docuit, & mentem circa diuinorum contemplatione occupet, ut Hieronymus ad Rusticumonachum. Epist. nihil Christiano amasci ipturarum studia, &carnis vitia non amabis. Vnde religiosus carnalia peccata effvolat , nam huiusmodi peccatum, ab ipso commissum non est peccatum χlummodo carnis,sed etiam sacrilegitim nominatur; vertam naturam Augelicam imitari satagant, ut caste prorsus,dc sine carnis macula Spiritus Sancti templa evadant Et licet omnes religiones quantum ad castitatem pares sint, quia nullus actus carnis neque inlcrior, neque exterior in
nulla religione lici iis esse potest: 328 tamen una potest eme strictior alte
ra ratione mediorum, puta CXCrce
um religio strichior altera ex diuersis capitibus esse possit,ex quo capite praesertim aristior erit. Respo detur,religionem, quae ma S prae cellit obedientia caeteris strictiore esse dicendam confirmo, quia propriam voluntatem abnegare, & superare est opus difficit limum, cum homo sit natura liber.Secudo ob dientia sub se continet alia scilicet, paupertatem,& castitatem. Tertio religiosus habitum paupertatis, α castitatis, qui disticultatem in operando tollunt,facile acquirere potest,at habitum obedientiae dissiculter adipisci valetin etiam eo acquisito dissicultas operandi non tollitur,ita ut voluntas non sentiat semper aliquam repugnantiam, licet dictus habitus prestet auxilium, ut labor agendi superetur. rto ratione finis,quoniam actus obedientiae magis ad finem religionis accedit. Cum una religio sit strictior altera inquirere potest,an trasitus de una religione ad alteram sit licitus. Respondetur religiosum de iure communi de reliotone laxiori ad ar
Sed hoc aliquoties expedir-o Videtur,nisi magna utilitas,vel necessitas intersit; nam hic transitus ob nonnulla incommoda, quae secum defert , multoties fugiendus esse mihi videtur: Primo quia tran litus praetextu maioris perfectionis quasi quodam velo malitia animi contegit, ut laborem, & disciplina eui. tet, siue malo animo Id agit, videlicet ex odio sui praelati,am in dedecus,& contumeliam suς religionis, se ii ex alia simi li causa. Secudo hicta ansitus in effectu, δ executione aliqua mala secum portari nam vi-uerca illaetus secundum instituta primae religionis, ut plurimum motibus nouae religionis disticulier se
104쪽
aecommodat, de sic nouam congregationem scandalizat, & bonum
nomen religionis, ex qua discessit, magnopere laedit: & quado aliquid sibi displicet, tum instituta primae
religionis usque ad coelos extollere, & ordinationes notiae deprIm re solet. Tertio diabolus aliquando ad fallendum simplicem,&iustum , quem in alias decipere non praeualet, ei ardorem vitae suggeredo immittit, & hoc medio saepe a Iudit,de postea sic deceptus sub prettextu maioris dmotionis propriae religionis instituta parulfacit,
ad aliam translatus de mutatione , Quod primam vocationem irritam recerit, in metem scrupulos pomi,&sic de utraque male affectus, ut
egrediarur quod passim efficitur
toto elaborat conata. Et licet ali-guae con re*ationes tanquam aristiores priuitigia recipiendi extraneos obtinuerint, nihilomin experientiam tamquam rerum magistra sequantur,ut multa scandala, eo. Tum occasiones euitare possint,quq in monasteri;s ob mores istoruContingere solent. Uerum si quis de una ad aliam absque scrupulo pertransire voluerit, id ex triplici
causa emcere valebit. Primo religionis zelo,&animi bonitate. S cundo propter declinationem religionis a debita perfectione Tertio ob debilita em, vel infirmitatem. In secundo casu iudicium superioris requiritur, ne egredies propria deliberatione decipiatur, in tertio
necessaria est dispensatio. In primo autem petere debet licentiam propter humilitatem,quq denegari nopotest, dummodo religionem, qua ingredi voluerit, strictiorem esse
constet,vi de regul.& trans. ad religi. licet.Tu aute si verus monachus euadere cupis , sanctorum monachorum exempla imitare: noli esse veluti sunt nonnulli AEul p quam
renunciauere taculo vestimenti, duntaxat de postea uoce proinitte-tes,nimi tamen de pristina conuersatione mutaueriint . Quare loquino debes, ita alia faciunt monachi, sed quid honi tu agere tenearis, hilari animo facias, ta una cum ApD- stolo memorare: infelix ego homo quis liberabit me de corpore mortis huiust tibi dicetur gratia Dei per Iesuin Christum Dominum
MVix qui dem, quae a n materia
iuramenti discussa fuere, ad intelligendum quoque attinentia ad votum, ut modo illa poeterea, non partim auxilij praestabunttana ego tantum quae circa votorum imritationem, dispensationem,& c
mittationem uersantur tanqua e
rum propria explicabo. Vnde aduertat, authoritatem irritandi u ta penes aliquos adinveniri,qui siit domini voluntatum omnino,ut sumperiores religionum, de patres, ut de voto ,& voti redemp. cap. Ma-inae dc superis.Item Summus Pontiex,legati a latere,Episcopi, Nuci,
Apostolici,ut toto tit. de voto dc in eorum diplomatibus habetur; nonnulli etiam ex uti tute priuilegiorum. Verum, ad hoc ut dispensatio sit licita, de valida, exquiritur causa probabilis ex utraque parte, vi
delicet ut dispesans, & dispensatus
remaneant tuti in conscientia: quaenam autem sit causa licita,videre poterit in cap.de iuramento. Superiores vero,qui facultatem dispensandi tenent, etiam vota commutare queunt; permutatio autem fit
105쪽
hoc pacto,ut non tollatur tota oblil tio, quae ordinata erat ad rem l
em,sed una obligatio in a m mitiorem transferatur, & cmmutetur. Commutatio aute in deterius cum sit quaedam dispensatio, vove-tem communiter non esse tutum in
conscientia existimo nam de ratione commutationis voti est, ut quasi aequi ualentia quaedam inter commutata j nueniatur, alias commutatio recte,& proprie non dicetur; commutatio autem in aequivales illius aut horitas est satis, qui solum facultatem comutandi tenet, quiuis aut horitatern dispensandi non
habeat, & ad id faciendum sussicit
moralis potestas, quae non ita ponderari debet, quemadmodum ς qui ualentia rerum in numero, pondere,& mensura aestimatarum; & h hens facultatem commutandi ad arbitrium boni viri considerat qualitate personae,& circunstanti js in mitiorem partem inclinare ualebit ad commutandum vero in aliquod notabile minus non solum lacultas permutandi, scd etiam potestas dispensandi requi ritur, nam
votum in hac commutatione ex alIqua parte relaxatur. At c5tra, nam
quando aut horitas permutandi traditur neque ad hoc, vel ad aliud coangustatur, ideo illam coarctare non oportet. Respondetur talem facultatem simpliciter tradita hac Iimitationem ex sua natura includere, ut commutatio sit quasi aequi
Dalentia qui aedam in rcr ea, quaec
mIHantur, alia S saperet naturam dispensationis. Erenim cum aliquis a voto dispensatur nullo pacto amplius ad illud oblagatur, ubi autem
votum commutatur ad permutatuin aeqimi alcias, aut minus ad iudi .cium boni uiri ad prius emissum, vel ad commutatu liber remanet,
quia voti commutatio in fauorein
voventis praesertim inducta fuit. Dispensari vero possunt ab ijs, qui
CAP. XXXV m. De Bia phem ML Bosphemia est quoddam eonvi
cium contra Deum sanetos, &creaturas voluntarie pro Iatnm Na isti blasphemantes Di uinae exce l lentiae cupiunt cerogare, & eius immensae gloriae splendorem maledictis
obtenebrare intendentes,in altum cornua extollunt,& praecipites miseri labuntur, & nimis fraue suum
creatorem offendere intentantes
in profundum malitiae seipsos d
mergunr. Ac aliquorum calliditas his temporibus circa hoc peccatuita creuit,ut certos modos ,& quoslibet assi a re huius monstri perdissicile su, sed ut saltem nonnuulos principales habeat, quinque adduco, quorum primus est, amr- mare de Deo aliquod falsum, quod non habet; vr puta Dcum personas
cxcipere. Secundus est dei rahel e , seu a Deo auferre, qua sui propria eius, ut pote assirmare ipsum no es.se omnipotentem, non misericordem.Tertius est attribuere aliquid creat tuae, quod est Dei proprium, Nessentiale, ut dicere hominem esse omnipotentem. Quartus est Deo mala imprecari, ut mortem, destructionem S c. intus est, me bra impudica Dei nominare. Sed dubitare valet, post verbi incarnationcm licet ne membra Christi impudica nomii, are. Respondet ei qd
non, quamuis Christu Si iri.ilaicliam homo omnia humana membra ii beat , tamen indecorum cst talia , usurparc: nam quDd inici tromines tui P c rc pii ratur,ad Christum reserendo aximum facinus comm
106쪽
niter perpetrare dicitur.Quantum vero ad blasphemias cotra sanctos dilectas ijsdemmodis percipi v
lent , & duobus modis praeserti in blasphemari contingit. Primo veI bo cordis ,& i ntrinsecus. Secundo voce,&extrinsecas,& utrumque est peccatum grauissimum: nam diuinae bonitati dero sal,quq est obiectium charitatis ,& immediate inis Deum veram chariratem insurgit,
, &Glos in illud Ad populum terri
bilem. Omne peccatum blasph miae comparatum cleuius est caeteris , quia est contra Deum absque medio,& multoties haeresim continet, & infidelitatem coniunctam habet ; qui enim in corde perperam sentit,nequiter loquitur,& praesertim quando blasphemi e sunt haereis, licales contra fidet articulos emisita: Ex duplici vero capite cognoscere potest , an aliqua locutio ut blasios phemia, Vel non,Primo ex communi sensu verboriimmam quot Iescu-que verba prolata diuinae bonita tis aliquid detrahunt, vel aliquid eidem tribuum , quod cogriri', blasphemia erit . .Secundo quando creaturae aliquid com3ciunt, quod est Dei proprium y aut detrahunt quod est eis proprium, est blasphenaia. Alij vero modi creaturas blast phemadi dire ste,uel indirecte; imia mediate, vel mediate ad ditis regulas reuocantur. Praesertim vero
caueat, ne in Spiritum Sanctum di. cat blasphemiam; quia est crimen irremissibile, quod propite est linalis impoenitentia, dicente Marco. Qui autem blasphemaverit In Spiritum Sanctum, non habet remisisionem in aeternum: quod octo ex 194 causis euenit. Primo quoniam fonti remissionis peccatorum, qui est
Spiritus Sanchus, proprie contrariatur. Secundo quia speciem excusationis non habet; Quid enim est, spiritus blasphemiae , nisi humana affectio,& diuinae bonitatis i*nominiar Tertio quoniam talis ad petendum ueniam uix se humile reddere potest. Quarto thesaurizat si-hi cor durum, impcenites. Quinto in sacra Irasha nunquam fuisse remissum legitur. Sexto quia ob cordis indurationem poenitere nomeretur. Septimo quoniam post mortem remanet etia quo ad adhu veluti charitas in beatis, & sicut beati semper San stus,Sanctuscianctus proclamanti, sic blasphemi aduersus Altissimum improperia proferunt.& in aeternum blasphemant Deum coeli prae doloribus, & vulneribus suis, quos etiam in hoc si culo reges detestati sunt, ut ultimi
suppliei, poena affici statuerunt.
Aliquae etiam respublicae ut Venetorum eos in propatulo sisteres ..ciunt, & linguae incisionis pena seriunta, deinde ad triremes deportant. Hinc magnopere confessarii
aduertant, quantam curam in erudiendis blasphemis ponere teneantur, nam primo de maxima gravita . te huius criminis diligeterb labe 3 imos instruere, & qualiten a Deψ . fuerit punitum inlarmare debent.' Secundo nuit um scelus ita inutile,i& in ecundum inueniri , ueluti blasphemia est: alia enim fla ilia aliquam utilitatem,& dele tiOnem offerunt ,quarum neut ra blas- .phemia secum portatrimmo est naturae contraria, nam unusquisquo suum creatorem ,-Dominum nais turaliter diligere, & honorare te- . netur.Terrio eosdem hortentur,ut
in diuinis laudibus sese exerceant, quia per laudis assuetudivem blasiphemia evanescit .Qliarto 13 confessariis expedire videbitur, absolutionem per aliqaot dies at ocibus blasphemis differendam esse sen- . . tio. Quinto ut aliquod remedium iimpo.
107쪽
Depradisiniam Oerbi Diuini. Unus praedicandi dignitatis ratione, &utilitatis in- teromnia dona,quae a Christo Ecclesiae collata fuerunt, cel
rionant, toties quoties blasphe - uersum praedicate Euangelium ommias dicunt, sed in his peragendis ni creaturae. & Summus Pontifex, rapienter procedant, & caute am- qui sedem Petri, & Apostolorum
Pulent,ne, cupieqs s adimere rubi tenet,hoc munus presertim exerce inem .vasa an antia debet,ut Ioanes clare explicuit; nam Christus tribumicibus Pelia interrogat,an eum diligereticui relaondit. Tuscis, quia amo te,&Christus dixit ei,pasce agnOSmeos, M se . - . . . . idςm lia vice replicans, Petrus Unus praedicandi dignita eodem modo respondit II in terr tis ratione,&utilitatas in- gans tertio an illum amaret : conis tristatus est Petrus, quia dixerit et ' - terrio, amas me t& dixit ei tu omia Derrimum,&grauisumu eit, quod nia nosti, tu scis, quia amo te:d i xit rationibus probatur . Primo quP- ei Iesus. Pasce oves meas: Unde paniam pr. aedicatio fuit munus Praeci- tet clare, ut nisi Summus Pontifexpuum Iesu Christi, qui prius usquo plurimis, dc maximis ne ociis prae- ad trigesimum suae aetatis annum peditus esset, sermones ad populue plo nos docvit, &postea tribus haberet, sicuti fecit D. Petrus: od Astis
annis,ut uir perse aetatis, praedi- ossicium postea in principio naser tcauit. Secundo post Christum Apo tis Ecclesiae usque ad Ionoa tempostoli curam viduarum alus commi- ra aliqui Summo i um Pontificum ferunt nonnulla, sibi munus per- exercuere,ut ex Homali;s,&sermo sonandi euangelium ubique terra- nibus Sanctorum Leonis, Gregorum reservarunt, recte iudicantes rij, &aliorum, quae in Ecclesi s leguntur, videre potest. Deinde aliqui sanctorum homilias, & sermones ad populos habuerunt, quae mod' apud nos extant,&in dii linis of r s-fici S ciebro linuntur, ut Hieron via Terrio dinini verbi praedicatio bin mi ,Glegorij,Chrysostomi, Atioustinitatem Inpr dicatore exquirit,Vt ni,&aliorum, ad quos Apostolus quod alios docet,&uoce cofirmat, Plaedica verbum, insta opportune
prius ipse factis no neget. Christus importune, argue, obsecra. Hinc TM enim prius coepit facere,deinde do Sac. Concilium Itidentinum miliaco e. arto ut praedicatio Euange nus prandicandi verbi Dei rectὸ vo-lij sanctorum Patrum, dc scripturae cat praecipuum munus episcopo- ore sacrae facile in hominum mentibus rum'. ut de reform. na pCaecipit Epi- Imprimatur, dum praedicator con- scopis, Archiepiscopis, l/rimatib', Uciones ad populum habet, ultimo de ali)s Ecclesiarum praelatis, ut nisi in conspecthu Altissimi se humilem legitiine fuerint impediti,per seip- praebere debet. od munus de iu- sos populo Euangelia explanent.dere ad duo principaliter genera per p nam ibi addit. Si quis hoc adim- sonarum pertInet. videlicet ad Sii- plere contempsicit districta subiamum Pontificem, & ad Episcopos ceat ultioni.Secudo parochis comisu...ti. Apostoloriim successores. Pasceis petit ex ossicio,vt citato capi te. Ad se. ιι oues meas.Euntes in mundum uni- pastores enim non solum violiare,
id caeteris non ita facile esse concedendum. Nos vero orationi, te misnisterio verbi instantes erimus: &' ' Apostolus.No enim misit me Christus baptizare, sed euangelizare- .
108쪽
sed etiam gregem pascere spectat.
Curati autem pastorum vices in foro conscientiae gerunt, ergo ad eos attinet pascere gregem, quod facium,quando euangelicum verbuexponunt, & vitia fugere, S virtutes sequi popuIos erudiunt. Munus etiam praedicandi a quocumque Sacerdote cum licentia Summi Pontificis,vel Episcoporum exercere pΟ-test,ut citato capite, de in Concilio Lateranensi sub Innocen.tertio capit. 3. Facultas deinde praedicandi verbum Dei collata fuit fratribus praedicatorum ex priuilegio in Clement. de Sepul. Linudum, &processu temporis ad alios religiosos extensa. Et licet Religiosi ordinis prς
dicatorum,&Minorum,illa horaia duntaxat excepta, in qua locorum praelati praedicare uoluerint,vel coram se concionem haberi, a praedicatione cessare debeant iuxta dictam Clement. & contradicente
so etiam Episcopo nullus religiosoru. pHd Scare possit,ut in Sac. Concili,
Tridet. His tamen non obstantibus Pius V. fratribus ord . praedicatorua suis superiori bias admissis, etiam contradicete Episcopo, in propriis Ecclesiis quadiu in Cathedrali ab Episcopo non praedicetur) faculta, tem praedicandi impertiuit, ut in Bulla. Uniuersis,& singulis ibi,dc in
i o . fratres dissi ordinis ab
eorum tamen superioribus approbatis j in eoru Ecclesiis, qneis placuerit, etia quod in cathedrali Ecclesia snon tamen ab ipso met)prae dicetur, liberE,& licite&c.Insuper Diaconi ex commissione Episcopi, etsi ad aliquam praelaturam, vel curam animarum promoti fuerint,ex officio conciones acl populum habere, aut saltem ex communi sentelia explicare possvnr,ut dist. 2. cap. Per lectis, nam in eorum ordinatione potestas Euangelium explica di committitur eis, quod non solude lectione intelligi videtur, sed
etiam de explicatione, ut Sylvest. defendit verb. Praedicator. . I.&Quamuis ordinati fuerint ab Apo- ε
stolis,ut mensis ministrarent,alia a tamen quoque munera exercebat,& populum instruebant:& D. Gre--stigorius in lib. Registri ait. Consuetudo valde reprehensibilis, ut in Diaconatus ordine constituti modulationi uocis inserviant, quos ad praedicationis ossicium, dceleemo- synarum studium vacare congruebat,ut D.Tho. etiam amrmat. Mu- qnus praedicandi etiam subdiaconis a sancta sede,& probabiliter ab Episcopo, & praesertim ex iusta causa , committi poterit,& praecipue qua-do magis idonei essent, quam alii. Mulieribus hoc munus praedicandi non conceditur, ut ApostoluSd a Corit4cuit. Mulieres in Ecclesiis taceant,& infra. turpe est enim mulieri l qui in Ecclesia,& alibi. Docere au- I. TH atem mulierem non permitto,quod tribus rationibus confirmatur.Omnis praedicator aliquam superioritatem in audientes habet, quia munus praedicationis est munus praelationis,&dignitatis;ar mulier nulla habet superioritatena in virum,immo e contra, ut Apostolus, Mulier cm. r.
viro subdita esse debet, sicut lex dicit:in dolore paries filios,& sub viri potestate eris, ct ipse dominabitur tibi.Secundo ne homines hallucinentur, de ad libidine alliciatur,
praesertim cu uocos mulierum D
ctiores sint,& gestis mollioribus
se agitent,& defixos audientium oculos erga seipsas in laetitia coniicient, de facile in animi cladem perducant . Tertio, mulieres enim non sunt ita capaces do strinae nec constantes in sermone, sed molles, ac timidat, de quod ore praedicant, postea operibus non comprobaret, neque
109쪽
neque vita opitularentur, & sustinerent: re a munere praedicandi iuste expelluntur; Abbatissae vero,& Priorissae suos moniales,&λ-
rores ad obseruantiam regularem,&monasteriorum ritus adhortari possunt. Verum ad uertat, neminem
praedicandi munus exercere posse, nisi mittatur. chwmodo praedicabunt,nisi mittantur λ QMd tribus modis euenire potest, Primo cum aliquis ad praelaturam aliquam animarum curam respicientem,vel ad curam simplicem assumIitILriecundo ex peculiari commissione praelati, vel ex priuilegio. Tertio aliquis a Deo mitti potest, qui modus est
valde extraordinarius, dc in paucis excogitatus, quemadmodum Pro. hetae vetustis temporibus mitteantur:& in Christi aduentu Ioannes.Fuit homo missus a Deq,hic venit in testimonium, ut testimoniuperhiberet de lumine, Ioan.primo, εe Apostolis, euntes in mundum uniuersum praedicate Euangelium omni creaturae etiam nonnulli sanctorum,sed quoniam aliqui haereticorum nostri temporis huiusmodi vocationem sibi arrogare solent, ut se missos a Deo petulanter affirmentii deo consideret,quod ex duobus cognoscere poterit, an isti blaterones a Deo mittantur. Primo ex maxima humilitate, nam homomitas a Deo Ecclesiae praeceptis se humiliat, & ab Episcopo petit facultatem praedicandi, dc isti contrarium agunt.Secundo aliquibus signis, aut miraculisse esse missos a Deo
Moyse, di ali)s a Deo missis esse factum scripturae deci
tria donorum genera inueniun xootur, videlicet aliqua dona naturalia,nonnulla labore,& arte acquisita ,& aliqua diuinitus elargitata. Dona naturalia necessaria est e non
videntur ; nam haec magis ad auditores delectandum,vel ad gloriam
praedicatoribus comparandamia ,
quam ad Euangelium Christi praedicandum faciunt:& crebro expertum est, Praedicatores donis gratuitis multos populorum conuertisse, licet exiguis naturalib' donis exornati, e contra vero cumulatissimis donis naturalibus repleti paucos , vel uix unum aliquem conuertere potuerunt. Hinc colligi potest, praecipuum fundamentum,& quasi substantiam muneris praedicandi non in naturalibus donis consistere, sed in gratuitis , videlicet in humi litate,chari tate,& ammarum Telo. naturalia enim quasi extrinsecus Praedicatores exornant,ac talem huiusmodi donis expolitum foetidae mulieri, sed tamen pulcherrimis vcsti. bus ornatae assimilari sentior, nihilominus dona quoque naturalia simul cum donis oratuitis multum iuuant, quae sunt rirma latera ad sti-stinendum laborem ualde accommoda,maturitas iudici j, perspicacitas ingenii,memoriae tenacitaS, vox clara,& sonora,& opportunitas faciem pro qualitate rerum exprimedarum conformandi, Ic animos auditorum commouendi. Circa d. malabore,& arte comparara ἔν di 'stat Primo experientiam requiri ad animos tra standum, ut quod iam usu
didicerit, peccatoribus applicare possit,put, quibus modis, me dijs
110쪽
tacitetur peccator ad perutetiam, nouo inter domesticos parietes de& quibus ad maiorem perfectione coram aliquibus personis,1 quibus
iustus inflammetur,quomodo quis dirigatur,frequenter se e Xercere ad amorem Dei reducatur ,& qui- conuenit,ut recte factitant ordinishus medi)s ad peccatu detestandu, praedicatorum adolescentes.Septiu& ad tentationibus resistenduman mo scientiae etiam humanae, & H- struatur.Secundo sufficientem scie storiae,&praesertim Philosophia alitiam scripturae sacrae possideat,&'in quam utilitatem afferunt, sed illas moralium D. Gregoria lectione ver parce,& accommodate applicabit. setur ; deinde expositiones Sancto- Octauo si artem musica calluerit, rum Patrum super psalmos, ho- in vocibus nectendis concionado, milias D.Chrysostomi praesertim te di gestus corporis comitando mil-gat, & lectioni piorum librorum, tum suauitatis, de gaudii audient Et Gersoni Granatae, Alo Isii,& re bus praebebit. Circa uero,dona grλ .centiorum vacet. Et quotiesciaque tuita haec sunt necessaria p xcipue.
in illis libris aliqua scitu digna in- Primo praedicator erga Deum, dc uenerit in duobus diiunctis libel- proximum habere debet charit
lis describat l, ut in altero loco scri- tem, & quo maiori charitate abun-pturae, in alio autem pulcherrimas dabit, maliis in erit desiderium lit- Sanctorum Patrum expositiones crandi animas Deo, & semperi notet, & apud se retineat. Tertio amorem proximi commodum aliquam saltem mediocrem cogni- accendetur,& eum 1 peccatis ab dationem praeceptoru Rhetorica, ha- cere,& Deo reconciliare continuo
beat, de praesertim spectantium ad quaeret,& ut ipsi totus mundus de- cognitionem inuentionis, dispota seruiat lingua perpetuo incutiet.
tionis,elocutionis, exordii, & nar- Secundo in praedicatione freques rationis .Qtrario promptitudo quo oratio, & meditatio requiritur adque est ualde utilis in ea locutio- Deum; si enim charitatem habuene, qua pIaedicando utitur, prae- rit,ab eiu*amore feriari nequibir, sertim verbis significati uis, de quae quin cum ipso frequenter tractet, in scriptis magni essent ponderis , & scientiam, quae mentes humanas uti debet: in iunioribus autem ma- plus accendere, & inflammare pomgis exuperantia, quam penuria lati test, a Deo postulet nil haesitans rdabitur .Quinto multum etiam imi quoniam ab eo potius, quam aliuntatio alicuius eximii Praedicatoris de scientiam ad lucra dum animos confert, sed hoc cum grano salis est aptam, de donum de scendens de- peragendu, ne proprii talenti viam sursum a patre luminum, coseque- amittat ; & si id afficere voluerit, tur, quae mentem eius non solum Primo aduertet, ne ala quem imitan ad scripturas intelligendum, sed do sumat, quem sine uiolentia , etiam ad inueniendum media, qui prosequi non potest, at eum eligat, bus peccatores conuertuntur,illu-
quem facile sequi imitari ualer minabit. Tertio praedicatori prinbit. Secundo si aliquem imitari uia fundissima humilitas inesse conuς-luerit no statim,&in omnibus, sed nit, sue bene concionetur, vel nocpaulatim sequi debet.Tertio in lo--si est celebris,& cui maano popu-cis, ubi talis praedicator est notus, lorum applausu verbu Dei exponir, ne ipse decidat, pedem retrahersia & magnos facit fructus, cum humi- Dporret. Sexto praedicatori autem litas ad tuitandam vanyn gloria